Relaties
alle pijlers
Vriendschap met een vriendin verbroken
donderdag 24 februari 2022 om 16:55
Vanwege angst voor herkenbaarheid heb ik een nieuw account aangemaakt. Excuses voor dit lange bericht.
Gisteren heb ik de vriendschap met een vriendin verbroken na 7 jaar. Ik voel me naar vanwege de gemene dingen die ze vervolgens door de telefoon tegen me zei en haar uitspraken zorgen soms voor zelftwijfel.
In de afgelopen 7 jaar hebben we 3x ruzie gehad om dezelfde reden: wanneer zij in een kutbui is wordt ze passiefagressief/reageert ze af op mensen door heel onvoorspelbaar en vanuit het niets bot en gemeen te doen. Ik heb haar nu al zo vaak geconfronteerd dat ik haar botte en onvoorspelbare gedrag onprettig vind. De afgelopen 2 ruzies gaf ze aan dat bot doen en afreageren iets is wat andere vrienden van haar ook soms storend vinden aan haar. En ze beloofde er rekening mee te houden. Ze probeerde er bij vrienden ook meer rekening mee te houden. Ik gaf haar een nieuwe kans. Gisteren was de zoveelste keer dat ze vanuit het niets bot en respectloos op Whatsapp op mij reageerde. Ik liet het gesprek lezen aan mijn vriend en beste vriendin en allebei vonden ze het een rare horkerige reactie van haar en respectloos. Ik belde haar op om uit te leggen dat ik haar opmerking respectloos vond en dat ik nu al erg vaak heb uitgelegd dat dit niet een manier is om als vriendinnen tegen elkaar te praten. Ik vroeg of ze een kutdag had en als dat zo is, het niet ok is om op vrienden af te reageren. Dat ze dan maar een boksbal moet kopen. Dat ik haar vriendin ben en ze niet mijn puberdochter is. Ze zei dat ze nou eenmaal zo is, bot om de zoveel tijd en dat ik dat maar moet accepteren, dat haar vrienden dat ook accepteren. Ze zei gemene dingen als: Dat ik te gevoelig ben, dat ik giftig ben, dat ik mensen wegjaag met mijn gedrag, dat ik in de slachtofferrol zit. Dat we misschien nooit vriendinnen zijn geweest. Alleen maar omdat ik haar nu aansprak op haar gedrag kreeg ik zulke gemene verwijten naar mijn hoofd? Ik werd er onzeker van omdat ergens een stem in mijn hoofd zegt dat er iets mis is met mij omdat ik niet veel vrienden heb. Maar ik heb genoeg bewijzen dat mensen mij doorgaans juist lief, beleefd, vriendelijk, aardig vinden. Ik heb al vele jaren een stabiele, respectvolle, fijne relatie met mijn vriend. Met alle vrienden en familieleden van mijn vriend kan ik goed opschieten, ik mag ze allemaal. Hetzelfde geldt voor vrienden/familie van al mijn exen, kon ik ook mee overweg. Ook nooit ruzies gehad met collega's of klasgenoten. Mensen in therapie vonden mij juist lief. Nooit conflicten gehad met psychologen. Op het HBO nooit moeite gehad met 1 docent. Ik ben niet iemand die ruzie zoekt, ik hou niet van ruzie. Maar ik heb een hekel aan mensen die om niets, vanuit het niets, afreageren op anderen, alleen maar omdat ze zelf in een pestbui zitten. Ik heb daar echt een pokkehekel aan gekregen. De afgelopen jaren heb ik veel therapie gehad en geleerd om assertiever te worden. Ik denk dat ik zo lang met haar bevriend heb kunnen zijn en haar gedrag heb gepikt omdat mijn eigenwaarde altijd heel laag is geweest. Nu ik assertiever ben geworden en beter mijn grenzen heb leren aangeven heb ik er gewoon echt genoeg van gekregen. En past deze "vriendschap" niet meer. Gisteren heb ik haar gezegd dat dit het einde is van de vriendschap en ik geen zin meer heb in haar onvoorspelbare botte gedrag. Het leek haar niet te boeien want ze reageerde met prima. Toch heb ik steeds die zelftwijfel.. Ligt het aan mij? Ben ik te gevoelig? Ben ik zo'n naar mens? Heb ik iets slechts gedaan waardoor ik haar botte gedrag verdiende?
Gisteren heb ik de vriendschap met een vriendin verbroken na 7 jaar. Ik voel me naar vanwege de gemene dingen die ze vervolgens door de telefoon tegen me zei en haar uitspraken zorgen soms voor zelftwijfel.
