Waslijst aan zorgen

Onze relatie is heel complex. Laat ik beginnen bij het begin. Ik woonde 1,5jaar in bij mijn vriend en schoonmoeder. Nu zijn we verhuisd, we hebben met ons drieën een huis gekocht (mijn vriend en ik zijn eigenaar, mijn schoonma is vruchtgebruiker). Met andere woorden: zelfde situatie, gewoon een ander adres. In ons nieuwe huis is er geen aparte woonunit. Mijn schoonmoeder zit dus bij ons aan tafel, mee in de tuin, bij ons in de living... daarbij komt nog eens dat mijn vriend en ik een dochtertje hebben van bijna 7 maandjes.
Van het minste dat ons meisje niest of hoest of een snotneusje heeft, is mijn schoonma er al met een zakdoekje. Ik ben dan haar groentenpapje aan het geven, dus is ze vaak zodanig vuil dat ik liefst nog even wacht met haar proper te maken. Begint ons meisje te brabbelen, zit ze er meteen op.. Begint ze te huilen, wil ze haar direct troosten.. Vaak krijg ik gewoon de kans niet om voor mijn eigen dochter te zorgen!
Al van het begin af aan was ze zo. Ik sprak met veel mensen in haar omgeving en van de eerste tot de laatste zeggen ze het allemaal: mijn schoonma is een ziekelijk, bemoeizuchtig mens.. niemand moet eigenlijk veel van haar hebben..
Nu, over het huis.. mijn vriend en ik hebben het vaak over welke veranderingen we nog willen laten uitvoeren. We zijn van mening: alles op z'n tijd, op het gemak! We woonden hier maar kort, mijn schoonma had al 2 mannen uitgenodigd voor een offerte om de tuin onder handen te laten nemen. Vervolgens heeft ze contact opgenomen met iemand om zonnepanelen te laten plaatsen (ik wist van niets!) .. deze zomer komt die man ze plaatsen.. ook komt er nog iemand het dak kuisen.. ze zegt wel dat zij het betaalt, maar ik heb als eigenaar toch het recht om te weten wat er gaat gebeuren in mijn huis?? Nu heeft ze achter mijn rug (alweer) geregeld dat er iemand rolluiken op de nieuwe dakramen komt plaatsen! Gisteren vroeg ze me of ik dat zou doen. Ik zei: "Ja, ik wil wel rolluiken en een muggenraam, maar ik wil dat eerst met mijn vriend bespreken!"
Vandaag stuurt ze een bericht in ons whatsappgroepje dat er morgen iemand komt voor een offerte van die dakramen. Ja, hallo???????? Ik weet dus ALWEER van niets he! En dan denk ik aan alle bemoeienissen die vooraf zijn gegaan. Ik word er gewoon tuureluur van!
Tegen mijn vriend kan ik niet klagen over mijn schoonma, hij ervaart ook wel dat zij haar te veel moeit, maar hij durft haar niet tegenspreken op dat vlak.
O ja! Ik heb, als toppunt van dit alles, net ontdekt dat mijn vriend een affaire had met een collega van hem.. Nu, dat is uitgeklaard en gestopt. We zijn volop bezig met onze relatie terug op te bouwen!
Zoals je voelt, loop ik dagelijks tegen heel wat problemen aan. Ik ga regelmatig naar een psycholoog, maar ik voel dat ik het echt niet meer aankan. Ik wil zo graag zonder mijn schoonmoeder leven, maar durf het aan niemand zeggen.

P.S: het ergste van alles is.. hij is vreemdgegaan en zei me dat hij het zo spannend en leuk vond.. ik vind het erg van mezelf, maar ik wil ook best wel eens weten wat dat is.. ik ga het nooit doen he, maar ik ben echt wel jaloers dat hij 4 maanden lang plezier heeft gehad terwijl ik nog afzag van mijn bevalling en van niemand liefde kreeg..

Wat moet ik doen?