Relaties
alle pijlers
Vrijgezel zijn en iedereen om je heen krijgt kinderen
maandag 22 januari 2024 om 09:07
Hallo,
Ik merk dat al mijn vriendinnen en vrienden kinderen krijgen, gaan trouwen en een huis kopen. Ik zelf heb altijd pech in de liefde en kom alleen maar rare mannen tegen. Ben wel opzoek naar een relatie maar dit is lastig om te vinden. Ik zit al op tinder en probeer zoveel mogelijk mannen te ontmoeten. Daarnaast vind ik ook niet zo snel iemand leuk.
Als ik mezelf nu vergelijk met mijn vriendinnen heb ik het gevoel achter te lopen en voel ik me soms eenzaam. De druk om een relatie te krijgen, kinderen te krijgen en een huis te kopen word steeds meer.
Ik ben nu bijna dertig jaar en merk dat ik deze dingen ook wil. Alle gesprekken met mijn vrienden gaan alleen nog maar over kinderen en hierdoor word ik nog meer geconfronteerd.
Iemand die zich ook zo voelt en tips hiervoor?
Ik merk dat al mijn vriendinnen en vrienden kinderen krijgen, gaan trouwen en een huis kopen. Ik zelf heb altijd pech in de liefde en kom alleen maar rare mannen tegen. Ben wel opzoek naar een relatie maar dit is lastig om te vinden. Ik zit al op tinder en probeer zoveel mogelijk mannen te ontmoeten. Daarnaast vind ik ook niet zo snel iemand leuk.
Als ik mezelf nu vergelijk met mijn vriendinnen heb ik het gevoel achter te lopen en voel ik me soms eenzaam. De druk om een relatie te krijgen, kinderen te krijgen en een huis te kopen word steeds meer.
Ik ben nu bijna dertig jaar en merk dat ik deze dingen ook wil. Alle gesprekken met mijn vrienden gaan alleen nog maar over kinderen en hierdoor word ik nog meer geconfronteerd.
Iemand die zich ook zo voelt en tips hiervoor?
maandag 22 januari 2024 om 16:20
Dit klopt wel een beetje. Ik denk dat ik bindingsangst heb en altijd op foute mannen val. Maar weet niet goed hoe ik dit moet veranderen.Daveotion schreef: ↑22-01-2024 16:00De vrouwen die ik ken die al lang (als in jaren) single zijn, daar is zonder uitzondering iets mee aan de hand. Bindingsangst bijvoorbeeld, of altijd alleen maar op foute of onbereikbare mannen vallen.
Er is tegenwoordig ook geen excuus meer om niemand tegen te komen aangezien je via datingapps kunt daten.
maandag 22 januari 2024 om 17:51
Mevrouw25 schreef: ↑22-01-2024 16:17Ik denk dat ik op de badboy types val en daardoor elke keer rare mannen tegen ben gekomen. Mannen die drugs gebruiken, niks serieus willen en die mn vertrouwen hebben beschadigd. Hierdoor heb ik ook een beetje bindingsangst gekregen. Ik vind niet snel iemand leuk en vind het moeilijk om iemand te vinden die bij me past. Daarnaast heb ik vaak meegemaakt dat ik iemand wel leuk vond en degene mij heeft afgewezen en gekozen heeft voor een ander. Ook hebben dates mn vertrouwen beschadigd door tegen me te liegen over drugs, andere vrouwen en is mn vertrouwen in mensen in het algemeen laag. Daarnaast voel ik me niet snel aangetrokken tot een man.
Nou, dat lijkt me al goeie informatie om eens uit te zoeken. Je voelt je niet snel aangetrokken tot mannen, maar wel op bad boys. Dat kun je dan uittekenen dat daar gedoe van komt met liegen, drugs, andere vrouwen etc.
