Vrienden hebben die je echt leuk vind

17-12-2020 18:29 40 berichten
Geloven jullie erin.. Dat je echt met mensen kan omgaan die je super leuk vind en hier dus ook naar op zoek gaat.

En niet dat je met mensen omgaat, die je niet heel leuk vind en niet echt helemaal bij je passen.

Voel je dit meteen aan of iemand echt bij je past en er een goede klik is of moet het groeien?

Ben benieuwd naar jullie meningen..
Alle reacties Link kopieren
ik begrijp die vraag wel. Hoe ouder ik word, hoe kritischer ik ook word.

Ik had een vriendin die mij voornamelijk veel energie koste ipv gaf. Ze was heel aardig en gezellig maar óók draaide altijd alles om haar. Zelfs in bizarre situaties.
Uiteindelijk ben ik wel met haar gekapt, maar pas toen het kwartje bij mij viel.

Verder heb ik nog een vriendin met wie ik ontzettend kan lachen en het gezellig kan hebben. Ze kost mij ook geen energie. Toch is ze niet mijn steun en toeverlaat want ze doet dingen waar ik niet achter sta. Niet naar mij, voor zover ik weet, maar wel naar haar omgeving.

Ook heb ik vrienden waarbij het voelt alsof ze mijn tweeling zijn. Ik voel mij compleet op mijn gemak bij hen, ik weet wat ik aan hen heb en zij aan mij.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
ViezeHond schreef:
17-12-2020 18:35
Heb je kutvrienden?
:rofl:
Goede vriendin vond ik eerst heel saai 😃
En to? What about you?
QueenArachnia schreef:
17-12-2020 19:57
Bij mij werkt het (kennelijk) anders, ik heb twee keer gehad dat ik dacht: "naja, wat ben jij een raar wijf".
Die twee zijn nu twee van mijn liefste vriendinnen.
Ok, het zijn ook rare wijven.. maar wel de leukste rare wijven die ik ken.
:heart:
:D
Lambchop schreef:
17-12-2020 19:54
Grappig, bij mij niet. Mijn vrienden zijn mensen die ik al langer kende met wie ik een gemeenschappelijk doel of een livechanging-ervaring mee heb gedeeld.
Mijn vriendschappen ook. Maar ik weet wel hee snel of ik klik met iemand of niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb alleen nog maar vrienden die ik echt leuk vindt. De drama gevallen zijn gelukkig uit mijn leven verdwenen. Ik heb een druk leven. Ik moet al tijd maken voor de leuke vrienden. Waarom zou ik dat doen voor mensen die ik niet echt leuk vindt?
diyer schreef:
17-12-2020 19:51
Ik vind het bijvoorbeeld lastig als vriendinnen radicaal veranderen en heb dan moeite om het contact leuk te blijven vinden.
Ik ben wat dat betreft wel redelijk rigoureus. Ik heb de neiging om een vriendschap compleet stop te zetten als het lange tijd niet bevalt.
Mijn ex heeft geleerd om me met meer mildheid te laten kijken naar mijn vriendschappen en mensen meer te waarderen om hun eigenheid, ook al zit dat soms sterk in mijn allergie zone.

Ik vind het wel een uitdaging haha. Maar het ideaal van BFF, nee, dat ken ik niet en daar is ook nooit iemand dicht bij in de buurt gekomen.
Ohh alsof ik over mezelf lees! Zo herkenbaar haha
Alle reacties Link kopieren
Ik heb maar een handvol echte vrienden. Eigenlijk maar 3, waarvan 2 een partner die er ook bij is gaan horen.
De rest schaar ik onder kennissen.
Leuk als je ze ziet, soms spreken we met ze af, maar je moet er verder geen verwachtingen bij hebben.
Als je in de shit zit staan ze niet voor je klaar.
Vroeger was dat voor mij einde vriendschap (vooral als je zelf voor deze mensen wel om 3.00 in de nacht naar het vliegveld rijdt, je saunadag afzegt omdat bij hun thuis het water de trap af loopt, met de fiets naar het werk gaat, want hun auto is totallos gereden ,enz.)
Maar nu verbreek ik die vriendschap niet.
Ik maak me ook niet meer gek, als ze in de problemen zitten, lossen ze het maar zelf op. Ik geniet ervan als we het samen leuk hebben en dat is dat. Punt.
de wereld wacht om ontdekt te worden
mrstosti schreef:
18-12-2020 07:58
Ohh alsof ik over mezelf lees! Zo herkenbaar haha
Ik vind daar weinig Haha aan eigenlijk als je zo naar andere mensen kijkt.
Je topics zijn nogal opmerkelijk to. Je vorige was ‘is het mogelijk om een goede relatie te hebben met een man die je respecteert’

