Relaties
alle pijlers
Wat te doen/verwachten - leeftijdsverschil en binden
donderdag 29 februari 2024 om 11:54
Dag iedereen,
Lang geleden had ik hier een account maar dat is niet meer geldig dus nieuwe nick.
Ik ben intussen bijna 40 en ben een halfjaar aan het daten met iemand van 26 ... Dat is inderdaad erg veel verschil in leeftijd en ik had het om die reden een jaar voordien al eens stop gezet na vier maanden daten (toen voelde ik ook echt opluchting toen het gedaan was, ik vond er te weinig diepgang, ons niet bij elkaar passen). Elkaar paar maanden later toch terug tegen gekomen en toch terug aan het daten geslagen. Hij zei al snel dat hij van me hield, ik kon dat niet terug zeggen, wou het houden bij exclusief zijn en leuke dingen doen zonder de grote woorden. Ik dacht echter dat uit mijn gedrag wel sprak dat ik erg graag bij hem was en gehecht aan hem ben.
Een tweetal weken geleden hadden we opnieuw een gesprek waarin hij zijn onzekerheden uitsprak over wat ik met hem moest, wat hij voor mij betekent etc. Ik ben jammer genoeg nogal bot geweest, zei dat ik graag bij hem was maar dat dit niet voor eeuwig is, dat we heel verschillend zijn etc.
Ik had er eigenlijk onmiddellijk spijt van, ik voelde zijn gevoel van afwijzing en werd zelf ook erg emotioneel: dit was helemaal niet de boodschap die ik wou geven!
Vorige week goed gesprek gehad waarin ik vertelde dat ik spijt heb van wat ik zei, ook proberen kaderen van waar het komt (beide ouders vroeg verloren en uit bescherming liever niemand meer dicht bij laten komen maar dat niet fair naar hem vinden) en dat ik hem ook graag zie ...
Dag nadien ging hij uit en hij vertelde me nadien dat hij gezoend heeft met een ander, helemaal in de war was omdat ik van niks naar alles ging in zijn ogen, hij gevoelsmatig al afstand nam na mijn afwijzende houding en hij niet ineens terug naar hetzelfde punt geraakte nadat ik zei ook meer voor hem te voelen.
Allebei verdrietig en in de war nu. Ik ben boos op mezelf dat ik niet eerder kon uiten wat ik voelde en hem weggeduwd heb. Ik wil hem graag terug maar hij geeft aan bang te zijn niet weer in de fout te gaan?! Ik wil ook niet in de stress leven als hij uitgaat, ik wil niet veranderen in een achterdochtig jaloers persoon.
En hoewel ik mijn aandeel zeker erken, voelt het wel erg zuur dat hij dit net deed nadat ik mijn gevoelens uitsprak, een stap die voor mij heel groot was. Dat weet hij ook, voelt een beetje als deksel op mijn neus.
Iemand herkenning of advies? Rationeel weet ik dat het misschien sowieso beter is om te stoppen door het leeftijdsverschil maar intussen zijn we wel erg naar elkaar toe gegroeid.
Lang geleden had ik hier een account maar dat is niet meer geldig dus nieuwe nick.
Ik ben intussen bijna 40 en ben een halfjaar aan het daten met iemand van 26 ... Dat is inderdaad erg veel verschil in leeftijd en ik had het om die reden een jaar voordien al eens stop gezet na vier maanden daten (toen voelde ik ook echt opluchting toen het gedaan was, ik vond er te weinig diepgang, ons niet bij elkaar passen). Elkaar paar maanden later toch terug tegen gekomen en toch terug aan het daten geslagen. Hij zei al snel dat hij van me hield, ik kon dat niet terug zeggen, wou het houden bij exclusief zijn en leuke dingen doen zonder de grote woorden. Ik dacht echter dat uit mijn gedrag wel sprak dat ik erg graag bij hem was en gehecht aan hem ben.
Een tweetal weken geleden hadden we opnieuw een gesprek waarin hij zijn onzekerheden uitsprak over wat ik met hem moest, wat hij voor mij betekent etc. Ik ben jammer genoeg nogal bot geweest, zei dat ik graag bij hem was maar dat dit niet voor eeuwig is, dat we heel verschillend zijn etc.
Ik had er eigenlijk onmiddellijk spijt van, ik voelde zijn gevoel van afwijzing en werd zelf ook erg emotioneel: dit was helemaal niet de boodschap die ik wou geven!
Vorige week goed gesprek gehad waarin ik vertelde dat ik spijt heb van wat ik zei, ook proberen kaderen van waar het komt (beide ouders vroeg verloren en uit bescherming liever niemand meer dicht bij laten komen maar dat niet fair naar hem vinden) en dat ik hem ook graag zie ...
