Relaties
alle pijlers
Vriendschappen
maandag 1 mei 2023 om 17:36
Beste forummers,
Ik zit al een tijdje met het volgende en ik hoop dat jullie mij hier een andere kijk op kunnen geven.. het zit me in ieder geval behoorlijk dwars.
Ik ben alleenstaand ( bewust) met kinderen, en heb om me heen altijd een best fijn netwerk gehad met vriendinnen. Ik heb geen familie.
Met 3 van deze vriendinnen heb ik altijd erg veel en leuk contact gehad, alleen heel toevallig is dat met alle drie best veel veranderd. Vriendin S ken ik al bijna 30 jaar. Zij heeft al die tijd al een man en ook kinderen, door omstandigheden waren zij en man best uit elkaar gegroeid waardoor S alle tijd had om leuke dingen met mij te doen, te bellen, langs te komen, we leefden eigenlijk samen ons leven naast ons werk met de kids etc. De relatie met haar stond echter op springen en uiteraard hebben we daar heeeel veel over gesproken. In die gesprekken heb ik geadviseerd om er alles aan te doen die relatie te redden, en dat is gelukkig voor hun ook gelukt, met als gevolg ik haar een heel stuk minder spreek en zie. Vriendin T ken ik al 14 jaar en ook haar zag ik ontzettend veel omdat haar man een bedrijf aan het opzetten was en heel veel aan het werk, ook vaak weekenden. Dat bedrijf loopt nu goed na jaren en hij is veel meer vrij nu waardoor ook zij veel meer samen doen als gezin, en ook haar zie ik veel minder nu. Als laatste hebben we vriendin M, die geen relatie had, nu wel en ontzettend veel samen doen bezig zijn met kinderen te krijgen plannen maken etc. Ik merk dat ik me behoorlijk aan de kant geschoven voel. Ze kiezen allemaal voor hun gezin wat begrijpelijk is maar voor mij voelt het alsof ik nodig ben als ze niks te doen hebben. Ik heb bij alledrie al laten vallen hoe ik me voel ( voorzichtig ) en dan krijg ik begrip of: misschien tijd voor een man? Terwijl ze weten dat ik dat niet wil. Mijn kinderen hebben een puber leeftijd waardoor ook zij der eigen plan vaak trekken. Ik spreek ze allemaal nog dagelijks maar het voelt niet meer hetzelfde, meer als een soort verlies of leegte ofzo.
Nogmaals ik gun hun tijd met hun gezin en ben blij dat ze bij elkaar zijn maar toch voel ik me afgedankt. Normaal belde ze smorgens op vrije dagen wat gaan we doen? En planden we wat, nu gaat dat samen met man vaak. Stel ik me aan?
Door dit gevoel merk ik dat ik me meer op de achtergrond hou, ook om hun de tijd te geven weer op te bouwen. Ze vragen me echt nog vaak mee uit eten of we plannen wat dus het is niet dat ze de vriendschap niet meer zien zitten
Bedankt voor het lezen!
Ik zit al een tijdje met het volgende en ik hoop dat jullie mij hier een andere kijk op kunnen geven.. het zit me in ieder geval behoorlijk dwars.
Ik ben alleenstaand ( bewust) met kinderen, en heb om me heen altijd een best fijn netwerk gehad met vriendinnen. Ik heb geen familie.
Met 3 van deze vriendinnen heb ik altijd erg veel en leuk contact gehad, alleen heel toevallig is dat met alle drie best veel veranderd. Vriendin S ken ik al bijna 30 jaar. Zij heeft al die tijd al een man en ook kinderen, door omstandigheden waren zij en man best uit elkaar gegroeid waardoor S alle tijd had om leuke dingen met mij te doen, te bellen, langs te komen, we leefden eigenlijk samen ons leven naast ons werk met de kids etc. De relatie met haar stond echter op springen en uiteraard hebben we daar heeeel veel over gesproken. In die gesprekken heb ik geadviseerd om er alles aan te doen die relatie te redden, en dat is gelukkig voor hun ook gelukt, met als gevolg ik haar een heel stuk minder spreek en zie. Vriendin T ken ik al 14 jaar en ook haar zag ik ontzettend veel omdat haar man een bedrijf aan het opzetten was en heel veel aan het werk, ook vaak weekenden. Dat bedrijf loopt nu goed na jaren en hij is veel meer vrij nu waardoor ook zij veel meer samen doen als gezin, en ook haar zie ik veel minder nu. Als laatste hebben we vriendin M, die geen relatie had, nu wel en ontzettend veel samen doen bezig zijn met kinderen te krijgen plannen maken etc. Ik merk dat ik me behoorlijk aan de kant geschoven voel. Ze kiezen allemaal voor hun gezin wat begrijpelijk is maar voor mij voelt het alsof ik nodig ben als ze niks te doen hebben. Ik heb bij alledrie al laten vallen hoe ik me voel ( voorzichtig ) en dan krijg ik begrip of: misschien tijd voor een man? Terwijl ze weten dat ik dat niet wil. Mijn kinderen hebben een puber leeftijd waardoor ook zij der eigen plan vaak trekken. Ik spreek ze allemaal nog dagelijks maar het voelt niet meer hetzelfde, meer als een soort verlies of leegte ofzo.
