Relaties
alle pijlers
Vrienden en relatiesores
donderdag 7 april 2022 om 11:23
Wat moet ik hiermee? Voor context, één van mijn beste vrienden is tegelijkertijd ook mijn ex. Dit is al héél lang geleden (noem ff geen termijn ivm herkenbaarheid). We zijn altijd goed bevriend gebleven en ook mijn man mag hem erg graag. We kennen elkaar dus door en door. Dat mijn relatie met hem niet werkte kwam door allerlei factoren, maar zeker ook doordat hij een hele nare relatie achter de rug had. Daarnaast heeft hij flinke trauma's en is wel duidelijk geworden dat hij onveilig gehecht is. Dit uit zich in zijn relaties. Niet met vrienden, maar wel met vrouwen. Een echte verbinding kan hij niet maken. Ik weet dit natuurlijk uit eerste hand, want heb het zelf met hem meegemaakt. Nu zie ik dat patroon zich al die jaren herhalen, met andere vrouwen. Ik hoopte dat hij een vrouw zou ontmoeten waar hij wel echt voor kon gaan. Dit maakt hem uiteindelijk namelijk niet gelukkig en de bewuste vriendinnen ook niet.
Het patroon is eigenlijk als volgt, hij heeft een vriendin, maar zodra hij er ook andere mensen bij zijn gaat zijn aandacht vooral uit naar iedereen behalve haar. Zij voelt zichzelf nooit echt op 1 (of zelfs 2, of 3) gezet. In de keuzes die hij maakt zet hij haar niet voorop en het komt ook niet verder dan daten. Van samenwonen is nooit meer sprake geweest (wat op zichzelf prima is, als de vriendin daar ook zelf achter staat).
Nu heeft hij al een jaar of 5 een aan-uit relatie met een lieve vrouw. Wij kennen haar inmiddels ook goed en zien haar als meer dan alleen een kennis, of vriendin van. Het was alleen al snel duidelijk dat hetzelfde patroon zich herhaalde. Tot frustratie van haar. Ik ben hecht met hem, dus we kunnen hier goed over praten. Meerdere keren zei hij dat zij het eigenlijk niet was voor hem, maar dat hij een beetje bij haar bleef hangen. Ik heb toen aangegeven dat ik het eigenlijk niet eerlijk vond tegenover haar, omdat zij wél helemaal voor hem gaat. Zij verdient de kans om een leuke man te vinden die wel helemaal voor haar kan gaan.
Een jaar geleden ging het uit tussen hen, maar nu is het weer aan. Dat wil zeggen.. alles wijst erop dat ze weer bij elkaar zijn, maar hij zegt er niets over. Ontwijkt het ook. Ik merk dat ik hier moeite mee heb. Zij wil meer dan hij kan geven, dat weet hij, en nu is hij weer met haar samen, maar naar buiten toe wordt er niet over gepraat. Het lijkt er dus op alsof er niets veranderd is. Nog steeds gaat hij er niet echt voor.
Het ergert me, want hij is een ontzettend goede vent en een trouwe vriend, maar zijn omgang met haar gaat wéér tot pijn voor haar leiden. En waarom? Omdat hij zich nog steeds aangetrokken tot haar voelt en niet alleen wil zijn, maar ik heb hem nog nooit horen zeggen dat hij van haar houdt. Ik weet dat ik er niets over te zeggen heb, zij is ook een volwassen vrouw die ervoor kiest om weer met hem door te gaan. Soms wil ik hem wel door elkaar schudden, omdat ik het egoïstisch van hem vind. Daarbij speelt mee dat ik dit ook met hem meegemaakt heb. Ik weet hoe pijnlijk het is en wil haar daar eigenlijk voor behoeden. Wat moet ik hiermee? Ik denk erover om het met hem te hebben over het volgen van therapie, hij voelt daar waarschijnlijk weinig voor, maar als hij een gezonde relatie wil kunnen onderhouden en om haar geeft lijkt me het wel noodzakelijk. Ga ik te ver als vriend om zoiets te suggereren?