Dag nadien ging hij uit en hij vertelde me nadien dat hij gezoend heeft met een ander, helemaal in de war was omdat ik van niks naar alles ging in zijn ogen, hij gevoelsmatig al afstand nam na mijn afwijzende houding en hij niet ineens terug naar hetzelfde punt geraakte nadat ik zei ook meer voor hem te voelen.
Allebei verdrietig en in de war nu. Ik ben boos op mezelf dat ik niet eerder kon uiten wat ik voelde en hem weggeduwd heb. Ik wil hem graag terug maar hij geeft aan bang te zijn niet weer in de fout te gaan?! Ik wil ook niet in de stress leven als hij uitgaat, ik wil niet veranderen in een achterdochtig jaloers persoon.
En hoewel ik mijn aandeel zeker erken, voelt het wel erg zuur dat hij dit net deed nadat ik mijn gevoelens uitsprak, een stap die voor mij heel groot was. Dat weet hij ook, voelt een beetje als deksel op mijn neus.
Iemand herkenning of advies? Rationeel weet ik dat het misschien sowieso beter is om te stoppen door het leeftijdsverschil maar intussen zijn we wel erg naar elkaar toe gegroeid.
donderdag 29 februari 2024 om 12:45
donderdag 29 februari 2024 om 12:54
donderdag 29 februari 2024 om 13:04
donderdag 29 februari 2024 om 13:07
natuurlijk is het zuur voor jou, maar kom op he, je bent zelf op zijn hart gaan staan, draait het een week later terug en verwacht dan dat hij gelijk met je mee draait?Lou schreef: ↑29-02-2024 11:54
En hoewel ik mijn aandeel zeker erken, voelt het wel erg zuur dat hij dit net deed nadat ik mijn gevoelens uitsprak, een stap die voor mij heel groot was. Dat weet hij ook, voelt een beetje als deksel op mijn neus.
Iemand herkenning of advies? Rationeel weet ik dat het misschien sowieso beter is om te stoppen door het leeftijdsverschil maar intussen zijn we wel erg naar elkaar toe gegroeid.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 29 februari 2024 om 13:54
Ja nou, dat... Het was al eens uit, nu zeg je opnieuw dat dit niet voor eeuwig is. Wat flauw is, OF heb gewoon een relatie met iemand en probeer het te laten werken OF maak het uit, in plaats van "dit is maar tijdelijk".
Nu wil je hem toch weer terug, en ben je op je teentjes getrapt omdat hij niet meteen komt opdraven. Laat hem gaan zodat hij iemand van zijn eigen leeftijd kan vinden die hem net zo leuk vindt als hij haar.
donderdag 29 februari 2024 om 14:54
Leeftijdsverschil hoeft geen enkel probleem te zijn, alhoewel ik een 14 jaar jongere man nog niet zo vaak heb gehoord, als vaste partner dan.
Hij zei al snel dat hij van me hield, ik kon dat niet terug zeggen, wou het houden bij exclusief zijn en leuke dingen doen zonder de grote woorden.
en
Dag nadien ging hij uit en hij vertelde me nadien dat hij gezoend heeft met een ander
Wat een drama allemaal, begin lekker opnieuw met iemand met wie je van het begin af aan er hetzelfde in staat.
Hij zei al snel dat hij van me hield, ik kon dat niet terug zeggen, wou het houden bij exclusief zijn en leuke dingen doen zonder de grote woorden.
en
Dag nadien ging hij uit en hij vertelde me nadien dat hij gezoend heeft met een ander
Wat een drama allemaal, begin lekker opnieuw met iemand met wie je van het begin af aan er hetzelfde in staat.
donderdag 29 februari 2024 om 15:40
genoeg onderzoeken waaruit blijkt, dat relaties met grotere leeftijdsverschillen weinig langdurig kans van slagen hebben
Hoe groter het verschil, hoe korter de relatie. En vanaf 5 jaar, wordt dat al een heel stuk korter
donderdag 29 februari 2024 om 16:15
donderdag 29 februari 2024 om 16:24
Bedankt voor al jullie reacties.
Ik heb geen kinderen, vooralsnog ook geen kinderwens. Ik ben eigenlijk heel lange periodes single geweest en de stabiliteit daarvan bevalt me wel, soms een beetje eenzaam maar geen kopzorgen rond zaken zoals dit. Anderzijds merk ik dat ik het ook heel fijn vind om bij iemand te kunnen 'landen', dat er iemand voor je is. Maar goed, dat is inderdaad misschien een egocentrische reden om hierin te blijven hangen.
