Relaties
alle pijlers
zo verward
zondag 30 september 2007 om 09:31
hoi luitjes.
ik ben een moeder met kids,
sinds 2 maanden woon ik weer alleen met de kinderen,
ik was er weer achter gekomen, dat de liefde van me leven,
me weer had bedrogen met een ander,
ik hou heel veel van hem, en heb hem vaker een kans gegeven
omdat hij steeds terug kwam bij ons,vanwegen hij er heel veel spijt
van had wat hij ons had aangedaan,
hij zij ook steeds dat het niet aan mij lag, en dat ik eigenlijk te lief
was,en dat hij me eigenlijk niet verdien.
en dat hij echt van me hield en dat dat nooit weg zou gaan dat houden van.
maar nu zit ik met de gebakken peren, me kinderen missen hun vader, en ik eerlijk gezegt ook.
ondanks dat ik van binnen hels op hem ben,hou ik nog steeds van deze man,(klinkt gek he?, ik weet het)
we hebben voor de rest wel contact,en komt ook bij ons thuis,
maar ik zie iedere keer weer als hij weer weg gaat, dat we er alle 2
moeite ermee hebben,
ik hou zielsveel van deze man, maar mijn vertrouwen is compleet verwoest,voor de rest was hij op zich een goede vader,
maar heb dit hun net zo goed aangedaan, toch ons gezin compleet verwoest, en waarvoor?
hadden we constand problemen,ruzie,s geen sexs, dan had ik het misschien nog een beetje kunnen begrijpen, maar die dingen waren er niet, hij bergrijpt het van zichzelf niet van waarom hij dat doet.
misschien kunnen jullie me weg wijs geven?
en me misschien wakker schudden.
alvast bedankt, en gewoon eerlijk je mening geven a.u.b
ik ben een moeder met kids,
sinds 2 maanden woon ik weer alleen met de kinderen,
ik was er weer achter gekomen, dat de liefde van me leven,
me weer had bedrogen met een ander,
ik hou heel veel van hem, en heb hem vaker een kans gegeven
omdat hij steeds terug kwam bij ons,vanwegen hij er heel veel spijt
van had wat hij ons had aangedaan,
hij zij ook steeds dat het niet aan mij lag, en dat ik eigenlijk te lief
was,en dat hij me eigenlijk niet verdien.
en dat hij echt van me hield en dat dat nooit weg zou gaan dat houden van.
maar nu zit ik met de gebakken peren, me kinderen missen hun vader, en ik eerlijk gezegt ook.
ondanks dat ik van binnen hels op hem ben,hou ik nog steeds van deze man,(klinkt gek he?, ik weet het)
we hebben voor de rest wel contact,en komt ook bij ons thuis,
maar ik zie iedere keer weer als hij weer weg gaat, dat we er alle 2
moeite ermee hebben,
ik hou zielsveel van deze man, maar mijn vertrouwen is compleet verwoest,voor de rest was hij op zich een goede vader,
maar heb dit hun net zo goed aangedaan, toch ons gezin compleet verwoest, en waarvoor?
hadden we constand problemen,ruzie,s geen sexs, dan had ik het misschien nog een beetje kunnen begrijpen, maar die dingen waren er niet, hij bergrijpt het van zichzelf niet van waarom hij dat doet.
misschien kunnen jullie me weg wijs geven?
en me misschien wakker schudden.
alvast bedankt, en gewoon eerlijk je mening geven a.u.b
zondag 30 september 2007 om 09:56
vertelt hij je waaróm hij het doet? Heeft hij daar over nagedacht? En waarom alweér terwijl hij spijt had (hoeveel keer is hij nu vreemdgegaan en met hoeveel vrouwen?)?
Hoe lang duurde die affaires? Was het alleen sex of kwam er ook verliefdheid kijken bij die affaires?
Even wat vragen om het beeld wat duidelijker te krijgen voor ik mn mening kan geven
Hoe lang duurde die affaires? Was het alleen sex of kwam er ook verliefdheid kijken bij die affaires?
Even wat vragen om het beeld wat duidelijker te krijgen voor ik mn mening kan geven
zondag 30 september 2007 om 09:58
Gipsygirl, het is al vaker tot een escalatie gekomen vanwege zijn ontrouw. Welke stappen hebben jullie destijds, buiten zijn 'ik zal het nooit meer doen', ondernomen?
