Relaties
alle pijlers
Wanneer is het het waard om voor je relatie te vechten?
zondag 12 maart 2023 om 23:00
maandag 13 maart 2023 om 14:13
Voor mij ligt dat een stuk genuanceerder. Wij hebben de eerste paar jaar echt wel flink moeten werken omdat we allebei een ongezonde communicatie hadden bij conflicten (vanuit opvoeding/voorbeeld en trauma's). Allebei op een andere manier, maar allebei absoluut niet constructief. Het was voor ons beiden zeer gezond om daar hard aan te werken en dat heeft heel veel vruchten opgeleverd.
Ik denk dat het voor heel veel mensen juist goed zou zijn om wél hard te werken aan de basis van de relatie ( maar dan niet eenzijdig! Dat is nutteloos en dan kun je er beter meteen een streep onder trekken). Maar hoe vaak steken mensen niet hun kop in het zand? 'Ach, zo erg is het niet', 'Nou ja, dan los ik het wel op', 'Partner heeft ook zoveel leuke kanten, dan neem ik dit nadeel er wel bij'... En dan wordt het leven ingewikkelder (meestal omdat er kinderen zijn) en goh, dan zijn die dingen ineens wél problematisch. Dan is het toch niet meer zo leuk en handig dat de ander dingen laat liggen, of niet wil praten, of wegloopt, of weet ik wat. Ja, lekker dan, maar je hebt nu wel kinderen in die situatie gebracht hè.
Dus mijn mening is dat er juist wel wat harder gewerkt mag worden. Sommige mensen zijn al gezond op het gebied van relaties/communicatie/gelijkwaardigheid etc. en dan is dat niet nodig, maar heel veel mensen zijn beschadigd en dan zou je je shit op moeten ruimen voordat je aan kinderen begint.
maandag 13 maart 2023 om 14:48
dat is aan jezelf werken, dat is altijd een goed ideeS-Groot schreef: ↑13-03-2023 14:13Voor mij ligt dat een stuk genuanceerder. Wij hebben de eerste paar jaar echt wel flink moeten werken omdat we allebei een ongezonde communicatie hadden bij conflicten (vanuit opvoeding/voorbeeld en trauma's). Allebei op een andere manier, maar allebei absoluut niet constructief. Het was voor ons beiden zeer gezond om daar hard aan te werken en dat heeft heel veel vruchten opgeleverd.
Ik denk dat het voor heel veel mensen juist goed zou zijn om wél hard te werken aan de basis van de relatie ( maar dan niet eenzijdig! Dat is nutteloos en dan kun je er beter meteen een streep onder trekken). Maar hoe vaak steken mensen niet hun kop in het zand? 'Ach, zo erg is het niet', 'Nou ja, dan los ik het wel op', 'Partner heeft ook zoveel leuke kanten, dan neem ik dit nadeel er wel bij'... En dan wordt het leven ingewikkelder (meestal omdat er kinderen zijn) en goh, dan zijn die dingen ineens wél problematisch. Dan is het toch niet meer zo leuk en handig dat de ander dingen laat liggen, of niet wil praten, of wegloopt, of weet ik wat. Ja, lekker dan, maar je hebt nu wel kinderen in die situatie gebracht hè.
Dus mijn mening is dat er juist wel wat harder gewerkt mag worden. Sommige mensen zijn al gezond op het gebied van relaties/communicatie/gelijkwaardigheid etc. en dan is dat niet nodig, maar heel veel mensen zijn beschadigd en dan zou je je shit op moeten ruimen voordat je aan kinderen begint.
en je probleem kwam pas boven, toen je er in een relatie tegenaan liep
maandag 13 maart 2023 om 14:53
Scheelt mij typen. Maar eens.Lila-Linda schreef: ↑13-03-2023 14:48dat is aan jezelf werken, dat is altijd een goed idee
en je probleem kwam pas boven, toen je er in een relatie tegenaan liep
S-Groot, jullie waren vooral aan jullie zelf aan het werken om het samen te laten slagen. Dus het is niet perse zo dat mensen hard aan de basis van hun relatie moeten werken, maar dat ze vooral met zichzelf aan de slag moeten. En dan zal een relatie ook beter slagen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 13 maart 2023 om 19:46
Lila-Linda schreef: ↑13-03-2023 14:48dat is aan jezelf werken, dat is altijd een goed idee
en je probleem kwam pas boven, toen je er in een relatie tegenaan liep
Klopt, dat is ook aan jezelf werken maar je kunt het niet echt los van elkaar zien vind ik. Ik zou niet goed een (oplosbaar) relatieprobleem weten dat níet te maken heeft met een issue van jezelf, heb jij voorbeelden waarbij dat niet geldt? Het ligt m.i. toch altijd aan slechte/ongezonde communicatie, te weinig eigenwaarde (niet voor je behoeftes op durven komen of juist overschreeuwen), de ander niet zien/willen toelaten, ongezond omgaan met stress...