Kennelijk voel je je niet aangetrokken tot aardige mannen, gewone stabiele types met een normale baan en die een stabiele relatie met een vrouw willen. Die zijn er wel, maar je vindt ze niet interessant voor een relatie? Of kom je ze in je eigen omgeving niet tegen? Of stoot je ze af op een of andere manier?
maandag 22 januari 2024 om 18:29
Eens met het vetgedrukte. Ik ben wat jaartjes ouder dan TO en herken het gevoel (helaas) helemaal. Ik ben ook op een leeftijd dat ik moet gaan accepteren dat mijn kinderwens misschien niet in vervulling gaat. Vriendinnen zonder kinderen hebben daarvoor bewust gekozen of hadden geen sterke kinderwens. Die proberen mijn gevoelens te relativeren. Rationeel snap ik dat een leven zonder kinderen voordelen heeft (zoals dat reizen, meer geld en tijd voor jezelf hebben, etc.), maar dat doet niets af aan het verlangen om een gezin te hebben. Dat relativeren van hen is misschien lief bedoeld, maar voor mij voelt het alsof dan niet alleen geen gezin heb, maar daarvoor ook nog eens niet mag balen.Vlag schreef: ↑22-01-2024 10:15Ik heb zelf een gezin, en ja het is soms zwaar. Maar ik zou niet anders willen. Ook niet als ik mijn vrijgezelle, kinderloze vriendinnen voor de 3e keer in een jaar een vette reis zie maken, om maar wat te noemen.
Het voelt voor mij een beetje als tegen iemand bij wie het zwanger worden niet lukt zeggen "ah joh, ik heb kinderen en dat is ook niet alles". Die wens kan heel diep zitten. Ik vind ook niet dat je dat moet bagatelliseren.
Ja, soms voel ik me behoorlijk 'mislukt' dat het mij tot op heden niet is gelukt om een gezin te hebben. Vaste baan, huis en hypotheek heb ik dan weer wel, maar dat doet aan dat gevoel niets af.
anoniem_66100cf84f698 wijzigde dit bericht op 22-01-2024 18:32
Reden: kleine toevoeging
Reden: kleine toevoeging
3.30% gewijzigd
maandag 22 januari 2024 om 18:52
Kiwibes schreef: ↑22-01-2024 18:29Eens met het vetgedrukte. Ik ben wat jaartjes ouder dan TO en herken het gevoel (helaas) helemaal. Ik ben ook op een leeftijd dat ik moet gaan accepteren dat mijn kinderwens misschien niet in vervulling gaat. Vriendinnen zonder kinderen hebben daarvoor bewust gekozen of hadden geen sterke kinderwens. Die proberen mijn gevoelens te relativeren. Rationeel snap ik dat een leven zonder kinderen voordelen heeft (zoals dat reizen, meer geld en tijd voor jezelf hebben, etc.), maar dat doet niets af aan het verlangen om een gezin te hebben. Dat relativeren van hen is misschien lief bedoeld, maar voor mij voelt het alsof dan niet alleen geen gezin heb, maar daarvoor ook nog eens niet mag balen.
Ja, soms voel ik me behoorlijk 'mislukt' dat het mij tot op heden niet is gelukt om een gezin te hebben. Vaste baan, huis en hypotheek heb ik dan weer wel, maar dat doet aan dat gevoel niets af.
Dat vind ik echt rot voor je! Hartstikke valide gevoelens.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
maandag 22 januari 2024 om 19:00
en het mislukte gevoel ken ik ook. Heel naar is dat. Ik wens je heel veel liefde toe!
Ik heb eerder in dit topic wel gezegd dat een relatie misschien niet altijd je van het is, maar inderdaad ging ik daarbij voorbij aan het gevoel van TO. Soms zeg ik dat tegen mezelf om ermee te dealen, maar feit blijft dat dit een lastige situatie is als je het zelf heel graag anders had gezien. Soms helpt het om rationeel te kijken naar dingen. Maar misschien moet ik dat gevoel wat jij omschrijft ook maar leren toelaten, ipv het weg te redeneren.
maandag 22 januari 2024 om 19:11
Mijn tip is:
ik ken 2 mensen uit mijn omgeving die een relatie hebben via een datingapp.
beide toevallig dezelfde, ik weet niet of ik naam hier mag noemen, wil geen reclame maken.
beide hadden een betaald profiel aangemaakt incl. foto's, dat schift de one night stands zoekers wel een beetje van de serieuze mensen...
dus ik zou tinder eraf gooien, en voor de serieuze dating apps gaan..
