Relaties
alle pijlers
Vriendin gaat overal tegenin
maandag 15 juli 2024 om 13:24
Kan het zijn dat de koek gewoon op is na 14 jaar? In combinatie met tropenjaren? Of dat jullie uit elkaar groeien?Leonard schreef: ↑15-07-2024 13:05We zijn al 14 jaar bij elkaar. Ik moet zeggen dat ik al eerder op het punt heb gestaan om ermee te stoppen, maar toen overtuigde ze mij steeds om door te gaan.
Het is echt niet de makkelijkste namelijk (vanuit mijn oogpunt), ze gaf in het begin ook al aan dat ze tegengas nodig heeft, "anders liep ze over haar vrienden (exen) heen". Echt in het begin was ze nog niet zo moeilijk, maar ze was dan ook verliefd, daarna werd ze minder makkelijk, wat steeds erger lijkt te worden.
maandag 15 juli 2024 om 13:26
Klinkt alsof je hier zelf de deur dichtgooit. Haar argumenten zijn niet goed en de jouwe wel? Lekker gesprek...
canis-felis wijzigde dit bericht op 15-07-2024 13:27
9.79% gewijzigd
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
maandag 15 juli 2024 om 13:27
WeBey schreef: ↑15-07-2024 12:08Zoals anderen al zeiden, jullie manier van communiceren is erg kinderlijk. Het gaat meer om winnen, elkaar vliegen afvangen dan daadwerkelijk om samen een probleem aanpakken.
Je vriendin wil idd blijkbaar haar zin zonder overleg doorzetten. Jij echter stelt je ook dan vrij passief-agressief op.
Over haast alles worden eenzijdige beslissingen genomen. Je vriendin doet het zichtbaar, jij doet het achter haar rug.
Je vriendin lijkt ook al haar respect voor je te hebben verloren. En volgens mij is dat wederzijds ook het geval.
Ten eerste, een goede relatietherapeut is zeker aan te raden. Jullie zitten in een steeds sterker wordende negatieve spiraal waar je een professional voor nodig om uit te komen.
Ten tweede kan ik je erg aanraden om te leren op een assertieve, rustige manier voet bij stuk te houden bij zaken die voor jou belangrijk zijn.
Je vriendin beseft eigenlijk dondersgoed dat ze rustig haar zin kan doordrijven, omdat het buiten een ruzie geen verdere gevolgen heeft.
Een nieuwe bank die jij niet wil? Gewoon bestellen en dan een avondje gezeur en gezucht van jouw kant doorstaan.
Nieuwe loungeset in de tuin? Zelfde verhaal. Wel, je 'gunt' het haar. Maar zeurt er dan achteraf over. Tja, daar zou ik zelf ook een beetje kriegelig van worden.
Tot slot, hoe was jij in voorgaande relaties? Zag je patronen die je bij je huidige relatie terugziet?
Of waren die misschien een stuk volwassener en open qua communicatie? Want in dat geval zou je ook eens eerlijk moeten kijken of jullie wel bij elkaar passen.
> Ten tweede kan ik je erg aanraden om te leren op een assertieve, rustige manier voet bij stuk te houden bij zaken die voor jou belangrijk zijn.
Je vriendin beseft eigenlijk dondersgoed dat ze rustig haar zin kan doordrijven, omdat het buiten een ruzie geen verdere gevolgen heeft.
Dan wordt ze kwaad, want dan 'moet alles op mijn manier'
> Een nieuwe bank die jij niet wil? Gewoon bestellen en dan een avondje gezeur en gezucht van jouw kant doorstaan.
Nieuwe loungeset in de tuin? Zelfde verhaal. Wel, je 'gunt' het haar. Maar zeurt er dan achteraf over. Tja, daar zou ik zelf ook een beetje kriegelig van worden.
Die lounge set zeur ik niet over, maar ik haal het idd wel eens aan als ik iets kleins wil en er wordt nee gezegd. Zoals iets aan de muur ophangen (wat ze zelf wel doet, zonder overleg, maar als ik het wil is het NEE)
> Tot slot, hoe was jij in voorgaande relaties? Zag je patronen die je bij je huidige relatie terugziet?