Hoe gaan jullie om met vrienden die in relaties zitten die ongezond zijn, of waarin ze ongelukkig zijn? Ik merk dat ik het moeilijk vind (ook bij anderen), hoor soms al jaren hoe ongelukkig ze zijn, terwijl ze in de situatie blijven zitten. Dat maakt soms dat een beetje afstand neem, omdat ik het pijnlijk vind om te zien hoe ze zichzelf pijnigen.
Het patroon is eigenlijk als volgt, hij heeft een vriendin, maar zodra hij er ook andere mensen bij zijn gaat zijn aandacht vooral uit naar iedereen behalve haar. Zij voelt zichzelf nooit echt op 1 (of zelfs 2, of 3) gezet. In de keuzes die hij maakt zet hij haar niet voorop en het komt ook niet verder dan daten. Van samenwonen is nooit meer sprake geweest (wat op zichzelf prima is, als de vriendin daar ook zelf achter staat).
Nu heeft hij al een jaar of 5 een aan-uit relatie met een lieve vrouw. Wij kennen haar inmiddels ook goed en zien haar als meer dan alleen een kennis, of vriendin van. Het was alleen al snel duidelijk dat hetzelfde patroon zich herhaalde. Tot frustratie van haar. Ik ben hecht met hem, dus we kunnen hier goed over praten. Meerdere keren zei hij dat zij het eigenlijk niet was voor hem, maar dat hij een beetje bij haar bleef hangen. Ik heb toen aangegeven dat ik het eigenlijk niet eerlijk vond tegenover haar, omdat zij wél helemaal voor hem gaat. Zij verdient de kans om een leuke man te vinden die wel helemaal voor haar kan gaan.
Een jaar geleden ging het uit tussen hen, maar nu is het weer aan. Dat wil zeggen.. alles wijst erop dat ze weer bij elkaar zijn, maar hij zegt er niets over. Ontwijkt het ook. Ik merk dat ik hier moeite mee heb. Zij wil meer dan hij kan geven, dat weet hij, en nu is hij weer met haar samen, maar naar buiten toe wordt er niet over gepraat. Het lijkt er dus op alsof er niets veranderd is. Nog steeds gaat hij er niet echt voor.
Het ergert me, want hij is een ontzettend goede vent en een trouwe vriend, maar zijn omgang met haar gaat wéér tot pijn voor haar leiden. En waarom? Omdat hij zich nog steeds aangetrokken tot haar voelt en niet alleen wil zijn, maar ik heb hem nog nooit horen zeggen dat hij van haar houdt. Ik weet dat ik er niets over te zeggen heb, zij is ook een volwassen vrouw die ervoor kiest om weer met hem door te gaan. Soms wil ik hem wel door elkaar schudden, omdat ik het egoïstisch van hem vind. Daarbij speelt mee dat ik dit ook met hem meegemaakt heb. Ik weet hoe pijnlijk het is en wil haar daar eigenlijk voor behoeden. Wat moet ik hiermee? Ik denk erover om het met hem te hebben over het volgen van therapie, hij voelt daar waarschijnlijk weinig voor, maar als hij een gezonde relatie wil kunnen onderhouden en om haar geeft lijkt me het wel noodzakelijk. Ga ik te ver als vriend om zoiets te suggereren?
Hoe gaan jullie om met vrienden die in relaties zitten die ongezond zijn, of waarin ze ongelukkig zijn? Ik merk dat ik het moeilijk vind (ook bij anderen), hoor soms al jaren hoe ongelukkig ze zijn, terwijl ze in de situatie blijven zitten. Dat maakt soms dat een beetje afstand neem, omdat ik het pijnlijk vind om te zien hoe ze zichzelf pijnigen.
donderdag 7 april 2022 om 11:29
Ik denk dat je wel kan zeggen dat je het moeilijk vind om te zien wat er nu gebeurt. Dat jij denkt waarom therapie heb zou helpen. Want klopt het dat je ze wel bij elkaar vindt passen en hoopt dat hij zich er nu goed bij kan voelen/ voor kan gaan?
