Seks
alle pijlers
geen goeie sex, hoe zwaar weegt dat voor relatie?
woensdag 2 juli 2008 om 16:56
hallo,
Ik schrijf dit omdat ik graag zou willen weten of ik nou een zeikerd ben, of dat ik wel degelijk terecht 'klaag'.
Ik heb bijna een jaar een relatie, maar de sex is nooit geweldig geweest. Ik zie sex als samen genieten, elkaar verwennen, en in elkaar opgaan. Soms vind ik gewoon een vluggertje ook heerlijk!
Maar als wij sex hebben dan draait het voor mijn gevoel veel om mijn vriend, en vind ik hem vaak egoïstisch.
Ik hou van beetje voorspel, en ik trek hem ook vaak af en pijp hem. Ik vind dit best leuk om te doen, omdat ik weet dat hij dat lekker vind.
Maar hij heeft in al die tijd misschien maar 1 of 2 keer gebeft. Vingeren gebeurd ook nauwelijks, en als ie het doet is het 2 seconden ofzo.
Ik wil niet te snel zeuren, en heb lang gedacht dat het wel beter werd...ook heb ik altijd gedacht, zolang ik hem gewoon wel 'geef' (dus pijpen enzo) dat ik dan vanzelf wel van hem terug zou krijgen.
Maar hij doet het gewoon niet!
Ik heb vaak gevraagd waarom hij het niet doet, omdat ik het heerlijk vind om gevingerd of gebeft te worden...het antwoord dat ik dan krijg is ''ik kan de juiste plek niet vinden''...''het duurt me veel te lang''. Ik word daar dan best pissig van, omdat ik zelf wel altjd aan hem denk.
Als we aan het zoenen zijn en het gaat op sex uitdraaien, dan komt hij gewoon bij me naar binnen...dat vind ik lekker hoor, maar dan is het dus stoten totdat hij klaargekomen is...en dan gaat ie roken of valt in slaap.
Ik baal hier vreselijk van.....ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Ik vind hem heel egoïstisch, heb ik gelijk?
Ik heb ook vaak zijn hand geleid zeg maar, dan wijs ik hem op mijn lekkere plekken...hij doet het dan echt zo verplicht zeg maar, en hij stopt dan ook snel...en ik wordt vervolgens weer krukdroog.
Ik heb geprobeerd om boos te reageren, of opmerkingen gemaakt dat ik hem egoïstisch vind. Ik heb hem vaak gezegd dat ik van gewoon neuken niet klaarkom,d at weet hij, maar hij doet of zn neus bloed, en denkt dat ik wel daarvan klaarkom, terwijl ik niks fake. Hij weet dat ik alleen klaarkom van orale sex, maar hij doet het niet. Ik heb gepraat, het gevraagd, maar telkens hetzelfde antwoord. Ik denk niet dat het onzekerheid is bij hem!
Ik vindhet overigens niet belangrijk dat ik altijd klaarkom hoor, ook zonder klaarkomen kan ik er erg van genieten.
Maar dit vind ik niet normaal. Een jaar een relatie, en nog nooit door hem klaargekomen, omdat hij geen moeite doet.
Ik heb ook geweigerd om hem te pijpen, en ook de reden aangegeven. Ik denk dan dat het kwartje toch een keer moet vallen, maar nee hoor!
Ik weet niet meer wat ik moet doen. Onze relatie vind ik verder wel leuk, en hij doet verder heel veel voor me, heeft veel voor me over.
Maar dit geeft voor mij wel steeds meer een negatief tintje aan mijn relatie, en soms denk ik echt...als de sex nog zo slecht is, na al mijn pogingen, houdt het dan niet een keer op?
Ik vind sex niet het belangrijkste in een relatie, maar ik vind goeie sex er wel bijhoren.
Ik zou graag jullie meningen willen horen.
Of tips!
Alvast erg bedankt.
Ik schrijf dit omdat ik graag zou willen weten of ik nou een zeikerd ben, of dat ik wel degelijk terecht 'klaag'.
Ik heb bijna een jaar een relatie, maar de sex is nooit geweldig geweest. Ik zie sex als samen genieten, elkaar verwennen, en in elkaar opgaan. Soms vind ik gewoon een vluggertje ook heerlijk!
