Relaties
alle pijlers
Vrienden
donderdag 10 januari 2008 om 15:40
Hoi allemaal...
Ik ben nieuw hier op het forum. Op zoek naar een uitlaatklep kwam ik hier terecht. Ik wil hier gewoon graag even m'n verhaal kwijt, ik verwacht geen reacties of oplossingen of tips of wat dan ook, maar ik wil gewoon even m'n hart luchten.
Toen ik 18 was, leerde ik via mijn toenmalige vriend een kennis van hem kennen, B. We studeerden allemaal in het buitenland overigens. Tussen mij en mijn vriend raakte het uit omdat hij terugging naar NL en ik in het buitenland bleef. Toen hij weg was werd ik hele goeie vrienden met B. Het klikte al heel erg tussen ons vanaf het eerste moment. Zelfde interesses, humor en hij is zo ontzettend mooi... * zucht * Enfin, we hebben heel erg genoten van elkaars gezelschap in die tijd. En ik werd stiekem ook een beetje verliefd op hem. Maar na een paar maanden ging hij ook weer naar NL. Vanaf toen hebben we steeds heel veel met elkaar gemaild en elke keer als ik op vakantie ging naar NL sprak ik met hem af en dan was het weer net als eerst. Gewoon heel gezellig en relaxed. En nog steeds verliefd, ik dan. Ik heb het hem nooit verteld omdat ik niet wist (en nog steeds niet weet) of hij ook meer dan vriendschap voor mij voelt. En ik heb hem liever als vriend dan helemaal niet.
Na een tijdje (ik was weer verder aan de studie in het buitenland) leerde ik een jongen kennen waar ik eerst niet zoveel van moest hebben, maar van wie ik uiteindelijk heel veel ben gaan houden. Deze relatie ging uiteindelijk ook weer uit.
Een half jaar later leerde ik mijn huidige vriend kennen. Ik woon nu in NL en heb twee kindjes met hem. Ik hou zielsveel van hem, maar ik kan B niet uit m'n hoofd zetten. We mailen nog steeds veel, gaan samen koffie drinken en binnenkort gaan we samen naar een concert en een avondje stappen en blijven we daar ook slapen. Ik geniet zo ontzettend van elke minuut bij hem, het is eigenlijk te gek voor woorden. Ik vraag me vaak af, wat als ik hem gewoon vanaf het begin had verteld wat ik voor hem voel? Waar zouden we nu dan zijn? Mijn vriend maakt er gelukkig geen probleem van dat ik met hem op stap ga. Hij weet dat B mijn zwakke plek is zeg maar. Ik heb hem in het begin van onze relatie, voor hij B ontmoette, ook verteld dat ik vroeger verliefd op 'm was. Ik heb nooit gezegd dat ik nog steeds veel voor 'm voel want daar kwets ik hem alleen maar mee denk ik.
Ik speel soms wel eens met het idee om het hem gewoon eerlijk te vertellen. Maar ik ben zo bang om z'n vriendschap kwijt te raken. Of erger nog: wat als het toch wederzijds blijkt te zijn? Wat moet ik dan? Dat maakt het helemaal ingewikkeld...
Nou ja. Da's mijn (lange) verhaal. Jullie kunnen er niets mee. Maar het lucht op om het even op te schrijven en met jullie te delen. Thanks for listening
Ik ben nieuw hier op het forum. Op zoek naar een uitlaatklep kwam ik hier terecht. Ik wil hier gewoon graag even m'n verhaal kwijt, ik verwacht geen reacties of oplossingen of tips of wat dan ook, maar ik wil gewoon even m'n hart luchten.
Toen ik 18 was, leerde ik via mijn toenmalige vriend een kennis van hem kennen, B. We studeerden allemaal in het buitenland overigens. Tussen mij en mijn vriend raakte het uit omdat hij terugging naar NL en ik in het buitenland bleef. Toen hij weg was werd ik hele goeie vrienden met B. Het klikte al heel erg tussen ons vanaf het eerste moment. Zelfde interesses, humor en hij is zo ontzettend mooi... * zucht * Enfin, we hebben heel erg genoten van elkaars gezelschap in die tijd. En ik werd stiekem ook een beetje verliefd op hem. Maar na een paar maanden ging hij ook weer naar NL. Vanaf toen hebben we steeds heel veel met elkaar gemaild en elke keer als ik op vakantie ging naar NL sprak ik met hem af en dan was het weer net als eerst. Gewoon heel gezellig en relaxed. En nog steeds verliefd, ik dan. Ik heb het hem nooit verteld omdat ik niet wist (en nog steeds niet weet) of hij ook meer dan vriendschap voor mij voelt. En ik heb hem liever als vriend dan helemaal niet.
