Relaties
alle pijlers
Wel een gezin, geen gezamelijke bankrekening
vrijdag 31 augustus 2007 om 12:38
Zolang mijn vriend en ik samenwonen hebben we altijd aparte banrekeningen gehad. Ieder betaalde gewoon voor zich, en voor alle kosten die bij een huishouding komen kijken hebben we een gezamelijke rekening geopend waar we allebei maandelijks geld op storten. Op zich heb ik daar nooit een probleem mee gehad, was wel lekker om ook eigen geld te hebben en daarmee te kunnen doen wat ik wilde, zonder voor grote uitgaven toestemming te moeten vragen, was immers mijn eigen geld.
Toch leek het me af en toe wel makkelijker om alles gewoon van een rekening te doen, ipv dat gehannes met uitrekenen hoeveel we moeten overmaken, wie betaalt wat en dat we elkaar moeten trakteren op etentjes ipv dat het gewoon van een rekening gaat.
Maar mijn vriend wilde dat nooit, vond het wel best zoals het was.
Moet erbij vermelden dat ik mijn geld altijd wel makkelijker uitgaf als hij, vaker aan het eind van mijn geld nog een stukje maand overhield terwijl hij wel regelmatig wat opzij kon zetten. Ik heb verder nooit inzage gehad in zijn financien, geen idee hoe hij het uitgeeft, of hoeveel hij spaart, daar is hij op een of andere manier nogal vaag over. Hij liegt bijvoorbeeld over zijn spaargeld als ik vraag hoeveel hij op zijn rekening heeft staan. Uit angst dat ik daar misschien wat van wil hebben... (die angst is echt nergens op gebasseerd, heb hem nooit om geld gevraagd. Maar feit is dat hij nogal gierig is, hij zou iemand echt nooit iets lenen qua geld, spullen etc, houdt alles voor zichzelf, of hij het nou nodig heeft of niet)
Maar nu is onze situatie zodanig veranderd dat ik denk dat het nu echt wel eens tijd gaat worden om alles gewoon op een rekening te laten storten, we hebben namelijk pas een huis gekocht en er is een baby op komst!
Als het dan nu niet het moment is om onze rekeningen samen te voegen, wanneer dan wel? Bij een baby komen behoorlijk wat kosten kijken, en ik ben het zat dat als ik iets voor die baby uitzet koop om die kosten steeds door 2 te moeten delen en hem daarvoor geld te vragen. De verdeling gaat wel eerlijk hoor, we betalen allebei evenveel, maar waarom moet het zo omslachtig als het ook makkelijk kan?
Gister hebben we het erover gehad dat ik misschien minder kan gaan werken als de baby er is, maar dan verdien ik natuurlijk ook minder. Denk dat dat ook een reden is waarom hij geen gezamelijke rekening wil. Als hij dat al niet wilde toen we allebei nog evenveel verdienden... Het lijkt er dan net op dat hij vind dat ik dan op zijn zak zit te teren omdat ik dan minder geld inbreng, en wel 'vrij' kan beschikken over zijn geld. Dit is trouwens niet zo door heb uitgesproken, maar dat vermoeden heb ik echt. Dit gesprek eindigde dan ook in een ruzie, omdat hij maar zo vaag blijft doen waarom hij geen gezamelijke reking wil. Aan de smoesjes van 'dan betaal je zelf mee aan je eigen cadeautjes, en kan ik je nooit meer mee uit eten nemen' heb ik niks.
Niet een wereld probleem dit, maar die ruzie van gister zit me nogal dwars, en vraag me af waarom dit allemaal zo moeilijk moet terwijl het ook makkelijk kan. Of ben ik nu een zeur? Ik ben benieuwd hoe jullie de financien hebben geregeld met een gezin. Alles van een rekening, of ook nog apart?
Toch leek het me af en toe wel makkelijker om alles gewoon van een rekening te doen, ipv dat gehannes met uitrekenen hoeveel we moeten overmaken, wie betaalt wat en dat we elkaar moeten trakteren op etentjes ipv dat het gewoon van een rekening gaat.
Maar mijn vriend wilde dat nooit, vond het wel best zoals het was.
Moet erbij vermelden dat ik mijn geld altijd wel makkelijker uitgaf als hij, vaker aan het eind van mijn geld nog een stukje maand overhield terwijl hij wel regelmatig wat opzij kon zetten. Ik heb verder nooit inzage gehad in zijn financien, geen idee hoe hij het uitgeeft, of hoeveel hij spaart, daar is hij op een of andere manier nogal vaag over. Hij liegt bijvoorbeeld over zijn spaargeld als ik vraag hoeveel hij op zijn rekening heeft staan. Uit angst dat ik daar misschien wat van wil hebben... (die angst is echt nergens op gebasseerd, heb hem nooit om geld gevraagd. Maar feit is dat hij nogal gierig is, hij zou iemand echt nooit iets lenen qua geld, spullen etc, houdt alles voor zichzelf, of hij het nou nodig heeft of niet)
Maar nu is onze situatie zodanig veranderd dat ik denk dat het nu echt wel eens tijd gaat worden om alles gewoon op een rekening te laten storten, we hebben namelijk pas een huis gekocht en er is een baby op komst!
