Seks
alle pijlers
Bang voor seks.
vrijdag 23 januari 2009 om 13:45
Lieve lezers, bedankt voor het openen van dit topic want ik kan jullie hulp en adviezen goed gebruiken. Zal wel een warrig verhaal worden maar ik ga mn best doen.
Het is namelijk als volgt, als middentwintiger (26) ga ik nog steeds als maagd door het leven. En nu zag ik al topics staan over '24 jaar en nog maagd' of '27 jaar en geen relatie', daar lees ik ook mee maar wilde ook nog een eigen topic openen omdat het toch ietsiepietse anders is.
Ik heb namelijk het gevoel dat ik gewoon bang voor seks ben, bang dat ik volledig de plank mis sla, dat de jongen in kwestie na de daad mij achter mijn rug om hard zal uit lachen, of tijdens de daad zal denken 'waar is zij in hemelsnaam mee bezig'. Daar ben ik bang voor. Gewoon omdat ik niet weet hoe het allemaal gaat...
Ik over-analyseer en dat brengt me nu in de problemen. Omdat ik op het moment heel leuk omga met een jongen die zelf al behoorlijk wat ervaring heeft. Vorige week heb ik zelfs bij hem geslapen maar denk maar niet dat er iets is gebeurd...Preutse ik. Ik vond het heel fijn om naast hem te liggen en het was (naar mijn idee) ook totaal niet ongemakkelijk. wel dacht ik na over 'wat zal ik nu doen, zoenen of knuffelen of gewoon lekker slapen etc'.... Mja niets gebeurd dus.
Maar ik weet, de volgende keer als ik hem zie dat er dan wel wat moet gaan gebeuren, jongens wachten nou eenmaal niet voor altijd. En dat zou ik echt heel erg jammer vinden bij deze jongen. Helemaal omdat het misschien wel relatie-materiaal zou kunnen zijn en daar heb ik ook nog nul-ervaring mee. Misschien dat dat me wel allemaal zo onzeker maakt omdat ik niet zeker weet hoe hij verder ermee bezig is. Denk dat ik meer met hem bezig is dan hij met mij...
Een andere reden voor mijn 'angst' is dat ik bang ben dat het niet past. Met moeite gaan er twee vingers in als ik met mezelf bezig ben. Onlangs heb ik een vibo aangeschaft, wilde toch wel verder met mezelf
. Maar deze past niet! Hij is dan ook wel erg groot, maar hij gaat er gewoon niet in. Nu schijt ik helemaal 7 kleuren om met een echte man verder te gaan...gaat natuurlijk nooit passen. Pfff.. Jullie lezen het al, ik denk veel een beetje na over van alles.
Waarschijnlijk zullen jullie nu als advies geven dat ik het misschien aan de jongen in kwestie moet vertellen, maar dat zie ik toch niet zo zitten. Ben nogal kwetsbaar en door dat te vertellen voel ik me alleen nog maar meer onzeker en echt een kluns/jong onzeker grietje.
Hopelijk hebben jullie advies over hoe ik mij wat minder druk hierover kan maken of tips over hoe het aan te pakken allemaal...
Alvast heel erg bedankt voor jullie tijd!!!
Het is namelijk als volgt, als middentwintiger (26) ga ik nog steeds als maagd door het leven. En nu zag ik al topics staan over '24 jaar en nog maagd' of '27 jaar en geen relatie', daar lees ik ook mee maar wilde ook nog een eigen topic openen omdat het toch ietsiepietse anders is.
Ik heb namelijk het gevoel dat ik gewoon bang voor seks ben, bang dat ik volledig de plank mis sla, dat de jongen in kwestie na de daad mij achter mijn rug om hard zal uit lachen, of tijdens de daad zal denken 'waar is zij in hemelsnaam mee bezig'. Daar ben ik bang voor. Gewoon omdat ik niet weet hoe het allemaal gaat...
Ik over-analyseer en dat brengt me nu in de problemen. Omdat ik op het moment heel leuk omga met een jongen die zelf al behoorlijk wat ervaring heeft. Vorige week heb ik zelfs bij hem geslapen maar denk maar niet dat er iets is gebeurd...Preutse ik. Ik vond het heel fijn om naast hem te liggen en het was (naar mijn idee) ook totaal niet ongemakkelijk. wel dacht ik na over 'wat zal ik nu doen, zoenen of knuffelen of gewoon lekker slapen etc'.... Mja niets gebeurd dus.
