Relaties
alle pijlers
Vriendschap vanuit niets opgezegd
woensdag 10 februari 2021 om 13:51
Hallo,
Momenteel heb ik érg veel verdriet.
Aantal maanden geleden heb ik een dame leren kennen waarmee, vanuit mijn ogen, een hele fijne vriendschap is ontstaan.
We zijn beide bekend met psychische problemen en vonden veel herkenning bij elkaar en deelde veel samen over elkaars issues.
We wonen een hele poos van elkaar af dus het contact verliep via Whatsapp.
Ik stuurde wel eens lange berichten of een spraakbericht. Er kwam vervolgens 0 reactie op zo'n bericht waarna ik vroeg of er iets was. Daarop antwoordde ze dat ze mijn bericht of spraakbericht niet ging afluisteren omdat ze hier de tijd en energie niet voor had, ze wilde die tijd ook niet nemen, blijkt. Terwijl ik dit anderzijds wel doe/zou doen. Ze deelde zelf ook al haar problemen met mij en hier heb ik altijd oog voor gehad, heb haar daarin altijd willen steunen en helpen, hoe lastig ik dat ook vond omdat ik haar niet kon helpen daarin.
Daarnaast zat ik de laatste tijd in een relatieprobleem en ben ik kortdurend opgenomen geweest waar alle energie naar toe ging. Daardoor heb ik wat minder aandacht gegeven aan mijn omgeving, niet bewust. Want mijn vriendinnen die ik allanger ken weten dat ik áltijd klaar zou staan voor hen, ik zou zelfs mezelf wegcijferen om anderen te helpen. Maar ze begrepen ook dat ik de energie nu even in mezelf moest steken.
We hebben elkaar een week niet gesproken en mijn telefoon is afgelopen dagen stuk geweest waardoor ik niet op Whatsapp ben geweest. Gisteren wilde ik haar berichten om te vragen hoe het met haar is, en toen zag ik dat ik geblokkeerd was. Ik heb haar toen geSMSt wat er aan de hand was en dat ik me zorgen over haar maakte. Hierop kreeg ik het verwijt dat het haar stoorde dat ik veel met mijn eigen problemen (herstellen van depressie) bezig was en dat ik weinig inlevingsvermogen heb in een ander. Terwijl ze in die week dat ik niet actief was ivm opname, geen enkele keer gevraagd had hoe het nu ging. Dus zijn we beiden fout.
Dit deed me érg veel pijn omdat ik er altijd voor een ander zal staan. In mijn ogen ga je samen in gesprek als je je stoort aan iets van de ander en ben je eerlijk, vooral omdat we veel vertrouwelijke zaken met elkaar deelde, we vonden begrip bij elkaar en had er echt een maatje bij. Echter heb ik nooit van haar gehoord dat dit haar stoorde. Ze betekende ontzettend veel voor mij, en zomaar uit het niets contactbreuk zonder enig gesprek of wat dan ook, deed me ook erg veel pijn.
Ben ik nu echt zo egoïstisch hierin, is mijn verwachting zo vreemd?
Momenteel heb ik érg veel verdriet.
Aantal maanden geleden heb ik een dame leren kennen waarmee, vanuit mijn ogen, een hele fijne vriendschap is ontstaan.
We zijn beide bekend met psychische problemen en vonden veel herkenning bij elkaar en deelde veel samen over elkaars issues.
We wonen een hele poos van elkaar af dus het contact verliep via Whatsapp.
Ik stuurde wel eens lange berichten of een spraakbericht. Er kwam vervolgens 0 reactie op zo'n bericht waarna ik vroeg of er iets was. Daarop antwoordde ze dat ze mijn bericht of spraakbericht niet ging afluisteren omdat ze hier de tijd en energie niet voor had, ze wilde die tijd ook niet nemen, blijkt. Terwijl ik dit anderzijds wel doe/zou doen. Ze deelde zelf ook al haar problemen met mij en hier heb ik altijd oog voor gehad, heb haar daarin altijd willen steunen en helpen, hoe lastig ik dat ook vond omdat ik haar niet kon helpen daarin.
