Seks
alle pijlers
BDSM, voor de liefhebbers - deel V
dinsdag 19 september 2017 om 19:02
Al sinds de oudheid bestaat er op dit forum een 'centraal' BDSM topic. Het vorige topic vind je hier. Het clubje SM-ers is niet zo heel erg groot, dus het lijkt af en toe misschien alsof het een besloten topic is, maar niets is minder waar! Dus wil je meepraten, je hart luchten, gênante vragen stellen of wat dan ook, over welke variant van BDSM dan ook, stort jezelf er in, je wordt met open armen ontvangen. Het wordt daarbij wel gewaardeerd als je, je even voorstelt.
Aangezien de meeste mensen die net komen kijken nog op zoek zijn naar zo veel mogelijk informatie zijn hier wat links naar sites die Viva forummers in het verleden hebben aangedragen:
Deviance & Desire
Kink Aware Info
Marijkes Praktijken
Submissive Guide
Wandering Spirits
Klein detail, naast gewone heerlijke geile ranzigheid komen er hier ook een hoop emoties om de hoek kijken. Mensen delen hier hun persoonlijke ervaringen en belevingen, het is daarbij belangrijk dat iedereen zich vrij voelt om dat te doen. Wees daarom altijd respectvol, ook als hun kink en beleving niet dezelfde is als de jouwe. Onthoud: YKINMKBYKIO of te wel: Your kink is not my kink, but your kink is okay
En omdat BDSM een zeer serieuze zaak is, ahum
een paar filmpjes
Aangezien de meeste mensen die net komen kijken nog op zoek zijn naar zo veel mogelijk informatie zijn hier wat links naar sites die Viva forummers in het verleden hebben aangedragen:
Deviance & Desire
Kink Aware Info
Marijkes Praktijken
Submissive Guide
Wandering Spirits
Klein detail, naast gewone heerlijke geile ranzigheid komen er hier ook een hoop emoties om de hoek kijken. Mensen delen hier hun persoonlijke ervaringen en belevingen, het is daarbij belangrijk dat iedereen zich vrij voelt om dat te doen. Wees daarom altijd respectvol, ook als hun kink en beleving niet dezelfde is als de jouwe. Onthoud: YKINMKBYKIO of te wel: Your kink is not my kink, but your kink is okay
En omdat BDSM een zeer serieuze zaak is, ahum
een paar filmpjes
sweet_concubine wijzigde dit bericht op 19-09-2017 20:00
14.65% gewijzigd
Dulcissime, totam tibi sibdo me...
dinsdag 19 februari 2019 om 19:40
dinsdag 19 februari 2019 om 19:46
Welkom Coccine. Dit stukje is heel herkenbaar voor mij.Coccinellidae schreef: ↑19-02-2019 18:42Nee, er was geen machtsverhouding meer onrust van mij, mopperen, te veel taken, kinderen, werk, perfectionistisch willen zijn, vrouw willen zijn, carrière willen maken, etc
Ik ben (was?) een controlfreak. Er moest iets veranderen.
Ik geef hem de leiding nu en hij neemt het! Of ik laat het toe? Hij heeft in ieder geval de smaak te pakken op alle gebieden.
En ik neem de rust dat ik niet hoef te beslissen.
Ik denk dat ik onbewust altijd wel wou dat die machtsverhouding er was, maar ik dacht dat dat niet hoorde, dat dat 'fout' was. En tegelijkertijd dacht mijn man hetzelfde.
Nu hebben we beiden meer rust en mijn man is veel zelfzekerder geworden. We kunnen eindelijk onszelf zijn.
