Relaties
alle pijlers
Vriend houdt zich niet aan (kleine) afspraken
maandag 8 april 2024 om 11:23
Veel frustratie, en ik weet niet goed wat ik ermee moet.
Toen ik vanochtend de schone vaatwasser open deed, vond ik daarin mijn Japanse koksmes. Die absoluut niet in de vaatwasser mag. Dat mes is voor mij meer dan een mes, ik gebruik hem vaak, maar hij heeft ook een sentimentele waarde door waar en wanneer ik hem gekocht heb.
Vriend had dat mes in de vaatwasser gedaan. Het is niet dat hij niet weet dat die er niet in mag: we hebben daar best uitgebreid over gesproken nadat hij het eerder een keer bijna gedaan had. Hij weet ook van de sentimentele waarde etc.
En dit is maar iets kleins, maar ik ben boos en gefrustreerd. Want waarom kan hij er niet gewoon aan denken? Moet ik dan elke keer als hij iets gedaan heeft gaan checken of het goed is, en dan pas mag hij de vaatwasser/wasmachine/stofzuiger bedienen, en krijgt hij een sticker?
Dit soort dingen is al vaker een punt van discussie geweest tussen ons. Hij is een stuk slordiger en minder georganiseerd dan ik. Hij vindt dat ik teveel mening heb over hoe iets gedaan moet worden. En daar heeft hij best gelijk in denk ik, dus ik probeer meer los te laten, minder controle te houden. Over belangrijke dingen even te spreken en af te spreken hoe we het doen, en voor de rest hem niet te dwingen dingen op mijn manier aan te pakken. En ook niet hem te checken.
Maar dan gebeurt iets zoals dit, en dan denk ik: hoe dan? Hoe moet ik leren los te laten als hij laat zien dat hij zich niet houdt aan dingen die we samen afgesproken hebben? Het is niet de eerste keer ook.
Ik trek het misschien uit zijn verband, maar ik denk nu ook: als hij er al niet aan kan denken om zoiets simpels als een bepaald mes uit de vaatwasser te houden, hoe gaat hij er dan wel aan denken dat hij luiers meeneemt als hij een toekomstig kind ergens mee naartoe neemt? Of het in te smeren met zonnebrandcreme? Moet ik dan ook altijd hem controleren om zeker te weten dat het goed gaat, want oepsie hij vergeet nog wel eens wat?
Ik vroeg hem vandaag (op rustige toon) of hij een idee had hoe dit probleem in de toekomst te voorkomen. Hij kon alleen maar bedenken: beter opletten. Dat was voor mij olie op het vuur. Nu zit ik na te briesen op mijn werk.
Herkenbaar? Hoe zouden jullie zoiets oplossen? Maar geen waardevolle spullen in huis halen? Alles controleren of overnemen? Cursus mindfulness om te leren om te gaan met teleurstellingen?
Toen ik vanochtend de schone vaatwasser open deed, vond ik daarin mijn Japanse koksmes. Die absoluut niet in de vaatwasser mag. Dat mes is voor mij meer dan een mes, ik gebruik hem vaak, maar hij heeft ook een sentimentele waarde door waar en wanneer ik hem gekocht heb.
Vriend had dat mes in de vaatwasser gedaan. Het is niet dat hij niet weet dat die er niet in mag: we hebben daar best uitgebreid over gesproken nadat hij het eerder een keer bijna gedaan had. Hij weet ook van de sentimentele waarde etc.
En dit is maar iets kleins, maar ik ben boos en gefrustreerd. Want waarom kan hij er niet gewoon aan denken? Moet ik dan elke keer als hij iets gedaan heeft gaan checken of het goed is, en dan pas mag hij de vaatwasser/wasmachine/stofzuiger bedienen, en krijgt hij een sticker?
Dit soort dingen is al vaker een punt van discussie geweest tussen ons. Hij is een stuk slordiger en minder georganiseerd dan ik. Hij vindt dat ik teveel mening heb over hoe iets gedaan moet worden. En daar heeft hij best gelijk in denk ik, dus ik probeer meer los te laten, minder controle te houden. Over belangrijke dingen even te spreken en af te spreken hoe we het doen, en voor de rest hem niet te dwingen dingen op mijn manier aan te pakken. En ook niet hem te checken.
