Relaties
alle pijlers
Wat als je (ex)partner een ander heeft..
donderdag 26 juli 2007 om 15:57
Wat als je ex een ander heeft en het waarschijnlijk al tijdens jou is begonnen??
Het is bij ons net over na een samenwonende relatie van een aantal jaar. De sleur is er een beetje ingegroeid en het ging al een tijdje eigenlijk niet echt lekker tussen ons. Ik wilde er voor blijven knokken, ik zag echt een toekomst met haar. Zij (Ja, ik ben bisexueel) heeft er uiteindelijk voor gekozen om het dood te laten bloeden. Een dag nadat het uit was, zat ze al met "dat meisje" op het terras en kwam ik ze tegen. Een week later, had mn gevoel toch gelijk gekregen. Ik ben erachter gekomen dat ze een relatie hadden met elkaar. Mn ex heeft het al die tijd volgehouden te zeggen dat het niet waar was, ze goede vriendinnen zijn geworden en dat ik haar enorm kwetste met mijn opmerkingen en dat ik haar niet geloofde. Nu 2 weken geleden is ze er eindelijk voor uit gekomen dat ze het leuk hebben samen en dat het serieuze eraan zit te komen. Ze tonen zich nu "samen" aan de buitenwereld. Dat meisje loopt al een aantal maanden achter mijn ex aan, dat wist ik toen al. Mn ex wilde me niet geloven. Maar als er dan toch die sleur inzit en je relatie gaat niet lekker.. dan is die uitdaging die dan voor je deur staat wel een hele makkelijke keuze om te maken. Ik had alleen verwacht dat onze relatie, dat zij.. sterker zou zijn.. Helaas heb ik dat verkeerd gedacht..
Ik heb al heel wat ruzies gemaakt met haar en alles gezegd wat er op mn hart lag. Heel veel kwetsende dingen dus. De laatste weken heb ik gezegd dat ik het ruzien zat was en gewoon normaal wil blijven doen, aangezien we in eerste instantie als vrienden uit elkaar zijn gegaan (aangezien de gay-wereld maar een aanzienlijk klein wereldje is en je elkaar geheid tegen gaat komen). Mijn ex is het type, deur dicht en nooit meer achterom kijken. Ik heb haar nog vaak gezien en ze ziet er niet bepaald gelukkig uit en elke keer wanneer ik dan weer mn eigen weg op ga, zie en voel ik de pijn die ze om mij heeft. Laten we wel eerlijk wezen, een relatie van zoveel jaar, kan je niet zomaar aan de kant schuiven alsof er werkelijk niets gebeurd is. Ze wil wel heel graag vrienden blijven en "wanneer ik mn gevoel overwonnen heb, we dan leuke dingen samen kunnen gaan doen". Toch laat zij ook mij niet met rust en zoekt ze mij ook steeds weer op.
Het moraal van het verhaal nu dus.. Het doet zo'n verdomde pijn dat zij me zo makkelijk heeft ingeruild voor een ander.. Ik wil haar niet echt meer terug, vertrouwen doe ik haar nooit meer.. Ik wil ook dolgraag verder met mijn leven en ik kan het op zich best wel hoor, alleen die wereld weer tegemoet gaan.. alleen kan ik gewoon NIET accepteren dat zij die ander heeft. Dat zij probeert "gelukkig" te worden met haar.. Ik weet dat dit voor mijn ex gewoon een uitvlucht is en ze het nu leuk hebben saampies. Verliefdheid heeft hier niks mee te maken.. Mijn vraag is, hoe kan ik accepteren dat zij verder gaat met een ander (alsof er allemaal niks gebeurd is tussen ons), terwijl ik nog zoveel pijn en verdriet heb???
Het klinkt misschien allemaal heel triest en je zal wel denken, zet je eroverheen en ga verder.. ik wil ook echt heel graag, maar hoe??
Het is bij ons net over na een samenwonende relatie van een aantal jaar. De sleur is er een beetje ingegroeid en het ging al een tijdje eigenlijk niet echt lekker tussen ons. Ik wilde er voor blijven knokken, ik zag echt een toekomst met haar. Zij (Ja, ik ben bisexueel) heeft er uiteindelijk voor gekozen om het dood te laten bloeden. Een dag nadat het uit was, zat ze al met "dat meisje" op het terras en kwam ik ze tegen. Een week later, had mn gevoel toch gelijk gekregen. Ik ben erachter gekomen dat ze een relatie hadden met elkaar. Mn ex heeft het al die tijd volgehouden te zeggen dat het niet waar was, ze goede vriendinnen zijn geworden en dat ik haar enorm kwetste met mijn opmerkingen en dat ik haar niet geloofde. Nu 2 weken geleden is ze er eindelijk voor uit gekomen dat ze het leuk hebben samen en dat het serieuze eraan zit te komen. Ze tonen zich nu "samen" aan de buitenwereld. Dat meisje loopt al een aantal maanden achter mijn ex aan, dat wist ik toen al. Mn ex wilde me niet geloven. Maar als er dan toch die sleur inzit en je relatie gaat niet lekker.. dan is die uitdaging die dan voor je deur staat wel een hele makkelijke keuze om te maken. Ik had alleen verwacht dat onze relatie, dat zij.. sterker zou zijn.. Helaas heb ik dat verkeerd gedacht..