Een 24/7 dynamiek lijkt mij ook zalig, denk dat we daar ook langzaam naartoe aan het werken zijn, al is dat niet altijd makkelijk met de kinderen.
dinsdag 19 februari 2019 om 20:08
@Tardis Hoezo lastig met kinderen? Dat de verhoudingen doorlopen, daar hoeven zij niks van te merken. Nog los van het feit dat ook in veel vanilla relaties er één de baas is. Althans mijn ouders waren 100% vanilla en we wisten wie het laatste woord had van de twee
Overigens kun je, als de behoefte er is, het ook op een subtiele manier actief laten merken zonder dat anderen het zien. Bijvoorbeeld altijd hem als eerste opscheppen of pas eten als hij is begonnen. Niemand merkt het, maar jullie weten het.
Overigens kun je, als de behoefte er is, het ook op een subtiele manier actief laten merken zonder dat anderen het zien. Bijvoorbeeld altijd hem als eerste opscheppen of pas eten als hij is begonnen. Niemand merkt het, maar jullie weten het.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
dinsdag 19 februari 2019 om 20:20
@lollypopje de verhoudingen lopen in principe wel door, ik maak zijn koffie, schep zijn eten als eerste op, hij stuurt me naar bed als ik het te laat maak.
Maar soms heb ik twee huilende kinderen vast die alleen bij mama willen zijn en dan maakt hij wel zijn eigen koffie of schept zijn eigen eten op. Ik voel me dan altijd (achteraf) ontzettend kut, omdat ik dat gewoon graag wil doen voor hem, maar hij heeft wel natuurlijk alle begrip hiervoor en de kinderen komen op dat moment op de eerste plaats, ook voor hem.
Maar ik snap wat je bedoelt en als ze eenmaal wat ouder en zelfstandiger zijn gaat het vermoedelijk wel gemakkelijker gaan.
Maar soms heb ik twee huilende kinderen vast die alleen bij mama willen zijn en dan maakt hij wel zijn eigen koffie of schept zijn eigen eten op. Ik voel me dan altijd (achteraf) ontzettend kut, omdat ik dat gewoon graag wil doen voor hem, maar hij heeft wel natuurlijk alle begrip hiervoor en de kinderen komen op dat moment op de eerste plaats, ook voor hem.
Maar ik snap wat je bedoelt en als ze eenmaal wat ouder en zelfstandiger zijn gaat het vermoedelijk wel gemakkelijker gaan.
dinsdag 19 februari 2019 om 20:30
Jeetje, wat jammer dit. Weet je ook waarom je je zo rottig voelt als je even niet kunt zorgen?TardisBlue schreef: ↑19-02-2019 20:20
Maar soms heb ik twee huilende kinderen vast die alleen bij mama willen zijn en dan maakt hij wel zijn eigen koffie of schept zijn eigen eten op. Ik voel me dan altijd (achteraf) ontzettend kut, omdat ik dat gewoon graag wil doen voor hem, maar hij heeft wel natuurlijk alle begrip hiervoor en de kinderen komen op dat moment op de eerste plaats, ook voor hem.
Het klinkt als faalangstig, alsof je een ietwat laag zelfbeeld hebt?
H brengt wel eens koffie en ontbijt op bed, bij voorkeur als ik per ongeluk nét onder de douche sta. Dan neemt hij de prut weet mee naar beneden en ontbijten we samen op de bank. Daar lachen we dan gewoon om. Een beetje relaxed is wel zo fijn denk ik. Voor alle partijen.
.
dinsdag 19 februari 2019 om 20:44
@rooss goh, faalangst zou wel kunnen. Laag zelfbeeld in het verleden wel veel last van gehad, al dacht ik echt dat ik daar nu vanaf was. Moet wel zeggen dat ik hier altijd al last van gehad heb, dat kutte gevoel als ik niet kan zorgen voor hem, ook voor bdsm een deel van ons leven was.
Voor de rest zijn we wel relaxed hoor, buikpijn hebben van het lachen is mij niet onbekend
Voor de rest zijn we wel relaxed hoor, buikpijn hebben van het lachen is mij niet onbekend
dinsdag 19 februari 2019 om 20:49
@Tardis een D/s is een uitwisseling. Het is jouw taak voor hem te zorgen, maar een goede D zorgt ook voor zijn sub. Alleen op die manier kan hij er voor zorgen dat jij hem optimaal kunt dienen.
