Seks
alle pijlers
Erg kleine penis
zaterdag 16 mei 2015 om 11:28
Mijn vriend heeft epispadias, wat een aangeboren afwijking is aan de penis. Zijn urinebuis was te kort en mondt uit aan de bovenkant van zijn (kleine) penis en hij heeft een forse kromming. Penetratie is quasi onmogelijk. Hij heeft hiervoor verschillende operaties ondergaan. Hij heeft hier best wat complexen over. Eerlijk gezegd, vind ik zijn penis visueel ook niet echt opwindend. Hij is erg krom naar boven, klein en hij heeft verschillende littekens.
Sex was nooit echt belangrijk voor mij. Ik deed het meestal om mijn vroegere vriendjes te plezieren. De lichamelijke 'tekortkomingen' van mijn vriend hebben mij dus nooit weerhouden om een relatie met hem aan te gaan. Hij is eigenlijk de eerste die echt de moeite doet om mij te doen genieten en wat we doen voelt heel fijn. Hij compenseert veel. Door hem heb ik een sexlust gevonden, waarvan ik lang niet wist dat ik het had. Hierdoor is wat ik nooit als probleem heb ervaren (zijn kleine penis), toch als een gemis beginnen voelen. Ik wil graag eens genieten van ongecompliceerde seks, het complete plaatje, liefst met penetratie. Voor mij voelt een vrijpartij nu 'onaf'. Ik word opgewonden, door het voorspel, maar daar blijft het bij. Het intieme van zijn penis in mij voelen blijft uit.
Buiten het bed hebben we een erg goede relatie, sinds vijf jaar en qua liefde en binding zit het echt goed. Ik zou graag mijn gemis met hem bespreekbaar maken, zonder hem te kwetsen. Als ik eerlijk ben is de sex van het begin van de relatie voor mij eigenlijk niet voldoende meer. Weet iemand tips om seks met een kleine/kromme piemel fijner te maken?
Sex was nooit echt belangrijk voor mij. Ik deed het meestal om mijn vroegere vriendjes te plezieren. De lichamelijke 'tekortkomingen' van mijn vriend hebben mij dus nooit weerhouden om een relatie met hem aan te gaan. Hij is eigenlijk de eerste die echt de moeite doet om mij te doen genieten en wat we doen voelt heel fijn. Hij compenseert veel. Door hem heb ik een sexlust gevonden, waarvan ik lang niet wist dat ik het had. Hierdoor is wat ik nooit als probleem heb ervaren (zijn kleine penis), toch als een gemis beginnen voelen. Ik wil graag eens genieten van ongecompliceerde seks, het complete plaatje, liefst met penetratie. Voor mij voelt een vrijpartij nu 'onaf'. Ik word opgewonden, door het voorspel, maar daar blijft het bij. Het intieme van zijn penis in mij voelen blijft uit.
Buiten het bed hebben we een erg goede relatie, sinds vijf jaar en qua liefde en binding zit het echt goed. Ik zou graag mijn gemis met hem bespreekbaar maken, zonder hem te kwetsen. Als ik eerlijk ben is de sex van het begin van de relatie voor mij eigenlijk niet voldoende meer. Weet iemand tips om seks met een kleine/kromme piemel fijner te maken?
zondag 17 mei 2015 om 10:26
TO, ik heb even gegoogled op de aandoening van jouw vriend en ik vind het oprecht bewonderenswaardig dat jij hier doorheen kan kijken. Ik vond het heel heftig.
Vanwege de heftigheid kan ik mij ook zo goed voorstellen hoe diep je worstelt met je probleem en het bespreken ervan.
Toch denk ik dat ik, als ik jou was, zou aandringen op een laatste operatie om de piemel van je partner enigszins recht te krijgen. Hij lijkt mij een lieve partner, hij zou moeten begrijpen dat dit voor jullie beide winst gaat opleveren. Hij kan er niks aan doen dat ij dit heeft, maar hij zal ook eerlijk moeten weten dat jij iets mist. Zou hij vanuit die wetenschap en het uitzicht op een nog beter seksleven die laatste poging niet willen wagen?
Vanwege de heftigheid kan ik mij ook zo goed voorstellen hoe diep je worstelt met je probleem en het bespreken ervan.