Dan is het denk ik een positieve duw naar elkaar. Hij heeft het al lang zonder hulp geprobeerd, dat werkte niet.
En de klassieker ' voor een gebroken been vraagt iedereen hulp, voor een probleem in je hoofd weinig mensen'. En dat Justin Bieber nou zelfs hulp aanbiedt, mensen het is 2022, hulp is normaler. Er is zelfs een boek door een vlogger over psyche.
Ik zou ook willen dat een vriend zijn probleem erkent en zichzelf en zijn lief gelukkig maakt.
Dan is het denk ik een positieve duw naar elkaar. Hij heeft het al lang zonder hulp geprobeerd, dat werkte niet.
En de klassieker ' voor een gebroken been vraagt iedereen hulp, voor een probleem in je hoofd weinig mensen'. En dat Justin Bieber nou zelfs hulp aanbiedt, mensen het is 2022, hulp is normaler. Er is zelfs een boek door een vlogger over psyche.
Ik zou ook willen dat een vriend zijn probleem erkent en zichzelf en zijn lief gelukkig maakt.
donderdag 7 april 2022 om 11:29
Herkenbaar! Ik zit in een zelfde soort situatie, maar mag de “nieuwe” partner niet. Dus ook niet veel medelijden mee.
Na vijf jaar was ik wel zat van het gezeik, want dat vind ik het inmiddels. Blijf ook niet bezig met continu hetzelfde advies geven.
Het enige wat ik nog zeg is dat ze samen in relatietherapie moeten gaan. Verder lig ik er niet wakker van. Dat zou ik jou ook aanraden. Laat je er niet in meetrekken.
Na vijf jaar was ik wel zat van het gezeik, want dat vind ik het inmiddels. Blijf ook niet bezig met continu hetzelfde advies geven.
Het enige wat ik nog zeg is dat ze samen in relatietherapie moeten gaan. Verder lig ik er niet wakker van. Dat zou ik jou ook aanraden. Laat je er niet in meetrekken.
donderdag 7 april 2022 om 11:32
Ik zou hier niet zo bovenop zitten, eerlijk gezegd. Die vrouw heeft inmiddels ook wel genoeg met hem meegemaakt om te weten hoe hij in elkaar zit, zij kan op basis daarvan haar eigen keuzes maken. Verder wil hij er duidelijk niks zeggen en ontwijkt het onderwerp, maar jij gaat hem als reactie daarop des te meer op het matje roepen en wil nu zelfs therapie voorstellen, terwijl hij er overduidelijk helemaal niet voor open staat dat jij je erin mengt. De vraag is ook of die vrouw er überhaupt op zit te wachten dat jij dit zo naar je toe trekt, hoe goed het misschien ook is bedoeld. Zij heeft al het issue dat ze zich niet op de eerste plek gezet voelt en dan komt er ook nog eens een vrouw zich in de relatie mengen die de hele tijd laat doorschemeren hem door en door te kennen en die wel weet wat goed voor hem is.
Als hij je om advies vraagt kun je dat ongezouten geven, maar nu? Ik zou hier echt een beetje afstand van nemen.
Als hij je om advies vraagt kun je dat ongezouten geven, maar nu? Ik zou hier echt een beetje afstand van nemen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 7 april 2022 om 11:33
Ik denk ook weleens, ik praat er gewoon niet meer over. Wat zij samen uitvreten moeten ze zelf weten, als ze samen ergens naar een feestje toekomen hebben we het gezellig, maar we negeren de status van hun contact/relatie. Dat voelt alleen ook niet goed, gezien mijn hechte vriendschap met hem. Als de 'elephant in the room', waar niemand het over heeft.
donderdag 7 april 2022 om 11:37
Snap ik, maar hoe lang wil je dat blijven doen?PlayingTheAngel schreef: ↑07-04-2022 11:33Ik denk ook weleens, ik praat er gewoon niet meer over. Wat zij samen uitvreten moeten ze zelf weten, als ze samen ergens naar een feestje toekomen hebben we het gezellig, maar we negeren de status van hun contact/relatie. Dat voelt alleen ook niet goed, gezien mijn hechte vriendschap met hem. Als de 'elephant in the room', waar niemand het over heeft.