Maar dan gebeurt iets zoals dit, en dan denk ik: hoe dan? Hoe moet ik leren los te laten als hij laat zien dat hij zich niet houdt aan dingen die we samen afgesproken hebben? Het is niet de eerste keer ook.
Ik trek het misschien uit zijn verband, maar ik denk nu ook: als hij er al niet aan kan denken om zoiets simpels als een bepaald mes uit de vaatwasser te houden, hoe gaat hij er dan wel aan denken dat hij luiers meeneemt als hij een toekomstig kind ergens mee naartoe neemt? Of het in te smeren met zonnebrandcreme? Moet ik dan ook altijd hem controleren om zeker te weten dat het goed gaat, want oepsie hij vergeet nog wel eens wat?
Ik vroeg hem vandaag (op rustige toon) of hij een idee had hoe dit probleem in de toekomst te voorkomen. Hij kon alleen maar bedenken: beter opletten. Dat was voor mij olie op het vuur. Nu zit ik na te briesen op mijn werk.
Herkenbaar? Hoe zouden jullie zoiets oplossen? Maar geen waardevolle spullen in huis halen? Alles controleren of overnemen? Cursus mindfulness om te leren om te gaan met teleurstellingen?
maandag 8 april 2024 om 12:00
Ik vind ook dat je overdreven reageert. Ik was aan het begin van onze relatie ook zo ‘dat alles op mijn manier moest’. Maar man heeft nooit slechte intenties en tja, er gebeurt wel eens wat met een verkeerd wasje (prachtig en duur wollen pakje meewassen met 60 graden, luiers vergeten etc). Maar ik ben ook niet perfect en shit happens. Laat het los..
maandag 8 april 2024 om 12:04
Wat suggereer je nou? Dat hij het doet om jou te pesten?stokbootje schreef: ↑08-04-2024 11:57Het zit hem er inderdaad denk ik in dat hij dingen die voor mij belangrijk zijn als futiliteit bestempelt. Niet in mijn gezicht, want hij zegt dat hij er heus op zal letten en dat het nooit meer zal gebeuren. En dan gebeurt het toch weer.
toffifee wijzigde dit bericht op 08-04-2024 12:07
0.13% gewijzigd
maandag 8 april 2024 om 12:04
Wat ik heb geleerd met kinderen (die ook altijd dingen vergaten die ik heel belangrijk vond) is dat ik zeer belangrijke items gewoon niet voor algemeen gebruik beschikbaar maak.
Dus als een mes een voor mij zo'n grote waarde heeft en ik merk dat mijn partner (die naar ik aanneem verder wél leuk lief en aardig is) dit niet kan onthouden, dan leg ik het mes apart om alleen door mijzelf te gebruiken. Dan weet ik ook dat ik degene ben die het afwast en weer opbergt.
Dus als een mes een voor mij zo'n grote waarde heeft en ik merk dat mijn partner (die naar ik aanneem verder wél leuk lief en aardig is) dit niet kan onthouden, dan leg ik het mes apart om alleen door mijzelf te gebruiken. Dan weet ik ook dat ik degene ben die het afwast en weer opbergt.
maandag 8 april 2024 om 12:05
Ik vind het een beetje overdreven gezien de OP. We hoeven toch niet altijd op zoek naar een diepere betekenis achter simpele emoties? Ik heb het idee dat er de laatste tijd steeds meer wordt gepsychologiseerd op Viva.
maandag 8 april 2024 om 12:08
Dat moet je sowieso met die messen, dus inderdaad een ander probleem dan het mes.stokbootje schreef: ↑08-04-2024 11:57Aangaande het mes: ja, ik kan ervoor zorgen dat het nooit in zijn handen terecht kan komen, door het altijd meteen af te wassen en op te ruimen. Maar dan ben ik dus nog controlerend bezig, want dan moet ik dus altijd opletten dat het niet per ongeluk via hem in de vaatwasser kan komen. Ik heb dan alsnog geen vertrouwen in hem, behandel hem nog als een kind (vind ik) als ik dat doe.