Er moet toch duidelijk iets zijn waardoor hij wel ontrouw is, hij de verleiding niet kan weerstaan. Hij zegt, dat hij het van zichzelf niet begrijpt, maar dat is wel een heel makkelijk antwoord. Als er iemand op deze vraag kan antwoorden dan is hij het wel. Dit antwoord biedt jou ook geen enkele mogelijkheid om iets aan jullie situatie te doen, maar hem ook niet. Dus een goede tip is ook niet makkelijk te geven.
De oplossing voor jullie problemen nu ligt er niet in om maar gewoon weer terug te gaan en de relatie een nieuwe start te geven. Jouw vertrouwen is volledig weg en zal voorlopig ook niet terug komen.
Ook zal hij echt eerlijk moeten zijn waarom hij ontrouw was. Hij kan nu wel vol berouw en verdriet op je overkomen, maar is dat ook werkelijk zo?
Er moet toch duidelijk iets zijn waardoor hij wel ontrouw is, hij de verleiding niet kan weerstaan. Hij zegt, dat hij het van zichzelf niet begrijpt, maar dat is wel een heel makkelijk antwoord. Als er iemand op deze vraag kan antwoorden dan is hij het wel. Dit antwoord biedt jou ook geen enkele mogelijkheid om iets aan jullie situatie te doen, maar hem ook niet. Dus een goede tip is ook niet makkelijk te geven.
De oplossing voor jullie problemen nu ligt er niet in om maar gewoon weer terug te gaan en de relatie een nieuwe start te geven. Jouw vertrouwen is volledig weg en zal voorlopig ook niet terug komen.
Ook zal hij echt eerlijk moeten zijn waarom hij ontrouw was. Hij kan nu wel vol berouw en verdriet op je overkomen, maar is dat ook werkelijk zo?
zondag 30 september 2007 om 11:26
Sluit me aan bij Noorderling! Als jullie het echt zo voelen dan zou ik het nog een kans geven door in therapie te gaan. Wist je trouwens dat de meest voorkomende verslaving juist seksverslaving is? Alleen het wordt meer vanzelfsprekend gevonden dat je als mens dat hebt, omdat het nu eenmaal "natuur" is... Misschien heb je er wat aan!
Veel sterkte! ik vind je heel dapper!
Knuffel!
Veel sterkte! ik vind je heel dapper!
Knuffel!
zondag 30 september 2007 om 11:30
Hm, relatietherapie omdat de partner al een aantal keren vreemd is gegaan? Omdat zij nog zo gek is op hem, en hij zoveel spijt heeft?
De basis van een relatie is voor mij respect en vertrouwen. Respect voor elkaar. Het respect van jouw man voor jou is ver te zoeken. Dan kan hij nog zoveel spijt hebben van zijn acties, door die acties zou mijn respect voor hem ook weg zijn. Zorg ervoor dat jij je zelfrespect niet verliest.
De kinderen hebben er niets aan dat er iedere keer onrust is in jullie gezin. Onrust veroorzaakt door hun vader.
De basis van een relatie is voor mij respect en vertrouwen. Respect voor elkaar. Het respect van jouw man voor jou is ver te zoeken. Dan kan hij nog zoveel spijt hebben van zijn acties, door die acties zou mijn respect voor hem ook weg zijn. Zorg ervoor dat jij je zelfrespect niet verliest.
De kinderen hebben er niets aan dat er iedere keer onrust is in jullie gezin. Onrust veroorzaakt door hun vader.
zondag 30 september 2007 om 12:52
Ik kan ook weinig met zn spijt; het is tenslotte niet de eerste keer. De vorige keren had hij ook diepe spijt, maar dan heeft hem er niet van weerhouden het opnieuw te doen.
Ik vrees dan ook dat het gewoon een karaktertrek is die waarschijnlijk niet zal veranderen. Ook niet in relatietherapie. Misschien dat relatietherapie wel duidelijk kan maken (als hij helemaal eerlijk durft te zijn), dat hij nooit eeuwig trouw kan/zal zijn.
TO, ik denk dan ook dat je een afweging moet maken; als hij en je relatie voldoende goeie aspecten hebben, die voor jou volstaan, kun je weer een relatie met hem beginnen, maar wel met de acceptatie van zijn incidentele ontrouw.
