Relaties
alle pijlers
Zelfvertrouwen, Eigenwaarde, IK dus
donderdag 6 september 2007 om 12:16
Goedemiddag iedereen,
Zoals sommige al weten, ik heb hier vaker topics geplaatst, dan ging het met name om mannen of mijn vriendinnen.
Sinds afgelopen dinsdag weer vrijgezel na een relatie van 3 maanden. Zal de details besparen.
Ik ben 26 jaar wat ik waarschijnlijk al jaren weet maar nooit eerder iets mee gedaan heb is dat ik in eerste instantie de goedkeuring, liefde, aandacht, bevestiging van een ander nodig heb om gelukkig te zijn of me goed te voelen. Heb dit met name in relaties, in mijn vriendschappen komt het ook wel voor.
Waar ik me ook steeds bewuster van wordt is dat ik een zeer negatief beeld heb over mijn karakter, hoe ik overkom op mensen om me heen, de door mij in het verleden gemaakte keuzes, wat ik in de toekomst bereiken kan, wie ik ben en wat ik nu wil.
Waar ik me ook steeds bewuster van wordt is dat als ik een man tegen kom ik figuurlijk mijn handen uitsteek zo van: Hallo leuke man, jij wordt vanaf nu verantwoordelijk om MIJ gelukkig te maken, maak JIJ MIJN leven maar leuker, intressanter, boeiender en geef JIJ mij maar een goed gevoel over mezelf. Naast het feit dat ik me los van bovenstaande ook aangetrokken voel tot een man. Want het is niet zo dat ik elke man van straat af pluk. Ben voor mijn laatste ex twee jaar vrijgezel geweest.
Maar goed om verder te gaan, ik heb voor mezelf gekozen, stap 1 is gezet. Van mezelf gaan houden, me eerst op mezelf richten ipv op de buitenwereld, voor mij allemaal dingen die vreemd en eng aanvoelen. De woorden: Hou eerst van jezelf en dan pas kun je echte diepe relaties aangaan waren eerst altijd BULLSHIT voor me maar met schaamrood op mijn kaken beken ik dat ik de betekenis steeds meer voel.
Ik ben zo gewend negatief over mezelf te denken, angstig te zijn en wil daar heel erg graag van af.
Als ik bijvoorbeeld soms de adviezen van meiden hier lees dan zie ik het weer helemaal zitten maar zou zo graag willen dat ik dat vaker tegen mezelf kan zeggen en het ook voel!!
Meiden die me willen steunen? Of zelf steun zoeken? Hier ook mee bezig zijn? Of al ver zijn??
Zoals sommige al weten, ik heb hier vaker topics geplaatst, dan ging het met name om mannen of mijn vriendinnen.
Sinds afgelopen dinsdag weer vrijgezel na een relatie van 3 maanden. Zal de details besparen.
Ik ben 26 jaar wat ik waarschijnlijk al jaren weet maar nooit eerder iets mee gedaan heb is dat ik in eerste instantie de goedkeuring, liefde, aandacht, bevestiging van een ander nodig heb om gelukkig te zijn of me goed te voelen. Heb dit met name in relaties, in mijn vriendschappen komt het ook wel voor.
Waar ik me ook steeds bewuster van wordt is dat ik een zeer negatief beeld heb over mijn karakter, hoe ik overkom op mensen om me heen, de door mij in het verleden gemaakte keuzes, wat ik in de toekomst bereiken kan, wie ik ben en wat ik nu wil.
Waar ik me ook steeds bewuster van wordt is dat als ik een man tegen kom ik figuurlijk mijn handen uitsteek zo van: Hallo leuke man, jij wordt vanaf nu verantwoordelijk om MIJ gelukkig te maken, maak JIJ MIJN leven maar leuker, intressanter, boeiender en geef JIJ mij maar een goed gevoel over mezelf. Naast het feit dat ik me los van bovenstaande ook aangetrokken voel tot een man. Want het is niet zo dat ik elke man van straat af pluk. Ben voor mijn laatste ex twee jaar vrijgezel geweest.
Maar goed om verder te gaan, ik heb voor mezelf gekozen, stap 1 is gezet. Van mezelf gaan houden, me eerst op mezelf richten ipv op de buitenwereld, voor mij allemaal dingen die vreemd en eng aanvoelen. De woorden: Hou eerst van jezelf en dan pas kun je echte diepe relaties aangaan waren eerst altijd BULLSHIT voor me maar met schaamrood op mijn kaken beken ik dat ik de betekenis steeds meer voel.
Ik ben zo gewend negatief over mezelf te denken, angstig te zijn en wil daar heel erg graag van af.
Als ik bijvoorbeeld soms de adviezen van meiden hier lees dan zie ik het weer helemaal zitten maar zou zo graag willen dat ik dat vaker tegen mezelf kan zeggen en het ook voel!!
Meiden die me willen steunen? Of zelf steun zoeken? Hier ook mee bezig zijn? Of al ver zijn??
donderdag 6 september 2007 om 13:05
Ik denk dat de meeste vrouwen hier in meer of mindere mate wel een keer tegenaanlopen/tegenaangelopen zijn. Er zijn een paar dingen die bij me opkomen die mij erg geholpen hebben door de jaren heen. Ik heb veel geschreven, geschilderd, gemediteerd en gelezen. En veel gepraat met vriendinnen. Is goed om over jezelf te kunnen lachen en het niet te zwaar te nemen 
.
Een boek waar ik zelf veel aan heb gehad is De Ontembare Vrouw van Clarissa Pinkola Estes.
Ik vind het knap van je dat je goed gekeken hebt ernaar en er nu de verantwoordelijkheid voor wil nemen. Dat is niet altijd even makkelijk. Het fijne is dat als je dit echt aangaat je heel veel nieuwe, bijzondere en mooie kanten van jezelf zal kunnen ontdekken.
.Een boek waar ik zelf veel aan heb gehad is De Ontembare Vrouw van Clarissa Pinkola Estes.
Ik vind het knap van je dat je goed gekeken hebt ernaar en er nu de verantwoordelijkheid voor wil nemen. Dat is niet altijd even makkelijk. Het fijne is dat als je dit echt aangaat je heel veel nieuwe, bijzondere en mooie kanten van jezelf zal kunnen ontdekken.
