Vriend wil alles weten...

Overigens blijf ik wel bij mijn tip om een nieuwe telefoon te nemen (met nieuw nummer dus, dat je uiteraard niet aan hem geeft en waar je ook niks over vertelt). De oude kun je dan gebruiken om wat nog nodig is met hem af te handelen, maar die kun je dan gewoon uitzetten als je niet wil dat hij je kan bereiken - en als het helemaal klaar is, zeg je dat abonnement op. Zijn achterban krijgt je nieuwe nummer uiteraard niet, want met die mensen heb je niks meer te maken.

Het geeft een heleboel rust als hij je niet meer te pas en te onpas kan bellen en berichten kan sturen.

In reactie op de update van TO.

Als 'zijn best doen' betekent in de eerste 24 uur twee keer de fout in gaan, dan ben ik niet heel benieuwd wat zijn slechts doen is.

Ik vind het knap hoe je het afkapt. Maar je moet dat nu nog 1050 keer doen. Niet opgeven bij de 1049e keer hoor!

Susan,
Ik hoop het van harte met je mee.

Alleen: hij houdt alweer contact met haar en stuurt haar Facebook berichtjes door.

Hij zegt ook: sorry liefje, ik doe mijn best... Met andere woorden, ik kan het niet helpen, waarmee hij zijn acties alweer buiten zichzelf legt. Waarmee hij hoopt dat zij zegt: geeft niet. Waarop hij weer een voet tussen de deur heeft in contact.

Hij is een narcist en misschien zelfs een psychopaat.

Wegwezen!

Susan schreef: ↑

21-02-2019 10:34

Overigens blijf ik wel bij mijn tip om een nieuwe telefoon te nemen (met nieuw nummer dus, dat je uiteraard niet aan hem geeft en waar je ook niks over vertelt). De oude kun je dan gebruiken om wat nog nodig is met hem af te handelen, maar die kun je dan gewoon uitzetten als je niet wil dat hij je kan bereiken - en als het helemaal klaar is, zeg je dat abonnement op. Zijn achterban krijgt je nieuwe nummer uiteraard niet, want met die mensen heb je niks meer te maken.

Het geeft een heleboel rust als hij je niet meer te pas en te onpas kan bellen en berichten kan sturen.

Jouw ex liet je toch met rust nadat je had gezegd dat het klaar was tussen jullie? Of bedoel je dat je geen last meer van hem had, omdat hij je niet meer kon bereiken?

VelvetVolvo schreef: ↑

21-02-2019 10:41

Hij is een narcist en misschien zelfs een psychopaat.

Wegwezen!

Ah, het N-woord is weer gevallen. Diagnoses via een forum slaan nergens op en mogen niet.

julius schreef: ↑

21-02-2019 10:43

Jouw ex liet je toch met rust nadat je had gezegd dat het klaar was tussen jullie? Of bedoel je dat je geen last meer van hem had, omdat hij je niet meer kon bereiken?

De eerste dagen waren heftig, toen belde hij constant, dus toen heb ik een nieuw nummer genomen omdat die hele breuk al heel lastig was en ik het nog vervelender vond dat hij me steeds belde. Hij kon me toen evengoed nog wel bereiken, via de huistelefoon van mijn ouders, maar het gaf al rust dat hij me op mijn mobiel niet meer kon bellen. Ik vond het sowieso wel fijn, nieuw nummer, nieuwe start.

Toen, ik weet niet meer precies hoeveel dagen daarna, heb ik hem gebeld (hij zat inmiddels ook bij zijn ouders aan de andere kant van het land) en verteld dat het voor mij echt over was en niet meer goed zou komen. We hebben het toen nog face to face afgesloten en daarna heb ik hem incidenteel nog wel gesproken, maar hij heeft niet meer geprobeerd me terug te krijgen, ik geloof dat hij na ons eindgesprek ook wel inzag dat het gewoon geen fijne relatie was en dat het beter was dat het over was.

