HELP! Er is een jongen..

Goedemorgen!

Bijna 3 jaar geleden ging het uit met mijn ex. Ik heb 4 jaar lang een relatie met hem gehad (hij heeft mij ook ontmaagd) maar ons seksleven was alles behalve fijn. Hij was groot geschapen, ik was onzeker over mijn lichaam (cupmaat 75G) gevolg: veel pijn tijdens de seks waardoor ik eigenlijk een soort van afkeer van seks heb gekregen. Als we wel sex hadden was het standje missionarishouding en hoopte ik dat hij zo snel mogelijk klaar was..

Inmiddels zijn we dus bijna 3 jaar verder, heb ik een borstverkleining gehad (beste besluit ooit!) Nu heel fijn 75D, heb ik veel gesport (ook gewoon omdat ik dat leuk vind) waardoor ik ben afgevallen en ik mij echt wel beter voel over mijn lichaam.

Maar nu het volgende: ik ben inmiddels 26 jaar oud, hbo afgestudeerd, heb een prima baan, super sociaal, heb veel vrienden en een heel druk en leuk sociaal leven. Mensen zien mij als een meisje wat altijd vrolijk en gezellig is en ik heb dan ook zeker niks te klagen over mannelijke aandacht want die krijg ik meer dan genoeg. Nu denk je misschien waarom zegt ze dit, nou om het volgende. Het valt mensen heel erg op dat ik nooit iets doe met jongens en ik krijg steeds vaker de vraag hoe kan het toch dat zo'n leuk meisje geen vriend heeft, dit zeggen zowel vrienden als collega's als mensen die ik minder goed ken. Ik weet dat ik dus niks te klagen heb over hoe ik er uit zie, maar toch ben ik nog steeds dat onzekere meisje van een paar jaar geleden. Op de een of andere manier heb ik een muur om mij heen en lukt het mij maar niet om mij open te stellen voor andere jongens en vooral voor de sex.

De hele reden waarom ik dit verhaal eigenlijk schrijf is om het volgende:
Een jongen, die ik via via al kende, begon ongeveer een jaar gelden steeds vaker mijn aandacht op te zoeken. Ik nam het alleen niet serieus want hij stond voornamelijk bekend als player al is dat nu zeker beter. Ik kwam hem tijdens het uitgaan ook wel eens tegen en we hebben ook veel gemeenschappelijke vrienden. Uiteindelijk na het uitgaan een keer bij hem beland alleen gezond en hij liet na de tijd ook weten dat hij het oprecht leuk met mij vond.

Een week later was er een heel groot feest in de buurt waar we heen gingen en ik wist dat hij er ook was. Ook wist ik van te voren dat de kans groot was dat ik die nacht bij hem zou slapen maar ik was ondertussen zo bang dat ik maar had besloten om van te voren genoeg drankjes te drinken. Nu voelen jullie het vast al een beetje aankomen, ik werd ontzetten dronken.. Dit en ik schaam me dood om het te zeggen want ik heb mij echt gedragen als een 16 jarig meisje, mondde uit in het feit dat ik voor zijn ogen heb gezoend met een andere jongen. Om het verhaal nog wat erger te maken, in de taxi terug naar huis, zat de jongen die ik dus zeker wel leuk vond ook, maar omdat ik zo dronken was heb ik op de terugweg ook nog heel leuk even over gegeven. In elk geval we kwamen terug met de taxi en die ene jongen (die ik dus wel leuk vond), heeft mij alsnog mee naar z'n huis genomen, is heel lief geweest en heeft ook absoluut niks geprobeerd. Op een gegeven moment werd ik natuurlijk wakker en schaamde ik mij dood voorwat ik had gedaan. Ik realiseerde mij op dat moment dat ik het ontzettend had verpest.

Ik gedroeg mij dus ontzettend kinderachtig, alsof het mij allemaal niks kon schelen, alsof ik hem niet echt leuk vond en eigenlijk deed ik alsof hij een persoon was zonder gevoelens. Later ben ik wel even langs gegaan om mijn excuses aan te bieden, en heb ik ook even gezegd dat mijn laatste keer sex niet zo heel erg fijn is geweest.