Toch denk ik dat ik, als ik jou was, zou aandringen op een laatste operatie om de piemel van je partner enigszins recht te krijgen. Hij lijkt mij een lieve partner, hij zou moeten begrijpen dat dit voor jullie beide winst gaat opleveren. Hij kan er niks aan doen dat ij dit heeft, maar hij zal ook eerlijk moeten weten dat jij iets mist. Zou hij vanuit die wetenschap en het uitzicht op een nog beter seksleven die laatste poging niet willen wagen?
zondag 17 mei 2015 om 18:25
TO, je bent wel een heel lieve vrouw. Het is niet gek om soms dingen in het leven te willen als je al veel hebt. Dat is menselijk! Persoonlijk vind ik een goed seksleven erg belangrijk (laten we er zelfs héél erg belangrijk van maken) en dit is voor jou nu ook belangrijk geworden. Dat mag je best aankaarten bij je vriend. Ik zou de optie operatie toch nog eens bespreekbaar maken, jullie hebben er beiden nog jarenlang plezier van! En voor hem zal het leed van de onzekerheid langer voortduren dan een operatie. Maak het bespreekbaar!
zondag 17 mei 2015 om 19:17
Ik vind het niet bewonderenswaardig om een relatie te hebben met mijn geweldige vriend . Hem graag zien is nooit moeilijk geweest.
Jullie vinden dus dat ik het "mag" vragen dat hij zich nogmaals laat opereren? Ik zou het eigenlijk best kwetsend vinden als mijn vriend zou willen dat ik iets laat veranderen aan mijn lichaam.
De redenen dat mijn vriend wat weigerachtig tegen een operatie staat is vooral de angst om incontinent te worden. Hij is lang incontinent geweest door de afwijking aan de blaas. Hij is bang dat wanneer ze de littekens opnieuw gaan openleggen, hij opnieuw zijn urine gaat verliezen. Dit is niet reëel, want ze zullen niets doen aan de blaashals, maar toch zit het diep bij hem. Daarnaast is hij bang voor complicaties. Bij elke vorige operatie zijn er heel zeldzame complicaties opgetreden, hij heeft al meerdere ontstekingen gehad, bloedklonters in zijn zwellichamen, bloedingen in zijn teelballen,... Bij de operatie zal zijn penis normaal gemiddeld een tweetal centimeter verkorten (doordat ze meer littekenweefsel maken), dit kan zelfs meer zijn. Het is dus niet zeker dat de operatie positief zal uitdraaien. Ik denk dat hij erg bang is dat het meer kwaad gaat doen dan goed (en ik kan hem niet verzekeren dat het goed komt). Ik wil zijn gevoelens zeker serieus nemen en ik wil dat hij zelf achter de operatie gaat staan, dit is ook nodig voor het geval niet alles naar wens verloopt.
Jullie vinden dus dat ik het "mag" vragen dat hij zich nogmaals laat opereren? Ik zou het eigenlijk best kwetsend vinden als mijn vriend zou willen dat ik iets laat veranderen aan mijn lichaam.
De redenen dat mijn vriend wat weigerachtig tegen een operatie staat is vooral de angst om incontinent te worden. Hij is lang incontinent geweest door de afwijking aan de blaas. Hij is bang dat wanneer ze de littekens opnieuw gaan openleggen, hij opnieuw zijn urine gaat verliezen. Dit is niet reëel, want ze zullen niets doen aan de blaashals, maar toch zit het diep bij hem. Daarnaast is hij bang voor complicaties. Bij elke vorige operatie zijn er heel zeldzame complicaties opgetreden, hij heeft al meerdere ontstekingen gehad, bloedklonters in zijn zwellichamen, bloedingen in zijn teelballen,... Bij de operatie zal zijn penis normaal gemiddeld een tweetal centimeter verkorten (doordat ze meer littekenweefsel maken), dit kan zelfs meer zijn. Het is dus niet zeker dat de operatie positief zal uitdraaien. Ik denk dat hij erg bang is dat het meer kwaad gaat doen dan goed (en ik kan hem niet verzekeren dat het goed komt). Ik wil zijn gevoelens zeker serieus nemen en ik wil dat hij zelf achter de operatie gaat staan, dit is ook nodig voor het geval niet alles naar wens verloopt.
zondag 17 mei 2015 om 19:26
quote:TheJoker schreef op 17 mei 2015 @ 10:23:
[...]
