Relaties
alle pijlers
Wie herkent dit?
woensdag 9 mei 2007 om 15:38
Soms vraag ik me af of vrouwen( of ik in dit geval) zo moeilijk in elkaar zitten.
Ik zal het even uitleggen. Sinds bijna twee jaar heb ik een hele lieve vriend. We komen van ver, zijn langzaam aan en ook na een breuk van twee maanden toch verder gegaan met elkaar. We hebben allebei een verleden( met vervelende ex-en) en waren daardoor, met name hij, bang om zich te binden, bang om de verantwoordelijkheid weer aan te gaan.
Vorig jaar heeft hij er toen ene punt achter gezet omdat hij het alemaal niet meer wist. Ik voelde toen heel duidelijk dat hij wel degelijk van me hield en liet het ook maar gaan. Het heeft geen zin om te knokken voor iemand die niet wil. Heb toen ook echt niets van me laten horen en via via hoorde ik wel dat hij naar me informeerde en dat hij deze mensen ook vroeg op me te passen.
Ik zelfzei tegen die mensen laat m maar... hij komt er wel achter.
En inderdaad zei ik ook die gaat snel achter de vrouwen aan en ja ik had gelijk. Ik had echter meer het idee en gevoel zo van dan zijn we haar vergeten. Ook daarin bleek ik gelijk te hebben, hij heeft me dit opgebiecht maar wat kon ik er mee? Hij was immers vrijgezel en ik had ook met een ander gezoend. Toch deed het mega veel pijn, voelde me aan de kant gezet als oud vuil. Hij zegt dat het vooral voor hem een eyeopener is geweest dat ik THE one was. Na een lange omzwerming kwamen we weer bij elkaar. Een van de reden dat het uitging was dat hij niet de stap wilde zetten om te gaan samenwonen en voelde zich onder druk gezet. Mijn mond viel echter open toen hij uiteindelijk vrij snel met me wilde samenwonen. Dat zijn we dus inderdaad gaan doen. En dat bevalt heel goed, moet ik zeggen van beide kanten, hij zegt het zelf als ik hem er naar vraag. Zo goed zelf dat hij bezig is zijn huisje te verkopen zodat we samen wat kunnen gaanbeginnen. So far so good... wat zeur je nu zou je zeggen.
Nou wat mij opvalt is dat hij niet zo bezig met mij lijkt te zijn als ik met hem. Hij is echt superlief als hij bij me is maar ik heb altijd het gevoel dat ik gekker van hem ben dan hij van mij. Ik verlang nog steeds elke dag naar m en zou ook het liefst elke dag willen vrijen. Hij vind twee keer per week wel zat. Inderdaad hebben we drukke tijden achter de rug maarhet lijk wel alsof ik geen contact kan maken, snappen jullie wat ik bedoel? Diep van binnen. Gisteren lag ik al half te slapen en ineens wordt er aan me gefriemeld. Ik merkte wel dat hij wilde vrijen maar het leek ook wel alsof het "moest"van hemzelf. Naderhand vroeg ik aan hem of hij me iets wilde vertellen, dat gevoel had ik namelijk, en hij zei van niet en dat hij van me hield. Ik ben nog steeds erg verliefd en heb het gevoel dat ik me soms in moet houden. Tuurlijk heb ik hier geprobeerd met hem over te praten maar volgens hem is er niets aan de hand. Ik weet het even niet meer. Heb ook gevraagd of er mss iemand anders is, ja weet jij veel, maar hij zegt dat dat niet zo is. Voel me een beetje alleen hierin. Misscjien dat jullie verhelderende kijk iets van nuchterheid kan bieden.
Groet summertime
Ik zal het even uitleggen. Sinds bijna twee jaar heb ik een hele lieve vriend. We komen van ver, zijn langzaam aan en ook na een breuk van twee maanden toch verder gegaan met elkaar. We hebben allebei een verleden( met vervelende ex-en) en waren daardoor, met name hij, bang om zich te binden, bang om de verantwoordelijkheid weer aan te gaan.
Vorig jaar heeft hij er toen ene punt achter gezet omdat hij het alemaal niet meer wist. Ik voelde toen heel duidelijk dat hij wel degelijk van me hield en liet het ook maar gaan. Het heeft geen zin om te knokken voor iemand die niet wil. Heb toen ook echt niets van me laten horen en via via hoorde ik wel dat hij naar me informeerde en dat hij deze mensen ook vroeg op me te passen.
Ik zelfzei tegen die mensen laat m maar... hij komt er wel achter.