Niet echt te vergelijken, ik zat toen nog in mijn studententijd (lang leve de lol), heb wel aantal relaties gehad, maar niet samengewoond. Ik had bijvoorbeeld een Duitse vriendin, maar die moest vanwege een andere baan naar Berlijn verhuizen, terwijl ze eerst vlak over de grens woonde. Ik had toen nog geen auto, nog geen vaste baan, en dus niet veel geld dus mede door het verschil in afstand is die relatie gestrand.
maandag 15 juli 2024 om 13:29
Hoezo? Ze noemt dingen die bij haar ouders en die .oom en tante van mij ook gebeuren, daar is het geen probleem, maar bij mijn moeder wel. Dat lijkt mij enigszins krom.canis-felis schreef: ↑15-07-2024 13:26Klinkt alsof je hier zelf de deur dichtgooit. Haar argumenten zijn niet goed en de jouwe wel? Lekker gesprek...
maandag 15 juli 2024 om 13:30
Als is dat zo, dan nog moet de huidige problematiek op het gebied van communicatie worden aangepakt, want anders worden die kinderen slachtoffer van wanstaltig co-ouderschap. Of als gevolg daarvan dat een ouder zich dan maar aan de zorg voor de kinderen onttrekt en weekend- of om het weekenouder wordt, omdat het co-ouderschap niet haalbaar bleek voor de kemphanen.Pimpelmeesje87 schreef: ↑15-07-2024 13:24Kan het zijn dat de koek gewoon op is na 14 jaar? In combinatie met tropenjaren? Of dat jullie uit elkaar groeien?
maandag 15 juli 2024 om 13:30
maandag 15 juli 2024 om 13:32
Zou kunnen, wij redden ons wel. Maar wil het graag goed doen voor de kinderen..Pimpelmeesje87 schreef: ↑15-07-2024 13:24Kan het zijn dat de koek gewoon op is na 14 jaar? In combinatie met tropenjaren? Of dat jullie uit elkaar groeien?
maandag 15 juli 2024 om 13:33
Dat kun je vinden, maar voor haar is het dus wél een argument. Als jij dat enkel af wil schieten omdat jij je gekwetst voelt en het niet logisch vindt, heb je geen gesprek.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
maandag 15 juli 2024 om 13:34
Ik zit ook bij een psycholoog ivm de gevolgen van een ongeluk. Ik leg haar ook dingen uit, ben ik zo onredelijk? Weet je wat ze zei? Nee, je bent niet onredelijk. Ik heb het eerlijk uitgelegd, ik heb er niks aan de situatie te verdraaien.
maandag 15 juli 2024 om 13:40
Jullie kunnen allebei prima praten. Maar niet luisteren. Een gesprek is niet je argumenten tegen elkaar aangooien. En dan kijken wie er “wint”. Zij drijft haar zin door en jij slikt het, maar gebruikt her vervolgens wel als steken onder water. In een gezonde relatie geeft je aan dat je iets wil, en als de ander dat nier wil dan luister je naar de argumenten en probeer je tot een compromis te komen.
Zoals met dat oppassen… is er geen neutrale derde optie mogelijk? Dus reguliere opvang oid? Dan haal je de persoonlijke aspecten er uit. Lijkt me heel gezond voor jullie.
Zoals met dat oppassen… is er geen neutrale derde optie mogelijk? Dus reguliere opvang oid? Dan haal je de persoonlijke aspecten er uit. Lijkt me heel gezond voor jullie.
maandag 15 juli 2024 om 13:41
Je probeer dus ook je gelijk te halen bij de psycholoog.
Tja.
maandag 15 juli 2024 om 13:44
Je staat op 'zenden'.
Niet op 'ontvangen'.
Je luistert om vervolgens antwoord te kunnen geven met een 'Ja, maar....'
Niet om te luisteren en te kijken wat het antwoord met je doet en of je er iets mee kan.
