Relaties
alle pijlers
Vriend houdt zich niet aan (kleine) afspraken
maandag 8 april 2024 om 11:23
Veel frustratie, en ik weet niet goed wat ik ermee moet.
Toen ik vanochtend de schone vaatwasser open deed, vond ik daarin mijn Japanse koksmes. Die absoluut niet in de vaatwasser mag. Dat mes is voor mij meer dan een mes, ik gebruik hem vaak, maar hij heeft ook een sentimentele waarde door waar en wanneer ik hem gekocht heb.
Vriend had dat mes in de vaatwasser gedaan. Het is niet dat hij niet weet dat die er niet in mag: we hebben daar best uitgebreid over gesproken nadat hij het eerder een keer bijna gedaan had. Hij weet ook van de sentimentele waarde etc.
En dit is maar iets kleins, maar ik ben boos en gefrustreerd. Want waarom kan hij er niet gewoon aan denken? Moet ik dan elke keer als hij iets gedaan heeft gaan checken of het goed is, en dan pas mag hij de vaatwasser/wasmachine/stofzuiger bedienen, en krijgt hij een sticker?
Dit soort dingen is al vaker een punt van discussie geweest tussen ons. Hij is een stuk slordiger en minder georganiseerd dan ik. Hij vindt dat ik teveel mening heb over hoe iets gedaan moet worden. En daar heeft hij best gelijk in denk ik, dus ik probeer meer los te laten, minder controle te houden. Over belangrijke dingen even te spreken en af te spreken hoe we het doen, en voor de rest hem niet te dwingen dingen op mijn manier aan te pakken. En ook niet hem te checken.
Maar dan gebeurt iets zoals dit, en dan denk ik: hoe dan? Hoe moet ik leren los te laten als hij laat zien dat hij zich niet houdt aan dingen die we samen afgesproken hebben? Het is niet de eerste keer ook.
Ik trek het misschien uit zijn verband, maar ik denk nu ook: als hij er al niet aan kan denken om zoiets simpels als een bepaald mes uit de vaatwasser te houden, hoe gaat hij er dan wel aan denken dat hij luiers meeneemt als hij een toekomstig kind ergens mee naartoe neemt? Of het in te smeren met zonnebrandcreme? Moet ik dan ook altijd hem controleren om zeker te weten dat het goed gaat, want oepsie hij vergeet nog wel eens wat?
Ik vroeg hem vandaag (op rustige toon) of hij een idee had hoe dit probleem in de toekomst te voorkomen. Hij kon alleen maar bedenken: beter opletten. Dat was voor mij olie op het vuur. Nu zit ik na te briesen op mijn werk.
Herkenbaar? Hoe zouden jullie zoiets oplossen? Maar geen waardevolle spullen in huis halen? Alles controleren of overnemen? Cursus mindfulness om te leren om te gaan met teleurstellingen?
Toen ik vanochtend de schone vaatwasser open deed, vond ik daarin mijn Japanse koksmes. Die absoluut niet in de vaatwasser mag. Dat mes is voor mij meer dan een mes, ik gebruik hem vaak, maar hij heeft ook een sentimentele waarde door waar en wanneer ik hem gekocht heb.
Vriend had dat mes in de vaatwasser gedaan. Het is niet dat hij niet weet dat die er niet in mag: we hebben daar best uitgebreid over gesproken nadat hij het eerder een keer bijna gedaan had. Hij weet ook van de sentimentele waarde etc.
En dit is maar iets kleins, maar ik ben boos en gefrustreerd. Want waarom kan hij er niet gewoon aan denken? Moet ik dan elke keer als hij iets gedaan heeft gaan checken of het goed is, en dan pas mag hij de vaatwasser/wasmachine/stofzuiger bedienen, en krijgt hij een sticker?
Dit soort dingen is al vaker een punt van discussie geweest tussen ons. Hij is een stuk slordiger en minder georganiseerd dan ik. Hij vindt dat ik teveel mening heb over hoe iets gedaan moet worden. En daar heeft hij best gelijk in denk ik, dus ik probeer meer los te laten, minder controle te houden. Over belangrijke dingen even te spreken en af te spreken hoe we het doen, en voor de rest hem niet te dwingen dingen op mijn manier aan te pakken. En ook niet hem te checken.
Maar dan gebeurt iets zoals dit, en dan denk ik: hoe dan? Hoe moet ik leren los te laten als hij laat zien dat hij zich niet houdt aan dingen die we samen afgesproken hebben? Het is niet de eerste keer ook.