Open een eigen topic. Geloof dat TO's probleem van een totaal andere orde is dan het jouwe. Wat een vervuiling zeg!
Inderdaad. Ik weet het: openbaar forum enzo.
Maar TO wordt hier juist gecomplimenteerd met hoe ze met de situatie omgaat. Kom jij jouw sjieke verhaal even doen.
[...]
Open een eigen topic. Geloof dat TO's probleem van een totaal andere orde is dan het jouwe. Wat een vervuiling zeg!
Inderdaad. Ik weet het: openbaar forum enzo.
Maar TO wordt hier juist gecomplimenteerd met hoe ze met de situatie omgaat. Kom jij jouw sjieke verhaal even doen.
zondag 17 mei 2015 om 19:31
quote:tinekexo schreef op 17 mei 2015 @ 19:17:
Ik vind het niet bewonderenswaardig om een relatie te hebben met mijn geweldige vriend . Hem graag zien is nooit moeilijk geweest.
Jullie vinden dus dat ik het "mag" vragen dat hij zich nogmaals laat opereren? Ik zou het eigenlijk best kwetsend vinden als mijn vriend zou willen dat ik iets laat veranderen aan mijn lichaam.
De redenen dat mijn vriend wat weigerachtig tegen een operatie staat is vooral de angst om incontinent te worden. Hij is lang incontinent geweest door de afwijking aan de blaas. Hij is bang dat wanneer ze de littekens opnieuw gaan openleggen, hij opnieuw zijn urine gaat verliezen. Dit is niet reëel, want ze zullen niets doen aan de blaashals, maar toch zit het diep bij hem. Daarnaast is hij bang voor complicaties. Bij elke vorige operatie zijn er heel zeldzame complicaties opgetreden, hij heeft al meerdere ontstekingen gehad, bloedklonters in zijn zwellichamen, bloedingen in zijn teelballen,... Bij de operatie zal zijn penis normaal gemiddeld een tweetal centimeter verkorten (doordat ze meer littekenweefsel maken), dit kan zelfs meer zijn. Het is dus niet zeker dat de operatie positief zal uitdraaien. Ik denk dat hij erg bang is dat het meer kwaad gaat doen dan goed (en ik kan hem niet verzekeren dat het goed komt). Ik wil zijn gevoelens zeker serieus nemen en ik wil dat hij zelf achter de operatie gaat staan, dit is ook nodig voor het geval niet alles naar wens verloopt.
Wat naar allemaal!!
Ik snap de angst van je vriend heel goed. Hij heeft geen geluk gehad in het verleden...
En ik begrijp jouw kant ook, want als er iets niet goed gaat, voel je je natuurlijk verantwoordelijk. Ook al is dat onterecht.
Als het puur esthetisch zou zijn, zou ik vinden dat je niet mag vragen om een operatie. Maar dit gaat veel verder dan dat, dus vind ik dat je het best ter sprake kan brengen.
En ja, helaas zal dat wel pijnlijk kunnen zijn. Maar wat je zelf al zegt: anders komt het tussen jullie in te staan. Moet je ook niet willen denk ik.
Ik vind het niet bewonderenswaardig om een relatie te hebben met mijn geweldige vriend . Hem graag zien is nooit moeilijk geweest.
Jullie vinden dus dat ik het "mag" vragen dat hij zich nogmaals laat opereren? Ik zou het eigenlijk best kwetsend vinden als mijn vriend zou willen dat ik iets laat veranderen aan mijn lichaam.
De redenen dat mijn vriend wat weigerachtig tegen een operatie staat is vooral de angst om incontinent te worden. Hij is lang incontinent geweest door de afwijking aan de blaas. Hij is bang dat wanneer ze de littekens opnieuw gaan openleggen, hij opnieuw zijn urine gaat verliezen. Dit is niet reëel, want ze zullen niets doen aan de blaashals, maar toch zit het diep bij hem. Daarnaast is hij bang voor complicaties. Bij elke vorige operatie zijn er heel zeldzame complicaties opgetreden, hij heeft al meerdere ontstekingen gehad, bloedklonters in zijn zwellichamen, bloedingen in zijn teelballen,... Bij de operatie zal zijn penis normaal gemiddeld een tweetal centimeter verkorten (doordat ze meer littekenweefsel maken), dit kan zelfs meer zijn. Het is dus niet zeker dat de operatie positief zal uitdraaien. Ik denk dat hij erg bang is dat het meer kwaad gaat doen dan goed (en ik kan hem niet verzekeren dat het goed komt). Ik wil zijn gevoelens zeker serieus nemen en ik wil dat hij zelf achter de operatie gaat staan, dit is ook nodig voor het geval niet alles naar wens verloopt.
