Vriend wil niet mee naar begrafenis van mijn opa

05-07-2023 22:59 496 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi!

Ik ben nieuw hier, en ik val meteen maar met de deur in huis. Mijn opa is afgelopen maandag overleden, dat zat er al een tijdje aan te komen. Ik heb 5 maanden een vriend (ik ben 35, hij 41). Vorige week, toen het slecht ging met opa, vroeg ik aan mijn vriend of hij meegaat naar de begrafenis, als het zover is. Hier antwoordde hij op dat hij mee zou gaan.

Gisteren kreeg ik te horen dat de begrafenis volgende week dinsdag is. Ik zei dit tegen mijn vriend, waarop hij antwoordde: “je verwacht toch niet dat ik mee ga hè”. Ik antwoordde van wel, want hij had immers al gezegd dat hij mee zou gaan. We hebben hier vervolgens een hele discussie om gehad. Ik wil hem er graag bij hebben, hij zegt dat hij begrafenissen gaat en dat hij de begrafenis van m’n opa niet belangrijk genoeg om een dag vrij te nemen van z’n werk.

Het is ook vooral de manier waarop hij dit zegt, bot en zonder empathie.
Hoe zouden jullie omgaan met een situatie als deze?

Liefs
Alle reacties Link kopieren Quote
Jajaja schreef:
06-07-2023 09:31
Ik had juist begrepen dat het er wel aan zat te komen.
Je zegt in je openingspost dat het niet goed met hem ging en later dat je vriend niet mee bewust niet meeging omdat het anders te veel was voor je opa of iets in die trant en verder neem ik aan dat hij aardig op leeftijd is gezien hij een kleindochter van 35 heeft.
Dat het ‘eraan zat te komen’ is omdat hij drie weken geleden opeens erg ziek werd. Lichamelijk. Hij was dementerend maar nog onwijs sterk. Alleen de laatste drie weken ging hij opeens ontzettend hard achteruit.
En mijn vriend ging niet mee omdat het teveel voor mijn opa was (dat heb ik ook helemaal nergens geschreven). Omdat mijn opa dementerend was ging ik zo’n twee keer in de maand op een dinsdag met mijn moeder naar hem toe. Mijn vriend ging niet mee omdat hij werkt op die dag. We zouden een keer bij hem langsgaan, dat was er alleen nog niet van gekomen.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
06-07-2023 09:38
Hij is altijd bij jou? Maar hij heeft nog eigen huis/plek?
Lekker daarheen sturen.
Dit vroeg ik mij ook al af.
Only dead fish go with the flow
Alle reacties Link kopieren Quote
DG2015 schreef:
06-07-2023 09:35
En intussen een kind gekregen...
TO, ik weet niet of je nu op stel en sprong je relatie moet verbreken, maar ik zou zeker niet op de korte termijn zwanger worden.
Dat is ook inderdaad niet meer de bedoeling ;). Ik dacht dat we heel erg op dezelfde lijn zaten maar nu dit is gebeurd, weet ik dat dat niet zo is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ysje schreef:
06-07-2023 09:25
Wow, binnen 1 dag van een kind willen naar relatie verbreken, allemaal vanwege een forum.
Soms kan 1 reactie al het voorgaande te niet doen.
Je kan je nu eenmaal vergist hebben in iemand.
Only dead fish go with the flow
Alle reacties Link kopieren Quote
HannekeJohanna schreef:
06-07-2023 09:39
Dat het ‘eraan zat te komen’ is omdat hij drie weken geleden opeens erg ziek werd. Lichamelijk. Hij was dementerend maar nog onwijs sterk. Alleen de laatste drie weken ging hij opeens ontzettend hard achteruit.
En mijn vriend ging niet mee omdat het teveel voor mijn opa was (dat heb ik ook helemaal nergens geschreven). Omdat mijn opa dementerend was ging ik zo’n twee keer in de maand op een dinsdag met mijn moeder naar hem toe. Mijn vriend ging niet mee omdat hij werkt op die dag. We zouden een keer bij hem langsgaan, dat was er alleen nog niet van gekomen.
Echt wat boeit dit verder?
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
06-07-2023 09:38
Hij is altijd bij jou? Maar hij heeft nog eigen huis/plek?
Lekker daarheen sturen.
Dat heb ik gisteren gedaan, en hij is niet gegaan. Hij vertikte het. Ook zoiets bizars… Ik had na uren ‘ruzie’ niet meer de kracht om nogmaals te zeggen dat ie weg moest, en ben uiteindelijk uitgeput in slaap gevallen.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
06-07-2023 09:43
Echt wat boeit dit verder?
Helemaal niks eigenlijk haha, merk dat ik de neiging heb om me te verdedigen. Hoeft helemaal niet
Alle reacties Link kopieren Quote
Dreamglasses schreef:
06-07-2023 09:42
Soms kan 1 reactie al het voorgaande te niet doen.
Je kan je nu eenmaal vergist hebben in iemand.
Dit dus… hoe pijnlijk ook
Alle reacties Link kopieren Quote
Miss_Edwards schreef:
06-07-2023 09:33
Je vindt jezelf niet impulsief, maar binnen vijf maanden met iemand samenwonen is toch gewoon vrij impulsief of zie ik dat nou verkeerd?
En al naar elkaars wederzijdse familiegelegenheden geweest meervoud (minstens 2x2 in 5 maanden tijd) en al zeker een kind willen. Want het zat zo goed.
Er gebeurt 1 ding en het is afgelopen.