Door zijn koffie zelf in te schenken en jou zo de ruimte te geven er op dat moment voor de kinderen te zijn, ontstaat er juist ruimte om er daarna voor hem te zijn. Het zorgt er voor dat jij niet al je energie op gebruikt aan de randzaken, maar overhoud voor andere gebieden waarop je hem kunt dienen.
Door zijn koffie zelf in te schenken en jou zo de ruimte te geven er op dat moment voor de kinderen te zijn, ontstaat er juist ruimte om er daarna voor hem te zijn. Het zorgt er voor dat jij niet al je energie op gebruikt aan de randzaken, maar overhoud voor andere gebieden waarop je hem kunt dienen.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
dinsdag 19 februari 2019 om 20:54
Ik bedenk me net ook dat hij me vroeger eens een 'sorry-verbod' heeft gegeven. Hij werd zo gek van al mijn ge-sorry dat ik dat woord absoluut niet meer mocht zeggen Misschien toch een lager zelfbeeld als ik dacht? Denk dat mijn ex dit ook wel versterkt heeft.
Dit was ook een van de redenen dat mijn man in het begin een beetje terughoudend was met het hele D/s gebeuren bleek achteraf. Hij was bang dat ik weer terug dat onzekere meisje van vroeger ging worden. Hij kende mij toen al dus daarmee. Al voel ik me nu net zelfzekerder en zelfstandiger.
Goh, misschien is het gewoon iets wat soms nog opspeelt? Je hebt me in ieder geval stof tot nadenken gegeven!
Dit was ook een van de redenen dat mijn man in het begin een beetje terughoudend was met het hele D/s gebeuren bleek achteraf. Hij was bang dat ik weer terug dat onzekere meisje van vroeger ging worden. Hij kende mij toen al dus daarmee. Al voel ik me nu net zelfzekerder en zelfstandiger.
Goh, misschien is het gewoon iets wat soms nog opspeelt? Je hebt me in ieder geval stof tot nadenken gegeven!
dinsdag 19 februari 2019 om 20:59
Maar het nu ook zelf zo gaan zien en geloven Dat maakt het makkelijker dat te accepteren van hem.TardisBlue schreef: ↑19-02-2019 20:56@lollypopje dat is precies wat ik hem duidelijk gemaakt heb, dat dat het verschil is tussen zijn dominantie en die van mijn ex. (zie vorige post)
Ik denk dat ik nu moet leren zijn zorgen ook te aanvaarden.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
dinsdag 19 februari 2019 om 20:59
Ik zou me zo kunnen voorstellen dat het nog een rol speelt inderdaad. Een sorry-verbod vind ik een goede, veel mensen zeggen te pas en te onpas sorry, alsof ze zich constant verexcuseren voor het feit dat ze überhaupt bestaan, ruimte innemen, ademen.
Misschien zit er nog een staartje, Tardis. Geeft niet maar wel iets om je van bewust te zijn.
Je mag jezelf vertellen dat je er toe doet en dat je meer dan de moeite waard bent. Oók als je zijn koffie even niet kunt inschenken!
Misschien zit er nog een staartje, Tardis. Geeft niet maar wel iets om je van bewust te zijn.
Je mag jezelf vertellen dat je er toe doet en dat je meer dan de moeite waard bent. Oók als je zijn koffie even niet kunt inschenken!
.
dinsdag 19 februari 2019 om 21:10
Dat sorry verbod heeft me inderdaad echt goed gedaan, al was het de eerste dagen een hel. En hij maar lachen en me negeren als ik het weer eens zei en dan heel betrapt keek.
Bedankt voor jullie adviezen dames, ik ga het eens rustig laten bezinken.
Ben wel erg blij dat ik er nog eens mee geconfronteerd word, was misschien nog eens nodig.
Bedankt voor jullie adviezen dames, ik ga het eens rustig laten bezinken.