Ik trek het misschien uit zijn verband, maar ik denk nu ook: als hij er al niet aan kan denken om zoiets simpels als een bepaald mes uit de vaatwasser te houden, hoe gaat hij er dan wel aan denken dat hij luiers meeneemt als hij een toekomstig kind ergens mee naartoe neemt? Of het in te smeren met zonnebrandcreme? Moet ik dan ook altijd hem controleren om zeker te weten dat het goed gaat, want oepsie hij vergeet nog wel eens wat?
Ik vroeg hem vandaag (op rustige toon) of hij een idee had hoe dit probleem in de toekomst te voorkomen. Hij kon alleen maar bedenken: beter opletten. Dat was voor mij olie op het vuur. Nu zit ik na te briesen op mijn werk.
Herkenbaar? Hoe zouden jullie zoiets oplossen? Maar geen waardevolle spullen in huis halen? Alles controleren of overnemen? Cursus mindfulness om te leren om te gaan met teleurstellingen?
maandag 8 april 2024 om 12:38
Dit.
Of je laat het los, of je zorgt er voor dat je zelf voor je spullen zorgt. Je kunt bijna niet verwachten dat anderen dezelfde sentimentele waarde hechten aan een object wat je zelf rond laat slingeren.
maandag 8 april 2024 om 12:40
Nou dit dus. De ene volwassene die de andere behandelt als een kleuter omdat het niet volgens de door de een goedgekeurde manier gaat, dat is de basis voor een berg ellende. De ander wordt het vanzelf beu, die verhevenheid.NomenNescio schreef: ↑08-04-2024 12:09En over mezelf gesproken: ik heb een partner die veel en veel nauwkeuriger is dan ik en die mij in den beginne ook steeds aansprak op mijn 'fouten'. Maar daar was ik na verloop van tijd wel klaar mee, want ik kreeg meerdere keren per dag te horen wat nu weer niet goed was gedaan door mij.
Ik ben slordiger en minder miniscuul. Dat is geen disrespect naar de ander, want ik ben het ook voor mezelf. Ik heb moeite om alles te onthouden zoals die ander het wil. Er zit in mijn hoofd blijkbaar meer chaos, ondanks mijn vele pogingen op zaken te letten. Het is erg vervelend om dan als klein kind te worden aangesproken op wéér iets wat je niet volgens de ander zijn/haar normen hebt gedaan.
Accepteer het of leg je mes weg en ga er vanuit dat je partner respect voor je heeft. Als je dat gevoel niet in de basis hebt, dan moet je ook niet bij elkaar zijn.
Edit: in reactie op je bovenstaande post > waarom kopen jullie geen nieuw mes dat geen sentimentele waarde heeft? Dan hoef jij er niet zo bovenop te zitten en hoeft hij zich niet schuldig te voelen als het in de vaatwasser terecht is gekomen. Edit: het mág dan ook gewoon in de vaatwasser.
Als je jezelf serieus de betere helft van de relatie vindt, dan zou ik die gesprekken over kinderen staken. Je hebt het over respect maar dat werkt wel 2 kanten op.
maandag 8 april 2024 om 12:41
Nee hoor. Als je een huishouden deelt, mogen mensen je spullen toch gewoon gebruiken? Maak deze spullen alleen niet stuk.
Ik vind dat er een verschil zit tussen spullen niet netjes gebruiken, of spullen dusdanig gebruiken dat ze stuk gaan.
maandag 8 april 2024 om 12:42
Als je met elkaar communiceert, kom je er toch vanzelf achter welke waarde spullen voor een ander hebben?
maandag 8 april 2024 om 12:43
Dezelfde irritaties van jou waren en zijn er hier ook. In tegenstelling tot de rest zou ik adviseren na te denken of je hier in de toekomst niet teveel stress van gaat krijgen voordat je overgaat tot grote verbintenissen.stokbootje schreef: ↑08-04-2024 12:20Ja, dat klopt wel. We hebben het de laatste tijd over samen kinderen krijgen. En ik ben best wel bang dat de hele derde shift op mijn schouders gaat komen, omdat 'ik nou eenmaal de meer georganiseerde' ben van ons twee. Dat is nu bij veel dingen namelijk ook al zo. Daar hebben hij en ik het ook wel over, hoe en of we dat kunnen voorkomen.
Dus eens met iedereen hier: ik maak dit veel groter dan het eigenlijk is. Schijnbaar is dit waarin ik al mijn frustratie over dat grotere gooi.
maandag 8 april 2024 om 12:43
Als het zo belangrijk voor haar is dat mes, laat ze het ook niet liggen tot een ander het met de hand wast of in de vaatwasser stopt.