Daarnaast zat ik de laatste tijd in een relatieprobleem en ben ik kortdurend opgenomen geweest waar alle energie naar toe ging. Daardoor heb ik wat minder aandacht gegeven aan mijn omgeving, niet bewust. Want mijn vriendinnen die ik allanger ken weten dat ik áltijd klaar zou staan voor hen, ik zou zelfs mezelf wegcijferen om anderen te helpen. Maar ze begrepen ook dat ik de energie nu even in mezelf moest steken.
We hebben elkaar een week niet gesproken en mijn telefoon is afgelopen dagen stuk geweest waardoor ik niet op Whatsapp ben geweest. Gisteren wilde ik haar berichten om te vragen hoe het met haar is, en toen zag ik dat ik geblokkeerd was. Ik heb haar toen geSMSt wat er aan de hand was en dat ik me zorgen over haar maakte. Hierop kreeg ik het verwijt dat het haar stoorde dat ik veel met mijn eigen problemen (herstellen van depressie) bezig was en dat ik weinig inlevingsvermogen heb in een ander. Terwijl ze in die week dat ik niet actief was ivm opname, geen enkele keer gevraagd had hoe het nu ging. Dus zijn we beiden fout.
Dit deed me érg veel pijn omdat ik er altijd voor een ander zal staan. In mijn ogen ga je samen in gesprek als je je stoort aan iets van de ander en ben je eerlijk, vooral omdat we veel vertrouwelijke zaken met elkaar deelde, we vonden begrip bij elkaar en had er echt een maatje bij. Echter heb ik nooit van haar gehoord dat dit haar stoorde. Ze betekende ontzettend veel voor mij, en zomaar uit het niets contactbreuk zonder enig gesprek of wat dan ook, deed me ook erg veel pijn.
Ben ik nu echt zo egoïstisch hierin, is mijn verwachting zo vreemd?
anoniem_6435c6ce4c83f wijzigde dit bericht op 10-02-2021 14:12
11.61% gewijzigd
woensdag 10 februari 2021 om 15:48
Ik snap je vriendin wel. Als een contact meteen zo diep gaat en veelal over ellende, dan is er eigenlijk geen weg terug naar een meer luchtige, positieve manier van omgang. De toon is al gezet zeg maar. Terwijl een vrolijke, ongedwongenheid omgang is waar je over het algemeen energie uithaalt, die je vast goed kunt gebruiken als je met psychische klachten kampt. En zoals ik het lees gaf ze het aan, maar was jij verblind door wat je wilde krijgen van haar om haar signaal op te vangen.
Volgende keer dus minder hard van stapel lopen en beter afstemmen op wat de ander aangeeft, niet doordrukken hoe jij wilt dat een vriendschap moet zijn. En lange spraakberichten, brrr. Praat dan tegen je kat aan ofzo, als je vooral wilt spuien.
Volgende keer dus minder hard van stapel lopen en beter afstemmen op wat de ander aangeeft, niet doordrukken hoe jij wilt dat een vriendschap moet zijn. En lange spraakberichten, brrr. Praat dan tegen je kat aan ofzo, als je vooral wilt spuien.
woensdag 10 februari 2021 om 16:15
Maar ik vraag me nog steeds af of je haar ooit hebt gezien? en zo ja, hoe vaak hebben jullie elkaar in het echt gezien?Jonibalonie schreef: ↑10-02-2021 14:15Ik heb dit vandaag met mijn behandelaar besproken en zij zegt dat ik bij mezelf na moet gaan of ik wel een vriendschap wil waarin de ander me zo laat vallen zonder een gesprek aan te gaan, en de ander er niet voor mij wil zijn. Mijn behandelaar gaf aan dat vriendschap door dik en dun is, en niet alleen in de ups. Maar toch doet het me pijn en mis ik haar om wie ze is.
En het klinkt eerlijk gezegd niet per se iets als wat een behandelaar zou zeggen.
woensdag 10 februari 2021 om 16:56
Een vriendschap is meer dan het delen van problemen. Ik denk dat zij er geen energie van kreeg.