Ik heb al heel wat ruzies gemaakt met haar en alles gezegd wat er op mn hart lag. Heel veel kwetsende dingen dus. De laatste weken heb ik gezegd dat ik het ruzien zat was en gewoon normaal wil blijven doen, aangezien we in eerste instantie als vrienden uit elkaar zijn gegaan (aangezien de gay-wereld maar een aanzienlijk klein wereldje is en je elkaar geheid tegen gaat komen). Mijn ex is het type, deur dicht en nooit meer achterom kijken. Ik heb haar nog vaak gezien en ze ziet er niet bepaald gelukkig uit en elke keer wanneer ik dan weer mn eigen weg op ga, zie en voel ik de pijn die ze om mij heeft. Laten we wel eerlijk wezen, een relatie van zoveel jaar, kan je niet zomaar aan de kant schuiven alsof er werkelijk niets gebeurd is. Ze wil wel heel graag vrienden blijven en "wanneer ik mn gevoel overwonnen heb, we dan leuke dingen samen kunnen gaan doen". Toch laat zij ook mij niet met rust en zoekt ze mij ook steeds weer op.
Het moraal van het verhaal nu dus.. Het doet zo'n verdomde pijn dat zij me zo makkelijk heeft ingeruild voor een ander.. Ik wil haar niet echt meer terug, vertrouwen doe ik haar nooit meer.. Ik wil ook dolgraag verder met mijn leven en ik kan het op zich best wel hoor, alleen die wereld weer tegemoet gaan.. alleen kan ik gewoon NIET accepteren dat zij die ander heeft. Dat zij probeert "gelukkig" te worden met haar.. Ik weet dat dit voor mijn ex gewoon een uitvlucht is en ze het nu leuk hebben saampies. Verliefdheid heeft hier niks mee te maken.. Mijn vraag is, hoe kan ik accepteren dat zij verder gaat met een ander (alsof er allemaal niks gebeurd is tussen ons), terwijl ik nog zoveel pijn en verdriet heb???
Het klinkt misschien allemaal heel triest en je zal wel denken, zet je eroverheen en ga verder.. ik wil ook echt heel graag, maar hoe??
donderdag 26 juli 2007 om 16:21
Dat is echt heel vervelend voor je! Ik kan me voorstellen dat jij daardoor het idee krijgt dat jullie relatie niet zo veel voorstelde als zij nu al een ander heeft.
Het is neem ik aan uitgegaan om andere redenen dan die nieuwe relatie. Probeer DAAR de nadruk voor jezelf op te leggen. Het heeft geen zin om je druk te maken om de vraag of ze wel of niet al iets hadden toen jullie nog samen waren.
Daarnaast is het altijd pijnlijk als je ex een nieuwe relatie krijgt, ook als het pas over een jaar zou zijn gebeurd. Het is nu extra rot omdat het allemaal nog zo vers is.
Focus niet te veel op hun 2-en, maar probeer zelf je relatie te verwerken en door te gaan met je leven. Sterkte!!!
Het is neem ik aan uitgegaan om andere redenen dan die nieuwe relatie. Probeer DAAR de nadruk voor jezelf op te leggen. Het heeft geen zin om je druk te maken om de vraag of ze wel of niet al iets hadden toen jullie nog samen waren.
Daarnaast is het altijd pijnlijk als je ex een nieuwe relatie krijgt, ook als het pas over een jaar zou zijn gebeurd. Het is nu extra rot omdat het allemaal nog zo vers is.
Focus niet te veel op hun 2-en, maar probeer zelf je relatie te verwerken en door te gaan met je leven. Sterkte!!!
donderdag 26 juli 2007 om 20:52
Ben blij met jullie reacties.. Het gaat me er ook niet om wanneer "hun" begonnen zijn en als ik alleen aan haar denk, kan ik ook wel langzaam aan verder.. zij komt zichzelf nog weleens tegen, maar gewoon het feit dat "hun" bestaan.. ik zal ze binnenkort toch een keer samen tegen gaan komen, of het nu serieus is of tijdelijke uitvlucht.. en daar heb ik absoluut de behoefte niet aan!!! Zo groot is deze wereld namelijk niet.
Ik wilde gewoon weten hoe jullie erover denken nav de karakters die jullie hebben of ervaringen die meegemaakt zijn. Het helpt altijd als je onbekende mensen vraagt wat hun in deze situatie zouden doen..
Ik wilde gewoon weten hoe jullie erover denken nav de karakters die jullie hebben of ervaringen die meegemaakt zijn. Het helpt altijd als je onbekende mensen vraagt wat hun in deze situatie zouden doen..
vrijdag 27 juli 2007 om 00:37
Mijn ex heeft nog niet eens een ander, maar er is wel een "soon-to-be-girlfriend" (hij ontkent dit, maar in mijn ogen druipt het er gewoon van af - weet niet of dit reeel is, of gewoon scheelzien van luduvudu). Als ik haar zie kan ik haar wel schieten, terwijl er dus feitelijk NIKS aan de hand is...