Maar ik weet, de volgende keer als ik hem zie dat er dan wel wat moet gaan gebeuren, jongens wachten nou eenmaal niet voor altijd. En dat zou ik echt heel erg jammer vinden bij deze jongen. Helemaal omdat het misschien wel relatie-materiaal zou kunnen zijn en daar heb ik ook nog nul-ervaring mee. Misschien dat dat me wel allemaal zo onzeker maakt omdat ik niet zeker weet hoe hij verder ermee bezig is. Denk dat ik meer met hem bezig is dan hij met mij...
Een andere reden voor mijn 'angst' is dat ik bang ben dat het niet past. Met moeite gaan er twee vingers in als ik met mezelf bezig ben. Onlangs heb ik een vibo aangeschaft, wilde toch wel verder met mezelf
. Maar deze past niet! Hij is dan ook wel erg groot, maar hij gaat er gewoon niet in. Nu schijt ik helemaal 7 kleuren om met een echte man verder te gaan...gaat natuurlijk nooit passen. Pfff.. Jullie lezen het al, ik denk veel een beetje na over van alles.Waarschijnlijk zullen jullie nu als advies geven dat ik het misschien aan de jongen in kwestie moet vertellen, maar dat zie ik toch niet zo zitten. Ben nogal kwetsbaar en door dat te vertellen voel ik me alleen nog maar meer onzeker en echt een kluns/jong onzeker grietje.
Hopelijk hebben jullie advies over hoe ik mij wat minder druk hierover kan maken of tips over hoe het aan te pakken allemaal...
Alvast heel erg bedankt voor jullie tijd!!!
zondag 25 januari 2009 om 16:12
ook al voel je je wat kwetsbaar, als je heb verteld hoe en wat, dan kan hij daar ook meteen rekening mee houden!
als hij weet van je 'angst' en dat t je eerste keer is, zal hij rustiger aan doen.
en er is écht niks mis mee om het gewoon te vertellen! tuurlijk is dat ook wat eng, maar toch lijkt me dat echt het verstandigste. daarbij denk ik dat hij het ook gewoon mag weten. en wíl weten ook! als het jou eerste keer is, en híj is daarbij, dan maakt het dat toch net even iets specialer voor beiden!
als hij weet van je 'angst' en dat t je eerste keer is, zal hij rustiger aan doen.
en er is écht niks mis mee om het gewoon te vertellen! tuurlijk is dat ook wat eng, maar toch lijkt me dat echt het verstandigste. daarbij denk ik dat hij het ook gewoon mag weten. en wíl weten ook! als het jou eerste keer is, en híj is daarbij, dan maakt het dat toch net even iets specialer voor beiden!
zondag 25 januari 2009 om 21:06
zondag 1 februari 2009 om 20:52
hey Joker,
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt, maar gelukkig heb ik het toen(nu zo'n 7 maanden geleden:)) wel tegen mijn vriend(toen dus nog niet) durven zeggen. Hij vond het juist erg leuk, omdat we op die manier het echt samen zouden kunnen doen. Ik ben nu ook nog wat jonger, namelijk 19, en mijn vriend is 28. Ik vond dat ik vanaf het begin af aan maar het beste eerlijk tegen hem kon zijn, en heb hem met heel wat inspanningen en zenuwinzinkingen verteld dat ik nog totaal geen ervaring heb, en daarmee bedoel ik dus dat ik nog nooit een relatie gehad had, of überhaupt gezoend had. Sindsdien houdt hij rekening met mij in alles wat hij doet en zegt. Op die manier is het voor beiden toch het beste, en snapt hij ook dat ik nog niet zoveel durf. Ik vind dat je over je ervaring niet moet liegen, en bij ons is is het er alleen maar beter op geworden! Dat is het beste advies wat ik je kan geven. En so what, als hij denkt dat je een onzeker kipje bent(of hoe je dat ook omschreven had). Ik weet van mezelf dat ik heel erg onzeker ben, en dat mag je vriend dan toch ook best weten. Dat verklaart voor hem ook een hele hoop. Maar het is inderdaad wel heel moeilijk om dat tegen hem te zeggen, maar naar mijn mening toch de beste oplossing.
Veel succes!
