Seks
alle pijlers
Geen seks
maandag 2 augustus 2010 om 12:13
andersom gebeurt het ook.
reeds 23 jaar getrouwd, waarvan 7 jaar sexloos.
en daarvoor moesten alle initiatieven van mijn kant komen, met vaak "nee" als antwoord.
op een gegeven moment worden de afwijzingen te pijnlijk en frustrerend en dan stop je met de initiatieven. ik heb wel een paar maal geprobreerd om er voorzichtig over te praten, maar daar kwamen nooit antwoorden op.
ik zag de term "broer-zus" diverse malen langskomen, zo voelt het inderdaad.
een scheiding geeft heel veel gedoe. maar aan de andere kant : je kan beter in je uppie ongelukkig zijn, dan samen en ongelukkig zijn ...
reeds 23 jaar getrouwd, waarvan 7 jaar sexloos.
en daarvoor moesten alle initiatieven van mijn kant komen, met vaak "nee" als antwoord.
op een gegeven moment worden de afwijzingen te pijnlijk en frustrerend en dan stop je met de initiatieven. ik heb wel een paar maal geprobreerd om er voorzichtig over te praten, maar daar kwamen nooit antwoorden op.
ik zag de term "broer-zus" diverse malen langskomen, zo voelt het inderdaad.
een scheiding geeft heel veel gedoe. maar aan de andere kant : je kan beter in je uppie ongelukkig zijn, dan samen en ongelukkig zijn ...
maandag 2 augustus 2010 om 13:38
Misschien heb je mij niet helemaal goed begrepen, maar ik bedoelde dus dat ik hem op zich niet egoïstisch vindt omdat hij geen sex wil, want dan moet hij het tegen zijn zin doen, maar ik vind het natuurlijk wel egoïstisch dat hij totaal niet mee werkt aan een voor jullie beiden bevredigende oplossing. Nu maakt hij het alleen jouw probleem en dat is naar.
Als jullie eerst wel goede sex hadden is hij waarschijnlijk niet a-sexueel, maar wellicht is hij nu te moe, vindt hij jou niet lichamelijk aantrekkelijk meer, is hij overwerkt of heeft hij erectieproblemen waar hij zich voor schaamt. Wat ik daarmee wil zeggen dat het talloze redenen kan hebben en dat het niet alleen jouw "schuld" is.
Als jullie eerst wel goede sex hadden is hij waarschijnlijk niet a-sexueel, maar wellicht is hij nu te moe, vindt hij jou niet lichamelijk aantrekkelijk meer, is hij overwerkt of heeft hij erectieproblemen waar hij zich voor schaamt. Wat ik daarmee wil zeggen dat het talloze redenen kan hebben en dat het niet alleen jouw "schuld" is.
donderdag 5 augustus 2010 om 09:08
quote:Shepherd schreef op 01 augustus 2010 @ 22:22:
Daarna zou ik dat tegen mijn partner vertellen, zeggen: "Luister, ik respecteer volkomen dat jij geen behoefte aan seks hebt, en ik hou heel erg van je en wil je niet kwijt, maar zoals ik jouw seksdrive accepteer, zul jij de mijne moeten accepteren. Daaruit volgt dat wij elkaar op dat vlak vrij zullen moeten laten. Als je daar niet tegen kan, dan betekent dat voor mij dat jij mij geen voldaan en gelukkig leven gunt, maar me veroordeelt tot een leven dat ik niet wil leiden."
Trouw wordt vaak ingevuld als seksuele exclusiviteit. Maar je kunt geen seksuele exclusiviteit van iemand eisen zonder die persoon seks te geven. Dat is als de restauranthouder die zegt: je mag geen eigen boterhammen meenemen - en je vervolgens weigert te bedienen.Bedankt voor deze post. Tis voor mij een echte eye-opener.
Daarna zou ik dat tegen mijn partner vertellen, zeggen: "Luister, ik respecteer volkomen dat jij geen behoefte aan seks hebt, en ik hou heel erg van je en wil je niet kwijt, maar zoals ik jouw seksdrive accepteer, zul jij de mijne moeten accepteren. Daaruit volgt dat wij elkaar op dat vlak vrij zullen moeten laten. Als je daar niet tegen kan, dan betekent dat voor mij dat jij mij geen voldaan en gelukkig leven gunt, maar me veroordeelt tot een leven dat ik niet wil leiden."