Maar als wij sex hebben dan draait het voor mijn gevoel veel om mijn vriend, en vind ik hem vaak egoïstisch.
Ik hou van beetje voorspel, en ik trek hem ook vaak af en pijp hem. Ik vind dit best leuk om te doen, omdat ik weet dat hij dat lekker vind.
Maar hij heeft in al die tijd misschien maar 1 of 2 keer gebeft. Vingeren gebeurd ook nauwelijks, en als ie het doet is het 2 seconden ofzo.
Ik wil niet te snel zeuren, en heb lang gedacht dat het wel beter werd...ook heb ik altijd gedacht, zolang ik hem gewoon wel 'geef' (dus pijpen enzo) dat ik dan vanzelf wel van hem terug zou krijgen.
Maar hij doet het gewoon niet!
Ik heb vaak gevraagd waarom hij het niet doet, omdat ik het heerlijk vind om gevingerd of gebeft te worden...het antwoord dat ik dan krijg is ''ik kan de juiste plek niet vinden''...''het duurt me veel te lang''. Ik word daar dan best pissig van, omdat ik zelf wel altjd aan hem denk.
Als we aan het zoenen zijn en het gaat op sex uitdraaien, dan komt hij gewoon bij me naar binnen...dat vind ik lekker hoor, maar dan is het dus stoten totdat hij klaargekomen is...en dan gaat ie roken of valt in slaap.
Ik baal hier vreselijk van.....ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Ik vind hem heel egoïstisch, heb ik gelijk?
Ik heb ook vaak zijn hand geleid zeg maar, dan wijs ik hem op mijn lekkere plekken...hij doet het dan echt zo verplicht zeg maar, en hij stopt dan ook snel...en ik wordt vervolgens weer krukdroog.
Ik heb geprobeerd om boos te reageren, of opmerkingen gemaakt dat ik hem egoïstisch vind. Ik heb hem vaak gezegd dat ik van gewoon neuken niet klaarkom,d at weet hij, maar hij doet of zn neus bloed, en denkt dat ik wel daarvan klaarkom, terwijl ik niks fake. Hij weet dat ik alleen klaarkom van orale sex, maar hij doet het niet. Ik heb gepraat, het gevraagd, maar telkens hetzelfde antwoord. Ik denk niet dat het onzekerheid is bij hem!
Ik vindhet overigens niet belangrijk dat ik altijd klaarkom hoor, ook zonder klaarkomen kan ik er erg van genieten.
Maar dit vind ik niet normaal. Een jaar een relatie, en nog nooit door hem klaargekomen, omdat hij geen moeite doet.
Ik heb ook geweigerd om hem te pijpen, en ook de reden aangegeven. Ik denk dan dat het kwartje toch een keer moet vallen, maar nee hoor!
Ik weet niet meer wat ik moet doen. Onze relatie vind ik verder wel leuk, en hij doet verder heel veel voor me, heeft veel voor me over.
Maar dit geeft voor mij wel steeds meer een negatief tintje aan mijn relatie, en soms denk ik echt...als de sex nog zo slecht is, na al mijn pogingen, houdt het dan niet een keer op?
Ik vind sex niet het belangrijkste in een relatie, maar ik vind goeie sex er wel bijhoren.
Ik zou graag jullie meningen willen horen.
Of tips!
Alvast erg bedankt.
donderdag 10 juli 2008 om 21:29
Mijn ervaring met mijn vriend is niet dat ik hem kwets hoor, hij is gewoon een bepaalde mening toegedaan en die luidt alsvolgt: "jij bent gewoon anders dan ik op dit gebied." Inmiddels word ik hels van deze dooddoener. Tegen mijn vriend hoef ik niets subtiels te zeggen, want dat komt sowieso niet aan.
Mijn vriend (soms denk ik echt weleens wat er nu zo leuk aan hem is) trekt zich nooit zoveel van me aan maar beweert wel altijd heel stellig en bij hoog en bij laag dat 'ie van me houdt. Als ik zeg dat ik het vervelend vind dat hij 's avonds vaak weg is voor afspraken of andere (soms echt lullige) dingen, dan heb ik gewoon pech, want hij zal nooit eens spontaan zeggen dat hij de planning omgooit en thuisblijft. Nooit!
