Relaties
alle pijlers
Weinig verdriet na einde 20 jaar relatie
zondag 30 augustus 2020 om 16:47
Hoi,
In november vorig jaar heb ik mijn relatie van 20 jaar beëindigd. Dat was absoluut geen makkelijke keuze, want 2 kleine kinderen. Maar verslaving en autisme en vooral de onwil en onkunde om zaken aan te pakken, maakten dat ik toch de keuze heb gemaakt. Overigens hebben we tot drie keer toe relatietherapie gevolgd, helaas zonder beklijvende resultaten.
Ik ben degene die de stekker er uit heeft getrokken, maar het verbaast me hoe weinig verdriet ik ervaar. Ik woon nu sinds 3 maanden in een nieuw huis en eigenlijk voel ik me vooral goed en positief. En dat voelt tegelijkertijd soms scheef; rouw ik wel genoeg? Stop ik dingen weg?
Zijn er hier vrouwen die na zo'n lange relatie (al dan niet met kinderen) ook zo weinig rouw hebben ervaren? Of zou het nog komen? Het verwart me ergens ook wel namelijk.
Alvast dank je voor je reactie!
In november vorig jaar heb ik mijn relatie van 20 jaar beëindigd. Dat was absoluut geen makkelijke keuze, want 2 kleine kinderen. Maar verslaving en autisme en vooral de onwil en onkunde om zaken aan te pakken, maakten dat ik toch de keuze heb gemaakt. Overigens hebben we tot drie keer toe relatietherapie gevolgd, helaas zonder beklijvende resultaten.
Ik ben degene die de stekker er uit heeft getrokken, maar het verbaast me hoe weinig verdriet ik ervaar. Ik woon nu sinds 3 maanden in een nieuw huis en eigenlijk voel ik me vooral goed en positief. En dat voelt tegelijkertijd soms scheef; rouw ik wel genoeg? Stop ik dingen weg?
Zijn er hier vrouwen die na zo'n lange relatie (al dan niet met kinderen) ook zo weinig rouw hebben ervaren? Of zou het nog komen? Het verwart me ergens ook wel namelijk.
Alvast dank je voor je reactie!
zondag 30 augustus 2020 om 16:53
Omdat ik zeker wist dat ik echt alles gedaan had om het te laten slagen was ik ook vooral opgelucht toen het klaar was. Niet na 20, maar na 5 jaar. Wel een klein kind.
Ik ben alleen maar blijer en opgeluchter geworden. Het was voor ons alletwee uiteindelijk de weg naar iemand die veel beter bij ons past. En nu kunnen we elkaar weer leuk vinden en waarderen om de goede dingen i.p.v. gevangen zitten in een negatieve spiraal.
Ik ben alleen maar blijer en opgeluchter geworden. Het was voor ons alletwee uiteindelijk de weg naar iemand die veel beter bij ons past. En nu kunnen we elkaar weer leuk vinden en waarderen om de goede dingen i.p.v. gevangen zitten in een negatieve spiraal.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 30 augustus 2020 om 17:08
zondag 30 augustus 2020 om 17:13
Na 3x vergeefse relatietherapie weet je ondertussen wel dat het einde nabij is waarschijnlijk heb je dat stukje rouw dus al gehad tijdens dat jullie nog “samen” waren. Hoor je wel vaker hoor van mensen die jarenlang aan het leuren zijn met de relatie. Prima ook verder, kun jij je geheel richten op de rouwverweking van de kinderen.
zondag 30 augustus 2020 om 17:13
Allereerst een knuffel voor jou 
Wat een dappere beslissing.
Je verhaal kon het mijne zijn. Jonge kinderen, lange duurzame relatie, partner met autisme en verslaving. Daarnaast ook heel wat psychische problemen en grote onwil om hulp te aanvaarden.
Ik ben eind vorig jaar ook vertrokken en voel ook vooral opluchting. Alsof mijn energie terugkeert. Je beseft pas hoe bevrijdend het is om weg te gaan van een energievretende relatie, als je de stap zet.
Wees naar of voor jezelf en geniet maar van dat fijne gevoel. Dappere vrouw.
Komt goed
Wat een dappere beslissing.
Je verhaal kon het mijne zijn. Jonge kinderen, lange duurzame relatie, partner met autisme en verslaving. Daarnaast ook heel wat psychische problemen en grote onwil om hulp te aanvaarden.
Ik ben eind vorig jaar ook vertrokken en voel ook vooral opluchting. Alsof mijn energie terugkeert. Je beseft pas hoe bevrijdend het is om weg te gaan van een energievretende relatie, als je de stap zet.
Wees naar of voor jezelf en geniet maar van dat fijne gevoel. Dappere vrouw.
Komt goed
zondag 30 augustus 2020 om 17:14
Je komt niet zomaar tot de keuze om een relatie van 20 jaar te beeindigen. Ik lees dat je ervoor hebt gevochten maar dat het niet heeft mogen baten. Mogelijk heb je het grootste gedeelte van het verdriet al gehad en heb je gerouwd toen je nog in de relatie zat.