Ben wel erg blij dat ik er nog eens mee geconfronteerd word, was misschien nog eens nodig.
dinsdag 19 februari 2019 om 22:52
Echt één trigger was er niet. Het begon een beetje vaag met wat haar grijpen van hem wat sub posities van mij mijn reactie lokte dan zijn reactie uit, etc... En door erover te praten kwamen wij erachter dat waarvan wij allebei dachten dat het bij fantaseren moest blijven dat het ook mogelijk was in het echt.lollypopje schreef: ↑19-02-2019 19:00@Cocci Dankje voor je uitleg.
Hoe hebben jullie besloten met bdsm te beginnen? Wat triggerde het?
Wij hadden al een goede relatie maar dit voegt zeg maar chocolade caramel fudge en pecannoten met cayenne peper toe aan een vanille ijsje...
Het ging dus een beetje van zelf. Het begin. Maar de beslissing om actief op zoek te gaan naar info kwam door communicatie.
En nu zijn wij hier...
Ik geloof in dit topic ergens gelezen om gewoon te beginnen met spul van Action e.d. (touw., etc..) dat doen wij nu dus.
Xenos, Action, etc... zijn nu onze beste vrienden .
dinsdag 19 februari 2019 om 22:59
Dat is inderdaad niet makkelijk met kinderen. Ik weet niet hoe oud die van jullie zijn?TardisBlue schreef: ↑19-02-2019 19:46Welkom Coccine. Dit stukje is heel herkenbaar voor mij.
Ik denk dat ik onbewust altijd wel wou dat die machtsverhouding er was, maar ik dacht dat dat niet hoorde, dat dat 'fout' was. En tegelijkertijd dacht mijn man hetzelfde.
Nu hebben we beiden meer rust en mijn man is veel zelfzekerder geworden. We kunnen eindelijk onszelf zijn.
Een 24/7 dynamiek lijkt mij ook zalig, denk dat we daar ook langzaam naartoe aan het werken zijn, al is dat niet altijd makkelijk met de kinderen.
Die van ons zijn tieners, een al op hoger onderwijs, ze eisen niet veel 'zorgtaken' maar ze zijn wel aanwezig.
Echter, wij merken wel dat zij in een keer ook beleefder en liever zijn, misschien door de feromonen in het huis? Of omdat wij ontspannen zijn doordat wij ook onszelf zijn?
...
Dat sorryverbod zit bij mij ook aan te komen, hoorde ik vandaag. Leek mij niets maar als het jou hielp, misschien is er hoop voor mij.
Nu 'moet' ik naar bed...
anoniem_382768 wijzigde dit bericht op 19-02-2019 23:07
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
8.16% gewijzigd
dinsdag 19 februari 2019 om 23:01
Ho Lollypopje, ik moest zo lachen, sorry.lollypopje schreef: ↑19-02-2019 20:08@Tardis Hoezo lastig met kinderen? Dat de verhoudingen doorlopen, daar hoeven zij niks van te merken. Nog los van het feit dat ook in veel vanilla relaties er één de baas is. Althans mijn ouders waren 100% vanilla en we wisten wie het laatste woord had van de twee
Overigens kun je, als de behoefte er is, het ook op een subtiele manier actief laten merken zonder dat anderen het zien. Bijvoorbeeld altijd hem als eerste opscheppen of pas eten als hij is begonnen. Niemand merkt het, maar jullie weten het.
Vandaag zei ik tegen mijn Jongste 'vraag maar je Vader, hij is de Baas'...
Jongste keek mij aan en viel bijna van de stoel.
Maar hij deed het wel...
dinsdag 19 februari 2019 om 23:04
Bij kleine kinderen is dat echt logisch! Zorgtaken.TardisBlue schreef: ↑19-02-2019 20:20@lollypopje de verhoudingen lopen in principe wel door, ik maak zijn koffie, schep zijn eten als eerste op, hij stuurt me naar bed als ik het te laat maak.