Ik begrijp dat vriend ook al kinderen heeft, dus het gaat helemaal niet om een mes of om luiers.
Honey, you should see me in a crown
maandag 8 april 2024 om 12:46
Niet als het zo vreselijk is als de spullen niet behandeld worden zoals jij eist.
Dan berg je ze gewoon op en zorg je dat ze niet zomaar gebruikt kunnen worden.
maandag 8 april 2024 om 12:47
Misschien mag hij het wel gebruiken? Ik vind daar niets raars aan. Dat geldt toch voor meer spullen in het huis?
En of dat mes zo belangrijk is, is niet zo relevant. Het gaat stuk bij verkeerd gebruik. Het wordt nu volledig bij haar gelegd. Ook al is het mes niet belangrijk, dan nog steeds hoeft iets niet kapot, toch?
maandag 8 april 2024 om 12:47
maandag 8 april 2024 om 12:48
Je zou gelijk kunnen hebben. Ik maak het uit de berichten van TO echter niet op.Siri schreef: ↑08-04-2024 12:47Misschien mag hij het wel gebruiken? Ik vind daar niets raars aan. Dat geldt toch voor meer spullen in het huis?
En of dat mes zo belangrijk is, is niet zo relevant. Het gaat stuk bij verkeerd gebruik. Het wordt nu volledig bij haar gelegd. Ook al is het mes niet belangrijk, dan nog steeds hoeft iets niet kapot, toch?
Honey, you should see me in a crown
maandag 8 april 2024 om 12:50
Dat resulteert zelden in dezelfde zorg en voorzichtigheid richting die spullen. De Amerikanen zeggen het treffend: if you want it done right, do it yourself.
Natuurlijk kan die vriend beter zorgen voor de spullen van TO. Maar ik snap ook hoe zo'n mes dan toch een keer in de vaatwasser belandt.
maandag 8 april 2024 om 12:50
Precies, direct na gebruik wassen en drogen en niet wat TO schrijft: 'Aangaande het mes: ja, ik kan ervoor zorgen dat het nooit in zijn handen terecht kan komen, door het altijd meteen af te wassen en op te ruimen.'
Dat moet je dus inderdaad.
Honey, you should see me in a crown
maandag 8 april 2024 om 12:52
Misschien concludeer ik dat onterecht en betrek ik het onterecht op mijn eigen situatie.
Maar in mijn huishouden mag iedereen alles gebruiken. Mits er voorzichtig met spullen wordt omgegaan.
Bij een aantal zaken gelden een bijzondere instructies. Ik kan me voorstellen dat het vervelend wordt als er een enorme waslijst aan handleidingen geldt voor allerlei spullen.
Maar als het maar om een paar specifieke spullen gaat: dan houd ik graag rekening met de ander en visa versa.
maandag 8 april 2024 om 12:52
Ik opende dit top met de gedachten: "benieuwd of het gaat om daadwerkelijke afspraken of om opgelegde principes". Het laatste dus. Hij hecht minder waarde aan de emotionele waarden van jouw mes en een gedachten die veel vrouwen dan hebben is 'hij hecht dus minder waarden aan mij'. Dat is gewoon niet waar, dus dat mag je loslaten.stokbootje schreef: ↑08-04-2024 12:20Ja, dat klopt wel. We hebben het de laatste tijd over samen kinderen krijgen. En ik ben best wel bang dat de hele derde shift op mijn schouders gaat komen, omdat 'ik nou eenmaal de meer georganiseerde' ben van ons twee. Dat is nu bij veel dingen namelijk ook al zo. Daar hebben hij en ik het ook wel over, hoe en of we dat kunnen voorkomen.
Dus eens met iedereen hier: ik maak dit veel groter dan het eigenlijk is. Schijnbaar is dit waarin ik al mijn frustratie over dat grotere gooi.
Wat betreft bovenstaande, dit kun je prima zelf sturen. Maar dan moet je het wel écht actief loslaten is mijn ervaring. Ik heb 3 kinderen en ben na elke bevalling na 2 weken weer gewoon in avond gaan hobbyen. Ik had flesweigeraars en man liep dan dus twee uur eindeloos rondjes door de kamer met het kind. Toch had ik het nodig om even weg te zijn. Ook hebben we meteen een dag gepland dat man voor de kinderen zorgt en is hij diegene die in alle systemen als '1e aanspreekpunt' staat aangeduid. Simpelweg omdat hij vaker zijn telefoon opneemt en makkelijker weg kan van het werk als het nodig is. En hij doet 4 keer per week de ochtendspits (ik werk in het onderwijs) en ik ben er gewoon nooit aan begonnen om daar dingen voor klaar te leggen. Hij is een volwassen kerel en zal ze heus niet in hun blote kont naar school laten gaan.