Je hebt het meegemaakt terwijl je met hem in een relatie zat. En nu zit je daar weer in, als bijstander van zijn nieuwe relatie. Ga je dat ook bij de volgende doen? Hij heeft een probleem, niet jij. Je kunt hem ergens op wijzen, maar je hoeft het niet voor hem op te lossen.
donderdag 7 april 2022 om 11:40
@Susan: Ik heb hem nu al een aantal weken niet meer gezien (corona, werk, ziekte etc) alleen wat oppervlakkig geappt. Ook de keren dat we elkaar daarvoor zagen is zij niet ter sprake gekomen. Dus heb het al lang niet meer met hem over haar gehad. In een andere groepsapp heeft zij het alleen nu weer nadrukkelijk over 'wij', en is duidelijk geworden dat ze weer samen zijn. Wat ik hier vraag is dus bedoeld voor als ik hem wel weer zie, want dan is het toch een onderwerp wat wel ter sprake zal komen. 'Goh, zijn jij en Marietje weer samen?' Het zal dan idd beter zijn om hier neutraal op te reageren.
Haar heb ik hier in die 5 jaar misschien 1x over gesproken, zij ziet mij iig niet als bedreiging (gezien mijn eigen relatiestatus). Ik begin hier bij haar ook niet over.
Haar heb ik hier in die 5 jaar misschien 1x over gesproken, zij ziet mij iig niet als bedreiging (gezien mijn eigen relatiestatus). Ik begin hier bij haar ook niet over.
donderdag 7 april 2022 om 11:44
Waarom laat je niet bij hem wanneer hij dit wil vertellen? Bizar dat je nu al nadenkt over hoe jij gaat vragen of ze weer samen zijn. Misschien moet je zelf in therapie om je oude pijn op te lossen? En tuurlijk kan je dit bij hem ook voorstellen maar ook hier snap ik niet waarom je dat zou doen. Wat zegt je partner over dat je zoveel moeite hebt met het gedrag van deze vriend?
donderdag 7 april 2022 om 11:44
Ik denk dat het heel lastig is om te zien dat iemand een ongezond patroon blijft herhalen. Zeker als je zelf de partij bent geweest die last had van dat patroon.
Hoe kun je dan echt objectief naar zijn verhaal luisteren zonder te denken; Ja, lul, dat deed je bij mij ook en je weet dat ik dat kut vond? Dus ik begrijp wel dat jij wilt dat hij er iets aan gaat doen. Maar weet hij dat hij dit patroon volgt? En zo ja, in hoeverre vindt hij dat een probleem. Want als hij er geen probleem in ziet, dan gaat hij er niets aan doen.
Zelf zou ik op een gegeven moment zoiets hebben van; ik heb wel genoeg gehoord van je drama. Je wilt het alleen ventileren, maar zoekt niet actief naar een oplossing. Ik zou er klaar mee zijn, zeker aangezien het toch persoonlijk voelt.
Hoe kun je dan echt objectief naar zijn verhaal luisteren zonder te denken; Ja, lul, dat deed je bij mij ook en je weet dat ik dat kut vond? Dus ik begrijp wel dat jij wilt dat hij er iets aan gaat doen. Maar weet hij dat hij dit patroon volgt? En zo ja, in hoeverre vindt hij dat een probleem. Want als hij er geen probleem in ziet, dan gaat hij er niets aan doen.
