Seks
alle pijlers
Flirten / spanning / sex met andere man!
vrijdag 17 april 2009 om 09:48
Hoi allemaal,
Ik ben een getrouwde vrouw (al bijna 15 jaar en 20 jaaar samen met mijn eerste echte vriendje) en sinds een aantal jaar speelt het heel erg door mijn hoofd om weer eens de spanning etc te voelen/meemaken met een andere man. Ik ben daar eerlijk t.o. mijn eigen man en hij laat mij daar erg vrij in maar de grens ligt bij zoenen etc.
Ik werk in een mannen wereld en ik kan daar heel goed mee overweg. Er zijn collega's die ook getrouwd zijn en niet vies zijn van flirten en hier en daar wat lichamelijke aanrakingen(die ik NIET als ongewenst ervaar).
Ik chat met 1 collega (ik ken zijn vrouw ook en hij mijn man)en dat kan erg ver gaan en in gedachte en praatjes zijn we al vreemd gegaan met elkaar.
De spanning stijgt en ik weet niet hoe het zal aflopen uiteindelijk.
Ik geniet er heel erg van en ga met veel plezier naar mijn werk.
Ik ben niet verliefd op hem maar mis hem wel als ik vrij ben(kan ook de spanning en het vrouwelijke gevoel zijn wat ik mis).
Ik ben ervan overtuigt dat er meer vrouwen zijn die dit meemaken op een bepaalde leeftijd / fase in hun leven, het is mij ook overkomen naarmate ik ouder werd en ging nadenken over mijn leven.
Ik vind het erg spannend allemaal en zoek steeds verder de grens op en voel me er niet schuldig over t.o. mijn man het is iets wat echt van mij is(ik ben ook maar een mens met gevoel en ik leef maar 1 keer).
Eerlijk gezegd is de sex tussen mijn man en mij alleen maar veeeeel beter geworden nu ik aandacht enz krijg van andere mannen, ik heb weer het gevoel dat ik leef.
Ik merk wel dat ik dat gevoel behoud als ik die aandacht krijg want anders voel ik me weer afstompen.
Ik zie het hetzelfde als dat je een sexfilm ofso kijkt om zin enz te krijgen, ik voel me lekker als ik aandacht krijg.
Pfffffff het is een heel verhaal geworden maar hoop dat het een beetje duidelijk is wat ik bedoel te zeggen.
Wie herkent dit en wil dit met mij delen????
Reacties zijn van harte welkom!
Groetjessssssss
Ik ben een getrouwde vrouw (al bijna 15 jaar en 20 jaaar samen met mijn eerste echte vriendje) en sinds een aantal jaar speelt het heel erg door mijn hoofd om weer eens de spanning etc te voelen/meemaken met een andere man. Ik ben daar eerlijk t.o. mijn eigen man en hij laat mij daar erg vrij in maar de grens ligt bij zoenen etc.
Ik werk in een mannen wereld en ik kan daar heel goed mee overweg. Er zijn collega's die ook getrouwd zijn en niet vies zijn van flirten en hier en daar wat lichamelijke aanrakingen(die ik NIET als ongewenst ervaar).
Ik chat met 1 collega (ik ken zijn vrouw ook en hij mijn man)en dat kan erg ver gaan en in gedachte en praatjes zijn we al vreemd gegaan met elkaar.
De spanning stijgt en ik weet niet hoe het zal aflopen uiteindelijk.
Ik geniet er heel erg van en ga met veel plezier naar mijn werk.
Ik ben niet verliefd op hem maar mis hem wel als ik vrij ben(kan ook de spanning en het vrouwelijke gevoel zijn wat ik mis).
Ik ben ervan overtuigt dat er meer vrouwen zijn die dit meemaken op een bepaalde leeftijd / fase in hun leven, het is mij ook overkomen naarmate ik ouder werd en ging nadenken over mijn leven.
Ik vind het erg spannend allemaal en zoek steeds verder de grens op en voel me er niet schuldig over t.o. mijn man het is iets wat echt van mij is(ik ben ook maar een mens met gevoel en ik leef maar 1 keer).
Eerlijk gezegd is de sex tussen mijn man en mij alleen maar veeeeel beter geworden nu ik aandacht enz krijg van andere mannen, ik heb weer het gevoel dat ik leef.
Ik merk wel dat ik dat gevoel behoud als ik die aandacht krijg want anders voel ik me weer afstompen.
Ik zie het hetzelfde als dat je een sexfilm ofso kijkt om zin enz te krijgen, ik voel me lekker als ik aandacht krijg.
Pfffffff het is een heel verhaal geworden maar hoop dat het een beetje duidelijk is wat ik bedoel te zeggen.
Wie herkent dit en wil dit met mij delen????
Reacties zijn van harte welkom!
Groetjessssssss
dinsdag 21 april 2009 om 09:15
Hoe ik daarover denk Pear???
Ik snap eerlijk gezegd niet da mijn man niet nieuwsgierig is naar ervaringen met een andere vrouw! (het is naar mij toe wel fijn natuurlijk want ik ben blijkbaar genoeg voor hem)
Ik ben voor hem helemaal de eerste met alles (zelfs zijn 1e zoen was met mij).
Wij hebben het er regelmatig over omdat ik het onderwerp telkens weer bespreekbaar hou omdat ik echt serieus nadenk om te "snoepen" buiten de deur.
Mijn man geeft aan dat ik een gigolo mag inhuren en dat hij daar geen problemen mee heeft.