Eigenlijk passen we gewoon niet bij elkaar en moet ik iets doen met dat gegeven. Ik heb namelijk een probleem, hij zegt dat hij gelukkig is. (hoe dat ook mogelijk kan zijn, wanneer de ander ongelukkig is in een relatie)
donderdag 10 juli 2008 om 21:31
Fredd's verhaal komt mij bekend voor. Een snurkende man die al meer dan 30 jaar het initiatief moet nemen. Zou mijn man kunnen zijn ware het niet dat ik niet apart slaap. Ik neem dus ook nooit het initiatief want dat is meteen een sollicitatie naar een snelle penetratie zonder voorspel. Vele discussie gehad en het resultaat is nihil!
Ik heb eens ergens gelezen dat mannen die goed kunnen dansen ook goede minnaars zijn en daar zit zeker wat in, er moet een samenspel zijn en creativiteit. Mijn man kan dus ook helemaal niet dansen.
Ik heb eens ergens gelezen dat mannen die goed kunnen dansen ook goede minnaars zijn en daar zit zeker wat in, er moet een samenspel zijn en creativiteit. Mijn man kan dus ook helemaal niet dansen.
donderdag 10 juli 2008 om 21:32
donderdag 10 juli 2008 om 21:36
Bij mij is het denk ik wel anders. Mijn vriend wil af en toe wel vrijen, maar zonder enige variatie. Ook is er alleen maar sex als hij veel gedronken heeft, nou ...dan hoeft het van mij al niet meer.
TO heeft nog maar een jaar een relatie, als je dan al merkt dat hij zo weinig moeite doet om aan jouw wensen tegemoet te komen, kun je daar je conclusie wel uit trekken. In sexueel opzicht zal het (denk ik) nooit goed gaan komen. 't Is maar wat je met dat gegeven wilt.
donderdag 10 juli 2008 om 21:40
hello benq,
ook jij erkent dit verhaal, je neemt dus ook nooit het initiatief om te knuffelen of te vrijen, net zoals mijn vrouw.vrijen deden we regelmatig tot voor enkele jaren maar dan is het stilaan geminderd en tot nul gekomen. orale seks heeft ze op 38 jaren 3 keer gedaan , en altijd zeer kort. ik mocht haar wel beffen, dus krijgen deed ze graag maar geven niet
donderdag 10 juli 2008 om 21:41
dat smsje is op zich nog niet zo'n gek idee. Was ik zelf nog niet opgekomen. Ik ga daar eens over nadenken, en kijken of ik iets kan verzinnen!
Als ie het dan nog niet begrijpt...
Soms denk ik ook weleens dat hij zelf niet eens doorheeft hoe hij doet.
Ik heb ook weleens gedacht dat hij me misschien niet aantrekkelijk genoeg vind ofzo, en daarom zo sext met mij...maar dat is het niet...hij zegt vaak dat ie me zo'n lekker ding vind, mooi blablabla....hij zit ook bijna altijd aan me.
Ik ben niet zo'n aanhankelijk type, ik hoef niet steeds aan elkaar te zitten, Dat heb ik nooit gehad, ook niet bij vorige relaties....maar hij zit het liefst altijd aan me, dus hij vind dat wel leuk!
Het is af en toe zo tegenstrijdig!
En Helmy, jij bent volgens mij hartstikke ongelukkig in je relatie. Als ik jezo hoor praten....
Waarom ga je niet bij hem weg??
Als ie het dan nog niet begrijpt...
Soms denk ik ook weleens dat hij zelf niet eens doorheeft hoe hij doet.
Ik heb ook weleens gedacht dat hij me misschien niet aantrekkelijk genoeg vind ofzo, en daarom zo sext met mij...maar dat is het niet...hij zegt vaak dat ie me zo'n lekker ding vind, mooi blablabla....hij zit ook bijna altijd aan me.
Ik ben niet zo'n aanhankelijk type, ik hoef niet steeds aan elkaar te zitten, Dat heb ik nooit gehad, ook niet bij vorige relaties....maar hij zit het liefst altijd aan me, dus hij vind dat wel leuk!