Als het dan nu niet het moment is om onze rekeningen samen te voegen, wanneer dan wel? Bij een baby komen behoorlijk wat kosten kijken, en ik ben het zat dat als ik iets voor die baby uitzet koop om die kosten steeds door 2 te moeten delen en hem daarvoor geld te vragen. De verdeling gaat wel eerlijk hoor, we betalen allebei evenveel, maar waarom moet het zo omslachtig als het ook makkelijk kan?
Gister hebben we het erover gehad dat ik misschien minder kan gaan werken als de baby er is, maar dan verdien ik natuurlijk ook minder. Denk dat dat ook een reden is waarom hij geen gezamelijke rekening wil. Als hij dat al niet wilde toen we allebei nog evenveel verdienden... Het lijkt er dan net op dat hij vind dat ik dan op zijn zak zit te teren omdat ik dan minder geld inbreng, en wel 'vrij' kan beschikken over zijn geld. Dit is trouwens niet zo door heb uitgesproken, maar dat vermoeden heb ik echt. Dit gesprek eindigde dan ook in een ruzie, omdat hij maar zo vaag blijft doen waarom hij geen gezamelijke reking wil. Aan de smoesjes van 'dan betaal je zelf mee aan je eigen cadeautjes, en kan ik je nooit meer mee uit eten nemen' heb ik niks.
Niet een wereld probleem dit, maar die ruzie van gister zit me nogal dwars, en vraag me af waarom dit allemaal zo moeilijk moet terwijl het ook makkelijk kan. Of ben ik nu een zeur? Ik ben benieuwd hoe jullie de financien hebben geregeld met een gezin. Alles van een rekening, of ook nog apart?
vrijdag 31 augustus 2007 om 12:50
Tsja, mijn man en ik hebben ook een gezamenlijke rekening en daarmee ook een gezamenlijke spaarrekening en allebei een eigen rekening en een eigen spaarrekening.
Denk ook eerlijk gezegd niet dat dat gaat veranderen als er in de toekomst een kindje op komst zou zijn. Vindt mijn eigen geld ook wel lekker. Inderdaad: geen verantwoording hoeven afleggen.
En voor de rest zijn we heel makkelijk. De gezamenlijke rekening is voor het huis. Dus alle vaste lasten worden daar vanaf gehaald en wij storten elke maand een vast bedrag. Als er dingen voor het huis nodig zijn, dan betaal ik dat daar ook van. Zal voor babyspullen ook zo gaan. Op de gezamenlijke spaarrekening komt het geld wat we elke maand overhouden. Dus mochten we niks meer hebben, dan boeken we het even over. Met uit eten gaan, wisselen we af en soms betalen we ook zulke dingen van de gezamenlijke. Echt heel makkelijk. Dus hier geen problemen. Ik zou persoonlijk 1 rekening heel onoverzichtelijk vinden. Een grote bult en constant rekening moeten houden met de vaste lasten. Nu maak ik die kosten elke maand gelijk over en dan heb ik daar dus geen last meer van zeg maar.
Maar wij weten ook van elkaar hoeveel we sparen. Dat bespreken we ook. En ons spaargeld staat wel op die eigen rekeningen, maar is in feite van ons allebei. Zoals al ons geld eigenlijk. En bij leuke gezamenlijke dingen, kijken we gewoon waar het meeste geld op staat.
Denk ook eerlijk gezegd niet dat dat gaat veranderen als er in de toekomst een kindje op komst zou zijn. Vindt mijn eigen geld ook wel lekker. Inderdaad: geen verantwoording hoeven afleggen.
En voor de rest zijn we heel makkelijk. De gezamenlijke rekening is voor het huis. Dus alle vaste lasten worden daar vanaf gehaald en wij storten elke maand een vast bedrag. Als er dingen voor het huis nodig zijn, dan betaal ik dat daar ook van. Zal voor babyspullen ook zo gaan. Op de gezamenlijke spaarrekening komt het geld wat we elke maand overhouden. Dus mochten we niks meer hebben, dan boeken we het even over. Met uit eten gaan, wisselen we af en soms betalen we ook zulke dingen van de gezamenlijke. Echt heel makkelijk. Dus hier geen problemen. Ik zou persoonlijk 1 rekening heel onoverzichtelijk vinden. Een grote bult en constant rekening moeten houden met de vaste lasten. Nu maak ik die kosten elke maand gelijk over en dan heb ik daar dus geen last meer van zeg maar.
