Relaties
alle pijlers
Vriendschap
vrijdag 12 augustus 2022 om 23:35
Wil graag even iets delen omdat ik er nogal mee zit.
In verband met hevige depressies in het verleden slikte ik ongeveer 2 jaar Venlafaxine. Ik heb 2,5 jaar schematherapie gevolgd. Omdat het heel goed gaat is besloten om de therapie af te ronden. Heel fijn voelt dat.
Tevens ben ik in gesprek gegaan met de psychiater over het afbouwen van Venlafaxine. Ik wilde namelijk kijken of ik zonder zou kunnen aangezien het goed gaat en ik veel stappen gemaakt heb binnen de therapie. De psychiater vond het een logische vraag en stemde in.
In principe kon ik van 75mg in 2 weken afbouwen tot stop. Echter verliep dit niet goed; veel last van afkickverschijnselen op lichamelijk vlak (duizelig, misselijk, hoofdpijn en iets toenemende angsten en somberheid). In overleg is gekozen voor een trage manier van afbouwen. Mijn lichaam lijkt het lastig te hebben qua afbouwen. Ik bouw heel traag af maar blijf hoofdpijn houden en duizelig. Qua psychisch vlak gaat het eigenlijk heel goed, natuurlijk soms toenemende onrust en iets somberder maar dit hoort erbij. Ik ben nu bijna zover dat ik kan stoppen. Het afbouwen ging niet zonder slag of stoot en merkte veel ontwenning.
Ik heb een vriendin met een angststoornis en zij slikt een ander antidepressivum. Ze heeft het jaren geslikt, is toen gestopt maar heeft nu een terugval waardoor ze het sinds kort weer slikt.
Elke keer wanneer ik vertel hoe het afbouwen verloopt krijg ik reacties als: “ik ben toen volgens snelle manier afgebouwd en ik had 0 klachten, het verliep fluitend, dat is een teken dat ik dus echt zonder kon” (kanttekening dat ik dat wellicht niet kan). “Afkickverschijnselen moeten al lang weg zijn, wellicht teken dat je toch niet zonder kan”, “snap niet dat je je focust op afbouwen, je lichaam geeft klachten aan dus je kan niet zonder”, “je zei ooit nooit meer zonder AD te willen maar nu wil je het toch, zal wel weer door externe invloeden van bepaalde mensen komen…”, “ik zou het risico niet nemen om te stoppen, zou mijn kind dat nooit meer aan willen doen en jij zat veel dieper dan ik destijds (heb ook een zoon)’’.
Het lijkt alsof ze geen vertrouwen heeft in mij op dat vlak. Vind het persoonlijk best kwetsend en niet steunend over komen. Ik heb het gevoel dat ik me constant moet verdedigen en uit moet leggen dat afkickverschijnselen bij de een heftiger kunnen zijn als de ander. Wanneer ik aangeef dat ik bepaalde zaken niet prettig vind, krijg ik te horen dat ik een mening van anderen blijkbaar niet kan hendelen. Dat dat een teken is dat mijn psyche niet helemaal oké is.
In verband met hevige depressies in het verleden slikte ik ongeveer 2 jaar Venlafaxine. Ik heb 2,5 jaar schematherapie gevolgd. Omdat het heel goed gaat is besloten om de therapie af te ronden. Heel fijn voelt dat.
Tevens ben ik in gesprek gegaan met de psychiater over het afbouwen van Venlafaxine. Ik wilde namelijk kijken of ik zonder zou kunnen aangezien het goed gaat en ik veel stappen gemaakt heb binnen de therapie. De psychiater vond het een logische vraag en stemde in.