Wat naar allemaal!!
Ik snap de angst van je vriend heel goed. Hij heeft geen geluk gehad in het verleden...
En ik begrijp jouw kant ook, want als er iets niet goed gaat, voel je je natuurlijk verantwoordelijk. Ook al is dat onterecht.
Als het puur esthetisch zou zijn, zou ik vinden dat je niet mag vragen om een operatie. Maar dit gaat veel verder dan dat, dus vind ik dat je het best ter sprake kan brengen.
En ja, helaas zal dat wel pijnlijk kunnen zijn. Maar wat je zelf al zegt: anders komt het tussen jullie in te staan. Moet je ook niet willen denk ik.
zondag 17 mei 2015 om 19:46
Jullie zitten in een lastige situatie. Ik zou jouw gevoelens in ieder geval bespreken, want daar zit je echt mee en als je niet oppast, gaat dat tussen jullie in staan.
Een operatie is natuurlijk een heel gevoelig punt... Sowieso al voor een man, gok ik. Ik heb zelf nooit iets aan mijn piemel gehad, maar ik zou anderen daar bepaald niet graag aan laten klussen. En zeker in zijn geval niet, als daar al zoveel aan gedaan is. Het lijkt mij iets om met een arts te bespreken, want met z'n 2-en weten jullie niet genoeg om een kosten/baten-analyse te doen. Hoe groot is de kans op succes, of op nog grotere problemen?
Waar ik op zou inzetten, is het bespreekbaar maken een gesprek met een arts. Daarna kunnen jullie samen afwegen wat jullie willen, op basis van wat hij/zij jullie vertelt.
Een operatie is natuurlijk een heel gevoelig punt... Sowieso al voor een man, gok ik. Ik heb zelf nooit iets aan mijn piemel gehad, maar ik zou anderen daar bepaald niet graag aan laten klussen. En zeker in zijn geval niet, als daar al zoveel aan gedaan is. Het lijkt mij iets om met een arts te bespreken, want met z'n 2-en weten jullie niet genoeg om een kosten/baten-analyse te doen. Hoe groot is de kans op succes, of op nog grotere problemen?
Waar ik op zou inzetten, is het bespreekbaar maken een gesprek met een arts. Daarna kunnen jullie samen afwegen wat jullie willen, op basis van wat hij/zij jullie vertelt.
Snel internet vraagt niet per se om een snelle mening
zondag 17 mei 2015 om 20:00
quote:tinekexo schreef op 17 mei 2015 @ 19:17:
Ik vind het niet bewonderenswaardig om een relatie te hebben met mijn geweldige vriend . Hem graag zien is nooit moeilijk geweest.
Jullie vinden dus dat ik het "mag" vragen dat hij zich nogmaals laat opereren? Ik zou het eigenlijk best kwetsend vinden als mijn vriend zou willen dat ik iets laat veranderen aan mijn lichaam.
De redenen dat mijn vriend wat weigerachtig tegen een operatie staat is vooral de angst om incontinent te worden. Hij is lang incontinent geweest door de afwijking aan de blaas. Hij is bang dat wanneer ze de littekens opnieuw gaan openleggen, hij opnieuw zijn urine gaat verliezen. Dit is niet reëel, want ze zullen niets doen aan de blaashals, maar toch zit het diep bij hem. Daarnaast is hij bang voor complicaties. Bij elke vorige operatie zijn er heel zeldzame complicaties opgetreden, hij heeft al meerdere ontstekingen gehad, bloedklonters in zijn zwellichamen, bloedingen in zijn teelballen,... Bij de operatie zal zijn penis normaal gemiddeld een tweetal centimeter verkorten (doordat ze meer littekenweefsel maken), dit kan zelfs meer zijn. Het is dus niet zeker dat de operatie positief zal uitdraaien. Ik denk dat hij erg bang is dat het meer kwaad gaat doen dan goed (en ik kan hem niet verzekeren dat het goed komt). Ik wil zijn gevoelens zeker serieus nemen en ik wil dat hij zelf achter de operatie gaat staan, dit is ook nodig voor het geval niet alles naar wens verloopt.