Maar wij weten ook van elkaar hoeveel we sparen. Dat bespreken we ook. En ons spaargeld staat wel op die eigen rekeningen, maar is in feite van ons allebei. Zoals al ons geld eigenlijk. En bij leuke gezamenlijke dingen, kijken we gewoon waar het meeste geld op staat.
vrijdag 31 augustus 2007 om 12:54
Tsja, ik kan me zijn positie ook wel voorstellen hoor. Ik zie geen enkele reden om alles op 1 hoop te gooien. Als je allebei genoeg op de gezamelijke rekening stort kun je daar toch alle gezamelijke dingen, hypotheek en baby uitzet e.d. van kopen? Dan hoef je ook niet te klooien met bonnetjes e.d. en omslachtig is het dan echt niet. Zo hebben wij het in ieder geval gedaan.
Wat ik wel een punt vind is dat als jij minder gaat werken om voor de baby te zorgen dat ik het dan niet meer eerlijk vind om alles 50/50 te doen. Hij verdient meer, dus ik zou het dan ook niet meer dan normaal vinden als hij dan ook meer bijdraagt in de gemeenschappelijke kosten.
Waarom wil jij zo graag alles op 1 rekening hebben? Als het er niet om gaat dat jij vrijelijk over zijn geld kunt beschikken (zoals je een aantal keer aangeeft) dan is het toch ook genoeg als jullie gewoon de gemeenschappelijke rekening gebruiken?
Wat ik wel een punt vind is dat als jij minder gaat werken om voor de baby te zorgen dat ik het dan niet meer eerlijk vind om alles 50/50 te doen. Hij verdient meer, dus ik zou het dan ook niet meer dan normaal vinden als hij dan ook meer bijdraagt in de gemeenschappelijke kosten.
Waarom wil jij zo graag alles op 1 rekening hebben? Als het er niet om gaat dat jij vrijelijk over zijn geld kunt beschikken (zoals je een aantal keer aangeeft) dan is het toch ook genoeg als jullie gewoon de gemeenschappelijke rekening gebruiken?
vrijdag 31 augustus 2007 om 13:05
Ik verbaas me er eigenlijk over dat dit nu pas ter sprake komt, minder werken lijkt me nogal logisch als je straks een kindje hebt en dat er dan minder geld binnenkomt en dat je vriend iets meer moet gaan meedragen is toch niet meer als normaal.
Waarom hebben jullie hierover geen afspraken gemaakt voordat je zwanger werd? Zijn op zich toch hele normale dingen die er allemaal bij komen kijken.
Goed dat hij lekker wat heeft gespaard, kan hij mooi de baby-uitzet financieren!
Waarom hebben jullie hierover geen afspraken gemaakt voordat je zwanger werd? Zijn op zich toch hele normale dingen die er allemaal bij komen kijken.
Goed dat hij lekker wat heeft gespaard, kan hij mooi de baby-uitzet financieren!
vrijdag 31 augustus 2007 om 13:11
Bedankt voor jullie reacties!
Ik denk dat ik me het meest druk maak om het feit dat mijn vriend zo vaag is over zijn geld. We hebben er nooit problemen mee gehad zoals het ging, was wat omslachtig af en toe, maar ergens ook wel fijn om eigen geld te hebben.
Maar het irriteert me gewoon als ik dit aankaart waarom hij me niet gewoon duidelijk kan zeggen waarom hij het niet wil. Begin zo af en toe af te vragen of hij uitgiftes heeft waar ik niks van mag weten ofzo! Terwijl ik wat dat betreft een open boek ben, hij ruimt altijd mijn bankafschriften op, maar de zijne krijg ik nooit te zien. Sterker nog, hij heeft ooit eens zijn afschriften van zijn spaarrekening verstopt of weggegooid toen ik erachter kwam dat hij loog over de hoogte van zijn rekening. Lijkt me ergens ook niet echt normaal. En serieus, hij had hier echt geen reden toe, ik zal hem never nooit om geld vragen, dat is het niet. Maar dat is waarschijnlijk de reden waarom ik hier nu een punt van maak.
Ik denk dat ik me het meest druk maak om het feit dat mijn vriend zo vaag is over zijn geld. We hebben er nooit problemen mee gehad zoals het ging, was wat omslachtig af en toe, maar ergens ook wel fijn om eigen geld te hebben.
Maar het irriteert me gewoon als ik dit aankaart waarom hij me niet gewoon duidelijk kan zeggen waarom hij het niet wil. Begin zo af en toe af te vragen of hij uitgiftes heeft waar ik niks van mag weten ofzo! Terwijl ik wat dat betreft een open boek ben, hij ruimt altijd mijn bankafschriften op, maar de zijne krijg ik nooit te zien. Sterker nog, hij heeft ooit eens zijn afschriften van zijn spaarrekening verstopt of weggegooid toen ik erachter kwam dat hij loog over de hoogte van zijn rekening. Lijkt me ergens ook niet echt normaal. En serieus, hij had hier echt geen reden toe, ik zal hem never nooit om geld vragen, dat is het niet. Maar dat is waarschijnlijk de reden waarom ik hier nu een punt van maak.
vrijdag 31 augustus 2007 om 13:24
dat snap ik ook wel the one and only, maar volgens mij moet je dan daar het gesprek over voeren:
- waarom is hij zo vaag over zijn inkomen en hoogte van zijn spaargeld?