Toen ze aangaf dat het haar niet lukte om jouw ingesproken berichten af te luisteren, gaf zij al een signaal.
Ik denk dat het voor haar niet haalbaar is om op die manier in een ander te investeren. Het klinkt alsof deze dame genoeg heeft aan haar eigen problemen.
Jij geeft aan wel ruimte te hebben voor de problemen van een ander, het kan echt zo zijn dat dat voor een ander geen mogelijkheid is, omdat het te veel balast is.
Toen ze aangaf dat het haar niet lukte om jouw ingesproken berichten af te luisteren, gaf zij al een signaal.
Ik denk dat het voor haar niet haalbaar is om op die manier in een ander te investeren. Het klinkt alsof deze dame genoeg heeft aan haar eigen problemen.
Jij geeft aan wel ruimte te hebben voor de problemen van een ander, het kan echt zo zijn dat dat voor een ander geen mogelijkheid is, omdat het te veel balast is.
viva-amber wijzigde dit bericht op 10-02-2021 17:38
69.40% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 10 februari 2021 om 17:04
Therapievriendschappen... Dat is een complex iets. Je gaat veel sneller dan gezond is met elkaar in gesprek over hele emotionele en diepgaande zaken, en mist de gezonde vriendschapsopbouw. Een gezonde vriendschap vormt zich op gedeelde interesses, gedeelde positieve ervaringen, en groeit langzaamaan sterker en stabieler. Waardoor er meer ruimte komt voor 'door dik én dun'. Dat duurt maanden, soms jaren, om te vormen. Een therapievriendschap is soms binnen 2/3 maanden al superhecht met dagelijks contact en diepe gesprekken, maar mist die bodem compleet. De bodem is namelijk grotendeels psychische problemen, herkenning in elkaar en het delen van diepe emoties. Meestal zijn die vriendschappen niet oprecht stabiel en meestal klappen ze op den duur (hier heb ik zelf ook veel ervaring mee gehad). Omdat je basis te krap is, ook al lijkt hij groots te voelen. En/of omdat je allebei op een andere manier met/uit je problemen groeit en elkaar dan niet meer kunt 'vinden'. Of omdat de een na een tijdje behoefte krijgt aan meer luchtigheid, en de ander vasthoudt aan dat zware diepgaande. Omdat een van twee ineens merkt dat het meer energie kost dan terug geeft. Het gaat dan scheef lopen. Maar zelden groeien mensen in zo'n situatie gezond met elkaar mee en blijf je 10/20/30 jaar bevriend. Het kan wel, maar die kans is echt veel kleiner dan met een 'normaal gegroeide' vriendschap. Het lastige is dat je in de therapiewereld een beetje kan verliezen wat een gezond contact kenmerkt en hoe je op een gezonde manier een vriendschap uitbouwt. Omdat je er ook gestimuleerd wordt om snel de diepte in te gaan en te gaan delen met anderen, terwijl de 'normale' wereld niet op diezelfde manier werkt. Ik hoop dat je hiervan en hierover kunt leren voor de toekomst en hier steeds meer inzicht in kunt krijgen. Het is maar wat lastig om hier je weg in te vinden namelijk en ja, dit soort vriendschapstops zijn daarin een pijnlijke les. Sterkte gewenst met het verwerken van het gemis.
Ps: waar ik 'therapievriendschap' schreef kun je ook 'ken ik van internet omdat zij ook problemen heeft' lezen.
Ps: waar ik 'therapievriendschap' schreef kun je ook 'ken ik van internet omdat zij ook problemen heeft' lezen.
koffiehagedis wijzigde dit bericht op 10-02-2021 17:11
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
12.22% gewijzigd
woensdag 10 februari 2021 om 17:24
Heftig dat je een relatieprobleem had en was opgenomen. 
Gaat het nu wat beter met je?