ik ken 2 mensen uit mijn omgeving die een relatie hebben via een datingapp.
beide toevallig dezelfde, ik weet niet of ik naam hier mag noemen, wil geen reclame maken.
beide hadden een betaald profiel aangemaakt incl. foto's, dat schift de one night stands zoekers wel een beetje van de serieuze mensen...
dus ik zou tinder eraf gooien, en voor de serieuze dating apps gaan..
maandag 22 januari 2024 om 19:23
Digitale knuffel, je gevoel mag er hastikke zijn. Soms wil je helemaal niet relativeren omdat het gewoon pijnlijk is.Kiwibes schreef: ↑22-01-2024 18:29Eens met het vetgedrukte. Ik ben wat jaartjes ouder dan TO en herken het gevoel (helaas) helemaal. Ik ben ook op een leeftijd dat ik moet gaan accepteren dat mijn kinderwens misschien niet in vervulling gaat. Vriendinnen zonder kinderen hebben daarvoor bewust gekozen of hadden geen sterke kinderwens. Die proberen mijn gevoelens te relativeren. Rationeel snap ik dat een leven zonder kinderen voordelen heeft (zoals dat reizen, meer geld en tijd voor jezelf hebben, etc.), maar dat doet niets af aan het verlangen om een gezin te hebben. Dat relativeren van hen is misschien lief bedoeld, maar voor mij voelt het alsof dan niet alleen geen gezin heb, maar daarvoor ook nog eens niet mag balen.
Ja, soms voel ik me behoorlijk 'mislukt' dat het mij tot op heden niet is gelukt om een gezin te hebben. Vaste baan, huis en hypotheek heb ik dan weer wel, maar dat doet aan dat gevoel niets af.
maandag 22 januari 2024 om 19:27
Ik vind ze wel leuk en wil ze wel een kans geven maar meestal vinden ze mij niet leuk. Zo gaat het vaak dat het maar van een kant komt.Ginevra schreef: ↑22-01-2024 17:51Nou, dat lijkt me al goeie informatie om eens uit te zoeken. Je voelt je niet snel aangetrokken tot mannen, maar wel op bad boys. Dat kun je dan uittekenen dat daar gedoe van komt met liegen, drugs, andere vrouwen etc.
Kennelijk voel je je niet aangetrokken tot aardige mannen, gewone stabiele types met een normale baan en die een stabiele relatie met een vrouw willen. Die zijn er wel, maar je vindt ze niet interessant voor een relatie? Of kom je ze in je eigen omgeving niet tegen? Of stoot je ze af op een of andere manier?
maandag 22 januari 2024 om 19:29
Ik ben naar de huisarts gegaan hiervoor, die verwijst je door naar de kliniek. Dan moet je een paar vragenlijsten invullen en als je dat gedaan hebt, sta je op de wachtlijst. Je kan je altijd terugtrekken als je uiteindelijk toch bestluit het niet te doen. Of het pijn doet, dat weet ik niet. Volgens mij is het niet heel prettig. Maar ik heb dat er wel voor over. Ik vond de podcast "over tijd" een hele goede en informatieve om mezelf een beetje te verdiepen.
maandag 22 januari 2024 om 19:33
Ik heb dat mislukte gevoel ook vaak. Geen huis, geen hypotheek, geen vaste baan, geen relatie en geen kinderen. En anderen wel.Kiwibes schreef: ↑22-01-2024 18:29Eens met het vetgedrukte. Ik ben wat jaartjes ouder dan TO en herken het gevoel (helaas) helemaal. Ik ben ook op een leeftijd dat ik moet gaan accepteren dat mijn kinderwens misschien niet in vervulling gaat. Vriendinnen zonder kinderen hebben daarvoor bewust gekozen of hadden geen sterke kinderwens. Die proberen mijn gevoelens te relativeren. Rationeel snap ik dat een leven zonder kinderen voordelen heeft (zoals dat reizen, meer geld en tijd voor jezelf hebben, etc.), maar dat doet niets af aan het verlangen om een gezin te hebben. Dat relativeren van hen is misschien lief bedoeld, maar voor mij voelt het alsof dan niet alleen geen gezin heb, maar daarvoor ook nog eens niet mag balen.