Natuurlijk is dat impulsief....
Alle reacties Link kopieren Quote
Dreamglasses schreef:
06-07-2023 09:42
Soms kan 1 reactie al het voorgaande te niet doen.
Je kan je nu eenmaal vergist hebben in iemand.
Of je reageert net iets te heftig op een anderszins vrij begrijpelijke reactie van je vriend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dreamglasses schreef:
06-07-2023 09:42
Soms kan 1 reactie al het voorgaande te niet doen.
Je kan je nu eenmaal vergist hebben in iemand.
Eens. Ik zou ook wel achter mijn oren krabben. Nog geen eens omdat hij niet naar de uitvaart wil (daar heb ik begrip voor), maar de manier waarop hij dat aangeeft. Dat kan hij ook op een andere manier zeggen. Het kan best zijn dat hij eerder heeft gezegd dat hij mee zou gaan, maar dat er nu andere zaken zwaarder wegen. In theorie is veel prima, in de praktijk dus niet. Maar de manier waarop hij het doet is zo bot!

Ik zou wel wat kritischer kijken naar hoe we als stel met elkaar omgaan. In 5 maanden ken je iemand niet niet super goed, maar ik zou wel bij mijzelf te raden gaan of ik dit eerder had zien aankomen. Of dat hij wel vaker zo bot reageert. Of dat er alleen maar dingen gedaan worden die hij wil of zo.

To, ik kan mij best voorstellen dat je nu even de ruimte wilt. Hij heeft zijn eigen stek nog? Dan kan hij daar even weer gaan bivakkeren.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
HannekeJohanna schreef:
06-07-2023 09:44
Dat heb ik gisteren gedaan, en hij is niet gegaan. Hij vertikte het. Ook zoiets bizars… Ik had na uren ‘ruzie’ niet meer de kracht om nogmaals te zeggen dat ie weg moest, en ben uiteindelijk uitgeput in slaap gevallen.
Dat vind ik ook nog wel een rood vlaggetje eerlijk gezegd.
Alle reacties Link kopieren Quote
HannekeJohanna schreef:
06-07-2023 09:44
Dat heb ik gisteren gedaan, en hij is niet gegaan. Hij vertikte het. Ook zoiets bizars… Ik had na uren ‘ruzie’ niet meer de kracht om nogmaals te zeggen dat ie weg moest, en ben uiteindelijk uitgeput in slaap gevallen.
Ja, toppert dit.

En nu ga je de sloten vervangen zodra hij wel weg is?
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik echt om iemand geef, ga ik niet afwegen of "ik" het wel de moeite waard vindt om al dan niet mee te gaan. Dat laat ik dan afhangen van mijn partner: als die er behoefte aan heeft dat ik meega of erbij ben, dan ga ik gewoon. Ook al heb ik niets met begrafenissen (wie wel ?) of ook al kende ik zelf de overledene niet. Het is wat anders als je gewoon niet kan door omstandigheden, maar dat is hier niet het geval. Vriend heeft er gewoon geen zin. Terwijl TO wel nood heeft aan zijn aanwezigheid.