- Hoe gaan jullie zorgen dat de verhouding in bijdrage eerlijk is als jij straks minder gaat werken?
Gelijk naar een 'alles op 1 hoop' situatie is voor hem waarschijnlijk echt een brug te ver, maar dat je over bovenstaande een gesprek wilt vind ik niet meer dan logisch en eigenlijk bent ik het met vorige schrijfster eens dat het me verbaasd dat jullie daar niet eerder over gesproken hebben. Wij hebben dus ook ieder ons eigen geld, maar zijn WEL eerlijk naar elkaar toe over hoe veel we verdienen en sparen etc. en dat vind ik eigenlijk niet meer dan logisch in een relatie, zeker als je samen een kind hebt.
- waarom is hij zo vaag over zijn inkomen en hoogte van zijn spaargeld?
- Hoe gaan jullie zorgen dat de verhouding in bijdrage eerlijk is als jij straks minder gaat werken?
Gelijk naar een 'alles op 1 hoop' situatie is voor hem waarschijnlijk echt een brug te ver, maar dat je over bovenstaande een gesprek wilt vind ik niet meer dan logisch en eigenlijk bent ik het met vorige schrijfster eens dat het me verbaasd dat jullie daar niet eerder over gesproken hebben. Wij hebben dus ook ieder ons eigen geld, maar zijn WEL eerlijk naar elkaar toe over hoe veel we verdienen en sparen etc. en dat vind ik eigenlijk niet meer dan logisch in een relatie, zeker als je samen een kind hebt.
vrijdag 31 augustus 2007 om 13:40
Als oud-bankmedewerker kan ik iedereen de beslissing om alles vanaf één bankrekening te doen van harte afraden. Een rekening waarbij beiden zonder handtekening van de ander geld kunnen opnemen, is gewoon een risico.
Natuurlijk gaat niemand ervan uit dat een relatie in minder vaarwater kan komen, maar feit is dat dat wel gebeurt. Als je dan bij de bank komt omdat je partner de hele rekening heeft leeggehaald, kan de bank niks voor je doen. Helaas pindakaas...
Gewoon lekker blijven rekenen en de gezamelijke kosten naar een gezamelijke rekening. \\:-)//
Natuurlijk gaat niemand ervan uit dat een relatie in minder vaarwater kan komen, maar feit is dat dat wel gebeurt. Als je dan bij de bank komt omdat je partner de hele rekening heeft leeggehaald, kan de bank niks voor je doen. Helaas pindakaas...
Gewoon lekker blijven rekenen en de gezamelijke kosten naar een gezamelijke rekening. \\:-)//
vrijdag 31 augustus 2007 om 13:55
We hebben het hier andersom: Alles qua inkomen gaat op de grote hoop, en we krijgen allebei een evengroot deel aan zakgeld waar we onze eigen dingen van kunnen doen. We zijn het zo gaan organiseren toen we zijn getrouwd, en we toen het uitgangspunt hadden dat we allebei evenveel beter kunnen worden van het samenzijn. Dat is dus gelijke deel aan zakgeld.
´t Is wel kunnen. Ik geef ook meer uit dan man, aan eigen kleding enzo, maar man lost van zijn eigen geld z´n studieschuld af. Cadeautjes voor elkaar kopen we van ons eigen geld, cadeautjes voor ons kind of andere familie gaat van de gezamenlijke rekening. Uiteten: van de gezamenlijke, tenzij een van ons gaat stappen met vrienden, dat gaat dan weer van de eigen rekening.
Overigens hebben we dit ook vastgelegd in de huwelijkse voorwaarden toen we gingen trouwen.
´t Is wel kunnen. Ik geef ook meer uit dan man, aan eigen kleding enzo, maar man lost van zijn eigen geld z´n studieschuld af. Cadeautjes voor elkaar kopen we van ons eigen geld, cadeautjes voor ons kind of andere familie gaat van de gezamenlijke rekening. Uiteten: van de gezamenlijke, tenzij een van ons gaat stappen met vrienden, dat gaat dan weer van de eigen rekening.
Overigens hebben we dit ook vastgelegd in de huwelijkse voorwaarden toen we gingen trouwen.
vrijdag 31 augustus 2007 om 14:15
Verbaast mij ook!
Als jij minder gaat werken profiteert hij daarvan omdat jij die tijd in jullie gezamenlijke kind steekt. Doordat jij zorgt kan hij zijn tijd en energie in zijn baan en carriere steken.
Als jullie uit elkaar zouden gaan ben jij erg slecht af als samenwoner. Als alleenstaande ongehuwde moeder heb je geen recht op alimentatie en gedeeld pensioen bijvoorbeeld. Terwijl jij je carriere wel opzij zet voor jullie gezin. Je pensioenopbouw daalt enorm als je minder gaat werken.