Maar soms heb ik twee huilende kinderen vast die alleen bij mama willen zijn en dan maakt hij wel zijn eigen koffie of schept zijn eigen eten op. Ik voel me dan altijd (achteraf) ontzettend kut, omdat ik dat gewoon graag wil doen voor hem, maar hij heeft wel natuurlijk alle begrip hiervoor en de kinderen komen op dat moment op de eerste plaats, ook voor hem.
Maar ik snap wat je bedoelt en als ze eenmaal wat ouder en zelfstandiger zijn gaat het vermoedelijk wel gemakkelijker gaan.
Maar geloof mij, het wordt echt makkelijker en doordat jij hem respecteert (en dat zien ze), zullen ze dat ook doen.
En ze zien ook dat hij jou beschermt, etc. En ook daar leren ze van.
woensdag 20 februari 2019 om 07:13
Mooi stukje, fijn om te lezen dat het bij jullie thuis zoveel rust brengt.Coccinellidae schreef: ↑19-02-2019 23:04Bij kleine kinderen is dat echt logisch! Zorgtaken.
Maar geloof mij, het wordt echt makkelijker en doordat jij hem respecteert (en dat zien ze), zullen ze dat ook doen.
En ze zien ook dat hij jou beschermt, etc. En ook daar leren ze van.
Ik heb een peuter en een baby, we zitten nog in de tropenjaren
Al lijkt het me met 2 pubers lastiger om te spelen, die lopen 's avonds laat nog door het huis vermoed ik.
woensdag 20 februari 2019 om 07:15
@Cocci Dankjewel voor je antwoord leuk om te lezen hoe het bij jullie begon.
En inderdaad de gewone winkels zijn heel leuk om speelgoed te vinden. Overigens zou ik met het touw wel voorzichtig zijn, het is vaak synthetisch en kan makkelijker brandplekken geven. Sowieso als je echt aan de slag wilt met touw moet je je er goed in verdiepen, want een zenuwbeknelling is zo gebeurd als je niet weet wat je doet.
Mijn favoriete huis-tuin-en-keuken-speelgoed zijn trouwens de uienkam en badborstel van dille en kamille
Bij ons was nooit uitgesproken wie de baas was, maar we voelden het. Het was bij mijn ouders ontstaan, maar het was niet iets waar ze beiden perse gelukkig mee waren, ze wisten niet beter en konden niet anders.
Dat vind ik zelf juist het fijne aan bdsm, daar zijn die zaken een bewuste keuze. Er wordt over gepraat en samen beslist hoe je het vorm geeft. Dat maakt het veel gezonder dan vanilla relaties waar een machtsverhouding bestaat tegen wil en dank.
En inderdaad de gewone winkels zijn heel leuk om speelgoed te vinden. Overigens zou ik met het touw wel voorzichtig zijn, het is vaak synthetisch en kan makkelijker brandplekken geven. Sowieso als je echt aan de slag wilt met touw moet je je er goed in verdiepen, want een zenuwbeknelling is zo gebeurd als je niet weet wat je doet.
Mijn favoriete huis-tuin-en-keuken-speelgoed zijn trouwens de uienkam en badborstel van dille en kamille
Bij ons was nooit uitgesproken wie de baas was, maar we voelden het. Het was bij mijn ouders ontstaan, maar het was niet iets waar ze beiden perse gelukkig mee waren, ze wisten niet beter en konden niet anders.
Dat vind ik zelf juist het fijne aan bdsm, daar zijn die zaken een bewuste keuze. Er wordt over gepraat en samen beslist hoe je het vorm geeft. Dat maakt het veel gezonder dan vanilla relaties waar een machtsverhouding bestaat tegen wil en dank.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 20 februari 2019 om 09:52
Ik vind het ook in het dagelijkse leven nog wel makkelijk om te zetten; Partner legt kleren klaar, Hij schept op etc....Vind het door pubers (tussen 19 en 15) veel moeilijker om te kunnen spelen....Want er is er altijd wel een thuis. En dat was met kleinere kinderen wel een stuk makkelijker.