In de afgelopen 7 jaar hebben we 3x ruzie gehad om dezelfde reden: wanneer zij in een kutbui is wordt ze passiefagressief/reageert ze af op mensen door heel onvoorspelbaar en vanuit het niets bot en gemeen te doen. Ik heb haar nu al zo vaak geconfronteerd dat ik haar botte en onvoorspelbare gedrag onprettig vind. De afgelopen 2 ruzies gaf ze aan dat bot doen en afreageren iets is wat andere vrienden van haar ook soms storend vinden aan haar. En ze beloofde er rekening mee te houden. Ze probeerde er bij vrienden ook meer rekening mee te houden. Ik gaf haar een nieuwe kans. Gisteren was de zoveelste keer dat ze vanuit het niets bot en respectloos op Whatsapp op mij reageerde. Ik liet het gesprek lezen aan mijn vriend en beste vriendin en allebei vonden ze het een rare horkerige reactie van haar en respectloos. Ik belde haar op om uit te leggen dat ik haar opmerking respectloos vond en dat ik nu al erg vaak heb uitgelegd dat dit niet een manier is om als vriendinnen tegen elkaar te praten. Ik vroeg of ze een kutdag had en als dat zo is, het niet ok is om op vrienden af te reageren. Dat ze dan maar een boksbal moet kopen. Dat ik haar vriendin ben en ze niet mijn puberdochter is. Ze zei dat ze nou eenmaal zo is, bot om de zoveel tijd en dat ik dat maar moet accepteren, dat haar vrienden dat ook accepteren. Ze zei gemene dingen als: Dat ik te gevoelig ben, dat ik giftig ben, dat ik mensen wegjaag met mijn gedrag, dat ik in de slachtofferrol zit. Dat we misschien nooit vriendinnen zijn geweest. Alleen maar omdat ik haar nu aansprak op haar gedrag kreeg ik zulke gemene verwijten naar mijn hoofd? Ik werd er onzeker van omdat ergens een stem in mijn hoofd zegt dat er iets mis is met mij omdat ik niet veel vrienden heb. Maar ik heb genoeg bewijzen dat mensen mij doorgaans juist lief, beleefd, vriendelijk, aardig vinden. Ik heb al vele jaren een stabiele, respectvolle, fijne relatie met mijn vriend. Met alle vrienden en familieleden van mijn vriend kan ik goed opschieten, ik mag ze allemaal. Hetzelfde geldt voor vrienden/familie van al mijn exen, kon ik ook mee overweg. Ook nooit ruzies gehad met collega's of klasgenoten. Mensen in therapie vonden mij juist lief. Nooit conflicten gehad met psychologen. Op het HBO nooit moeite gehad met 1 docent. Ik ben niet iemand die ruzie zoekt, ik hou niet van ruzie. Maar ik heb een hekel aan mensen die om niets, vanuit het niets, afreageren op anderen, alleen maar omdat ze zelf in een pestbui zitten. Ik heb daar echt een pokkehekel aan gekregen. De afgelopen jaren heb ik veel therapie gehad en geleerd om assertiever te worden. Ik denk dat ik zo lang met haar bevriend heb kunnen zijn en haar gedrag heb gepikt omdat mijn eigenwaarde altijd heel laag is geweest. Nu ik assertiever ben geworden en beter mijn grenzen heb leren aangeven heb ik er gewoon echt genoeg van gekregen. En past deze "vriendschap" niet meer. Gisteren heb ik haar gezegd dat dit het einde is van de vriendschap en ik geen zin meer heb in haar onvoorspelbare botte gedrag. Het leek haar niet te boeien want ze reageerde met prima. Toch heb ik steeds die zelftwijfel.. Ligt het aan mij? Ben ik te gevoelig? Ben ik zo'n naar mens? Heb ik iets slechts gedaan waardoor ik haar botte gedrag verdiende?
donderdag 24 februari 2022 om 21:19
donderdag 24 februari 2022 om 22:02
Het is logisch als je zelfverzekerder wordt dat dit soort contacten stuklopen.
En aan jezelf twijfelen kan geen kwaad verder, is ook niet iets wat je moet proberen uit te wissen wat mij betreft. Het is pas een dag geleden, geef je emoties gewoon wat tijd en ruimte.
Nu komt het op me over alsof je je gelijk wil halen of bewijzen dat jij een goed mens bent ofzo, dat is ook niet erg integer.
En aan jezelf twijfelen kan geen kwaad verder, is ook niet iets wat je moet proberen uit te wissen wat mij betreft. Het is pas een dag geleden, geef je emoties gewoon wat tijd en ruimte.