Maar Susan,
Hij heeft dus nog heel veel contact met je proberen te zoeken. Je op alle mogelijke manieren zichzelf bij jou onder de aandacht te brengen. Precies wat ik al zeg. Jij was er op dat moment niet meer vatbaar voor, de schellen waren jou van de ogen gevallen. In mijn geval heb ik het 3 keer uitgemaakt, maar ben ook 2 keer teruggekomen omdat ik hem nog een kans gaf en in zijn praatjes en beloften trapte. Net als veel anderen. Het is heel ingewikkeld om je eraan te ontworstelen als je nog ergens een greintje hoop hebt dat hij het wel eens zou kunnen menen.

Susan schreef: ↑

21-02-2019 10:50

De eerste dagen waren heftig, toen belde hij constant, dus toen heb ik een nieuw nummer genomen omdat die hele breuk al heel lastig was en ik het nog vervelender vond dat hij me steeds belde. Hij kon me toen evengoed nog wel bereiken, via de huistelefoon van mijn ouders, maar het gaf al rust dat hij me op mijn mobiel niet meer kon bellen. Ik vond het sowieso wel fijn, nieuw nummer, nieuwe start.

Toen, ik weet niet meer precies hoeveel dagen daarna, heb ik hem gebeld (hij zat inmiddels ook bij zijn ouders aan de andere kant van het land) en verteld dat het voor mij echt over was en niet meer goed zou komen. We hebben het toen nog face to face afgesloten en daarna heb ik hem incidenteel nog wel gesproken, maar hij heeft niet meer geprobeerd me terug te krijgen, ik geloof dat hij na ons eindgesprek ook wel inzag dat het gewoon geen fijne relatie was en dat het beter was dat het over was.

Aha ok, dus hij hield pas op met proberen toen je een nieuw nummer nam. Dat is wel wat anders dan stellen dat hij je met rust liet nadat je het had uitgemaakt.

Dit soort mensen vertonen zeer voorspelbaar gedrag. To kan er dan ook op rekenen dat ze nog niet volledig van hem af is.

Doreia* schreef: ↑

21-02-2019 10:54

Maar Susan,
Hij heeft dus nog heel veel contact met je proberen te zoeken. Je op alle mogelijke manieren zichzelf bij jou onder de aandacht te brengen. Precies wat ik al zeg. Jij was er op dat moment niet meer vatbaar voor, de schellen waren jou van de ogen gevallen. In mijn geval heb ik het 3 keer uitgemaakt, maar ben ook 2 keer teruggekomen omdat ik hem nog een kans gaf en in zijn praatjes en beloften trapte. Net als veel anderen. Het is heel ingewikkeld om je eraan te ontworstelen als je nog ergens een greintje hoop hebt dat hij het wel eens zou kunnen menen.

Dat klopt ja, tijdens die eerste dagen wel, maar later niet meer, hij heeft niet anderen gemobiliseerd of me bedreigd of dat soort dingen.

Overigens had ik het voor die keer ook al een keer bijna uitgemaakt, toen is het nog een paar maanden aan geweest nadat hij me min of meer weer had overgehaald (en toen was ik wel heel makkelijk te lijmen, ik weet nog dat hij toen zoiets zei als: als je weggaat dan geloof ik er niet in dat je ooit van me gehouden hebt en dan hoef ik je ook nooit meer te zien - en dat vond ik toen al heel erg om te horen). Die maanden waren relatief rustig, tot de bom weer een keer ontplofte, toen was ik wel definitief weg.

Ik vond het die keer ook heus wel moeilijk, hoor. Vooral dat smeken aan de telefoon. Dat vond ik haast nog erger dan wanneer hij heel boos was geworden.
Ik weet nog dat ik mijn ouders vroeg om me alsjeblieft tegen te houden als ik me over zou laten halen om terug te gaan.

Had je je motto al eerder, of ben je daar vandaag achter gekomen (het valt me nu pas op )

Wat een engnek, goed dat je deze stap genomen hebt. Trap niet meer in lief doen of beloftes, hij gaat echt niet veranderen.

julius schreef: ↑

21-02-2019 10:56

Aha ok, dus hij hield pas op met proberen toen je een nieuw nummer nam. Dat is wel wat anders dan stellen dat hij je met rust liet nadat je het had uitgemaakt.