In principe kon ik van 75mg in 2 weken afbouwen tot stop. Echter verliep dit niet goed; veel last van afkickverschijnselen op lichamelijk vlak (duizelig, misselijk, hoofdpijn en iets toenemende angsten en somberheid). In overleg is gekozen voor een trage manier van afbouwen. Mijn lichaam lijkt het lastig te hebben qua afbouwen. Ik bouw heel traag af maar blijf hoofdpijn houden en duizelig. Qua psychisch vlak gaat het eigenlijk heel goed, natuurlijk soms toenemende onrust en iets somberder maar dit hoort erbij. Ik ben nu bijna zover dat ik kan stoppen. Het afbouwen ging niet zonder slag of stoot en merkte veel ontwenning.
Ik heb een vriendin met een angststoornis en zij slikt een ander antidepressivum. Ze heeft het jaren geslikt, is toen gestopt maar heeft nu een terugval waardoor ze het sinds kort weer slikt.
Elke keer wanneer ik vertel hoe het afbouwen verloopt krijg ik reacties als: “ik ben toen volgens snelle manier afgebouwd en ik had 0 klachten, het verliep fluitend, dat is een teken dat ik dus echt zonder kon” (kanttekening dat ik dat wellicht niet kan). “Afkickverschijnselen moeten al lang weg zijn, wellicht teken dat je toch niet zonder kan”, “snap niet dat je je focust op afbouwen, je lichaam geeft klachten aan dus je kan niet zonder”, “je zei ooit nooit meer zonder AD te willen maar nu wil je het toch, zal wel weer door externe invloeden van bepaalde mensen komen…”, “ik zou het risico niet nemen om te stoppen, zou mijn kind dat nooit meer aan willen doen en jij zat veel dieper dan ik destijds (heb ook een zoon)’’.
Het lijkt alsof ze geen vertrouwen heeft in mij op dat vlak. Vind het persoonlijk best kwetsend en niet steunend over komen. Ik heb het gevoel dat ik me constant moet verdedigen en uit moet leggen dat afkickverschijnselen bij de een heftiger kunnen zijn als de ander. Wanneer ik aangeef dat ik bepaalde zaken niet prettig vind, krijg ik te horen dat ik een mening van anderen blijkbaar niet kan hendelen. Dat dat een teken is dat mijn psyche niet helemaal oké is.
vrijdag 12 augustus 2022 om 23:41
Je hoeft je niet te verdedigen. Misschien ben je wat gevoeliger voor medicijnen of zo, er kunnen allerlei redenen zijn. Goed van je dat je het afbouwen rustiger aan doet.
Misschien is ze niet blij dat zij een terugval heeft en jij juist bezig bent met (rustig aan) afbouwen. Voelt ze zich falen voor zichzelf en reageert ze dat af door jou proberen naar beneden te halen.
Misschien is ze niet blij dat zij een terugval heeft en jij juist bezig bent met (rustig aan) afbouwen. Voelt ze zich falen voor zichzelf en reageert ze dat af door jou proberen naar beneden te halen.
vrijdag 12 augustus 2022 om 23:52
Even over je AD. Ben je op eigen initiatief zo snel gaan afbouwen? In je andere topic schrijf je 27 juli namelijk:
"Ik heb met de arts er over gehad en ik ga nu: 1 dag 37,5mg, andere dag 75mg. En zo om en om. Dit een maand aanhouden en dan opnieuw proberen of 37,5mg per dag kan."
Op schommelingen in medicatie doe ik het zelf niet zo goed. Heb vaak af moeten bouwen met diverse medicijnen. Maar er zat altijd wel één lijn in. Dus niet vandaag dit, morgen dat. En wat je nu schrijft, in twee weken, is wel heel snel.
Ik zou het dus nog eens bespreken.
V.w.b. je vriendin: dit lijkt op een prachtig staaltje projectie. Trek je eigen plan, in overleg met de behandelaar, en trek je van haar niks aan.
"Ik heb met de arts er over gehad en ik ga nu: 1 dag 37,5mg, andere dag 75mg. En zo om en om. Dit een maand aanhouden en dan opnieuw proberen of 37,5mg per dag kan."