Nogmaals ik gun hun tijd met hun gezin en ben blij dat ze bij elkaar zijn maar toch voel ik me afgedankt. Normaal belde ze smorgens op vrije dagen wat gaan we doen? En planden we wat, nu gaat dat samen met man vaak. Stel ik me aan?
Door dit gevoel merk ik dat ik me meer op de achtergrond hou, ook om hun de tijd te geven weer op te bouwen. Ze vragen me echt nog vaak mee uit eten of we plannen wat dus het is niet dat ze de vriendschap niet meer zien zitten
Bedankt voor het lezen!
dinsdag 2 mei 2023 om 09:34
Jories schreef: ↑01-05-2023 17:36Beste forummers,
Ik merk dat ik me behoorlijk aan de kant geschoven voel. Ze kiezen allemaal voor hun gezin wat begrijpelijk is maar voor mij voelt het alsof ik nodig ben als ze niks te doen hebben. Ik heb bij alledrie al laten vallen hoe ik me voel ( voorzichtig ) en dan krijg ik begrip of: misschien tijd voor een man? Terwijl ze weten dat ik dat niet wil. Mijn kinderen hebben een puber leeftijd waardoor ook zij der eigen plan vaak trekken. Ik spreek ze allemaal nog dagelijks maar het voelt niet meer hetzelfde, meer als een soort verlies of leegte ofzo.
Nogmaals ik gun hun tijd met hun gezin en ben blij dat ze bij elkaar zijn maar toch voel ik me afgedankt. Normaal belde ze smorgens op vrije dagen wat gaan we doen? En planden we wat, nu gaat dat samen met man vaak. Stel ik me aan?
Door dit gevoel merk ik dat ik me meer op de achtergrond hou, ook om hun de tijd te geven weer op te bouwen. Ze vragen me echt nog vaak mee uit eten of we plannen wat dus het is niet dat ze de vriendschap niet meer zien zitten
Bedankt voor het lezen!
Naar mijn eerlijke mening verwacht je teveel van je vrienden. Er zitten maar 24 uur in een dag. Maar een definitief antwoord op contactfrequentie of intensiteit kan niemand geven. Je kan aangeven dat je meer contact wilt, en dat is het dan.
tantejuut wijzigde dit bericht op 02-05-2023 09:38
10.51% gewijzigd
'balans leidt tot glans'
dinsdag 2 mei 2023 om 09:39
Ja, zo kun je het ook lezen idd. Misschien moet TO dat 'afgedankte gevoel' in perspectief plaatsen. 'Afdanken' klinkt nogal intentioneel. En ik denk niet dat die vriendinnen er zo in staan.
'balans leidt tot glans'
dinsdag 2 mei 2023 om 10:46
dinsdag 2 mei 2023 om 11:05
Volgens mij ben je helemaal niet afgedankt, maar hebben je vriendinnen om zeer verklaarbare redenen gewoon minder tijd.
Je vóélt je afgedankt, tja. Zou je dat ook hebben als je vriendinnen een hele drukke baan hadden aangenomen, of een kind kregen, of moesten mantelzorgen? Of maakt het feit dat ze hun partner boven jou verkiezen het toch wat ingewikkelder?
Zou je je gevoel ook kunnen ‘omzetten’ van afgedankt naar missen? Want volgens mij mis jij ze gewoon. Je snapt waarom en ze doen niks fout, maar alsnog mis jij ze. Je begrijpt waarom ze minder tijd met jou besteden, maar alsnog moet je daar aan wennen.
En in dat wennen zit de oplossing voor jou en voor je vriendschappen, niet in jezelf en je vriendinnen omlaag halen met begrippen als ‘afgedankt’.