Dit soort mensen vertonen zeer voorspelbaar gedrag. To kan er dan ook op rekenen dat ze nog niet volledig van hem af is.

Ik zeg toch ook niet dat ze daarop kan rekenen?

En dat nieuwe nummer had ik overigens al heel snel. Hij had zat mogelijkheden gehad om toch nog met me in contact te komen, sowieso, als een nieuw nummer nemen genoeg is om te zorgen dat iemand je niet meer lastigvalt dan zou het helemaal makkelijk zijn. Het lag ook bij hem dat hij me met rust liet. Het enige wat ik zeg is: het hoeft niet zo te zijn dat iemand je nog maanden stalkt. Nergens, maar dan ook nergens zeg ik dat TO er op mag rekenen dat ze van hem af is. Het kan dat het nu pas begint, het hoeft niet, het is gewoon afwachten.

Susan schreef: ↑

21-02-2019 10:59

Dat klopt ja, tijdens die eerste dagen wel, maar later niet meer, hij heeft niet anderen gemobiliseerd of me bedreigd of dat soort dingen.

Overigens had ik het voor die keer ook al een keer bijna uitgemaakt, toen is het nog een paar maanden aan geweest nadat hij me min of meer weer had overgehaald (en toen was ik wel heel makkelijk te lijmen, ik weet nog dat hij toen zoiets zei als: als je weggaat dan geloof ik er niet in dat je ooit van me gehouden hebt en dan hoef ik je ook nooit meer te zien - en dat vond ik toen al heel erg om te horen). Die maanden waren relatief rustig, tot de bom weer een keer ontplofte, toen was ik wel definitief weg.

Ik vond het die keer ook heus wel moeilijk, hoor. Vooral dat smeken aan de telefoon. Dat vond ik haast nog erger dan wanneer hij heel boos was geworden.
Ik weet nog dat ik mijn ouders vroeg om me alsjeblieft tegen te houden als ik me over zou laten halen om terug te gaan.

In die fase zit deze TO nu. Niet in de fase dat de schellen je van de ogen vallen. Hier geef je letterlijk aan wat ik je zeg. Jij trapte er dus alweer in met de Bloemen, Gouden Bergen en Puppy ogen. Hij hoefde geen andere tactiek te proberen, want hij had je daar alweer mee terug.

To verander ook wachtwoorden van bv fb, je weet nooit waar hij in staat toe is.

Naar mijn idee is ze juist al veel verder dan ik toen, want dat was niet verder gegaan dan een gesprek waarin ik zei dat ik niet wist of ik het nog wel zag zitten. Ik heb het toen niet concreet uitgemaakt en ben ook niet weggegaan. Maar goed, laten we er verder niet over discussiëren. Ik ben het met je eens dat het goed is dat ze er rekening mee houdt en zich wapent en dat ze er ook zeker niet in moet trappen als hij met zielige verhalen, beloftes, bloemen of dreigementen komt, maar wij weten ook niet 100% zeker hoe het gaat lopen en wat hij nu gaat doen, dat is alles wat ik zeg.

Indigoviva, heel goed gedaan.
Schaam je vooral niet, en ook niet dat je de valkuil niet eerder zag en pas nadat een bepaalde grens bij jou was bereikt, want schaamte en schuldgevoelens (naar jezelf, naar je kinderen, ouders, vriendinnen, buitenwereld enz) "verlamt" je als het ware en dat houdt mensen juist vast in situaties en zorgt juist dat sommigen daar niet uit weten te ontsnappen!

Wees dus trots op jezelf, beter laat dan nooit inzicht in hoe het werkelijk in elkaar zit. Dat is een eyeopener, want zoiets sluipt erin, wordt pas later zichtbaar als een patroon (zijn patroon) en zolang je er middenin zat ben je beinvloedbaar geweest en zo iemand kan heel overtuigend zijn in zijn dwalingen, zodat je nog aan jezelf ging twijfelen.

Maar nu niet meer en heel goed dat je zo kundig zijn nieuwe pogingen hebt afgekapt. Toverwoord is heel beslist blijven nu!
Niet meer ingaan op iets, niet emotioneel reageren (zien dit soort mensen als zwakte en als voet tussen de deur), niet meer verdedigen, verklaren of uitleggen (ook dat zijn voor diegene openingen en deur op een kier), dus heel goed gedaan dit!