Ik ben het met je behandelaar eens dat ze je vraagt of je wel vrienden wilt zijn met iemand die je zonder gesprek ineens blokkeert en laat vallen. En eens dat ze zegt dat een vriendschap gaat over ups en downs delen. Misschien heeft zij een heel ander beeld van vriendschap? Misschien wil zij voornamelijk alleen over ups praten? Luchtig, vrolijk contact hebben omdat ze zich door haar psychische problemen + corona erg slecht voelt? Misschien heeft ze momenteel zelf zoveel op haar bord dat ze de problemen van een ander er niet bij kan hebben? Terwijl voor jou misschien gedeelde smart halve smart is. Ik begrijp haar verwijt ook niet helemaal dat ze zegt dat jij vooral veel met je eigen problemen bezig zou zijn. Je schrijft dat je altijd reageerde op haar problematiek en daar open voor stond. Dat ze niet reageert op je apjes vind ik eerlijk gezegd best respectloos. En dat je een week niet hebt kunnen reageren op haar omdat je opgenomen was vind ik een begrijpelijke reden. Dat ze je blokkeert omdat je haar een week niet spreekt - omdat je opgenomen bent - vind ik ook niet echt heel aardig of inlevend van haar. Misschien zag ze jou tijdens de therapie niet als vriendin maar zoals anderen zeggen als lotgenoot. Dat het contact op dat moment voor haar nuttig was maar na de therapie niet meer nodig voor haar? Als ik jou was zou ik haar laten gaan en op zoek gaan naar vriendschappen die meer matchen met wat jij prettig vindt in contact. En misschien ook vooral focussen op jezelf en je herstel op het moment omdat je nog niet lang geleden bent opgenomen.
Ik heb helaas ook weleens meegemaakt dat een contact heel prettig kon voelen met iemand met psychische klachten met wie ik tijdelijk samen in dezelfde therapie zat, maar zodra de therapie stopte en we ver weg wonen van elkaar het helaas toch verwaterde. Dat ik dacht dat we een fijne klik hadden en er een vriendschap opbloeide, maar dat het contact uiteindelijk vooral van mijn kant kwam telkens. Dat heb ik ook wel jammer gevonden maar zo kan het leven ook lopen soms, mensen komen en gaan. Sommigen blijven.
Gaat het nu wat beter met je? Ik ben het met je behandelaar eens dat ze je vraagt of je wel vrienden wilt zijn met iemand die je zonder gesprek ineens blokkeert en laat vallen. En eens dat ze zegt dat een vriendschap gaat over ups en downs delen. Misschien heeft zij een heel ander beeld van vriendschap? Misschien wil zij voornamelijk alleen over ups praten? Luchtig, vrolijk contact hebben omdat ze zich door haar psychische problemen + corona erg slecht voelt? Misschien heeft ze momenteel zelf zoveel op haar bord dat ze de problemen van een ander er niet bij kan hebben? Terwijl voor jou misschien gedeelde smart halve smart is. Ik begrijp haar verwijt ook niet helemaal dat ze zegt dat jij vooral veel met je eigen problemen bezig zou zijn. Je schrijft dat je altijd reageerde op haar problematiek en daar open voor stond. Dat ze niet reageert op je apjes vind ik eerlijk gezegd best respectloos. En dat je een week niet hebt kunnen reageren op haar omdat je opgenomen was vind ik een begrijpelijke reden. Dat ze je blokkeert omdat je haar een week niet spreekt - omdat je opgenomen bent - vind ik ook niet echt heel aardig of inlevend van haar. Misschien zag ze jou tijdens de therapie niet als vriendin maar zoals anderen zeggen als lotgenoot. Dat het contact op dat moment voor haar nuttig was maar na de therapie niet meer nodig voor haar? Als ik jou was zou ik haar laten gaan en op zoek gaan naar vriendschappen die meer matchen met wat jij prettig vindt in contact. En misschien ook vooral focussen op jezelf en je herstel op het moment omdat je nog niet lang geleden bent opgenomen.