Je vóélt je afgedankt, tja. Zou je dat ook hebben als je vriendinnen een hele drukke baan hadden aangenomen, of een kind kregen, of moesten mantelzorgen? Of maakt het feit dat ze hun partner boven jou verkiezen het toch wat ingewikkelder?
Zou je je gevoel ook kunnen ‘omzetten’ van afgedankt naar missen? Want volgens mij mis jij ze gewoon. Je snapt waarom en ze doen niks fout, maar alsnog mis jij ze. Je begrijpt waarom ze minder tijd met jou besteden, maar alsnog moet je daar aan wennen.
En in dat wennen zit de oplossing voor jou en voor je vriendschappen, niet in jezelf en je vriendinnen omlaag halen met begrippen als ‘afgedankt’.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 2 mei 2023 om 21:28
Bedankt voor deze reactie, ik herken heel veel in wat je schrijft en dat ordent ook weer wat in mijn hoofd haha. Het is inderdaad de loyaliteit die ik terug verwacht, die ik voor mijn gevoel niet terug krijg. Nav de andere reacties kom ik er een beetje achter dat afgedankt misschien niet het juiste woord is, maar dat dat idd het gevoel is.Kleintje1977 schreef: ↑02-05-2023 11:23Ik herken wat je schrijft. Ik heb zelf een enorme loyaliteit richting vrienden en voel die andersom minder. Ik ben momenteel alleenstaand en zonder kinderen. Ik mis niet perse een partner, maar wel onvoorwaardelijkheid en echte verbinding in relatie tot anderen. Ik ga deze niet bij familieleden vinden en ook in vriendschappen blijkt dat lastig, waardoor me regelmatig wel een gevoel van eenzaamheid bekruipt.
Ik merk zelf ook, dat wanneer vrienden een relatie krijgen het contact anders en minder wordt, waardoor ik mezelf minder belangrijk voel. Ineens worden dingen die je voorheen samen besprak, niet meer met jou, maar met de partner besproken. Doordat je zelf nog wel de behoefte voelt om de diepgang op te zoeken ontstaat daardoor soms eenrichtingsverkeer wat op een gegeven moment niet meer prettig voelt.
Op het moment dat ik zelf in een relatie zit, zie ik mijn vrienden nog steeds even vaak en blijf ik ook de behoefte houden aan diepgang met hen. Heb ooit eens aan een vriendin gevraagd of ze dat ook bij mij zag en die bevestigde dit. Soms best lastig dan om te begrijpen dat dat voor anderen niet zo werkt, maar wel iets waar ik mee om zal moeten gaan.
Vriendin s en ik waren ontzettend close en erg verbonden, daar is nu heel weinig van over en daardoor voelt het voor mij alsof het bijv haar niks interesseert dat onze vriendschap verwaterd. Ze heeft bijv nooit aangegeven dat ze dat bijv jammer vind oid. Het lijkt nu alsof een vriendschap weinig betekend of iig niet op lange termijn. Als ik van iemand houd is dat idd onvoorwaardelijk en zal ik daar iig voor vechten. Ik wil jullie iig allemaal bedanken voor de reacties ! En moeten gaan wennen aan het idee dat dit nu de situatie is. Dit heeft me een behoorlijke knauw gegeven wbt vrienden en zal hier eerst “doorheen” moeten en er anders in moeten gaan staan voor ik nieuwe vriendschappen aanga.
Zonder verwijten en met acceptatie.
dinsdag 2 mei 2023 om 22:27
Jories schreef: ↑02-05-2023 21:28Het lijkt nu alsof een vriendschap weinig betekend of iig niet op lange termijn. Als ik van iemand houd is dat idd onvoorwaardelijk en zal ik daar iig voor vechten. Ik wil jullie iig allemaal bedanken voor de reacties ! En moeten gaan wennen aan het idee dat dit nu de situatie is. Dit heeft me een behoorlijke knauw gegeven wbt vrienden en zal hier eerst “doorheen” moeten en er anders in moeten gaan staan voor ik nieuwe vriendschappen aanga.
Zonder verwijten en met acceptatie.
Je legt veel gevoel in je vriendschap. En dat is een mooi iets. Vertel en toon het aan je vriendinnen. Uiteindelijk zijn het je eigen verwachtingen, qua wederkerigheid die je pijn kunnen doen. Het gaat in het leven om vriendelijk zijn, niet om vriendschap. Dat is de beloning van het eerste. En dat heb je zelf in de hand.
