wat nu?

Om even voorop te stellen, ja je hebt echt iets onvergeefelijks gedaan. Je had hem ook direct met dat kaartje kunnen confronteren. Waarom heb je dat niet gedaan? Nu heb je een enorme inbreuk gepleegd op zijn privacy. Praten jullie over je problemen? Als ik dit zo lees zou ik zeggen, biecht alles op en vertel alles waar je mee zit. En vooral vraag naar hoe hij zich voelt en wat hij zou willen. Er is natuurlijk een kans dat hij het je niet vergeeft maar om verder te gaan met deze leugen lijkt me ook geen oplossing. Ik heb een dagboek en dat ligt gewoon in mijn slaapkamer dus mijn vriend kan er in kijken en ik zou dat niet erg vinden. Maar hij vind dat iets van mij, en hoeft er dus niet in te kijken. Hij vertrouwt mij en weet dat als er iets was ik het direct tegen hem zou zeggen.

Stonden er dan zulke schrikbarende dingen in? Anders zou je het gesprek op dat onderwerp kunnen laten komen en kijken of hij er zelf mee komt. Als het echt heel ernstig is kun je hem, als hij er zelf niet meer komt wel meer confronteren. Maar reken dan wel even op de wind van voren want dan ben jij in eerste instantie erg fout bezig.

Ik heb dezelfde 'fout' gemaakt. Het was alleen toen al mijn ex en het was niet zijn dagboek. Maar ook ik heb iets over hem ontdekt dat zoveel invloed op onze relatie en het einde daarvan heeft gehad zonder dat ik het wist.

Ik ben direct, toen ik erachter kwam, met hem in gesprek gegaan. Ik heb gezegd dat ik er nooit achter had mogen komen, dat dat me bij voorbaat enorm spijt en dat hij daarover boos mag zijn. Maar dat ik ook geschokt was dat hij iets dergelijks al die tijd voor mij verborgen heeft gehouden. Mijn vertrouwen in hem was zwaar beschadigd.

Ik heb hem ook direct gezegd dat het twee afzonderlijke gevallen waren: ik die iets doe wat ik absoluut niet had moeten doen en hij die iets essentieels voor mij verborgen heeft gehouden. Zo hebben we het ook 'behandeld'.

1. Je bent natuurlijk een enorm kutwijf dat je zijn dagboek leest



2. Zo snel mogelijk vertellen goede momenten bestaan er niet voor zoiets

1. Je bent natuurlijk een enorm kutwijf dat je zijn dagboek leest



2. Zo snel mogelijk vertellen goede momenten bestaan er niet voor zoiets

Daar heb je natuurlijk wel gelijk in, maar als je echt wanhopig bent over je relatie kan ik me voorstellen dat je zoiets ergs doet. Lijkt me wel een goed idee om het op te biechten. Dan wordt hij heel boos op je maar kan je hem wel confronteren met wat je hebt gevonden.

Wat leuk om te horen dat er ook mannen zijn die een dagboek bijhouden, dat heb ik nog nooit gehoord :D.



Tja, het is natuurlijk ontzettend fout wat je hebt gedaan en het lijkt me niet echt verstandig om er mee te blijven rondlopen dus gewoon eerlijk zijn en alles opbiechten.

en probeer er een positieve twist aan te geven dat je het las omdat hij zo'n muur om zich heen bouwde....en dat jij daar zo graag doorheen wilde breken..blabalbal

Ik heb iets gedaan waar ik vreselijk veel spijt van heb en ik me erg schuldig om voel. Een tijdje geleden heb ik in het dagboek van mijn vriend gelezen. We hebben al een tijdje relatieproblemen en ik vond in huis een kaartje voor hem van iemand die met hem wilde afspreken. Ik raakte helemaal in paniek en wilde weten of er iets speelde. In zijn dagboek stond hier niets over (uiteindelijk heb ik hem met het kaartje geconfronteerd en vertelde hij dat het ws van een vroegere flirt was die weer eens wilde afspreken, maar hij wist nog niet of hij dat ook wilde). Maar goed. In zijn dagboek las ik wel allemaal andere dingen die hij mij noit verteld had. Over ons en over hem (die deels ten grondslag liggen aan onze problemen). Die dingen zijn best heftig en ik loop nu al maanden met deze kennis rond, maar durf hem er niet mee te confronteren. Ikheb daarna nog twee keer iets gelezen, en dat maakt het natuurlijk alleen maar erger. Ik zou hem willen zeggen dat ik het weet, omdat ik hoop dat ik hem duidelijk kan maken dat ik hem accepteer zoals hij is en dat hij met mij overal over kan praten. Maar ik ben als de dood dat dit alles alleen maar erger maakt en ik zijn vertrouwen kwijt ben.