Het zit hem er inderdaad denk ik in dat hij dingen die voor mij belangrijk zijn als futiliteit bestempelt. Niet in mijn gezicht, want hij zegt dat hij er heus op zal letten en dat het nooit meer zal gebeuren. En dan gebeurt het toch weer.
Honey, you should see me in a crown
maandag 8 april 2024 om 12:08
Ik had gehoopt op iets als: mes meteen wegleggen na gebruik, mes vervangen door een fijn exemplaar dat wel in de vaatwasser mag, zoiets. Een praktische oplossing.
Beter opletten vind ik zo leeg. Want opletten werkt schijnbaar niet, dan was het niet nu voor de tweede keer gebeurd. En zeker met dingen waarvan het effect onomkeerbaar is vind ik dat pijnlijk.
Ik vind niet nakomen van beloftes heel vervelend denk ik. Als hij zou zeggen: ik kan dit niet, ik kan daar niet aan denken dus we moeten een weg eromheen bedenken, zou ik dat minder erg vinden dan dat hij zegt: ik beloof je dat het nooit meer gebeurt, en dat het dan toch wel gebeurt.
maandag 8 april 2024 om 12:09
En over mezelf gesproken: ik heb een partner die veel en veel nauwkeuriger is dan ik en die mij in den beginne ook steeds aansprak op mijn 'fouten'. Maar daar was ik na verloop van tijd wel klaar mee, want ik kreeg meerdere keren per dag te horen wat nu weer niet goed was gedaan door mij.
Ik ben slordiger en minder miniscuul. Dat is geen disrespect naar de ander, want ik ben het ook voor mezelf. Ik heb moeite om alles te onthouden zoals die ander het wil. Er zit in mijn hoofd blijkbaar meer chaos, ondanks mijn vele pogingen op zaken te letten. Het is erg vervelend om dan als klein kind te worden aangesproken op wéér iets wat je niet volgens de ander zijn/haar normen hebt gedaan.
Accepteer het of leg je mes weg en ga er vanuit dat je partner respect voor je heeft. Als je dat gevoel niet in de basis hebt, dan moet je ook niet bij elkaar zijn.
Edit: in reactie op je bovenstaande post > waarom kopen jullie geen nieuw mes dat geen sentimentele waarde heeft? Dan hoef jij er niet zo bovenop te zitten en hoeft hij zich niet schuldig te voelen als het in de vaatwasser terecht is gekomen. Edit: het mág dan ook gewoon in de vaatwasser.
Ik ben slordiger en minder miniscuul. Dat is geen disrespect naar de ander, want ik ben het ook voor mezelf. Ik heb moeite om alles te onthouden zoals die ander het wil. Er zit in mijn hoofd blijkbaar meer chaos, ondanks mijn vele pogingen op zaken te letten. Het is erg vervelend om dan als klein kind te worden aangesproken op wéér iets wat je niet volgens de ander zijn/haar normen hebt gedaan.
Accepteer het of leg je mes weg en ga er vanuit dat je partner respect voor je heeft. Als je dat gevoel niet in de basis hebt, dan moet je ook niet bij elkaar zijn.
Edit: in reactie op je bovenstaande post > waarom kopen jullie geen nieuw mes dat geen sentimentele waarde heeft? Dan hoef jij er niet zo bovenop te zitten en hoeft hij zich niet schuldig te voelen als het in de vaatwasser terecht is gekomen. Edit: het mág dan ook gewoon in de vaatwasser.
nomennescio wijzigde dit bericht op 08-04-2024 12:11
14.73% gewijzigd
maandag 8 april 2024 om 12:10
Nee, je hebt gelijk. Daar moet ik ook echt voor waken, dat ik hem en mij niet teveel 'tegenstanders' maak.