Ik vrees dan ook dat het gewoon een karaktertrek is die waarschijnlijk niet zal veranderen. Ook niet in relatietherapie. Misschien dat relatietherapie wel duidelijk kan maken (als hij helemaal eerlijk durft te zijn), dat hij nooit eeuwig trouw kan/zal zijn.
TO, ik denk dan ook dat je een afweging moet maken; als hij en je relatie voldoende goeie aspecten hebben, die voor jou volstaan, kun je weer een relatie met hem beginnen, maar wel met de acceptatie van zijn incidentele ontrouw.
zondag 30 september 2007 om 12:59
hoi bedankt voor jullie reactie,s.
op meer duidenlijkheid te scheppen, hij is steeds vreemd gegaan
met een en de zelfde persoon, zij wist van ons gezin af,
hij woont inmiddels met haar samen,
maar zegt daarbij dat hij nog steeds van me houd,
maar dan vraag ik me af? wat is houden van?
dat meisje want het is nog maar een kind van 22 jaar.
onze jongste is nu bijna 16 maanden,
en weet totaal niet meer hoe ik met deze situatie aanmoet?
kan wel in therapie gaan, maar of hij daar aan mee wil werken is nog de vraag? mijn gevoel zegt dat hij dat niet doet.
en op die sexsverslaving terug te komen, het kan?
maar over ons sexs leven was niks te klagen, bij wees van spreken deden we het zowat iedere dag,
heb me wel voorgenomen, om zelf hulp te gaan zoeken, en dat misschien een onafhankenlijk iemand mij kan helpen, om dit proces door te moeten komen,
ik hou heel veel van hem, en dat zal altijd wel zo blijven,
maar ik kan niet ermee leven wat hij ons heeft aangericht,
ik vind zeker na al die jaren,dat ik dat niet verdiend heb,
en het ergste vind ik het voor de kinderen,
ook voor mezelf maar meer voor de kinderen,
op dat meisje terug te komen, ik heb haar toen al gewaarschuwd
om mijn gezin met rust te laten, en gevraagt waar ze mee bezig is?
dat ze samen met hem ons leven verwoest.
en dat de rest van zijn kant van de famillie haar nooit zullen acepteren.en dat doen ze echt niet.
die band die wij samen hebben famillie onderling is zo hecht.
en hij weet dat ook dat ze haar nooit zullen acepteren.
en hun bergrijpen dit zelf niet wat hij allemaal aanricht,maar houden van hem net zo goed als ik.
maar ik zie op dit moment de bomen door het bos niet meer,
en hou me sterk voor me kinderen, maar van binnen ga ik kapot.
thanks allemaal
op meer duidenlijkheid te scheppen, hij is steeds vreemd gegaan
met een en de zelfde persoon, zij wist van ons gezin af,
hij woont inmiddels met haar samen,
maar zegt daarbij dat hij nog steeds van me houd,
maar dan vraag ik me af? wat is houden van?
dat meisje want het is nog maar een kind van 22 jaar.
onze jongste is nu bijna 16 maanden,
en weet totaal niet meer hoe ik met deze situatie aanmoet?
kan wel in therapie gaan, maar of hij daar aan mee wil werken is nog de vraag? mijn gevoel zegt dat hij dat niet doet.
en op die sexsverslaving terug te komen, het kan?
maar over ons sexs leven was niks te klagen, bij wees van spreken deden we het zowat iedere dag,
heb me wel voorgenomen, om zelf hulp te gaan zoeken, en dat misschien een onafhankenlijk iemand mij kan helpen, om dit proces door te moeten komen,
ik hou heel veel van hem, en dat zal altijd wel zo blijven,
maar ik kan niet ermee leven wat hij ons heeft aangericht,
ik vind zeker na al die jaren,dat ik dat niet verdiend heb,
en het ergste vind ik het voor de kinderen,
ook voor mezelf maar meer voor de kinderen,
op dat meisje terug te komen, ik heb haar toen al gewaarschuwd
om mijn gezin met rust te laten, en gevraagt waar ze mee bezig is?
dat ze samen met hem ons leven verwoest.
en dat de rest van zijn kant van de famillie haar nooit zullen acepteren.en dat doen ze echt niet.
die band die wij samen hebben famillie onderling is zo hecht.
en hij weet dat ook dat ze haar nooit zullen acepteren.
en hun bergrijpen dit zelf niet wat hij allemaal aanricht,maar houden van hem net zo goed als ik.
maar ik zie op dit moment de bomen door het bos niet meer,
en hou me sterk voor me kinderen, maar van binnen ga ik kapot.
thanks allemaal
zondag 30 september 2007 om 13:15
Zou je niet liever alleen zijn dan steeds weer gekwetst worden?
Als je alleen bent komt er misschien iemand in je leven die wél voor jou gaat.
Dit is toch mensonwaardig? Ik zou me echt nooit en nooit zo laten behandelen.. waar is je trots? Het lijkt wel een klein kind die vent.
Kies voor jezelf en je kindjes, kies er voor hen een stabiel gezin te geven, jij met hun 2 is ook een gezin! Er hoeft toch niet persé en man in te zitten, als jij ze liefde en stabiliteit geeft, dan is dat genoeg.
Ik ken een meisje die opgegroeid is in een gezin met een moeder die ook steeds weer haar 'man' terug nam, en dat meisje haatte dat. Ze zag hoe haar moeder leed en tekort werd gedaan. Ze heeft daar nu nog last van, en kan zelf geen man in haar leven toelaten.
Dus geef het goede voorbeeld voor je kinderen en wees sterk! Kom voor jezelf op en laat je niet meer omlullen.
Als je alleen bent komt er misschien iemand in je leven die wél voor jou gaat.
Dit is toch mensonwaardig? Ik zou me echt nooit en nooit zo laten behandelen.. waar is je trots? Het lijkt wel een klein kind die vent.
Kies voor jezelf en je kindjes, kies er voor hen een stabiel gezin te geven, jij met hun 2 is ook een gezin! Er hoeft toch niet persé en man in te zitten, als jij ze liefde en stabiliteit geeft, dan is dat genoeg.
Ik ken een meisje die opgegroeid is in een gezin met een moeder die ook steeds weer haar 'man' terug nam, en dat meisje haatte dat. Ze zag hoe haar moeder leed en tekort werd gedaan. Ze heeft daar nu nog last van, en kan zelf geen man in haar leven toelaten.
Dus geef het goede voorbeeld voor je kinderen en wees sterk! Kom voor jezelf op en laat je niet meer omlullen.
zondag 30 september 2007 om 13:55
Daar heb je wel gelijk in Fourseasons.
Gipsy, je bent idd veel te lief. Zelfs al woont hij nu al samen met zijn nieuwe vlam, zelfs dan ben je eigenlijk nog bereid om zijn woorden als waarheid aan te nemen en mogelijk hem zelfs weer een kans te geven.
Meid, hij is dit echt niet waard. Hoe kan zo iemand beweren, dat hij nog van je houdt, terwijl hij je keer op keer zo'n verdriet doet?
Het zou goed zijn, zoals je al zegt, om therapie te gaan zoeken, zodat je wat sterker wordt en beter opgewassen bent tegen je ex.
Gipsy, je bent idd veel te lief. Zelfs al woont hij nu al samen met zijn nieuwe vlam, zelfs dan ben je eigenlijk nog bereid om zijn woorden als waarheid aan te nemen en mogelijk hem zelfs weer een kans te geven.
Meid, hij is dit echt niet waard. Hoe kan zo iemand beweren, dat hij nog van je houdt, terwijl hij je keer op keer zo'n verdriet doet?
Het zou goed zijn, zoals je al zegt, om therapie te gaan zoeken, zodat je wat sterker wordt en beter opgewassen bent tegen je ex.
zondag 30 september 2007 om 14:03
Hoi Gypsiegirl, wat een rotsituatie,
Er zijn er hier een aantal die sexverslaving suggereren, dat lijkt me niet juist omdat hij ook samen is gaan wonen met die andere vrouw. Hij eet dus duidelijk van 2 walletjes. Misschien is hij wel verslaafd aan de "spannende" situatie van 2 vrouwen aan het lijntje houden maar bij een sexverslaving is er sprake van "vreemdgaan" zonder een emotionele relatie aan te gaan met de ander. Mijn man heeft namelijk een dergelijke verslaving en hij (en ik ook zijdelings) zijn inmiddels in therapie bij een seksuoloog om de boel op een rijtje te krijgen.
Wellicht is relatietherapie wel een optie maar hij zal toch echt een keuze moeten maken, zij of jij. Dit kan niet voor je kinderen en jezelf.
Heel veel sterkte, ik leef met je mee want ik weet een beetje hoe het voelt al lijkt het feit dat het steeds dezelfde vrouw betreft en hij met haar samenwoond het 100 X erger maakt.