Op schommelingen in medicatie doe ik het zelf niet zo goed. Heb vaak af moeten bouwen met diverse medicijnen. Maar er zat altijd wel één lijn in. Dus niet vandaag dit, morgen dat. En wat je nu schrijft, in twee weken, is wel heel snel.
Ik zou het dus nog eens bespreken.
V.w.b. je vriendin: dit lijkt op een prachtig staaltje projectie. Trek je eigen plan, in overleg met de behandelaar, en trek je van haar niks aan.
vrijdag 12 augustus 2022 om 23:58
Eerst was het 2 weken, toen een maand. En later in overleg met apotheker gekozen om dmv korreltjes tellen veel trager te gaan afbouwen. Dit omdat ik echt heel gevoelig reageerde op de (te) grote stappen.Sherlock schreef: ↑12-08-2022 23:52Even over je AD. Ben je op eigen initiatief zo snel gaan afbouwen? In je andere topic schrijf je 27 juli namelijk:
"Ik heb met de arts er over gehad en ik ga nu: 1 dag 37,5mg, andere dag 75mg. En zo om en om. Dit een maand aanhouden en dan opnieuw proberen of 37,5mg per dag kan."
Op schommelingen in medicatie doe ik het zelf niet zo goed. Heb vaak af moeten bouwen met diverse medicijnen. Maar er zat altijd wel één lijn in. Dus niet vandaag dit, morgen dat. En wat je nu schrijft, in twee weken, is wel heel snel.
Ik zou het dus nog eens bespreken.
V.w.b. je vriendin: dit lijkt op een prachtig staaltje projectie. Trek je eigen plan, in overleg met de behandelaar, en trek je van haar niks aan.
Wat bedoel je met projectie?
zaterdag 13 augustus 2022 om 00:36
Ik zou deze vriendschap even in de koelkast zitten. Venlafaxine is een van de moeilijkste AD om vanaf te komen en je vriendin kan dan ook wel een AD slikken maar dat maakt haar geen medisch specialist.
Wat ze wel goed kan is je laten twijfelen aan alles wat je nu wil en dat doet ze ook opzettelijk, dat is voor jou geen goede vriendschap op dit moment.
Ik heb wel eens gelezen dat sommigen tijdelijk op een AD overstapten waardoor het afbouwen makkelijker ging maar bereidt je voor op een periode die wankel en zwaar is , je kan zo'n vriendin er dan even beter niet bij hebben.
Wat ze wel goed kan is je laten twijfelen aan alles wat je nu wil en dat doet ze ook opzettelijk, dat is voor jou geen goede vriendschap op dit moment.
Ik heb wel eens gelezen dat sommigen tijdelijk op een AD overstapten waardoor het afbouwen makkelijker ging maar bereidt je voor op een periode die wankel en zwaar is , je kan zo'n vriendin er dan even beter niet bij hebben.
zaterdag 13 augustus 2022 om 09:34
Ik heb verschillende AD gehad om te proberen. Meer de meeste kon ik zo weer stoppen zonder teveel gedoe.
Venlafaxine niet, echt beroerd van geweest.
Dus leuk dat je vriendin geen last had.
Dat kan.
Maar dat zegt nul komma niks over jouw proces, gezien je met venlafaxine te maken hebt.
Wat fijn trouwens dat je zover bent dat je zonder kan nu! Hoera!!!
Venlafaxine niet, echt beroerd van geweest.
Dus leuk dat je vriendin geen last had.
Dat kan.
Maar dat zegt nul komma niks over jouw proces, gezien je met venlafaxine te maken hebt.
Wat fijn trouwens dat je zover bent dat je zonder kan nu! Hoera!!!
zaterdag 13 augustus 2022 om 11:38
Met projectie bedoel ik dat je vriendin háár problemen op jou projecteert. Dus doet alsof alles wat zij voelt en ervaart, bij jóu zit.
Bij projectie is het zo dat wat je uit haar mond hoort komen, eigenlijk iets zegt over wat zíj voelt. Ze plakt haar problemen op jou.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