Ja, soms voel ik me behoorlijk 'mislukt' dat het mij tot op heden niet is gelukt om een gezin te hebben. Vaste baan, huis en hypotheek heb ik dan weer wel, maar dat doet aan dat gevoel niets af.
Waar ik wel benieuwd naar ben is of je je er aan hebt gedacht om je eitjes in te vriezen? Of misschien een kind wil adopteren?
maandag 22 januari 2024 om 19:39
Ik weet niet zo goed welke apps serieuzer zijn. Er zijn zoveel soorten datingapps en sites dat ik niet meer weet op welke ik moet. Ben nu wel benieuwd welke app dat was.Waylander schreef: ↑22-01-2024 19:11Mijn tip is:
ik ken 2 mensen uit mijn omgeving die een relatie hebben via een datingapp.
beide toevallig dezelfde, ik weet niet of ik naam hier mag noemen, wil geen reclame maken.
beide hadden een betaald profiel aangemaakt incl. foto's, dat schift de one night stands zoekers wel een beetje van de serieuze mensen...
dus ik zou tinder eraf gooien, en voor de serieuze dating apps gaan..
maandag 22 januari 2024 om 19:46
Goed om te weten.milesdavis schreef: ↑22-01-2024 19:29Ik ben naar de huisarts gegaan hiervoor, die verwijst je door naar de kliniek. Dan moet je een paar vragenlijsten invullen en als je dat gedaan hebt, sta je op de wachtlijst. Je kan je altijd terugtrekken als je uiteindelijk toch bestluit het niet te doen. Of het pijn doet, dat weet ik niet. Volgens mij is het niet heel prettig. Maar ik heb dat er wel voor over. Ik vond de podcast "over tijd" een hele goede en informatieve om mezelf een beetje te verdiepen.
Vanaf welke leeftijd is het normaal om dat te doen? Ik vind mezelf er nu nog een beetje te jong voor denk ik. Ook brengt het nog wat kosten mee las ik op internet.
maandag 22 januari 2024 om 19:52
Ja klopt, het is duur en kost ongeveer 3000 euro per keer. Echter, hoe jonger je bent, hoe makkelijker het is om eitjes te 'oogsten' (geen grap, zo noemen ze dat) en de kans is dan groter dat je in één keer genoeg hebt. Hoe ouder je wordt, hoe groter de kans om vaker opnieuw de behandeling te moeten ondergaan om voldoende levensvatbare eitjes te hebben - en daarmee dus ook de kans dat je dus meerdere keren die 3000 moet neertellen. Eitjes invriezen kan vanaf je 30e en de wachtlijst duurt in mijn geval anderhalf jaar en volgens mij is dat op de meeste plekken zo. Ik kan je echt aanraden de podcast te luisteren, dat heeft voor mij heel veel opgehelderd!
Als ik alles van tevoren had geweten had ik het gelijk op mijn 30e gedaan. Ik zou zeggen, ga op onderzoek uit en maak een keuze waarbij jij je goed voelt
maandag 22 januari 2024 om 21:58
milesdavis schreef: ↑22-01-2024 19:52Ja klopt, het is duur en kost ongeveer 3000 euro per keer. Echter, hoe jonger je bent, hoe makkelijker het is om eitjes te 'oogsten' (geen grap, zo noemen ze dat) en de kans is dan groter dat je in één keer genoeg hebt. Hoe ouder je wordt, hoe groter de kans om vaker opnieuw de behandeling te moeten ondergaan om voldoende levensvatbare eitjes te hebben - en daarmee dus ook de kans dat je dus meerdere keren die 3000 moet neertellen. Eitjes invriezen kan vanaf je 30e en de wachtlijst duurt in mijn geval anderhalf jaar en volgens mij is dat op de meeste plekken zo. Ik kan je echt aanraden de podcast te luisteren, dat heeft voor mij heel veel opgehelderd!
Als ik alles van tevoren had geweten had ik het gelijk op mijn 30e gedaan. Ik zou zeggen, ga op onderzoek uit en maak een keuze waarbij jij je goed voelt
Ik geef meteen als tip mee; België! Ik ben op gesprek geweest in Gent hiervoor. Daar doen ze het eerder dan 30 en geen wachtlijst. En persoonlijk vind ik de zorg in België ook beter. Je bent er sowieso niet voor verzekerd dus maakt qua kosten niet uit.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
dinsdag 23 januari 2024 om 10:27
Mag ik je een pb sturen? Ben benieuwd naar hoe je dit georganiseerd/ervaren hebt
dinsdag 23 januari 2024 om 10:32
Ik vind het heel rot voor je TO. Ik herken dit ook wel uit mijn vrijgezellentijd. Heel normaal dat je daarmee zit. Je wordt er steeds mee geconfronteerd en je hebt geen zekerheid of en wanneer hem tegen gaat komen terwijl het bij anderen zo aan lijkt te komen waaien.
Dat is moeilijk en accepteer dat dat af en toe zo is. Wat mij toen hielp is me realiseren dat iedereen zijn of haar unieke levenspad heeft. De ene komt hem daardoor heel vroeg tegen en de ander wat later en een enkeling niet. Bij jouw vrienden kwam hun match gewoon eerder op hun pad dan bij jou.
Ik zou ervoor zorgen dat je het zoveel mogelijk naar je zin maakt en contact proberen te maken met andere nieuwe mensen via bijvoorbeeld een hobby werk of uitgaan. En ga niet in je eentje tussen allemaal koppels zitten. Dan liever lekker zelf alleen wat doen of het lekker gezellig maken voor jezelf. Je bent gewoon de juiste nog niet tegengekomen. Wees lief voor jezelf. Verwen jezelf lekker.
En gewoon door blijven daten op tinder en eventuele andere apps. Als je tegen de 30 aanloopt is het niet verstandig achterover te gaan leunen als je al lang vrijgezel bent. Ik ben mijn man destijds ook tegengekomen via Tinder.
Mensen die adviseren het los te laten dan komt hij vanzelf daarbij is die man ineens aan komen waaien. Lekker makkelijk praten is dat dan. Ga gewoon daten om het daten zonder verwachtingen, voor leuk vermaak. En zoek ook eens andere plekken, hobbys of andere steden op, want waar je nu zoekt is jouw man blijkbaar niet of het is nu nog niet de juiste tijd.
Heel veel succes en maak er wat moois van.
Dat is moeilijk en accepteer dat dat af en toe zo is. Wat mij toen hielp is me realiseren dat iedereen zijn of haar unieke levenspad heeft. De ene komt hem daardoor heel vroeg tegen en de ander wat later en een enkeling niet. Bij jouw vrienden kwam hun match gewoon eerder op hun pad dan bij jou.
Ik zou ervoor zorgen dat je het zoveel mogelijk naar je zin maakt en contact proberen te maken met andere nieuwe mensen via bijvoorbeeld een hobby werk of uitgaan. En ga niet in je eentje tussen allemaal koppels zitten. Dan liever lekker zelf alleen wat doen of het lekker gezellig maken voor jezelf. Je bent gewoon de juiste nog niet tegengekomen. Wees lief voor jezelf. Verwen jezelf lekker.
En gewoon door blijven daten op tinder en eventuele andere apps. Als je tegen de 30 aanloopt is het niet verstandig achterover te gaan leunen als je al lang vrijgezel bent. Ik ben mijn man destijds ook tegengekomen via Tinder.
Mensen die adviseren het los te laten dan komt hij vanzelf daarbij is die man ineens aan komen waaien. Lekker makkelijk praten is dat dan. Ga gewoon daten om het daten zonder verwachtingen, voor leuk vermaak. En zoek ook eens andere plekken, hobbys of andere steden op, want waar je nu zoekt is jouw man blijkbaar niet of het is nu nog niet de juiste tijd.
