Seks
alle pijlers
Bijna geen gevoel meer in vagina, clitoris na bevalling
maandag 8 november 2021 om 00:38
Hi,
Ik ben meer dan een jaar geleden bevallen en alles down there is letterlijk en figuurlijk redelijk kut.
Ik ben thuis bevallen. Twee uur geperst (waarvan een hele tijd op de baarkruk) zonder persweeën maar met mega erge rugweeen. Helemaal aan het eind, toen ze bijna geboren werd toen heb ik geroepen dat mijn clitoris zo pijn deed (volgens mij was de verloskundige daar bezig). Het voelde alsof ze met een schroevendraaier erin zat te wroeten.
Tweedegraads uitgescheurd, gehecht en er is iets afgeknipt. Bij nacontrole zeiden ze dat het er geweldig uit zag. Nou, ik vind het er vreselijk uitzien.
Nu een jaar later hebben we nog geen seks gehad. Heb ik een libido van 0, totaal geen seksgevoel meer (normaal voel je daar toch dat je zin krijgt? Nou, ik niet meer). Lijkt het alsof mijn clitoris zo'n cm lager (als in: niet hangend, maar gewoon verderop) zit dan waar het zat, heb ik veeeel minder gevoel in mijn clitoris (waardoor ik seks ook niks aan vind), doet het nog zeer als ik met mijn vingers over de hechtingen ga, mijn schaamlippen steken ineens helemaal uit en er zit een flabber aan en als ik ongesteld ben (tegenwoordig 6 dagen zwaar ipv 3 dagen amper iets aan de hand) dan voelt het alsof er een baksteen aan mijn vagina hangt. Heel fijn.
Kortom, het is allemaal flink kut. Ik voel me er enorm rot over en baal mega. Ik heb al een doorverwijzing naar de gyn, maar ik zie er flink tegenop. Dus ter voorbereiding daarop ben ik benieuwd of dit voor meerdere mensen bekend voorkomt? Ik kan online namelijk niks vinden hierover. En dan doel ik als belangrijkste op die ongevoelige verplaatste clitoris, want dat vind ik het meest gênant en het ergst..
Ik ben meer dan een jaar geleden bevallen en alles down there is letterlijk en figuurlijk redelijk kut.
Ik ben thuis bevallen. Twee uur geperst (waarvan een hele tijd op de baarkruk) zonder persweeën maar met mega erge rugweeen. Helemaal aan het eind, toen ze bijna geboren werd toen heb ik geroepen dat mijn clitoris zo pijn deed (volgens mij was de verloskundige daar bezig). Het voelde alsof ze met een schroevendraaier erin zat te wroeten.
Tweedegraads uitgescheurd, gehecht en er is iets afgeknipt. Bij nacontrole zeiden ze dat het er geweldig uit zag. Nou, ik vind het er vreselijk uitzien.
Nu een jaar later hebben we nog geen seks gehad. Heb ik een libido van 0, totaal geen seksgevoel meer (normaal voel je daar toch dat je zin krijgt? Nou, ik niet meer). Lijkt het alsof mijn clitoris zo'n cm lager (als in: niet hangend, maar gewoon verderop) zit dan waar het zat, heb ik veeeel minder gevoel in mijn clitoris (waardoor ik seks ook niks aan vind), doet het nog zeer als ik met mijn vingers over de hechtingen ga, mijn schaamlippen steken ineens helemaal uit en er zit een flabber aan en als ik ongesteld ben (tegenwoordig 6 dagen zwaar ipv 3 dagen amper iets aan de hand) dan voelt het alsof er een baksteen aan mijn vagina hangt. Heel fijn.
Kortom, het is allemaal flink kut. Ik voel me er enorm rot over en baal mega. Ik heb al een doorverwijzing naar de gyn, maar ik zie er flink tegenop. Dus ter voorbereiding daarop ben ik benieuwd of dit voor meerdere mensen bekend voorkomt? Ik kan online namelijk niks vinden hierover. En dan doel ik als belangrijkste op die ongevoelige verplaatste clitoris, want dat vind ik het meest gênant en het ergst..
vrijdag 12 november 2021 om 14:54
Ik hoop zo voor je dat het niet uitgesteld wordt wegens overbelasting van de zorg door de COVID patienten.Rozekoek18 schreef: ↑12-11-2021 10:08Nou, de afspraak staat definitief. Half januari hebben ze pas een plekje voor me, helaas. Zal in de tussentijd maar extra goed m'n bekkenbodem trainen, dan kan het daar in ieder geval niet aan worden afgedaan en ik naar huis gestuurd worden met 'ga eerst maar een daarmee aan de slag'.
vrijdag 12 november 2021 om 16:24
vrijdag 12 november 2021 om 19:22
Bij keizersnede komt het minder voor eerlijk gezegd.kastella schreef: ↑12-11-2021 14:45
Ik vind het ook wel tekenend dat zelfs hier in de reacties dat lichte incontinentie simpelweg wordt afgedaan als "simpelweg meer bekkenbodemspieroefeningen moeten doen". Ja, na een ingrijpende bevalling en vooral na een keizersnede, zullen de bekkenbodemspieren ernstig verzwakt zijn en die moet je dan weer trainen. Dat geldt voor zover ik weet ook bij andere buikoperaties. Maar dat zou mits er geen overige schade is na een maand of 1-2 al wel weer aardig op peil moeten kunnen zijn.
zaterdag 13 november 2021 om 02:23
Bij mijn eerste bevalling 2 x ingeknipt, want het paste nog niet. Toen kind er maar doorheen gedouwd door 1 iemand op mijn buik te laten duwen en de gyn aan de schouders te trekken en dus ook nog verder ingescheurd. Gelukkig stopte de scheur bij mijn anus kringspier. Ik ben toen door een student gehecht. De gyn zei letterlijk dat hij iets moois had voor hem om op te kunnen oefenen. Ik was alleen zo daas als maar zijn kon.Antoon69 schreef: ↑09-11-2021 15:58Sorry maar hoe gaat dan dan? Wordt een vrouw dan direct na de bevalling even ter plaatse provisorisch aan elkaar gehecht door een halve amateur? Als een oorlogswond op het slagveld.. Je zou denken dat je met dit soort grote schade altijd direct daarna een zorgvuldige en herstel-operatie krijgt. Lijkt wel de middeleeuwen dit.
Ik moet er wel alleen bij zeggen dat je het nu jaren later niet meer ziet. Je moet echt met een vergrootglas gaan zoeken om de hechtingen te vinden. Dus to, als er een herstel operatie moet komen, dan ga er ajb vanuit dat de wond weer mooi geneest. Dat is dan het voordeel van down under. Het geneest daar goed.
Het baksteen gevoel herken ik ook, maar dat is gelukkig vrij snel goed gekomen. Ik heb alleen een paar maanden slecht controle gehad over beide sluitspieren, waardoor ik soms een klein beetje ontlasting verloor. Dit was opnieuw aanwezig na de 2e bevalling. Ook hiervan gelukkig weer goed hersteld.
Maar in het algemeen: wat is er toch weinig aandacht voor de vrouw ná de bevalling. En wat hoor je toch weinig van wat je kunt verwachten. Ik vind het echt schandalig dat vrouwen vandaag de dag nog steeds als soort vee worden behandeld. Het is wat beter dan vroeger, maar nog lang niet zoals het hoort. Ik heb als jonge verpleegkundige op geriatrie en verpleeghuizen veel bejaarde vrouwen moeten helpen met adl en hoeveel schade/verzakkingen etc daar voorkwamen waar nooit aandacht voor was. Heel heel erg.
