Relaties
alle pijlers
Waslijst aan zorgen
dinsdag 23 mei 2023 om 10:52
Onze relatie is heel complex. Laat ik beginnen bij het begin. Ik woonde 1,5jaar in bij mijn vriend en schoonmoeder. Nu zijn we verhuisd, we hebben met ons drieën een huis gekocht (mijn vriend en ik zijn eigenaar, mijn schoonma is vruchtgebruiker). Met andere woorden: zelfde situatie, gewoon een ander adres. In ons nieuwe huis is er geen aparte woonunit. Mijn schoonmoeder zit dus bij ons aan tafel, mee in de tuin, bij ons in de living... daarbij komt nog eens dat mijn vriend en ik een dochtertje hebben van bijna 7 maandjes.
Van het minste dat ons meisje niest of hoest of een snotneusje heeft, is mijn schoonma er al met een zakdoekje. Ik ben dan haar groentenpapje aan het geven, dus is ze vaak zodanig vuil dat ik liefst nog even wacht met haar proper te maken. Begint ons meisje te brabbelen, zit ze er meteen op.. Begint ze te huilen, wil ze haar direct troosten.. Vaak krijg ik gewoon de kans niet om voor mijn eigen dochter te zorgen!
Al van het begin af aan was ze zo. Ik sprak met veel mensen in haar omgeving en van de eerste tot de laatste zeggen ze het allemaal: mijn schoonma is een ziekelijk, bemoeizuchtig mens.. niemand moet eigenlijk veel van haar hebben..
Nu, over het huis.. mijn vriend en ik hebben het vaak over welke veranderingen we nog willen laten uitvoeren. We zijn van mening: alles op z'n tijd, op het gemak! We woonden hier maar kort, mijn schoonma had al 2 mannen uitgenodigd voor een offerte om de tuin onder handen te laten nemen. Vervolgens heeft ze contact opgenomen met iemand om zonnepanelen te laten plaatsen (ik wist van niets!) .. deze zomer komt die man ze plaatsen.. ook komt er nog iemand het dak kuisen.. ze zegt wel dat zij het betaalt, maar ik heb als eigenaar toch het recht om te weten wat er gaat gebeuren in mijn huis?? Nu heeft ze achter mijn rug (alweer) geregeld dat er iemand rolluiken op de nieuwe dakramen komt plaatsen! Gisteren vroeg ze me of ik dat zou doen. Ik zei: "Ja, ik wil wel rolluiken en een muggenraam, maar ik wil dat eerst met mijn vriend bespreken!"
Vandaag stuurt ze een bericht in ons whatsappgroepje dat er morgen iemand komt voor een offerte van die dakramen. Ja, hallo???????? Ik weet dus ALWEER van niets he! En dan denk ik aan alle bemoeienissen die vooraf zijn gegaan. Ik word er gewoon tuureluur van!
Tegen mijn vriend kan ik niet klagen over mijn schoonma, hij ervaart ook wel dat zij haar te veel moeit, maar hij durft haar niet tegenspreken op dat vlak.
O ja! Ik heb, als toppunt van dit alles, net ontdekt dat mijn vriend een affaire had met een collega van hem.. Nu, dat is uitgeklaard en gestopt. We zijn volop bezig met onze relatie terug op te bouwen!
Zoals je voelt, loop ik dagelijks tegen heel wat problemen aan. Ik ga regelmatig naar een psycholoog, maar ik voel dat ik het echt niet meer aankan. Ik wil zo graag zonder mijn schoonmoeder leven, maar durf het aan niemand zeggen.
P.S: het ergste van alles is.. hij is vreemdgegaan en zei me dat hij het zo spannend en leuk vond.. ik vind het erg van mezelf, maar ik wil ook best wel eens weten wat dat is.. ik ga het nooit doen he, maar ik ben echt wel jaloers dat hij 4 maanden lang plezier heeft gehad terwijl ik nog afzag van mijn bevalling en van niemand liefde kreeg..
Wat moet ik doen?
