Effect van lisexcisie op seksualiteit?

Binnenkort moet ik een lisexcisie ondergaan, omdat ik afwijkende cellen heb aan mijn baarmoederhals, die mogelijk kunnen uitgroeien tot kanker. Tijdens een lisexcisie branden ze de afwijkende cellen weg. Tot nu toe heb ik de behandeling steeds uitgesteld, maar omdat mijn afwijking is verergerd (nu pap3a2 en CIN3), is uitstellen nu niet verantwoord meer.

Dat ik de behandeling steeds uitstelde, is omdat ik op internet enge verhalen tegenkwam over lisexcisies. Als je googelt ('LEEP procedure' en 'sexual dysfunction'), vind je de nodige ervaringsverhalen van vrouwen die vertellen dat hun seksuele gevoel door de lisexcisie blijvend is aangetast. Ze kunnen erna bijvoorbeeld niet meer klaarkomen, minder intens klaarkomen, hebben minder gevoel in hun vagina, of ervaren pijn tijdens penetratie. Sommige vrouwen zeggen daardoor ook chronisch last te hebben van depressieve gevoelens. In Amerika bestaan zelfs speciale lotgenotengroepen voor vrouwen die blijvende (seksuele) problemen hebben na een lisexcisie.

Volgens mijn gynaecoloog valt het allemaal erg mee en komen seksuele problemen na een lisexcisie nauwelijks voor, omdat de zenuwen van je clitoris niet via je baarmoederhals lopen. En áls vrouwen na een lisexcisie seksuele problemen krijgen, zijn die volgens hem psychisch, omdat ze de lisexcisie als traumatisch hebben ervaren en een beetje van hun lichaam vervreemd zijn geraakt. (Door de stress, pijn, brandgeur en geluiden tijdens de behandeling.)

Nu wilde ik vragen: hebben sommigen van jullie zelf een lisexcisie meegemaakt? Heeft dat na afloop (blijvend) invloed gehad op je seksualiteit? Of merkte je eigenlijk geen verschil?

Heel erg bedankt voor jullie reacties!

Hartstikke bedankt voor de vele reacties! Ik vind alles heel geruststellend klinken. Fijn dat echt niemand van jullie (blijvende) seksuele klachten heeft gekregen na een lisexcisie.

@ Theekopje: heftig dat ze in het buitenland meteen een baarmoeder verwijderen bij een terugkerende CIN! Een verwijderde baarmoeder lijkt me wél echt ingrijpend. Gelukkig dat dat bij ons niet het normale beleid is.

Wat het uitvallende spiraaltje betreft: ik heb ook al twee keer een spiraaltje verloren, en dat terwijl ik nog nooit een lisexcisie heb gehad. Eerst was het een reguliere koperspiraal die de huisarts twee maanden daarvoor had geplaatst (een T-Safe).

Erna liet ik een gynefix plaatsen in het ziekenhuis, een klein koperspiraaltje dat aan de baarmoederwand wordt vastgehaakt. Maar ook die is eruit gevallen, ongemerkt zelfs. Ik voelde het draadje na drie maanden niet meer, maar dat kon volgens mijn huisartsassistent geen kwaad. Ik heb dus ruim een jaar onbeschermd gevreeën, maar ben wonderlijk genoeg niet zwanger geraakt. (De gynaecoloog checkte het op mijn verzoek tijdens een uitstrijkje naar mijn pap-afwijking, en toen bleek-ie verdwenen.)

Vooral in de eerste maanden na plaatsing schijnt het best vaak voor te komen dat een spiraal eruit valt tijdens de menstruatie. Dat slechts 0,8 % van de vrouwen met een koperspiraal zwanger raakt, gaat alleen op voor de vrouwen bij wie het ding niet is uitgezakt. Google je op 'IUD expulsion rate', dan vind je allerlei onderzoeken die een uitzak-percentage hebben vastgesteld van zo'n 10%...