Ik kan me de verwarring wel voorstellen; je verwachtte iets anders te voelen/ervaren nadat je de relatie beeindigde. Maar blijkbaar is het gat niet zo zwart als je je had voorgesteld Geef jezelf evengoed de tijd om alles een plekje te geven, maar praat jezelf ook geen zwart gat aan als die er blijkbaar niet is.
Ik kan me de verwarring wel voorstellen; je verwachtte iets anders te voelen/ervaren nadat je de relatie beeindigde. Maar blijkbaar is het gat niet zo zwart als je je had voorgesteld
Geef jezelf evengoed de tijd om alles een plekje te geven, maar praat jezelf ook geen zwart gat aan als die er blijkbaar niet is.
zondag 30 augustus 2020 om 17:18
Tja, je hoeft niet niet perse een klap van te krijgen, misschien was je al veel eerder uitgecheckt en heb je gefaseerd gerouwd.
Ik kan me er wel wat bij voorstellen,
Ik zit momenteel in zo'n soort vriendschap,
ik ben emotioneel eigenlijk al lang uitgecheckt, die vriendschap doet me meer pijn, en vreet zoveel energie, dan dat ik daar nog enige voldoening uit haal,
Ik ben van ooit beste vriendin, gebombardeerd tot hulpverlener, en dat gaat ook nooit meer anders worden, het wordt eerlijk gezegd alleen maar erger.
Maar erbij weglopen kan ik nog niet, dat voelt verkeerd voor mij.
Ik hou ook nog steeds van haar als een zus, maar ik word niet meer blij van het contact.
Als ze me bijv. morgen zou vertellen dat ze me nooit meer wil zien, zou ik opgelucht zijn.
Ik kan me er wel wat bij voorstellen,
Ik zit momenteel in zo'n soort vriendschap,
ik ben emotioneel eigenlijk al lang uitgecheckt, die vriendschap doet me meer pijn, en vreet zoveel energie, dan dat ik daar nog enige voldoening uit haal,
Ik ben van ooit beste vriendin, gebombardeerd tot hulpverlener, en dat gaat ook nooit meer anders worden, het wordt eerlijk gezegd alleen maar erger.
Maar erbij weglopen kan ik nog niet, dat voelt verkeerd voor mij.
Ik hou ook nog steeds van haar als een zus, maar ik word niet meer blij van het contact.
Als ze me bijv. morgen zou vertellen dat ze me nooit meer wil zien, zou ik opgelucht zijn.
zondag 30 augustus 2020 om 17:52
Hoi Oriana, het lijkt me erg vermoeiend om zo lang in een relatie te zitten waarin zowel verslaving als autisme de dingen moeilijker maken. In een ander topic schrijf je dat jullie 12 jaar samen waren en dat was in 2017, maar misschien was dat vanwege herkenbaarheid?
Mijn persoonlijke ervaring, na 9 jaar relatie waarin jonge kinderen waren, is dat het grootste verdriet al voor de scheiding gevoeld was. Op het moment dat ik de stekker eruit trok was het echt op. Vanwege de kinderen had ik ook alles al geprobeerd. Ik denk dat het anders was geweest als mijn ex had besloten te stoppen of als ik nog het gevoel zou hebben gehad dat er wat te redden viel.
Je gaat vanzelf merken of je je verdriet al verwerkt hebt. Als het toch nog bovenkomt dan is het snel genoeg om met het verwerken aan de slag te gaan. Succes. En geniet van je eigen woning. Wat zal dat fijn zijn na zoveel maanden.
Mijn persoonlijke ervaring, na 9 jaar relatie waarin jonge kinderen waren, is dat het grootste verdriet al voor de scheiding gevoeld was. Op het moment dat ik de stekker eruit trok was het echt op. Vanwege de kinderen had ik ook alles al geprobeerd. Ik denk dat het anders was geweest als mijn ex had besloten te stoppen of als ik nog het gevoel zou hebben gehad dat er wat te redden viel.
Je gaat vanzelf merken of je je verdriet al verwerkt hebt. Als het toch nog bovenkomt dan is het snel genoeg om met het verwerken aan de slag te gaan. Succes. En geniet van je eigen woning. Wat zal dat fijn zijn na zoveel maanden.
zondag 30 augustus 2020 om 18:16
Als je zelf de beslissing hebt genomen en daar waarschijnlijk - met 2 kinderen - stevig over hebt nagedacht is het niet heel gek.
Het zou waarschijnlijk anders zijn geweest als hij je totaal onverwacht bedrogen had en er vervolgens met zijn minnares vandoor was gegaan jou achterlatend in een puinhoop met 2 kinderen.
Het zou waarschijnlijk anders zijn geweest als hij je totaal onverwacht bedrogen had en er vervolgens met zijn minnares vandoor was gegaan jou achterlatend in een puinhoop met 2 kinderen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