En dan doet het er niet toe of jij of ik wel alleen naar de begrafenis zouden gaan. TO heeft haar vriend wel gevraagd en nadat hij eerst er in mee ging, trekt hij zich nu doodleuk terug met bullshit redenen.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
HannekeJohanna schreef:
06-07-2023 09:06
Hij is geen deel van de familie nee? Wanneer dan wel? Als we getrouwd zijn? Ik zie hem zeker als deel van de familie.
Na 5 maanden al?
Alle reacties Link kopieren Quote
Allereerst gecondoleerd. Ik zou gewoon zelf alleen met je ouders gaan. Je bent tot nu toe ook alleen met je moeder gegaan zonder vriend. Ik snap je vriend ook wel. Hij kent je opa niet en je familie ook nauwelijks. Verder is hij op een leeftijd dat hij ws ook in eigen familiekring wel regelmatig een dag vrij moet nemen voor een begrafenis. Ik woon zelf in het buitenland en ben inmiddels eind veertig. Heb heel veel oom en tantes die inmiddels zijn overleden de laatste jaren. Omdat ik daar meerdere dagen voor vrij moet nemen (inclusief 2 hotelovernachtingen) en hen al ruim 20 jr niet heb gezien ga ik niet heen. Ook bij iemand van over de 80 die, zoals bij jou opa , dementerend is ben ik voor die persoon juist opgelucht dat het lijden voorbij is. Jouw vriend mag ook gewoon vinden dat hij liever niet mee wil. Ik zie ook echt niet in waarom jij niet alleen met je ouders zou kunnen gaan. Ik zou juist heel kriegel worden van een partner die mij zo zou claimen dat ik overal mee heen moet en dan gelijk de relatie wil verbreken. Op een gegeven moment kom je op een leeftijd dat er veel mensen om je heen overlijden en ik ga alleen daar heen met wie ik een band heb...ik heb wel meer dan 80 familieleden. Mijn man (25 jr getrouwd) hoeft niet perse mee van mij. De tijd dat ik overal heen ga omdat ik mij aan moet passen of omdat het zo hoort is voorbij. Daarvoor woon ik echt tever weg, is de familie te groot en de banden niet sterk.
libelle44 wijzigde dit bericht op 06-07-2023 09:55
Reden: Spelling
15.68% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Vind het wel vreemd dat het dus 5 maanden peis en vree is geweest en dat het nu opeens het ene incident na het andere is.
Kan dat niet rijmen.
Maar goes to show: neem je tijd om iemand echt te leren kennen en ga best niet hokken na een paar maanden in de euforie van een prille verliefdheid en met een roze bril op.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
Fairway schreef:
06-07-2023 09:49
Na 5 maanden al?
Hij is toch deel van mij? Anders heb ik toch geen relatie met hem?
Alle reacties Link kopieren Quote
belgali schreef:
06-07-2023 09:49
Als ik echt om iemand geef, ga ik niet afwegen of "ik" het wel de moeite waard vindt om al dan niet mee te gaan. Dat laat ik dan afhangen van mijn partner: als die er behoefte aan heeft dat ik meega of erbij ben, dan ga ik gewoon. Ook al heb ik niets met begrafenissen (wie wel ?) of ook al kende ik zelf de overledene niet. Het is wat anders als je gewoon niet kan door omstandigheden, maar dat is hier niet het geval. Vriend heeft er gewoon geen zin. Terwijl TO wel nood heeft aan zijn aanwezigheid.

En dan doet het er niet toe of jij of ik wel alleen naar de begrafenis zouden gaan. TO heeft haar vriend wel gevraagd en nadat hij eerst er in mee ging, trekt hij zich nu doodleuk terug met bullshit redenen.
Dit. ❤️
Alle reacties Link kopieren Quote
belgali schreef:
06-07-2023 09:52
Vind het wel vreemd dat het dus 5 maanden peis en vree is geweest en dat het nu opeens het ene incident na het andere is.
Kan dat niet rijmen.
Maar goes to show: neem je tijd om iemand echt te leren kennen en ga best niet hokken na een paar maanden in de euforie van een prille verliefdheid en met een roze bril op.
Ook als je al eeuwen bij elkaar bent kan er iets gebeuren waardoor je toch weer tegen iets aanloopt en elkaar nog beter leert kennen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je 35 bent, vind ik na 5 maanden samenwonen niet zo impulsief en al denken over een kindje ook niet, hoor. Zo jong is dat niet meer. Maar goed, buiten dat. Jullie zitten emotioneel blijkbaar niet op 1 lijn.
Begrafenissen bijwonen is ook niet een favoriete bezigheid van mij, maar ik ben een keer voor een begrafenis van de hoogbejaarde vader van een vriendin van mij meegegaan. Zij was alleenstaand en vond alle steun heel fijn, ook al had ze familie erbij, maar die hadden allemaal een partner en zij was alleen.
Het is goed dat je nu weet wat je aan hem hebt ipv later. In ieder geval gecondoleerd en sterkte.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind dat van die ruzie en gewoon niet weg willen gaan, echt wel veel erger dan niet mee willen naar een begrafenis.