En nu deze.

Denk je echt dat hordes mensen vriendschappen hebben met mensen die ze niet zo leuk vinden en relaties met mannen die ze niet leuk vinden?
thanx schreef:
18-12-2020 08:06
Ik heb maar een handvol echte vrienden. Eigenlijk maar 3, waarvan 2 een partner die er ook bij is gaan horen.
De rest schaar ik onder kennissen.
Leuk als je ze ziet, soms spreken we met ze af, maar je moet er verder geen verwachtingen bij hebben.
Als je in de shit zit staan ze niet voor je klaar.
Vroeger was dat voor mij einde vriendschap (vooral als je zelf voor deze mensen wel om 3.00 in de nacht naar het vliegveld rijdt, je saunadag afzegt omdat bij hun thuis het water de trap af loopt, met de fiets naar het werk gaat, want hun auto is totallos gereden ,enz.)
Maar nu verbreek ik die vriendschap niet.
Ik maak me ook niet meer gek, als ze in de problemen zitten, lossen ze het maar zelf op. Ik geniet ervan als we het samen leuk hebben en dat is dat. Punt.
Zo ben ik ook meer naar vriendschappen gaan kijken. Ik ben mijn verwachtingen meer los gaan laten en probeer meer te denken in 'gezellige tijd samen doorbrengen'. Maar hyper close? Nee, dat ken ik niet meer.
Ook omdat ik, zoals ik aangaf, vriendinnen radicaal heb zien veranderen en ik daarin gewoon minder aansluiting vind. 1 vriendin van mij is bekeerd tot het christendom en ze gaat daarin behoorlijk ver en heeft de neiging om overal over God te willen praten. Daarin is ze ook best veranderd in haar opvattingen en van feministe naar huisvrouw veranderd. Deze vriendschap heb ik nog wel, maar vraagt veel loslaten van mijn kant.

Een andere jeugdvriendin heb ik losgelaten, omdat ze het alleen nog maar over haar spirituele verlichting kon hebben, maar daarbij compleet voorbij ging aan waar mijn leven over ging. Dat spirituele geneuzel was de druppel in een steeds ongelijkwaardiger wordende vriendschap. Een andere goede vriendin bleek minder goed toen ik ging scheiden. Dat bleek meer een kennis.

Kortom, ik heb veel moeten leren de afgelopen jaren. Vooral dat je beste vriendinnen moet zijn met jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb verschillende soorten vrienden en vriendinnen ... maar ik vind ze allemaal op hun eigen manier "leuk genoeg".
Met mensen die niets toevoegen aan mijn leven, ga ik niet om. Dat mag tijdelijk wel eens uit balans raken, maar niet permanent. Ik ga niet investeren in bodemloze putten.

En verder ... wat is leuk hé ?
Ik zoek geen perfecte mensen of doorslagjes van mezelf... ik heb liever mensen die echt zijn, dan mensen die een perfecte versie van zichzelf presenteren of anders doen dan ze zijn om leuk gevonden te worden.
In mijn vriendenkring zijn er ook mensen die heel anders denken dan ik. En dat het dan toch kan klikken, kan alleen als je mekaar in je waarde laat.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren
Sommige vriendschappen zijn voor altijd, dan maakt het ook niet uit of je ze een heel jaar niet gesproken hebt, als je dan weer bij elkaar bent is het net alsof je elkaar gisteren nog gezien hebt.