Het is af en toe zo tegenstrijdig!
En Helmy, jij bent volgens mij hartstikke ongelukkig in je relatie. Als ik jezo hoor praten....
Waarom ga je niet bij hem weg??
donderdag 10 juli 2008 om 21:45
:
[quote]:
Maar ik hou van een echt voorspel, ik pijp hem dan bijvoorbeeld....en voor mij zou vingeren of beffen er dan ook gewoon bijhoren.
Waarom pijp je hem dan gewoon niet meer? Net zolang totdat hij jou goed kan vingeren èn beffen. Lekker kinderachtig misschien, maar wie niet horen wil, die moet maar voelen... Of eigenlijk niet meer voelen
Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik nog steeds bang ben om hem te kwetsen ofzo.En jij vindt het niet erg om keer op keer wèl gekwetst te worden??
Hij komt over 2 weken terug, en dan weet ik zeker dat ie heel veel zn heeft. Ik zeg dan gewoon nee ofzo, haha...ik ga in ieder geval dan meteen duidelijk maken hoe of wat.
Niet ofzo, gewoon NEE, eerst eens praten. Laat maar merken hoe belangrijk het is voor jou.
donderdag 10 juli 2008 om 21:51
ja je hebt gelijk Quinty.
Ik moet gewoon nee zeggen, maar moet je eerlijk zeggen dat ik, nu hij weg is, er veel over nagedacht heb, en ook veel reactie op het forum heb gehad, dat ik ook echt eerst ga praten hoor, en ook echt goed duidelijk wil maken wat ik ervan vind!
Ik vind het zeker niet goed dat ik elke keer gekwetst wordt. het slaat helemaal nergens op, maar stiekem heb ik telkens het gevoel dat als ik er wat over wil zeggen dat ik dan z'n zeikerd ben.
Mijn vriend heeft het moeilijk gehad met mij, toen ik die burn out had paar maanden geleden, en ik wil niet weer steeds die zeur zijn. Ik weet dat het een domme gedachte is, en dat ik voor mezelf moet opkomen!
Ik moet gewoon nee zeggen, maar moet je eerlijk zeggen dat ik, nu hij weg is, er veel over nagedacht heb, en ook veel reactie op het forum heb gehad, dat ik ook echt eerst ga praten hoor, en ook echt goed duidelijk wil maken wat ik ervan vind!
Ik vind het zeker niet goed dat ik elke keer gekwetst wordt. het slaat helemaal nergens op, maar stiekem heb ik telkens het gevoel dat als ik er wat over wil zeggen dat ik dan z'n zeikerd ben.
Mijn vriend heeft het moeilijk gehad met mij, toen ik die burn out had paar maanden geleden, en ik wil niet weer steeds die zeur zijn. Ik weet dat het een domme gedachte is, en dat ik voor mezelf moet opkomen!
donderdag 10 juli 2008 om 22:07
We zijn aleens uit elkaar geweest, maar later weer samen gekomen. In die tussentijd had ik een aantal maanden een vriend met wie de sex super was, maar ik was niet dolverliefd ofzo. Jammer dat dat voor mij niet werkte, want hij was in veel opzichten mijn droomman.
Waarom bij elkaar blijven? Ik hou van hem, maar ik ben niet gelukkig met hem. Slopend! Uit elkaar gaan is zo'n gedoe! Ik heb een kind en daarvoor wil je ook een stuk rust in de thuissituatie. Voor mijn kind is hij wel goed.
Waarom bij elkaar blijven? Ik hou van hem, maar ik ben niet gelukkig met hem. Slopend! Uit elkaar gaan is zo'n gedoe! Ik heb een kind en daarvoor wil je ook een stuk rust in de thuissituatie. Voor mijn kind is hij wel goed.