Ik heb helaas ook weleens meegemaakt dat een contact heel prettig kon voelen met iemand met psychische klachten met wie ik tijdelijk samen in dezelfde therapie zat, maar zodra de therapie stopte en we ver weg wonen van elkaar het helaas toch verwaterde. Dat ik dacht dat we een fijne klik hadden en er een vriendschap opbloeide, maar dat het contact uiteindelijk vooral van mijn kant kwam telkens. Dat heb ik ook wel jammer gevonden maar zo kan het leven ook lopen soms, mensen komen en gaan. Sommigen blijven.
woensdag 10 februari 2021 om 18:16
Het gaat niet om goed of fout. De ander mag niet willen, ook in een vriendschap. De ander mag nee, zeggen het stopt hier. Ik blokkeer alles. Je hebt geen recht op een lange uitleg of motivatie. Dat kan naar voelen. Uiteindelijk trekt zij de grens op een andere manier dan jij.
To, ga je haar grenzen om geen contact te hebben respecteren?
To, ga je haar grenzen om geen contact te hebben respecteren?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 10 februari 2021 om 18:37
Zij heeft ook psychische problemen en dat uit zich waarschijnlijk ook in deze vriendschap. Ik zou er geen energie meer in steken. Je hebt je energie voor anderen nodig.
Verder zeg je 2 keer dat je jezelf zou wegcijferen voor een ander en alles voor een ander zou doen. Stop daarmee. Waarom moet je jezelf wegcijferen voor een ander? Geef wat je kan geveb zonder dat het ten koste gaat van jezelf. Ook al is dat een tijdje helemaal niks.
Verder zeg je 2 keer dat je jezelf zou wegcijferen voor een ander en alles voor een ander zou doen. Stop daarmee. Waarom moet je jezelf wegcijferen voor een ander? Geef wat je kan geveb zonder dat het ten koste gaat van jezelf. Ook al is dat een tijdje helemaal niks.
woensdag 10 februari 2021 om 19:01
Om te kunnen zeggen, ik doe 'alles' voor een ander en dat horen ze dan ook voor mij te doen. Zoals TO dat nu al herhaaldelijk laat zien.abracadabra schreef: ↑10-02-2021 18:37Zij heeft ook psychische problemen en dat uit zich waarschijnlijk ook in deze vriendschap. Ik zou er geen energie meer in steken. Je hebt je energie voor anderen nodig.
Verder zeg je 2 keer dat je jezelf zou wegcijferen voor een ander en alles voor een ander zou doen. Stop daarmee. Waarom moet je jezelf wegcijferen voor een ander? Geef wat je kan geveb zonder dat het ten koste gaat van jezelf. Ook al is dat een tijdje helemaal niks.
woensdag 10 februari 2021 om 19:06
Toen je begon over beide psychische problemen, wist ik al waar het op uit zou draaien.
Dit is geen gezond contact, maar een samen wroeten in narigheid contact, waarbij jullie beiden naar een soort extra hulpverlener leken te zoeken, in plaats van een vriendschap.
Voortaan vriendschappen gewoon wat oppervlakkiger beginnen en langzaam uitdiepen, zonder diegene als een soort problemen dump plek te zien (ja, ook niet als ze dat ook bij jou doen).
Wens je verder veel sterkte.
Dit is geen gezond contact, maar een samen wroeten in narigheid contact, waarbij jullie beiden naar een soort extra hulpverlener leken te zoeken, in plaats van een vriendschap.
Voortaan vriendschappen gewoon wat oppervlakkiger beginnen en langzaam uitdiepen, zonder diegene als een soort problemen dump plek te zien (ja, ook niet als ze dat ook bij jou doen).
Wens je verder veel sterkte.
woensdag 10 februari 2021 om 19:28
Jullie leven ten eerste te ver uit elkaar om een goed beeld van elkaar te krijgen en het leven van de ander. Te weinig besef waar de ander mee bezig is. Daarnaast verloopt de communicatie ook nog eens via app. Dat werkt niet. Dat gaat alleen als je iemand echt goed kent, zodat die persoon helemaal van jou op de hoogte is. Daarnaast dekt de app nooit goed de lading, het is geen medium dat geschikt is voor serieuze gesprekken.
Ik zou het lekker laten lopen en mijn tijd investeren in iemand in de buurt.