Hij zocht daarna natuurlijk mijn aandacht een stuk minder op, maar na een maand belande ik toch weer een keertje bij hem thuis. Die nacht weer bij hem geslapen maar ik probeerde weer onder de sex uit te komen, dus weer geen sex gehad. Doordat ik zo bang ben voor de sex gedraag ik mij ook echt als een heel ander persoon, ik word als het ware echt een gevoelloos persoon, ik gedroeg mij als een bitch terwijl ik dat totaal niet ben. Hij heeft ook zeker wel gezegd dat hij dacht dat wij het echt wel leuker hadden kunnen hebben samen, maar dat was dan ook weer niet in nuchtere toestand. Daarna nog een keer bij hem geslapen en uiteindelijk wel sex gehad, wat gelukkig mee viel qua pijn. Twee weken later weer bij hem geslapen, maar geen sex met hem gehad omdat ik ongesteld was. Maar alsnog deed ik weer afstandelijk, alsof het mij niks deed en ik kon bij wijze van nog geen eens normaal met hem zoenen.

We zijn nu 4 maanden verder en hebben nog steeds zo nu en dan contact, als ik hem Tegenkom is het gezellig en doet hij ook echt nog steeds wel heel erg leuk, sta makkelijk een half uur met hem te kletsen. Hij is al die tijd heel erg lief voor mij geweest en ik niet voor hem. Maar het feit is wel ik krijg hem maar niet uit m'n hoofd en door mijn stomme gedrag heb ik hem echt gefriendzoned. Ik weet ook wel zeker dat hij en dat is natuurlijk logisch, niks meer van mij hoeft qua sex. Maar ik ben de laatste paar weken best wel verdrietig geweest over mezelf want ik schaam me zo erg voor hoe ik heb gedaan, en het klinkt stom maar stel er komt weer een andere jongen ben ik heel erg bang dat ik weer hetzelfde ga doen.

Ik vind het gewoon zo ontzettend jammer dat ik mij zo gedraag. Ik hoop in elk geval dat iemand mij kan helpen want op dit moment haat ik mijzelf echt voor hoe ik ben en heb gedaan en denk ik dat het met mij en de seks ook nooit meer goed gaat komen. Ook vroeg ik mij af, hoe mannen hier over zouden denken, stel ik zou hem dus nog eens wat uitleg geven waarom ik zo afstandelijk heb gedaan. Want ik denk nog steeds dat wij het veel leuker zouden kunnen hebben!

Rooss4.0 schreef: ↑

11-05-2020 11:53

Ben je werkelijk 26 jaar en HBO afgestudeerd?? Je verhaal leest alsof je een 17 jarige bakvis bent eerlijk gezegd.

Maar goed, je vindt een jongen leuk en je hebt je dusdanig misdragen dat je geen steek verder komt zo. Ik denk dat dat de lading wel zo'n beetje dekt.

Een goed en eerlijk gesprek over je gevoelens, je gedrag en je wens tot een relatie is geen optie zeker?

Sorry, jullie hebben gelijk, ik zit hier gewoon heel erg mee, en kreeg het niet op een rijtje, zoals te lezen valt in mijn verhaal. Ik zal het proberen in te korten.

haarklover schreef: ↑

11-05-2020 12:08

Het klinkt alsof je hem moet zeggen:
ik wil eigenlijk best een relatie met jou, maar ik moet weer wennen aan sex.
Of zoiets.

Een relatie zou leuk zijn want ik weet zeker dat we het veel leuker hadden kunnen hebben. Dus vind het gewoon zonde en jammer dat het zo is gegaan. Ik heb mij gewoon op een bepaalde manier gedragen, maar onbewust. En aan de sex moet ik idd wennen omdat ik daar eigenlijk alleen maar negatieve ervaringen mee heb gehad en ik het niet zie als iets wat leuk is.

makreel schreef: ↑

11-05-2020 11:48

Wat een lang en verwarrend verhaal. Ik denk dat de littekens van de relatie met je ex een nieuwe relatie in de weg staan en ik denk ook dat je daar zelf niet uit gaat komen. Ik zou een paar keer met een therapeut gaan praten als ik jou was.

Als je wat steviger in je schoenen staat, kun je weer richting relatie denken - of dat nou met deze jongen is of met iemand anders. Maar dan kun je het allemaal wat meer relativeren en maakt het je ook niet meer zo onzeker.

Ja daar heb je gelijk in. Misschien toch maar eens met een psycholoog gaan praten.

Rnacie schreef: ↑

11-05-2020 13:05

misschien ergens ONS zoeken die wel te vertrouwen is, als je eenmaal weer sex hebt gehad gaat het daarna weer makkelijker
en dan terug naar de jongen die je leuk vindt

Ja, alleen ben ik dus heel bang dat ik bij een andere jongen weer net zo ga doen. Het is gewoon alsof ik een ander gevoelloos persoon wordt. Maar wat je zegt is misschien wel een goed idee.