Na een tijdje (ik was weer verder aan de studie in het buitenland) leerde ik een jongen kennen waar ik eerst niet zoveel van moest hebben, maar van wie ik uiteindelijk heel veel ben gaan houden. Deze relatie ging uiteindelijk ook weer uit.
Een half jaar later leerde ik mijn huidige vriend kennen. Ik woon nu in NL en heb twee kindjes met hem. Ik hou zielsveel van hem, maar ik kan B niet uit m'n hoofd zetten. We mailen nog steeds veel, gaan samen koffie drinken en binnenkort gaan we samen naar een concert en een avondje stappen en blijven we daar ook slapen. Ik geniet zo ontzettend van elke minuut bij hem, het is eigenlijk te gek voor woorden. Ik vraag me vaak af, wat als ik hem gewoon vanaf het begin had verteld wat ik voor hem voel? Waar zouden we nu dan zijn? Mijn vriend maakt er gelukkig geen probleem van dat ik met hem op stap ga. Hij weet dat B mijn zwakke plek is zeg maar. Ik heb hem in het begin van onze relatie, voor hij B ontmoette, ook verteld dat ik vroeger verliefd op 'm was. Ik heb nooit gezegd dat ik nog steeds veel voor 'm voel want daar kwets ik hem alleen maar mee denk ik.
Ik speel soms wel eens met het idee om het hem gewoon eerlijk te vertellen. Maar ik ben zo bang om z'n vriendschap kwijt te raken. Of erger nog: wat als het toch wederzijds blijkt te zijn? Wat moet ik dan? Dat maakt het helemaal ingewikkeld...
Nou ja. Da's mijn (lange) verhaal. Jullie kunnen er niets mee. Maar het lucht op om het even op te schrijven en met jullie te delen. Thanks for listening
donderdag 10 januari 2008 om 15:48
Inderdaad erg lastig. Tja, je hebt 2 kindjes met iemand. Ik zou daar toch voor gaan. Of er in ieder geval voor vechten. Aan de andere kant ben ik ook voor de liefde. Ik weet niet in hoeverre je hebt geprobeerd om B. uit je hoofd te krijgen. Is het echte liefde of zijn het valse sentimenten?... Kan allemaal.
Misschien is het een idee om B. te melden dat je geen contact met hem meer wil omdat je teveel gevoelens voor hem hebt maar dat je voor je gezijn wilt gaan. Vandaar geen contact meer?
Sterkte in ieder geval.
Misschien is het een idee om B. te melden dat je geen contact met hem meer wil omdat je teveel gevoelens voor hem hebt maar dat je voor je gezijn wilt gaan. Vandaar geen contact meer?
Sterkte in ieder geval.
donderdag 10 januari 2008 om 15:53
Ik denk dat je voor jezelf na moet gaan wat je wilt. Stel dat B. ook gevoelens voor jou heeft, zou je dan met hem verder willen / kunnen gaan, je verdere toekomst met hem op bouwen, zou je je gezin er voor op willen / kunnen geven?
Zo nee, dan heeft het denk ik geen zin om je gevoel uit te spreken, wat zou dan immers het doel ervan zijn?
Zo ja, tja.... dan lijkt me de meest lofische weg om je gevoel uit te spreken om te onderzoeken of het wederzijds is. Met alle consequenties van dien.
Zo nee, dan heeft het denk ik geen zin om je gevoel uit te spreken, wat zou dan immers het doel ervan zijn?
Zo ja, tja.... dan lijkt me de meest lofische weg om je gevoel uit te spreken om te onderzoeken of het wederzijds is. Met alle consequenties van dien.
donderdag 10 januari 2008 om 15:56
Als , als , alsssss.............. als je tante klootjes had gehad was het je oom geweest .