Het gaat niet om of hij bereid is om te veranderen, dit gaat veel dieper bij hem, hij kán dat niet zomaar zelf veranderen.
Al zou het hem lukken om zijn gedrag te veranderen (wat weinig kans van slagen heeft op eigen houtje met zo'n mechanisme, wat hij niet zelf in de hand heeft, laat staan onder controle kan houden), dan nog is hij binnenin nog niet veranderd, dan zou hij nog zo denken en zich voelen, alleen niet of minder tónen/uiten, zich dus moeten beheersen.

Lees over onveilige hechting.
Dit is de oorzaak en die onveiligheid/angst ligt aan de basis van zijn innerlijke onvermogen om (zichzelf? en) anderen te kúnnen vertrouwen (los van willen is dit wat voor hem normaal is en voelt), die argwaan zit in hém (ongeacht wat jij doet en gedraagt, jij lokte dit dus niet uit want het zit dus standaard al in hem, zonder dat jij aanleiding bent daarvoor).

En dat kun jij of wie dan ook van buitenaf niet "repareren" met (voor hem) goede ervaringen, die jij hem dan zou moeten bezorgen oid: dit is een "bodemloze put": ook na 10 jaar is zulke argwaan en wantrouwen niet gerepareerd: je zult levenslang/ de relatie lang moeten "bewijzen" dat je wél te vertrouwen bent, keer op keer!
Want je zult hem nóóit kunnen overtuigen: je kunt niet "opboksen" tegen zo'n essentieel eigen mechanisme/instelling/aanleg van hem, waar jij de oorzaak en aanleiding helemaal niet van bent en om die reden dus ook niet van hem kunt wegnemen!

Het is als een duveltje in een doosje, ook voor hemzelf trouwens, wat door vanalles en nog wat aan onredelijks wordt getriggerd en hém overheerst.
Leren dat te beheersen (gedrag/niet uiten ervan) vergt nogal wat en blijft dan (op eigen houtje) bij gedragsverandering, het innerlijke duveltje blijft bestaan en je moet het zo zien dat het hem óók lastig valt.

Het fluistert hem heel overtuigend voortdurend jaloezie en wantrouwen, argwaan enz in, vooral op momenten dat hij geen invloed op jouw doen en laten heeft (dus niet bij elkaar zijn, of jouw verleden) en dat zorgt ervoor dat hij jóu onder controle moet houden, jou moet beheersen en overheersen (want hij gelooft dat duveltje, die innerijke stem die hem opstookt ook), omdat hij zichzelf (zijn schaduwkant) dus niet onder controle heeft en niet beheerst: het overheerst hém!
Hij zal overal en altijd signalen zien die zijn "gelijk" bewijzen, en jij zou dus élke keer en bij élke (onterechte) trigger die zijn "alarm" laat afgaan, moeten verdedigen en hem geruststellen, kalmeren, bewijzen leveren van niet.

Dit innerlijke mechanisme is niet op zichzelf (pas) ontstaan door vreemdgaan van de ex, (als dit verhaal al waar is), het was al in de dop aanwezig en dat is ook de reden dat mensen zo verschillend reageren als hun zoiets als bedrog en vreemdgaan overkomt.
Iederéén loopt schade op als vertrouwen geschonden wordt, de mate van die schade hangt voor een groot deel af van je overlevings- en/of "copingmechanismen".

Er wordt oa onderscheid gemaakt in "veilig gehecht", onzeker gehecht en onveilig gehecht.
Grofweg (maar ligt ingewikkelder) kun je stellen dat veilig gehecht een soort "blind en onbevangen vertrouwen" heeft; een onzeker gehecht persoon vertrouwt tot het tegendeel zich aandient en een onveilig gehecht persoon juist wántrouwt tot het tegendeel bewezen is.
(en grofweg bij eenzelfde aantasting/ schade een veilig gehecht iemand een aardige buts oploopt in het "blind en onbevangen vertrouwen", onzeker gehechte zoiets als het ware inbouwt in het achterhoofd, dus niet "blind vertrouwde", maar zolang het goed gaat daarop kon vertrouwen en niet minder teleurgesteld zal zijn.
Voor iemand die al onveilig gehecht wás is het funest: een soort doodssteek van bewijs wat ie toch al dacht diep van binnen: "zie je wel, ik wíst het wel: niémand is te vertrouwen, niemand houdt van mij, iedereen zal mij in de steek laten/verlaten".