Ik denk dat ik suggereer dat hij geen waarde hecht aan mijn frustratie rond dit onderwerp, en dus in mijn ogen te weinig doet om mij tegemoet te komen.
maandag 8 april 2024 om 12:12
als je iemand wil gaan ergeren, is dit exact de manier om dat voor elkaar te krijgen. Je klinkt niet als de makkelijkste en hebt een negatieve insteek naar de ander.stokbootje schreef: ↑08-04-2024 12:10Nee, je hebt gelijk. Daar moet ik ook echt voor waken, dat ik hem en mij niet teveel 'tegenstanders' maak.
Ik denk dat ik suggereer dat hij geen waarde hecht aan mijn frustratie rond dit onderwerp, en dus in mijn ogen te weinig doet om mij tegemoet te komen.
maandag 8 april 2024 om 12:18
Hoeveel van dit soort kleine zaken hebben zich inmiddels opgebouwd?stokbootje schreef: ↑08-04-2024 12:10Nee, je hebt gelijk. Daar moet ik ook echt voor waken, dat ik hem en mij niet teveel 'tegenstanders' maak.
Ik denk dat ik suggereer dat hij geen waarde hecht aan mijn frustratie rond dit onderwerp, en dus in mijn ogen te weinig doet om mij tegemoet te komen.
Want als het alléén het mes zou zijn, dan zou je dat mes na gebruik meteen kunnen afwassen en wegleggen.
Maar ik heb het idee dat je misschien al wel 4 van dit soort dingen doet voor jezelf.
Hier thuis hebben we er met zijn allen een hekel aan als er niet zuinig op spullen word gedaan. Ook mijn kinderen. Dat scheelt heel veel. Spullen in huis gaan hier lang mee. De laatste keer dat hier servies is gesneuveld kan ik me niet eens meer herinneren, zo lang is dat geleden bijvoorbeeld. Als jij ook zuinig bent op spullen en je treft iemand die het meer als gebruiksvoorwerpen ziet die vervangen kunnen worden als het kapot is, dan wrijft dat natuurlijk.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 8 april 2024 om 12:19
en in hoeverre geef je hem de ruimte om dat te zeggen? Jij vindt het hele simpele dingen om te doen, dus het is niet heel makkelijk om te zeggen dat je dat niet kan.stokbootje schreef: ↑08-04-2024 12:08Ik had gehoopt op iets als: mes meteen wegleggen na gebruik, mes vervangen door een fijn exemplaar dat wel in de vaatwasser mag, zoiets. Een praktische oplossing.
Beter opletten vind ik zo leeg. Want opletten werkt schijnbaar niet, dan was het niet nu voor de tweede keer gebeurd. En zeker met dingen waarvan het effect onomkeerbaar is vind ik dat pijnlijk.
Ik vind niet nakomen van beloftes heel vervelend denk ik. Als hij zou zeggen: ik kan dit niet, ik kan daar niet aan denken dus we moeten een weg eromheen bedenken, zou ik dat minder erg vinden dan dat hij zegt: ik beloof je dat het nooit meer gebeurt, en dat het dan toch wel gebeurt.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 8 april 2024 om 12:20
Ja, dat klopt wel. We hebben het de laatste tijd over samen kinderen krijgen. En ik ben best wel bang dat de hele derde shift op mijn schouders gaat komen, omdat 'ik nou eenmaal de meer georganiseerde' ben van ons twee. Dat is nu bij veel dingen namelijk ook al zo. Daar hebben hij en ik het ook wel over, hoe en of we dat kunnen voorkomen.meisje85 schreef: ↑08-04-2024 11:42Hi stokbootje,
het mes lijkt me eerlijk gezegd de toevallige uitingsvorm van iets groters/anders. Je kan nu met hem allerlei afspraken en regels bedenken voor messen en weet ik wat al niet meer, maar meestal is het met dit soort dingen dat er iets onder zit en dat neem je niet weg met het maken van allerlei afspraken. Misschien voel je je vaker niet serieus genomen, heb je het idee dat er veel op jouw schouders komt, dat hij teveel op je leunt of....?