Trouw wordt vaak ingevuld als seksuele exclusiviteit. Maar je kunt geen seksuele exclusiviteit van iemand eisen zonder die persoon seks te geven. Dat is als de restauranthouder die zegt: je mag geen eigen boterhammen meenemen - en je vervolgens weigert te bedienen.Bedankt voor deze post. Tis voor mij een echte eye-opener.
donderdag 5 augustus 2010 om 11:11
Sjanie, het klinkt alsof jij je mán wel accepteert zoals hij is, maar de situatie niet. En omgekeerd klinkt het alsof jouw man juist de situatie wel accepteert, maar jou niet.
En dat laatste, dat zou ik eerlijk gezegd nog onbevredigender vinden dan het eerste. Want in een onwenselijke situatie zitten samen met degene van wie je ondenkbaar veel houdt, dat is overwinnelijk. Die moeilijkheid kun je gewoon als team aangaan. Maar samen zijn met iemand die niet accepteert hoe jíj bent... ik vraag me af in hoeverre je dan een team kunt vormen.
En dat laatste, dat zou ik eerlijk gezegd nog onbevredigender vinden dan het eerste. Want in een onwenselijke situatie zitten samen met degene van wie je ondenkbaar veel houdt, dat is overwinnelijk. Die moeilijkheid kun je gewoon als team aangaan. Maar samen zijn met iemand die niet accepteert hoe jíj bent... ik vraag me af in hoeverre je dan een team kunt vormen.
vrijdag 6 augustus 2010 om 15:19
Sjanie,
Ik lees hier vaak dat het egoïstisch is van je man ed. Maar is er een oorzaak? Wellicht dat enorm een vervelende situatie ervoor heeft geleid tot de huidige situatie. Zelf heb ik er ook ervaring mee. Mijn vrouw kon alleen enthousiasme opbrengen om zwanger te worden, daarbuiten staat het op een erg laag pitje.
Echter begrijp ik nu wel waarom het is en dat haalt veel frustratie weg. Het blijft echter wel jammer zo te moeten leven, maar soms is je erbij neerleggen beter, of indien je partner ermee instemt..een minnaar zoeken?
Ik lees hier vaak dat het egoïstisch is van je man ed. Maar is er een oorzaak? Wellicht dat enorm een vervelende situatie ervoor heeft geleid tot de huidige situatie. Zelf heb ik er ook ervaring mee. Mijn vrouw kon alleen enthousiasme opbrengen om zwanger te worden, daarbuiten staat het op een erg laag pitje.
Echter begrijp ik nu wel waarom het is en dat haalt veel frustratie weg. Het blijft echter wel jammer zo te moeten leven, maar soms is je erbij neerleggen beter, of indien je partner ermee instemt..een minnaar zoeken?
vrijdag 6 augustus 2010 om 15:38
Het spijt me, je zoekt lotgenoten die net als jij in een liefdevolle relatie zitten, maar geen seks "krijgen".
Ik ben geen lotgenoot, maar ik kan het niet laten, ik moet het vragen: wat is er liefdevol aan een relatie waarin de man jou veroordeeld tot een seksloos leven, jij aangeeft dat dit echt een probleem voor je is en hij zegt: Jammer dan: jouw probleem?
Ik ervaar dat niet als liefdevol. Totaal niet. Kan hij verder vast heel lief zijn, maar hij laat je gewoon stikken met je probleeem. Julie zijn blijkbaar alleen een team op de punten waarop hij mee wil doen aan het team?
Ik ben geen lotgenoot, maar ik kan het niet laten, ik moet het vragen: wat is er liefdevol aan een relatie waarin de man jou veroordeeld tot een seksloos leven, jij aangeeft dat dit echt een probleem voor je is en hij zegt: Jammer dan: jouw probleem?
Ik ervaar dat niet als liefdevol. Totaal niet. Kan hij verder vast heel lief zijn, maar hij laat je gewoon stikken met je probleeem. Julie zijn blijkbaar alleen een team op de punten waarop hij mee wil doen aan het team?
zaterdag 7 augustus 2010 om 16:25
Hier nog een lotgenote.
Mijn verhaal lijkt heeeel veel op dat van Sjanie71. Ik doe mijn uiterste best om de situatie te accepteren zoals ie is, maar het idee dat ik nooit meer fatsoenlijke sex zal hebben stemt me niet erg vrolijk.