maandag 13 maart 2023 om 20:44
Waarom zou je voor een ongezonde relatie vechten dan?
maandag 13 maart 2023 om 21:21
Wat alles voor mij is is wrs anders voor jou. Heb niet zo'n zin om dit verder helemaal uit te leggen.Zonneschijn202131 schreef: ↑13-03-2023 08:23Dat mag toch mijn mening zijn? Is nogal persoonlijk maar volgens mij wordt er naar meningen gevraagd en dit is mijn mening. Prima als jij een andere mening hebt.
maandag 13 maart 2023 om 23:06
Tegen wie heb je het?Zonneschijn202131 schreef: ↑13-03-2023 21:21Wat alles voor mij is is wrs anders voor jou. Heb niet zo'n zin om dit verder helemaal uit te leggen.
dinsdag 14 maart 2023 om 10:09
Bedankt iedereen voor de reacties en ook voor de persoonlijke verhalen!
Het klopt, vechten is inderdaad een ietwat zware term. Ik heb het er meer over of het nog zin heeft om te werken aan onze relatie. Ik merk dat het me steeds meer energie kost om met mijn vriend te praten over dit soort dingen en ik het soms liever uit de weg ga. Daarom ben ik nu voor mezelf aan het uitzoeken of ik zo verder wil gaan.
We hadden eerst een paar maanden gedate en hebben sinds ruim een jaar een relatie.
Waar ik het meeste mee zit is het gebrek aan verbinding. We botsen regelmatig, wat maakt dat ik soms op mijn tenen loop. Waar het het ene moment heel gezellig kan zijn, kan mijn vriend plots heel fel of bot uit de hoek komen. Hij kan zich snel aangevallen voelen. Hierop kan ik weer vrij geërgerd reageren, want ik bedoel het niet op die manier. Dit heeft zijn weerslag op onze verdere relatie, inclusief ons seksleven. Ook hier is spanning te merken (en dan niet de fijne soort), waardoor ik moeite heb om mezelf helemaal te laten gaan en klaar te komen. Iets waar ik in mijn vorige relatie geen moeite mee had.
Zelf loop ik al een tijdje bij een psycholoog om aan mezelf te werken, maar hij heeft niet het idee dat hij last heeft van zijn verleden. Ik heb vaker aangegeven dat therapie hem en ons goed zou kunnen doen, maar hij zegt dan dat alleen hij de beslissing kan nemen om in therapie te gaan.
Het klopt, vechten is inderdaad een ietwat zware term. Ik heb het er meer over of het nog zin heeft om te werken aan onze relatie. Ik merk dat het me steeds meer energie kost om met mijn vriend te praten over dit soort dingen en ik het soms liever uit de weg ga. Daarom ben ik nu voor mezelf aan het uitzoeken of ik zo verder wil gaan.
We hadden eerst een paar maanden gedate en hebben sinds ruim een jaar een relatie.
Waar ik het meeste mee zit is het gebrek aan verbinding. We botsen regelmatig, wat maakt dat ik soms op mijn tenen loop. Waar het het ene moment heel gezellig kan zijn, kan mijn vriend plots heel fel of bot uit de hoek komen. Hij kan zich snel aangevallen voelen. Hierop kan ik weer vrij geërgerd reageren, want ik bedoel het niet op die manier. Dit heeft zijn weerslag op onze verdere relatie, inclusief ons seksleven. Ook hier is spanning te merken (en dan niet de fijne soort), waardoor ik moeite heb om mezelf helemaal te laten gaan en klaar te komen. Iets waar ik in mijn vorige relatie geen moeite mee had.
Zelf loop ik al een tijdje bij een psycholoog om aan mezelf te werken, maar hij heeft niet het idee dat hij last heeft van zijn verleden. Ik heb vaker aangegeven dat therapie hem en ons goed zou kunnen doen, maar hij zegt dan dat alleen hij de beslissing kan nemen om in therapie te gaan.
dinsdag 14 maart 2023 om 10:17
Weet wel dat we het ook heel gezellig kunnen hebben, we leuke dingen ondernemen en hij ook heel lief en zorgzaam kan zijn. Op die momenten groeien we naar elkaar toe.
Maar omdat hij soms zo onvoorspelbaar kan zijn en ik me afvraag waar we nu weer over botsen, wordt er weer afstand genomen. Ik heb het idee dat hij me niet dichtbij wil laten komen.
Maar omdat hij soms zo onvoorspelbaar kan zijn en ik me afvraag waar we nu weer over botsen, wordt er weer afstand genomen. Ik heb het idee dat hij me niet dichtbij wil laten komen.
dinsdag 14 maart 2023 om 10:27
Een relatie moet wat toevoegen aan je leven. Je moet jezelf kunnen zijn binnen een relatie. Je moet niet steeds op je tenen moeten lopen. En je moet goed kunnen communiceren.
Als mijn relatie na een jaar zo voelde als wat jij beschrijft, dan had ik geen relatie meer gehad met die man.
Als mijn relatie na een jaar zo voelde als wat jij beschrijft, dan had ik geen relatie meer gehad met die man.
Coffee is never my cup of tea
dinsdag 14 maart 2023 om 10:34
Wacht even...waarom moet hij precies in therapie?Lagertha schreef: ↑14-03-2023 10:09
Zelf loop ik al een tijdje bij een psycholoog om aan mezelf te werken, maar hij heeft niet het idee dat hij last heeft van zijn verleden. Ik heb vaker aangegeven dat therapie hem en ons goed zou kunnen doen, maar hij zegt dan dat alleen hij de beslissing kan nemen om in therapie te gaan.
dinsdag 14 maart 2023 om 10:38
Iedereen mag het voor zich weten, maar ik zou hier niet voor willen vechten.Lagertha schreef: ↑14-03-2023 10:09Waar ik het meeste mee zit is het gebrek aan verbinding. We botsen regelmatig, wat maakt dat ik soms op mijn tenen loop. Waar het het ene moment heel gezellig kan zijn, kan mijn vriend plots heel fel of bot uit de hoek komen. Hij kan zich snel aangevallen voelen. Hierop kan ik weer vrij geërgerd reageren, want ik bedoel het niet op die manier. Dit heeft zijn weerslag op onze verdere relatie, inclusief ons seksleven. Ook hier is spanning te merken (en dan niet de fijne soort), waardoor ik moeite heb om mezelf helemaal te laten gaan en klaar te komen. Iets waar ik in mijn vorige relatie geen moeite mee had.
Iemand bij wie ik op m'n tenen moet lopen, waar ik me onveilig bij voel, dat past helemaal niet bij mij. Dat gevoel wil ik niet in de basis van mijn leven hebben.
Wat eten we vanavond?
dinsdag 14 maart 2023 om 10:41
Dat uit de eerste alinea kun je ook hebben, zonder dat uit de tweede alinea.Lagertha schreef: ↑14-03-2023 10:17Weet wel dat we het ook heel gezellig kunnen hebben, we leuke dingen ondernemen en hij ook heel lief en zorgzaam kan zijn. Op die momenten groeien we naar elkaar toe.
Maar omdat hij soms zo onvoorspelbaar kan zijn en ik me afvraag waar we nu weer over botsen, wordt er weer afstand genomen. Ik heb het idee dat hij me niet dichtbij wil laten komen.
Pas op dat je je niet valt voor het aantrekken en afstoten. Want op momenten dat er afstand wordt genomen, baal je. En als jullie weer naar elkaar toe groeien, is er weer euforie. Meer dan wanneer je relatie minder dieptepunten heeft. Dat is verslavend en gewoon geen gezonde relatie.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 14 maart 2023 om 10:46
maar dan stop je er toch gewoon mee?Lagertha schreef: ↑14-03-2023 10:17Weet wel dat we het ook heel gezellig kunnen hebben, we leuke dingen ondernemen en hij ook heel lief en zorgzaam kan zijn. Op die momenten groeien we naar elkaar toe.
Maar omdat hij soms zo onvoorspelbaar kan zijn en ik me afvraag waar we nu weer over botsen, wordt er weer afstand genomen. Ik heb het idee dat hij me niet dichtbij wil laten komen.
hij is, in jouw ogen, irritant, en wil niet naar je toe groeien
dan is het klaar hoor
dinsdag 14 maart 2023 om 11:02
Ik denk dat het uitmaakt of je al veel deelt en samen een basis hebt opgebouwd als je hier over moet beslissen.