En inderdaad zei ik ook die gaat snel achter de vrouwen aan en ja ik had gelijk. Ik had echter meer het idee en gevoel zo van dan zijn we haar vergeten. Ook daarin bleek ik gelijk te hebben, hij heeft me dit opgebiecht maar wat kon ik er mee? Hij was immers vrijgezel en ik had ook met een ander gezoend. Toch deed het mega veel pijn, voelde me aan de kant gezet als oud vuil. Hij zegt dat het vooral voor hem een eyeopener is geweest dat ik THE one was. Na een lange omzwerming kwamen we weer bij elkaar. Een van de reden dat het uitging was dat hij niet de stap wilde zetten om te gaan samenwonen en voelde zich onder druk gezet. Mijn mond viel echter open toen hij uiteindelijk vrij snel met me wilde samenwonen. Dat zijn we dus inderdaad gaan doen. En dat bevalt heel goed, moet ik zeggen van beide kanten, hij zegt het zelf als ik hem er naar vraag. Zo goed zelf dat hij bezig is zijn huisje te verkopen zodat we samen wat kunnen gaanbeginnen. So far so good... wat zeur je nu zou je zeggen.
Nou wat mij opvalt is dat hij niet zo bezig met mij lijkt te zijn als ik met hem. Hij is echt superlief als hij bij me is maar ik heb altijd het gevoel dat ik gekker van hem ben dan hij van mij. Ik verlang nog steeds elke dag naar m en zou ook het liefst elke dag willen vrijen. Hij vind twee keer per week wel zat. Inderdaad hebben we drukke tijden achter de rug maarhet lijk wel alsof ik geen contact kan maken, snappen jullie wat ik bedoel? Diep van binnen. Gisteren lag ik al half te slapen en ineens wordt er aan me gefriemeld. Ik merkte wel dat hij wilde vrijen maar het leek ook wel alsof het "moest"van hemzelf. Naderhand vroeg ik aan hem of hij me iets wilde vertellen, dat gevoel had ik namelijk, en hij zei van niet en dat hij van me hield. Ik ben nog steeds erg verliefd en heb het gevoel dat ik me soms in moet houden. Tuurlijk heb ik hier geprobeerd met hem over te praten maar volgens hem is er niets aan de hand. Ik weet het even niet meer. Heb ook gevraagd of er mss iemand anders is, ja weet jij veel, maar hij zegt dat dat niet zo is. Voel me een beetje alleen hierin. Misscjien dat jullie verhelderende kijk iets van nuchterheid kan bieden.
Groet summertime
woensdag 9 mei 2007 om 15:48
Hey Summertime,
Ik heb iets soortgelijks meegemaakt... Ik heb bijna anderhalf iets met mijn vriend en ongeveer 3 maanden geleden is het ook een periode uitgeweest omdat hij het allemaal niet meer wist. In die periode is hij er net zoals jouw vriend achtergekomen dat ik toch 'the one' ben, ook ik had net als jij altijd het gevoel dat hij toch heel veel van me hield...
Ik merk dat mijn vriend ontzettend zijn best doet voor mij en ook heel lief is. Maar ik heb ook dat ik meer bij hem wil zijn, meer wil vrijen, enz. Ik kan hier ook erg onzeker door worden bij vlagen. Als ik het daar soms met mijn vriend over heb wijst hij me op dingen die hij voor me heeft gedaan en waarin hij heeft laten blijven hoeveel hij om me geeft... Aan die dingen denk ik zelf amper als ik me zo onzeker voel. Vaak denk je dan alleen maar aan de 'slechte' dingen.
Daarnaast heb ik mijn vriend erop moeten wijzen dat het feit dat hij het heeft uitgemaakt toentertijd, nogal zijn sporen nagelaten heeft bij mij. Als hij een keer wat minder spraakzaam is gaan bij mij meteen de alarmbellen rinkelen en komt alles wat ik voelde voordat het uitging meteen weer boven (toen ik ook wel merkte dat er iets mis was, maar hij weinig wilde zeggen).
Voor mijn vriend is het duidelijk wat hij voor me voelt en waarom hij eens minder spraakzaam is, voor mij komt meteen het 'oude' gevoel weer boven. Hij weet dit nu en geeft nu ook uit zichzelf aan waarom hij zo doet en stelt me gerust.
Toch komen die angst en boze gevoelens eens in de zoveel tijd weer boven en dat zal nog wel even blijven. Ik moet hem toch opnieuw leren vertrouwen en op zijn gevoel leren vertrouwen.
Ik zou dus niet meteen denken dat de dingen die jouw vriend doet tekenen zijn dat hij niet graag met je is. Misschien voelt hij wel druk om het allemaal goed te doen omdat jullie weer bij elkaar zijn.
Ik denk dat je het beste op een rustige manier je onzekerheden kan uitspreken en uitleggen waarom je je zo voelt. Dan kan hij daar rekening mee houden. En jij moet leren om er maar gewoon op te vertrouwen dat hij van je houdt, want hoe wrang het ook is, daar heb je toch geen controle over...
Sterkte!