Dus eens met iedereen hier: ik maak dit veel groter dan het eigenlijk is. Schijnbaar is dit waarin ik al mijn frustratie over dat grotere gooi.
maandag 8 april 2024 om 12:20
Zijn er ook zaken waarin jij hem frustreert?stokbootje schreef: ↑08-04-2024 12:10Nee, je hebt gelijk. Daar moet ik ook echt voor waken, dat ik hem en mij niet teveel 'tegenstanders' maak.
Ik denk dat ik suggereer dat hij geen waarde hecht aan mijn frustratie rond dit onderwerp, en dus in mijn ogen te weinig doet om mij tegemoet te komen.
Zoals gezegd, mijn vrouw smijt mijn dure apparatuur ook rücksichtslos in een la, en maakt een smeerboel van de auto terwijl ze weet hoe erg ik er op gesteld ben om de auto schoon te houden. Ach, als dat het enige is...
maandag 8 april 2024 om 12:23
dat kun je prima oplossen door beiden een deel van die 3e shift te doen en dat deel ook echt bij de ander te laten en te accepteren dat de ander dingen op zijn of haar eigen manier doet.stokbootje schreef: ↑08-04-2024 12:20Ja, dat klopt wel. We hebben het de laatste tijd over samen kinderen krijgen. En ik ben best wel bang dat de hele derde shift op mijn schouders gaat komen, omdat 'ik nou eenmaal de meer georganiseerde' ben van ons twee. Dat is nu bij veel dingen namelijk ook al zo. Daar hebben hij en ik het ook wel over, hoe en of we dat kunnen voorkomen.
Dus eens met iedereen hier: ik maak dit veel groter dan het eigenlijk is. Schijnbaar is dit waarin ik al mijn frustratie over dat grotere gooi.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 8 april 2024 om 12:23
Ik zou georganiseerd zijn scheiden van respectvol en zorgzaam. Het een hoeft niks met het ander te maken te hebben.
Is hij minder georganiseerd, maar wél zorgzaam en respectvol? Dan komt dat met die kinderen ook wel goed, zelfs al zouden ze een groene en gele sok aanhebben.
Is hij niet zorgzaam en komt hij pas in actie als hij letterlijk van jou te horen moet krijgen wat hij moet doen, omdat hij nergens zelf aan denkt, dan denk ik dat je je terecht zorgen maakt.
Is hij minder georganiseerd, maar wél zorgzaam en respectvol? Dan komt dat met die kinderen ook wel goed, zelfs al zouden ze een groene en gele sok aanhebben.
Is hij niet zorgzaam en komt hij pas in actie als hij letterlijk van jou te horen moet krijgen wat hij moet doen, omdat hij nergens zelf aan denkt, dan denk ik dat je je terecht zorgen maakt.
maandag 8 april 2024 om 12:28
Hoezo maak je hem niet direct schoon en berg hem op 
waarom laat je dat liggen voor partner?
maandag 8 april 2024 om 12:28
Een auto die vies wordt gaat daar niet stuk van.
Ik weet niet precies hoe dat met die apparatuur in die la zit, maar veel Japanse koksmessen gaan gewoon onherstelbaar stuk door het in de vaatwasser te doen.
Ik weet niet wat voor mes het precies is, maar bij sommige messen gaan zowel lemmet als handvat stuk. Misschien heeft TO het mes wel gekocht in Japan, of gekregen, of op maat laten maken?
Ik vind het tamelijk krankzinnig dat spullen in je eigen huis niet veilig zijn.
Je gaat apparatuur van een ander ook niet onder de kraan wassen. Zeker niet als je partner je daarop heeft aangesproken.
maandag 8 april 2024 om 12:30
Mwah, ik ben altijd de minst georganiseerde geweest en heb toch altijd de complete derde shift gedaan. Dat komt echt wel goed zonder overdreven micromanagen. Ik durf wel te stellen dat je vriend dat met dat mes vergeet omdat hij het compleet onbelangrijk vindt. Dat is niet omdat hij jou niet serieus neemt, maar omdat hij misschien al genoeg heeft om aan te denken.stokbootje schreef: ↑08-04-2024 12:20Ja, dat klopt wel. We hebben het de laatste tijd over samen kinderen krijgen. En ik ben best wel bang dat de hele derde shift op mijn schouders gaat komen, omdat 'ik nou eenmaal de meer georganiseerde' ben van ons twee. Dat is nu bij veel dingen namelijk ook al zo. Daar hebben hij en ik het ook wel over, hoe en of we dat kunnen voorkomen.