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt, maar gelukkig heb ik het toen(nu zo'n 7 maanden geleden:)) wel tegen mijn vriend(toen dus nog niet) durven zeggen. Hij vond het juist erg leuk, omdat we op die manier het echt samen zouden kunnen doen. Ik ben nu ook nog wat jonger, namelijk 19, en mijn vriend is 28. Ik vond dat ik vanaf het begin af aan maar het beste eerlijk tegen hem kon zijn, en heb hem met heel wat inspanningen en zenuwinzinkingen verteld dat ik nog totaal geen ervaring heb, en daarmee bedoel ik dus dat ik nog nooit een relatie gehad had, of überhaupt gezoend had. Sindsdien houdt hij rekening met mij in alles wat hij doet en zegt. Op die manier is het voor beiden toch het beste, en snapt hij ook dat ik nog niet zoveel durf. Ik vind dat je over je ervaring niet moet liegen, en bij ons is is het er alleen maar beter op geworden! Dat is het beste advies wat ik je kan geven. En so what, als hij denkt dat je een onzeker kipje bent(of hoe je dat ook omschreven had). Ik weet van mezelf dat ik heel erg onzeker ben, en dat mag je vriend dan toch ook best weten. Dat verklaart voor hem ook een hele hoop. Maar het is inderdaad wel heel moeilijk om dat tegen hem te zeggen, maar naar mijn mening toch de beste oplossing.
Veel succes!
maandag 9 februari 2009 om 13:53
Hehe, de kop is eraf, om het maar even zo te zeggen. Afgelopen donderdag ben ik bij hem langsgeweest en ben ik met hem naar bed gegaan. De paar wijntjes hadden ervoor gezorgd dat ik wat losser was en het strelen en zoenen in bed zorgde ervoor dat ik echt ook zin had. Had me er ook wel op 'voorbereid' dat het die avond waarschijnlijk zou gaan gebeuren, ook omdat ik dat zelf wilde.
Om maar to the point te komen, ik vond er niet veel aan hahahaha.Had verwacht echt een euforisch gevoel te krijgen achteraf maar dat is weggebleven, meer een onzeker gevoel heb ik. Het deed erg zeer toen hij de eerste keer naar binnen wilde komen, eenmaal erin ging het wel maar met het stoten was het nog niet helemaal een lekker gevoel. Ben ook niet klaargekomen, hij wel. Hij hield het aardig lang vol, waarschijnlijk omdat ie al vrij veel ervaring heeft daarin. Zelf was ik af en toe wel aan het denken van ok. hoe lig ik erbij, niet gek, hoe doe ik blabla...maar het meeste heb ik gewoon lekker laten gebeuren. Alleen na de daad was het wat minder romantisch, ik had behoorlijk wat bloed verloren waarvoor ik me echt schaamde. Hij vroeg ook of het m'n eerste keer was toen ie dat bloed zag, heb gezegd van niet maar dat het al een behoorlijke tijd terug was...Ik vond het echt heel erg en maakt me nu, als ik er op terugdenk, erg onzeker. Maar goed, hij zegt dat het niets uitmaakt. Bloeden jullie soms ook nog wel eens? Ook ben ik nu natuurlijk alles weer aan het analyseren, wat zou hij er nou van gevonden hebben, vond ie het wel lekker of saai of of of...pffff. Ik heb in ieder geval mijn 'angst' wel overwonnen alleen hoop ik dat het de volgende keer wel minder pijn doet.
Zijn jullie na de eerste keer met een nieuw leuk iemand (dus niet een ONS) ook zo onzeker over hoe jullie het gedaan hebben? Ik nu wel en ben bang dat ik het een beetje verpest heb ofzo. Weet niet waarom, ging allemaal beetje klungelig en hij zei af en toe ook dat ik m'n benen omhoog moest doen, nja nogal onervaren van mijn kant was het, maar dat is dus niet zo gek eigenlijk. Goed, ik moet het gewoon lekker loslaten en op naar de volgende keer....
Om maar to the point te komen, ik vond er niet veel aan hahahaha.Had verwacht echt een euforisch gevoel te krijgen achteraf maar dat is weggebleven, meer een onzeker gevoel heb ik. Het deed erg zeer toen hij de eerste keer naar binnen wilde komen, eenmaal erin ging het wel maar met het stoten was het nog niet helemaal een lekker gevoel. Ben ook niet klaargekomen, hij wel. Hij hield het aardig lang vol, waarschijnlijk omdat ie al vrij veel ervaring heeft daarin. Zelf was ik af en toe wel aan het denken van ok. hoe lig ik erbij, niet gek, hoe doe ik blabla...maar het meeste heb ik gewoon lekker laten gebeuren. Alleen na de daad was het wat minder romantisch, ik had behoorlijk wat bloed verloren waarvoor ik me echt schaamde. Hij vroeg ook of het m'n eerste keer was toen ie dat bloed zag, heb gezegd van niet maar dat het al een behoorlijke tijd terug was...Ik vond het echt heel erg en maakt me nu, als ik er op terugdenk, erg onzeker. Maar goed, hij zegt dat het niets uitmaakt. Bloeden jullie soms ook nog wel eens? Ook ben ik nu natuurlijk alles weer aan het analyseren, wat zou hij er nou van gevonden hebben, vond ie het wel lekker of saai of of of...pffff. Ik heb in ieder geval mijn 'angst' wel overwonnen alleen hoop ik dat het de volgende keer wel minder pijn doet.
Zijn jullie na de eerste keer met een nieuw leuk iemand (dus niet een ONS) ook zo onzeker over hoe jullie het gedaan hebben? Ik nu wel en ben bang dat ik het een beetje verpest heb ofzo. Weet niet waarom, ging allemaal beetje klungelig en hij zei af en toe ook dat ik m'n benen omhoog moest doen, nja nogal onervaren van mijn kant was het, maar dat is dus niet zo gek eigenlijk. Goed, ik moet het gewoon lekker loslaten en op naar de volgende keer
....
maandag 9 februari 2009 om 14:18
Joh je hoeft je niet te schamen omdat je wat bloedde! Ik vind het wel logisch dat hij over dat bloed een opmerking maakte, misschien was hij bang dat hij je pijn had gedaan!
Ik vind het ook helemaal niet raar dat het de eerste keer klungelig en nog niet heel lekker was. Dat wordt vanzelf beter en anders, echt waar!
En of je er raar bijlag? Eerlijk gezegd denk ik dat we er tijden de daad allemaal behoorlijk raar bijliggen, rare gezichten trekken en vreemde geluiden maken. Hoort erbij
Ik vind het ook helemaal niet raar dat het de eerste keer klungelig en nog niet heel lekker was. Dat wordt vanzelf beter en anders, echt waar!
En of je er raar bijlag? Eerlijk gezegd denk ik dat we er tijden de daad allemaal behoorlijk raar bijliggen, rare gezichten trekken en vreemde geluiden maken. Hoort erbij
I only get one shot at life - so I shoot to kill
maandag 9 februari 2009 om 14:55
Joker,
Volgens mij heb je een hele lieve, zachtaardige en begripvolle vriend. Daarom hoef jij je over wat hij allemaal denkt niet zo druk te maken denk ik zo. Wees gewoon open tegen hem. Ik denk dat hij het minder erg vindt dat het je eerste keer was dan dat je daar over liegt. Daarbij, mijn ervaring is dat ik van eerlijkheid meer ontspannen raak.
De volgende keer gaat het vast leuker worden (en die keer daarna nog leuker en dan nog leuker en dan..... enz.).
En inderdaad, ik ben ook altijd in het begin wat onzekerder bij een nieuwe liefde.
Volgens mij heb je een hele lieve, zachtaardige en begripvolle vriend. Daarom hoef jij je over wat hij allemaal denkt niet zo druk te maken denk ik zo. Wees gewoon open tegen hem. Ik denk dat hij het minder erg vindt dat het je eerste keer was dan dat je daar over liegt. Daarbij, mijn ervaring is dat ik van eerlijkheid meer ontspannen raak.
De volgende keer gaat het vast leuker worden (en die keer daarna nog leuker en dan nog leuker en dan..... enz.).
En inderdaad, ik ben ook altijd in het begin wat onzekerder bij een nieuwe liefde.
maandag 9 februari 2009 om 18:14
Bedankt voor jullie geruststellende woorden. En Elninjoo, zoals je blijkbaar niet gelezen hebt in mijn intro, met een vibo had ik het allang geprobeerd maar dat lukte dus niet...helaas. Anders had het me een hoop kopzorgen bespaard.
Het stomme is nu dat ik, als ik aan donderdagnacht terugdenk, een heel ongemakkelijk gevoel krijg. En ik kijk er helemaal niet met een heerlijk gevoel op terug. Waarschijnlijk omdat ik denk dat het allemaal heel klungelig overkwam en natuurlijk door dat bloedverlies... Wist niet dat seks zo ingewikkeld was...
Het stomme is nu dat ik, als ik aan donderdagnacht terugdenk, een heel ongemakkelijk gevoel krijg. En ik kijk er helemaal niet met een heerlijk gevoel op terug. Waarschijnlijk omdat ik denk dat het allemaal heel klungelig overkwam en natuurlijk door dat bloedverlies... Wist niet dat seks zo ingewikkeld was
...
maandag 9 februari 2009 om 19:24
Joker, voel je geen opluchting? Ik had dat wel. Ik bloedde overigens zelf niet bij mijn ontmaagding, had er nooit iets groters ingestopt dan een OB Mini en een vinger en ex had geen heel erg mini-formaat (ook niks om naar huis te schrijven verder, en dat gold voor de rest ook, maar da's een ander verhaal). Ik was wel stomdronken.
Ik heb weleens een beetje gebloed bij iemand met een erg grote dikke lul terwijl ik gortdroog was. Maar dat was minimaal, gewoon een beetje scheurtjes bij de ingang. Vaseline erop, klaar.
Was je wel nat genoeg? Ik blijf van mening dat geen enkele vrouw hoeft te bloeden, nooit, dus ook niet tijdens de ontmaagding.
Ik heb weleens een beetje gebloed bij iemand met een erg grote dikke lul terwijl ik gortdroog was. Maar dat was minimaal, gewoon een beetje scheurtjes bij de ingang. Vaseline erop, klaar.
Was je wel nat genoeg? Ik blijf van mening dat geen enkele vrouw hoeft te bloeden, nooit, dus ook niet tijdens de ontmaagding.
maandag 9 februari 2009 om 19:30
Joker, schaamde je je om te vertellen dat je nog maagd was? Misschien had je, juist door dat te vertellen, nu een minder rotgevoel gehad.
Hij had dan geweten dat je geen ervaring had, en dan had je je nu niet zo druk gemaakt 'of je wel goed lag' en 'of je geen rare geluiden maakte'?
Enne... fietsen ging ook niet in 1x goed, dat moest je ook flink oefenen voor je snel de bocht in durfde en kon gaan!
Hij had dan geweten dat je geen ervaring had, en dan had je je nu niet zo druk gemaakt 'of je wel goed lag' en 'of je geen rare geluiden maakte'?
Enne... fietsen ging ook niet in 1x goed, dat moest je ook flink oefenen voor je snel de bocht in durfde en kon gaan!
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 9 februari 2009 om 19:46
He Joker, ja ik herken je verhaal wel. Mijn eerste keer was toen ik stomdronken was met een ONS. Het deed erg pijn en ik had ook veel gebloed. Ik dacht toen dat ik niet voor seks gemaakt was en dat het voor mij nooit leuk zou worden... 
Een paar maanden later kwam ik gelukkig nr 2 tegen (is nu jaren later nog steeds mijn vriend!) en bij onze eerste keer had ik wel verteld dat ik nog niet zo ervaren was, maar t deed helaas nog steeds zeer. Maar na een paar keer ging het een stuk beter en werd het een stuk leuker/lekkerder.geiler
!! Dus wees niet bang, al het begin is moeilijk maar het komt gewoon helemaal goed ! Geniet ervan en ontspan je en denk vooral niet dat je het verpest hebt, want dat is niet zo!!
Een paar maanden later kwam ik gelukkig nr 2 tegen (is nu jaren later nog steeds mijn vriend!) en bij onze eerste keer had ik wel verteld dat ik nog niet zo ervaren was, maar t deed helaas nog steeds zeer. Maar na een paar keer ging het een stuk beter en werd het een stuk leuker/lekkerder.geiler
!! Dus wees niet bang, al het begin is moeilijk maar het komt gewoon helemaal goed ! Geniet ervan en ontspan je en denk vooral niet dat je het verpest hebt, want dat is niet zo!!
maandag 9 februari 2009 om 19:51
Ja, ik schaam mij inderdaad ervoor om te vertellen dat ik nog maagd was. Daarom heb ik het ook niet gedaan. Achteraf gezien, was het misschien wel slimmer geweest inderdaad, maar dan had ik vol schaamte naast hem in bed gelegen en ik wilde de 'opwinding' ook niet verpesten.
Ik voel aan de ene kant wel opluchting dat ik nu eindelijk weet hoe het ongeveer gaat allemaal. Maar aan de andere kant voel ik me ook heel onzeker. Bang dat hij het 3x niets vond en het met z'n vrienden gaat bespreken ofzo. Ik snap niet waarom ik bloedde, hopelijk is dit de enige keer. Moet wel deze week ongesteld worden maar dat zal er niets te maken mee hebben. Ik baal er gewoon onwijs van. Kutonzekerheid bah.
Ik voel aan de ene kant wel opluchting dat ik nu eindelijk weet hoe het ongeveer gaat allemaal. Maar aan de andere kant voel ik me ook heel onzeker. Bang dat hij het 3x niets vond en het met z'n vrienden gaat bespreken ofzo. Ik snap niet waarom ik bloedde, hopelijk is dit de enige keer. Moet wel deze week ongesteld worden maar dat zal er niets te maken mee hebben. Ik baal er gewoon onwijs van. Kutonzekerheid bah.
maandag 9 februari 2009 om 21:56
HAHA _justme_...dat hop hop doet het hem! Meteen er maar weer op...
Tja, ik probeer ook niet zo onzeker te denken maar het sluipt er gewoon in. Bedankt voor de antwoorden/adviezen, helpt me wel om het meer van de leuke kant te bekijken. Probeer er zelf niet veel aan te denken, niet dat ik het weg wil stoppen als een nare ervaring, zeker niet. Maar meer omdat het me dan nog onzekerder maakt doordat het allemaal lekker klungelig ging en dat stomme bloed erbij. Het helpt dan ook niet dat ik van de ontmaagder nog helemaal niets gehoord heb maar goed. Ik ben in ieder geval geen maagd meer en dat is tenminste 1 positief punt! En hij was ook echt wel heel lief verder, alleen de volgende ochtend was het wat ongemakkelijk maar goed.
Maar vinden jullie het s'ochtends niet ongemakkelijk dan, na een eerste keer met iemand? Of doen jullie gewoon alsof het allemaal de normaalste zaak van de wereld is? Nja, dat is het eigenlijk ook...behalve als je net als ik dan wat bloed verliest. Dat maakt het wat minder normaal volgens mij.
En al het begin is moeilijk en onzeker, net als bij dit. Door het verhaal van RazzMettaz zie ik het al weer positiever in , gewoon lekker blijven oefenen.... hop hop.
Tja, ik probeer ook niet zo onzeker te denken maar het sluipt er gewoon in. Bedankt voor de antwoorden/adviezen, helpt me wel om het meer van de leuke kant te bekijken. Probeer er zelf niet veel aan te denken, niet dat ik het weg wil stoppen als een nare ervaring, zeker niet. Maar meer omdat het me dan nog onzekerder maakt doordat het allemaal lekker klungelig ging en dat stomme bloed erbij. Het helpt dan ook niet dat ik van de ontmaagder nog helemaal niets gehoord heb maar goed. Ik ben in ieder geval geen maagd meer en dat is tenminste 1 positief punt! En hij was ook echt wel heel lief verder, alleen de volgende ochtend was het wat ongemakkelijk maar goed.
Maar vinden jullie het s'ochtends niet ongemakkelijk dan, na een eerste keer met iemand? Of doen jullie gewoon alsof het allemaal de normaalste zaak van de wereld is? Nja, dat is het eigenlijk ook...behalve als je net als ik dan wat bloed verliest. Dat maakt het wat minder normaal volgens mij.
En al het begin is moeilijk en onzeker, net als bij dit. Door het verhaal van RazzMettaz zie ik het al weer positiever in , gewoon lekker blijven oefenen.... hop hop
.
maandag 9 februari 2009 om 22:13
quote:joker schreef op 09 februari 2009 @ 21:56:
En hij was ook echt wel heel lief verder, alleen de volgende ochtend was het wat ongemakkelijk maar goed.
Maar vinden jullie het s'ochtends niet ongemakkelijk dan, na een eerste keer met iemand? Of doen jullie gewoon alsof het allemaal de normaalste zaak van de wereld is?
Wat grappig; dat dacht ik vroeger ook altijd. Maar daar wen je aan hoor.
De eerste keer is altijd een beetje ongemakkelijk en onwennig, voor iedereen wel denk ik. Kan me nou niet veel verhalen herinneren van mensen bij wie de ontmaagding nou gelijk vuurwerk was. En hetzelfde geldt toch ook vaak wel voor de eerste keer met een nieuw iemand; elkaar aftasten enzo, dus je vriend zal daar heus niets raar van denken hoor.
Tis een lekkere dooddoener, maar vreet jezelf niet te veel op: het hoort er allemaal bij. En idd hop hop, erop
En hij was ook echt wel heel lief verder, alleen de volgende ochtend was het wat ongemakkelijk maar goed.
Maar vinden jullie het s'ochtends niet ongemakkelijk dan, na een eerste keer met iemand? Of doen jullie gewoon alsof het allemaal de normaalste zaak van de wereld is?
Wat grappig; dat dacht ik vroeger ook altijd. Maar daar wen je aan hoor.
De eerste keer is altijd een beetje ongemakkelijk en onwennig, voor iedereen wel denk ik. Kan me nou niet veel verhalen herinneren van mensen bij wie de ontmaagding nou gelijk vuurwerk was. En hetzelfde geldt toch ook vaak wel voor de eerste keer met een nieuw iemand; elkaar aftasten enzo, dus je vriend zal daar heus niets raar van denken hoor.
Tis een lekkere dooddoener, maar vreet jezelf niet te veel op: het hoort er allemaal bij. En idd hop hop, erop
maandag 9 februari 2009 om 22:16
Mijn eerste keer was ook een domper. Ik kreeg de smaak pas later te pakken, toen ik me wat meer op m'n gemak voelde. Nu wil iedere dag (maar krijg het niet).
Hoe kom je zover dat je je op je gemak gaat voelen? Door het meer te doen, dan komt het vanzelf. En je leert je eigen lichaam kennen en dus kun je steeds beter aangeven wat je lekker vind. Ik vind het maar niets als hij bovenop me ligt. Met mij bovenop is het een ander verhaal.
En, oh ja, masturbeer lekker veel. Het is lekker en je leert jezelf beter kennen.
Hoe kom je zover dat je je op je gemak gaat voelen? Door het meer te doen, dan komt het vanzelf. En je leert je eigen lichaam kennen en dus kun je steeds beter aangeven wat je lekker vind. Ik vind het maar niets als hij bovenop me ligt. Met mij bovenop is het een ander verhaal.
En, oh ja, masturbeer lekker veel. Het is lekker en je leert jezelf beter kennen.
maandag 9 februari 2009 om 22:18
Tja, ik maak me zo druk erom omdat hij al veel meer ervaring heeft op dit gebied en ik dus helemaal niets. Hopelijk zal ik snel wat meer ervaring op doen.. Het is trouwens niet mijn vriendje, meer een scharrel die ik vaak zie zeg maar..
En nee Justme, hij heeft idd ook nog niets van mij gehoord.... Stom toch dat de meeste vrouwen (volgens mij) dan meteen zo gaan denken terwijl we zelf dan ook niets hebben laten horen haha...
Goed, het hoort er helaas allemaal bij...Over een tijdje zal ik wel denken, goh waar heb ik me druk over gemaakt. En het stomme is dat ik dit topic heb aangemaakt omdat ik bang was voor de seks. Nu heb ik eindelijk seks gehad en maak ik me daaaar weer druk om...pffff
En nee Justme, hij heeft idd ook nog niets van mij gehoord.... Stom toch dat de meeste vrouwen (volgens mij) dan meteen zo gaan denken terwijl we zelf dan ook niets hebben laten horen haha...
Goed, het hoort er helaas allemaal bij...Over een tijdje zal ik wel denken, goh waar heb ik me druk over gemaakt. En het stomme is dat ik dit topic heb aangemaakt omdat ik bang was voor de seks. Nu heb ik eindelijk seks gehad en maak ik me daaaar weer druk om...pffff
maandag 9 februari 2009 om 23:14
Het is beslist niet abnormaal dat je bloedt bij de eerste keer. Maar ik denk dat je niet tegen hem had moeten liegen erover, misschien denkt hij nu wel dat hij je bezeerd heeft en dat is best lullig voor hem. Dat zou misschien ook verklaren waarom het 's morgens ongemakkelijk liep.
Zo erg is het nou ook weer niet dat je nog maagd was hoor. Dat heeft iedereen doorgemaakt.
Zo erg is het nou ook weer niet dat je nog maagd was hoor. Dat heeft iedereen doorgemaakt.