Als zijn gedrag, en het niet willen reflecteren van zijn kant er voor zorgt dat jij de relatie niet kunt opbouwen zoals je dat wilt, waar vecht je dan precies voor?
Ik ken een stel met 2 kinderen waarin de ene partner jaren alleen de kar trok, inclusief een partner met belemmeringen, maar waarbij een jaar geleden pas een grens getrokken werd dat de gemankeerde partner nu toch echt aan zichzelf en eigen bagage moest gaan werken omdat de stabiele partner op was en wilde stoppen.
Dat heeft geresulteerd in een intensieve therapie; het is me nog niet duidelijk of ze samen verder gaan maar er wordt aan gewerkt.
Voor mij is de rechtvaardiging vd inspanning niet alleen dat er kinderen bij zijn, maar ook dat ze al jaren bij elkaar zijn en daarin wel samen iets hebben opgebouwd dat in de kern mooi is.
Als je in een heel prille relatie tegen hetzelfde aanloopt, dan ga je met elkaar sowieso nooit op het punt uitkomen dat ik hierboven beschreef.
Je moet het wel samen doen.
Ik denk dat jouw vriend nog niet genoeg levenservaring heeft om te realiseren dat dit een probleem voor hem is. Dit is dus niet het moment om er samen aan te kunnen werken. Hij zal misschien eerst nog een aantal keer tegen zijn grenzen moeten aanlopen voor het begint te dagen dat aan jezelf werken beter is dan steeds vastlopen.
Ik denk niet dat jij daar nu genoeg invloed op hebt om iets voor elkaar te krijgen dat jij nodig hebt, en het is niet aantrekkelijk om er bij te blijven in het besef dat hij zal vastlopen, zeker niet als jij daar onderdeel van zal zijn.
De enige invloed die jij hier hebt, is uit zijn patroon stappen en iets anders opbouwen zonder hem.
Als zijn gedrag, en het niet willen reflecteren van zijn kant er voor zorgt dat jij de relatie niet kunt opbouwen zoals je dat wilt, waar vecht je dan precies voor?
Ik ken een stel met 2 kinderen waarin de ene partner jaren alleen de kar trok, inclusief een partner met belemmeringen, maar waarbij een jaar geleden pas een grens getrokken werd dat de gemankeerde partner nu toch echt aan zichzelf en eigen bagage moest gaan werken omdat de stabiele partner op was en wilde stoppen.
Dat heeft geresulteerd in een intensieve therapie; het is me nog niet duidelijk of ze samen verder gaan maar er wordt aan gewerkt.
Voor mij is de rechtvaardiging vd inspanning niet alleen dat er kinderen bij zijn, maar ook dat ze al jaren bij elkaar zijn en daarin wel samen iets hebben opgebouwd dat in de kern mooi is.
Als je in een heel prille relatie tegen hetzelfde aanloopt, dan ga je met elkaar sowieso nooit op het punt uitkomen dat ik hierboven beschreef.
Je moet het wel samen doen.
Ik denk dat jouw vriend nog niet genoeg levenservaring heeft om te realiseren dat dit een probleem voor hem is. Dit is dus niet het moment om er samen aan te kunnen werken. Hij zal misschien eerst nog een aantal keer tegen zijn grenzen moeten aanlopen voor het begint te dagen dat aan jezelf werken beter is dan steeds vastlopen.
Ik denk niet dat jij daar nu genoeg invloed op hebt om iets voor elkaar te krijgen dat jij nodig hebt, en het is niet aantrekkelijk om er bij te blijven in het besef dat hij zal vastlopen, zeker niet als jij daar onderdeel van zal zijn.
De enige invloed die jij hier hebt, is uit zijn patroon stappen en iets anders opbouwen zonder hem.
woensdag 15 maart 2023 om 08:49
Lagertha schreef: ↑14-03-2023 10:09
Waar ik het meeste mee zit is het gebrek aan verbinding. We botsen regelmatig, wat maakt dat ik soms op mijn tenen loop. Waar het het ene moment heel gezellig kan zijn, kan mijn vriend plots heel fel of bot uit de hoek komen. Hij kan zich snel aangevallen voelen. Hierop kan ik weer vrij geërgerd reageren, want ik bedoel het niet op die manier. Dit heeft zijn weerslag op onze verdere relatie, inclusief ons seksleven. Ook hier is spanning te merken (en dan niet de fijne soort), waardoor ik moeite heb om mezelf helemaal te laten gaan en klaar te komen. Iets waar ik in mijn vorige relatie geen moeite mee had.
Zelf loop ik al een tijdje bij een psycholoog om aan mezelf te werken, maar hij heeft niet het idee dat hij last heeft van zijn verleden. Ik heb vaker aangegeven dat therapie hem en ons goed zou kunnen doen, maar hij zegt dan dat alleen hij de beslissing kan nemen om in therapie te gaan.
Zo’n partner heb ik ook gehad. Uiteindelijk draaide het allemaal om hem en raakte ik steeds meer op de achtergrond en verdween tenslotte helemaal omdat ook ik alleen nog maar met zijn welzijn bezig was.
Ik kan niet beschrijven hoe opgelucht ik mij voelde toen de relatie eindigde.
woensdag 15 maart 2023 om 08:58
Je kunt verklaringen zoeken en zijn gedrag psychologiseren, maar feit blijft: hij is verantwoordelijk voor hoe hij zich gedraagt.
En op dit moment is hij soms gewoon echt een lul. Niet meer, niet minder.
Alleen hij kan ervoor kiezen om geen lul te zijn.
Jij kunt hem vragen geen lul te zijn en als hij daar niks mee doet, moet je je conclusies trekken.
Gezien hoe jij stress hebt van zijn gedrag, op je tenen loopt en seks zelfs niet meer fijn is, zou ik zeggen dat je deze man moet laten gaan.
woensdag 15 maart 2023 om 12:39
Wat.... bijzonder dat jij zo in het leven staat.fruitshake schreef: ↑13-03-2023 09:58Als je kwaliteit van leven achteruit gaat als je niet meer in die relatie bent. Als je hem nodig hebt op financieel of emotioneel gebied of als hij jou een bepaalde status in het leven geeft waar je aan gehecht ben mag je echt wel vechten voor je relatie.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
woensdag 15 maart 2023 om 12:44
Als je jezelf prostitueert bedoel je? Je beschrijft een sugar daddy relatie.fruitshake schreef: ↑13-03-2023 09:58Als je kwaliteit van leven achteruit gaat als je niet meer in die relatie bent. Als je hem nodig hebt op financieel of emotioneel gebied of als hij jou een bepaalde status in het leven geeft waar je aan gehecht ben mag je echt wel vechten voor je relatie.
zondag 19 maart 2023 om 19:29
Dank weer voor alle reacties. Ik heb er veel aan!
Afgelopen week ging het goed, zonder botsen of irritaties. Dit weekend was het zelfs heerlijk. Maar omdat ik de afgelopen weken zo heb zitten twijfelen, wilde ik het er toch met hem over hebben. Wat maakt dat het nu wél goed gaat? Waarom kan het niet altijd zo gaan? Af en toe irritaties, dat kan, maar dat ik niet op mijn tenen hoef te lopen. Ik vertelde dat ik de afgelopen weken afstand genomen heb, zo ook vorig weekend. Hij zei dat dat misschien juist maakt dat hij weer naar me toetrekt. Als ik afstand hou en hem minder knuffel en aandacht geef, gaat hij mij juist weer meer knuffelen een aandacht geven. Dit zie ik vervolgens als een teken dat alles weer goed zit tussen ons.
Toen moest ik gelijk aan bovenstaande reactie denken. Zitten we elkaar gewoon telkens aan te trekken en af te stoten? En is dat iets wat je kan doorbreken?
Aan deze reactie moest ik vandaag denken.dianaf schreef: ↑14-03-2023 10:41Dat uit de eerste alinea kun je ook hebben, zonder dat uit de tweede alinea.
Pas op dat je je niet valt voor het aantrekken en afstoten. Want op momenten dat er afstand wordt genomen, baal je. En als jullie weer naar elkaar toe groeien, is er weer euforie. Meer dan wanneer je relatie minder dieptepunten heeft. Dat is verslavend en gewoon geen gezonde relatie.
Afgelopen week ging het goed, zonder botsen of irritaties. Dit weekend was het zelfs heerlijk. Maar omdat ik de afgelopen weken zo heb zitten twijfelen, wilde ik het er toch met hem over hebben. Wat maakt dat het nu wél goed gaat? Waarom kan het niet altijd zo gaan? Af en toe irritaties, dat kan, maar dat ik niet op mijn tenen hoef te lopen. Ik vertelde dat ik de afgelopen weken afstand genomen heb, zo ook vorig weekend. Hij zei dat dat misschien juist maakt dat hij weer naar me toetrekt. Als ik afstand hou en hem minder knuffel en aandacht geef, gaat hij mij juist weer meer knuffelen een aandacht geven. Dit zie ik vervolgens als een teken dat alles weer goed zit tussen ons.
Toen moest ik gelijk aan bovenstaande reactie denken. Zitten we elkaar gewoon telkens aan te trekken en af te stoten? En is dat iets wat je kan doorbreken?
zondag 19 maart 2023 om 19:31
Heeft jullie relatie lang geduurd? En heb je deze zelf beëindigd?Away schreef: ↑15-03-2023 08:49Zo’n partner heb ik ook gehad. Uiteindelijk draaide het allemaal om hem en raakte ik steeds meer op de achtergrond en verdween tenslotte helemaal omdat ook ik alleen nog maar met zijn welzijn bezig was.
Ik kan niet beschrijven hoe opgelucht ik mij voelde toen de relatie eindigde.
zondag 19 maart 2023 om 21:53
Google eens op “vermijdende hechting”, dan kom je misschien wel wat bekende punten tegen.Lagertha schreef: ↑19-03-2023 19:29Dank weer voor alle reacties. Ik heb er veel aan!
Aan deze reactie moest ik vandaag denken.
Afgelopen week ging het goed, zonder botsen of irritaties. Dit weekend was het zelfs heerlijk. Maar omdat ik de afgelopen weken zo heb zitten twijfelen, wilde ik het er toch met hem over hebben. Wat maakt dat het nu wél goed gaat? Waarom kan het niet altijd zo gaan? Af en toe irritaties, dat kan, maar dat ik niet op mijn tenen hoef te lopen. Ik vertelde dat ik de afgelopen weken afstand genomen heb, zo ook vorig weekend. Hij zei dat dat misschien juist maakt dat hij weer naar me toetrekt. Als ik afstand hou en hem minder knuffel en aandacht geef, gaat hij mij juist weer meer knuffelen een aandacht geven. Dit zie ik vervolgens als een teken dat alles weer goed zit tussen ons.
Toen moest ik gelijk aan bovenstaande reactie denken. Zitten we elkaar gewoon telkens aan te trekken en af te stoten? En is dat iets wat je kan doorbreken?
zondag 19 maart 2023 om 22:20
Tja, kan dat. Maar... moet je dat willen.Lagertha schreef: ↑19-03-2023 19:29Dank weer voor alle reacties. Ik heb er veel aan!
Aan deze reactie moest ik vandaag denken.
Afgelopen week ging het goed, zonder botsen of irritaties. Dit weekend was het zelfs heerlijk. Maar omdat ik de afgelopen weken zo heb zitten twijfelen, wilde ik het er toch met hem over hebben. Wat maakt dat het nu wél goed gaat? Waarom kan het niet altijd zo gaan? Af en toe irritaties, dat kan, maar dat ik niet op mijn tenen hoef te lopen. Ik vertelde dat ik de afgelopen weken afstand genomen heb, zo ook vorig weekend. Hij zei dat dat misschien juist maakt dat hij weer naar me toetrekt. Als ik afstand hou en hem minder knuffel en aandacht geef, gaat hij mij juist weer meer knuffelen een aandacht geven. Dit zie ik vervolgens als een teken dat alles weer goed zit tussen ons.
Toen moest ik gelijk aan bovenstaande reactie denken. Zitten we elkaar gewoon telkens aan te trekken en af te stoten? En is dat iets wat je kan doorbreken?
Jij neemt afstand omdat hij minder leuk is en vervolgens geeft hij wel aandacht...?
Hoezo wil hij je alleen maar aandacht geven als jij minder beschikbaar lijkt te zijn? Het klinkt nogal kinderachtig, zo van, als ik je aandacht volledig heb, vind ik dat niet boeiend. Oh hee, maar ik dreig het kwijt te raken, laat ik snel wat moeite doen.
Beetje zoals kleine kinderen kunnen doen met een speelgoedje waar ze op uitgekeken zijn, en als een ander er mee gaat spelen, is het wel interessant.
Wat wil hij nu? Wil hij jou nou echt of vindt hij het proces van jou voor zich winnen gewoon leuk?
En wat wil jij? Vind jij het oké dat je alleen maar interessant lijkt te zijn als hij moeite moet doen?
Kost dat niet enorm veel energie?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