Ik heb daar weer wel moeite mee omdat ik niet met een wildvreemde man sex kan hebben. Ik vind het juist spannend en leuk om bijv met uitgaan of in mijn geval met een collega eerst wat spanning op te bouwen (oogcontact,praatje,flirten enz) en dan sex te hebben.
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ookal praat ik hier zeer open over en ben ik ruimdenkend het is wel verwarrend allemaal.
Ik ben op mijn hoede en gebruik echt wel mijn verstand maar soms neemt mijn gevoel ook en loopje met me en lijkt het soms of ik méér voel voor mijn collega zeker als we erg met elkaar bezig zijn.
Ik zal de consquenties moet nemen zoals ze komen zowel postief als negatief maar voorlopig kan ik er niet mee stoppen het maakt mijn leven echt leuker.
Ik snap eerlijk gezegd niet da mijn man niet nieuwsgierig is naar ervaringen met een andere vrouw! (het is naar mij toe wel fijn natuurlijk want ik ben blijkbaar genoeg voor hem)
Ik ben voor hem helemaal de eerste met alles (zelfs zijn 1e zoen was met mij).
Wij hebben het er regelmatig over omdat ik het onderwerp telkens weer bespreekbaar hou omdat ik echt serieus nadenk om te "snoepen" buiten de deur.
Mijn man geeft aan dat ik een gigolo mag inhuren en dat hij daar geen problemen mee heeft.
Ik heb daar weer wel moeite mee omdat ik niet met een wildvreemde man sex kan hebben. Ik vind het juist spannend en leuk om bijv met uitgaan of in mijn geval met een collega eerst wat spanning op te bouwen (oogcontact,praatje,flirten enz) en dan sex te hebben.
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ookal praat ik hier zeer open over en ben ik ruimdenkend het is wel verwarrend allemaal.
Ik ben op mijn hoede en gebruik echt wel mijn verstand maar soms neemt mijn gevoel ook en loopje met me en lijkt het soms of ik méér voel voor mijn collega zeker als we erg met elkaar bezig zijn.
Ik zal de consquenties moet nemen zoals ze komen zowel postief als negatief maar voorlopig kan ik er niet mee stoppen het maakt mijn leven echt leuker.
dinsdag 21 april 2009 om 10:37
quote:enjoy38 schreef op 21 april 2009 @ 09:15:
Hoe ik daarover denk Pear???
Ik snap eerlijk gezegd niet da mijn man niet nieuwsgierig is naar ervaringen met een andere vrouw! (het is naar mij toe wel fijn natuurlijk want ik ben blijkbaar genoeg voor hem)
Ik ben voor hem helemaal de eerste met alles (zelfs zijn 1e zoen was met mij).
Wij hebben het er regelmatig over omdat ik het onderwerp telkens weer bespreekbaar hou omdat ik echt serieus nadenk om te "snoepen" buiten de deur.
Mijn man geeft aan dat ik een gigolo mag inhuren en dat hij daar geen problemen mee heeft.
Ik heb daar weer wel moeite mee omdat ik niet met een wildvreemde man sex kan hebben. Ik vind het juist spannend en leuk om bijv met uitgaan of in mijn geval met een collega eerst wat spanning op te bouwen (oogcontact,praatje,flirten enz) en dan sex te hebben.
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ookal praat ik hier zeer open over en ben ik ruimdenkend het is wel verwarrend allemaal.
Ik ben op mijn hoede en gebruik echt wel mijn verstand maar soms neemt mijn gevoel ook en loopje met me en lijkt het soms of ik méér voel voor mijn collega zeker als we erg met elkaar bezig zijn.
Ik zal de consquenties moet nemen zoals ze komen zowel postief als negatief maar voorlopig kan ik er niet mee stoppen het maakt mijn leven echt leuker.
Ok, dus een gigolo vindt hij wel ok? En dan voor één keertje, of mag je die dan elke maand inhuren? En valt die gigolo voor je man nog onder monogamie of niet?
Ik denk dat je vooral eerlijk moet zijn naar je man toe over de gevoelens die je hebt en hoe jij de dingen ervaart/beleeft. Je mag er niet van uit gaan dat hij dat allemaal weet en kan aanvoelen. Als je nu ervoor kiest om iets te doen waarvan achteraf blijkt dat het voor hem een grens te ver is kan je heel veel kapot maken. Terwijl als je het nu met hem bespreekt (dat je spannend contact wil, dat je niet in monogamie gelooft en dat je al een tijd lang op een meer dan vriendelijke manier aan het chatten bent met je collega), er misschien ruimte is voor jouw behoeften.
Je zegt dat je de consequenties zal moeten nemen, maar ik heb het idee dat je je nu nog niet echt beseft wat die consequenties zijn. Je zegt zelfs dat je soms meer voelt voor je collega... gevaarlijk terrein! Als ik jou was zou ik dat z.s.m. opbiechten aan je man en kijken wat er nog voor mogelijkheden zijn.
Hoe ik daarover denk Pear???
Ik snap eerlijk gezegd niet da mijn man niet nieuwsgierig is naar ervaringen met een andere vrouw! (het is naar mij toe wel fijn natuurlijk want ik ben blijkbaar genoeg voor hem)
Ik ben voor hem helemaal de eerste met alles (zelfs zijn 1e zoen was met mij).
Wij hebben het er regelmatig over omdat ik het onderwerp telkens weer bespreekbaar hou omdat ik echt serieus nadenk om te "snoepen" buiten de deur.
Mijn man geeft aan dat ik een gigolo mag inhuren en dat hij daar geen problemen mee heeft.