Ik denk dat hij ergens op mij gevallen omdat ik een beetje de boot afhield. Hij zegt vaak op vrouwen te vallen 'die hij niet kan krijgen' (niet omdat ik out of his leauge ben, maar eerder door het op afstand houden). Het voelt daarom ook een beetje alsof hij nu twijfelt, nu ik heb bevestigd ook iets voor hem te voelen. Hij zegt nu zelf niet te weten of hij zich wel wil binden, is bang voor de verwachtingen die ik nu plots van hem zou hebben (terwijl ik die niet méér heb dan voordien, ik wou gewoon bevestigen dat ik ook iets voor hem voel omdat het oneerlijk voelde dat niet te doen).
Ik heb mijn eigen huis, hij heeft net een huis gekocht. Beiden niet meteen een intentie of wens tot samenwonen, kinderen, .... Ik vermoed inderdaad dat hij deze wens misschien wel heeft/zal hebben op termijn.
Waar ik voorheen heel erg zat in hem vooral niet te dichtbij laten komen, ben ik heel erg bang hem kwijt te raken nu. Ik heb hem weggeduwd en nu hij weg is, wil ik hem terug. Ik lijk zelfs niet rationeel te kunnen nadenken over wat ik van hem wil, over de obstakels die ik voordien overal zag.
Als ik het zo opschrijf, voel ik ook wel dat het een beetje een verloren zaak is. Ik ben boos op mezelf dat ik hem zo behandeld heb en verdrietig omdat hij best heel lief en leuk was.
Ik heb geen kinderen, vooralsnog ook geen kinderwens. Ik ben eigenlijk heel lange periodes single geweest en de stabiliteit daarvan bevalt me wel, soms een beetje eenzaam maar geen kopzorgen rond zaken zoals dit. Anderzijds merk ik dat ik het ook heel fijn vind om bij iemand te kunnen 'landen', dat er iemand voor je is. Maar goed, dat is inderdaad misschien een egocentrische reden om hierin te blijven hangen.
Ik denk dat hij ergens op mij gevallen omdat ik een beetje de boot afhield. Hij zegt vaak op vrouwen te vallen 'die hij niet kan krijgen' (niet omdat ik out of his leauge ben, maar eerder door het op afstand houden). Het voelt daarom ook een beetje alsof hij nu twijfelt, nu ik heb bevestigd ook iets voor hem te voelen. Hij zegt nu zelf niet te weten of hij zich wel wil binden, is bang voor de verwachtingen die ik nu plots van hem zou hebben (terwijl ik die niet méér heb dan voordien, ik wou gewoon bevestigen dat ik ook iets voor hem voel omdat het oneerlijk voelde dat niet te doen).
Ik heb mijn eigen huis, hij heeft net een huis gekocht. Beiden niet meteen een intentie of wens tot samenwonen, kinderen, .... Ik vermoed inderdaad dat hij deze wens misschien wel heeft/zal hebben op termijn.
Waar ik voorheen heel erg zat in hem vooral niet te dichtbij laten komen, ben ik heel erg bang hem kwijt te raken nu. Ik heb hem weggeduwd en nu hij weg is, wil ik hem terug. Ik lijk zelfs niet rationeel te kunnen nadenken over wat ik van hem wil, over de obstakels die ik voordien overal zag.
Als ik het zo opschrijf, voel ik ook wel dat het een beetje een verloren zaak is. Ik ben boos op mezelf dat ik hem zo behandeld heb en verdrietig omdat hij best heel lief en leuk was.
donderdag 29 februari 2024 om 16:47
als ik tegen iemand zeg dat ik van hem hou en hij zegt vervolgens dat het voor hem niet met de intentie voor een langdurige relatie is, doet dat echt pijn. Als hij dan vervolgens een week later met een heel ander verhaal komt, ben ik niet erg genegen om hem dan wel te geloven en mijn hart weer open te zetten voor hem met het risico dat een week later het hele verhaal zich weer herhaalt.
Ga hem dat niet lopen verwijten en draaien dat hij het waarschijnlijk benauwd kreeg van jouw liefdesverklaring.
Ga hem dat niet lopen verwijten en draaien dat hij het waarschijnlijk benauwd kreeg van jouw liefdesverklaring.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 29 februari 2024 om 17:00
We zien elkaar morgen terug om het verder te bespreken. Hij zei dat hij tegen dan hoopt zijn gedachten wat te ordenen en alles op een rijtje te zetten.