Geheel tegen mijn rpincipes in (die had ik even niet op dat moment) ben ik een keer vreemdgegaan....... en dat was erg voor herhaling vatbaar.......
Mijn verhaal lijkt heeeel veel op dat van Sjanie71. Ik doe mijn uiterste best om de situatie te accepteren zoals ie is, maar het idee dat ik nooit meer fatsoenlijke sex zal hebben stemt me niet erg vrolijk.
Geheel tegen mijn rpincipes in (die had ik even niet op dat moment) ben ik een keer vreemdgegaan....... en dat was erg voor herhaling vatbaar.......
zaterdag 7 augustus 2010 om 19:00
quote:Beukenootje schreef op 07 augustus 2010 @ 16:25:
Hier nog een lotgenote.
Mijn verhaal lijkt heeeel veel op dat van Sjanie71. Ik doe mijn uiterste best om de situatie te accepteren zoals ie is, maar het idee dat ik nooit meer fatsoenlijke sex zal hebben stemt me niet erg vrolijk.
Geheel tegen mijn rpincipes in (die had ik even niet op dat moment) ben ik een keer vreemdgegaan....... en dat was erg voor herhaling vatbaar.......
Ik zal het punt nog maar eens maken dat vreemdgaan hier niet tegen je principes is.
Wat weet jij van mijn principes, zul je zeggen. Maar ik neem aan dat je doelt op het principe van seksuele exclusiviteit. Anders geformuleerd: het principe dat je het alleen met elkaar doet.
Welnu, als je partner het dan niet meer met jou wil doen, dan breekt HIJ (of zij) het principe. Het principe dat je het alleen met elkaar doet, kun je niet omdraaien door te zeggen: ik doe het niet meer, dus jij ook niet meer. Dat is gewoon wreed.
Als je de afspraak hebt het alleen met elkaar te doen, en je partner komt die afspraak niet na (door het niet met jou te doen), dan voorziet dat principe dus gewoon in de ruimte om het met een ander te doen, uiteindelijk.
Shepherd
Hier nog een lotgenote.
Mijn verhaal lijkt heeeel veel op dat van Sjanie71. Ik doe mijn uiterste best om de situatie te accepteren zoals ie is, maar het idee dat ik nooit meer fatsoenlijke sex zal hebben stemt me niet erg vrolijk.
Geheel tegen mijn rpincipes in (die had ik even niet op dat moment) ben ik een keer vreemdgegaan....... en dat was erg voor herhaling vatbaar.......
Ik zal het punt nog maar eens maken dat vreemdgaan hier niet tegen je principes is.
Wat weet jij van mijn principes, zul je zeggen. Maar ik neem aan dat je doelt op het principe van seksuele exclusiviteit. Anders geformuleerd: het principe dat je het alleen met elkaar doet.
Welnu, als je partner het dan niet meer met jou wil doen, dan breekt HIJ (of zij) het principe. Het principe dat je het alleen met elkaar doet, kun je niet omdraaien door te zeggen: ik doe het niet meer, dus jij ook niet meer. Dat is gewoon wreed.
Als je de afspraak hebt het alleen met elkaar te doen, en je partner komt die afspraak niet na (door het niet met jou te doen), dan voorziet dat principe dus gewoon in de ruimte om het met een ander te doen, uiteindelijk.
Shepherd
zondag 8 augustus 2010 om 07:40
zondag 8 augustus 2010 om 14:05
@Sjanie71
Er zijn nog meer topics over dit probleem geweest: zowel mannen als vrouwen hebben ermee te maken. Ik heb afgelopen jaar mijn verhaal verteld op vriend niet sexueel ingesteld en sexloos bestaan? of een SV
Je moet je zeker niet neerleggen bij een relatie zonder seks en ook hoop houden dat het verandert. Maar dat gaat niet vanzelf! De enige weg is je man (hard) confronteren met zijn egoïstische gedachtegang, die hier door meerdere mensen terecht wordt aangekaart. Misschien valt het kwartje dan bij hem? En misschien komt dan bij hem een omslag op gang die jij niet meer verwacht. Ik weet uit ervaring dat het kan: ik dacht jarenlang niet aan seks en vermeed op het laatst elke intimiteit. Zoeken naar een reden daarvoor heb ik lang gedaan, maar nooit gevonden. Ik was er gewoon niet mee bezig en naarmate dat voortduurde, werd dat steeds minder. “If you don’t use it, you’ll loose it”.