Hoe is de rest van jullie financien geregeld? Delen jullie alles 50/50 als jullie uit elkaar gaan? Staat het huis op beider naam?
Volgens mij is het hoog tijd om alles goed en eerlijk te regelen als er een kind op komst is! De houding van jouw vriend komt nogal onvolwassen en egocentrisch op mij over.
vrijdag 31 augustus 2007 om 14:40
Zolang mijn vriend en ik samenwonen hebben we altijd aparte bankrekeningen gehad. Ieder betaalde gewoon voor zich, en voor alle kosten die bij een huishouding komen kijken hebben we een gezamelijke rekening geopend waar we allebei maandelijks geld op storten.
Juliie hebben dus blijkbaar WEL al een gezamenlijke rekening. Waarom gaan jullie daar gewoon niet (veel) meer geld op storten, zodat je alle gezamenlijke kosten dekt? Dan kan hij je van zijn eigen geld dat overblijft altijd nog mee uit eten nemen als hij daar zin in heeft (flauw excuus van hem). En als jij minder gaat werken door de baby....ik dacht altijd dat een kind verzorgen ook werk was! Of mag jij de opvang dan ook uit eigen zak betalen als je full time blijft werken?
Juliie hebben dus blijkbaar WEL al een gezamenlijke rekening. Waarom gaan jullie daar gewoon niet (veel) meer geld op storten, zodat je alle gezamenlijke kosten dekt? Dan kan hij je van zijn eigen geld dat overblijft altijd nog mee uit eten nemen als hij daar zin in heeft (flauw excuus van hem). En als jij minder gaat werken door de baby....ik dacht altijd dat een kind verzorgen ook werk was! Of mag jij de opvang dan ook uit eigen zak betalen als je full time blijft werken?
.
vrijdag 31 augustus 2007 om 14:45
Wij hebben ook ieder een eigen rekening, dat is voor 'eigen' geld zeg maar zakgeld, nou ja het is toch van ons beiden. Maar het is vooral om overzicht te behouden, wat dat betreft zou ik het ook echt niet op een grote hoop willen hebben hoor. Etentjes enzo betaald gewoon degene die toevallig nog het meeste heeft staan maar veel gaat gewoon van de gezamelijke rek.
Ik kan me ook wel voorstellen, dat als jij mijn partner zou zijn en ik ben spaarzaam en jij houdt steeds een stuk maand over en wil ook nog minder werken, ik ook even na zou denken. Ik vind wel dat zeker als er kinderen komen het geld toch wel van beide is en ervoor ook al eigenlijk zeker hoe langer je samenwoont, en dat het het eerlijkste is om naar rato te betalen, maar dan moet jij ook je best doen. En alles op de grote hoop is dan gewoon niet slim. Niet dat ik je geen geld gun maar omdat je dan echt het overzicht kwijtraakt en ik zou zelf ook wel wat willen uitgeven ervan.
Maar goed ik snap ook niet waarom dit nu pas ter sprake komt. Wij hebben dan ook wel zo'n constructie maar we zijn wel compleet open over alles wat we doen met dat geld, we hebben ook ongelijke inkomens en tja als je niet samen alles wil delen waarom ga je dan samenwonen, en zeker voordat je een kind krijgt moet dat toch op orde zijn? Dan deel je nog veel meer met elkaar en heb je nog meer verantwoordelijkheid naar elkaar. En ja ik vind het soms ook lullig voor mijn vriend dat hij meer verdient en dus meer afdraagt maar goed, hij houdt alsnog wel meer over en hij verzekerd me dat hij het heel normaal vindt.
Je hebt allerlei regelingen om die geldzaken vast te laten leggen, dus hij hoeft echt niet bang te zijn dat jij er met zijn geld vandoor gaat of zo maar ik vind dat al een rare insteek. Hebben jullie wel een samenlevingscontract, testament, enz?
En misschien wil hij helemaal niet dat jij minder gaat werken, dat kan ook nog. Of hij wil zelf minder werken.
Tja het is nu zaak om ruim voor de baby er is dit allemaal uit te spreken en te regelen want straks hebben jullie het daar veel te druk voor.
Jullie moeten rustig om tafel gaan zitten, sommige dingen officieel vast laten leggen, en er zullen vast wel woorden vallen maar probeer het nu goed te regelen en te bespreken.
Prik een datum dan kunnen jullie er rustig naar kijken en alles bij elkaar verzamelen enzo. Want als je minder gaat werken zul je toch alles moeten weten en het geld wat dan binnenkomt eerlijk moeten verdelen (want je offert vaak meer op dan je denkt als je minder gaat werken zoals al gezegd).
