Waarom voel ik me zo rot!??

Als jij niet verliefd bent benje niet verliefd. kan die jongen nog zo "perfect"zijn, voor jou is het niet de juiste.



Vind je hem wel fysiek aantrekkelijk? heb je goede sex met hem? Heb je zelf het gevoel dat de verliefdheid nog kan komen, of voel jij meer een warme vriendschap maar geen relatie?



Ook voor iemand die je op internet hebt leren kennen kun je echt verliefd worden en vlinders hebben. ik heb dat iig wel met mijn internetvlam.

denk dat er vor jou maar een ding op zit. duidelijk angeven dat je niet verliefd bent en dat een relatie er niet inzit. dan mopet je je vervolgens alleen vriendschappelijk gedragen en ook geen relatiedingen meer doen met deze jongen, want dat is aan het lijntje houden, en je zou ook niet willen dat iemand dat bij jou deed. Jammer, maar helaas.

Voel je je wel fysiek aangetrokken tot hem? Kijk je ernaar uit om hem te zien voor hemzelf (dus niet alleen voor het gevoel wat hij je over jouzelf geeft)? Mis je hem wanneer je hem niet ziet? Pieker je gauw, heb je de neiging snel conclusies te willen trekken? Soms is het je eigen onzekerheid die dingen kan willen forceren en saboteren, soms is het gevoel er daadwerkelijk niet. Dat kun je het beste zelf beoordelen door eerlijk naar jezelf te durven kijken.

Nouww ik had t zelfde met een jongen.. En ik vond hem fysiek niet aantrekkelijk.. Maar in mijn hoofd was ik er op dat moment nog niet aan toe om een nieuwe relatie aan te gaan.En ergens gewoon bang omdat t gewoon zo goed klikte tussen ons ,, angst is een slechte raadgever blijkt dus voor mij wel weer. En dus heb ik hem laten wachten en wachten en uiteindelijk gezegd dat t niets zou worden..

Omdat ik zo onwijs twijfelde over mijn gevoelens, terwijl alles gewoon klopte tussen ons.. perfect koppeltje eigenlijk ..



Nu maanden later kom ik hem weer tegen en nu vind ik hem WEL fysiek aantrekkelijk , vind hem weer helemaal geweldig en weet gewoon wij horen bij elkaar.. Soort magisch gevoel , hebben elkaar weer onder 4 ogen gesproken... Gezoend..

Maaaaaaaar hij heeft sinds een paar weken een nieuwe vriendin welliswaar pril maar dan nog... Lastige situatie.. Hij is in de war nu qua gevoelens voor mij en zijn huidige vriendin. Zijn vriendin is op vakantie en hij wil eerst afwachten tot zij terug is.. (logisch) Bovendien verdien ik geen schoonheidsprijs door met hem te zoenen terwijl hij een vriendin heeft.. Maar er is iets tussen ons , iets magisch iets aparts.. Kan t geen naam geven , maar tis een gevoel van gewoon bij elkaar horen..



Ik kan je alleen maar aanraden om rustig de tijd te geven , er met hem over te praten en anders misschien vragen aan hem of hij je de tijd wil geven om te ontdekken wat je nu werkelijk voor hem voelt.. Door bv ff paar weken geen contact tehebben , kijken of je hem gaat missen e.d ...

Hey,



Ik herken je verhaal grotendeels, alleen dat wij nog geen echte relatie hebben en naar mijn gevoel nu (?) ook niet (vlug) zullen hebben.



Het is nu enkele maanden gedaan met mijn ex. Heb er een hele tijd van af gezien, maar voelde mij na een tijd weer beter, naar mijn gevoel er grotendeels overheen. Enkele weken later leerde ik dan een man kennen. Het was een lieve man, niet onknap en ik dacht: 'die wil ik wel beter leren kennen.' Dus zijn wij beginnen te daten. Op het begin ging dat goed, hij had hetzelfde meegemaakt ongeveer als mij, dus dat schiep ergens ook al een band, we konden goed praten samen, kon echt mezelf zijn bij hem, ... Tot vorige week, ik mij ineens heel rot begon te voelen, weer heel veel aan mijn ex moest denken, ...