Maar nogmaals: dan moet je dus actief afstand nemen en loslaten.
maandag 8 april 2024 om 12:53
Ik vind het vooral erg neerbuigend overkomen als je zo over je (volwassen) partner denkt.Ginevra schreef: ↑08-04-2024 12:35Als je dat zelf al had bedacht, waarom moet hij dat dan zeggen?
Moet hij examen doen om te bewijzen dat hij het belangrijk genoeg vindt? Zo klinkt het wel.
Koop een ander mes voor daags gebruik en leg je Japanse mes ergens anders.
Mijn man kan soms ook een beetje nitpicken op dat soort dingen en ik vergeet het ook wel eens. Zou het heel kinderachtig vinden als hij daar examen over gaat afnemen (“dus wat doen we nu voortaan Ginevra?”)
Je zit niet bij de meneer cactus show waarbij de foute partner moet gaan uitleggen wat de spelende vrouw er nu van geleerd heeft.
maandag 8 april 2024 om 12:54
maandag 8 april 2024 om 12:59
maandag 8 april 2024 om 13:01
Maar ook hier ga je uit van opzet of onverschilligheid. Ik weet niet of daarvan sprake is bij de vriend van to. Ik zit niet in hun relatie om dat te weten. Ik weet wel dat er (genoeg) mensen zijn die het niet lukt om constant alert te zijn op randzaken. Ik kan mezelf ook wel afvragen waarom en waarom en waarom het mijn man niet lukt om mijn bh's in het waszakje te stoppen of dat truitje waarvan ik al honderd keer heb gezegd dat het niet in de droger mag, toch in de droger te stoppen.
Hij vraagt zich af waarom ik ALTIJD het pak karnemelk op het aanrecht laat staan en de accu's van gereedschap niet opgeladen weet te houden.
Erger je niet aan zulke dingen. Probeer elkaars onhebbelijkheden gewoon te vergeven en lach erom. Het is geen onwil. En als het ernstig is, hou zaken gescheiden. Mijn truitje gooi ik na dragen bijv. niet bij de rest vd was en was ik zelf. Kleine problemen, kleine oplossingen.
maandag 8 april 2024 om 13:04
In dit geval is dit toch gewoon háár mes? Waar ze ook nog speciale waarde aan hecht? Als hij dat leent dan mág ze toch gewoon een voorwaarde stellen? Ik vind het in dit geval echt gek om het te hebben over iets opleggen, hij kan ook gewoon een ander mes pakken. Dat dan waarschijnlijk minder lekker snijdt, want hij pakt dat van haar om een reden, maar dat is dan jammer. Dan moet hij zelf een duur en speciaal mes kopen, dan kan hij dat gewoon achteloos in de vaatwasser stoppen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 8 april 2024 om 13:06
Dat zou ik niet zo hard roepen. Helaas komt dat niet altijd goed en dan is de struggle dus next level - want het betreft je kinderen.Honingbij_ schreef: ↑08-04-2024 11:37Ik herken je frustratie TO, bij sommige mensen (vaak mannen…) gaan dit soort dingen het ene oor in en het andere weer uit.
Mbt de luiers enzo: dat komt echt goed hoor. Mijn vriend is net jouw vriend als het op spullen aankomt, maar als het om onze kinderen gaat, dan is hij ineens het tegenovergestelde. Ik denk dan: het zal allemaal wel goed gaan, maar vriendlief verlaat het huis niet vóór hij zeker weet dat er voor iedereen luiers, doekjes, zonnebrand, snacks, drinken, een extra warme trui, etc… is ingepakt.
maandag 8 april 2024 om 13:07
En dus ben je mentaal een lijstje aan het bijhouden van zaken die je zelf direct moet oppakken omdat de ander niet in staat is er mee om te gaan zoals jij wil/het product vereist. Is misschien een goede oplossing voor een paar spullen maar ergens bij aantal X voelt het niet zo relaxt meer.NomenNescio schreef: ↑08-04-2024 13:01Maar ook hier ga je uit van opzet of onverschilligheid. Ik weet niet of daarvan sprake is bij de vriend van to. Ik zit niet in hun relatie om dat te weten. Ik weet wel dat er (genoeg) mensen zijn die het niet lukt om constant alert te zijn op randzaken. Ik kan mezelf ook wel afvragen waarom en waarom en waarom het mijn man niet lukt om mijn bh's in het waszakje te stoppen of dat truitje waarvan ik al honderd keer heb gezegd dat het niet in de droger mag, toch in de droger te stoppen.
Hij vraagt zich af waarom ik ALTIJD het pak karnemelk op het aanrecht laat staan en de accu's van gereedschap niet opgeladen weet te houden.
Erger je niet aan zulke dingen. Probeer elkaars onhebbelijkheden gewoon te vergeven en lach erom. Het is geen onwil. En als het ernstig is, hou zaken gescheiden. Mijn truitje gooi ik na dragen bijv. niet bij de rest vd was en was ik zelf. Kleine problemen, kleine oplossingen.
maandag 8 april 2024 om 13:08
Ik lees nergens dat hij het gebruikt heeft?Susan schreef: ↑08-04-2024 13:04In dit geval is dit toch gewoon háár mes? Waar ze ook nog speciale waarde aan hecht? Als hij dat leent dan mág ze toch gewoon een voorwaarde stellen? Ik vind het in dit geval echt gek om het te hebben over iets opleggen, hij kan ook gewoon een ander mes pakken. Dat dan waarschijnlijk minder lekker snijdt, want hij pakt dat van haar om een reden, maar dat is dan jammer. Dan moet hij zelf een duur en speciaal mes kopen, dan kan hij dat gewoon achteloos in de vaatwasser stoppen.
Honey, you should see me in a crown
maandag 8 april 2024 om 13:10
Precies. Ik verbaas me er ook over dat TO zich opwindt over een 'verbroken belofte' van haar vriend om dat mest niet meer in de vaatwasser te gooien. Dit kan je toch niet serieus nemen als belofte, laat staan dat je het bestempelt als het niet nakomen van beloftes? Het is precies wat je schrijft: je kunt niet constant alert zijn op de kleine en minder kleine regeltjes van anderen.NomenNescio schreef: ↑08-04-2024 13:01Maar ook hier ga je uit van opzet of onverschilligheid. Ik weet niet of daarvan sprake is bij de vriend van to. Ik zit niet in hun relatie om dat te weten. Ik weet wel dat er (genoeg) mensen zijn die het niet lukt om constant alert te zijn op randzaken. Ik kan mezelf ook wel afvragen waarom en waarom en waarom het mijn man niet lukt om mijn bh's in het waszakje te stoppen of dat truitje waarvan ik al honderd keer heb gezegd dat het niet in de droger mag, toch in de droger te stoppen.
Hij vraagt zich af waarom ik ALTIJD het pak karnemelk op het aanrecht laat staan en de accu's van gereedschap niet opgeladen weet te houden.
Erger je niet aan zulke dingen. Probeer elkaars onhebbelijkheden gewoon te vergeven en lach erom. Het is geen onwil. En als het ernstig is, hou zaken gescheiden. Mijn truitje gooi ik na dragen bijv. niet bij de rest vd was en was ik zelf. Kleine problemen, kleine oplossingen.
Ik vrees echter dat TO dit wel verwacht.
maandag 8 april 2024 om 13:13
Als het blijft gebeuren vind ik het wel degelijk onverschilligheid, om eerlijk te zijn.NomenNescio schreef: ↑08-04-2024 13:01Maar ook hier ga je uit van opzet of onverschilligheid. Ik weet niet of daarvan sprake is bij de vriend van to. Ik zit niet in hun relatie om dat te weten. Ik weet wel dat er (genoeg) mensen zijn die het niet lukt om constant alert te zijn op randzaken. Ik kan mezelf ook wel afvragen waarom en waarom en waarom het mijn man niet lukt om mijn bh's in het waszakje te stoppen of dat truitje waarvan ik al honderd keer heb gezegd dat het niet in de droger mag, toch in de droger te stoppen.
Hij vraagt zich af waarom ik ALTIJD het pak karnemelk op het aanrecht laat staan en de accu's van gereedschap niet opgeladen weet te houden.
Erger je niet aan zulke dingen. Probeer elkaars onhebbelijkheden gewoon te vergeven en lach erom. Het is geen onwil. En als het ernstig is, hou zaken gescheiden. Mijn truitje gooi ik na dragen bijv. niet bij de rest vd was en was ik zelf. Kleine problemen, kleine oplossingen.
Ik loop hier in relaties ook nooit op deze manier tegen aan. Zeker niet als het gaat om spullen die stuk gaan, zoals kledingstukken in de droger die daar niet horen.
Ik heb zelf geen enorme lijsten. En ik vind een overdaad aan gebruiksaanwijzingen ook onaantrekkelijk bij anderen. Maar als het gaat om een paar enkele randzaken: dat onthoud je op een gegeven moment toch wel van elkaar?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