Van het minste dat ons meisje niest of hoest of een snotneusje heeft, is mijn schoonma er al met een zakdoekje. Ik ben dan haar groentenpapje aan het geven, dus is ze vaak zodanig vuil dat ik liefst nog even wacht met haar proper te maken. Begint ons meisje te brabbelen, zit ze er meteen op.. Begint ze te huilen, wil ze haar direct troosten.. Vaak krijg ik gewoon de kans niet om voor mijn eigen dochter te zorgen!
Al van het begin af aan was ze zo. Ik sprak met veel mensen in haar omgeving en van de eerste tot de laatste zeggen ze het allemaal: mijn schoonma is een ziekelijk, bemoeizuchtig mens.. niemand moet eigenlijk veel van haar hebben..
Nu, over het huis.. mijn vriend en ik hebben het vaak over welke veranderingen we nog willen laten uitvoeren. We zijn van mening: alles op z'n tijd, op het gemak! We woonden hier maar kort, mijn schoonma had al 2 mannen uitgenodigd voor een offerte om de tuin onder handen te laten nemen. Vervolgens heeft ze contact opgenomen met iemand om zonnepanelen te laten plaatsen (ik wist van niets!) .. deze zomer komt die man ze plaatsen.. ook komt er nog iemand het dak kuisen.. ze zegt wel dat zij het betaalt, maar ik heb als eigenaar toch het recht om te weten wat er gaat gebeuren in mijn huis?? Nu heeft ze achter mijn rug (alweer) geregeld dat er iemand rolluiken op de nieuwe dakramen komt plaatsen! Gisteren vroeg ze me of ik dat zou doen. Ik zei: "Ja, ik wil wel rolluiken en een muggenraam, maar ik wil dat eerst met mijn vriend bespreken!"
Vandaag stuurt ze een bericht in ons whatsappgroepje dat er morgen iemand komt voor een offerte van die dakramen. Ja, hallo???????? Ik weet dus ALWEER van niets he! En dan denk ik aan alle bemoeienissen die vooraf zijn gegaan. Ik word er gewoon tuureluur van!
Tegen mijn vriend kan ik niet klagen over mijn schoonma, hij ervaart ook wel dat zij haar te veel moeit, maar hij durft haar niet tegenspreken op dat vlak.
O ja! Ik heb, als toppunt van dit alles, net ontdekt dat mijn vriend een affaire had met een collega van hem.. Nu, dat is uitgeklaard en gestopt. We zijn volop bezig met onze relatie terug op te bouwen!
Zoals je voelt, loop ik dagelijks tegen heel wat problemen aan. Ik ga regelmatig naar een psycholoog, maar ik voel dat ik het echt niet meer aankan. Ik wil zo graag zonder mijn schoonmoeder leven, maar durf het aan niemand zeggen.
P.S: het ergste van alles is.. hij is vreemdgegaan en zei me dat hij het zo spannend en leuk vond.. ik vind het erg van mezelf, maar ik wil ook best wel eens weten wat dat is.. ik ga het nooit doen he, maar ik ben echt wel jaloers dat hij 4 maanden lang plezier heeft gehad terwijl ik nog afzag van mijn bevalling en van niemand liefde kreeg..
Wat moet ik doen?
dinsdag 23 mei 2023 om 15:57
Wat dan, eet je haar op dan
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 23 mei 2023 om 16:31
Sabbieehhhh schreef: ↑23-05-2023 11:59Tsjah, als je geld aan huur betalen vervelender vind dan niet gerespecteerd worden in je eigen huis door beide personen waarmee je woont, dan blijf je lekker in deze situatie hangen, goed voorbeeld voor je dochter ook. Je snapt dat je haar hiermee het voorbeeld geeft dat zij ook alles maar dient te accepteren wat een ander haar aandoet later?
En ja, co ouderschap is een consequentie van uit elkaar gaan, maar jij hebt haar net zo goed een week en ze zal echt wel snappen wie mama en wie oma is.
Je wil dus niet weg uit de situatie en zoekt zelfs excuses voor hun gedrag, ik zou inderdaad zoals hier eerder geopperd is eens met iemand gaan praten om weerbaarder te worden en daarnaast naar de juiste prioriteiten te gaan kijken...
Dit.
TO, denk aub na over wat je je dochter als voorbeeld wil geven. Zou je willen dat zij zich zo zou laten behandelen?
Ik mag hopen dat je werk hebt. En zo niet ga daar zo snel mogelijk achteraan. Huur een appartement en zet een punt achter je ‘relatie.’
metallover wijzigde dit bericht op 23-05-2023 16:40
0.28% gewijzigd
dinsdag 23 mei 2023 om 20:49
Mag ik even?
1. Ja, ik ben Vlaams. Sinds wanneer is dit verboden op dit forum?
2. Ja, het is een zootje. Ik ben nu eenmaal erg toegevend. Dat ligt in mijn aard. Iedereen krijgt van mij 400 kansen. Overal hoor ik dat, zelfs op mijn werk (want ja, ik werk). Een voetveeg ben ik niet, ben alleen bijzonder vergevingsgezind. Erg? Neen. Alleen werk ik me daardoor ferm in de nesten. Daarboven ben ik ook hoogsensitief en blijf ik vaak met problemen in mijn hoofd spelen.
3. Ik vraag advies, niet om beschuldigd te worden.
4. Het ging vroeger nog goed met mijn vriend, maar hij heeft het de laatste tijd ook gewoon erg moeilijk. Het ging ook prima met mijn schoonmoeder. Tijd is hier alleen de doodsteek..
Hoe ik me nu voel? Niet oké.. Ik doe mijn verhaal en verwacht ergens begrepen te worden. Dit had ik oprecht niet verwacht van dit forum..
1. Ja, ik ben Vlaams. Sinds wanneer is dit verboden op dit forum?
2. Ja, het is een zootje. Ik ben nu eenmaal erg toegevend. Dat ligt in mijn aard. Iedereen krijgt van mij 400 kansen. Overal hoor ik dat, zelfs op mijn werk (want ja, ik werk). Een voetveeg ben ik niet, ben alleen bijzonder vergevingsgezind. Erg? Neen. Alleen werk ik me daardoor ferm in de nesten. Daarboven ben ik ook hoogsensitief en blijf ik vaak met problemen in mijn hoofd spelen.
3. Ik vraag advies, niet om beschuldigd te worden.
4. Het ging vroeger nog goed met mijn vriend, maar hij heeft het de laatste tijd ook gewoon erg moeilijk. Het ging ook prima met mijn schoonmoeder. Tijd is hier alleen de doodsteek..
Hoe ik me nu voel? Niet oké.. Ik doe mijn verhaal en verwacht ergens begrepen te worden. Dit had ik oprecht niet verwacht van dit forum..
dinsdag 23 mei 2023 om 20:53
Annaëlle schreef: ↑23-05-2023 20:49Mag ik even?
1. Ja, ik ben Vlaams. Sinds wanneer is dit verboden op dit forum?
2. Ja, het is een zootje. Ik ben nu eenmaal erg toegevend. Dat ligt in mijn aard. Iedereen krijgt van mij 400 kansen. Overal hoor ik dat, zelfs op mijn werk (want ja, ik werk). Een voetveeg ben ik niet, ben alleen bijzonder vergevingsgezind. Erg? Neen. Alleen werk ik me daardoor ferm in de nesten. Daarboven ben ik ook hoogsensitief en blijf ik vaak met problemen in mijn hoofd spelen.
3. Ik vraag advies, niet om beschuldigd te worden.
4. Het ging vroeger nog goed met mijn vriend, maar hij heeft het de laatste tijd ook gewoon erg moeilijk. Het ging ook prima met mijn schoonmoeder. Tijd is hier alleen de doodsteek..
Hoe ik me nu voel? Niet oké.. Ik doe mijn verhaal en verwacht ergens begrepen te worden. Dit had ik oprecht niet verwacht van dit forum..
Goh, ik heb toch andere ideëen bij goed: Al van het begin af aan was ze zo. Ik sprak met veel mensen in haar omgeving en van de eerste tot de laatste zeggen ze het allemaal: mijn schoonma is een ziekelijk, bemoeizuchtig mens.. niemand moet eigenlijk veel van haar hebben..
Tegen mijn vriend kan ik niet klagen over mijn schoonma, hij ervaart ook wel dat zij haar te veel moeit, maar hij durft haar niet tegenspreken op dat vlak.
dinsdag 23 mei 2023 om 20:56
Hoezeer je schoonmoeder ook een naar mens is of niet. Jouw probleem is je man en niet je schoonmoeder. Jij bent een man getrouwd die niet tegen zijn mammie durft in te gaan en zijn eigen volwassen leven durft te leiden. Doordat jij dat accepteert heb je nu een (vreemdgaande) kerel + schoonmoeder from hell aan de haak geslagen.LuciFee2023 schreef: ↑23-05-2023 11:32Je bent een voetveeg, je hebt een kind met deze parel en een hypotheek en zit je ook nog met zijn moeder opgescheept.
Enige manier om jezelf weer te vinden is asap van die man af en dat huis.
Tip: ga scheiden van je man. Dan ben je meteen gescheiden van je schoonmoeder en bouw een leven voor jezelf op zonder deze kleuters erin en ga noooooooooooooit meer daten met een man die nog met zijn navelstreng aan zijn moeder vastzit.
dinsdag 23 mei 2023 om 20:58
Ja, de relatie tussen mij en haar. Ik kon haar fratsen best goed verdragen en dacht dat het verhalen waren. Helaas begint ze dingen met mij ook uit te halen. In het begin kon ik haar een knuffel geven, kon ik haar helpen met alles zonder veroordeeld te worden. Dus ja, het is een feit als ik zeg: de laatste tijd gaat het minder goed.S-Groot schreef: ↑23-05-2023 20:53Goh, ik heb toch andere ideëen bij goed: Al van het begin af aan was ze zo. Ik sprak met veel mensen in haar omgeving en van de eerste tot de laatste zeggen ze het allemaal: mijn schoonma is een ziekelijk, bemoeizuchtig mens.. niemand moet eigenlijk veel van haar hebben..
Tegen mijn vriend kan ik niet klagen over mijn schoonma, hij ervaart ook wel dat zij haar te veel moeit, maar hij durft haar niet tegenspreken op dat vlak.
dinsdag 23 mei 2023 om 21:01
En dit is een hele simpele samenvatting van je probleem. Je kunt nog zoveel klagen als je wilt. Als je niet van plan bent om acties uit te zetten (zoals je man paal en perk stellen en daar zeer forse ruzies voor over hebben met het woord scheiding in je mond nemende) en jezelf en hem daar ook aan te houden, dan krijg je het leven wat je al had. Je zult zelf moeten zeggen dat het basta klaar over en uit is en je man zeggen dat er heel hard dingen gaan veranderen en wel vanaf morgen.fryskefaam schreef: ↑23-05-2023 20:49Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg.
Als jij niks wilt qua scheiden oid dan verandert er ook niks. Succes ermee.
dinsdag 23 mei 2023 om 21:03
Ja dat is wel erg. Want je wordt er niet gelukkig van en je kind ook niete hoogsensitief is geen psychiatrische diagnose.Annaëlle schreef: ↑23-05-2023 20:49Mag ik even?
1. Ja, ik ben Vlaams. Sinds wanneer is dit verboden op dit forum?
2. Ja, het is een zootje. Ik ben nu eenmaal erg toegevend. Dat ligt in mijn aard. Iedereen krijgt van mij 400 kansen. Overal hoor ik dat, zelfs op mijn werk (want ja, ik werk). Een voetveeg ben ik niet, ben alleen bijzonder vergevingsgezind. Erg? Neen. Alleen werk ik me daardoor ferm in de nesten. Daarboven ben ik ook hoogsensitief en blijf ik vaak met problemen in mijn hoofd spelen.
3. Ik vraag advies, niet om beschuldigd te worden.
4. Het ging vroeger nog goed met mijn vriend, maar hij heeft het de laatste tijd ook gewoon erg moeilijk. Het ging ook prima met mijn schoonmoeder. Tijd is hier alleen de doodsteek..