Tot nog toe zat ik heel erg in mijn verdriet om (de timing van) die kus.
Intussen voel ik me ook heel schuldig naar hem toe want hij voelt zich heel erg schuldig daarover maar ik voel ook dat ik hem er ergens toe gedreven heb.
Ik twijfel nu of ik hem nog iets moet sturen daarover, hem laten weten dat ik spijt heb van hoe ik hem heb behandeld en dat ik snap dat hij niet in 1-2-3 van dat afgewezen gevoel af kon komen omdat ik ineens wél kon zeggen dat ik iets voor hem voelde.
Of dat ik hem beter met rust laat nu en wacht tot morgen ...
Tot nog toe zat ik heel erg in mijn verdriet om (de timing van) die kus.
Intussen voel ik me ook heel schuldig naar hem toe want hij voelt zich heel erg schuldig daarover maar ik voel ook dat ik hem er ergens toe gedreven heb.
Ik twijfel nu of ik hem nog iets moet sturen daarover, hem laten weten dat ik spijt heb van hoe ik hem heb behandeld en dat ik snap dat hij niet in 1-2-3 van dat afgewezen gevoel af kon komen omdat ik ineens wél kon zeggen dat ik iets voor hem voelde.
Of dat ik hem beter met rust laat nu en wacht tot morgen ...
donderdag 29 februari 2024 om 17:12
De kans dat je bij elkaar past als het leeftijdsverschil toeneemt is uiteraard kleiner. Maar hier zegt TO nu al dat ze vindt dat ze niet bij elkaar passen. Dan maakt het leeftijdsverschil toch niet meer uit? Andersom: als ze dezelfde leeftijd hadden gehad en TO zegt dat ze vindt dat ze niet bij elkaar passen, dan zeg je neem ik aan ook niet stug volhouden, want statistisch gezien heb je de beste match als je naar leeftijd kijkt?Lila-Linda schreef: ↑29-02-2024 15:40genoeg onderzoeken waaruit blijkt, dat relaties met grotere leeftijdsverschillen weinig langdurig kans van slagen hebben
Hoe groter het verschil, hoe korter de relatie. En vanaf 5 jaar, wordt dat al een heel stuk korter
donderdag 29 februari 2024 om 17:21
Jullie spelen een aantrek/afstootspel. En ik geloof niet dat jullie bij machte zijn dat te doorbreken. Maar ik zie jullie dit wel heel lang volhouden.
Ik zou me er niet voor lenen. Sommige mensen willen niet anders (dan voel je dat je leeft of van elkaar houdt, leggen ze me dan uit), maar de meesten die dit zo al een paar keer volhouden als jullie kunnen niet anders.
Aan jullie om te kiezen. Maar ik garandeer je dat als jullie besluiten door te gaan met jullie prela/kwarrel/whatever, dat dit nog wel vaker de kop op gaat steken. En dat het steeds meer energie gaat kosten. En de emoties steeds groter worden.
Ik zou me er niet voor lenen. Sommige mensen willen niet anders (dan voel je dat je leeft of van elkaar houdt, leggen ze me dan uit), maar de meesten die dit zo al een paar keer volhouden als jullie kunnen niet anders.
Aan jullie om te kiezen. Maar ik garandeer je dat als jullie besluiten door te gaan met jullie prela/kwarrel/whatever, dat dit nog wel vaker de kop op gaat steken. En dat het steeds meer energie gaat kosten. En de emoties steeds groter worden.
Everything is fluid
donderdag 29 februari 2024 om 17:28
Laat die man gaan. Gun hem een echte liefdevolle relatie die toekomst heeft. Jij vindt hem leuk maar niet meer dan dat. Los je issues op en begin dan een gelijkwaardige en volwaardige relatie. Die man verspilt jaren aan jou en jij trekt hem aan en duwt hem weer weg. Speel niet met iemands gevoelens.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
vrijdag 1 maart 2024 om 08:35
Ik vermoed het, ik val normaal op 'onbereikbare' mannen, die het duidelijk maken dat ze geen relatie willen, dan wil ik ineens wel ... Mannen waar ik naar opkijk.
Deze man kijkt op naar mij en maakte het heel duidelijk dat hij bij mij wil zijn. Ik ben er helemaal verkeerd mee om gegaan en heb hem weg gejaagd.
Ik zit nu heel erg in verlatingsangst, kan niet meer echt aan iets anders denken dan aan hoe hij me waarschijnlijk vanavond zal vertellen dat hij me niet meer wil. Het is m'n eigen fout, ik wou dat ik nog iets kan doen want ik wil hem niet kwijt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