Bizar dat je dat dan niet in de OP zet ook.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Libelle44 schreef:
06-07-2023 09:52
Ik snap je vriend ook wel. Ik woon zelf in het buitenland en ben inmiddels eind veertig. Heb heel veel oom en tantes die inmiddels zijn overleden de laatste jaren. Omdat ik daar meerdere dagen voor vrij moet nemen en hen al ruim 20 jr niet heb gezien ga ik niet heen. Ook bij iemand van over de 80 die zoals bij jou opa dementerend is ben ik vaak niet meer erg van slag maar voor die persoon juist opgelucht dat het lijden voorbij is. Jouw vriend mag ook gewoon vinden dat hij liever niet mee wil. Ik zie ook echt niet in waarom jij niet alleen zou kunnen gaan. Ik zou juist heel kriegel worden van een partner die mij zo zou claimen dat ik overal mee heen moet en dan gelijk de relatie wil verbreken. Op een gegeven moment kom je op een leeftijd dat er veel mensen om je heen overlijden en ik ga alleen daar heen met wie ik een band heb...ik heb wel meer dan 80 familieleden. Mijn man (25 jr getrouwd) hoeft niet perse mee van mij. De tijd dat ik overal heen ga omdat ik mij aan moet passen of omdat het zo hoort is voorbij. Daarvoor woon ik echt tever weg, is de familie te groot en de banden niet sterk.
Je ziet hopelijk ook zelf wel dat dit een compleet andere situatie is hè? En ik vraag niet of ie ‘mee gaat naar alle begrafenissen’. Ik vraag of hij meegaat naar de begrafenis van mijn opa met wie ik een heel hechte band had en waar ik verdrietig om ben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gelsomina schreef:
06-07-2023 09:54
Als je 35 bent, vind ik na 5 maanden samenwonen niet zo impulsief en al denken over een kindje ook niet, hoor. Zo jong is dat niet meer. Maar goed, buiten dat. Jullie zitten emotioneel blijkbaar niet op 1 lijn.
Begrafenissen bijwonen is ook niet een favoriete bezigheid van mij, maar ik ben een keer voor een begrafenis van de hoogbejaarde vader van een vriendin van mij meegegaan. Zij was alleenstaand en vond alle steun heel fijn, ook al had ze familie erbij, maar die hadden allemaal een partner en zij was alleen.
Het is goed dat je nu weet wat je aan hem hebt ipv later. In ieder geval gecondoleerd en sterkte.
Dank je voor je lieve berichtje.
apppie schreef:
06-07-2023 09:12
Een opa verliezen op je 35e is verdrietig, maar niet bepaald iets dat je niet aan ziet komen. Ben je dan toch zó gebroken dat je iemand nodig hebt om je hand vast te houden? Dat is toch iets dat je prima met familie kunt afsluiten?
Ik ben iets ouder dan TO, maar mijn opa is enorm belangrijk voor mij. Uiteraard weet ik dat de kans dat hij 100 wordt niet zo groot is, toch is zijn rol in mijn leven zo belangrijk dat zijn overlijden alsnog verdrietig is, hoe logisch het ook is dat oude mensen dood gaan.

Waarom zo hard? Tussen "joh, opa is dood, ik doe de uitvaart zelf wel, zie je om 11.36 weer en ik neem wel broodjes mee van de Lidl voor onze lunch" en jezelf de hele dag luid wenend ter aarde storten zich echt nog een hele wereld aan mogelijkheden.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven