Relaties
alle pijlers
Wie ook?
dinsdag 8 mei 2007 om 20:07
Ik zit met een probleem,waar ik af en aan last van heb.
Vooral als mijn man de middagdienst heeft,dan kan ik mij zo alleen en eenzaam voelen.
Mijn man zegt dan "ga lekker wat voor jezelf doen",maar ik ben kwijt wat ik zelf ook alweer leuk vond.
Ben veel te veel bezig geweest met wat andere mensen leuk vonden.
Ook maak ik niet gauw contact en de paar mensen die ik ken...als die niets van zich laten horen,denk ik"zie je wel, ze denken niet aan mij,die hebben zat aan zichzelf".
Ik kan nooit eens iets voor mezelf doen,gewoon omdat IK het leuk vind(bijv iets knutselen),heb altijd het gevoel dat er iemand bij moet zijn, die zegt dat ik dat goed gedaan heb.
Een soort van bevestiging dat wat ik doe goed is.
Idioot,ik weet het.:$
Het is ook niet zo dat ik nou een zielig hoopje ellende ben,want de buitenwereld ziet niks aan mij.
Want ga maar eens vertellen dat je je eenzaam en alleen voelt.
Terwijl er toch, als ik lees, heel veel mensen zijn die zich ook zo voelen,maar daar zie je het ook niet aan.
Kent iemand dit gevoel en wat doen jullie eraan.
Mijn man weet van mijn gevoel,maar weet er ook niet zo gauw een oplossing voor.
Vooral als mijn man de middagdienst heeft,dan kan ik mij zo alleen en eenzaam voelen.
Mijn man zegt dan "ga lekker wat voor jezelf doen",maar ik ben kwijt wat ik zelf ook alweer leuk vond.
Ben veel te veel bezig geweest met wat andere mensen leuk vonden.
Ook maak ik niet gauw contact en de paar mensen die ik ken...als die niets van zich laten horen,denk ik"zie je wel, ze denken niet aan mij,die hebben zat aan zichzelf".
Ik kan nooit eens iets voor mezelf doen,gewoon omdat IK het leuk vind(bijv iets knutselen),heb altijd het gevoel dat er iemand bij moet zijn, die zegt dat ik dat goed gedaan heb.
Een soort van bevestiging dat wat ik doe goed is.
Idioot,ik weet het.:$
Het is ook niet zo dat ik nou een zielig hoopje ellende ben,want de buitenwereld ziet niks aan mij.
Want ga maar eens vertellen dat je je eenzaam en alleen voelt.
Terwijl er toch, als ik lees, heel veel mensen zijn die zich ook zo voelen,maar daar zie je het ook niet aan.
Kent iemand dit gevoel en wat doen jullie eraan.
Mijn man weet van mijn gevoel,maar weet er ook niet zo gauw een oplossing voor.
dinsdag 8 mei 2007 om 20:12
Ik herken dat wel. Ik ben bang om alleen te zijn en kan ook slecht alleen zijn. Voel me dan verdrietig, ik denk dan dat niemand het de moeite waard vindt om met me op te trekken. Ik weet dat het bij voorkomt uit onzekerheid. Omdat ik een laag zelfbeeld heb, heb ik bevestiging nodig van een ander. Terwijl die bevestiging van nature eigenlijk uit jezelf moet komen.
dinsdag 8 mei 2007 om 20:16
Ik ken het wel, ik kan somehow niet doordeweeks overdag thuis zijn zonder me vervelend te gaan voelen. Ik woon al jaaaaren alleen en 's avonds alleen thuis zijn na het werk gaat prima. en in het weekend ook. Maar overdag doordeweeks, dan voel ik me verloren. Omdat ik weet dat de rest van de wereld aan het werk is denk ik, en dat er dus niemand is die ik kan bellen om iets leuks te gaan doen.
Het is trouwens wel anders als ik weet dat ik 's avonds een afspraak heb, dat overdag thuiszitten voelt alleen verloren als ik weet dat er ook echt de hele dag geen menselijk contact gaat zijn zeg maar. Dan moet ik gewoon overdag naar buiten, een eindje fietsen ofzo, of shoppen.
Dus misschien wel ietsje anders dan bij jou, want jij weet dat 's avonds je man thuiskomt. Toch hoor ik het van anderen ook wel, een vriendin die drie dagen per week werkte is weer vier dagen gaan werken omdat ze geen idee had wat ze met die twee vrije doordeweekse dagen aan moest, omdat ze nooit iemand kon bellen om te gaan lunchen ofzo. Zij voelde zich dan ook verloren, en 1 vrije doordeweekse dag kon ze nog wel aangenaam doorbrengen, maar twee per week was echt teveel van het goede.
Heb je het op andere tijdstippen ook of vooral doordeweeks overdag?
Het is trouwens wel anders als ik weet dat ik 's avonds een afspraak heb, dat overdag thuiszitten voelt alleen verloren als ik weet dat er ook echt de hele dag geen menselijk contact gaat zijn zeg maar. Dan moet ik gewoon overdag naar buiten, een eindje fietsen ofzo, of shoppen.
Dus misschien wel ietsje anders dan bij jou, want jij weet dat 's avonds je man thuiskomt. Toch hoor ik het van anderen ook wel, een vriendin die drie dagen per week werkte is weer vier dagen gaan werken omdat ze geen idee had wat ze met die twee vrije doordeweekse dagen aan moest, omdat ze nooit iemand kon bellen om te gaan lunchen ofzo. Zij voelde zich dan ook verloren, en 1 vrije doordeweekse dag kon ze nog wel aangenaam doorbrengen, maar twee per week was echt teveel van het goede.