Sommige vriendschappen zijn een tijdje in mijn leven geweest en toen verwaterd, kennelijk pasten ze toen bij me en later niet meer. Vaak waren het ook mensen die eigenlijk meer gevoelens voor me bleken te hebben, helaas. Of het is uit balans: dat ze op een gegeven moment meer energie kósten dan brengen. Bijvoorbeeld een voormalige vriendin die extreem betweterig was en het ook nooit toegaf als ze ongelijk had... en die verder ook elk verhaal naar zichzelf toe draaide, ook als ik met liefdesverdriet zat dan ging zij het de hele tijd hebben over haar partner. Dan laat ik het zelf verwateren.
Of van die vrienden die mij gebruikten als opvulling totdat ze verkering hadden en daarna hoorde je nooit meer wat van ze.
En soms komen er nieuwe vrienden in je leven. Je merkt toch vanzelf of het met iemand klikt en of die ander het ook leuk vindt om nog eens af te spreken? Joehoooeeee, TO, reageer eens?

Het klopt ook wat iemand zei: als je jong bent telt kwantiteit, als je ouder wordt telt kwaliteit. Als twintiger hield ik aan elke reis wel 3 nieuwe vrienden in andere landen over en ging ik die ook wel eens opzoeken of andersom, maar dat is al snel niet meer bij te houden. Ik heb daar nu wel nog 2 van over (van de 20 ofzo, haha).
You can never have too many hats, gloves and shoes
Alle reacties Link kopieren
diyer schreef:
18-12-2020 12:55
Zo ben ik ook meer naar vriendschappen gaan kijken. Ik ben mijn verwachtingen meer los gaan laten en probeer meer te denken in 'gezellige tijd samen doorbrengen'. Maar hyper close? Nee, dat ken ik niet meer.
Ook omdat ik, zoals ik aangaf, vriendinnen radicaal heb zien veranderen en ik daarin gewoon minder aansluiting vind. 1 vriendin van mij is bekeerd tot het christendom en ze gaat daarin behoorlijk ver en heeft de neiging om overal over God te willen praten. Daarin is ze ook best veranderd in haar opvattingen en van feministe naar huisvrouw veranderd. Deze vriendschap heb ik nog wel, maar vraagt veel loslaten van mijn kant.

Een andere jeugdvriendin heb ik losgelaten, omdat ze het alleen nog maar over haar spirituele verlichting kon hebben, maar daarbij compleet voorbij ging aan waar mijn leven over ging. Dat spirituele geneuzel was de druppel in een steeds ongelijkwaardiger wordende vriendschap. Een andere goede vriendin bleek minder goed toen ik ging scheiden. Dat bleek meer een kennis.

Kortom, ik heb veel moeten leren de afgelopen jaren. Vooral dat je beste vriendinnen moet zijn met jezelf.
Ik vind je posts herkenbaar, ik ben ook kritisch en hanteer hoge standaarden als ik mezelf vergelijk met anderen.
Dan is het veel loslaten inderdaad.

Scheelt wel dat ik net zo makkelijk een goede tijd kan hebben alleen, of met kennissen, of mensen die ik amper ken. Eigenlijk vaak beter dan met een vriend, omdat daar vaak toch wel iets gebeurt op enig moment, een misverstand of iemand verandert inderdaad en dan "moet ik daar iets mee" (niet, maar dan moet ik dat dus loslaten maar wel de relatie behouden en dat vind ik lastig).

De mensen waarmee ik een gevoel van vriendschap ervaar zijn vooral uit mijn werkgerelateerde netwerk. Daar heb ik dan weer niets mee in mijn vrije tijd, maar wat betreft de zwaardere dingen des levens zit ik daar meer mee op één lijn dan met 'random' mensen om me heen en daarom beschouw ik ze eerder als vrienden. Die ik dus ook zou bellen als ik in de problemen zit. Dat voelt ergens een beetje armoedig, maar in mijn privé netwerk heb ik niemand die ik zodanig vertrouw.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven