Vriendschap over?

17-02-2024 03:35 18 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hey allemaal,

Ik wil eventjes mijn hart luchten. Wij hebben al jaren een hechte band met onze vrienden. Wij hebben een kindje en daarvoor waren ze heel goed ze voelde echt als familie aan. Nu ben ik zwanger van een 2de kindje en ineens "passen we niet meer samen" omdat onze leefwereld anders is. Zij wil namelijk geen kinderen. Omdat ze het mentaal heel moeilijk had was er nauwelijks nog contact via berichten. Nu is een vriendin van haar zwanger en kan ze daar wel blij om zijn. Ik weet totaal niet meer hoe ik hiermee om moet gaan...
Alle reacties Link kopieren Quote
Bel haar eens

Niet om te verwijten, maar om te kletsen
Ik ben benieuwd naar dat “wij” en “als familie”. Wat voor dingen wil je samen doen dan? En wil je dat met partners en zonder kinderen of krijgt zij gratis jullie kinderen erbij?

Ik denk dat je best vrienden kunt zijn als de een kinderen heeft en de ander niet. Dan ga je met z’n tweeën iets leuks doen en laat je de kinderen thuis. Maar als stel zie ik het even niet voor me. Dat betekent voor degene zonder kinderen toch uit eten bij de pannekoekenboerderij en koffiedrinken bij Tunfun.
Alle reacties Link kopieren Quote
Er is eigenlijk te weinig info. Heeft je vriendin aangegeven dat jullie niet meer bij elkaar passen? En waarom heeft ze het moeilijk? Heeft ze het moeilijk om dat zij ook graag kinderen wil? Of omdat jullie allemaal kinderactiviteiten doen?
Spreek anders eens alleen met haar af. Als je kleine kinderen hebt ben je soms een beetje teveel op jezelf gericht.
Ik heb echt wel blunders gemaakt bij mijn vriendinnen in die tijd, vond mezelf en mijn kinderen super interessant en was geen attente vriendin.
1 op 1 tijd en aandacht kan helpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is pijnlijk voor je. Jij voelt duidelijk een goede klik, zij niet meer. Het kan zijn, zonder dat jij het merkte, zij zich best veel heeft aangepast. Ik zeg niet dat het zo is, maar het kan. Vaak is dat toch zo dat mensen die een kind hebben, daarover veel praten. En dat het contact anders wordt, omdat kind erbij is, dan gaat de aandacht veel naar het kind, of er niet bij is, maar de ander rekening met veel andere zaken moet houden. Zou het zoiets kunnen zijn?
Alle reacties Link kopieren Quote
In welk opzicht vinden zij jullie niet meer samen passen? Toen wij kinderloos waren en vriendinnen al kinderen hadden, vond ik het met één vriendin ook wat lastiger. Ik moest altijd haar kant op komen, want kinderen. Een gesprek over iets wat mij bezighield was nauwelijks nog mogelijk, want kinderen. Samen uit eten ging niet meer, want kinderen. Andersom draaide bij mezelf na de komst van mijn kinderen mijn leven ook echt om hen, en kan ik me voorstellen dat ik voor anderen misschien ook wat minder gezellig gezelschap was. Desondanks hebben alle vriendschappen het overleefd. Als het iets is dat op die manier uitgesproken word, is er misschien meer aan de hand?
Alle reacties Link kopieren Quote
Iemand die kinderen krijgt, krijgt meestal wel andere interessen en wordt intiemer met mensen die ook kinderen hebben. Je krijgt dan verhalen te horen over Cathy die gistermiddag op bezoek is geweest en dat ze zo'n lol hadden, en dat ze samen zijn gaan winkelen voor ... (een of ander soort luier). Ze proberen je wel aanvankelijk bij te spijkeren over de beste luiers en de slaaptijden, over die irritante buurvrouw die boos werd omdat haar kind teveel huilde, en vol verwachting wordt verteld dat het kind anderhalve cm gegroeid was; hallo!! Maar als ze niet veel ingeleefde antwoorden krijgen dan gaan ze toch liever met anderen om; de mensen waarbij ze zich beter begrepen voelen.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
xynix schreef:
17-02-2024 09:24
Ik ben benieuwd naar dat “wij” en “als familie”. Wat voor dingen wil je samen doen dan? En wil je dat met partners en zonder kinderen of krijgt zij gratis jullie kinderen erbij?