donderdag 10 juli 2008 om 22:19
Herkenbaar. Ooit had ik een beginnende relatie met iemand met minder ervaring. Door mijn wel-ervaring had die persoon een soort van faalangst. De wil was er wel maar op het moment dat het erom deed gebeurde er niets. Natuurlijk probeer je iemand gerust te stellen en vertrouwen te geven maar uiteindelijk wil je ook dat het goed, beter en best gaat. Voorspel was prima maar 'de daad' is nooit gelukt. Ik raakte er toch van in de war, wist echt niet hoe ik dit kon oplossen. Met geduld zijn we in ieder geval toen niet erg ver gekomen. Uiteindelijk, omdat mijn behoeftes toenamen, waren we overeengekomen dat ik dat stukje wel met anderen mocht beleven omdat hij het me niet kon geven. Maar toen dit uit- en afgesproken was werd ik wakker want zo wilde ik het niet. Ik wilde (en wil) een all-in-1 liefde waarvan hij me een stukje niet kon geven. Inmiddels rammelde het al aan alle kanten (gesloten type, weinig assertief etc) dat ik het vlak na de 'afspraak' heb uitgemaakt. Hij was het wel maar werd het niet :-)
Ik tik dit niet om te zeggen dat je maar 'moet' breken met iemand die sexueel minder behoeftig is. Het is uitgegaan omdat er op veel (teveel) vlakken wat 'mankeerde'. maar toch ben ik van mening dat seks het stukje is wat bij het samen-zijn hoort en wat je mede samen sterk kan maken.
Ik tik dit niet om te zeggen dat je maar 'moet' breken met iemand die sexueel minder behoeftig is. Het is uitgegaan omdat er op veel (teveel) vlakken wat 'mankeerde'. maar toch ben ik van mening dat seks het stukje is wat bij het samen-zijn hoort en wat je mede samen sterk kan maken.
donderdag 10 juli 2008 om 23:38
hoi,beukenootje, ik zie je nu pas je reactie. wil heel graag reageren.maar doe dat liever op een ander moment.
heb vanavond even het een en ander voor mijn kiezen gekregen.
dus als nu een reactie zou geven,geloof ik niet dat ik me goed uit zal drukken.
ik kom er dus nog zeker op terug.
heb vanavond even het een en ander voor mijn kiezen gekregen.
dus als nu een reactie zou geven,geloof ik niet dat ik me goed uit zal drukken.
ik kom er dus nog zeker op terug.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
vrijdag 11 juli 2008 om 11:51
@ Helmy, ja ik heb je een vraagje gestuurd, niets ontvangen vreemd ofwel werkt het niet of heb iets mis gedaan.
mijn e mail is : Finch_40@hotmail.com
kan je daar een berichtje achterlaten dan geef ik antwoord
fredd
dinsdag 15 juli 2008 om 16:56
Poeh, wat kan ik zeggen...
Als er binnen 1 jaar al deze problemen zijn, of belangrijker: dit al niet op te lossen is, kan ik alleen maar zeggen: stop ermee. Of stop met verwachten dat het beter wordt. Dat kun je een flinke tijd volhouden, maar er komt een dag dat je dat niet meer lukt.
En dan ben je misschien wel getrouwd, en/of heb je kindertjes...
Ik heb een relatie van dik 16 jaar, getrouwd, kinderen. De laatste 3,5 jaar doen wij HET niet meer. Het jaar daarvoor 2x. Het jaar daarvoor 4x. Ik weet het precies. Met dit soort aantallen kun je je ook moeilijk vergissen natuurlijk, die onthoud je wel. Sex is absoluut niet het belangrijkste in een relatie. Maar als het slecht is, of als het er totaal niet is, dan wordt het wel een enorm groot probleem. Het verlangen in je dooft niet. De frustratie kun je intomen, maar uiteindelijk zit het er nog steeds. Als dit al binnen een jaar was geweest, met wat ik nu heb geleerd en weet....nee, dan was ik ermee gestopt....
Werkelijk ALLE tips heb ik ter harte genomen, alles gedaan/gelaten/geprobeerd. Niets heeft geholpen. Ja, of kort, een maand of 2. Nu ben ik uitge-initiatieft. En juist gisteravond heb ik dit gezegd. Ik kan niet meer trouw zijn, en ik wil ook niet meer trouw zijn. Ik hou van hem als mens, als vader van mijn kinderen. Maar als het gaat om sex, zal het een andere man zijn dan mijn eigen, waar ik dit mee zal beleven. En geloof me maar, daar is niemand verdrietiger om dan ik. Zelfs mijn eigen man niet.