Ik kan me ook wel voorstellen, dat als jij mijn partner zou zijn en ik ben spaarzaam en jij houdt steeds een stuk maand over en wil ook nog minder werken, ik ook even na zou denken. Ik vind wel dat zeker als er kinderen komen het geld toch wel van beide is en ervoor ook al eigenlijk zeker hoe langer je samenwoont, en dat het het eerlijkste is om naar rato te betalen, maar dan moet jij ook je best doen. En alles op de grote hoop is dan gewoon niet slim. Niet dat ik je geen geld gun maar omdat je dan echt het overzicht kwijtraakt en ik zou zelf ook wel wat willen uitgeven ervan.
Maar goed ik snap ook niet waarom dit nu pas ter sprake komt. Wij hebben dan ook wel zo'n constructie maar we zijn wel compleet open over alles wat we doen met dat geld, we hebben ook ongelijke inkomens en tja als je niet samen alles wil delen waarom ga je dan samenwonen, en zeker voordat je een kind krijgt moet dat toch op orde zijn? Dan deel je nog veel meer met elkaar en heb je nog meer verantwoordelijkheid naar elkaar. En ja ik vind het soms ook lullig voor mijn vriend dat hij meer verdient en dus meer afdraagt maar goed, hij houdt alsnog wel meer over en hij verzekerd me dat hij het heel normaal vindt.
Je hebt allerlei regelingen om die geldzaken vast te laten leggen, dus hij hoeft echt niet bang te zijn dat jij er met zijn geld vandoor gaat of zo maar ik vind dat al een rare insteek. Hebben jullie wel een samenlevingscontract, testament, enz?
En misschien wil hij helemaal niet dat jij minder gaat werken, dat kan ook nog. Of hij wil zelf minder werken.
Tja het is nu zaak om ruim voor de baby er is dit allemaal uit te spreken en te regelen want straks hebben jullie het daar veel te druk voor.
Jullie moeten rustig om tafel gaan zitten, sommige dingen officieel vast laten leggen, en er zullen vast wel woorden vallen maar probeer het nu goed te regelen en te bespreken.
Prik een datum dan kunnen jullie er rustig naar kijken en alles bij elkaar verzamelen enzo. Want als je minder gaat werken zul je toch alles moeten weten en het geld wat dan binnenkomt eerlijk moeten verdelen (want je offert vaak meer op dan je denkt als je minder gaat werken zoals al gezegd).
vrijdag 31 augustus 2007 om 14:53
Ik sluit me volledig aan bij Wanda_p! Zo denk ik er ook precies over. Jullie besluiten samen dat 1 van jullie minder gaat werken en dat ben jij dus. Daar profiteert hij ook van doordat hij zijn carriere kan voortzetten, minder aan kinderopvang hoeft te betalen etcetera. Dus hetgeen jij er in inkomen op achteruitgaat door minder te gaan werken, zou evenredig verdeelt moeten worden. Ofwel: hij moet dat voor een deel compenseren zodat jullie er allebei evenveel op achteruit gaan. Zijn aandeel in de lasten moet dan gewoon omhoog. Het zou te gek zijn als jij nu een dag minder gaat werken en van bijvoorbeeld 300 euri minder rond moet komen en hij maar lekker blijft doorwerken en verdienen en geen cent meer gaat betalen.
Hoe zit het verder dan met de verdeling van kosten, betalen jullie dat evenredig, dus als hij meer verdient, betaalt hij dan ook een groter deel van de lasten?
Ik zou e.e.a. ook vast laten leggen in een samenlevingscontract oid.
Hoe zit het verder dan met de verdeling van kosten, betalen jullie dat evenredig, dus als hij meer verdient, betaalt hij dan ook een groter deel van de lasten?
Ik zou e.e.a. ook vast laten leggen in een samenlevingscontract oid.
vrijdag 31 augustus 2007 om 15:07
Verbazingwekkend dat geld zo'n hot issue blijft, zelfs al je samenwoont of getrouwd bent........ Men wil alles met elkaar delen, behalve geld (uitzonderingen daargelaten).
Hier gaat alles op één hoop. Er komt maandelijks een bepaald bedrag binnen en daar gaan de rekeningen en het huishoudgeld van af. De rest hebben we over om andere zaken van te kopen. Ik moet daarbij wel vermelden dat we allebei goed met geld om kunnen gaan en we overleggen vaak of we iets wel of niet aan zullen schaffen of ermee zullen wachten. Van het begin af aan hebben we allebei opening van zaken gegeven over onze financiële situatie en bank/giro-afschriften en afschriften van spaarrekeningen zijn vrijelijk voor ons allebei ter inzage.
Ik ben 17 jaar getrouwd geweest met een man die vaag was over geld en er ook regelmatig over loog en me voor verrassingen zette. Daar zit altijd rottigheid achter, op wat voor manier dan ook. Ikzelf wil nooit geen relatie meer met allerlei geheimen, want dat verborgen stukje is meestal niet echt positief.