Hoe ik me nu voel? Niet oké.. Ik doe mijn verhaal en verwacht ergens begrepen te worden. Dit had ik oprecht niet verwacht van dit forum..
dinsdag 23 mei 2023 om 21:37
Annaëlle schreef: ↑23-05-2023 20:49Mag ik even?
1. Ja, ik ben Vlaams. Sinds wanneer is dit verboden op dit forum?
2. Ja, het is een zootje. Ik ben nu eenmaal erg toegevend. Dat ligt in mijn aard. Iedereen krijgt van mij 400 kansen. Overal hoor ik dat, zelfs op mijn werk (want ja, ik werk). Een voetveeg ben ik niet, ben alleen bijzonder vergevingsgezind. Erg? Neen. Alleen werk ik me daardoor ferm in de nesten. Daarboven ben ik ook hoogsensitief en blijf ik vaak met problemen in mijn hoofd spelen.
3. Ik vraag advies, niet om beschuldigd te worden.
4. Het ging vroeger nog goed met mijn vriend, maar hij heeft het de laatste tijd ook gewoon erg moeilijk. Het ging ook prima met mijn schoonmoeder. Tijd is hier alleen de doodsteek..
Hoe ik me nu voel? Niet oké.. Ik doe mijn verhaal en verwacht ergens begrepen te worden. Dit had ik oprecht niet verwacht van dit forum..
Soms is het goed om eens een flinke spiegel voorgehouden te krijgen. En nee, de meesten hier op dit forum kunnen er geen begrip voor opbrengen, want wonen liever alleen dan samen met een respectloze man en bemoeizuchtige schoonmoeder.
- Wil je ècht samenwonen met je schoonmoeder of liever niet als je de keus had? (En die keus heb je)
- Wil je ècht een man die vreemdgaat en je zo respectloos behandelt of liever geen relatie tot je een gelijkwaardige relatie met een man krijgt die jou met respect behandelt? (En die keus heb je)
Door zo toegevend te zijn en iedereen ‘400 kansen te geven’ ondermijn je jezelf en wordt er over je heengelopen.
Je man zal ongetwijfeld vaker vreemdgaan want hij weet dat jij hem toch weer vergeeft.
Lees je OP nog eens.
Zou je bovenstaande voor je dochter willen? Of wil je dat ze opgroeit als een zelfstandig persoon die goed in haar vel zit, weet wat ze wel en niet wil in het leven, en simpelweg gelukkig is met zichzelf of ze nu wel of niet in een relatie zit?
(Ps. Ik begrijp trouwens niet dat je het Vlaams zijn aanhaalt, daar word je toch helemaal niet op aangevallen?)
dinsdag 23 mei 2023 om 23:19
Ok dus je wilt niet weg uit het huis? Dan is er maar 1 optie…. Gewoon lekker en gezellig zo doorgaan…. Jezus wat een stomme reactie met “Ik wil niet meer huren”!!! Wegwezen en een goed en gezellig huisje voor jou en je dochter zoeken lijkt me nu het belangrijkste. En andere optie is er niet lijkt me…
dinsdag 23 mei 2023 om 23:45
Om in deze situatie belanden is er toch wel meer aan de hand dan bijzonder vergevingsgezind zijn? Je klinkt als een stuurloos schip dat rond dobbert en nu in een rottige baai is beland.Annaëlle schreef: ↑23-05-2023 20:492. Ja, het is een zootje. Ik ben nu eenmaal erg toegevend. Dat ligt in mijn aard. Iedereen krijgt van mij 400 kansen. Overal hoor ik dat, zelfs op mijn werk (want ja, ik werk). Een voetveeg ben ik niet, ben alleen bijzonder vergevingsgezind. Erg? Neen. Alleen werk ik me daardoor ferm in de nesten. Daarboven ben ik ook hoogsensitief en blijf ik vaak met problemen in mijn hoofd spelen.
Heb je zelf geen plannen en dromen in het leven? Een beeld van een gezinsleven waar je blij van wordt? Wat houdt je tegen om je eigen koers te bepalen?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in