Ik denk dat je best vrienden kunt zijn als de een kinderen heeft en de ander niet. Dan ga je met z’n tweeën iets leuks doen en laat je de kinderen thuis. Maar als stel zie ik het even niet voor me. Dat betekent voor degene zonder kinderen toch uit eten bij de pannekoekenboerderij en koffiedrinken bij Tunfun.
Dit. De vriendinnen met kinderen zie ik bijna altijd 1 op 1, zonder de kinderen dus. In de zomer gaan we nog wel eens naar buiten met de kinderen.
Als ze steeds mét de kinderen of nog erger, met kinderen en man, wil afspreken dan heb ik daar niet zo'n zin in.
En als haar hele belevingswereld gericht is op de kinderen of zwangerschap en haar gezin hebben we ook niet veel meer gemeen.
.
tv-icoon schreef:
17-02-2024 11:03
Iemand die kinderen krijgt, krijgt meestal wel andere interessen en wordt intiemer met mensen die ook kinderen hebben. Je krijgt dan verhalen te horen over Cathy die gistermiddag op bezoek is geweest en dat ze zo'n lol hadden, en dat ze samen zijn gaan winkelen voor ... (een of ander soort luier). Ze proberen je wel aanvankelijk bij te spijkeren over de beste luiers en de slaaptijden, over die irritante buurvrouw die boos werd omdat haar kind teveel huilde, en vol verwachting wordt verteld dat het kind anderhalve cm gegroeid was; hallo!! Maar als ze niet veel ingeleefde antwoorden krijgen dan gaan ze toch liever met anderen om; de mensen waarbij ze zich beter begrepen voelen.
Dit hoeft absoluut niet zo te zijn. Ik vond de vriendschappen juist veel ingewikkelder toen de vrienden ook kinderen kregen. Vriendschappen waarbij de ander nog geen kinderen heeft of al veel oudere kinderen dan ik zelf had vond ik veel makkelijker. Ongeveer dezelfde leeftijdsfase: niet te doen
Alle reacties Link kopieren Quote
Het kan zijn dat het voor haar heel anders aanvoelde dan voor jou, dat zij dat 'hechte' en 'familie' niet aanvoelde.
Misschien is ze daar niet zo duidelijk over waardoor jij het niet kan snappen.
Bel haar eens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tja "passen we niet meer samen" klinkt voor mij vooral als een eufemistische 'ik vind je niet meer leuk' in de oren.

En heel eerlijk (en wat zwart-wit gesteld ook) , menig ouder verdwijnt in een soort baby-bubbel en kan nauwelijks meer over andere dingen praten/ krijgt weinig mee van de wereld / hangt ineens niet meer in de kroeg tot laat /etc . Zeker in de eerste 5 jaar van spruit. Dat is volkomen begrijpelijk maar voor mensen zonder kinderen ook weinig aan.

Misschien hier eens heel open over praten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor sommige ouders bestaat hun wereld alleen nog uit hun kinderen. Bijna al hun verhalen gaan daarover en verder lijken ze weinig meer te beleven. De kinderen (en vaak partner) moeten er ook altijd bij zijn. Als je kritisch naar jezelf kijkt, zou jij zo kunnen zijn?