Ok, dit is wel een nuancering van het verhaal. Nu ik dit gelezen heb, zou ik het geloof ik ook niet van hem vragen. Het zal mogelijk niet tot een echte verbetering komen, maar bovenal zit zijn angst voor alles wat er bij komt kijken zeer diep. En dat is logisch want hij heeft hier al zijn hele leven mee te maken.
Maar ja, het probleem blijft bestaan, wat rot toch! Toch zou ik hem jouw gevoelens weten, ik kan me voorstellen dat het extra kwetsend is als hij na 2 jaar hoort dat jij allang niet genoeg voldoening meer haalt uit jullie seksleven.
Wat moeilijk zeg, ik denk zelfs, dit is zo gecompliceerd en het ligt zo gevoelig, dat je wellicht er goed aan doet om samen naar een seksuoloog te gaan. Het is duidelijk dat je van hem houdt, en jij van hem. Maar dit enorm moeilijke, ogenschijnlijk onoplosbare iets zit jou, en daarmee hem, in de weg. Het zou zo zonde zijn als dit jullie relatie uiteindelijk beschadigt.
Ik vind het niet bewonderenswaardig om een relatie te hebben met mijn geweldige vriend . Hem graag zien is nooit moeilijk geweest.
Jullie vinden dus dat ik het "mag" vragen dat hij zich nogmaals laat opereren? Ik zou het eigenlijk best kwetsend vinden als mijn vriend zou willen dat ik iets laat veranderen aan mijn lichaam.
De redenen dat mijn vriend wat weigerachtig tegen een operatie staat is vooral de angst om incontinent te worden. Hij is lang incontinent geweest door de afwijking aan de blaas. Hij is bang dat wanneer ze de littekens opnieuw gaan openleggen, hij opnieuw zijn urine gaat verliezen. Dit is niet reëel, want ze zullen niets doen aan de blaashals, maar toch zit het diep bij hem. Daarnaast is hij bang voor complicaties. Bij elke vorige operatie zijn er heel zeldzame complicaties opgetreden, hij heeft al meerdere ontstekingen gehad, bloedklonters in zijn zwellichamen, bloedingen in zijn teelballen,... Bij de operatie zal zijn penis normaal gemiddeld een tweetal centimeter verkorten (doordat ze meer littekenweefsel maken), dit kan zelfs meer zijn. Het is dus niet zeker dat de operatie positief zal uitdraaien. Ik denk dat hij erg bang is dat het meer kwaad gaat doen dan goed (en ik kan hem niet verzekeren dat het goed komt). Ik wil zijn gevoelens zeker serieus nemen en ik wil dat hij zelf achter de operatie gaat staan, dit is ook nodig voor het geval niet alles naar wens verloopt.
Ok, dit is wel een nuancering van het verhaal. Nu ik dit gelezen heb, zou ik het geloof ik ook niet van hem vragen. Het zal mogelijk niet tot een echte verbetering komen, maar bovenal zit zijn angst voor alles wat er bij komt kijken zeer diep. En dat is logisch want hij heeft hier al zijn hele leven mee te maken.
Maar ja, het probleem blijft bestaan, wat rot toch! Toch zou ik hem jouw gevoelens weten, ik kan me voorstellen dat het extra kwetsend is als hij na 2 jaar hoort dat jij allang niet genoeg voldoening meer haalt uit jullie seksleven.
Wat moeilijk zeg, ik denk zelfs, dit is zo gecompliceerd en het ligt zo gevoelig, dat je wellicht er goed aan doet om samen naar een seksuoloog te gaan. Het is duidelijk dat je van hem houdt, en jij van hem. Maar dit enorm moeilijke, ogenschijnlijk onoplosbare iets zit jou, en daarmee hem, in de weg. Het zou zo zonde zijn als dit jullie relatie uiteindelijk beschadigt.
maandag 18 mei 2015 om 14:28
Even voor mijn beleving:
TO heeft een probleem; vriend heeft 1; een kleine kromme penis, 2; pijnlijke penis door litteken-weefsel, 3; TO vind penis niet mooi door littekens, 4; Vriend van TO heeft een complex vanwege alle genoemde problemen van TO..... en de beste oplossingen waar de meesten op dit forum mee komen is een plastic kunst-piemel, ter vervanging van de niet zo geslaagde piemelot van vriend van TO.