Nu komt het op me over alsof je je gelijk wil halen of bewijzen dat jij een goed mens bent ofzo, dat is ook niet erg integer.
donderdag 24 februari 2022 om 22:12
Dat je niet veel vrienden hebt zegt niks, een paar echte vrienden kunnen ruim voldoende zijn.
Ik snap dat het je zwaar op de maag ligt, het is niet niks een vriendschap te verbreken na 7 jaar.
Maar jij hebt meermaals aangegeven wat haar gedrag met jou deed, en als ze een echte vriendin was, dat had ze iig geprobeerd haar gedrag naar jou toe bij te stellen.
In plaats daarvan krijg jij verwijten over je heen, en moet je het maar accepteren.
Dat is geen vriendschap: met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig.
Laat het even een tijdje bezinken, wellicht voel je dan toch opluchting.
Je hebt het goed gedaan!
Ik snap dat het je zwaar op de maag ligt, het is niet niks een vriendschap te verbreken na 7 jaar.
Maar jij hebt meermaals aangegeven wat haar gedrag met jou deed, en als ze een echte vriendin was, dat had ze iig geprobeerd haar gedrag naar jou toe bij te stellen.
In plaats daarvan krijg jij verwijten over je heen, en moet je het maar accepteren.
Dat is geen vriendschap: met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig.
Laat het even een tijdje bezinken, wellicht voel je dan toch opluchting.
Je hebt het goed gedaan!
donderdag 24 februari 2022 om 23:16
Bedankt voor jullie reacties! Waardeer het dat jullie reageren. Ik ben het eens met wat jullie zeggen dat je zo iemand beter kwijt dan rijk kan zijn. En aan de andere kant ben ik er nog erg van slag van, jullie hebben gelijk dat dat logisch is als het een dag geleden is en een vriendschap van 7 jaar is niet niks.
Ik ben wel benieuwd waarom het bij jou overkomt alsof ik mijn gelijk wil halen of wil bewijzen dat ik een goed mens ben? Ik heb dit topic namelijk niet geopend om te horen dat ik een goed mens ben of gelijk wil halen. Ik wilde het gewoon van me afschrijven omdat ik sinds gisteravond en vandaag naar er van ben en last heb van twijfel of ik onredelijk ben geweest. En graag wilde weten of ik iets verkeerds heb gedaan of gezegd. Ik heb haar nu meerdere malen aangegeven dat haar gedrag me kwetst, haar meerdere kansen gegeven, telkens ruzie om hetzelfde gehad en nu is het klaar voor mij.
donderdag 24 februari 2022 om 23:26
Helemaal niet gek dat je het er even moeilijk mee hebt maar je mag trots op jezelf zijn. Je hebt je grens aangegeven en ze is daar weer overheen gegaan. Je hebt voor jezelf gekozen en gelijk heb je. Ik heb ook pas een vriendschap beëindigd. Geen moment spijt van. Soms pas je niet meer bij elkaar als vriendinnen.
donderdag 24 februari 2022 om 23:49
vrijdag 25 februari 2022 om 08:21
vrijdag 25 februari 2022 om 08:36
TO, nee het ligt niet aan jou, nee je bent niet te gevoelig, nee je hebt niets slechts gedaan waardoor je haar botte gedrag verdiende.
Ze heeft haar kansen verspeeld.
En Ipv haar excuses aan te bieden voor haar nare opmerkingen, doet ze er nog eens een schepje bovenop.
Ze zal nooit veranderen.
Zulke mensen moet je weren uit je leven.
Ze heeft haar kansen verspeeld.
En Ipv haar excuses aan te bieden voor haar nare opmerkingen, doet ze er nog eens een schepje bovenop.
Ze zal nooit veranderen.
Zulke mensen moet je weren uit je leven.
vrijdag 25 februari 2022 om 08:47
Wat vervelend dat ze je zo aan het twijfelen heeft gebracht over jezelf. Zo erg dat je je hele vrienden-cv en zelfs docenten van vroeger in je hoofd nagaat en dat je berichten aan vrienden laat lezen. Niet doen hoor, zij geeft je een naar gevoel en zo zou vriendschap niet moeten zijn. Zo'n gevoel alleen al is reden genoeg om het te verbreken, daar hoef je echt geen goedkeuring van derden voor te hebben.
