Vrienden

Goedenavond allemaal,

Ik kom hier toch even iets van me afschrijven waar ik een tijdje al mee worstel. Ik heb de laatste tijd het gevoel dat mijn vriendenkring klein geworden is, zo klein zelfs dat ik er een beetje "ongelukkig" van word. Ik ben qua persoonlijkheid eerder introvert en soms ben ik niet direct op mijn gemak. In grote groepen zet ik me liever op de achtergrond en ik ben zeker niet de persoon die wilt opvallen. Ondanks dit, ben ik wel gewoon sociaal en graag in contact met mensen.

Ik had altijd wel een leuke vriendengroep in de lagere school, daar was ik altijd een beetje de leider. Ik was daarnaast ook actief in een jeugdbeweging en in een sport club (team sport). Door mijn studies ben ik met die twee laatste gestopt rond mijn 19 jaar. Ik heb altijd een vriendin gehad, waar ik veel tijd in geïnvesteerd heb, die is er ondertussen een jaartje niet meer omdat ik prioriteiten anders ben gaan leggen.

Mijn ex-vriendin heeft me nogal beperkt in veel zaken tijdens mijn studies, waardoor ik het gevoel heb dat ik veel kansen gemist heb om mensen te leren kennen en mezelf verder te ontwikkelen. Waardoor ik nu na al die jaren het gevoel heb dat ik weinig vrienden heb, wat natuurlijk ook wel mijn eigen verantwoordelijkheid is.

Afgelopen jaar begon ik aan mijn laatste studie in een nieuwe richting. Veel opportuniteiten om vrienden te maken. Dat heb ik ook geprobeerd en iedereen was altijd vriendelijk en heb mijn best gedaan om actief deel te nemen aan activiteiten (uitgaan, skireis, ...). Echter merk ik nu, nu dat het jaar om is dat ik er geen enkele echte goede vriend aan over heb gehouden. Er waren wel een paar personen met wie ik meer optrok, maar uiteindelijk lijken ze nu nog weinig interesse in mij te hebben nu ze niet meer samen met mij studeren. Het pijnlijke aan heel dit gebeuren is dat ik op sociale media wel zie dat ze onderling soms nog afspreken, maar mij hiervoor niet uitnodigen.

Ondanks dat ik altijd heel vriendelijk voor iedereen ben en mijn best doe om een vriendschapsrelatie op te bouwen met bepaalde personen, lijkt het dat hun interesse altijd afwezig is om echt mij te zien als een goede vriend. Ik weet niet goed wat ik nog beter kan of moet doen, ben ik te saai en niet interessant genoeg? Ik ben niet de grootste prater in een grote groep, maar als ze mij beter leren kennen kan je wel gewoon leuke gesprekken met mij hebben.

Om het meer praktisch te maken, ik heb 3-4 echt goede vrienden, die ik om de 2-3 weken wel eens zie. Ze hebben allemaal een vriendin en zijn druk bezig met hun werk, hobbies, ... waardoor wekelijks afspreken er niet inzit. Het zijn ook twee groepjes, waardoor we elkaar allemaal samen zien op hetzelfde moment. Deze vrienden sturen mij soms spontaan om nog eens af te spreken om de zoveel tijd (2-3 weken), verder heb ik weinig vrienden die specifiek aan mij vragen om met mij af te spreken, jammer genoeg.

Iemand die dit herkent? Of tips heeft om hier uit te komen? Ik ben 27 jaar.

Luci_Morgenster schreef: ↑

13-10-2020 21:20

Jammer dat je je exvriendin de schuld geeft van keuzes die je zelf hebt gemaakt.

Graag misschien wat meer positievere berichten i.p.v. direct conclusies te trekken en één zinnetje er uit te lichten. Uiteraard draagt mijn ex-vriendin niet de verantwoordelijkheid van mijn keuzes. Helaas heeft ze wel een invloed gehad op mijn keuzes, achteraf heb ik wel spijt dat ik misschien teveel rekening heb gehouden met haar mening. Maar dat maakt niet dat zij de schuldige is, zeker niet. Je hebt volledig gelijk.

lilalinda schreef: ↑

13-10-2020 21:21

Maak je leven zo breed mogelijk, zoek mensen op. Ga vrijwilligerswerk doen, bestuurswerk, een teamsport etc
Bekijk je collega's eens anders

Dat is inderdaad het advies dat je kan vinden en wat ook gewoon logisch lijkt. Al heb ik de indruk dat het na een bepaalde leeftijd nog moeilijk is om hechte vriendschappen op te bouwen. Iedereen heeft namelijk al zijn "groepje" gevormd.

doinkie schreef: ↑

13-10-2020 22:35

Iemand die beweerd dat ie 20 goeie vrienden heeft die liegt . Emotioneel trek je dat niet , dan blijft het oppervlakkig .

Nee dat klopt, maar ik heb bijvoorbeeld weinig grote vriendengroepen. Het is te zeggen, ik heb 1 grote groep van 20 personen. Maar het is niet dat ik die personen dikwijls zie, of dat individuele personen mij meermaals per week contacteren. Als ik dan sommige mensen zie die zijn heel de dag druk bezig met berichten te beantwoorden, afspraakjes te regelen in de toekomst...

Wat een triestige boel hier toch. Direct meteen het negatieve zoeken in mijn openingspost om dan zoveel mogelijk de schuld bij mij te leggen. Want ja, ik heb zeker zitten beweren dat ik mezelf fantastisch vind en dat de schuld zeker niet bij mezelf ligt...

Hunebed schreef: ↑

13-10-2020 23:12

In grote groepen zet ik me liever op de achtergrond en ik ben zeker niet de persoon die wilt opvallen. Ondanks dit, ben ik wel gewoon sociaal en graag in contact met mensen.

Ik had altijd wel een leuke vriendengroep in de lagere school, daar was ik altijd een beetje de leider

Beetje tegenstrijdig

Proficiat, dat had al de rest nog niet kunnen zien. De boodschap van mijn post heb je duidelijk niet meegekregen, of dat dan aan mij of aan jou ligt, dat mag je zelf uitmaken. En inderdaad ik gebruik niet mijn ware identiteit om persoonlijke zaken van mezelf op een openbaar forum te gooien