Ik zou het lekker laten lopen en mijn tijd investeren in iemand in de buurt.
woensdag 10 februari 2021 om 22:44
Dit herken ik heel erg. Ze stimuleren me echt daartoe..Koffiehagedis schreef: ↑10-02-2021 17:04Therapievriendschappen... Dat is een complex iets. Je gaat veel sneller dan gezond is met elkaar in gesprek over hele emotionele en diepgaande zaken, en mist de gezonde vriendschapsopbouw. Een gezonde vriendschap vormt zich op gedeelde interesses, gedeelde positieve ervaringen, en groeit langzaamaan sterker en stabieler. Waardoor er meer ruimte komt voor 'door dik én dun'. Dat duurt maanden, soms jaren, om te vormen. Een therapievriendschap is soms binnen 2/3 maanden al superhecht met dagelijks contact en diepe gesprekken, maar mist die bodem compleet. De bodem is namelijk grotendeels psychische problemen, herkenning in elkaar en het delen van diepe emoties. Meestal zijn die vriendschappen niet oprecht stabiel en meestal klappen ze op den duur (hier heb ik zelf ook veel ervaring mee gehad). Omdat je basis te krap is, ook al lijkt hij groots te voelen. En/of omdat je allebei op een andere manier met/uit je problemen groeit en elkaar dan niet meer kunt 'vinden'. Of omdat de een na een tijdje behoefte krijgt aan meer luchtigheid, en de ander vasthoudt aan dat zware diepgaande. Omdat een van twee ineens merkt dat het meer energie kost dan terug geeft. Het gaat dan scheef lopen. Maar zelden groeien mensen in zo'n situatie gezond met elkaar mee en blijf je 10/20/30 jaar bevriend. Het kan wel, maar die kans is echt veel kleiner dan met een 'normaal gegroeide' vriendschap. Het lastige is dat je in de therapiewereld een beetje kan verliezen wat een gezond contact kenmerkt en hoe je op een gezonde manier een vriendschap uitbouwt. Omdat je er ook gestimuleerd wordt om snel de diepte in te gaan en te gaan delen met anderen, terwijl de 'normale' wereld niet op diezelfde manier werkt. Ik hoop dat je hiervan en hierover kunt leren voor de toekomst en hier steeds meer inzicht in kunt krijgen. Het is maar wat lastig om hier je weg in te vinden namelijk en ja, dit soort vriendschapstops zijn daarin een pijnlijke les. Sterkte gewenst met het verwerken van het gemis.
Ps: waar ik 'therapievriendschap' schreef kun je ook 'ken ik van internet omdat zij ook problemen heeft' lezen.
woensdag 10 februari 2021 om 22:51
Daarbij, hoe cijfer je jezelf precies weg als je over de grenzen van de ander gaat.abracadabra schreef: ↑10-02-2021 18:37Zij heeft ook psychische problemen en dat uit zich waarschijnlijk ook in deze vriendschap. Ik zou er geen energie meer in steken. Je hebt je energie voor anderen nodig.
Verder zeg je 2 keer dat je jezelf zou wegcijferen voor een ander en alles voor een ander zou doen. Stop daarmee. Waarom moet je jezelf wegcijferen voor een ander? Geef wat je kan geveb zonder dat het ten koste gaat van jezelf. Ook al is dat een tijdje helemaal niks.
donderdag 11 februari 2021 om 00:46
donderdag 11 februari 2021 om 06:08
Van waar is deze vraag zo belangrijk voor je? Het heeft toch niets met dit topic te maken.
Maar voor jou: natuurlijk ga ik die accepteren. Ik ga me richten op mijn vriendinnen waarbij wel de verwachtingen wederzijds bij elkaar passen.
donderdag 11 februari 2021 om 06:49
Ze stimuleren je enkel daartoe BINNEN de therapie. Je hebt zélf de denkfout ontwikkeld dat dat dan dus betekent dat het ook normaal gedrag is om voort te zetten binnen vriendschappen. Daar wringt de schoen. En daarvan hoop ik dat je steeds beter gaat leren hoe de 'normale' wereld werkt, zodat je niet nogmaals in deze valkuil stapt.