Je bent niet geïnteresseerd in je eigen aandeel in dit getouwtrek om de macht.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 15 juli 2024 om 13:45
Je argumenten zijn vast niet onredelijk. Daar gaat het hier dan ook nauwelijks over. Het gaat over jullie manier van 'praten'. Die is niet constructief en zeker op den duur schadelijk voor jullie kinderen. Heb je dat ook gevraagd aan de therapeut? Wat ze van jullie dynamiek vindt? Dáár gaat het om, niet de redelijkheid van argumenten. Nogmaals, je legt je focus verkeerd en ook nog eens primair op de ander.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
maandag 15 juli 2024 om 13:50
Wat daar mis mee is? Dude, dat besef je nu toch wel een beetje. Je hebt haast continu ruzie of gedoe bij elke beslissing die 1 van jullie neemt.Leonard schreef: ↑15-07-2024 13:15Ik ben zelf wel van voort wat hoort wat. Dat je best iemand iets mag gunnen, en dat die ander dat dan ook doet. Ik noem een voorbeeld:
zij wil een nieuwe bank, ik niet.
ik wil een paar bomen in de tuin, zij niet.
Dan zou ik zeggen, we nemen een nieuwe bank én een paar bomen.
Wat is daar mis mee?
Want stel we gaan steeds beide op onze strepen staan, dan komt er dus helemaal niks!
Je mag best wel eens op je strepen gaan staan, zeker bij zaken als een nieuwe bank in huis. Dat is echt een beslissing die je samen dient te nemen.
Ik doe dit eigenlijk zelf zelden, omdat ik en mijn vriendin dit soort zaken redelijk open bespreken. Laatste voorbeeld wat ik me kan bedenken is dat ze graag met mij naar de film Barbie wilde. Van mij prima dat ze daar met haar vriendinnen heen gaat. Maar mij krijgt ze er met geen 100 wilde paarden heengetrokken. Verder dan dat gaat het niet.
Mijn vriendin heeft dit hetzelfde. Zelden dat ze bij iets een harde nee geeft. Maar als het gebeurt weet ik dat dit echt belangrijk voor haar is.
Het is ook een raar soort ruilhandel die je aangeeft, ik wil geen nieuwe bank, zij geen bomen, dan krijgen we toch een nieuwe bank en bomen. Dat werkt toch niet in een relatie? Dan heb je beide partijen die niet gelukkig zijn met het resultaat.
Daarnaast, je gaf aan dat ze tegengas nodig heeft. Tja, dan zul je dat af en toe moeten doen. Dat betekent niet dat je als een ouderwetse patriarch op alles nee zegt en haar reilen en zeilen wil controleren. Maar kom eens op voor de zaken die jou echt aangaan!
Als je dat combineert met gezonde compromissen, open gesprekken en elkaar niet gelijk uitschelden win je al een hoop.
maandag 15 juli 2024 om 13:56
Het is zeer zelden zo dat de discussies die jij herhaaldelijk met je vriendin hebt daadwerkelijk gaan over een bank of bomen. Vrijwel elke relatietherapeut kan je vertellen dat hier onderliggend iets speelt.
Hier lijkt het bijvoorbeeld zo te zijn dat jullie je allebei niet gehoord voelen door de ander. En dat leidt tot frustraties en een herhaling van zetten, want jullie blijven op telkens dezelfde manier proberen wel gehoord te worden door de ander.
maandag 15 juli 2024 om 14:00
> Dat je vriendin helemaal flipt van iets waarover jij op dat moment de verantwoordelijkheid hebt, met jullie kind op schoot, geeft mij ook al aan dat ze je niet vertrouwt, niet als vol ziet qua partner/opvoeder. Dat is best wel zorgelijk, ik zou daar een groot punt van maken. Net zo over het feit dat ze jullie kinderen niet bij je moeder wil laten zijn. Hoezo laat je dat gebeuren? Wees eens duidelijk en trek grenzen, ik denk dat dat al de halve oplossing is.Pioen00 schreef: ↑15-07-2024 09:16Jullie onderhandelingsstrategie is anders. Zij geeft duidelijk haar grens aan (eerste tegenbod) terwijl jouw eerste tegenbod compleet haar eerste bod is, ook al is het niet wat je echt wil. Je verwacht dan stiekem ook een dergelijke soepele opstelling terug bij een volgende onderhandeling omdat zij in jouw gedachten een soort van in het krijt staat bij jou. Als je dan wel een keer een grens duidelijk maakt, krijg je dat om je oren en ik denk dat dat komt omdat je in haar ogen onduidelijk/onbetrouwbaar bent. Soms zeg je wel duidelijk wat je wil, soms niet.
