Vriendschap beëindigen?

Hé!

Ik zou graag jullie advies willen want ik weet niet zo goed wat ik moet doen.
Ik zit er namelijk over te denken om een vriendschap te beëindigen, alleen weet ik niet of het logisch is hoe ik hierover denk of dat misschien mijn verwachtingen te hoog liggen.

Vriendin en ik zijn nu zo’n 8 jaar vriendinnen en we zijn vriendinnen geworden omdat onze ex-vriend vrienden van elkaar waren. Het klikte heel goed, deden vaak dingen met zijn vieren en we spraken elkaar wekelijks en we zagen elkaar vaak ook wel elke week. Toen haar relatie strandde merkte ik al dat het van haar kant snel minder werd. Zowel in het appen als in dingen delen, met elkaar afspreken etc.. Zij ging uit want ze was vrijgezel, ze vroeg mij nooit mee maar ging gewoon alleen en zo deed ze wel meer dingen alleen, wat ik overigens mega stoer vind! Ongeveer een jaar later leerde ze haar huidige vriend kennen en vanaf toen is het contact nog minder geworden. Eerlijk gezegd vind ik hem niet leuk want hij is vrij dominant, ook naar haar toe, zet haar voor schut in bijzijn van anderen en mengt zich altijd in gesprekken wat zij met mensen heeft. Hij houdt haar tegen in haar ontwikkeling want ze wou een jaar geleden een studie volgen (werken en leren) en zou er financieel €500 op achteruit gaan wat zou betekenen dat hij haar tegemoet zou moeten komen qua financiën. Dit wou hij pertinent niet dus heeft ze het maar laten gaan. Even voor de goede orde: hij verdient 2,5x zoveel als haar maar delen hun vaste lasten 50/50 want dan ‘moet ze maar een betere baan zoeken’. En zo zijn er meer voorvallen waarbij zijn wil wet is en zij trekt altijd aan het kortste eind. Ze ziet niet in hoe hij tegen haar doet, en dat dat niet oké is..

Wellicht speelt dit mee maar zij appt mij nooit uit haarzelf, het moet echt altijd van mijn kant komen en waar ik dingen deel, deelt zij nooit iets uit zichzelf. Ze kan bij wijze van aan de andere kant van de wereld zitten zonder dat je het weet. Ik heb wel eens gekeken dat wanneer ik niet app hoe lang het dan duurt voordat ze appt.. daar gaat zo een maand of langer overheen. Als we willen afspreken kan ze altijd pas weken later, en dan is het altijd bij haar thuis. Ze gaat wel naar mensen thuis, feestjes of uit maar echt altijd met haar vriend en zijn vrienden. Ik heb wel eens aangegeven dat ik het leuk zou vinden om ook eens samen iets te doen, dan zegt ze dat we dat wel kunnen doen maar vervolgens doet ze er niets mee. Als ik vraag of ze iets wil doen dan heeft ze of geen geld of ze kan niet. Toen mijn relatie uitging bleef het bij appen terwijl een andere vriendin meteen zei: Je komt zaterdag bij mij, dan gaan we chocola eten, filmpje kijken en daarna even de stad in! Super lief terwijl zij een gezin heeft en de vriendin in kwestie niet. Ik merk gewoon dat het bij mij veel irritatie opwekt en energie kost omdat het voornamelijk van mijn kant komt terwijl ze wel met de vrienden van haar vriend iets leuks wil doen. Het kan ook zijn dat ze er gewoon geen zin in heeft maar zeg dat gewoon eerlijk. Ik heb naast haar alleen nog die andere vriendin met gezin en ergens klinkt dat wel eenzaam maar wil ik de vriendin in kwestie nog in mijn leven, wat voegt zij nog toe en doe ik er goed aan om haar een appje te sturen waarin ik vertel wat mij dwars zit?

Wat zouden jullie doen?

Vazig schreef: ↑

10-11-2022 12:23

Nee, je begrijpt duidelijk niet wat ik bedoel. Als je twee vrienden hebt is het logischer dat je ook beter je best doet om die vriendschappen te onderhouden, dan wanneer je misschien 20 vrienden hebt en hier en daar nog wat losse flodders. Dan maakt het niet zoveel uit dat er wel eens iemand wegvalt. Wat Discobar zegt lijkt me precies hoe het zit.

Ja, precies dit.
Maar ik ben nu wel zover dat ik denk 'Liever 1 vriendin waarbij het van 2 kanten komt dan nutteloze energie steken in iemand'. En ik ga er vanuit dat er vroeg of laat wel weer een vriendin bij komt.

Ik ga ook geen appje meer sturen en ik zie wel hoe het loopt.

Fairway schreef: ↑

10-11-2022 14:39

Dit klinkt nog steeds een beetje verbitterd. Wat vind je van de reacties die zeggen dat de vriendschap al lang is doodgebloed? Of dat de verbindende factor (haar ex) al lang weg is?

Niet leuk natuurlijk. Zoiets is nooit leuk, tenminste dat vind ik niet. En ergens vind ik het ook wel pijnlijk om te lezen, al denk ik wel dat jullie gelijk hebben. Anderzijds merk ik ook aan mijzelf dat ik nu op een punt bent dat ik ook gewoon geen zin meer heb om er energie in steken.