Pogingen van mijn man om bij mij weer wat lust op te wekken werkten averechts. Hij wilde mij niet dwingen en ook niet vreemdgaan, maar na vele jaren was zijn geduld op. Pas toen hij mij goed duidelijk maakte wat ik hem ontzegde, dat hij dat echt niet meer trok, en op zoek zou gaan naar een vriendin, ging bij mij de alarmbel. Toen gingen mijn ogen open en is bij mij een omslag teweeg gebracht, waardoor ik nu alweer meer dan een jaar volop geniet van seks en intimiteit. Ik ken mezelf niet meer terug. Dus luid de alarmbel en houd moed!
Er zijn nog meer topics over dit probleem geweest: zowel mannen als vrouwen hebben ermee te maken. Ik heb afgelopen jaar mijn verhaal verteld op vriend niet sexueel ingesteld en sexloos bestaan? of een SV
Je moet je zeker niet neerleggen bij een relatie zonder seks en ook hoop houden dat het verandert. Maar dat gaat niet vanzelf! De enige weg is je man (hard) confronteren met zijn egoïstische gedachtegang, die hier door meerdere mensen terecht wordt aangekaart. Misschien valt het kwartje dan bij hem? En misschien komt dan bij hem een omslag op gang die jij niet meer verwacht. Ik weet uit ervaring dat het kan: ik dacht jarenlang niet aan seks en vermeed op het laatst elke intimiteit. Zoeken naar een reden daarvoor heb ik lang gedaan, maar nooit gevonden. Ik was er gewoon niet mee bezig en naarmate dat voortduurde, werd dat steeds minder. “If you don’t use it, you’ll loose it”.
Pogingen van mijn man om bij mij weer wat lust op te wekken werkten averechts. Hij wilde mij niet dwingen en ook niet vreemdgaan, maar na vele jaren was zijn geduld op. Pas toen hij mij goed duidelijk maakte wat ik hem ontzegde, dat hij dat echt niet meer trok, en op zoek zou gaan naar een vriendin, ging bij mij de alarmbel. Toen gingen mijn ogen open en is bij mij een omslag teweeg gebracht, waardoor ik nu alweer meer dan een jaar volop geniet van seks en intimiteit. Ik ken mezelf niet meer terug. Dus luid de alarmbel en houd moed!
zondag 8 augustus 2010 om 16:31
Tja, misschien niet zo leuk wat ik nu zeg, Sjanie, weet je wel zeker dat hij jou wel trouw is?. Is er niet ergens een andere vriendin waarbij hij z'n behoeftes kwijt kan(waarvan jij dus geen weet hebt?), waardoor hij bij jou niet meer zoveel zin heeft?. Misschien doordat je hem ooit zwaar gekwetst hebt of zo. Ik impliceer hier absoluut niet mee dat het aan jou zou liggen, deze situatie is gewoon niet normaal en daar zou ik me ook absoluut niet bij neerleggen.
Sorry, nu ben ik zelf een "gezonde" vent en kan me in dit soort mannen zeer moeilijk verplaatsen.
Sorry, nu ben ik zelf een "gezonde" vent en kan me in dit soort mannen zeer moeilijk verplaatsen.
maandag 9 augustus 2010 om 11:45
Ik zit in hetzelfde schuitje en weet het ff niet meer. In een relatie van meer dan 4 jaar is het seksgebeuren weinig geworden. Man heeft weinig zin en ik begrijp het allemaal niet.
In het begin was het meer dan goed we gingen samenwonen en naderhand ging het bergafwaarts. Ik praat er over en geef aan hoe ik me voel dat ik het mis enz. Maar er verandert weinig ik hoor vaak heb het druk aan mijn hoofd, zorgen enz. Dat kan wel voor een poosje maar toch niet zo heel lang? En ik vraag me dan ook af een man moet toch ook intimiteit missen? Ga trouwens nu wel en relatietherapie.
In het begin was het meer dan goed we gingen samenwonen en naderhand ging het bergafwaarts. Ik praat er over en geef aan hoe ik me voel dat ik het mis enz. Maar er verandert weinig ik hoor vaak heb het druk aan mijn hoofd, zorgen enz. Dat kan wel voor een poosje maar toch niet zo heel lang? En ik vraag me dan ook af een man moet toch ook intimiteit missen? Ga trouwens nu wel en relatietherapie.