Zelf zou ik op een gegeven moment zoiets hebben van; ik heb wel genoeg gehoord van je drama. Je wilt het alleen ventileren, maar zoekt niet actief naar een oplossing. Ik zou er klaar mee zijn, zeker aangezien het toch persoonlijk voelt.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 7 april 2022 om 11:46
is gewoon frustrerend als mensen waarvan je houdt tegen dezelfde dingen aan blijven lopen.
donderdag 7 april 2022 om 11:56
Dit. Heb dit ook meegemaakt met een ex die toch een tijdje ook een vriend bleef. Hij was een lieve gast als gewone vriend, maar echt een lelijk persoon als t op relaties aankwam. Ik heb dat een tijd los van elkaar proberen te zien maar kwam daar uiteindelijk toch niet uit. Je ziet iemand constant een ander pijn doen, terwijl diegene weet dat dit zijn patroon is. Mijn conclusie was dan ook uiteindelijk voor mezelf dat dit hem in zijn geheel een naar persoon maakte. Ik heb het contact verbroken.dianaf schreef: ↑07-04-2022 11:44Ik denk dat het heel lastig is om te zien dat iemand een ongezond patroon blijft herhalen. Zeker als je zelf de partij bent geweest die last had van dat patroon.
Hoe kun je dan echt objectief naar zijn verhaal luisteren zonder te denken; Ja, lul, dat deed je bij mij ook en je weet dat ik dat kut vond? Dus ik begrijp wel dat jij wilt dat hij er iets aan gaat doen. Maar weet hij dat hij dit patroon volgt? En zo ja, in hoeverre vindt hij dat een probleem. Want als hij er geen probleem in ziet, dan gaat hij er niets aan doen.
Zelf zou ik op een gegeven moment zoiets hebben van; ik heb wel genoeg gehoord van je drama. Je wilt het alleen ventileren, maar zoekt niet actief naar een oplossing. Ik zou er klaar mee zijn, zeker aangezien het toch persoonlijk voelt.
Wellicht dat dit bij jou jiet zo ver hoeft te komen maar dan moet je zijn relatiesores wel los kunnen gaan zien van hem als persoon.
donderdag 7 april 2022 om 11:57
@Snoesje83: Ik snap dat je dat vreemd vindt als je niet zo in elkaar steekt. Schijnt ook een beetje bij mijn persoonlijkheidstype te horen (ENFP) Als we elkaar weer zien dan komen bepaalde dingen ter sprake, hoe is het met je, hoe gaat het me je werk, je gezondheid, relaties. Ik hoef het natuurlijk niet te vragen, maar is nu iets waar andere vrienden van hen beide het onderling het al over hebben. Het is een ding zeg maar, omdat zij het zo duidelijk heeft over 'wij', terwijl ze voor zover iedereen weet uit elkaar zijn.
Mijn partner kent hen ook goed en vind het een beetje vreemd (hun relatiestatus). In tegenstelling tot mijzelf kan het hem verder allemaal niet veel schelen
Dat is iets waarin ik van hem kan leren, hij kan goed afstand nemen en interesseert zich veel minder voor het leven van anderen. Misschien bedoel is of hij moeite heeft met mijn aandacht voor specifiek het leven van deze vriend, gezien ons verleden, maar daar is geen enkele sprake van. Ik heb een groot hart en daar hoort deze vriend in, maar dat is een vriendschappelijke liefde.
Ik ervaar geen trauma van mijn vroegere relatie met hem, het was mijn eerste serieuze relatie, het werkte niet, maar ik zou het niet uit willen wissen. Het heeft me veel geleerd over wat ik niet wilde en over het op tijd stoppen met een relatie waarin je niet voldoende prioriteit krijgt.
Mijn partner kent hen ook goed en vind het een beetje vreemd (hun relatiestatus). In tegenstelling tot mijzelf kan het hem verder allemaal niet veel schelen
Dat is iets waarin ik van hem kan leren, hij kan goed afstand nemen en interesseert zich veel minder voor het leven van anderen. Misschien bedoel is of hij moeite heeft met mijn aandacht voor specifiek het leven van deze vriend, gezien ons verleden, maar daar is geen enkele sprake van. Ik heb een groot hart en daar hoort deze vriend in, maar dat is een vriendschappelijke liefde.Ik ervaar geen trauma van mijn vroegere relatie met hem, het was mijn eerste serieuze relatie, het werkte niet, maar ik zou het niet uit willen wissen. Het heeft me veel geleerd over wat ik niet wilde en over het op tijd stoppen met een relatie waarin je niet voldoende prioriteit krijgt.