Je houdt van je vriend . Mooi . Wil je dat op het spel zetten voor iemand die misschien wel misschien niet jouw gevoelens beantwoord ? ( Heeft hij jou nooit gezien toen je tussen twee vriendjes inzat , trouwens ? )
Ik zou als je nu niet ongelukkig bent niet eens zorgen dat je in situaties komt waar je misschien ongelukkig van kan gaan worden ( ik weet niet hoe jij reageert op drank bijv. ) .......het is namelijk ook niet gezegd dat je met deze platonische vriend per definitie gelukkiger zou ( zijn ge-)worden .
Je houdt van je vriend . Mooi . Wil je dat op het spel zetten voor iemand die misschien wel misschien niet jouw gevoelens beantwoord ? ( Heeft hij jou nooit gezien toen je tussen twee vriendjes inzat , trouwens ? )
Ik zou als je nu niet ongelukkig bent niet eens zorgen dat je in situaties komt waar je misschien ongelukkig van kan gaan worden ( ik weet niet hoe jij reageert op drank bijv. ) .......het is namelijk ook niet gezegd dat je met deze platonische vriend per definitie gelukkiger zou ( zijn ge-)worden .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 10 januari 2008 om 15:58
donderdag 10 januari 2008 om 16:01
quote:SarahSays schreef op 10 januari 2008 @ 15:40:
Ik vraag me vaak af, wat als ik hem gewoon vanaf het begin had verteld wat ik voor hem voel? Waar zouden we nu dan zijn?
Dit is een hele goeie vraag, want het kan zowel positief als negatief uitdraaien.
Hoe goed ken je B. eigenlijk? Want met iemand op stap gaan ed is niet hetzelfde als samenwonen met die persoon. Heb je hem na al die jaren niet op een voetstuk geplaatst? Je zal wel gefantaseerd hebben over een leven met hem, maar wie zegt dat het ook zo zal zijn...
Als je nu eerlijk bent tegenover hem, zijn de gevoelens misschien wel wederzijds en kan het (voor jou) goed uitdraaien, maar het kan evengoed zijn dat jullie er na een paar jaar de brui aan geven omdat 'het toch niet is zoals je je voorgesteld had'. En dan?
Of hij voelt niet wat jij voelt. Blijft de vriendschap of verlies je je (beste?) vriend?
Ik kan je maar 1 gouden raad meegeven: Bezint eer je begint...
Ik vraag me vaak af, wat als ik hem gewoon vanaf het begin had verteld wat ik voor hem voel? Waar zouden we nu dan zijn?
Dit is een hele goeie vraag, want het kan zowel positief als negatief uitdraaien.
Hoe goed ken je B. eigenlijk? Want met iemand op stap gaan ed is niet hetzelfde als samenwonen met die persoon. Heb je hem na al die jaren niet op een voetstuk geplaatst? Je zal wel gefantaseerd hebben over een leven met hem, maar wie zegt dat het ook zo zal zijn...
Als je nu eerlijk bent tegenover hem, zijn de gevoelens misschien wel wederzijds en kan het (voor jou) goed uitdraaien, maar het kan evengoed zijn dat jullie er na een paar jaar de brui aan geven omdat 'het toch niet is zoals je je voorgesteld had'. En dan?
Of hij voelt niet wat jij voelt. Blijft de vriendschap of verlies je je (beste?) vriend?
Ik kan je maar 1 gouden raad meegeven: Bezint eer je begint...
donderdag 10 januari 2008 om 16:03
quote:blijfgewoonbianca schreef op 10 januari 2008 @ 15:58:
Is toch geweldig eigenlijk dat je op twee verschillende manieren van twee mannen kan en mag houden , waarom zou je er persé je leven en je bed mee moeten delen ?
( wie het kleine niet eert...... )
Dit vind ik nou een prachtige reactie! Geniet er inderdaad van en realiseer je dat je zoveel van die eerste liefde houdt omdát je nog nooit je leven en je bed met hem hebt gedeeld.
Alles mooi houden zoals het is, best of both worlds.
