Relaties
alle pijlers
Vriendschap 'verwateren'?
dinsdag 30 maart 2021 om 00:18
Hoihoi,
Ik heb eigenlijk maar één vriendin, voor de rest enkel een paar vage kenissen of iemand van de studie waar ik wel eens wat contact mee heb. Maar goed, onze vriendschap is altijd heel leuk geweest, we hebben veel mee gemaakt en ik stond altijd voor elkaar. Alleen de laatste paar jaren merk ik steeds meer dat het eigenlijk vooral om haar draait en ik ben hier eigenlijk wel klaar mee. Tuurlijk, zij heeft haar problemen maar ik heb ook lastige dingen en ben ook niet altijd happy.
Paar voorbeelden, ze is al denk ik 3 jaar niet meer opbezoek geweest als ik bij mijn ouders ben, maar er wordt wel verwacht dat ik altijd dan bij haar langs kom en dan daar ook kom helpen met klusjes. Op mijn studentenkamer kwam ze af en toe, nu ook al tijden niet meer geweest want dan kwam ze alleen langs als het voor haar in het voordeel was qua reistijd bijvoorbeeld. Verder, ze belt me redelijk vaak en ik kan niet altijd opnemen of heb hier geen zin, als je dan later een keer terug belt is het altijd, nee niet nu. En ze neemt mijn problemen nooit serieus, het komt er altijd maar op neer dat ik me niet moet aanstellen wat zij heeft het zwaarder. Net vroeg ze hoe het met mij ging, voor het eerst een lange tijd, ik dacht hey wat fijn ze vraag het een keer, ik geef uitgebreid antwoord. Ik krijg een heel kort antwoord terug waar eigenlijk instaat van, hey stel je niet aan want ik heb dit en dit, en dat is nog minder leuk dus jij moet niet zeuren. Nou ik kan er wel van huilen want het doet gewoon pijn.
Ik weet het niet. Ik vind het zo jammer want we hebben het zo leuk gehad en ook omdat ze eigenlijk mijn enige vriendin is. Maar ik heb het gevoel dat ik dit gewoon niet meer kan. Ik wil een leuke vriendin die ook voor mij klaar staat en samen leuke dingen wil ondernemen, die ook eens de moeite neemt om bij mij langs te komen.
Maar hoe laat je z'n vriendschap minder worden als zij je regelmatig blijft bellen om enkel haar verhaal kwijt te kunnen? En wat als het me niet lukt om andere vrienden te maken, dan heb ik misschien wel spijt..
Ik heb eigenlijk maar één vriendin, voor de rest enkel een paar vage kenissen of iemand van de studie waar ik wel eens wat contact mee heb. Maar goed, onze vriendschap is altijd heel leuk geweest, we hebben veel mee gemaakt en ik stond altijd voor elkaar. Alleen de laatste paar jaren merk ik steeds meer dat het eigenlijk vooral om haar draait en ik ben hier eigenlijk wel klaar mee. Tuurlijk, zij heeft haar problemen maar ik heb ook lastige dingen en ben ook niet altijd happy.
Paar voorbeelden, ze is al denk ik 3 jaar niet meer opbezoek geweest als ik bij mijn ouders ben, maar er wordt wel verwacht dat ik altijd dan bij haar langs kom en dan daar ook kom helpen met klusjes. Op mijn studentenkamer kwam ze af en toe, nu ook al tijden niet meer geweest want dan kwam ze alleen langs als het voor haar in het voordeel was qua reistijd bijvoorbeeld. Verder, ze belt me redelijk vaak en ik kan niet altijd opnemen of heb hier geen zin, als je dan later een keer terug belt is het altijd, nee niet nu. En ze neemt mijn problemen nooit serieus, het komt er altijd maar op neer dat ik me niet moet aanstellen wat zij heeft het zwaarder. Net vroeg ze hoe het met mij ging, voor het eerst een lange tijd, ik dacht hey wat fijn ze vraag het een keer, ik geef uitgebreid antwoord. Ik krijg een heel kort antwoord terug waar eigenlijk instaat van, hey stel je niet aan want ik heb dit en dit, en dat is nog minder leuk dus jij moet niet zeuren. Nou ik kan er wel van huilen want het doet gewoon pijn.