Ik heb daar weer wel moeite mee omdat ik niet met een wildvreemde man sex kan hebben. Ik vind het juist spannend en leuk om bijv met uitgaan of in mijn geval met een collega eerst wat spanning op te bouwen (oogcontact,praatje,flirten enz) en dan sex te hebben.
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ookal praat ik hier zeer open over en ben ik ruimdenkend het is wel verwarrend allemaal.
Ik ben op mijn hoede en gebruik echt wel mijn verstand maar soms neemt mijn gevoel ook en loopje met me en lijkt het soms of ik méér voel voor mijn collega zeker als we erg met elkaar bezig zijn.
Ik zal de consquenties moet nemen zoals ze komen zowel postief als negatief maar voorlopig kan ik er niet mee stoppen het maakt mijn leven echt leuker.
Ok, dus een gigolo vindt hij wel ok? En dan voor één keertje, of mag je die dan elke maand inhuren? En valt die gigolo voor je man nog onder monogamie of niet?
Ik denk dat je vooral eerlijk moet zijn naar je man toe over de gevoelens die je hebt en hoe jij de dingen ervaart/beleeft. Je mag er niet van uit gaan dat hij dat allemaal weet en kan aanvoelen. Als je nu ervoor kiest om iets te doen waarvan achteraf blijkt dat het voor hem een grens te ver is kan je heel veel kapot maken. Terwijl als je het nu met hem bespreekt (dat je spannend contact wil, dat je niet in monogamie gelooft en dat je al een tijd lang op een meer dan vriendelijke manier aan het chatten bent met je collega), er misschien ruimte is voor jouw behoeften.
Je zegt dat je de consequenties zal moeten nemen, maar ik heb het idee dat je je nu nog niet echt beseft wat die consequenties zijn. Je zegt zelfs dat je soms meer voelt voor je collega... gevaarlijk terrein! Als ik jou was zou ik dat z.s.m. opbiechten aan je man en kijken wat er nog voor mogelijkheden zijn.
woensdag 22 april 2009 om 17:03
quote:enjoy38 schreef op 21 april 2009 @ 09:15:
Hoe ik daarover denk Pear???
Wij hebben het er regelmatig over omdat ik het onderwerp telkens weer bespreekbaar hou omdat ik echt serieus nadenk om te "snoepen" buiten de deur.
Mijn man geeft aan dat ik een gigolo mag inhuren en dat hij daar geen problemen mee heeft.
Ik heb daar weer wel moeite mee omdat ik niet met een wildvreemde man sex kan hebben. Ik vind het juist spannend en leuk om bijv met uitgaan of in mijn geval met een collega eerst wat spanning op te bouwen (oogcontact,praatje,flirten enz) en dan sex te hebben.
En daar zit de kern van je "probleem". Jouw man vind het acceptabel dat je sex met en ander hebt, maar is ergens wel bang voor jullie relatie. Een gigolo inhuren is sex voor geld, dus geen bedreiging voor je liefdesrelatie. Misschien is een ONS met iemand die je ontmoet bij het uitgaan en daarna nooit meer ziet vor hem ook acceptabel. Jij wilt echter niet zozeer sex met een ander, maar je wilt er wel gevoel bij hebben, sterker nog je geeft aan dat je al gevoelens voor je collega aan het kweken bent. ( andere dan puur geiligheid). Dat is alle lichtjes op rood en alarmbellen aan voor je huidige relatie. en ergens besef je dat ook, en weet je bets dat je al over de gre3nzen van je man heen bent gegaan, maar je ziet nog niet de consequneties en denkt/hoopt dat t wel los gaat lopen.
Zou het geflirt met die collega echt stoppen, want het zou je wel eens je baan en je relatie kunnen kosten. Zit je straks alleen en in de bijstand. Is het je dat waard?
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ookal praat ik hier zeer open over en ben ik ruimdenkend het is wel verwarrend allemaal.
Ik ben op mijn hoede en gebruik echt wel mijn verstand maar soms neemt mijn gevoel ook en loopje met me en lijkt het soms of ik méér voel voor mijn collega zeker als we erg met elkaar bezig zijn.
Ik zal de consquenties moet nemen zoals ze komen zowel postief als negatief maar voorlopig kan ik er niet mee stoppen het maakt mijn leven echt leuker.
Hoe ik daarover denk Pear???
Wij hebben het er regelmatig over omdat ik het onderwerp telkens weer bespreekbaar hou omdat ik echt serieus nadenk om te "snoepen" buiten de deur.
Mijn man geeft aan dat ik een gigolo mag inhuren en dat hij daar geen problemen mee heeft.
Ik heb daar weer wel moeite mee omdat ik niet met een wildvreemde man sex kan hebben. Ik vind het juist spannend en leuk om bijv met uitgaan of in mijn geval met een collega eerst wat spanning op te bouwen (oogcontact,praatje,flirten enz) en dan sex te hebben.
En daar zit de kern van je "probleem". Jouw man vind het acceptabel dat je sex met en ander hebt, maar is ergens wel bang voor jullie relatie. Een gigolo inhuren is sex voor geld, dus geen bedreiging voor je liefdesrelatie. Misschien is een ONS met iemand die je ontmoet bij het uitgaan en daarna nooit meer ziet vor hem ook acceptabel. Jij wilt echter niet zozeer sex met een ander, maar je wilt er wel gevoel bij hebben, sterker nog je geeft aan dat je al gevoelens voor je collega aan het kweken bent. ( andere dan puur geiligheid). Dat is alle lichtjes op rood en alarmbellen aan voor je huidige relatie. en ergens besef je dat ook, en weet je bets dat je al over de gre3nzen van je man heen bent gegaan, maar je ziet nog niet de consequneties en denkt/hoopt dat t wel los gaat lopen.