Willen jullie TO nou echt helpen of willen jullie vriend van TO in een inrichting hebben?
Hoeveel vrouwen weten het te waarderen als ze geheel ongevraagd een borstvergroting aangeboden krijgen van hun partner?
Ik weet niet wat de oplossing wel is, maar de niet-succesvol uitgevoerde penis van de vriend van TO vervangen voor een stuk kunststof is het in ieder geval niet! Vriend van TO zal alleen maar een nog groter complex krijgen, zich volledig afgewezen voelen, en laten we eerlijk zijn; zo'n dildo is even leuk, maar echte vervanging is het niet.
Eerlijk gezegd vind ik de oplossing van Captain Janeway wel de beste. Psychologen en seksuologen. TO en partner hebben een heel serieus probleem dat wij hier op dit forum niet voor ze op gaan lossen.
Vind overigens TO absoluut lovenswaardig! Liefde is voor jou een groot ding, dat blijkt wel uit je schrijfwijze. Durf samen hulp van professionals in te schakelen, en je gaat er uitkomen, daar ben ik van overtuigd
TO heeft een probleem; vriend heeft 1; een kleine kromme penis, 2; pijnlijke penis door litteken-weefsel, 3; TO vind penis niet mooi door littekens, 4; Vriend van TO heeft een complex vanwege alle genoemde problemen van TO..... en de beste oplossingen waar de meesten op dit forum mee komen is een plastic kunst-piemel, ter vervanging van de niet zo geslaagde piemelot van vriend van TO.
Willen jullie TO nou echt helpen of willen jullie vriend van TO in een inrichting hebben?
Hoeveel vrouwen weten het te waarderen als ze geheel ongevraagd een borstvergroting aangeboden krijgen van hun partner?
Ik weet niet wat de oplossing wel is, maar de niet-succesvol uitgevoerde penis van de vriend van TO vervangen voor een stuk kunststof is het in ieder geval niet! Vriend van TO zal alleen maar een nog groter complex krijgen, zich volledig afgewezen voelen, en laten we eerlijk zijn; zo'n dildo is even leuk, maar echte vervanging is het niet.
Eerlijk gezegd vind ik de oplossing van Captain Janeway wel de beste. Psychologen en seksuologen. TO en partner hebben een heel serieus probleem dat wij hier op dit forum niet voor ze op gaan lossen.
Vind overigens TO absoluut lovenswaardig! Liefde is voor jou een groot ding, dat blijkt wel uit je schrijfwijze. Durf samen hulp van professionals in te schakelen, en je gaat er uitkomen, daar ben ik van overtuigd
jouw leven is een keuze
maandag 18 mei 2015 om 14:37
Toevoeging voor TO:
Mocht op enig moment een nieuwe operatie toch weer ter sprake komen, probeer dan (in overleg met artsen en eventueel de zorgverzekeraar) de zaak niet alleen maar door een Uroloog, maar ook door een plastisch chirurg te laten bekijken. Een gecombineerd team van medisch specialisten kijkt vaak anders tegen problemen aan dan slechts 1 vakspecialist.
Ik twijfel geenszins aan de goede bedoelingen en kennis en kunde van welke arts/specialist dan ook, maar een uroloog wil "alleen maar" penissen repareren, een plastisch chirurg wil "alleen maar" mooier maken. hun samenwerking kan tot andere inzichten leiden.
Mocht op enig moment een nieuwe operatie toch weer ter sprake komen, probeer dan (in overleg met artsen en eventueel de zorgverzekeraar) de zaak niet alleen maar door een Uroloog, maar ook door een plastisch chirurg te laten bekijken. Een gecombineerd team van medisch specialisten kijkt vaak anders tegen problemen aan dan slechts 1 vakspecialist.
Ik twijfel geenszins aan de goede bedoelingen en kennis en kunde van welke arts/specialist dan ook, maar een uroloog wil "alleen maar" penissen repareren, een plastisch chirurg wil "alleen maar" mooier maken. hun samenwerking kan tot andere inzichten leiden.
jouw leven is een keuze
maandag 18 mei 2015 om 14:40