Ik weet het niet. Ik vind het zo jammer want we hebben het zo leuk gehad en ook omdat ze eigenlijk mijn enige vriendin is. Maar ik heb het gevoel dat ik dit gewoon niet meer kan. Ik wil een leuke vriendin die ook voor mij klaar staat en samen leuke dingen wil ondernemen, die ook eens de moeite neemt om bij mij langs te komen.
Maar hoe laat je z'n vriendschap minder worden als zij je regelmatig blijft bellen om enkel haar verhaal kwijt te kunnen? En wat als het me niet lukt om andere vrienden te maken, dan heb ik misschien wel spijt..
dinsdag 30 maart 2021 om 15:20
beetjegek schreef: ↑30-03-2021 15:09Nee dat zou ik haar ook echt niet zeggen. Maar ze vraagt heel vaak of ik en man willen afspreken, en overwerk op zaterdagavond of het weekend dat kun je ook niet elke week zeggen. Ik vind het heel lastig. Ook omdat mijn man haar vriend zijn enige vriend is. ( en dat is niet voor niks)
Dat is wel veelzeggend en wie weet vindt haar vriend ook wel dat ze loopt te snoeven. Ik denk dat ik het dan toch wel bespreekbaar zou maken, maar dat is dun ijs natuurlijk. Dan moet je dus voorkomen dat zij gezichtsverlies lijdt. Je kan ook subtiel laten weten dat je het allemaal wel weet nu, met een grapje ofzo. Zo doorgaan is geen oplossing en uiteindelijk ook geen eerlijke manier van omgaan met elkaar, maar dit is wel een lastige.
dinsdag 30 maart 2021 om 16:19
Ja, zolang je niets zegt, is het jouw probleem._mikie schreef: ↑30-03-2021 09:12Ik zou juist graag met haar afspreken om eens lekker te gaan wandelen en gewoon lol te hebben o.i.d. Maar als ik zoiets voorstel, dan wil ze dat niet. Want dat kost te veel energie. Ze vindt het alleen leuk om af te spreken als ik bij haar langs kom om vervolgens te helpen in huis.
Terwijl ze ondertussen wel bij andere vrienden op bezoek gaat en zelfs een nachtje weg om er even tussen uit te zijn. Ja, ik voel me dan wel een soort van gebruikt ofzo.
Ik praat juist nooit over mijn problemen. Het gaat helemaal niet zo goed met mij maar dat weet zij niet omdat ze niet wil luisteren (en ook omdat ik het gewoon niet leuk vindt om daar altijd over te praten). Maar als zij één keer aan mij vraagt hoe het gaat, dan wil ik graag gewoon eerlijk zijn. Maar dat is moeilijk omdat je toch meteen weer een schuldgevoel er van krijgt omdat zij haar eigen dingen er meteen bij haalt.
Maarja, zij belt mij vaak om ergens over te praten wat haar dwars zit maar als het dan weer goed met haar gaat dan hoor je een week niks zegmaar. Totdat er weer wat is.
Ik heb het wel eens geprobeerd te bespreken. Maar ik vind dat moeilijk. Laatst bijvoorbeeld toen gaf ik aan dat ik gewoon niet langs kon komen omdat ik zelf druk was en nog wat dingen. En dan kruipt zij in de slachtofferrol, want dat is zo zielig voor haar. En daar heb ik dan weer moeite mee, dan voel ik me schuldig. Zegt misschien ook wel wat over mij.
Je kunt toch gewoon zeggen, ik wil best wat doen, maar ik heb geen zin om in het weekend klusjes voor jou te doen, dat vraag ik jou ook niet.
Gaat ze in de slachtofferrol, dan is dat jammer. Van je af laten glijden. Een keertje doorzetten en als je dan ontdekt dat de wereld niet vergaat wordt het vanzelf makkelijker.
Je moet ook niet zeggen dat je niet komt omdat je druk bent, want dat impliceert dat je een andere keer wel kunt. Je moet zeggen dat je er geen puf voor hebt. Of eigenlijk moet je natuurlijk zeggen wat je dwars zit, maar dat is misschien een stap te ver.
dinsdag 30 maart 2021 om 16:43
Ik heb ook moeite met afkappen van vriendschappen die niet meer goed voelen. Kan me voorstellen dat je er angst voor hebt ook omdat ze je enige vriendin is. Maar dit is geen goede basis om er mee door te blijven gaan. Bovendien levert jullie vriendschap je nu meer verdriet op dan voldoening. Ik ben zelf ook te lang in bepaalde vriendschappen blijven hangen. Omdat ik conflict vermijdend ben en geen gezeik wil.