Qua relatieproblemen (seksgerelateerd) wordt het ook steeds erger en weet ik niet zeker of we hier nog kunnen uitkomen.

Ik weet dat ik iets onvergefelijks heb gedaan, maar wat nu?

hoezo heb je iets onvergeeflijks gedaan? dat je in zijn dagboek hebt gelezen? als hij echt niet had gewild dat je dat deed had ie hem daar verstopt waar je hem niet kon vinden, denk ik. dat je hem wel kon vinden, duidt er m,i, op dat hij je of gewoon vertrouwde dat je er niet in ging lezen, aan de andere kant kan het misschien zo zijn dat hij middels zijn dagboek jou wil zeggen wat er met hem aan de hand is, waarom hij doet zoals hij doet? immers in een dagboek staan dingen vaak onomwonden beschreven, vanuit het hart incl gevloek en getier naar bij de eigen persoon toe.



mijn vraag is ook : waarom vindt het nu zo moeilijk hem dit te vertellen? heb je iets ontdekt waardoor je hem heel anders (lees: negatiever) bent gaan bekijken? of heb je door het te lezen een verklaring gevonden voor zijn eigen gedrag in de relatie (mogelijk voel je dan ook ineens mededogen met deze kant van zijn karakter) en zou je hier met hem over willen praten?

Zo'n verschrikkelijke fout vind ik het niet hoor, dat je in paniek zn dagboek gelezen hebt.. Maar als ze gewoon in de kamer staan, waarom zou hij er iets in schrijven wat absoluut voor jou verborgen moet blijven? Maar ik ben geen dagboeken mens dus misschien begrijp ik het concept niet zo goed.

Je hebt dit gewoon nodig om de volgende stap te zetten. Bekennen wat je hebt gedaan en wat je hebt gelezen, en zo een opening vinden om jullie seksleven te redden.

Wat bedoelt hij daar precies mee dan dat hij sex als iets van hem alleen ziet?? :? Ik begrijp niet wat hij daarmee bedoelt eerlijk gezegd..





Mijn moeder heeft ooit mijn dagboek gelezen toen ik een jaar of 15 was, heb haar er maanden om gehaat :@

ik vind het ook niet zo`n ramp hoor,heb een keer mijn dochters dagboek gelezen en begreep haar gedrag daardoor beter,zodat ik haar kon helpen met haar problemen.

idee mischien,zo kan je iets negatiefs naar het positiefe omzetten.

ik vind het ook niet zo`n ramp hoor,heb een keer mijn dochters dagboek gelezen en begreep haar gedrag daardoor beter,zodat ik haar kon helpen met haar problemen.

idee mischien,zo kan je iets negatiefs naar het positiefe omzetten.

Zwiepertje, het valt mij op dat jij in ieder topic met zeeeeeeeeer goede tips komt, NOT... doe de medemens een plezier en laat je tips lekker achterwege

Iemand zijn dagboek lezen zonder dat diegene daar toestemming voor heeft gegeven vind ik een enorme schending van je privacy en absoluut niet kunnen.

In mijn ogen ben je inderdaad flink over de schreef gegaan en heb je zijn vertrouwen beschaamd.



En nu schrijf je in je eigen dagboek er een beetje omheen wat je hebt ontdekt.

Uit angst dat hij het anders zou kunnen lezen wat je hebt gedaan.

Zoals de waard is...;)

Wat is het nut nog van een dagboek als je er niet je werkelijke gevoelens en gedachtes in kwijt kunt....



Wees eerlijk en vertel het hem.

Zeg waarom je het hebt gedaan en hopelijk blijft hij niet alleen in de kwaadheid hangen maar heb je gelijk een opening voor een goed gesprek.

Lijkt mij wel nodig als ik lees dat hij seks als iets van hem ziet.

Het is jullie seksleven, niet alleen het zijne.



Vertel het hem en zo snel mogelijk.

Op een drol moet je niet kauwen maar hup doorslikken.

Bijzonder detail is dat hij vertelde dat hij ook soms dingen opschrijft die niet waar zijn, schrijven in een 'stream of conciousness' zeg maar.

Ik vind dat niet bijzonder, maar heel logisch. Een dagboek lijkt me een verlengstuk van je gedachten. Voor sommige een hulpmiddel om ronddwarrelende gedachten op een rijtje te krijgen. Ook kan een dagboek dienen om oncensureerd je ergernissen e.d. van je af te schrijven, zodat je ze kwijtraakt en er in de praktijk niet mee hoeft te doen.

De valkuil die jij nu voor jezelf hebt gecreëerd is dat jij dat wat je gelezen ziet als een absuluut stuk, zoals het geschreven woord meestal is, denk aan een boek, een brief, een kranteartikel.

Hij moet nu tegenover jou of met jou al deze hersenspinsels gaan bespreken of uitleggen als zijnde feiten of waarheden.