Is toch geweldig eigenlijk dat je op twee verschillende manieren van twee mannen kan en mag houden , waarom zou je er persé je leven en je bed mee moeten delen ?
( wie het kleine niet eert...... )
Dit vind ik nou een prachtige reactie! Geniet er inderdaad van en realiseer je dat je zoveel van die eerste liefde houdt omdát je nog nooit je leven en je bed met hem hebt gedeeld.
Alles mooi houden zoals het is, best of both worlds.
donderdag 10 januari 2008 om 17:37
quote:blijfgewoonbianca schreef op 10 januari 2008 @ 15:58:
Is toch geweldig eigenlijk dat je op twee verschillende manieren van twee mannen kan en mag houden , waarom zou je er persé je leven en je bed mee moeten delen ?
( wie het kleine niet eert...... )
Zo is het ook maar net. Wijze woorden, waarvoor mijn dank
@ revival: ik stel mezelf inderdaad wel eens die vraag: stel dat hij hetzelfde voelt voor mij, zou ik dan bereid zijn mijn gezin ervoor op te geven? En daar kom ik dus echt niet uit...
@ blijfgewoonbianca: B heeft me idd nooit gezien tussen twee vriendjes in zeg maar. Omdat hij toen in NL zat en ik in het buitenland. We mailden toen wel veel en hadden zelfs plannen om samen een backpackers op te gaan zetten. Maar toen gooide een nieuwe liefde (mijn huidige vriend) weer roet in het eten... Tja.
@ Noerie: geen contact meer met hem is voor mij geen optie. Ik geniet er gewoon heel erg van, voel me helemaal mezelf bij hem en als ik hem weer gezien heb ben ik weer helemaal opgeladen, kan ik overal tegenaan. Ik zou z'n vriendschap echt niet willen missen.
Dus zoals Evidenza het al zo mooi zei: the best of both worlds.
Met mijn vriend deel ik een mooi leven, twee prachtige kinderen, een hele fijne thuis, hij is ook echt mijn maatje. En met B heb ik gewoon, tja, ik weet het niet, ik kan het niet goed uitleggen. Het zijn vooral gedeelde interesses, de gesprekken met hem, zijn aanwezigheid. En ik ben ook vooral heel blij dat mijn vriend niet moeilijk doet over mijn vriendschap met B.
Bedankt voor jullie reacties allemaal meiden!
Is toch geweldig eigenlijk dat je op twee verschillende manieren van twee mannen kan en mag houden , waarom zou je er persé je leven en je bed mee moeten delen ?
( wie het kleine niet eert...... )
Zo is het ook maar net. Wijze woorden, waarvoor mijn dank
@ revival: ik stel mezelf inderdaad wel eens die vraag: stel dat hij hetzelfde voelt voor mij, zou ik dan bereid zijn mijn gezin ervoor op te geven? En daar kom ik dus echt niet uit...
@ blijfgewoonbianca: B heeft me idd nooit gezien tussen twee vriendjes in zeg maar. Omdat hij toen in NL zat en ik in het buitenland. We mailden toen wel veel en hadden zelfs plannen om samen een backpackers op te gaan zetten. Maar toen gooide een nieuwe liefde (mijn huidige vriend) weer roet in het eten... Tja.
@ Noerie: geen contact meer met hem is voor mij geen optie. Ik geniet er gewoon heel erg van, voel me helemaal mezelf bij hem en als ik hem weer gezien heb ben ik weer helemaal opgeladen, kan ik overal tegenaan. Ik zou z'n vriendschap echt niet willen missen.
Dus zoals Evidenza het al zo mooi zei: the best of both worlds.
Met mijn vriend deel ik een mooi leven, twee prachtige kinderen, een hele fijne thuis, hij is ook echt mijn maatje. En met B heb ik gewoon, tja, ik weet het niet, ik kan het niet goed uitleggen. Het zijn vooral gedeelde interesses, de gesprekken met hem, zijn aanwezigheid. En ik ben ook vooral heel blij dat mijn vriend niet moeilijk doet over mijn vriendschap met B.
Bedankt voor jullie reacties allemaal meiden!
donderdag 10 januari 2008 om 17:44