Marion
Hier gaat alles op één hoop. Er komt maandelijks een bepaald bedrag binnen en daar gaan de rekeningen en het huishoudgeld van af. De rest hebben we over om andere zaken van te kopen. Ik moet daarbij wel vermelden dat we allebei goed met geld om kunnen gaan en we overleggen vaak of we iets wel of niet aan zullen schaffen of ermee zullen wachten. Van het begin af aan hebben we allebei opening van zaken gegeven over onze financiële situatie en bank/giro-afschriften en afschriften van spaarrekeningen zijn vrijelijk voor ons allebei ter inzage.
Ik ben 17 jaar getrouwd geweest met een man die vaag was over geld en er ook regelmatig over loog en me voor verrassingen zette. Daar zit altijd rottigheid achter, op wat voor manier dan ook. Ikzelf wil nooit geen relatie meer met allerlei geheimen, want dat verborgen stukje is meestal niet echt positief.
Marion
vrijdag 31 augustus 2007 om 15:48
Zo, wat een hoop reacties! 
Ik lees hier en daar dat jullie je afvragen waarom we het hier niet eerder over hebben gehad. Waarschijnlijk omdat het goed ging op de manier waarop we het tot nu toe doen omdat we tot voor kort ons nog niet druk hoefden te maken over de financiele zaken als hypotheek (die een stuk hoger ligt als de huur van ons vorige huis) belastingteruggaves, kosten voor inrichting, babyspullen etc. Nu wel.
Ik ben een tijdje geleden ook iets minder gaan werken, maar aangezien dit mijn eigen keus was heb ik hem niet belast met mijn mindere inkomsten en ben ik gewoon het evenredige deel blijven betalen. Vond ik wel zo eerlijk, en ik kon het nog steeds wel ophoesten. We betalen dus steeds 50/50. (hoewel ik wel iets minder verdien, maar dat was mijn eigen keus)
Heb gister mijn werkgever gevraagd voor mij een berekening te maken wat ik over zou houden als ik straks na de geboorte minder wil gaan werken, en toen ik zag wat ik daarvan zou overhouden moest ik me toch wel even achter mijn oren krabben, was namelijk niet zoveel. Dus vandaar de discussie met mijn vriend om alles op een hoop te gooien en daar alles van te betalen, ipv dan steeds te moeten uitekenen wie welk deel moet betalen.
Maar ipv dan we eindelijk eens rond te tafel gaan zitten om te kijken hoe of wat houdt hij maar steeds de boot af, zo van, komt nog wel... terwijl ik binnenkort mijn werkgever moet vertellen wat ik van plan ben, minder werken of niet.
Het fijne van een forum is dat nu ik sommige zaken zo opschrijf ze voor mij ineens wat duidelijker worden, lijkt wel of ik over me heen laat lopen! Idd tijd voor een goed gesprek!
Maar was verder dus gewoon benieuwd hoe andere mensen dit geregeld hadden, en lees dus al dat er wel meer zijn die het zo doen als wij.
Wat betreft samenlevingscontract of trouwen, ook dat komt er maar niet van. Ik wil dat wel graag, ik bedoel, we hebben tenslotte wel een huis samen (staat op naam van ons beiden) en een kindje op komst, maar nog niks geregeld. Niet omdat ik dat niet wil, integendeel, ook dat is een heikel punt tussen ons. Wil dat graag, maar als eerste antwoord krijg ik dat het geld kost (gierig, zei ik toch
) en vervolgens wordt het op de lange baan geschoven. Snap eigenlijk ook niet waarom ik deze zaken niet gewoon doordrijf, ik wil dit toch wel geregeld hebben! Dus vanavond wordt er gepraat! 
Ik lees hier en daar dat jullie je afvragen waarom we het hier niet eerder over hebben gehad. Waarschijnlijk omdat het goed ging op de manier waarop we het tot nu toe doen omdat we tot voor kort ons nog niet druk hoefden te maken over de financiele zaken als hypotheek (die een stuk hoger ligt als de huur van ons vorige huis) belastingteruggaves, kosten voor inrichting, babyspullen etc. Nu wel.
Ik ben een tijdje geleden ook iets minder gaan werken, maar aangezien dit mijn eigen keus was heb ik hem niet belast met mijn mindere inkomsten en ben ik gewoon het evenredige deel blijven betalen. Vond ik wel zo eerlijk, en ik kon het nog steeds wel ophoesten. We betalen dus steeds 50/50. (hoewel ik wel iets minder verdien, maar dat was mijn eigen keus)
Heb gister mijn werkgever gevraagd voor mij een berekening te maken wat ik over zou houden als ik straks na de geboorte minder wil gaan werken, en toen ik zag wat ik daarvan zou overhouden moest ik me toch wel even achter mijn oren krabben, was namelijk niet zoveel. Dus vandaar de discussie met mijn vriend om alles op een hoop te gooien en daar alles van te betalen, ipv dan steeds te moeten uitekenen wie welk deel moet betalen.
Maar ipv dan we eindelijk eens rond te tafel gaan zitten om te kijken hoe of wat houdt hij maar steeds de boot af, zo van, komt nog wel... terwijl ik binnenkort mijn werkgever moet vertellen wat ik van plan ben, minder werken of niet.