Zou het geflirt met die collega echt stoppen, want het zou je wel eens je baan en je relatie kunnen kosten. Zit je straks alleen en in de bijstand. Is het je dat waard?
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ookal praat ik hier zeer open over en ben ik ruimdenkend het is wel verwarrend allemaal.
Ik ben op mijn hoede en gebruik echt wel mijn verstand maar soms neemt mijn gevoel ook en loopje met me en lijkt het soms of ik méér voel voor mijn collega zeker als we erg met elkaar bezig zijn.
Ik zal de consquenties moet nemen zoals ze komen zowel postief als negatief maar voorlopig kan ik er niet mee stoppen het maakt mijn leven echt leuker.
woensdag 22 april 2009 om 17:25
Tja, ik zal het allemaal wel niet begrijpen... Ik zit anders in elkaar, dit vind ik stiekem gedoe en daar houd ik niet van omdat je een ander en misschien nog kinderen, er pijn mee doet. En waarom? Omdat je die aandacht nodig hebt om je goed te voelen, en dat begrijp ik wel maar er is een verschil tussen genieten van de aandacht en wat aandacht terug geven, of hierin door te gaan en contact op te gaan bouwen. Als je geen spanning meer voelt of die ooit te weinig hebt gehad, of weet ik veel wat..., dan heb je toch gewoon de keuze dit open te zeggen en eventueel de keuze te maken om weer zelfstandig te gaan leven... Maar als je het perse allebei wilt en op je eigen voorwaarden, tja, dat gaat op een gegeven moment mis.
woensdag 22 april 2009 om 23:00
Ik vind het echt moeilijk allemaal daarom heb ik ook dit onderwerp geopend om ervaringen/reacties te lezen.
Mijn gevoel voor mijn collega vervaagt naarmate ik hem langer niet zie of spreek dus het zou ook zeker het gemis van de spanning kunnen zijn ipv een opkomende verliefdheid!!
Ik neem alle raad/op en aanmerkingen in me op en hou jullie op de hoogte van de vorderingen.
Groetjes!
Mijn gevoel voor mijn collega vervaagt naarmate ik hem langer niet zie of spreek dus het zou ook zeker het gemis van de spanning kunnen zijn ipv een opkomende verliefdheid!!
Ik neem alle raad/op en aanmerkingen in me op en hou jullie op de hoogte van de vorderingen.
Groetjes!
woensdag 22 april 2009 om 23:22
Ik ben helaas vrijgezel en jong, maar als je nooit in monogamie gelooft, waarom ben je getrouwd? zje kon ook kiezen uit een vrije, vaste en of een open-relaties? Het zal weer de invloed van (..) zijn.
Voortaan vraag ik bij de eerste date of diegene wel in monogamie gelooft..Anders hoeft voor mij niet....Liefde is een kwestbaar gevoel en stel je jezelf aub niet teleur.
Straks sta je nog te roepen Ow, ik deed het met jou en nu?
Succes, maar geloof me: je maakt jezelf een keus en daar zou je mee moeten leven.
Voortaan vraag ik bij de eerste date of diegene wel in monogamie gelooft..Anders hoeft voor mij niet....Liefde is een kwestbaar gevoel en stel je jezelf aub niet teleur.
Straks sta je nog te roepen Ow, ik deed het met jou en nu?
Succes, maar geloof me: je maakt jezelf een keus en daar zou je mee moeten leven.
woensdag 22 april 2009 om 23:43
quote:noman schreef op 22 april 2009 @ 23:22:
Ik ben helaas vrijgezel en jong, maar als je nooit in monogamie gelooft, waarom ben je getrouwd? zje kon ook kiezen uit een vrije, vaste en of een open-relaties? Het zal weer de invloed van (..) zijn.
Voortaan vraag ik bij de eerste date of diegene wel in monogamie gelooft..Anders hoeft voor mij niet....Liefde is een kwestbaar gevoel en stel je jezelf aub niet teleur.
Straks sta je nog te roepen Ow, ik deed het met jou en nu?
Succes, maar geloof me: je maakt jezelf een keus en daar zou je mee moeten leven.
Dit komt naar mijn mening er negatief en cynisch over.
Je kunt toch ook trouwen en niet in monogamie geloven en een open huwelijk hebben !???!!! Naar mijn mening trouw je uit liefde. En liefde en lust zijn 2 hele verschillende dingen !!!!
Als je dit goed weet te scheiden is er niks aan de hand.
Je kunt je aangetrokken tot iemand voelen puur voor de lust, niet om de liefde die je voor iemand voelt.
En dat Enjoy zelf een keuze maakt lijkt me ook nogal wiedes en die zal ze ook zeker wel in overweging maken.
Ik ben helaas vrijgezel en jong, maar als je nooit in monogamie gelooft, waarom ben je getrouwd? zje kon ook kiezen uit een vrije, vaste en of een open-relaties? Het zal weer de invloed van (..) zijn.
Voortaan vraag ik bij de eerste date of diegene wel in monogamie gelooft..Anders hoeft voor mij niet....Liefde is een kwestbaar gevoel en stel je jezelf aub niet teleur.
Straks sta je nog te roepen Ow, ik deed het met jou en nu?
Succes, maar geloof me: je maakt jezelf een keus en daar zou je mee moeten leven.
Dit komt naar mijn mening er negatief en cynisch over.
Je kunt toch ook trouwen en niet in monogamie geloven en een open huwelijk hebben !???!!! Naar mijn mening trouw je uit liefde. En liefde en lust zijn 2 hele verschillende dingen !!!!