donderdag 7 april 2022 om 12:02
@Bbubbels: Ik zie het bij hem vooral als onmacht, niet in staat zijn tot, terwijl hij dat ergens wel zou willen. Lang gehoopt dat er gewoon de juiste vrouw voor nodig was, dat hij dat wel zou kunnen. Het is geen eikel, maar in een relatie met hem komt het niet voorbij een vriendschap met seks, als je snapt wat ik bedoel. Het is moeilijk uit te leggen. Dat maakt het voor hem ook moeilijk om het zelf te zien, hij is geen lul, maar geeft ook niet waar een liefdesrelatie om vraagt. Dat is moeilijk concreet te maken.
donderdag 7 april 2022 om 12:05
Mee eens. Dit paar zal zelf intrinsiek gemotiveerd moeten zijn om hun relatiepatronen te doorzien en daar 'iets' aan te willen doen. Niet omdat jij iets vindt.Susan schreef: ↑07-04-2022 11:32Ik zou hier niet zo bovenop zitten, eerlijk gezegd. Die vrouw heeft inmiddels ook wel genoeg met hem meegemaakt om te weten hoe hij in elkaar zit, zij kan op basis daarvan haar eigen keuzes maken. Verder wil hij er duidelijk niks zeggen en ontwijkt het onderwerp, maar jij gaat hem als reactie daarop des te meer op het matje roepen en wil nu zelfs therapie voorstellen, terwijl hij er overduidelijk helemaal niet voor open staat dat jij je erin mengt. De vraag is ook of die vrouw er überhaupt op zit te wachten dat jij dit zo naar je toe trekt, hoe goed het misschien ook is bedoeld. Zij heeft al het issue dat ze zich niet op de eerste plek gezet voelt en dan komt er ook nog eens een vrouw zich in de relatie mengen die de hele tijd laat doorschemeren hem door en door te kennen en die wel weet wat goed voor hem is.
Als hij je om advies vraagt kun je dat ongezouten geven, maar nu? Ik zou hier echt een beetje afstand van nemen.
En jij moet weten wat van jou is en wat van de ander is. Dus gezonde afstand. Jij bent niet verantwoordeljk voor het relatiegeluk van een ander ook al zie je van een afstand hun blokkades en negatieve dynamiek....
donderdag 7 april 2022 om 12:06
Het zit in je of niet. Je kunt dingen veranderen, maar als hij hier geen stappen voor wil zetten, dan houdt het op. Dan is hij misschien geen lul, maar wel lui/gemakzuchtig/wil niet genoeg. Dan is het gewoon niet jouw probleem.PlayingTheAngel schreef: ↑07-04-2022 12:02@Bbubbels: Ik zie het bij hem vooral als onmacht, niet in staat zijn tot, terwijl hij dat ergens wel zou willen. Lang gehoopt dat er gewoon de juiste vrouw voor nodig was, dat hij dat wel zou kunnen. Het is geen eikel, maar in een relatie met hem komt het niet voorbij een vriendschap met seks, als je snapt wat ik bedoel. Het is moeilijk uit te leggen. Dat maakt het voor hem ook moeilijk om het zelf te zien, hij is geen lul, maar geeft ook niet waar een liefdesrelatie om vraagt. Dat is moeilijk concreet te maken.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 7 april 2022 om 12:10
@fruityjuice: Ja die afstand vind ik soms moeilijk, ook bij andere mensen die dicht bij me staan. Heb er ook weleens een vriendschap om verbroken, iemand die ontzettend destructief was, elke relatie, elk werk verpeste ze voor zichzelf. Ik kon dat niet meer aanzien, want er veranderde niets, er was geen enkel zelfinzicht, of behoefte om aan zichzelf te werken. Dat kon ik niet meer aanzien. Dit soort situaties vind ik pijnlijk, maar ik weet natuurlijk dat het alleen vanuit iemand zelf kan komen. Alleen als je zelf inziet dat er iets moet gebeuren ga je dat ook doen.