Maar daardoor zijn de weekenden die we samen weg zijn heel spannend, want dat doen we regelmatig!
Maar daardoor zijn de weekenden die we samen weg zijn heel spannend, want dat doen we regelmatig!
woensdag 20 februari 2019 om 15:05
Dit heb je zo ontzettend mooi verwoord. Precies zoals wij het zien...lollypopje schreef: ↑19-02-2019 20:49@Tardis een D/s is een uitwisseling. Het is jouw taak voor hem te zorgen, maar een goede D zorgt ook voor zijn sub. Alleen op die manier kan hij er voor zorgen dat jij hem optimaal kunt dienen.
Door zijn koffie zelf in te schenken en jou zo de ruimte te geven er op dat moment voor de kinderen te zijn, ontstaat er juist ruimte om er daarna voor hem te zijn. Het zorgt er voor dat jij niet al je energie op gebruikt aan de randzaken, maar overhoud voor andere gebieden waarop je hem kunt dienen.
@Tardis (=Dr.Who?)
Hun schermtijd is beperkt, als daar eenmaal achter zitten, jaagt alleen een aardbeving hen weg.
En ook zitten zij op een andere verdieping dan wij... . Leek ons als vanilla al handiger...
woensdag 20 februari 2019 om 17:10
Welkom nieuwe meeschrijvers!
Qua kinderen hebben wij de "mazzel" dat we niet samenwonen en er aan één kant ook sprake is van co-ouderschap, waardoor we geregeld het rijk alleen hebben. Want het zijn ook nog eens allemaal pubers/jong-volwassenen met de bijbehorende levens buitenshuis.
En toch... Of ze zich er echt bewust van zijn, dat weet ik niet. Maar ik heb duidelijk de regelende rol in dit samengestelde gebeuren (kinderen gaan onderling ook met elkaar om, ondanks dat we niet samenwonen) en My Lord de beslissende rol. Voor het doorhakken van knopen, benaderen ze hem. Voor regeldingen rondom die doorgehakte knopen komen ze naar mij.
En met name de jongvolwassen meiden in de groep, worden nog wel eens tegen het zere feministische been geschopt door dingen die voor ons heel gewoon zijn.
Ik leer nu koken (door m'n ex ingeprent dat dat één van de vele, vele dingen was die ik niet kon. Ik blijk het leuk te vinden èn er goed in te zijn), en dat leer ik van My Lord. Tijdens het eten kwam dat ter sprake en hij maakte een grapje in de richting van dat dat een investering in de toekomst was wat hem betreft, want over een paar jaar hoefde hij dan helemaal niet meer de keuken in.
Nooouuu.... Daar had de feminista van dienst wel het een en ander over te zeggen!! Dat hij dat niet kon maken en misbruik en niet meer de 19e eeuw en yaddayadda. Ow.... Eh...
Heb nog geprobeerd met haar te praten over vrije keus en dat dat is waar het om gaat, en niet waar je uiteindelijk voor kiest. Meh, volgende maand nog maar een keer proberen
Voor de rest is zijn kroost vooral blij dat er geen ruzies zijn zoals met mijn (vanilla) voorgangsters, en mijn kroost ziet vooral de voordelen van "happy mom, happy life".
Maar ik denk dat er later bij allemaal wel van die aha-erlebnissen gaan komen. Dat ze ooit gaan lezen over deze lifestyle/relatievorm en dan "verrek!! Die ouwe viespeuk..." of zoiets
Qua kinderen hebben wij de "mazzel" dat we niet samenwonen en er aan één kant ook sprake is van co-ouderschap, waardoor we geregeld het rijk alleen hebben. Want het zijn ook nog eens allemaal pubers/jong-volwassenen met de bijbehorende levens buitenshuis.
En toch... Of ze zich er echt bewust van zijn, dat weet ik niet. Maar ik heb duidelijk de regelende rol in dit samengestelde gebeuren (kinderen gaan onderling ook met elkaar om, ondanks dat we niet samenwonen) en My Lord de beslissende rol. Voor het doorhakken van knopen, benaderen ze hem. Voor regeldingen rondom die doorgehakte knopen komen ze naar mij.
En met name de jongvolwassen meiden in de groep, worden nog wel eens tegen het zere feministische been geschopt door dingen die voor ons heel gewoon zijn.
Ik leer nu koken (door m'n ex ingeprent dat dat één van de vele, vele dingen was die ik niet kon. Ik blijk het leuk te vinden èn er goed in te zijn), en dat leer ik van My Lord. Tijdens het eten kwam dat ter sprake en hij maakte een grapje in de richting van dat dat een investering in de toekomst was wat hem betreft, want over een paar jaar hoefde hij dan helemaal niet meer de keuken in.
Nooouuu.... Daar had de feminista van dienst wel het een en ander over te zeggen!! Dat hij dat niet kon maken en misbruik en niet meer de 19e eeuw en yaddayadda. Ow.... Eh...
Heb nog geprobeerd met haar te praten over vrije keus en dat dat is waar het om gaat, en niet waar je uiteindelijk voor kiest. Meh, volgende maand nog maar een keer proberen
Voor de rest is zijn kroost vooral blij dat er geen ruzies zijn zoals met mijn (vanilla) voorgangsters, en mijn kroost ziet vooral de voordelen van "happy mom, happy life".
Maar ik denk dat er later bij allemaal wel van die aha-erlebnissen gaan komen. Dat ze ooit gaan lezen over deze lifestyle/relatievorm en dan "verrek!! Die ouwe viespeuk..." of zoiets
Dulcissime, totam tibi sibdo me...
woensdag 20 februari 2019 om 17:59
Leuk om te lezen hoe jullie het allemaal in dagelijks leven invullen of er over denken.
Ik heb vandaag notitie laten maken. Bedankt voor de opmerkingen dat ik ook over dit proces in controle ben. Dat hielp om er heen te gaan en het zo te doen als ik het wilde én tegelijkertijd me te laten adviseren zonder star te zijn. Ik ga er vanuit dat het in praktijk niet nodig blijkt, het is voor het eerst stil.
Ik heb vandaag notitie laten maken. Bedankt voor de opmerkingen dat ik ook over dit proces in controle ben. Dat hielp om er heen te gaan en het zo te doen als ik het wilde én tegelijkertijd me te laten adviseren zonder star te zijn. Ik ga er vanuit dat het in praktijk niet nodig blijkt, het is voor het eerst stil.
woensdag 20 februari 2019 om 18:34
@Sweet-Co.
Dank je wel.
Wat leuk geschreven! Het is op dit moment inderdaad in, dat feminisme en zo.
En daarom vind ik het nu juist allemaal zo bevrijdend, want echte feminisme is als je mag kiezen wat je doet. Lijkt mij in ieder geval.
Voor de kinderen is het zeker beter dat ze zien dat jullie respectvol met elkaar omgaan en wat ze later ook denken, ze zullen weten en voelen dat jullie van elkaar houden en dan daardoor misschien juist niet oordelen.
Dit hoop ik ook voor ons.
@Raam,
Super dapper!
Dank je wel.
Wat leuk geschreven! Het is op dit moment inderdaad in, dat feminisme en zo.
En daarom vind ik het nu juist allemaal zo bevrijdend, want echte feminisme is als je mag kiezen wat je doet. Lijkt mij in ieder geval.
Voor de kinderen is het zeker beter dat ze zien dat jullie respectvol met elkaar omgaan en wat ze later ook denken, ze zullen weten en voelen dat jullie van elkaar houden en dan daardoor misschien juist niet oordelen.
Dit hoop ik ook voor ons.
@Raam,
Super dapper!