Als je dit goed weet te scheiden is er niks aan de hand.
Je kunt je aangetrokken tot iemand voelen puur voor de lust, niet om de liefde die je voor iemand voelt.
En dat Enjoy zelf een keuze maakt lijkt me ook nogal wiedes en die zal ze ook zeker wel in overweging maken.
woensdag 22 april 2009 om 23:49
quote:enjoy38 schreef op 22 april 2009 @ 23:00:
Ik vind het echt moeilijk allemaal daarom heb ik ook dit onderwerp geopend om ervaringen/reacties te lezen.
Mijn gevoel voor mijn collega vervaagt naarmate ik hem langer niet zie of spreek dus het zou ook zeker het gemis van de spanning kunnen zijn ipv een opkomende verliefdheid!!
Ik neem alle raad/op en aanmerkingen in me op en hou jullie op de hoogte van de vorderingen.
Groetjes!
Dat zou kunnen: je kunt ook verliefd zijn op de aandacht die je krijgt of de spanning (losstaand van de persoon).
Wat ik wel vreemd vind is dat jij een gigolo mag inhuren?
Ik begrijp dat je dat je dat zelf niet wilt (zou ik ook niet willen), maar waarom mag je dan niet een collega (is goedkoper) of is Man Lief bang voor de gevoelens die er dan wellicht gaan komen en is dat terecht?
Ik vind het echt moeilijk allemaal daarom heb ik ook dit onderwerp geopend om ervaringen/reacties te lezen.
Mijn gevoel voor mijn collega vervaagt naarmate ik hem langer niet zie of spreek dus het zou ook zeker het gemis van de spanning kunnen zijn ipv een opkomende verliefdheid!!
Ik neem alle raad/op en aanmerkingen in me op en hou jullie op de hoogte van de vorderingen.
Groetjes!
Dat zou kunnen: je kunt ook verliefd zijn op de aandacht die je krijgt of de spanning (losstaand van de persoon).
Wat ik wel vreemd vind is dat jij een gigolo mag inhuren?
Ik begrijp dat je dat je dat zelf niet wilt (zou ik ook niet willen), maar waarom mag je dan niet een collega (is goedkoper) of is Man Lief bang voor de gevoelens die er dan wellicht gaan komen en is dat terecht?
donderdag 23 april 2009 om 22:58
Hoi,
Toen ik trouwde (14 jaar geleden!!!!!!!!!) dacht ik heel anders en stond ik ook anders in het leven dan nu.
Wat ik al eerder schreef is mijn denkwijze en gevoel veranderd toe ik een paar jaar geleden behoorlijk ben afgevallen en ik ineens postieve aandacht kreeg van andere mannen/collega's.
En sinds die tijd ben ik gaan nadenken over mijn leven enz.
Het is dus eigenlijk onverwachts op mijn pad gekomen.
En waarom geen collega??? Tja dat heeft inderdaad te maken met het feit dat mijn man wellicht bang is dat er gevoelens bij komen kijken en dat maakt de situatie er natuurlijk niet handiger op.
Ik weet eerlijk gezegd wel zeker dat ik niet verliefd ben op mijn collega maar op de aandacht en spanning die ik krijg en dat kan met een willekeurige man zijn.
Ik zie mijn collega de komende 2 weken niet wegens vakantie (wel hyven we met elkaar) dus het gevoel zal wel weer afnemen wat helaas ook weer averechts werkt voor mijn libido want als ik geen sexuele spanning heb heb ik ook geen zin in sex althans een heeeel stuk minder.
Ik zie het wel de tijd zal het wel leren!!!!
Toen ik trouwde (14 jaar geleden!!!!!!!!!) dacht ik heel anders en stond ik ook anders in het leven dan nu.
Wat ik al eerder schreef is mijn denkwijze en gevoel veranderd toe ik een paar jaar geleden behoorlijk ben afgevallen en ik ineens postieve aandacht kreeg van andere mannen/collega's.
En sinds die tijd ben ik gaan nadenken over mijn leven enz.
Het is dus eigenlijk onverwachts op mijn pad gekomen.
En waarom geen collega??? Tja dat heeft inderdaad te maken met het feit dat mijn man wellicht bang is dat er gevoelens bij komen kijken en dat maakt de situatie er natuurlijk niet handiger op.
Ik weet eerlijk gezegd wel zeker dat ik niet verliefd ben op mijn collega maar op de aandacht en spanning die ik krijg en dat kan met een willekeurige man zijn.
Ik zie mijn collega de komende 2 weken niet wegens vakantie (wel hyven we met elkaar) dus het gevoel zal wel weer afnemen wat helaas ook weer averechts werkt voor mijn libido want als ik geen sexuele spanning heb heb ik ook geen zin in sex althans een heeeel stuk minder.
Ik zie het wel de tijd zal het wel leren!!!!
vrijdag 24 april 2009 om 16:35
Hey Enjoy,
Ik herken mezelf echt precies in wat jij schrijft...
Ik heb verder niet alle reacties van anderen hier gelezen, maar wilde puur even op jouw aanvankelijke bericht reageren en mijn verhaal vertellen.
Ik ben 31, ruim 12 jaar samen met mijn vriend en heb 2 lieve kindjes. Ik hou oprecht van mijn vriend, maar ook van andere leuke en spannende dingen in mijn leven..
Ik heb vanaf mijn 15e een vaste vriend gehad (eerst 3 jaar een andere dan nu) en daardoor een belangrijke periode van flirten en ontdekken gemist voor mijn gevoel. Toen mijn huidige vriend en ik zo'n jaar of 4 samen waren ben ik een periode zonder hem in het buitenland geweest. Daar ben ik voor het eerst vreemd gegaan. Voornamelijk zoenen en 1x met een ander naar bed geweest. Heb dit allemaal netjes opgebiecht en we werden er eigenlijk alleen maar sterker van. We zijn in principe ook beiden van mening dat een mens van nature niet monogaam is en houden elkaar niet in een verstikkende greep, maar een vrije relatie hebben we ook weer niet. De jaren daarna ben ik eigenlijk heel braaf geweest totdat ik een vriendin kreeg die wat dat betreft mijn 'partner in crime' is. We zijn een paar keer samen op vakantie geweest en hebben wat afgeflirt/gezoend, maar daar bleef het wel bij. Ook weleens op zakenreis een verre collega gezoend, maar nooit seks met een ander meer gehad en dat hoeft van mij ook eerlijk gezegd niet. Vanaf mijn eerste zwangerschap 4 jaar geleden ben ik tot afgelopen najaar heel braaf geweest (gewoon ook echt geen behoefte aan natuurlijk), maar sinds dat mijn 2e zo'n 3 mnd is voel ik me eindelijk weer lekker in mijn vel: mijn lichaam is weer van mij en nu ben ik weer aan de beurt! zo voel ik het echt. Net zoals jij schrijft ben ik afgevallen, draag andere kleding en voel me goed en aantrekkelijk. Ik geniet van de spanning en aandacht, maar omdat ik wat betreft mijn pricipes nooit te ver ga voel ik me dan ook totaal niet schuldig. En alhoewel ik weet dat mijn vriend me dit tot op zekere hoogte gunt, vertel ik het hem niet, want het heeft NIETS met hem te maken...het zou hem toch pijn doen ben ik bang.. Dit stukje spanning en genieten van mijn vrouw-zijn is van MIJ en niemand anders en ik doe er zeker niemand te kort mee.
Zo dat was het ff. Heb nog wel meer te vertelen, maar dat komt later wel weer.
Liefs en een fijn weekend gewenst!
Ik herken mezelf echt precies in wat jij schrijft...
Ik heb verder niet alle reacties van anderen hier gelezen, maar wilde puur even op jouw aanvankelijke bericht reageren en mijn verhaal vertellen.
Ik ben 31, ruim 12 jaar samen met mijn vriend en heb 2 lieve kindjes. Ik hou oprecht van mijn vriend, maar ook van andere leuke en spannende dingen in mijn leven..
Ik heb vanaf mijn 15e een vaste vriend gehad (eerst 3 jaar een andere dan nu) en daardoor een belangrijke periode van flirten en ontdekken gemist voor mijn gevoel. Toen mijn huidige vriend en ik zo'n jaar of 4 samen waren ben ik een periode zonder hem in het buitenland geweest. Daar ben ik voor het eerst vreemd gegaan. Voornamelijk zoenen en 1x met een ander naar bed geweest. Heb dit allemaal netjes opgebiecht en we werden er eigenlijk alleen maar sterker van. We zijn in principe ook beiden van mening dat een mens van nature niet monogaam is en houden elkaar niet in een verstikkende greep, maar een vrije relatie hebben we ook weer niet. De jaren daarna ben ik eigenlijk heel braaf geweest totdat ik een vriendin kreeg die wat dat betreft mijn 'partner in crime' is. We zijn een paar keer samen op vakantie geweest en hebben wat afgeflirt/gezoend, maar daar bleef het wel bij. Ook weleens op zakenreis een verre collega gezoend, maar nooit seks met een ander meer gehad en dat hoeft van mij ook eerlijk gezegd niet. Vanaf mijn eerste zwangerschap 4 jaar geleden ben ik tot afgelopen najaar heel braaf geweest (gewoon ook echt geen behoefte aan natuurlijk), maar sinds dat mijn 2e zo'n 3 mnd is voel ik me eindelijk weer lekker in mijn vel: mijn lichaam is weer van mij en nu ben ik weer aan de beurt! zo voel ik het echt. Net zoals jij schrijft ben ik afgevallen, draag andere kleding en voel me goed en aantrekkelijk. Ik geniet van de spanning en aandacht, maar omdat ik wat betreft mijn pricipes nooit te ver ga voel ik me dan ook totaal niet schuldig. En alhoewel ik weet dat mijn vriend me dit tot op zekere hoogte gunt, vertel ik het hem niet, want het heeft NIETS met hem te maken...het zou hem toch pijn doen ben ik bang.. Dit stukje spanning en genieten van mijn vrouw-zijn is van MIJ en niemand anders en ik doe er zeker niemand te kort mee.
Zo dat was het ff. Heb nog wel meer te vertelen, maar dat komt later wel weer.
Liefs en een fijn weekend gewenst!
zondag 26 april 2009 om 22:49
Hoi meisjeW,
Ben blij jou verhaal te lezen het doet me goed te weten dat het toch echt géén probleem hoeft te zijn/worden.
Het is afwachten hoe het mij zal vergaan in dit verhaal maar net als jij geniet ik ervan en heb ik het nodig en staat dit TOTAAL LOS van mijn huwelijk en relatie met mijn man.(ook bij ons gaat het een stuk beter)
Groetjessssss
(ben wel benieuwd naar de rest van je verhaal hoor!)
Ben blij jou verhaal te lezen het doet me goed te weten dat het toch echt géén probleem hoeft te zijn/worden.