Er zijn er hier een aantal die sexverslaving suggereren, dat lijkt me niet juist omdat hij ook samen is gaan wonen met die andere vrouw. Hij eet dus duidelijk van 2 walletjes. Misschien is hij wel verslaafd aan de "spannende" situatie van 2 vrouwen aan het lijntje houden maar bij een sexverslaving is er sprake van "vreemdgaan" zonder een emotionele relatie aan te gaan met de ander. Mijn man heeft namelijk een dergelijke verslaving en hij (en ik ook zijdelings) zijn inmiddels in therapie bij een seksuoloog om de boel op een rijtje te krijgen.
Wellicht is relatietherapie wel een optie maar hij zal toch echt een keuze moeten maken, zij of jij. Dit kan niet voor je kinderen en jezelf.
Heel veel sterkte, ik leef met je mee want ik weet een beetje hoe het voelt al lijkt het feit dat het steeds dezelfde vrouw betreft en hij met haar samenwoond het 100 X erger maakt.
zondag 30 september 2007 om 14:06
En o ja, het lijkt me verstandiger je niet op de andere vrouw te richten en haar de schuld te geven, je man is degene die buiten de deur eet dus richt je woede naar hem, het kan haar waarschijnlijk geen moer schelen dat haar nieuwe vriendje een vrouw en kinders heeft. Geeft haar alleen maar zelfvertrouwen dat hij zijn gezin verlaat om bij haar te zijn.
zondag 30 september 2007 om 14:56
Hai gipsygirl,
Dat hij met haar samenwoont betekent dat het niet zomaar een fling is, en dat hij zoveel spijt ook weer niet heeft. Anders zou hij haar niet meer willen en zich alleen richten op jou en jou terug te winnen.
Ga zeker hulp zoeken, lijkt me heel verstandig om dingen op een rijtje te krijgen, ook voor je kinderen. Als ik het zo lees uit je verhaal denk ik dat je beter af bent zonder hem. Je zegt zelf al dat je vertrouwen helemaal stuk is.
Als je nu meer aan jezelf gaat werken komt er misschien tzt een man die wél helemaal voor jou wilt gaan en niet zo raar draait en jou op die manier steeds gigantisch kwetst. Dat lijkt me veel fijner.
Sterkte..
Dat hij met haar samenwoont betekent dat het niet zomaar een fling is, en dat hij zoveel spijt ook weer niet heeft. Anders zou hij haar niet meer willen en zich alleen richten op jou en jou terug te winnen.
Ga zeker hulp zoeken, lijkt me heel verstandig om dingen op een rijtje te krijgen, ook voor je kinderen. Als ik het zo lees uit je verhaal denk ik dat je beter af bent zonder hem. Je zegt zelf al dat je vertrouwen helemaal stuk is.
Als je nu meer aan jezelf gaat werken komt er misschien tzt een man die wél helemaal voor jou wilt gaan en niet zo raar draait en jou op die manier steeds gigantisch kwetst. Dat lijkt me veel fijner.
Sterkte..
zondag 30 september 2007 om 14:58
PS, even om in te haken op mijn laatste alinea: niet dat je perse een man nodig hebt, helemaal niet! Maar sowieso geen vent die je alleen maar in de war brengt en pijn doet. Denk nu maar gewoon even lekker aan jezelf en je kinderen.
anoniem_40386 wijzigde dit bericht op 30-09-2007 14:59
Reden: toevoegingkje
Reden: toevoegingkje
% gewijzigd
zondag 30 september 2007 om 15:16
hoi luitjes,
ik heb hem net nog gesproken,
ik heb besloten en gezegt dat het beter is dat hij voorlopig maar niet thuis komt hier,
dat is beter voor mezelf maar ook voor de kinderen, ik heb er 3,
eerst moet ik aan mezelf gaan werken, en dit verdriet kunnen bolwerken, ga morgen een afspraak maken bij een psychiater,
want anders ga ik dit niet meer volhouden,
en in het belang voor me kids lijkt me dit ook de beste oplossing,
zo hou ik me ook sterk, en vang het verdriet ook op van de kids,
want hun lijden net zo goed,
maar het is ook belangrijk dat ik aan mezelf ga werken,
want als ik niet straks voor me kids kan zorgen, wie moet het dan voor me doen? hij en zij. nou over my dead body.