Dus ik kan me héél erg goed voorstellen dat je in jouw situatie helemááááál gaat flippen als je haar of hen beide tegenkomt.
Ik kan je eigenlijk niet echt helpen, alleen maar zeggen dat ik het begrijp, ik vind het een doodnormale reactie.
Ik ben zelf nu ook anders dan ik normaal zou zijn, maar ik probeer dat te accepteren en ik let erop dat ik niet te ver doorschiet in mijn rare gedachtenkronkels. Ben ook wel kieskeurig bij welke vrienden ik mijn kronkels uit, echt alleen bij de mensen die weten dat ze dat op dit moment met een korreltje zout moeten nemen. Bij andere mensen houd ik me in! Veel sterkte, Lucy
Dus ik kan me héél erg goed voorstellen dat je in jouw situatie helemááááál gaat flippen als je haar of hen beide tegenkomt.
Ik kan je eigenlijk niet echt helpen, alleen maar zeggen dat ik het begrijp, ik vind het een doodnormale reactie.
Ik ben zelf nu ook anders dan ik normaal zou zijn, maar ik probeer dat te accepteren en ik let erop dat ik niet te ver doorschiet in mijn rare gedachtenkronkels. Ben ook wel kieskeurig bij welke vrienden ik mijn kronkels uit, echt alleen bij de mensen die weten dat ze dat op dit moment met een korreltje zout moeten nemen. Bij andere mensen houd ik me in! Veel sterkte, Lucy
vrijdag 27 juli 2007 om 09:13
Misschien helpt het voor je acceptatie als je hun samenzijn ziet als symbool dat je behoed heeft voor ellenlang zinloos gesudder in je vorige relatie. Waarbij jij hoopt dat het nog wat wordt terwijl zij het toch al had opgegeven? Nu moet je verplicht en versneld door de zure appel heen en moet je je dromen aanpassen.
Maar het geeft uiteindelijk wel weer ruimte voor een nieuw toekomst, nieuwe mensen een nieuwe relatie.
Sterkte!
vrijdag 27 juli 2007 om 22:38
Heb het ook meegemaakt., Wat heel moeilijk is, is dat je de relatie niet meer af kunt sluiten. Jij bent verdrietig om alles wat je kwijt bent, terwijl zij alleen maar bezig is met alle leuke dingen die op haar afkomen.
Het duurt ook een hele tijd voor iemand 'uit je bloed' is. Je bent er zo aan gewend dat je samen bent, dat je echt naar de ander kunt hunkeren. Zij heeft zich ws. al een tijd geleden afgesloten voor jou, is veel verder in de verwerking. Jammer dat jullie dit niet samen kunnen delen.
Als je samen erover kunt praten, samen huilen om wat je kwijtraakt maar ook samen besluiten dat het zo niet verder kan omdat één van de twee niet gelukkig is, dan voelt dat heel anders dan wanneer je zo wordt ingeruild.
Hou je taai. Je kunt het je niet voorstellen ws., maar echt, het wordt beter.
Het duurt ook een hele tijd voor iemand 'uit je bloed' is. Je bent er zo aan gewend dat je samen bent, dat je echt naar de ander kunt hunkeren. Zij heeft zich ws. al een tijd geleden afgesloten voor jou, is veel verder in de verwerking. Jammer dat jullie dit niet samen kunnen delen.
Als je samen erover kunt praten, samen huilen om wat je kwijtraakt maar ook samen besluiten dat het zo niet verder kan omdat één van de twee niet gelukkig is, dan voelt dat heel anders dan wanneer je zo wordt ingeruild.
Hou je taai. Je kunt het je niet voorstellen ws., maar echt, het wordt beter.
zaterdag 28 juli 2007 om 16:24
Ik weet dat zij nu "gelukkig" is met haar nieuwe vriendin. Ze doet weer leuke dingen, het is spannend, uitdagend, nieuw, geen sleur en bovenal geen gezeik!! Tussen ons is het langzaam doodgebloed en dat weet ik ook dondersgoed. Tussen ons werkte het gewoon niet meer en ook ik was op het laatst niet meer gelukkig, maar omdat ik nog zoveel van haar hield.. (en nog steeds doe) kon ik het mn mond niet uitkrijgen en wilde ervoor blijven knokken. Helaas heeft zij het inderdaad een tijd geleden al opgegeven en heeft ze denk ik zitten wachten tot er een nieuw iemand op haar pad zou komen, waar het ook mee klikte. Zo doet ze dat haar hele leven namelijk al, hoppen van relatie naar relatie. En vreemdgaan is voor haar ook niet vreemd zeg maar.. Dat neemt niet weg dat ze echt probeert gelukkig te zijn met haar. Ik moet ook verder en ik ga ook verder. Ik zie ook alleen maar positieve dingen sinds het uit is. Het is idd alleen het gemis van "iemand". Die kleine dingen die je altijd maar voor waar nam.. In mn hoofd zit het goed, nu alleen mn hartje nog.. en de acceptatie ingeruild te zijn!!!
