Relaties
alle pijlers
Zorgen over relatie
woensdag 1 januari 2025 om 23:20
Hey,
Ik lees al regelmatig mee op dit forum, maar dit is mijn 1e eigen bericht.
Ik ben 42, mijn vrouw 41 en zijn dit jaar 13j samen. Elkaar leren kennen via gemeenschappelijke vriendin die dacht dat we wel zouden matchen en dat was zo. De band tussen mijn vrouw en haar familie is niet zo goed. Haar moeder is nogal dominant, ik werd dan ook niet met open armen ontvangen. Ondertussen 2 kinderen gekregen die 6 en 9 zijn. De situatie met haar familie is wel rustiger geworden en ik zou wel meer contact willen, maar mijn vrouw zoekt zo weinig mogelijk contact op met hen. Ik denk dat ik mijn schoonouders in 2024 nog geen 5x heb gezien. Ik heb studies van 3j achter de rug om van job te veranderen wat uiteraard invloed had op het gezin. Nu de kinderen ook wat groter zijn dacht ik wat meer leuke dingen te kunnen doen. Daar loopt het wat stroef. Als gezin doen we wel samen uitstapjes, maar wij als koppel doen dit zelden. Ik nodig mijn vrouw wel uit, maar deze gaat hier bijna nooit op in. Ik heb het gevoel dat het onze band niet ten goede komt. Er zit geen pit in onze relatie om niet te zeggen saai. Op seksueel vlak is het trouwens ook nooit spetterend geweest. Ik was degene die altijd het initiatief moet nemen. Meer dan 1x per maand hadden we dan ook nooit sex. Het is ondertussen 5 maand geleden. Ik heb al aangegeven dat ik wat meer intimiteit wil, niet enkel sex. Een spontane knuffel moet dan ook van mij komen. Ik voel mij dan ook meer een bedelaar om intimiteit en heb dan ook beslist om te stoppen met bedelen. Na dit al vele malen te hebben gedacht, voel ik mij daar nu wel ok bij. Ergens ben ik bezorgd om mijn relatie, maar voorlopig is dit dan maar zo. Uit het verleden heb ik weinig vrienden maar neem nu het initiatief om regelmatiger met iemand af te spreken en leuke Dingen te doen. Ik heb vorig jaar een brief geschreven met de vraag om meer intimiteit en met het feit dat ik 42 ben en niet ga blijven wachten. Ik wil vooruit en in zekere zin stilaan van wat meer leuke dingen in het leven profiteren dan enkel maar werken en voor de kinderen zorgen. Tot voor kort had ik het gevoel dat ik maar aan het trekken en sleuren ben aan onze relatie om die wat te upgraden. Ik weet dat mijn vrouw niet veel zelfvertrouwen heeft meegekregen door de thuissituatie bij haar. Ik zie dit ook in het huishouden, waar ze naar mijn gevoel vaak om hulp of bevestiging vraagt. Het is absoluut niet dat er spanning hangt of we ruzie maken, maar ik ben bang dat dit op langere termijn ons zuur zal opbreken. Ik heb nog geen gedachten om de relatie stop te zetten, ik wil mijn kinderen ook niet aandoen, maar anderzijds denk ik meer en meer dat ik dit niet voor ogen had. Uiteraard heeft niemand een gouden tip, maar mensen met raad mogen altijd reageren. Alvast bedankt om mijn lang bericht te lezen.
Ik lees al regelmatig mee op dit forum, maar dit is mijn 1e eigen bericht.
Ik ben 42, mijn vrouw 41 en zijn dit jaar 13j samen. Elkaar leren kennen via gemeenschappelijke vriendin die dacht dat we wel zouden matchen en dat was zo. De band tussen mijn vrouw en haar familie is niet zo goed. Haar moeder is nogal dominant, ik werd dan ook niet met open armen ontvangen. Ondertussen 2 kinderen gekregen die 6 en 9 zijn. De situatie met haar familie is wel rustiger geworden en ik zou wel meer contact willen, maar mijn vrouw zoekt zo weinig mogelijk contact op met hen. Ik denk dat ik mijn schoonouders in 2024 nog geen 5x heb gezien. Ik heb studies van 3j achter de rug om van job te veranderen wat uiteraard invloed had op het gezin. Nu de kinderen ook wat groter zijn dacht ik wat meer leuke dingen te kunnen doen. Daar loopt het wat stroef. Als gezin doen we wel samen uitstapjes, maar wij als koppel doen dit zelden. Ik nodig mijn vrouw wel uit, maar deze gaat hier bijna nooit op in. Ik heb het gevoel dat het onze band niet ten goede komt. Er zit geen pit in onze relatie om niet te zeggen saai. Op seksueel vlak is het trouwens ook nooit spetterend geweest. Ik was degene die altijd het initiatief moet nemen. Meer dan 1x per maand hadden we dan ook nooit sex. Het is ondertussen 5 maand geleden. Ik heb al aangegeven dat ik wat meer intimiteit wil, niet enkel sex. Een spontane knuffel moet dan ook van mij komen. Ik voel mij dan ook meer een bedelaar om intimiteit en heb dan ook beslist om te stoppen met bedelen. Na dit al vele malen te hebben gedacht, voel ik mij daar nu wel ok bij. Ergens ben ik bezorgd om mijn relatie, maar voorlopig is dit dan maar zo. Uit het verleden heb ik weinig vrienden maar neem nu het initiatief om regelmatiger met iemand af te spreken en leuke Dingen te doen. Ik heb vorig jaar een brief geschreven met de vraag om meer intimiteit en met het feit dat ik 42 ben en niet ga blijven wachten. Ik wil vooruit en in zekere zin stilaan van wat meer leuke dingen in het leven profiteren dan enkel maar werken en voor de kinderen zorgen. Tot voor kort had ik het gevoel dat ik maar aan het trekken en sleuren ben aan onze relatie om die wat te upgraden. Ik weet dat mijn vrouw niet veel zelfvertrouwen heeft meegekregen door de thuissituatie bij haar. Ik zie dit ook in het huishouden, waar ze naar mijn gevoel vaak om hulp of bevestiging vraagt. Het is absoluut niet dat er spanning hangt of we ruzie maken, maar ik ben bang dat dit op langere termijn ons zuur zal opbreken. Ik heb nog geen gedachten om de relatie stop te zetten, ik wil mijn kinderen ook niet aandoen, maar anderzijds denk ik meer en meer dat ik dit niet voor ogen had. Uiteraard heeft niemand een gouden tip, maar mensen met raad mogen altijd reageren. Alvast bedankt om mijn lang bericht te lezen.
donderdag 2 januari 2025 om 17:47
Op welk gebied matchen jullie dan wel want ik zie het niet echt...
Geen intimiteit, zelfs geen knuffels, nooit iets samen doen, de seks nooit goed geweest... Ik zou het niet volhouden.
Geen brief schrijven maar eens aan tafel gaan zitten al vrees ik dat er van de kant van je vrouw niet veel meer in zit.
Vraag me af wat dat verhaal over haar ouders er mee te maken heeft...
Geen intimiteit, zelfs geen knuffels, nooit iets samen doen, de seks nooit goed geweest... Ik zou het niet volhouden.
Geen brief schrijven maar eens aan tafel gaan zitten al vrees ik dat er van de kant van je vrouw niet veel meer in zit.
Vraag me af wat dat verhaal over haar ouders er mee te maken heeft...
donderdag 2 januari 2025 om 18:18
Ik vind het heel dapper dat je een brief hebt geschreven om je gevoel duidelijk te maken, soms helpt dit beter dan een gesprek aan tafel waarbij je verwacht dat iemand direct antwoorden heeft op je vragen of zich uit kan spreken, dit is niet voor iedereen even makkelijk.
Hoeveel wil je zelf nog 'investeren'?
Sommige mensen moeten over een drempel heen geholpen worden, als jij iets leuks wil doen, regel iets leuks en neem haar gewoon mee. Misschien dat ze in eerste instantie niet enthousiast is maar het uiteindelijk misschien wel leuk vindt.
Hetzelfde geldt voor de intimiteit, als zij nooit de eerste stap heeft genomen zal ze dit ook niet opeens doen omdat jij dat vraagt, daarvoor zijn jullie te lang samen.
Als je weet dat de relatie verder goed zit en ze zelf nou eenmaal niet snel de eerste stap neemt maar wel graag bij/met je is, hoe erg is het dan dat jij de eerste stap moet nemen?
Als ze al weinig zelfvertrouwen heeft zal ze ook niet snel meer zelfvertrouwen krijgen als ze tegen haar natuur in iemand moet zijn die ze niet is.
Hoeveel wil je zelf nog 'investeren'?
Sommige mensen moeten over een drempel heen geholpen worden, als jij iets leuks wil doen, regel iets leuks en neem haar gewoon mee. Misschien dat ze in eerste instantie niet enthousiast is maar het uiteindelijk misschien wel leuk vindt.
Hetzelfde geldt voor de intimiteit, als zij nooit de eerste stap heeft genomen zal ze dit ook niet opeens doen omdat jij dat vraagt, daarvoor zijn jullie te lang samen.
Als je weet dat de relatie verder goed zit en ze zelf nou eenmaal niet snel de eerste stap neemt maar wel graag bij/met je is, hoe erg is het dan dat jij de eerste stap moet nemen?
Als ze al weinig zelfvertrouwen heeft zal ze ook niet snel meer zelfvertrouwen krijgen als ze tegen haar natuur in iemand moet zijn die ze niet is.
donderdag 2 januari 2025 om 18:27
Klinkt alsof jullie huisgenoten zijn en geen geliefden. Klinkt eerlijk gezegd ook bijna niet alsof jullie ooit wél geliefden zijn geweest. Als je had geschreven dat je een verstandshuwelijk had, had ik het ook geloofd.
Wat maakt dat jullie uberhaupt bij elkaar zijn en zijn gekomen? Want ik lees niks terug waarvan ik denk, ah, dat is wat ze bindt of ze gebonden heeft.
En neemt ze in niks initiatief?
Wat maakt dat jullie uberhaupt bij elkaar zijn en zijn gekomen? Want ik lees niks terug waarvan ik denk, ah, dat is wat ze bindt of ze gebonden heeft.
En neemt ze in niks initiatief?
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 02-01-2025 23:08
4.26% gewijzigd
donderdag 2 januari 2025 om 19:36
Wat jij moet doen is open het gesprek aangaan. Verwijs terug naar die brief. Wat is hier verder mee gebeurd? En bespreek jouw punten. Hoe ziet ze dit? Waarom is dit en stoort de situatie haar ook? Wil zij wel verandering of is ze tevreden met de situatie?
Geef ook aan dat het niet bij één gesprek blijft. Een goede relatie vraagt om continu communicatie. Niet een eenmalig gesprek. Loopt ze boos weg. Of lukt een gesprek niet dan kan je dat aangeven of therapie aankaarten. Wil ze dat ook niet dan moet jij goed nadenken en zelf een keuze maken. Het leven is te kort om ongelukkig te zijn. En wil jij zo'n liefdeloze relatie als voorbeeld geven aan je kinderen? Die zijn natuurlijk ook niet gek. Jullie zijn hun voorbeeld.
Geef ook aan dat het niet bij één gesprek blijft. Een goede relatie vraagt om continu communicatie. Niet een eenmalig gesprek. Loopt ze boos weg. Of lukt een gesprek niet dan kan je dat aangeven of therapie aankaarten. Wil ze dat ook niet dan moet jij goed nadenken en zelf een keuze maken. Het leven is te kort om ongelukkig te zijn. En wil jij zo'n liefdeloze relatie als voorbeeld geven aan je kinderen? Die zijn natuurlijk ook niet gek. Jullie zijn hun voorbeeld.
vrijdag 3 januari 2025 om 14:01
Dus toen je kinderen 3 en 6 jaar ware besloot je om een 3 jarige studie te doen en dat trok een wissel op je gezin. Betekent dat je vrouw in die 3 jaar volledig opdraaide voor de opvoeding?
Het is ook best bijzonder hoe je de relatie tussen je vrouw en haar ouders ondermijnt door te stellen dat jijmeer contact met ze zou willen terwijl je vrouw dat niet wil.
Ik lees vooral dat je je vrouw niet bepaalt steunt maar wel seks wil, misschien moet je iets meer je eigen rol in de relatie bekijken, en wie weet, komt de seks dan ook.
Het is ook best bijzonder hoe je de relatie tussen je vrouw en haar ouders ondermijnt door te stellen dat jijmeer contact met ze zou willen terwijl je vrouw dat niet wil.
Ik lees vooral dat je je vrouw niet bepaalt steunt maar wel seks wil, misschien moet je iets meer je eigen rol in de relatie bekijken, en wie weet, komt de seks dan ook.
vrijdag 3 januari 2025 om 19:22
Ik lees vooral weinig verbondenheid. Het is in zekere zin wel herkenbaar, helaas. Voelen de uitstapjes die je onderneemt als gezin wel (voldoende) verbonden? Het is niet erg om de focus daar op te leggen. Wat ik vooral zou doen/doe is vragen aan je partner wat zij (van jou) nodig heeft, dan kun je concreet iets doen. Dat leidt overigens niet per se tot meer verbondenheid en intimiteit, maar dan kun je iemand wel meer tot steun zijn en dat is ook wat waard.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