Dat je vriendin helemaal flipt van iets waarover jij op dat moment de verantwoordelijkheid hebt, met jullie kind op schoot, geeft mij ook al aan dat ze je niet vertrouwt, niet als vol ziet qua partner/opvoeder. Dat is best wel zorgelijk, ik zou daar een groot punt van maken. Net zo over het feit dat ze jullie kinderen niet bij je moeder wil laten zijn. Hoezo laat je dat gebeuren? Wees eens duidelijk en trek grenzen, ik denk dat dat al de halve oplossing is.
Ik zou persoonlijk nooit meer kunnen samenleven met iemand die van nature een echt andere onderhandelingsstrategie hanteert dan ik doe of mij als partner/opvoeder niet serieus neemt, maar jullie hebben kinderen dus dan zou ik toch proberen daar een manier in te vinden die werkt.
Dat heb ik geprobeerd, haar enige argumenten waren dat er gerookt wordt in huis en dat de vloer niet schoon zou zijn omdat er volgens haar schoenen binnen worden gedragen. Beide spelen ook bij oom en tante, en dat van de schoenen ook bij mijn schoonouders. Maar bij mijn moeder speelt dat dus NIET. Maar ze wilde dus van geen wijken weten.
Naar mijn idee heb ik de grens aangegeven dat ik mijn moeder niet zomaar wil passeren, maar toen werd mijn vriendin dus echt kwaad "ik had toch aangegeven dat ik dat niet wil, jij luistert niet naar mij". Pas nadat we ruzie hadden, kwam ze er enigszins op terug.
maandag 15 juli 2024 om 14:02
Nee, het ging erom dat ik op dat moment dacht: Ben ik nou zo onredelijk? Ik heb wel de situatie EERLIJK uitgelegd, want wat ik al zei, als ik de situatie verdraai, krijg ik een antwoord waar ik niks mee opschiet.canis-felis schreef: ↑15-07-2024 13:45Je argumenten zijn vast niet onredelijk. Daar gaat het hier dan ook nauwelijks over. Het gaat over jullie manier van 'praten'. Die is niet constructief en zeker op den duur schadelijk voor jullie kinderen. Heb je dat ook gevraagd aan de therapeut? Wat ze van jullie dynamiek vindt? Dáár gaat het om, niet de redelijkheid van argumenten. Nogmaals, je legt je focus verkeerd en ook nog eens primair op de ander.
maandag 15 juli 2024 om 14:09
maandag 15 juli 2024 om 14:10
> Zoals met dat oppassen… is er geen neutrale derde optie mogelijk? Dus reguliere opvang oid? Dan haal je de persoonlijke aspecten er uit. Lijkt me heel gezond voor jullie.Bbubbels schreef: ↑15-07-2024 13:40Jullie kunnen allebei prima praten. Maar niet luisteren. Een gesprek is niet je argumenten tegen elkaar aangooien. En dan kijken wie er “wint”. Zij drijft haar zin door en jij slikt het, maar gebruikt her vervolgens wel als steken onder water. In een gezonde relatie geeft je aan dat je iets wil, en als de ander dat nier wil dan luister je naar de argumenten en probeer je tot een compromis te komen.
Zoals met dat oppassen… is er geen neutrale derde optie mogelijk? Dus reguliere opvang oid? Dan haal je de persoonlijke aspecten er uit. Lijkt me heel gezond voor jullie.
Nee, de andere opties dicht in de buurt waren al afgevallen. Mijn moeder en de betreffende oom en tante wonen verder weg, maar wel bij elkaar in de buurt. Mijn moeder past alleen op in uitzonderingssituaties, omdat ze verder weg woont en niet meer auto durft te rijden.