Heb je het op andere tijdstippen ook of vooral doordeweeks overdag?
dinsdag 8 mei 2007 om 21:19
Hoi Bradamante
Nee,ik heb het meestal als mijn man werken is van 2 tot 12 s'avonds.
Ik ben ook niet zo iemand die belt,ben je thuis voor een bakkie.
Dan ben ik heel negatief en denk,jij belt mij ook niet.
Verkeerd ik weet het.
Ik ben niet zo'n kletskous,dus ik ben bang dat mensen mij saai vinden.
Ik vraag mij af waarom mijn bestaan (naar mijn mening) pas zin heeft met de goedkeuring van andere.
En waarom ik mijzelf niet kan zeggen dat ik de moeite waard ben om te bestaan.
Nee,ik heb het meestal als mijn man werken is van 2 tot 12 s'avonds.
Ik ben ook niet zo iemand die belt,ben je thuis voor een bakkie.
Dan ben ik heel negatief en denk,jij belt mij ook niet.
Verkeerd ik weet het.
Ik ben niet zo'n kletskous,dus ik ben bang dat mensen mij saai vinden.
Ik vraag mij af waarom mijn bestaan (naar mijn mening) pas zin heeft met de goedkeuring van andere.
En waarom ik mijzelf niet kan zeggen dat ik de moeite waard ben om te bestaan.
dinsdag 8 mei 2007 om 21:25
Daar zou ik wel proberen wat aan te veranderen als ik jou was, aan allebei de dingen: dus EN leren je in je eentje beter te vermaken EN niet denken dat mensen niet op jou zitten te wachten (met dat laatste heb ik ook nog wel moeite, hebben veel mensen last van hoor, je bent niet de enige)
Anders ben je zo afhankelijk van je man en dat is voor jezelf niet fijn. Neem rustig de tijd om aan die dingen te werken, het hoeft allemaal niet op stel en sprong. Maar ga er wel mee aan de slag, dan ga je je vast steeds beter voelen!
Anders ben je zo afhankelijk van je man en dat is voor jezelf niet fijn. Neem rustig de tijd om aan die dingen te werken, het hoeft allemaal niet op stel en sprong. Maar ga er wel mee aan de slag, dan ga je je vast steeds beter voelen!
dinsdag 8 mei 2007 om 21:36
Hoi, woon je in een stad op op het platteland? Dat scheelt volgens mij namelijk.
In een stad kun je bijvoorbeeld naar de bibliotheek, shoppen (of gewoon naar leuke winkels zonder iets te kopen), eens in een museum binnenlopen, een cursus volgen enz.
Ik herken je probleem niet, omdat ik zelf altijd tijd te kort kom als ik alleen ben en niet hoef te werken. Ik speel piano, ga een boek lezen, ga erop uit om te fotograferen (mijn hobby), lees en schrijf op forums :) en als ik echt niets anders meer weet ga ik een nieuw recept uitproberen of een kast uitmesten...
Ik vind dat er altijd wel leuke dingen zijn die je kunt doen.
Is er niets wat je leuk vindt? Dat kan toch bijna niet? Misschien kun je een leuke cursus doen?
In een stad kun je bijvoorbeeld naar de bibliotheek, shoppen (of gewoon naar leuke winkels zonder iets te kopen), eens in een museum binnenlopen, een cursus volgen enz.
Ik herken je probleem niet, omdat ik zelf altijd tijd te kort kom als ik alleen ben en niet hoef te werken. Ik speel piano, ga een boek lezen, ga erop uit om te fotograferen (mijn hobby), lees en schrijf op forums :) en als ik echt niets anders meer weet ga ik een nieuw recept uitproberen of een kast uitmesten...
Ik vind dat er altijd wel leuke dingen zijn die je kunt doen.
Is er niets wat je leuk vindt? Dat kan toch bijna niet? Misschien kun je een leuke cursus doen?
dinsdag 8 mei 2007 om 21:46
Er moet toch IETS zijn wat je leuk vindt om te doen in je eentje???
Sporten, computeren, knutselen (er is meer dan kaarten maken hoor), lekker badderen en tutten, tuinieren (het is weer lichter saafs), cursus gaan volgen, lezen, overbodige zooi opruimen.....
Ik woon zonder partner met mijn uk van 4, en ben vaak alleen saafs, als uk al lang en breed slaapt, en kom zwaar tijd te kort!
Sporten, computeren, knutselen (er is meer dan kaarten maken hoor), lekker badderen en tutten, tuinieren (het is weer lichter saafs), cursus gaan volgen, lezen, overbodige zooi opruimen.....
Ik woon zonder partner met mijn uk van 4, en ben vaak alleen saafs, als uk al lang en breed slaapt, en kom zwaar tijd te kort!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 9 mei 2007 om 07:34
hoi goedemorgen.......meid68, je bent ongeveer van mijn leeftijd.....heb je geen kids ook? werk je niet?? denk dat je je man niet op zo'n voetstuk moet plaatsen hoor, je bent verantwoordelijk voor je eigen reilen en zeilen toch? er is zoveel wat je zou kunnen doen toch?? werken..sporten...shoppen...forum bezoeken en actief mee doen......tv....nou noem maar op.........je moet t alleen wel zelf doen hoor..........dus niet gaan zitten wachten tot manief weer thuis komt....laat m zien dat je je prima kan vermaken ....zie je man als een aanvulling en niet als een opvulling van je leven!
sterkte meid!!*;
sterkte meid!!*;