Het fijne van een forum is dat nu ik sommige zaken zo opschrijf ze voor mij ineens wat duidelijker worden, lijkt wel of ik over me heen laat lopen! Idd tijd voor een goed gesprek!
Maar was verder dus gewoon benieuwd hoe andere mensen dit geregeld hadden, en lees dus al dat er wel meer zijn die het zo doen als wij.
Wat betreft samenlevingscontract of trouwen, ook dat komt er maar niet van. Ik wil dat wel graag, ik bedoel, we hebben tenslotte wel een huis samen (staat op naam van ons beiden) en een kindje op komst, maar nog niks geregeld. Niet omdat ik dat niet wil, integendeel, ook dat is een heikel punt tussen ons. Wil dat graag, maar als eerste antwoord krijg ik dat het geld kost (gierig, zei ik toch
) en vervolgens wordt het op de lange baan geschoven. Snap eigenlijk ook niet waarom ik deze zaken niet gewoon doordrijf, ik wil dit toch wel geregeld hebben! Dus vanavond wordt er gepraat!
vrijdag 31 augustus 2007 om 15:53
Heel verstandig dat je nu op je strepen gaat staan, want samen een huis en straks ook een baby en niets vastgelegd...dat lijkt me echt niet verstandig.
Een samenlevingscontract kun je voor ruim 500 euro afsluiten, en ja wie besteedt dat niet liever aan een vakantie, maar je zult er je leven lang spijt van krijgen als je niets geregeld hebt en jullie gaan uit elkaar, één van beide komt te overlijden etc etc...Succes!
Een samenlevingscontract kun je voor ruim 500 euro afsluiten, en ja wie besteedt dat niet liever aan een vakantie, maar je zult er je leven lang spijt van krijgen als je niets geregeld hebt en jullie gaan uit elkaar, één van beide komt te overlijden etc etc...Succes!
vrijdag 31 augustus 2007 om 15:55
Wij hebben ieder een eigen rekening en spaarrekening en een gezamelijke rekening. We storten daar iedere maand automatisch een bedrag op voor de vaste lasten en wat je overhoudt is voor je zelf, heel makkelijk. Ik zou het denk ik niet anders willen. Nu kan ik van mijn eigen rekening lekker doen wat ik zelf wil en nog steeds cadeautjes en dingen zelf betalen. Ik studeer nog en mijn vriend werkt fulltime, dus hij verdient veel meer, ik stort dus minder geld op de gezamelijk rekening dan hij en als ik straks een baan heb zal dat weer veranderen.
vrijdag 31 augustus 2007 om 15:59
Ik ben een groot voorstander van het vastleggen van afspraken in een samenlevingscontract of iets vergelijkbaars. Eerlijk gezegd begrijp ik nog niet waarom je eerst zwanger wordt en pas daarna over dit soort zaken spreekt of ze zelfs denkt te moeten afdwingen. Maar dat laat onverlet dat het probleem hier niet het geld of de verdeling van geld is. Het gaat om het gebrek aan vertrouwen tussen jullie. Daat laat zich niet oplossen door een samenlevingscontract of een gezamenlijke bankrekening.
vrijdag 31 augustus 2007 om 16:42
Als hij een kind kan verwekken kan hij toch ook wel een keer over geld, delen en verantwoordelijkheden praten? Ik begrijp echt niet dat dat zo'n probleem kan zijn.
Waarschijnlijk doet geen mens dat maar je kunt hem ook gewoon voor het blok zetten. Je blijft evenveel werken als je nu doet en als de baby er is zorgt hij maar voor opvang. Of hij gaat minder werken en is vrij op de dagen dat er nog geen opvang is.
vrijdag 31 augustus 2007 om 16:48
Wij hebben trouwens allebei een full time baan, een gezamenlijke betaalrekening, een gezamenlijke spaarrekening, zijn getrouwd en hebben geen kinderen. We weten van elkaar wat we verdienen (komt op 1 rekening binnen) en overleggen over grotere uitgaven. Zo hebben we het vanaf het begin gedaan en het bevalt ons allebei goed. Ik zeg niet dat dit voor iedereen het beste is maar openheid en een gezamenlijk verantwoordelijkheidsgevoel tegenover het kind lijkt me wel het minste.
vrijdag 31 augustus 2007 om 18:20
vrijdag 31 augustus 2007 om 18:33
Ik snap echt niet waarom je meteen maar al je geld op de grote hoop zou moeten gooien omdat je een kind verwacht. Je kunt er toch voor zorgen dat er een gezamenlijke rekening komt waar je huishoudelijke uitgaven (hypotheek of huur, andere vaste lasten, en ook kosten voor de baby) van uit geeft en een gezamelijk spaarpotje waar je vakanties ed maar ook spullen voor jullie huis van koopt? Waarom doe je zo panisch?