anoniem_67d85b620a3f1 wijzigde dit bericht op 25-02-2022 11:16
0.25% gewijzigd
vrijdag 25 februari 2022 om 09:30
De opsomming was niet bedoeld als: kijk eens hoe goed ik wel ben. Dat was meer als bewijs voor mezelf tegen de gemene uitspraken van haar: "Jij bent een giftig persoon, jij jaagt alle mensen weg met je gedrag". Toen ben ik daar over na gaan denken of ze gelijk heeft en of ik vaak conflicten zou hebben met mensen, maar dat is niet zo. In therapie heb ik geleerd dat als je last hebt van negatieve gedachten je daar bewijs tegenover kan zetten waarom die gedachte niet klopt. Om een voorbeeld te noemen, stel dat ik zou denken: "Ik ben dom" > Dan kan ik dat tegenspreken met dat klopt niet want HBO gehaald. Maar ik snap dat de lange opsomming niet nodig was geweest en korter had gekund. Ik bedoelde het in ieder geval niet arrogant, het is meer dat haar opmerkingen me pijn deden dat ik zoveel tegenbewijs opschreef.Attraverso schreef: ↑24-02-2022 23:49Ik begrijp Avage haar reactie wel een beetje. Die hele opsomming wie jou allemaal lief en aardig vindt is onnodig en een beetje raar. 'Kijk eens hoe goed ik wel ben'
Maar fijn dat je zo voor jezelf bent opgekomen, met zo'n 'vriendin' ben je niets!
vrijdag 25 februari 2022 om 09:34
Bedankt, je hebt helemaal gelijk dat zo'n gevoel alleen al reden genoeg is om het te verbreken. En mijn gevoel was eigenlijk altijd al dat ik me onveilig voelde/haar niet vertrouwde als ik met haar afsprak of apte want ik wist nooit wanneer ze ineens bot/boos/gemeen zou doen.andnowwedance schreef: ↑25-02-2022 08:47Wat vervelend dat ze je zo aan het twijfelen heeft gebracht over jezelf. Zl erg dat je je hele vrienden-cv en zelfs docenten van vroeger in je hoofd nagaat en dat je berichten aan vrienden laat lezen. Niet doen hoor, zij geeft je een naar gevoel en zo zou vriendschap niet moeten zijn. Zo'n gevoel alleen al is reden genoeg om het te verbreken, daar hoef je echt geen goedkeuring van derden voor te hebben.
vrijdag 25 februari 2022 om 09:39
Heel erg bedankt iedereen voor het reageren en de inzichten! Ik realiseer me dat ik er goed aan heb gedaan de vriendschap te verbreken en dat ik me niet schuldig of onzeker hoef te voelen over deze beslissing. Ik denk dat ik het nu beter een plek kan geven, bedankt! Wat mij betreft kan er een slotje op dit topic.
vrijdag 25 februari 2022 om 11:06
Ik bedoel dit niet kwaad, maar ik vind het bijzonder dat je een topic aanmaakt met als doel om je onzekerheid en schuldgevoel uit te bannen. Ben je zo bang dat er iets mis met jou is, of dat je niet goed genoeg bent?
Aan elke situatie zitten twee kanten. Daarmee bedoel ik niet: waar twee vechten hebben er twee schuld. Maar voor jou is dit net zo goed een leermoment. Een vriendschap van 7 jaar beëindigen met harde woorden is niet niks. Deze gevoelens van verwarring, zelftwijfel en onzekerheid helpen je om te daarop reflecteren en uiteindelijk, te groeien.
Het lijkt een beetje een trend om anderen weg te zetten als daders, aanstichters en als toxisch en daarover te spuien op internet, maar ondertussen zijn we zelf net zo toxisch door hun gedrag te tolereren en onze eigen gevoelens lange tijd te verwaarlozen. Dat doet pijn, en die pijn kan je niet wegmaken door de ander als schuldige aan te wijzen en een deur dicht te gooien. Als je je grenzen niet goed bewaakt hebt, ben jij daar zelf debet aan. En daar is niets mis mee, als het pijn doet leer je daar juist van.
Aan elke situatie zitten twee kanten. Daarmee bedoel ik niet: waar twee vechten hebben er twee schuld. Maar voor jou is dit net zo goed een leermoment. Een vriendschap van 7 jaar beëindigen met harde woorden is niet niks. Deze gevoelens van verwarring, zelftwijfel en onzekerheid helpen je om te daarop reflecteren en uiteindelijk, te groeien.
Het lijkt een beetje een trend om anderen weg te zetten als daders, aanstichters en als toxisch en daarover te spuien op internet, maar ondertussen zijn we zelf net zo toxisch door hun gedrag te tolereren en onze eigen gevoelens lange tijd te verwaarlozen. Dat doet pijn, en die pijn kan je niet wegmaken door de ander als schuldige aan te wijzen en een deur dicht te gooien. Als je je grenzen niet goed bewaakt hebt, ben jij daar zelf debet aan. En daar is niets mis mee, als het pijn doet leer je daar juist van.