Als er binnen 1 jaar al deze problemen zijn, of belangrijker: dit al niet op te lossen is, kan ik alleen maar zeggen: stop ermee. Of stop met verwachten dat het beter wordt. Dat kun je een flinke tijd volhouden, maar er komt een dag dat je dat niet meer lukt.
En dan ben je misschien wel getrouwd, en/of heb je kindertjes...
Ik heb een relatie van dik 16 jaar, getrouwd, kinderen. De laatste 3,5 jaar doen wij HET niet meer. Het jaar daarvoor 2x. Het jaar daarvoor 4x. Ik weet het precies. Met dit soort aantallen kun je je ook moeilijk vergissen natuurlijk, die onthoud je wel. Sex is absoluut niet het belangrijkste in een relatie. Maar als het slecht is, of als het er totaal niet is, dan wordt het wel een enorm groot probleem. Het verlangen in je dooft niet. De frustratie kun je intomen, maar uiteindelijk zit het er nog steeds. Als dit al binnen een jaar was geweest, met wat ik nu heb geleerd en weet....nee, dan was ik ermee gestopt....
Werkelijk ALLE tips heb ik ter harte genomen, alles gedaan/gelaten/geprobeerd. Niets heeft geholpen. Ja, of kort, een maand of 2. Nu ben ik uitge-initiatieft. En juist gisteravond heb ik dit gezegd. Ik kan niet meer trouw zijn, en ik wil ook niet meer trouw zijn. Ik hou van hem als mens, als vader van mijn kinderen. Maar als het gaat om sex, zal het een andere man zijn dan mijn eigen, waar ik dit mee zal beleven. En geloof me maar, daar is niemand verdrietiger om dan ik. Zelfs mijn eigen man niet.
dinsdag 15 juli 2008 om 21:26
Hoi Sensaxxx...als ik dit soort berichtjes lees denk ik, ja moet ik er niet gewoon mee stoppen, en stoppen met proberen en inderdaad hopen dat het beter wordt.
Maar tegelijkertijd denk ik, ik kan me niet voorstellen dat hij dit niet kan/wil veranderen.
Ik zit zo erg in dubio..ene dag denk ik, ja ik ben echt nog zo gek op hem, ik moet het proberen want wil niet dat het uitgaat.
maar een andere dag denk ik, tja wie zegt dat als ik doorga ik over 5 jaar niet weer met zo'n probleem zit, en het moeilijker is om weg te gaan.
lastig....
Maar tegelijkertijd denk ik, ik kan me niet voorstellen dat hij dit niet kan/wil veranderen.
Ik zit zo erg in dubio..ene dag denk ik, ja ik ben echt nog zo gek op hem, ik moet het proberen want wil niet dat het uitgaat.
maar een andere dag denk ik, tja wie zegt dat als ik doorga ik over 5 jaar niet weer met zo'n probleem zit, en het moeilijker is om weg te gaan.
lastig....
woensdag 16 juli 2008 om 14:07
Hoi Hoelameisje
,Dat kan ik me heel goed voorstellen...de tijd zal het leren. Ik ken het gevoel van "ik kan me niet voorstellen dat hij dit niet zal/wil/kan veranderen" maar al te goed. Alleen als dit continu is wat de praktijk uitwijst, maak je het voor jezelf mooier dan het is. Of leefbaarder. Maar ook moeilijker.
Ik hoop dat je er bijtijds achter komt wat je voelt en wat je wilt...Misschien nog een tipje: laat het 'hem-willen-veranderen-op-dit-gebied' gevoel niet de overhand krijgen, maar hou je eigen behoeften en acceptatiegrens in de gaten. Want daar gaat het om: in hoeverre je je wilt/kunt aanpassen, en in hoeverre juist niet. Als je dat voor jezelf in de gaten houdt, ligt de controle altijd bij jouzelf, en word je geen passief slachtoffer van de situatie.
Jij bent iemand, hij is iemand. In een relatie sluit je compromissen. Maar zelf bepaal je of die acceptabel zijn voor jou en hoever je hierin wilt gaan. Hou van jezelf ;)!
donderdag 17 juli 2008 om 20:27
Nogmaals bedankt voor je verhelderende reactie.
je hebt ook helemaal gelijk!