'balans leidt tot glans'
woensdag 3 mei 2023 om 10:29
ik heb een vriendin die ook heel erg loyaal is in haar vriendschappen, en ik ervaar dat als beklemmend. Ik reageer dus mogelijk wat 'gekleurd' op jouw verhaal, doet me denken aan een van mijn eigen vriendinnen.
Ik ben een tijdje over mijn grenzen heen gegaan om haar tegemoet te komen, terwijl op dat zelfde moment een aantal andere zaken ook mijn aandacht nodig hadden: moeilijke tijd op het werk, man met depressieve klachten en zorgintensief kind.
Mijn vriendin heeft veel behoefte aan verbinding/bevestiging en heeft daarom veel aandacht en input nodig. Haar wensen en vragen om toch maar zoveel mogelijk af te blijven spreken maakte dat ik me uiteindelijk af vroeg wat voor haar nou belangrijker was, ik als mens, of haar eigen mate van loyaliteit die ze ook terug wilde zien.
Mijn grenzen en dat ik niet iedereen tevreden kan stellen waren in ieder geval niet belangrijk voor haar. Haar eigen gevoel van tekort komen stond centraal. Hoewel er nu weer meer ruimte is in mijn leven blijf ik toch afstand voelen naar haar.
Ik ben een tijdje over mijn grenzen heen gegaan om haar tegemoet te komen, terwijl op dat zelfde moment een aantal andere zaken ook mijn aandacht nodig hadden: moeilijke tijd op het werk, man met depressieve klachten en zorgintensief kind.
Mijn vriendin heeft veel behoefte aan verbinding/bevestiging en heeft daarom veel aandacht en input nodig. Haar wensen en vragen om toch maar zoveel mogelijk af te blijven spreken maakte dat ik me uiteindelijk af vroeg wat voor haar nou belangrijker was, ik als mens, of haar eigen mate van loyaliteit die ze ook terug wilde zien.
Mijn grenzen en dat ik niet iedereen tevreden kan stellen waren in ieder geval niet belangrijk voor haar. Haar eigen gevoel van tekort komen stond centraal. Hoewel er nu weer meer ruimte is in mijn leven blijf ik toch afstand voelen naar haar.
woensdag 3 mei 2023 om 16:45
Ik snap dat het voor jou niet leuk is nu, want het komt ook wel allemaal in een keer zo te lezen. Je vriendinnen gaan momenteel door een nieuwe fase en zijn denk ik ook weer op zoek naar structuur. Een frisse wind in een huwelijk, een man die meer thuis is (heeft echt wel impact op de dynamiek thuis haha) en een nieuwe relatie... het zijn allemaal vrij ontwrichtende dingen die veel aandacht vergen.
Je bent niet afgedankt, je bent alleen niet het belangrijkste in hun leven. En zeker niet op dit moment. Het is denk ik goed dat je hun de ruimte geeft (dat is wat een goede vriendin zou doen haha) en ze dingen uit laat zoeken. En geniet ondertussen wel van de momenten die jullie samen delen
En zoek ook nieuwe vrienden / hobbies / dingen die je energie geven. Jij mag ook gewoon de wijde wereld in gaan en nieuwe dingen ontdekken!
Oja, van met 'loyaliteit' schermen in vriendschappen krijg ik altijd een beetje de kriebels. Voelt een beetje als emotionele gijzeling "Ik heb toen en toen voor jou klaargestaan, dus jij mag nooit meer stoppen met mij aandacht geven!" Mijn vrienden en ik hebben fases waarin we elkaar heel veel spreken en fases waarin het even wat minder is, omdat iemand druk is of ergens doorheen gaat en dat alleen wil doen of met andere mensen. Ik denk dat het alleen maar gezond is eigenlijk. Maar toen er een keer iets speelde in mijn leven en ik vroeg om een beetje aandacht en hulp, kwamen ze uit alle hoeken aanrennen, zelfs degenen die ik dat jaar nog maar 2x echt had gesproken. En ze wilden er niks voor terug.
Als er echt iets is, dan staan die dames vast echt meteen voor je klaar! En andersom ook
Je bent niet afgedankt, je bent alleen niet het belangrijkste in hun leven. En zeker niet op dit moment. Het is denk ik goed dat je hun de ruimte geeft (dat is wat een goede vriendin zou doen haha) en ze dingen uit laat zoeken. En geniet ondertussen wel van de momenten die jullie samen delen
En zoek ook nieuwe vrienden / hobbies / dingen die je energie geven. Jij mag ook gewoon de wijde wereld in gaan en nieuwe dingen ontdekken!