>Jullie kunnen allebei prima praten. Maar niet luisteren. Een gesprek is niet je argumenten tegen elkaar aangooien. En dan kijken wie er “wint”. Zij drijft haar zin door en jij slikt het, maar gebruikt her vervolgens wel als steken onder water. In een gezonde relatie geeft je aan dat je iets wil, en als de ander dat nier wil dan luister je naar de argumenten en probeer je tot een compromis te komen.
Dat is dus het lastige, als ik met compromis-voorstellen kom, dan blijft het antwoord nee, gebeurt niet. Totaal onflexibel.
Zoals dat ik niet wil dat mijn zoon op de bank loopt, ze heeft geen zin om dat in de gaten te houden, want ze vindt het flauwekul.
maandag 15 juli 2024 om 14:11
Met het onderwerp “kinderen” is je eigen zin doordrukken ook echt niet de juiste weg. Je vriendin heeft kennelijk een probleem met het oppassen door jouw moeder. In plaats van dat je probeert te achterhalen waarom dat is, zeg je dat je toch je moeder laat oppassen. Daar zou ik ook furieus van worden. Want kennelijk vertrouwt ze JULLIE kinderen niet toe aan je moeder. Kan me voorstellen dat dat pijnlijk is voor je, maar zij is daar heel duidelijk over. Misschien eens inzetten op een gesprek waar de échte pijn van je vriendin zit? En dan eens kijken of oppas door een gastouder of kdv een optie is waar jullie je beiden goed bij voelen?Leonard schreef: ↑15-07-2024 14:00> Dat je vriendin helemaal flipt van iets waarover jij op dat moment de verantwoordelijkheid hebt, met jullie kind op schoot, geeft mij ook al aan dat ze je niet vertrouwt, niet als vol ziet qua partner/opvoeder. Dat is best wel zorgelijk, ik zou daar een groot punt van maken. Net zo over het feit dat ze jullie kinderen niet bij je moeder wil laten zijn. Hoezo laat je dat gebeuren? Wees eens duidelijk en trek grenzen, ik denk dat dat al de halve oplossing is.
Dat heb ik geprobeerd, haar enige argumenten waren dat er gerookt wordt in huis en dat de vloer niet schoon zou zijn omdat er volgens haar schoenen binnen worden gedragen. Beide spelen ook bij oom en tante, en dat van de schoenen ook bij mijn schoonouders. Maar bij mijn moeder speelt dat dus NIET. Maar ze wilde dus van geen wijken weten.
Naar mijn idee heb ik de grens aangegeven dat ik mijn moeder niet zomaar wil passeren, maar toen werd mijn vriendin dus echt kwaad "ik had toch aangegeven dat ik dat niet wil, jij luistert niet naar mij". Pas nadat we ruzie hadden, kwam ze er enigszins op terug.
maandag 15 juli 2024 om 14:11
Oké, dan leg je het hier blijkbaar anders uit dan aan je therapeut.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
maandag 15 juli 2024 om 14:12
Luisteren lijkt bij dit stel meer te bestaan uit: je mond houden tot de ander niet meer praat. Ombeurten praten is niet hetzelfde als luisteren!Doreia* schreef: ↑15-07-2024 13:44Je staat op 'zenden'.
Niet op 'ontvangen'.
Je luistert om vervolgens antwoord te kunnen geven met een 'Ja, maar....'
Niet om te luisteren en te kijken wat het antwoord met je doet en of je er iets mee kan.
Je bent niet geïnteresseerd in je eigen aandeel in dit getouwtrek om de macht.
maandag 15 juli 2024 om 14:13
Ik vind dat wel, omdat mijn moeder de kleinkinderen niet heel vaak ziet (omdat ze verder weg woont), maar ze wel heel gek op hen is, en ze graag ziet / wil oppassen, wilde ik haar in elk geval vragen. Ook omdat ik voor de volle 100% weet dat het een vertrouwd adres is. Dat heb ik ook tegen mijn vriendin gezegd.
Stel, ik kom erachter dat mijn moeder ze onbeheerd ergens laat rondlopen, bij de sloot ofzo, dan wordt het een heel ander verhaal.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