Ik (bewust kinderloos) merk het gelukkig niet bij mijn vriendinnen met kinderen. Dat ze kinderen hebben is een gegeven, die spelen een rol in hun leven en komen dus ook ter sprake. Maar daarnaast zijn er genoeg andere onderwerpen waar we het over hebben (werk, hobby en sport, kunst, familie etc.). En omdat ik van mijn vriendinnen houd, vind ik het ook belangrijk om wat over hun kinderen te weten. Maar ze spelen niet de hoofdrol in mijn leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen idee waarom, maar zelf heb ik dit ook met een vriendin.
Zij heeft kinderen, ik niet.
Zij redeneert nu continu vanuit het feit, jij hebt geen kinderen en legt er in gesprekken veel de nadruk op vanuit een medelijden oogpunt en benadrukt hoe gezegend ze is, wordt inmiddels best vervelend.
Omdat ze haar eigen kinderen zo leuk vind komt het altijd over of ze het met mij te doen heeft omdat ik ze niet heb.De oudste is sowieso ook bij elke afspraak en kan nog geen 15 seconden spelen zonder geclaim.
Ik vind het contact steeds moeizamer worden.
Ik vind het prima dat het veel over haar kinderen gaat, dat is nu haar wereld, maar doe nu niet alsof je nu ineens voor spek en bonen leeft als je je niet voortplant.
Wellicht ben je je anders naar haar gaan gedragen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat we teveel over ons kind praten en te weinig over haar was het echt niet. Het liep echt allemaal heel goed. Ze praten er zelf veel over en babysitten ook graag. Zoals ze zelf zei kon ze daar echt van genieten ze was het leukste kindje op de wereld zei ze altijd. Ik had haar graag ook als meter gehad voor ons 2de kindje. Voor mij waren zij als een broer en zus voor mij. En ze zeiden ook dat het wederzijds was. We hadden ook veel uitjes zonder ons dochter. Toen ze trouwde was ze zelfs boos toen we dachten om onze dochter bij mij ouders te laten. Maar ja sinds haar vriendin zwanger werd is alles veranderd dan ineens waren kindere vooral de mijne dan een probleem. Poste ze alleen maar negatieve dingen over kinderen. Als zij het moeilijk had, ze is namelijk vaak depressief gingen wij meteen naar haar ongeacht we ons gezin die dag gezien hadden of niet dus aan geen aandacht voor haar lag het echt niet. We hebben er al over gepraat maar dan zegt ze gewoon dat er geen probleem is dat ze het mentaal moeilijk heeft.
Wij hadden ook gezamenlijke hobby's en zij ging ook graag naar pretparken dus dat de leefwereld niet meer past. Tis allemaal onzin...
Alle reacties Link kopieren Quote
Wel raar dat ze blij is voor de ander en niet voor jou. Niet leuk, maar zou er lekker ver uit de buurt van blijven dan!
Alle reacties Link kopieren Quote
"Tis allemaal onzin..." Lekkere aanname.

Je hebt eigenlijk geen idee wat er in haar hoofd speelt. Behalve dat ze het mentaal moeilijk heeft. Wanneer heb je voor het laatst iets voor haar gedaan, zonder invloed van kinderen of andere afleiders?

En het feit dat die andere zwangere vriendin wel in de gratie is, tja. De ene vriendin is de andere niet. Snap dat je jaloers bent, maar ik denk dat die zwangere vriendin wel iets beter voorziet in een behoefte dan jullie.

Vraag gewoon eens wat ze nodig heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
xynix schreef:
17-02-2024 09:24
Ik ben benieuwd naar dat “wij” en “als familie”. Wat voor dingen wil je samen doen dan? En wil je dat met partners en zonder kinderen of krijgt zij gratis jullie kinderen erbij?

Ik denk dat je best vrienden kunt zijn als de een kinderen heeft en de ander niet. Dan ga je met z’n tweeën iets leuks doen en laat je de kinderen thuis. Maar als stel zie ik het even niet voor me. Dat betekent voor degene zonder kinderen toch uit eten bij de pannekoekenboerderij en koffiedrinken bij Tunfun.
Er is genoeg te delen zonder de kind(eren) erbij hoor. Daar kun je als ouder een oppas voor regelen dus het is onzin dat alles aan gepast moet worden aan een kind. En juist op jonge leeftijd kun je kinderen leren hoe ze zich horen te gedragen en dan kun je dus ook naar een eenvoudig restaurant met uitgebreide menukaart.
Van een kleine vonk komt vaak een groot vuur.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven