Aangetrokken tot een 10 jaar jongere man

Ooit, toen ik 38 was en mijn huwelijk slecht, ontmoette ik een 'man' van 23 jaar.
Ik zag en sprak hem in die tijd min of meer regelmatig en het was iemand waarbij maar een half woord nodig was om elkaar te begrijpen. Soms waren er situaties waar anderen bij waren en dan keken we elkaar aan en waren woorden niet eens nodig.
Goh, zo'n klik heb je niet vaak met mensen, dacht ik in het begin nog, onschuldig.
Tot de dag waarop ik merkte dat ik mezelf beter voelde wanneer ik hem even gezien of gesproken had.
Tot het moment dat mijn beste vriendin tegenkwam, vlak nadat ik hem zag, en dat ze zei: wat heb jij voor een grijns op je gezicht? Is er iets eh.. ??
Kort daarna drong het tot me door dat ik verliefd op hem was, en ik schrok me rot. Mocht niet! Ik ben getrouwd! Kan niet! Hij is 15 jaar jonger!
Maar nu ik het aan mezelf had toegegeven was er geen houden meer aan. Ik droomde de hele dag, zweefde, fantaseerde, maar liet het absoluut niet merken.
Ik wist nu precies waar alle liefdesliedjes op sloegen.
Aan zijn gedrag merkte ik dat ik hem ook niet onberoerd liet, en soms stonden we gewoon onzin uit te kramen, en ook deed ik mijn best om vooral het leeftijdsverschil te benadrukken. Hij vertelde dan bijvoorbeeld dat hij was uitgeweest, en ik zei dan o, uitgaan, dat is voor mij al een gepasseerd station..
(nu denk ik, ik was 38.. geen 78).
Hij vertelde waar hij 's avonds wel eens een drankje deed met vrienden.. is gezellig daar, waarom kom je ook niet een keer .. ik ben er vrijdag ook, trouwens..
Nee, zei ik dan, dan ga ik met de kinderen etc. etc... alles om uit de buurt te blijven.
Maar 's avonds als het donker was fietste ik met muts en sjaal om niet herkend te worden langs zijn huis om hem te zien zitten in zijn woonkamer. Hij was single en woonde alleen.
Een van die keren heeft hij gezegd: als ik zou thuiskomen uit mijn werk en weten dat er iemand zoals jij op me wachtte, dan zou ik de gelukkigste man zijn, terwijl ikzelf al had gedacht: nou de vrouw die hem als vriend of man krijgt, die mag echt in haar handjes knijpen, wát een lieverd. En knap was hij ook. Mooie ogen, leuk haar, en lekker kontje.
Ik antwoordde toen wat afgemeten met: nou, dankjewel, ik zal dat maar als een compliment beschouwen.

Want ik hád een man, en twee kinderen. Op een van mijn fietstochten langs zijn huis heb ik een keer stil gestaan en heb gedacht: ik kan nu afstappen en bij hem aanbellen, maar als ik dat doe dan maak ik óf mezelf onsterfelijk belachelijk (ik kende hem vanuit een zakelijke sfeer waarin privé bezoeken niet aan de orde waren), of hij laat me binnen en ik ga ook nog een andere drempel over waarmee ik mijn gezin kapot maak en het leven van mijn kinderen op zijn kop zet.
Kortom ik ben doorgefietst maar bedacht me wel dat er in mijn huwelijk iets niet goed zat waaraan gewerkt zou moeten worden.
Dat heb ik gedaan maar dat is uiteindelijk op niets uitgelopen, maar dat is weer een ander verhaal.
Ik heb bewust afstand genomen, dat werd makkelijk gemaakt omdat de zakelijke relatie ook werd beëindigd, en van het dagdromen moest ik ook wel afkicken. Ondanks dat denk ik bij tijd en wijle nog wel eens met een soort weemoed aan hem en de toestand waarin ik verkeerde. En aan het feit dat ik toen nog wel eens twijfelde of dat gevoel wederzijds was, maar als ik onze gesprekjes en zijn hints nog wel eens terughaal, weet ik nu dat dat wel zo is geweest.

Ondertussen heb ik hem allang eens op facebook opgezocht en dan zie ik nog steeds dat hij dezelfde uitstraling heeft is waar ik verliefd op was, en dat het leeftijdsverschil nu kleiner lijkt dan dat het me toen bijna een generatiekloof leek. Wat is 15 jaar.
Maar wat ik ook heb gezien is dat hij is getrouwd met een hardstikke leuke vrouw van zijn leeftijd en dat ze samen twee kleine kindjes hebben. Voor mijn gevoel hoort het ook zo.
Kinderen krijgen met mij was niet meer gelukt. Het is goed. Ik had hem dat niet willen onthouden. Een eigen gezin van de start af.
Ik ben blij dat ik met die verliefdheid niets gedaan heb.

Ha, ik had alle tussenliggende posts nog niet echt gelezen voordat ik hierboven mijn brave inzending deed.. is niet helemaal (liever helemaal niet) de strekking van jouw lotgevallen met een jongere man, maar ik lees het nu toch even door met in mijn achterhoofd de gedachte goh, als ik het toen toch gedurfd had!

Roodkaarsje schreef: ↑

16-11-2018 09:50

Zijn donkere haar, zn blauwe kijkers en als hij in zn thuisland is geweest en bruin is oeff haha.

Hier zijn ze blauw...

'en een jonge gast zag staan met lichte bruine ogen donkere haren, lekker bruin en een smile van oor tot oor.' (Roodkaarsje
donderdag 3 januari 2019 22:33)

Hier zijn ze licht bruin...

En hij rookt en is topsporter...

Kweenie hoor, maar klinkt niet echt geloofwaardig, maar verder wel een leuk verhaal.

Ach.. op forums wordt van alles verzonnen. Het maakt mij niet uit of Roodkaarsje alle avonturen ook echt beleefd, of dat ze er lekker op los fantaseert.. ik vind dat verder niet zo boeiend.
Het is leuk om te lezen. Of ze is een lucky bastard, of een geschikte bouquetroman schrijfster.
Who cares.

Roodkaarsje schreef: ↑

07-01-2019 17:54

Nou schrijven is niet mijn specialiteit overigens hahah!

En nouja sommige dingen laat ik bewust een beetje tegenstrijdig zijn aangezien het anders wel een beetje te herkenbaar word .. er leest, weet ik, ook een collega van me mee en zij hoeft niet alle details te weten

Die heeft je nog niet herkent?

Maakt mij niks uit of iets waar is of niet. Dat weet je toch nooit op een forum. Het is leuk leesvoer en het is leuk om mee te leven

Met een happy end.

Ik zet soms ook m’n vraagtekens maar het topic blijft vermakelijk genoeg.
Als je niet herkenbaar wil zijn en aan sommige details een draai wil geven en die draai ook nog moet onthouden.. ik kan het zelf niet eens.

Dus blijf lekker schrijven roodkaarsje.

Wat kun jij goed schrijven Roodkaarsje. Ik heb alles gelezen en wens jullie heel veel geluk samen!! Hoop dat jullie elkaar straks weer heel vaak kunnen zien....

En Hallodaar... jij schrijft ook zo’n leuke story... geweldig om te lezen. Sterk van je dat je toen niet bij hem aangebeld hebt. Ik zou dat vroeger ook niet gedurfd hebben maar nu zou ik dat gewoon doen, haha!!

Haha wat een leuk verhaal om te lezen! Je schrijft leuk TO! Het plezier en de lust enz komen duidelijk naar voren

Zelf heb ik ook wel eens gedate met een jongere vent. Twee keer zelfs: een 10 jaar jongere ONS en 6 jaar jongere vent waarmee ik meerdere dates heb gehad. Maar hij wilde uiteindelijk geen relatie met mij vanwege het leeftijdsverschil. Ik ben 31, maar wordt altijd jonger geschat en ben een laatbloeier. Gevoelsleeftijd telt veel zwaarder voor mij dan het geboortegetal..

Ik vind sowieso dat mannen wel vaker met een oudere dame/vrouw mogen gaan. En dat de 'maatschappij' hier niet zo moeilijk over moet doen..

Mijn vent is ook vijf jaar jonger. Altijd jonge vriendjes gehad.
Zo n ouwe vind ik niks aan.

Pindakaasjes schreef: ↑

06-01-2019 23:08

Of ze is een lucky bastard, of een geschikte bouquetroman schrijfster.
Who cares.

Toen ze in het begin nog elke dag compleet scheel geneukt werd door die jonge god met zijn onuitputtelijke drift, toen vond ik haar een lucky bastard en misschien waren we met z'n alleen wel een beetje jaloers.
Nu er liefde is ontstaan en hij naar het buitenland is verhuisd en ze elkaar maar sporadisch kunnen zien, vind ik dat wat minder lucky. Dat lijkt me knap lastig zeg. Ga er maar aan staan, elke dag weer naar iemand verlangen die er meestal niet is.

Ach.. er zullen vast snel genoeg bossen rozen bezorgd worden aan huis of op het werk.
Spannende sekstapes en dure cadeaus van hem via luchtpost. Hete skype-seks.
Een vliegticket en hotelreservering als verrassing bij de post (+ al vrij geregeld met haar baas)
Of hij staat plots op haar stoep om haar weer even alle hoeken van de kamer te laten zien.
Uiteraard met de goedkeuring van zijn ouders.
Paint the story

Roodkaarsje schreef: ↑

07-01-2019 21:24

Oh jawel, vandaar dat ik weet dat ze meeleest. Maar zij wil heel graaf weten wie vriendlief is maar op de werkvloer deel ik die details niet .. alleen mijn baas kent hem

Maar waarom niet? Is jullie relatie dan geheim? Jullie houden nota bene van elkaar. Dat mag iedereen weten toch?


En hij werkt er niet meer dus wat is het probleem?

[quote=Fiiorii post_id=29447764 time=1546959472 user_id=380974

En Hallodaar... jij schrijft ook zo’n leuke story... geweldig om te lezen. Sterk van je dat je toen niet bij hem aangebeld hebt. Ik zou dat vroeger ook niet gedurfd hebben maar nu zou ik dat gewoon doen, haha!!
[/quote]

Leuk toch nog een reaktie! Ik was gaan lezen nadat ik gepost had, dacht eerst werkelijk dat ik op de relatiepeiler zat ipv op de sekspeiler.
Mijn 'belevenis' staat in een heel ander licht dan de escapades van Roodkaarsje en haar lover.

1 x in de 6 weken. Dat is 5 weken 'jeuk' Roodkaarsje. Hou je dat wel vol?

Roodkaarsje schreef: ↑

10-01-2019 11:34

Wij zijn niet geheim hoor, not at all, maar zij, en ze weet dat ik dat van haar vind, is een roddeltante en daar heb ik geen zin in. Ik hoorde nl al dingen over de vloer gaan die ik hier geschreven had en de smeuiige details hoeft niet iedereen te weten

Wauw, ik zou echt niet verder schrijven na herkenning. En al helemaal niet schrijven over plannen om je ziek te gaan melden in maart.

Roodkaarsje schreef: ↑

21-12-2018 17:30

Het ontmoet je ‘schoonouders’ feestje van gisteren was een grote teleurstelling

De ouders van mr Lief zien me dus totaal niet staan. Los van het feit dat ze me te oud vinden (wat ik écht wel begrijp hoor) vinden ze ook dat hij met een meisje uit zijn thuisland moet trouwen, die volgens normen en waarden zijn opgevoed die zij belangrijk vinden. En ook dat snap ik, maar trouwen is nu helemaal niet aan de orde, is nog nooit ter sprake gekomen of wat dan ook..

Papa’s woorden: jij krijgt mijn zoon niet, jij zal zijn kinderen nooit baren .. en hoewel dat ook niet ter discussie staat nu, deed dat wel pijn.

Mr lief was ook helemaal van zijn padje, zoals zijn ouders tegen mij deden kent hij ze niet.. en ik voel me dood en dood schuldig. hij is bang dat ze hem gaan afstoten. Hoe verdrietig is dat?!

Zijn oma was wel blij om me te zien en is echt een hartelijk mens, zo tegenstrijdig met haar zoon .. maar het is niet mijn plek om daar iets over te zeggen en vinden. Het is frustrerend voor mn Lief.

Ik ben dus redelijk optijd naar huis gegaan en mr Lief is savonds laat nog naast me gekropen maar die kon zijn slaap niet vatten. Hij vind het een kutsituatie, zeker omdat hij zondag op vakantie gaat.

Verder, hossana terror boss, vind mijn plannen interessant en zeker haalbaar. In maart mag ik misschien de implementatie gaan doen, maar ik gok dat ik dan spontaan ‘ziek’ ben of naar mr Lief vertrek

Oké, dat heb ik dan verkeerd begrepen...