Ik heb hem nu al 2 weken niet gezien en heel weinig gesproken (hij zit in het buitenland) en ik denk er veel over...nu hij weg is gaat dat voor mij makkelijker lijkt het.
Ik ben nu ook wel op een punt dat als straks blijkt, als ie terug is, en het is nog steeds hetzelfde dat ik het dan opgeef en dan echt voor mezelfmoet besluiten dat dit voor mij inet werkt, en hij het dan wellicht niet is voor mij!
Hoe graag ik ook wil dat hij het wel voor me is, want daarom ga ik het immers toch nog een kans geven.
Ik weet nu wel dat ik gewoon veel duidelijker moet zijn, en echt letterlijk moet zeggen wat ik wil...ik heb daar moeite mee!
Ik heb inderdaad al heel lang geprobeerd om hem te veranderen, maar ik zie nu in dat dat niet werkt, en dat ik dat helemaal niet moet doen of willen.
Hij is iemand, klaar..zo is hij. Maar dat is nou het punt..ik kan me niet voorstellen dat iemand van nature zo is (qua sex dan, egoïstisch).
en wat ook meespeelt is dat hij gewoon nog een hoop moet leren. Dit klinkt misschien minderwaardig, is nietzo bedoeld, maar als ik hem met mijzelf vergelijk..hij heeft gewoon nog niet zoveel levenservaring als ik, en hij loopt in bepaalde dingen toch wat achter op mij, terwijl hij maar 2,5 jaar jonger is.
Maar dit heeft mij nooit tegengehouden om van hem te houden, en ik ben echt gek op hem. Ik denk dan weleens, zal dat dan echte liefde zijn?
Ik weet het niet....
je hebt ook helemaal gelijk!
Ik heb hem nu al 2 weken niet gezien en heel weinig gesproken (hij zit in het buitenland) en ik denk er veel over...nu hij weg is gaat dat voor mij makkelijker lijkt het.
Ik ben nu ook wel op een punt dat als straks blijkt, als ie terug is, en het is nog steeds hetzelfde dat ik het dan opgeef en dan echt voor mezelfmoet besluiten dat dit voor mij inet werkt, en hij het dan wellicht niet is voor mij!
Hoe graag ik ook wil dat hij het wel voor me is, want daarom ga ik het immers toch nog een kans geven.
Ik weet nu wel dat ik gewoon veel duidelijker moet zijn, en echt letterlijk moet zeggen wat ik wil...ik heb daar moeite mee!
Ik heb inderdaad al heel lang geprobeerd om hem te veranderen, maar ik zie nu in dat dat niet werkt, en dat ik dat helemaal niet moet doen of willen.
Hij is iemand, klaar..zo is hij. Maar dat is nou het punt..ik kan me niet voorstellen dat iemand van nature zo is (qua sex dan, egoïstisch).
en wat ook meespeelt is dat hij gewoon nog een hoop moet leren. Dit klinkt misschien minderwaardig, is nietzo bedoeld, maar als ik hem met mijzelf vergelijk..hij heeft gewoon nog niet zoveel levenservaring als ik, en hij loopt in bepaalde dingen toch wat achter op mij, terwijl hij maar 2,5 jaar jonger is.
Maar dit heeft mij nooit tegengehouden om van hem te houden, en ik ben echt gek op hem. Ik denk dan weleens, zal dat dan echte liefde zijn?
Ik weet het niet....
vrijdag 18 juli 2008 om 01:11
Ik ben een kind van gescheiden ouders en nu, nu ik volwassen ben, heb ik alleen maar respect voor hun keuze om te gaan scheiden. Ja, het was voor mij moeilijk en toen niet te begrijpen maar ik heb wel geleerd dat je je eigen geluk niet aan de kant moet schuiven.
Ik zou het vreselijk hebben gevonden als ik wist dat mijn ouders eigenlijk ongelukkig waren maar vanwege mij maar bij elkaar zijn gebleven.
Ik wil je veel sterkte toewensen want het lijkt me eerlijk gezegd erg naar om zo te moeten leven. Ik hoop dat je voor jezelf een keuze kan maken en dat je toch je geluk vind (met of zonder je man)