Dus eens met iedereen hier: ik maak dit veel groter dan het eigenlijk is. Schijnbaar is dit waarin ik al mijn frustratie over dat grotere gooi.
Ik heb ook wel wat eigenaardigheden. Messen en pannen zie ik als vervangbare gebruiksartikelen, maar ik loop wel altijd handgemaakte glaasjes te redden van de vaatwasser. Inmiddels weet mijn vriend wel dat hij ze gewoon niet moet gebruiken als ik er niet ben.
maandag 8 april 2024 om 12:33
De frustratie incasseren, en onvoldoende het vertrouwen hebben dat je die kunt dragen, is dat het probleem? Of heb je geen zin om gefrustreerd te zijn?
Of ligt het anders, eis je respect op op een indirecte manier?
Heb je issues dat de ander je niet voldoende indachtig is en krenkt dat besef je? Is het iets van hechting, dat het voor jou belang is de jij in het hoofd van de ander 'woont'?
Interpreteer je zijn gedragingen als wel of niet respectvol naar jou? Ga je daarin de strijd aan?
Interpreteer je zijn gedrag als bewijs hoe belangrijk je voor hem bent?
Of ligt het anders, eis je respect op op een indirecte manier?
Heb je issues dat de ander je niet voldoende indachtig is en krenkt dat besef je? Is het iets van hechting, dat het voor jou belang is de jij in het hoofd van de ander 'woont'?
Interpreteer je zijn gedragingen als wel of niet respectvol naar jou? Ga je daarin de strijd aan?
Interpreteer je zijn gedrag als bewijs hoe belangrijk je voor hem bent?
maandag 8 april 2024 om 12:34
Heb je dit ook zo duidelijk tegen hem gezegd? En waarom is het belangrijk voor jou dat híj dit gaat zeggen in plaats van dat jij een weg eromheen voorstelt?stokbootje schreef: ↑08-04-2024 12:08Ik had gehoopt op iets als: mes meteen wegleggen na gebruik, mes vervangen door een fijn exemplaar dat wel in de vaatwasser mag, zoiets. Een praktische oplossing.
Beter opletten vind ik zo leeg. Want opletten werkt schijnbaar niet, dan was het niet nu voor de tweede keer gebeurd. En zeker met dingen waarvan het effect onomkeerbaar is vind ik dat pijnlijk.
Ik vind niet nakomen van beloftes heel vervelend denk ik. Als hij zou zeggen: ik kan dit niet, ik kan daar niet aan denken dus we moeten een weg eromheen bedenken, zou ik dat minder erg vinden dan dat hij zegt: ik beloof je dat het nooit meer gebeurt, en dat het dan toch wel gebeurt.
maandag 8 april 2024 om 12:34
Nee, jij vindt jezelf het meest georganiseerd, op jouw manier.stokbootje schreef: ↑08-04-2024 12:20omdat 'ik nou eenmaal de meer georganiseerde' ben van ons twee.
Hij denkt daar misschien heel anders over.
maandag 8 april 2024 om 12:35
Als je dat zelf al had bedacht, waarom moet hij dat dan zeggen?stokbootje schreef: ↑08-04-2024 12:08Ik had gehoopt op iets als: mes meteen wegleggen na gebruik, mes vervangen door een fijn exemplaar dat wel in de vaatwasser mag, zoiets. Een praktische oplossing.
Moet hij examen doen om te bewijzen dat hij het belangrijk genoeg vindt? Zo klinkt het wel.
Koop een ander mes voor daags gebruik en leg je Japanse mes ergens anders.
Mijn man kan soms ook een beetje nitpicken op dat soort dingen en ik vergeet het ook wel eens. Zou het heel kinderachtig vinden als hij daar examen over gaat afnemen (“dus wat doen we nu voortaan Ginevra?”)
maandag 8 april 2024 om 12:35
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