Het is afwachten hoe het mij zal vergaan in dit verhaal maar net als jij geniet ik ervan en heb ik het nodig en staat dit TOTAAL LOS van mijn huwelijk en relatie met mijn man.(ook bij ons gaat het een stuk beter)
Groetjessssss
(ben wel benieuwd naar de rest van je verhaal hoor!)
donderdag 30 april 2009 om 22:37
quote:79Anna schreef op 19 april 2009 @ 20:47:
Ik denk dat ik er niet genoeg voor open sta, maar we gaan er dus gewoon voor haha! Heb even op tips gegoogled en het is wel herkenbaar, alleen veel te lang geleden!
En vastgeroest... te weinig spontane dingen denk ik (druk, gezin etc)... en ik nader de 30 en voel me ineens niet jong meer! O jee...
Het zal de lente ook wel zijn! Gewoon zin om me weer een aantrekkelijk te voelen. Aandacht is leuk!
Bedankt voor de reacties!
Ik heb nu al zoveel gelezen in al die relatie en seks topic dat vrouwen na zo'n 6-10 jaar of langer allemaal zo balen van de sleur.
Begrijp ik nu hier uit dat je je niet meer aantrekkelijk voelt omdat je geen aandacht meer krijgt van de mannen.. hoe zit het dan met je (jullie) eigen mannen? Stel nu dat die nog veel romantiek zouden hebben en jou (jullie) veel zouden verrassen en uitjes deden of je verwennen met massages of andere dingen in bed. Zou die behoefte naar aandacht van anderen er dan toch nog zijn, omdat die andere aandacht "maar van je man is" en daardoor niet bijzonder is? Gewoon een vraag die ik graag wil stellen na zoveel gelezen te hebben over vrouwen die ontevreden zijn in hun relatie na zoveel jaar..
Kom maar op met jullie reacties. Ik ben zelf nog jong en misschien wel wat naief, maar hoop toch echt niet over 8 jaar dit ook mee te moeten maken
Ik denk dat ik er niet genoeg voor open sta, maar we gaan er dus gewoon voor haha! Heb even op tips gegoogled en het is wel herkenbaar, alleen veel te lang geleden!
En vastgeroest... te weinig spontane dingen denk ik (druk, gezin etc)... en ik nader de 30 en voel me ineens niet jong meer! O jee...
Het zal de lente ook wel zijn! Gewoon zin om me weer een aantrekkelijk te voelen. Aandacht is leuk!
Bedankt voor de reacties!
Ik heb nu al zoveel gelezen in al die relatie en seks topic dat vrouwen na zo'n 6-10 jaar of langer allemaal zo balen van de sleur.
Begrijp ik nu hier uit dat je je niet meer aantrekkelijk voelt omdat je geen aandacht meer krijgt van de mannen.. hoe zit het dan met je (jullie) eigen mannen? Stel nu dat die nog veel romantiek zouden hebben en jou (jullie) veel zouden verrassen en uitjes deden of je verwennen met massages of andere dingen in bed. Zou die behoefte naar aandacht van anderen er dan toch nog zijn, omdat die andere aandacht "maar van je man is" en daardoor niet bijzonder is? Gewoon een vraag die ik graag wil stellen na zoveel gelezen te hebben over vrouwen die ontevreden zijn in hun relatie na zoveel jaar..
Kom maar op met jullie reacties. Ik ben zelf nog jong en misschien wel wat naief, maar hoop toch echt niet over 8 jaar dit ook mee te moeten maken
donderdag 30 april 2009 om 22:52
Hoi Jojoost,
Ik denk dat het niks uitmaakt of je partner je aandacht geeft want het gaat juist om de aandacht die je krijgt van een ANDER dan je partner. Ik bekijk het ook zo: je eet toch ook niet elke dag patat?????????? Af en toe eens lekker "snoepen" of "ruiken"aan iets anders maakt het leven een stuk leuker.
Ik denk dat het niks uitmaakt of je partner je aandacht geeft want het gaat juist om de aandacht die je krijgt van een ANDER dan je partner. Ik bekijk het ook zo: je eet toch ook niet elke dag patat?????????? Af en toe eens lekker "snoepen" of "ruiken"aan iets anders maakt het leven een stuk leuker.
vrijdag 1 mei 2009 om 01:34
quote:enjoy38 schreef op 30 april 2009 @ 22:52:
Ik bekijk het ook zo: je eet toch ook niet elke dag patat?????????? Af en toe eens lekker "snoepen" of "ruiken"aan iets anders maakt het leven een stuk leuker.Helemaal mee eens. Een collega zegt altijd "de mijne mag buiten honger krijgen, als hij maar thuis komt eten". En daar zit nou vaak het probleem, want op een gegeven moment wordt er niet meer thuis gegeten, maar stiekem ergens anders. En ja, dan heb je een probleem.
Ik bekijk het ook zo: je eet toch ook niet elke dag patat?????????? Af en toe eens lekker "snoepen" of "ruiken"aan iets anders maakt het leven een stuk leuker.Helemaal mee eens. Een collega zegt altijd "de mijne mag buiten honger krijgen, als hij maar thuis komt eten". En daar zit nou vaak het probleem, want op een gegeven moment wordt er niet meer thuis gegeten, maar stiekem ergens anders. En ja, dan heb je een probleem.
vrijdag 1 mei 2009 om 21:43
quote:Pear schreef op 20 april 2009 @ 00:05:Ik ga alleen een relatie met iemand aan op basis van monogamie en ga er van uit dat dat voor die ander ook geldt (niet automatisch, maar wel nadat je elkaar eenmaal hebt leren kennen). Als dan na jaren blijkt dat hij daar heel anders over denkt zou ik me behoorlijk genaaid voelen...
Een relatie aangaan op basis van monogamie, dat doet bijna iedereen... maar na verloop van tijd veranderen mensen toch van mening. Probleem is dat dit zelden bij beiden tegelijk gebeurt, en dat een van beiden door karakter, leef- en werkomstandigheden, sex-appeal enz. meer of vroeger succes heeft dan de andere.
Is dat een reden om de relatie stop te zetten? Hopelijk niet, want dan zouden er na wat jaren niet veel relaties meer overblijven...
Tijdig die realiteit voorzien en zonder valse schaamte met elkaar bespreken lijkt mij de enige remedie te zijn.
Een relatie aangaan op basis van monogamie, dat doet bijna iedereen... maar na verloop van tijd veranderen mensen toch van mening. Probleem is dat dit zelden bij beiden tegelijk gebeurt, en dat een van beiden door karakter, leef- en werkomstandigheden, sex-appeal enz. meer of vroeger succes heeft dan de andere.
Is dat een reden om de relatie stop te zetten? Hopelijk niet, want dan zouden er na wat jaren niet veel relaties meer overblijven...
Tijdig die realiteit voorzien en zonder valse schaamte met elkaar bespreken lijkt mij de enige remedie te zijn.
zaterdag 2 mei 2009 om 12:31
Wat ik jullie wil meegeven is het volgende:
Je kunt wel zeggen dat er geen gevoels bij komen maar dat blijkt soms in de praktijk anders uit te pakken dan je denkt.
En dan? Dan zit je net als ik nu in een rollercoaster.
Realiteit en illusies, de ander en je eigen partner, lust en liefde.
Ik had niet verwacht dat het dit zou beweegstelligen.
Spijt? Weet ik niet.....
Wellicht verkeerde keuze voor de andere (dan eigen partner). Dus wees echt zeker van die keuze die je maakt voor de andere man/vrouw.
@ Joost: Het gaat idd niet om hoe de eigen partner het doet, de mijne is: lief, hebben goede seks. Het gaat om (wat er ook al gezegd wordt) het aandacht krijgen van een andere man, verborgen verlangens etc.
Je kunt wel zeggen dat er geen gevoels bij komen maar dat blijkt soms in de praktijk anders uit te pakken dan je denkt.
En dan? Dan zit je net als ik nu in een rollercoaster.
Realiteit en illusies, de ander en je eigen partner, lust en liefde.
Ik had niet verwacht dat het dit zou beweegstelligen.
Spijt? Weet ik niet.....
Wellicht verkeerde keuze voor de andere (dan eigen partner). Dus wees echt zeker van die keuze die je maakt voor de andere man/vrouw.
@ Joost: Het gaat idd niet om hoe de eigen partner het doet, de mijne is: lief, hebben goede seks. Het gaat om (wat er ook al gezegd wordt) het aandacht krijgen van een andere man, verborgen verlangens etc.
woensdag 20 mei 2009 om 10:46
quote:Zeno2 schreef op 01 mei 2009 @ 21:43:
[...]
Een relatie aangaan op basis van monogamie, dat doet bijna iedereen... maar na verloop van tijd veranderen mensen toch van mening. Probleem is dat dit zelden bij beiden tegelijk gebeurt, en dat een van beiden door karakter, leef- en werkomstandigheden, sex-appeal enz. meer of vroeger succes heeft dan de andere.
Is dat een reden om de relatie stop te zetten? Hopelijk niet, want dan zouden er na wat jaren niet veel relaties meer overblijven...
Tijdig die realiteit voorzien en zonder valse schaamte met elkaar bespreken lijkt mij de enige remedie te zijn.Bespreken en dan? verdwijnt dan het idee van spanning met een ander? En is dit echt alleen wat vrouwen hebben. Hoe zit het met mannen?
[...]
Een relatie aangaan op basis van monogamie, dat doet bijna iedereen... maar na verloop van tijd veranderen mensen toch van mening. Probleem is dat dit zelden bij beiden tegelijk gebeurt, en dat een van beiden door karakter, leef- en werkomstandigheden, sex-appeal enz. meer of vroeger succes heeft dan de andere.
Is dat een reden om de relatie stop te zetten? Hopelijk niet, want dan zouden er na wat jaren niet veel relaties meer overblijven...
Tijdig die realiteit voorzien en zonder valse schaamte met elkaar bespreken lijkt mij de enige remedie te zijn.Bespreken en dan? verdwijnt dan het idee van spanning met een ander? En is dit echt alleen wat vrouwen hebben. Hoe zit het met mannen?
woensdag 20 mei 2009 om 14:55
Yep, als je het besproken hebt, dan is er geen spanning meer, dan verdwijnt de behoefte aan een ander als sneeuw voor de zon en dan ben je weer helemaal in love samen en seks je de sterren van de hemel....en ze leefden nog lang en gelukkig.
Mannen hebben dit helemaal niet, zeker niet als de vrouw steeds minder zin krijgt in seks (met hun partner). Mannen zien dat als onderdeel van het leven, en krijgen er de fijne voorspelbaarheid en diepere verbinding voor terug, dus hebben daar ook geen enkele moeite mee.
O-ja en mannen liegen nooit
Mannen hebben dit helemaal niet, zeker niet als de vrouw steeds minder zin krijgt in seks (met hun partner). Mannen zien dat als onderdeel van het leven, en krijgen er de fijne voorspelbaarheid en diepere verbinding voor terug, dus hebben daar ook geen enkele moeite mee.
O-ja en mannen liegen nooit