Eerst dacht ik dat het misschien te vlug na mijn ex was, maar ik had ook gewoon geen gevoelens voor hem en denk dat ik daar ambetant door geworden ben, want hij was ondertussen al stapelzot van mij. Ik ben hem dan vorige week bij momenten beginnen 'weg te duwen', kon zijn aanwezigheid bij momenten echt niet verdragen, ...

Heb er met hem vorige week over gepraat, hij zag ook wel dat er iets was, hem gezegd dat er bij mij iets niet goed zit, ... Had gevraagd voor wat afstand zodat ik kon uitvissen waar dat slechte gevoel vandaan kwam. Denk dat ik er nu uit ben: heb geen vlinders (vind ik wel belangrijk) en voel mij niet echt aangetrokken tot hem. Dus verstandelijk mag hij voor mij dan mijn 'droomman' wel zijn, mijn gevoel wilt helaas niet mee.



Heb gezegd dat vriendschap het enige is wat ik hem (nu) kan geven, als hij dat nog ziet zitten, dat we het anders beter laten. Wil hem zeker niet kwetsen en wil ook niet dat hij op mij gaat 'wachten'.



Vind het ook moeilijk allemaal, nu is er eens een man die 100% voor mij zou gaan en eigenlijk alles heeft wat ik ergens wel belangrijk vind, alleen dan dat het gevoel en de aantrekking van mijn kant uit er niet is. En aangezien ik dat belangrijk vind en ik vind dat daten met iemand mij een goed gevoel moet geven, heb ik besloten ermee te stoppen.



Ik zeg nu niet dat dat persé bij jou ook de reden is, maar zou voor jezelf als je dat rotgevoel blijft behouden, toch eens goed gaan nadenken. Bij iemand zijn moet uiteindelijk een positieve meerwaarde in je leven zijn, voor beiden natuurlijk.



Bekijk het anders nog voor een tijdje, succes!

Hoi dingentje,



Ik zit in precies dezelfde situatie: ook een jongen ontmoet via internet en ben niet verliefd op hem. Maar ik vind hem aardig en voel me op m'n gemak bij hem.

Je kunt het ook zo bekijken: als je heel erg verliefd bent op iemand, ben je blind voor bepaalde negatieve (karakter-)eigenschappen van je vriend. Je bent niet verliefd, dus kun je alles rationeel bekijken! En kun je zien of hij echt bij je past.

In een relatie komen partners ook op een punt dat de verliefdheid over gaat. Zij moeten dan ook bewust kiezen of ze wel of niet met iemand door willen gaan.

Misschien komen de vlinders nog? Zo te lezen klikt het goed tussen jullie en voel je je op je gemak bij hem.



Ik zou zeggen: zo lang je het leuk hebt samen is het toch goed? (=niet aan het lijntje houden, want je stopt er zelf ook energie in/ je doet je best om het zo leuk mogelijk te hebben samen)

En wordt het uiteindelijk toch niets, dan merk je dat vanzelf.

Gewoon niet over piekeren.

Groetjes L.

Mellie's verhaal zou van A tot Z mijn verhaal kunnen zijn. Ik heb trouwens ook besloten van een beginnende relatie naar goeie vriendschap terug te gaan, en dat werkt gelukkig! Want ik zou die vriend als vriend niet kwijt willen! En diep in mijn hart ben ik ook best een beetje bang, dat ik er misschien ooit achter kom, dat ie wél de juiste voor me was geweest. Maar ik denk toch dat het "bij twijfel niet doen" in mijn geval juist was.



Zouden dit soort gevoelens nou eigenlijk met de manier van leren kennen te maken hebben? Via internet dus? Want daar leer je iemand toch op een andere manier kennen dan normaal. In het echt zie je andere dingen, dan je via mail of chat van iemand ontdekt. Misschien dat je via internet zelfs wel wat meer de "innerlijke waarden" van iemand leert kennen, die, die eigenlijk voor je gevoel belangrijker zouden moeten zijn dan iemands uiterlijk of manier van doen... Alleen blijkt dat in het echt gewoon niet te werken, daar moet het ook qua uiterlijk en gedragen klikken. En als je dan eigenlijk door dat internet contact al een beetje op iemands wezen verliefd was, kan dat echt verwarrend zijn, als je dan ineens merkt dat die vlinders ontbreken...

bij twijfel.....DOEN!

Bij mij duurde het ook een aantal weken voordat ik écht verliefd werd op mijn vriend, compleet met vlinders en zo. Maar daarvoor had ik al wel een goed gevoel bij hem, waardoor ik ook eigenlijk nooit getwijfeld heb aan de relatie.

Ik denk dat je niet te veel moet vergelijken met de relatie met je ex. Het klinkt een beetje alsof dat geen gelijkwaardige relatie was, dat je tegen hem op keek. Misschien dat je daarom ook wel zo verliefd op hem was. Dan is het uitgangspunt met deze relatie veel beter, meer op basis van gelijkwaardigheid... Waardeer zijn goede punten!

Enne, dat je 'm via internet hebt ontmoet, doet naar mijn idee helemaal niet ter zake hoor...

ik heb mijn vriend anderhalf jaar geleden ontmoet via internet

we hebben maanden gecamt en gesproken

we waren zon beetje elkaars dagboek

ik ben in verleden altijd verliefd op afstand geweest en dat werd fobies

zodat je aan niemand anders dacht dan aan die persoon...juist als je ze niet krijgen kon

nu heb ik dus mijn vriend leren kennen ... een half jaar later hebben we elkaar in real life ontmoet we hebben het heel leuk nog steeds geen ruzie gehad en lachen er op los en stoeien en dansen rennen achter elkaar aan ik krijg ontbijtjes en we koken samen enz enzz ( puberaal gedrag)

ik kan bij hem huilen lachen gek doen en mijn angsten kwijt

hij ook bij mij

wij hoeven ons niet groot te houden to elkaar

alleeeeeeennn

ik ben niet verliefd en hij roept de hele dag hoeveel hij van mijn houd

ik loop er al een poos mee en de ene zegt .. een relatie moet met vlinders beginnen . de ander zegt ... kijk om je heen ... iedereen heeft met vlinders voor het altar gestaan en scheiden allemaal weer na 3 ...4....5 jaar

ik heb met mijn oma gesproken die zegt... vlinder ach die vliegen weg en wat heb je dan .. meestal een touwgetrek tussen 2 mensen die elkaar niet los willen laten maar elkaar wel proberen te veranderen.....

als alles klopt tussen ons waarom willen die verdomde vlinders dan niet komen

dit beheerst zo mijn leven dat ik er helemaal op gefixeerd ben

dit ook omdat mijn vriend van stad wil verhuizen ( naar mijn stad toe) en ik bang ben dat ik iets doe wat toch niet goed is ?????

wie kan mijn raad geven

ik had nl bijna geen ervaring met relaties ( ik ben een erge laatbloeier)

en mijn vriend zegt .. ik heb de nodige relaties mee gemaakt maar dat mensen zo met elkaar kunnen praten en gedachten durven te delen en lol hebben en nog vrij puberaal doen met dingen doen ... dat het uniek is.... als ik zo stoppen zou ik dan na jaren niet denken van pfff bij een nieuwe relatie had ik wel vlinders maar toen die weg waren was het eigenlijk de ware niet?????



(ik ben nu niet blij meer maar voel me er rot onder nl net als de kop van dit forum

en merk ook dat ik alleen maar de hele dag bezig bent als ik bij hem ben van...ben je het wel of niet )

Misschien kun je je minder bezig houden met hoe je je zou moeten voelen en kijken naar hoe je je daadwerkelijk voelt. Als dat afgezien van de vlindertwijfels heel goed, fijn en positief is en je je wel aangetrokken voelt tot hem (ook niet onbelangrijk), is het een mooie en waardevolle relatie in mijn optiek.



Het is niet of/of. Elke ervaring is anders, elke verliefdheid is anders. Dat zegt niet zo veel over de waarde ervan, wel of het je gelukkig maakt en je je hier een toekomst bij kunt voorstellen.

dank je voor jullie reacties )