maar vind het harstikken lief van jullie.
dat jullie toch even de tijd heben genomen, om mij een advies te geven, echt bedankt daarvoor.
en hij is het wel niet eens met mijn beslissing, kijk de kids ontneem ik hem niet, maar wil gewoon voorlopig rust hebben samen met de kids,
het is al verwarrend genoeg dit allemaal.
hoop dat ik morgen resultaat boek, en een goede psychiater kan spreken, om hier thuis de boel weer tot orde kan roepen,
en me echt wakker schud, waar ik allemaal mee bezig ben,
weet zelf ook diep van binnen dat hij het niet waard is, maar om daadwerkenlijk het echt besseffen, ben ik helaas niet zo ver,
komt nog, en dan denk ik als ik zover ben, dat het dan te laat voor hem is, en hem daadwerkenlijk nooit meer terug wil.
maar eerst stapje voor stapje gaan verwerken,
thanks allemaal dikke knuffel gipsy
ik heb hem net nog gesproken,
ik heb besloten en gezegt dat het beter is dat hij voorlopig maar niet thuis komt hier,
dat is beter voor mezelf maar ook voor de kinderen, ik heb er 3,
eerst moet ik aan mezelf gaan werken, en dit verdriet kunnen bolwerken, ga morgen een afspraak maken bij een psychiater,
want anders ga ik dit niet meer volhouden,
en in het belang voor me kids lijkt me dit ook de beste oplossing,
zo hou ik me ook sterk, en vang het verdriet ook op van de kids,
want hun lijden net zo goed,
maar het is ook belangrijk dat ik aan mezelf ga werken,
want als ik niet straks voor me kids kan zorgen, wie moet het dan voor me doen? hij en zij. nou over my dead body.
maar vind het harstikken lief van jullie.
dat jullie toch even de tijd heben genomen, om mij een advies te geven, echt bedankt daarvoor.
en hij is het wel niet eens met mijn beslissing, kijk de kids ontneem ik hem niet, maar wil gewoon voorlopig rust hebben samen met de kids,
het is al verwarrend genoeg dit allemaal.
hoop dat ik morgen resultaat boek, en een goede psychiater kan spreken, om hier thuis de boel weer tot orde kan roepen,
en me echt wakker schud, waar ik allemaal mee bezig ben,
weet zelf ook diep van binnen dat hij het niet waard is, maar om daadwerkenlijk het echt besseffen, ben ik helaas niet zo ver,
komt nog, en dan denk ik als ik zover ben, dat het dan te laat voor hem is, en hem daadwerkenlijk nooit meer terug wil.
maar eerst stapje voor stapje gaan verwerken,
thanks allemaal dikke knuffel gipsy
zondag 30 september 2007 om 18:44
Hoi Gypsie,
Ik leef met je mee, een jaar geleden is er ook aan mijn huwelijk een eind gekomen (ook kids) Heb ook eerst nog aangemodderd, uiteindelijk hem uit huis gezet, maar hij bleef terugkomen, met spijt enz enz.
Maar ondertussen bleef hij ook met haar doorgaan, maar er komt een moment dat je voor jezelf en je eigen geluk moet kiezen, maar de weg daar naartoe is lang en verdrietig. Zeker als er kinderen in het spel zijn.
Ik heb sinds een poosje weer een nieuwe vriend, en ben daar heel blij mee.
Heb eerst ook nog gesprekken gehad, gewoon om je hart te luchten, iemand die jou en je situatie niet kent, maar wel met je mee leeft en denkt, en dat heeft mij enorm geholpen.
Veel sterkte.
Ik leef met je mee, een jaar geleden is er ook aan mijn huwelijk een eind gekomen (ook kids) Heb ook eerst nog aangemodderd, uiteindelijk hem uit huis gezet, maar hij bleef terugkomen, met spijt enz enz.
Maar ondertussen bleef hij ook met haar doorgaan, maar er komt een moment dat je voor jezelf en je eigen geluk moet kiezen, maar de weg daar naartoe is lang en verdrietig. Zeker als er kinderen in het spel zijn.
Ik heb sinds een poosje weer een nieuwe vriend, en ben daar heel blij mee.
Heb eerst ook nog gesprekken gehad, gewoon om je hart te luchten, iemand die jou en je situatie niet kent, maar wel met je mee leeft en denkt, en dat heeft mij enorm geholpen.
Veel sterkte.