Ik heb iets soortgelijks meegemaakt... Ik heb bijna anderhalf iets met mijn vriend en ongeveer 3 maanden geleden is het ook een periode uitgeweest omdat hij het allemaal niet meer wist. In die periode is hij er net zoals jouw vriend achtergekomen dat ik toch 'the one' ben, ook ik had net als jij altijd het gevoel dat hij toch heel veel van me hield...
Ik merk dat mijn vriend ontzettend zijn best doet voor mij en ook heel lief is. Maar ik heb ook dat ik meer bij hem wil zijn, meer wil vrijen, enz. Ik kan hier ook erg onzeker door worden bij vlagen. Als ik het daar soms met mijn vriend over heb wijst hij me op dingen die hij voor me heeft gedaan en waarin hij heeft laten blijven hoeveel hij om me geeft... Aan die dingen denk ik zelf amper als ik me zo onzeker voel. Vaak denk je dan alleen maar aan de 'slechte' dingen.
Daarnaast heb ik mijn vriend erop moeten wijzen dat het feit dat hij het heeft uitgemaakt toentertijd, nogal zijn sporen nagelaten heeft bij mij. Als hij een keer wat minder spraakzaam is gaan bij mij meteen de alarmbellen rinkelen en komt alles wat ik voelde voordat het uitging meteen weer boven (toen ik ook wel merkte dat er iets mis was, maar hij weinig wilde zeggen).
Voor mijn vriend is het duidelijk wat hij voor me voelt en waarom hij eens minder spraakzaam is, voor mij komt meteen het 'oude' gevoel weer boven. Hij weet dit nu en geeft nu ook uit zichzelf aan waarom hij zo doet en stelt me gerust.
Toch komen die angst en boze gevoelens eens in de zoveel tijd weer boven en dat zal nog wel even blijven. Ik moet hem toch opnieuw leren vertrouwen en op zijn gevoel leren vertrouwen.
Ik zou dus niet meteen denken dat de dingen die jouw vriend doet tekenen zijn dat hij niet graag met je is. Misschien voelt hij wel druk om het allemaal goed te doen omdat jullie weer bij elkaar zijn.
Ik denk dat je het beste op een rustige manier je onzekerheden kan uitspreken en uitleggen waarom je je zo voelt. Dan kan hij daar rekening mee houden. En jij moet leren om er maar gewoon op te vertrouwen dat hij van je houdt, want hoe wrang het ook is, daar heb je toch geen controle over...
Sterkte!
woensdag 9 mei 2007 om 15:54
woensdag 9 mei 2007 om 18:10
Summer, het spijt me als dit misschien niet is wat je wilt horen, maar ik herken je verhaal helemaal. Ik heb de afgelopen maanden het gevoel gehad dat er "iets" was, dat ik gekker op mijn vriend was dan hij op mij.Hij ontkende in alle toonaarden. Als hij stil was, kwam dat door zijn werk, door zijn familie, etc.Sinds vorige week donderdag zijn we uit elkaar. Hij houdt wel van me, maar niet genoeg om met mij zijn leven te delen. We hadden net een half jaar samen een huis wat ik nu in m'n eentje bij lange na niet kan betalen en ik zit, naast de emotionele schade, financieel totaal aan de grond.Alarmbellen rinkelen niet voor niets. Ik zeg niet dat het bij jou ook zo hoeft te gaan, maar negeer ze niet en doe er iets mee. Forceer desnoods een ruzie, als je denkt dat hij dan WEL eerlijk is. Ik hoop echt dat het bij jullie wel goed blijft gaan.
maandag 21 mei 2007 om 17:28
Beide dames, bedankt voor de reactie. Ik zit nog steeds een beetje in dezelfde situstie. Weet niet zo heel goed een uitweg. Heb het wel bespreekbaar gemaakt maar ik krijg steeds hetzelfde antwoord dat er niets is. Ja wat moet je dan met je gevoel als je het gevoel heb dat er wel wat is. Hij wordt er een beetje gek van, ik loop op mn tenen omdat ik niet steeds erover wil beginnen en hij krijgt het idee dat ik hem op zn nek zit. Ik heb gewoon steeds het gevoel dat ik mn "oude"lover kwijt ben. Ik mis de aandacht, het opgaan in elkaar. Ik weet best dat dat vlagen zijn maar waarom heb ik daar nog wel steeds last van. Hij zegt veel van me te houden maar toch heb ik het gevoel dat ik meer met hem bezig ben dan hij met mij. Soms komt het over als desinteresse. Je hebt het gevoel alsof je spoken ziet die er niet zijn zoals hij beweert. Ik hou heel veel van m en wil m niet kwijt. Maar waar is de attentheid gebleven, het de wereld zijn voor iemand. Of verlang ik terug naar het verliefdheistijdperk wat overgaat in houden van. Ik hoor graag van jullie.
Groet Summertime
Groet Summertime