donderdag 7 april 2022 om 12:14
Ik snap m helemaal hoor. Denk het wel te herkennen. Maar mijn conclusie was op een gegeven moment wel dat een intelligent volwassen persoon misschien een paar keer iets onhandigs kan doen voordat het een bewust patroon wordt. Als iemand niet in staat in langdurige relaties aan te gaan dan is dat prima maar dan moet je een potentiele partner daar wel eerlijk iver informeren. En bij jouw vriend en zijn “vriendin” lijkt dat ergens fout te lopen. Of is hij daar duidelijk over en blijft zij achter hem aanlopen? Dan is het wellicht een ander verhaal. Als hij haar voorspiegelt dat hij deze keer toch echt wél een relatie wil aangaan dan vind ik dat persoonlijk echt lelijk als je weet dat je dat iemand in werkelijkheid niet kan bieden.PlayingTheAngel schreef: ↑07-04-2022 12:02@Bbubbels: Ik zie het bij hem vooral als onmacht, niet in staat zijn tot, terwijl hij dat ergens wel zou willen. Lang gehoopt dat er gewoon de juiste vrouw voor nodig was, dat hij dat wel zou kunnen. Het is geen eikel, maar in een relatie met hem komt het niet voorbij een vriendschap met seks, als je snapt wat ik bedoel. Het is moeilijk uit te leggen. Dat maakt het voor hem ook moeilijk om het zelf te zien, hij is geen lul, maar geeft ook niet waar een liefdesrelatie om vraagt. Dat is moeilijk concreet te maken.
Maargoed, hoeft geen einde vriendschwp te betekenen maar dan is t wel makkelijker als je je gewoon niks aantrekt van zijn liefdesleven en je vriendschap op andere dingen richt.
donderdag 7 april 2022 om 12:24
helemaal mee eens!Susan schreef: ↑07-04-2022 11:32Ik zou hier niet zo bovenop zitten, eerlijk gezegd. Die vrouw heeft inmiddels ook wel genoeg met hem meegemaakt om te weten hoe hij in elkaar zit, zij kan op basis daarvan haar eigen keuzes maken. Verder wil hij er duidelijk niks zeggen en ontwijkt het onderwerp, maar jij gaat hem als reactie daarop des te meer op het matje roepen en wil nu zelfs therapie voorstellen, terwijl hij er overduidelijk helemaal niet voor open staat dat jij je erin mengt. De vraag is ook of die vrouw er überhaupt op zit te wachten dat jij dit zo naar je toe trekt, hoe goed het misschien ook is bedoeld. Zij heeft al het issue dat ze zich niet op de eerste plek gezet voelt en dan komt er ook nog eens een vrouw zich in de relatie mengen die de hele tijd laat doorschemeren hem door en door te kennen en die wel weet wat goed voor hem is.
Als hij je om advies vraagt kun je dat ongezouten geven, maar nu? Ik zou hier echt een beetje afstand van nemen.
donderdag 7 april 2022 om 13:12
Door schade en schande heb ik inmiddels geleerd: geen vrienden blijven met ex, hoe een toffe kerel of meid het ook is.
Hoe grootmoedig ik ook zou willen zijn, die persoon is voor mij gekoppeld aan een droom die ik ooit had van ons samen en alle intimiteit die er ooit was, diegene tot in den treure dezelfde patronen zien herhalen hoef ik mezelf niet aan te doen.
Ik heb ook een vriend die in een knipperlichtrelatie zit maar dat is geen ex. Ik kan het bij hem heel goed zien als zijn eigen leven, zijn fouten, zijn eigen reis en ik sta naast hem wat er ook gebeurt. De vriendschap is gebaseerd op samen lol maken en elkaar steunen dus dat is wat ik 100% kan doen. Als ik dat niet meer kan, omdat het mij persoonlijk raakt wat hij doet, ben ik al geen goede vriendin meer vind ik.
Hoe grootmoedig ik ook zou willen zijn, die persoon is voor mij gekoppeld aan een droom die ik ooit had van ons samen en alle intimiteit die er ooit was, diegene tot in den treure dezelfde patronen zien herhalen hoef ik mezelf niet aan te doen.