Hij is degene die de onveiligheid in jullie relatie/verbinding heeft ingebracht.
Die overlevings- en reactie/copingmechanismen ontstaan in de vroege jeugd (aangelegd/ervaringen/aangeleerd) en zijn dus geen bewuste volwassen keuzes geweest en om die reden ook niet zomaar "vanzelf" of door het liever anders te willen zelf te veranderen.

Zelfs mét therapie is zoiets heel erg lastig en niet altijd mogelijk of succesvol (en is bijv gedragstherapie meer gericht op hoe daar anders mee om te leren gaan. Dat houdt dan in dat als ie door iets (redelijks of onredelijks) de "gevoelsreactie" wordt getriggerd, dus dat eerste primitieve gevoel nog steeds oproept, zelf inzicht in deze eigen patronen krijgt, voornamelijk leert daar in 2e instantie anders in gedrag op te reageren (met verstand, zichzelf kunnen kalmeren, geruststellen, is "vals alarm" (vanuit het verleden) en lijkt er alleen op, is niet wat het lijkt, oid).

Eigenlijk vertrouwt ie zichzelf niet, dat hij zoiets (nog eens) kan handellen, verwerken, van herstellen (en het vertrouwen herstellen in de ander in weer zo'n liefdesrelatie).
Want dat is bij hem ook niet hersteld!
En vaak zie je dit juist bij mensen die zélf zijn vreemdgegaan: als je jezelf al niet vertrouwt projecteer je dat onbewust op de ander/anderen, dan zullen andere mensen (en ook je geliefde) daartoe in staat zijn.

Dit dateert dus hoogstwaarschijnlijk van vér daarvoor ergens uit zijn verleden en gesterkt door latere ervaringen/ "bewijzen" (met zichzelf danwel idd die ex).
Omdat jij de oorzaak niet bent, ben jij ook niet degene die dat kan "healen" of herstellen bij hem, het is een innerlijke zaak die dus door niemand van buitenaf te repareren is.

Triest genoeg, maar dit soort diepgaande argwaan, wantrouwen enzo sleurt je als partner mee in de vorm van op je tenen moeten lopen om hem dus vooral niet te triggeren en dat lukt nooit, omdat jij niet zo denkt en dingen die voor jou totaal onschuldig en normaal zijn totaal niet kunt omzeilen, omdát je niks verkeerds doet: voor jou is zijn gealarmeerdheid onvoorspelbaar, onvoorstelbaar en onlogisch.

Wat hij doet is proberen jóu alles te laten vermijden wat hem zou kunnen triggeren, dus isoleren van andere mannen, van een sociaal leven buiten hem om, liefst van je werk (mannelijke collega's en klanten oid), en van alle mensen die jou zouden kunnen laten inzien dat dit niet okay is.
Daarom legt zo iemand constant de nadruk op jóu (en wat jij "verkeerd" doet, jóuw gedrag in twijfel stellen/ afkeuren enz), zodat hij zelf buiten schot blijft (en jij geen tijd/gelegenheid krijgt om aan hém te twijfelen en zijn gedrag onder de loep te nemen. Dat moet heel overtuigend en dominant gebeuren, zodat hij die macht/controle/invloed over jou kan handhaven (ruzies, stemverheffing, emotioneel afhankelijk van hem maken, of erger: intimidatie, angst aanjagen, emotionele manipulatie, vanalles om jou onder de duim te krijgen/houden).

Wees voorbereid dat ook jouw medelijden opwekken een van die strategieen nu zal zijn om jou terug te winnen. Dat hij niet zonder jou kan, beterschap zal beloven, wanhopig of juist opnieuw een "veroveringsfase" inzet (bloemen, spijt, (veel) complimenten maken, beloftes enz enz).

Blijf nu svp zo standvastig en kap idd élke discussie af zoals je nu gedaan hebt.
Zodra je ergens op in gaat, verdedigt, uitlegt enz zal hem het gevoel geven dat de deur op een kier zet. Hij zal niet zomaar accepteren dat het voorbij is en jij zo "dapper" nu opeens buiten zijn invloed en macht bent geraakt.
(hij vertrouwt alweer niet hoe jij opeens zo krachtig kunt zijn, wie jou die kracht gegeven heeft).
Dit is een gebed zonder end, enige wat helpt is beslist en overduidelijk blijven, dat het spel definitief uit is en ook blijft, ongeacht wat ie nu nog uit de kast trekt.

Veel succes!
Eens je ogen geopend zijn kun je niet meer terug naar onwetendheid.
Ga jezelf dat niet kwalijk nemen: wat je eerder dus niet wíst kun je jezelf niet mee om de oren gaan slaan. Je mág door ervaring dus levenservaring opdoen en van leren.
Nooit jezelf kwalijk nemen dat je nu wel beter weet (en had moeten/horen te weten).
Dit soort dingen leer je immers (helaas) niet thuis en ook niet op school, maar door te ervaren.

Dat is niet verkeerd of fout of stom!
Zou alleen zo zijn als je er niks van zou opsteken en zo weer opnieuw zou doen, met wat je nu weet.

@Cookie: dreigen met zelfmoord vind ik het ergste wat er is. Zo laag. Mocht het ooit zover zijn dat jouw man een poging doet omdat je bij hem wegbent: het is NOOIT jouw schuld. Zijn leven is zijn verantwoordelijkheid.

En dit soort types doen vaak een halfslachtige poging zodat jij je schuldig voelt en terug naar hem rent.

boerinnetje-van-buuten schreef: ↑

21-02-2019 11:44

@Cookie: dreigen met zelfmoord vind ik het ergste wat er is. Zo laag. Mocht het ooit zover zijn dat jouw man een poging doet omdat je bij hem wegbent: het is NOOIT jouw schuld. Zijn leven is zijn verantwoordelijkheid.

En dit soort types doen vaak een halfslachtige poging zodat jij je schuldig voelt en terug naar hem rent.

Dreigen met ofwel jou iets aandoen of zichzelf is de overtreffende trap van emotionele chantage.
De ellende is dat je nooit weet of iemand het nog meent ook: velen zullen dat nooit uitvoeren, of idd halfslachtige poging, maar een minderheid doet het wél.
In de meeste gevallen is alleen ergens mee dreigen al genoeg om angst aan te jagen en op zo'n wijze iemand aan zich te binden: uit angst te blijven.

Heel effectief, want angst schakelt bovendien je gezonde verstand en gevoelsleven uit, zodat je zelf óók in "overlevingsmodus" belandt. En je eigen overlevingsmechanismen jou als het ware "overnemen": vechten, vluchten of bevriezen (geen enkele aktie, blijven waar je bent).
Als vechten niet kan (overmacht van hem, fysiek en/of mentaal) en vluchten ook wordt verhinderd (chantage: consequenties schetsen die dan "jouw schuld" zijn, je was immers gewaarschuwd), dan blijft dus "bevriezen"/verlamd zijn over als enige mogelijkheid.
Dat je hem dus niet bevecht en niet zult vluchten, bij hem zult blijven en hem gehoorzamen (om erger te voorkomen) lijkt dan nog de enige optie: gelaten aanvaarden en je beroven van het idee dat er nog een (heel ander soort) leven mogelijk is buiten een leven met hem.
Dat je hoe dan ook niet van hem af zult kunnen komen (oa stalken om die angst in stand te houden als je wél in een moment van moed alsnog durft te "vluchten".

En als hij je geisoleerd heeft, je je schaamt enzo is er grote kans dat dit jarenlang ongemerkt en ongezien voor de buitenwereld kan plaatsvinden. Waardoor je geen poot hebt om op te staan, en je het idee kan krijgen dat niemand je zal geloven als je nooit signalen in die richting hebt afgegeven, dit zich in het "duister" afspeelde binnen de eigen muren, en zelfs naar buiten toe een ideaal stel wordt neergezet, een joviale man van wie de buren nooit hadden gedacht dat zich dat soort drama's afspeelden.
En de enigen die daar wel vermoedens van hadden en vraagtekens bij zouden kunnen stellen (en invloed op de prooi/ slachtoffer hebben, want goed kennen en om hem/haar geven en de veranderingen zouden opmerken in hem/haar), familie en goede vriend(inn)en, worden dus een voor een "uitgeschakeld" door de omgang te verbieden of onmogelijk te maken.

Als er kinderen in het spel zijn is dat een extra dreigmiddel en extra "zwakke plek" om diegene mee te kunnen manipuleren en te kunnen raken, namelijk zijn die kinderen degenen die haar het meest lief zijn en willen beschermen.
Als je zelf dus al zo ver bent dat het je min of meer "onverschillig" (genoeg) laat dat je apathisch toelaat dat hij jóu stelselmatig kapot maakt, dan is er nog altijd de kwetsbaarheid van de kinderen, die je niet zonder (jouw) bescherming wil en kunt overlaten aan zo'n type vader met zijn (verbale of fysieke) agressie.
Als hij zich al moet afreageren, dan liever op jezelf dan op je kinderen, dat veroorzaakt dat je denkt dat je maar beter zelf de buffer/boksbal blijft die voorkomt dat de kinderen aan de beurt komen.
Omdat je zelf allang beschadigd bent, volwassen bent en beter kunt opvangen dan de kinderen ook nog eens slachtoffer worden (je weet al waartoe hij in staat is immers, en zichzelf niet in de hand heeft, dus wellicht in staat is om dat soort "buien" evengoed op zijn kinderen af te kunnen reageren.

En helaas glippen er nog altijd teveel van dit soort types door het net van toezicht van jeugdzorg, van ons rechtssysteem, verkeerde inschattingen van instanties, psychiaters enz, dus die angst is niet irreeel.
Als je iemands meedogenloosheid eenmaal kent, is het niet helemaal onterecht dat je je hier grote zorgen over maakt en op die manier in iemands macht blijft.

Vrouwen in zo'n situatie zou ik willen zeggen: je zit in 1 grote hersenspoeling, zorgvuldig door hem in gang gezet en herhaald met grote overtuigingskracht (kracht bijgezet door mentale (schreeuwen, schelden, vernederen enz) en fysieke overmacht (met harde hand of dreigen daarmee).
Als hij verzet en boerenverstand uitschakelt (en dat van bezorgde naasten) heeft hij vrij spel om eenzijdig jou stelselmatig bij te brengen (en ook nog eens vroeg of laat te laten geloven) dat zijn wil wet is, hij gelijk heeft, de wijsheid heeft en jij uitlokt als je "fouten" maakt. Dus dat je moet leren in te schatten wat in zijn ogen goed en slecht/fout/verkeerd gedrag (van jou, van de kinderen) is, en hoe hij het/jou wil hebben.
Dit zijn laffe en onvoorspelbare mensen, reden genoeg om angstig voor te zijn en daarom zul je juist álle hulpbronnen moeten inlichten en inschakelen tegen zo iemand, wil je jezelf (en kinderen) afdoende en voldoende kunnen beschermen.

Die hulpbronnen zijn niet alleen familie en (oude) vrienden, maar politie, justitie, jeugdzorg, blijf van mijn lijf soms, maatschappelijk werk, verhuurder, huisarts, buren, school, psychologische hulp voor jezelf (óók als je je kunt bevrijden uit zoiets, alleen al om de impact ervan te verwerken).
Bij intimidatie en bedreiging zou je zelf een fysiek krachtige persoon kunnen gebruiken waar zo'n ex op zijn beurt bang voor is en "respect" voor heeft, alleen komt zo iemand niet bij je in wonen, en ook geen bodyguard zijn die 24/7 bescherming biedt.

Dat is ook eng, en daarom moet het vaak zó ver komen (zó levensbedreigend) dat er een knop om gaat dat je zelfbehoud het wint van angst (of dat het je allemaal niet meer uitmaakt, blijven sowieso je kapot maakt)..
Misschien is het zo dat bij de meeste daders (pas dán) ook een knop omgaat als ze eenmaal doorhebben dat ze uitgespeeld zijn, je uit diens macht bent gebroken en dreiging geen indruk meer op je maakt (murw of niet) en dus dreigementen zinloos zijn geworden..

Als iemand zo geobsedeerd is door (macht over) jou kan het zijn dat je er pas écht van verlost bent als diegene een nieuwe "prooi"/ slachtoffer heeft gevonden (soms sneller dan je denkt), waar hij/zij zich op kan focussen.
En eea van voren af aan begint, maar dan dus met de volgende.

This is the road to hell. To deze man is niet oke... Dit moet jij ook zien toch? Dit gaat alleen maar erger worden helaas gezien in mijn omgeving ik zou er over nadenken om er mee te stoppen.

Misschien eens googlen op manipulatie en anti-manipulatie, TO.
Beslist en standvastig blijven is essentieel: geen stok meer geven om mee te slaan, geen openingen, geen spoortje twijfel, maar duidelijk en heel zeker van je zaak zijn, (of iig zo overkomen als dat nog niet zo voelt).

En wellicht ook laten weten dat iedereen op de hoogte is, geen geheim meer is, niet meer een kwestie van jullie 2en, maar jouw naasten enz op de hoogte zijn en volkomen achter je staan.

Suzy65 schreef: ↑

21-02-2019 12:51

En wellicht ook laten weten dat iedereen op de hoogte is, geen geheim meer is, niet meer een kwestie van jullie 2en, maar jouw naasten enz op de hoogte zijn en volkomen achter je staan.

Dit dus. Ik heb ook alles aan mijn familie vertelt, blauwe plekken en korsten laten zien. Toen gezegd dat ik daar nog 1x heen zou gaan, maar alleen om het uit te maken.
Toen ik aan mijn inmiddels ex vertelde dat mijn familie op de hoogte was van alles en dat ik mijn blauwe plekken heb laten zien schrok hij zich rot. Hij heeft me altijd gesmeekt niks tegen mijn vader te zeggen, hij heeft me letterlijk verteld bang te zijn voor mijn vader. Maar ja vind je het gek! Hij heeft ook veel te verbergen.

Heb niks meer van hem gehoord trouwens.

Wat ben je ontzettend goed bezig Indigoviva!!

Je moet echt even door de zure appel heen bijten en dat zal soms nog heel moeilijk zijn. Hij zal alles uit de kast halen om je terug te winnen.

Ik ben de hemel ingeprezen, de grond in getrapt, hij heeft gesmeekt, is woedend geworden, is als een klein kind gaan janken, heeft me verteld dat zijn leven geen zin meer had, heeft mij van alles verwijt, heeft mij een narcist en gevaarlijk genoemd, heeft gedreigd mijn geheimen aan mijn vrienden en familie te vertellen.... hij heeft mij ellenlange teksten gestuurd waar geen touw aan vast te knopen was.

Het is heel goed dat je het je familie verteld heb. Ik had hem altijd in alles verdedigd tegen iedereen en iedereen wist maar flarden van het rare gedrag wat hij vertoonde.

Toen ik iedereen het hoogstnodige uitgelegd had, voelde ik me sterk en ontzettend stom tegelijk.... hoe had ik dit toch zover kunnen laten komen.

Ik heb hem toen overal geblokkeerd en toen hij het via kennissen ging proberen hebben zij hem volkomen genegeerd.

Narcisten doen mij altijd denken aan die metalen robot van Terminator 2, die kan veranderen in ieder mens dat hij aanraakt. Op het einde, als hij wordt uitgeschakeld, zie je hem ook echt veranderen in iedereen die hij ooit geweest is, in pure wanhoop om te overleven.

https://youtu.be/0Kug8mJ8WiM

Niks wat dat soort mensen zegt is waar, ze zeggen van alles om je in hun macht te hebben. Mijn ex was ook een narcist, en dat zeg ik niet omdat hij een hufter was, want dat waren er wel meer.

Indi,
Heb je alle belangrijke papieren veiliggesteld en de lievelingsspulletjesvan je kinderen?