Relaties
alle pijlers
Weglopen
donderdag 30 april 2020 om 07:41
Lieve lezers,
Ik had nooit gedacht dat ik dit zou typen. Ik probeer het zo kort mogelijk te houden.
Ik ben 23 en studeer, buitenlands maar in Nederland geboren. Ik heb veel cultuurverschillen met mijn gezin. Nu heb ik eigenlijk al een week of 2 iedere dag ruzie thuis.
Aanstaande zomer zou ik reizen en mijn moeder dreigt mij daar te laten ( zo dat het harde leven leer kennen) of mij in elkaar te laten staan.
Ze heeft mijn pinpas afgepakt maar ook mijn paspoort en ID. (Blokkeren of nieuw aanvragen komt ze achter)
Het liefst wil ik onopvallend weglopen maar ik zou niet weten waar. Ik merk dat ik niet erg helder kan nadenken nu. Vandaar dat ik hier hulp vraag.
Heeft iemand misschien tips?
Bedankt.
Ik had nooit gedacht dat ik dit zou typen. Ik probeer het zo kort mogelijk te houden.
Ik ben 23 en studeer, buitenlands maar in Nederland geboren. Ik heb veel cultuurverschillen met mijn gezin. Nu heb ik eigenlijk al een week of 2 iedere dag ruzie thuis.
Aanstaande zomer zou ik reizen en mijn moeder dreigt mij daar te laten ( zo dat het harde leven leer kennen) of mij in elkaar te laten staan.
Ze heeft mijn pinpas afgepakt maar ook mijn paspoort en ID. (Blokkeren of nieuw aanvragen komt ze achter)
Het liefst wil ik onopvallend weglopen maar ik zou niet weten waar. Ik merk dat ik niet erg helder kan nadenken nu. Vandaar dat ik hier hulp vraag.
Heeft iemand misschien tips?
Bedankt.
zondag 10 mei 2020 om 23:32
Ik heb 5 jaar geen contact gehad met mijn vader. Opnieuw contact gekregen toen hij in het ziekenhuis terecht kwam en mijn zus niet overal voor op wilde laten draaien. Dit was puur in praktische zin. Hij is 5 maanden later overleden. Mijn moeder was al lang daarvoor overleden. Ik heb mijn vader in die 5 jaar nooit gemist. Klinkt vreselijk maar het was zoals het was.
Jij bent een stuk jonger en ik denk dat het dan moeilijker is. Als het lukt om op jezelf te gaan en je krijgt hulp om sterker te worden en uit te vinden wat jij wil en leert voor jezelf op te komen bestaat de kans dat je wel weer contact met je moeder kan hebben. Het is mogelijk dat ze ziet dat je sterk en onafhankelijk bent en je dan los kan laten. Accepteer alle hulp die je kan krijgen om los te komen van je moeder. Gelukkig heb je vriendinnen waar je terecht kan. Vrienden kunnen ook voelen als familie.
Hoe is ze tegenover je broertje? Die gaat zich ook afzetten als zij hem gaat controleren. Hoe is je broertje tegenover jou?
zondag 10 mei 2020 om 23:37
Ik heb er een aantal jaar geleden, nadat ik via Veilig Thuis een plekje had gekregen in een vrouwenopvang er bewust voor gekozen om het contact met al m'n familieleden te verbreken. Het is een van de meest moeilijke beslissingen die ik ooit heb gemaakt en ik heb het er nog ontzettend moeilijk mee af en toe. Het heeft mij echter wel ontzettend veel vrijheid en rust gegeven die ik anders nooit had kunnen hebben. Ik sta nog steeds voor de volle 100% achter m'n beslissing.
zondag 10 mei 2020 om 23:47
Bedankt voor je bericht!veensteker schreef: ↑10-05-2020 23:32Ik heb 5 jaar geen contact gehad met mijn vader. Opnieuw contact gekregen toen hij in het ziekenhuis terecht kwam en mijn zus niet overal voor op wilde laten draaien. Dit was puur in praktische zin. Hij is 5 maanden later overleden. Mijn moeder was al lang daarvoor overleden. Ik heb mijn vader in die 5 jaar nooit gemist. Klinkt vreselijk maar het was zoals het was.
Jij bent een stuk jonger en ik denk dat het dan moeilijker is. Als het lukt om op jezelf te gaan en je krijgt hulp om sterker te worden en uit te vinden wat jij wil en leert voor jezelf op te komen bestaat de kans dat je wel weer contact met je moeder kan hebben. Het is mogelijk dat ze ziet dat je sterk en onafhankelijk bent en je dan los kan laten. Accepteer alle hulp die je kan krijgen om los te komen van je moeder. Gelukkig heb je vriendinnen waar je terecht kan. Vrienden kunnen ook voelen als familie.
Hoe is ze tegenover je broertje? Die gaat zich ook afzetten als zij hem gaat controleren. Hoe is je broertje tegenover jou?
Ik hoop dat het voor mij net zo makkelijk is als dat voorbehoud is geweest.
Mijn vriendinnen voelen inderdaad meer als familie.
Mijn broertje is bijna achttien en wordt thuis als de ‘man’ behandeld. Mijn zusje (14) moet ontbijt voor hem maken voordat hij wakker wordt. Dat soort dingen. Mij mag hij niet omdat ik hem een keer heb verteld zijn rommel op te ruimen.
Hem spreek ik niet en ga ik denk ik het minst missen. Mijn zusje mag iedereen in het huis en met haar kan ik wel opschieten.
zondag 10 mei 2020 om 23:53
Wat fijn om te horen dat je er geen spijt van hebt.Astronautje schreef: ↑10-05-2020 23:37Ik heb er een aantal jaar geleden, nadat ik via Veilig Thuis een plekje had gekregen in een vrouwenopvang er bewust voor gekozen om het contact met al m'n familieleden te verbreken. Het is een van de meest moeilijke beslissingen die ik ooit heb gemaakt en ik heb het er nog ontzettend moeilijk mee af en toe. Het heeft mij echter wel ontzettend veel vrijheid en rust gegeven die ik anders nooit had kunnen hebben. Ik sta nog steeds voor de volle 100% achter m'n beslissing.
Ik denk niet dat ik er spijt van ga krijgen maar misschien wel een schuld gevoel. Mijn moeder heeft geen fijne band met mijn oma en ik nu niet met haar.
Later zou ik graag 1 kindje willen en in ben bang dat het zo maar door gaat.
zondag 17 mei 2020 om 00:05
@Karina96 ik kom uit een soortgelijke cultuur als de jouwe. Ben toen mijn huwelijk geregeld zou worden (tegen mijn zin) weggegaan en nooit meer teruggekeerd. Dit was 26 jaar geleden, contact verbreken was voor mij heel makkelijk, ook al was ik toen 17. Nog elke dag geniet ik van de rust, vrijheid en privacy.