Heel veel succes en maak er wat moois van.
dinsdag 23 januari 2024 om 10:34
Dat is natuurlijk helemaal vervelend, dat je gevoelens er niet mogen zijn.Kiwibes schreef: ↑22-01-2024 18:29Eens met het vetgedrukte. Ik ben wat jaartjes ouder dan TO en herken het gevoel (helaas) helemaal. Ik ben ook op een leeftijd dat ik moet gaan accepteren dat mijn kinderwens misschien niet in vervulling gaat. Vriendinnen zonder kinderen hebben daarvoor bewust gekozen of hadden geen sterke kinderwens. Die proberen mijn gevoelens te relativeren. Rationeel snap ik dat een leven zonder kinderen voordelen heeft (zoals dat reizen, meer geld en tijd voor jezelf hebben, etc.), maar dat doet niets af aan het verlangen om een gezin te hebben. Dat relativeren van hen is misschien lief bedoeld, maar voor mij voelt het alsof dan niet alleen geen gezin heb, maar daarvoor ook nog eens niet mag balen.
Ja, soms voel ik me behoorlijk 'mislukt' dat het mij tot op heden niet is gelukt om een gezin te hebben. Vaste baan, huis en hypotheek heb ik dan weer wel, maar dat doet aan dat gevoel niets af.
Voor mij is ook nog wel een verschil tussen geen 2-3-4-23e kind of helemaal geen kind. Voor dat eerste heb ik vaak minder geduld, dan voor dat laatste. Desalniettemin, mogen allebei de gevoelens er gewoon zijn. Ik hoef mijn mening daar niet over geven.
(Al doe ik dat op dit forum wel, maar in het echt niet.)
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 23 januari 2024 om 10:34
Ik had dat ook allemaal. Maar op het moment dat je de juiste tegenkomt dan komt het echt goed. Die doet dan precies de juiste dingen waardoor je het kunt overwinnen. Je begrijpt dan ook waarom het met al die andere kerels niet werkte en waarom het je tijd nog niet was. Als je matcht met elkaar match je met elkaar. Het boek liefdesbang van Hannah Cuppen raad ik je trouwens aan. Gaf mij toen veel inzicht.
dinsdag 23 januari 2024 om 10:37
Voel je alsjeblieft niet "mislukt" je bent de juiste gewoon nog niet tegengekomen. Al snap ik wel heel goed dat dat zo voor je voelt. Bijna iedereen wil zich geliefd voelen en heeft liefde nodig. Sterkte. Hopelijk kom je hem toch nog tegen.Kiwibes schreef: ↑22-01-2024 18:29Eens met het vetgedrukte. Ik ben wat jaartjes ouder dan TO en herken het gevoel (helaas) helemaal. Ik ben ook op een leeftijd dat ik moet gaan accepteren dat mijn kinderwens misschien niet in vervulling gaat. Vriendinnen zonder kinderen hebben daarvoor bewust gekozen of hadden geen sterke kinderwens. Die proberen mijn gevoelens te relativeren. Rationeel snap ik dat een leven zonder kinderen voordelen heeft (zoals dat reizen, meer geld en tijd voor jezelf hebben, etc.), maar dat doet niets af aan het verlangen om een gezin te hebben. Dat relativeren van hen is misschien lief bedoeld, maar voor mij voelt het alsof dan niet alleen geen gezin heb, maar daarvoor ook nog eens niet mag balen.
Ja, soms voel ik me behoorlijk 'mislukt' dat het mij tot op heden niet is gelukt om een gezin te hebben. Vaste baan, huis en hypotheek heb ik dan weer wel, maar dat doet aan dat gevoel niets af.
dinsdag 23 januari 2024 om 10:37
Ook voor mij heel erg herkenbaar. Inmiddels ben ik (Dank zij Bumble, en ja klinkt vast heel erg maar ook om mij niet te veel op iemand tegenkomen te focussen, ipvmij op mijzelf te focussen en dingen te doen waar ik gelukkig van word) niet meer single maar een kinderwens heb ik nog steeds niet. (gaat ook niet meer komen want ik ben 41)
Echt ik ken het gevoel maar ajb ga jezelf niet minder voelen dan anderen want dan ben je niet. (En als mensen een mening hebben over het feit dat jouw leven anders loopt dan dat van hen is dat hun probleem, niet dat van jou)
Echt ik ken het gevoel maar ajb ga jezelf niet minder voelen dan anderen want dan ben je niet. (En als mensen een mening hebben over het feit dat jouw leven anders loopt dan dat van hen is dat hun probleem, niet dat van jou)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in