Als ik een dagboek had, zou ik daar b.v. in kunnen schrijven dat ik ontzettende ruzie met een vriendin heb gehad, dat ik haar wel kan vermoorden en dat ik haar nooit nooit meer wil zien.

Onzin, even stoom afblazen, natuurlijk wil ik niemand vermoorden (ik sla nog geen vlieg dood) en natuurlijk wil ik haar wel weer zien. Maar zo ben ik mn ergernis kwijt, kan ik kalmeren en de telefoon pakken om het bij te leggen.

(Ik snap natuurlijk wel dat de situatie met je vriend veel gecompliceerder is dan mn simpele voorbeeldje)

Ik heb enkel de stukken van roza gelezen.



Roza,



Ivm met het dagboek, het is iets van je vriend. Hij kan er mogelijk zijn hersensspinsels in kwijt zijn emoties, beredeneringen, gevoelens enz. Het is mogelijk dat de dingen in het dagboek niet waar zijn omdat de schrijver bvb gewoon eens iets wou naar buiten brengen op papier wat vanbinnen zat op één of andere manier. Wat niet wil zeggen dat het echt belang heeft of waar is. Het kan gewoon een gevoel zijn dat in hij in zich voelde of iets onbenulligs zijn, zonder reden en het kan ook zijn dat het niet goed is uitgelegd in het dagboek. Ik kan het ook anders uitleggen. Je denkt aan roze bvb en je schrijft op hoe je je daarbij voelt, dat gevoel is niet de definitie van roze zoals het algemeen is gekent. Het kan dus zijn dat wat je leest helemaal niet of niet genoeg omvat wat in hem omgaat. 

In je laatste post schrijf je dat je hoopt dat jullie er samen uit komen. Ik vind dat het dagboek aan je vriend toebehoort, ik denk dat je je in het laatste wel in kan vinden. Persoonlijk heb ik iets dat iedere persoon een eigen iets mag hebben en houden wat niet persé naar buiten moet gebracht worden. Ik zie het als een gesloten tuintje... Ik heb er een beeld bij waarbij ik een binnenkoertje zie met bloemen gras enz het is op één of andere manier niet bereikbaar voor anderen maar wel door de persoon zelf.Dat is een gedacht van mij. Je vriend blijft een individu net als jij. Je hebt wel een relatie maar toch blijven jullie twee personen. Jij deelt graag de dingen met je partner. Dat is jouw goed recht en keuze maar daarom niet automatisch zijn methode. Het kan heel mooi zijn dat je elkaar in vertrouwen neemt maar als je niet alles vertelt hoeft dat dan niet zo negatief te zijn op zich. Het is ook mogelijk dat hij zelf zelf niet zo zeker is om bepaalde ideëen bvb van in het dagboek en het kan zijn dat hij ze (daarom) niet wil uiten. Het kan zijn dat hij ze niet uit omdat hij niet tevreden is met zijn denkpiste enz. Persoonlijk vind ik dat hetgene hij heeft opgeschreven niet zo (direct) in verband moet gestelt worden ivm met jullie seksrelatie, ik bedoel omdat jij zijn dingen in het dagboek hebt gelezen, je er dan op hoopt om jullie issue op te lossen van het minder sexgehalte. Het blijft zij dagboek, zijn denken. Je kan iets denken maar het doen of zeggen is iets anders. Bij het doen en zeggen zeg je bewust dingen naar buiten en bij denken denk je niet na of het consequent is of je houd ook niet rekening met anderen.Daarom zie ik een dagboek ook als een uitlaatklep, je hoeft even niet zo rekening te houden met andere, wat die allemaal niet zou kunnen denken en zo. Dat kan heel fijn zijn. Dus vooral trachten het niet te betrekken met echte reële zaken zou ik zeggen. Sommigen sporten of babbelen met vriendinnen als uitlaatklep, een ander blaats stoom uit in een dagboek zelfs met gevoelens die even opkomen en er helemaal niet toedoen bvb of zoiets.

Verder kan het het zijn dat 'het liever seks hebben voor mezelf' (hoop dat ik het juist quote) voor hem betekent dat je seks ook wat egoïstiser kunt beleven. Je kunt hier wel geven aan een ander maar zelf wat beleven en ervaren voor jezelf is ook fijn natuurlijk en belangrijk. Leven voor een ander moet het niet zijn denk ik. Ik weet dus niet of het zo'n goed idee is om te verlangen dat hij alles blootgeeft, sommige mensen voelen zich er niet goed bij iets naar buiten te brengen waarvan ze het nut niet van inzien dat iemand anders er ook mee bezig BVBis. Van die laatse zin weet ik niet of die van toepassing is bij je vriend, het bied je waarschijnlijk wat meer mogelijkheden om het te bekijken, te wikken en wegen.