Maar pas geleden heb ik een "vriendin" geblokkeerd op Facebook. Het staat tussen aanhalingstekens omdat ze zich voordeed als een vriendin, maar me gebruikt heeft. Ze verbrak de vriendschap vorig jaar, het contact liep niet meer lekker. Ik was het ermee eens, we waren uit elkaar gegroeid. Maar ze vond het nog wel nodig om me berichten te sturen. Vooral bemoeienis en kritiek op mijn manier van leven en denken. Dat snapt ze maar niet. Ik heb het al zo vaak uitgelegd, maar het komt niet aan. Na de laatste chat, 1,5 week geleden, was voor mij de maat vol. ik heb haar geblokkeerd. Uit zichzelf liet ze met niet met rust. Dan maar zo.
Maar pas geleden heb ik een "vriendin" geblokkeerd op Facebook. Het staat tussen aanhalingstekens omdat ze zich voordeed als een vriendin, maar me gebruikt heeft. Ze verbrak de vriendschap vorig jaar, het contact liep niet meer lekker. Ik was het ermee eens, we waren uit elkaar gegroeid. Maar ze vond het nog wel nodig om me berichten te sturen. Vooral bemoeienis en kritiek op mijn manier van leven en denken. Dat snapt ze maar niet. Ik heb het al zo vaak uitgelegd, maar het komt niet aan. Na de laatste chat, 1,5 week geleden, was voor mij de maat vol. ik heb haar geblokkeerd. Uit zichzelf liet ze met niet met rust. Dan maar zo.
dinsdag 30 maart 2021 om 20:48
Ook dit is voor mij zeer herkenbaar.hondenmens schreef: ↑30-03-2021 16:43Ik heb ook moeite met afkappen van vriendschappen die niet meer goed voelen. Kan me voorstellen dat je er angst voor hebt ook omdat ze je enige vriendin is. Maar dit is geen goede basis om er mee door te blijven gaan. Bovendien levert jullie vriendschap je nu meer verdriet op dan voldoening. Ik ben zelf ook te lang in bepaalde vriendschappen blijven hangen. Omdat ik conflict vermijdend ben en geen gezeik wil.
Maar pas geleden heb ik een "vriendin" geblokkeerd op Facebook. Het staat tussen aanhalingstekens omdat ze zich voordeed als een vriendin, maar me gebruikt heeft. Ze verbrak de vriendschap vorig jaar, het contact liep niet meer lekker. Ik was het ermee eens, we waren uit elkaar gegroeid. Maar ze vond het nog wel nodig om me berichten te sturen. Vooral bemoeienis en kritiek op mijn manier van leven en denken. Dat snapt ze maar niet. Ik heb het al zo vaak uitgelegd, maar het komt niet aan. Na de laatste chat, 1,5 week geleden, was voor mij de maat vol. ik heb haar geblokkeerd. Uit zichzelf liet ze met niet met rust. Dan maar zo.
In het verleden heb ik bepaalde spanningen, irritaties etc in vriendschappen ook te lang laten oplopen.
Met als resultaat dat het vroeg of laat escaleerde.
Steeds liep ik al die tijd maar op eieren en was ik teveel aan het pleasen.
Dat is iets wat ik niet langer meer wil.
Ik wil zelf de regie kunnen voeren en de baas over mijn leven zijn.
En niet dat bepaalde personen zich dusdanig met me bemoeien en me dingen laten doen die ik niet wil.
Vaak is het moeilijk om een contact te laten verwateren.
Vooral als die andere partij voortdurend maar contact blijft zoeken.
Ergens begrijp ik andermans behoefte hierin wel.
De frustratie zit 'm echter in het feit dat er bij mij op den duur hele andere gevoelens en behoeftes aanwezig kunnen zijn.
Er ontstaat dan op den duur scheefgroei en als dit te lang blijft aanhouden, kan de bom op den duur barsten.
Voor mij is het dan ook belangrijk om te blijven communiceren en open en eerlijk te zijn.
Dat is echter nog makkelijker gezegd, dan gedaan.
In het verleden heb ik dikwijls meegemaakt dat bepaalde vriendschappen op den duur een blok aan mijn been werden en dat ik me geen raad wist me dergelijke situaties.
Dit begint langzamerhand wel iets beter te gaan.
Maar voor mij is hier best nog wel een weg in te gaan.