Oja, van met 'loyaliteit' schermen in vriendschappen krijg ik altijd een beetje de kriebels. Voelt een beetje als emotionele gijzeling "Ik heb toen en toen voor jou klaargestaan, dus jij mag nooit meer stoppen met mij aandacht geven!" Mijn vrienden en ik hebben fases waarin we elkaar heel veel spreken en fases waarin het even wat minder is, omdat iemand druk is of ergens doorheen gaat en dat alleen wil doen of met andere mensen. Ik denk dat het alleen maar gezond is eigenlijk. Maar toen er een keer iets speelde in mijn leven en ik vroeg om een beetje aandacht en hulp, kwamen ze uit alle hoeken aanrennen, zelfs degenen die ik dat jaar nog maar 2x echt had gesproken. En ze wilden er niks voor terug.
Als er echt iets is, dan staan die dames vast echt meteen voor je klaar! En andersom ook
woensdag 3 mei 2023 om 17:14
Meen je vetgedrukte nu serieus?Vage schreef: ↑02-05-2023 10:46Lijkt me niet gek dat je je zo voelt, als je zo hecht met elkaar was en nu is dat minder.
Het is ook gewoon een vorm van verlies. Dus logisch dat het zo voelt.
En misschien zegt je vriendin helemaal niets geks, misschien komt er inmiddels wel weer een beetje ruimte voor liefde in je leven?
Ik begrijp dus echt helemaal niets van dit soort opmerkingen. TO zegt zelf al helemaal geen behoefte te hebben aan een liefdespartner en dat zullen haar vriendinnen ook best weten. Als ik dan zo’n reactie zou krijgen van een close vriendin zou mij dat ook vreselijk irriteren. Alsof het hebben/krijgen van een partner het gemis van contact met vriendinnen kan goedmaken, oppervlakkigheid ten top vind ik.
Live Life to the fullest
woensdag 3 mei 2023 om 17:22
Jories,
Ik denk dat je een aantal dingen qua gevoel een beetje verward. Een hele goeie vriendschap en de (door jou) daaraan verbonden loyaliteit en ‘onvoorwaardelijkheid’ staat namelijk helemaal los van de hoeveelheid tijd die je met elkaar doorbrengt. Je kunt, als vriendin zijnde, namelijk super loyaal zijn, ook al zie je elkaar niet maandelijks. Ook kun je iemand anders namelijk dagelijks zien, terwijl diezelfde persoon totaal niet loyaal is als het erop aankomt. Verwar dit dus niet met elkaar.
Jij voelt je afgedankt, maar waaruit blijkt dat ze jou werkelijk hebben afgedankt? Enkel om het feit dat zij nu hun privéleven beter op orde hebben? Juist fijn voor hen toch, dat wens je je vriendinnen toch uiteindelijk ook?
Ik denk dat je je verwachtingspatroon wat zal moeten bijstellen, want in een echt goede vriendschap draait het niet om afstreeplijstjes van wie wat wanneer voor een ander heeft gedaan. Denk dat daar jouw gevoel vandaan komt.
Ik zou dus wat meer gaan investeren in hobby’s of andere bezigheden die je leuk vindt om te doen, want je kunt jouw eigen geluk niet in handen van een ander leggen.
Ik denk dat je een aantal dingen qua gevoel een beetje verward. Een hele goeie vriendschap en de (door jou) daaraan verbonden loyaliteit en ‘onvoorwaardelijkheid’ staat namelijk helemaal los van de hoeveelheid tijd die je met elkaar doorbrengt. Je kunt, als vriendin zijnde, namelijk super loyaal zijn, ook al zie je elkaar niet maandelijks. Ook kun je iemand anders namelijk dagelijks zien, terwijl diezelfde persoon totaal niet loyaal is als het erop aankomt. Verwar dit dus niet met elkaar.
Jij voelt je afgedankt, maar waaruit blijkt dat ze jou werkelijk hebben afgedankt? Enkel om het feit dat zij nu hun privéleven beter op orde hebben? Juist fijn voor hen toch, dat wens je je vriendinnen toch uiteindelijk ook?
Ik denk dat je je verwachtingspatroon wat zal moeten bijstellen, want in een echt goede vriendschap draait het niet om afstreeplijstjes van wie wat wanneer voor een ander heeft gedaan. Denk dat daar jouw gevoel vandaan komt.
Ik zou dus wat meer gaan investeren in hobby’s of andere bezigheden die je leuk vindt om te doen, want je kunt jouw eigen geluk niet in handen van een ander leggen.
Live Life to the fullest
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