Ik heb ook een vriend die in een knipperlichtrelatie zit maar dat is geen ex. Ik kan het bij hem heel goed zien als zijn eigen leven, zijn fouten, zijn eigen reis en ik sta naast hem wat er ook gebeurt. De vriendschap is gebaseerd op samen lol maken en elkaar steunen dus dat is wat ik 100% kan doen. Als ik dat niet meer kan, omdat het mij persoonlijk raakt wat hij doet, ben ik al geen goede vriendin meer vind ik.
donderdag 7 april 2022 om 13:53
Waarom wil jij hem zo graag redden?PlayingTheAngel schreef: ↑07-04-2022 12:02@Bbubbels: Ik zie het bij hem vooral als onmacht, niet in staat zijn tot, terwijl hij dat ergens wel zou willen. Lang gehoopt dat er gewoon de juiste vrouw voor nodig was, dat hij dat wel zou kunnen. Het is geen eikel, maar in een relatie met hem komt het niet voorbij een vriendschap met seks, als je snapt wat ik bedoel. Het is moeilijk uit te leggen. Dat maakt het voor hem ook moeilijk om het zelf te zien, hij is geen lul, maar geeft ook niet waar een liefdesrelatie om vraagt. Dat is moeilijk concreet te maken.
Blijkbaar heeft hij er toch niet zóveel problemen mee, want dan had hij er wel iets aan gedaan.
Kan het niet gewoon zo zijn dat dit, ondanks de strubbelingen, wel gewoon voor hem werkt... maar niet voor jou? En dat JIJ daar dus last van hebt?
Laat het probleem bij hem. Jij bent er niet voor om het op te lossen. Eigenlijk is er zelfs niet eens een probleem voor jou om op te hoeven lossen. En dat is geen onverschilligheid, dat is de verantwoordelijkheid dáár houden waar het hoort en niet op je schouders willen nemen.
donderdag 7 april 2022 om 13:55
Ik zou toch echt proberen los te laten. Je hebt het er met hem over gehad, hij wil geen hulp. Klaar. Het is een volwassen man die zijn eigen keuzes mag maken, respecteer dat.
Ik heb ook wel vrienden waarvan ik denk: 'waarom blijf je bij deze partner, je kunt zoveel beter krijgen', of: 'kom eens uit die slachtoffer rol', maar zolang ze mij niet vragen om mijn mening geef ik die niet. Als ze daar wel om vragen ben ik gewoon eerlijk. Als je er echt teveel last van hebt zou ik de vriendschap op een wat lager pitje zetten.
Ik heb ook wel vrienden waarvan ik denk: 'waarom blijf je bij deze partner, je kunt zoveel beter krijgen', of: 'kom eens uit die slachtoffer rol', maar zolang ze mij niet vragen om mijn mening geef ik die niet. Als ze daar wel om vragen ben ik gewoon eerlijk. Als je er echt teveel last van hebt zou ik de vriendschap op een wat lager pitje zetten.
donderdag 7 april 2022 om 13:55
Ik denk dat je het nu alleen nog in de praktijk moet gaan brengen.PlayingTheAngel schreef: ↑07-04-2022 12:10@fruityjuice: Ja die afstand vind ik soms moeilijk, ook bij andere mensen die dicht bij me staan. Heb er ook weleens een vriendschap om verbroken, iemand die ontzettend destructief was, elke relatie, elk werk verpeste ze voor zichzelf. Ik kon dat niet meer aanzien, want er veranderde niets, er was geen enkel zelfinzicht, of behoefte om aan zichzelf te werken. Dat kon ik niet meer aanzien. Dit soort situaties vind ik pijnlijk, maar ik weet natuurlijk dat het alleen vanuit iemand zelf kan komen. Alleen als je zelf inziet dat er iets moet gebeuren ga je dat ook doen.
Jij bent niet de hulpverlener van je vrienden. Jij bent niet verantwoordelijk voor hun levens.
Alleen als jij inziet dat je alleen controle hebt over je EIGEN handelen, kun je alle andere problemen van anderen los laten.
