Help mij aan een ONS...

Hoi allemaal (en sorry voor het lange verhaal),

Dit is mijn eerste keer op dit forum (en mijn eerste keer op überhaupt een forum, de afgelopen vijftien jaar). Normaal kan ik niet zo goed overweg met het forumformat, maar ik weet niet wie ik anders nog om hulp kan vragen.

Mijn probleem is het volgende: ik ben een vrouw van 40 jaar, niet onaantrekkelijk, met ASS. Ik kan normaal gesproken goed doorgaan voor neurotypisch en heb het geluk dat het me nauwelijks hindert in mijn werk. Het hindert me echter wel vooral in mijn amoureuze pogingen. Ik heb altijd een hoger dan gemiddeld libido gehad en de laatste tijd, sinds ik met de pil ben gestopt, komen de hormonen mijn oren uit.

Het komt hierop neer: ik wil geen relatie, maar wel seks. Ik heb alleen geen idee hoe ik dat in het vat moet gieten, en improviseren lukt me niet als ik niet eens een basisidee heb van hoe het in het echt gaat. Het probleem zit niet in de seks, zodra er gezoend wordt, kan ik me prima redden. Het is het traject vanaf iemand ontmoeten tot de eerste zoen/aanraking. Dus het flirten, eventuele toespelingen, iemand laten merken dat je geïnteresseerd bent, interesse opmerken, etc. Ik ga niet uit, omdat het nachtleven me prikkeltechnisch echt sloopt. Door al die prikkels kan ik niet voldoende normaal functioneren tijdens het uitgaan, dus dat is ook een remmende factor. Ik kom echter wel veel mannen tegen (ik woon in een omgeving met veel mannen van mijn leeftijd, en heb een typische mannenhobby). Met een praatje maken heb ik geen problemen.

Tot nu toe heb ik voorzien in mijn behoeften met mijn BOB en af en toe een gigolo. Maar gigolo's zijn prijzig en het is niet goed voor mijn zelfvertrouwen dat ik alleen seks heb met mannen die ik moet betalen.

Het volgende heb ik geprobeerd:

Boeken: de theorie ken ik nu inmiddels door en door. Maar ik heb moeite om die toe te passen in de praktijk. Ik kan niet op meer dan één ding tegelijk letten, en als een reactie ook maar licht afwijkt van wat ik gelezen heb, kan ik er niets meer mee.
Direct zijn: lukt me niet, dan sla ik dicht, staar ik naar de grond en komt er letterlijk geen woord meer uit. (Dit wordt niet ervaren als seksueel aantrekkelijk, heb ik gemerkt.)
Vriendinnen vragen hoe dat traject gaat: ik hoor alleen maar "Dat gaat vanzelf!" Bij mij dus niet.
Tinder: ook als ik in mijn profiel zet dat ik een ONS wil, lukt het niet. Zodra zo'n man dan in mijn aura komt met amoureuze bedoelingen, sla ik weer dicht. En de meeste mannen willen zich godzijdank geen aanrander voelen. Als ik mijn probleem van te voren te berde breng (via de Tinder chat), haakt tot dusver elke man meteen af.
Psychotherapeut vragen: "Wees jezelf. En als het dan niet lukt, ben je er toch onbewust niet aan toe." Mijn hormonen zijn het hier pertinent mee oneens.

Idealiter zou ik een man willen vinden met wie ik kan oefenen en die me feedback geeft, maar hoe vind je die? Daarom mijn vraag aan diegenen onder jullie die weleens seks hebben met mannen die je niet in de kroeg of een club ontmoet: hoe gaat dat in zijn werk? Wat zeg je, wat doe je? Hoe laat je weten dat je interesse hebt, hoe laat hij weten dat hij interesse heeft? Wat gebeurt er/wat doe je als je weet dat er wederzijdse interesse is?

Ik hoop hiermee een soort draaiboek voor mezelf te kunnen maken, zodat ik alvast wat neurale paden kan effenen waarmee ik mijn blokkade kan doorbreken. Alvast dank voor jullie reacties!

Daveotion schreef: ↑

02-11-2020 15:35

Bijzondere opvatting: seks willen zonder enige vorm van binding aan te willen gaan, maar wel beweren dat je liefde geeft.

Bijzondere opvatting: liefde geven moet aan seks gerelateerd zijn.

Mijn dierbaren hebben niets te klagen.

lilalinda schreef: ↑

02-11-2020 15:41

Maar je vindt jezelf niet genoeg waard, om iemand te vinden, die echt van je houdt??
Die je op een voetstuk zet?
die het beste uit je haalt? je grootste fan? Die er altijd voor je is?

Waarom eigenlijk niet?

Vooropgesteld: ik snap relaties niet. Ik begrijp niet hoe iemand kan vinden dat iemand anders de leukste/mooiste/wat dan ookste is, en dat blijft vinden. Ik kan echt niet bevatten dat dat voor bijna iedereen de normaalste zaak van de wereld is.

Dat gezegd hebbende, ik vind mezelf (natuurlijk subjectief) wel erg leuk en het beste gezelschap dat ik kan hebben, afgezien van mijn BFF. Ik geloof niet dat het een kwestie is van mezelf niet waardevol genoeg vinden. Ik geloof eerder dat ik niet in staat ben tot romantische liefde.

hondenmens schreef: ↑

02-11-2020 15:50

Ik herken je probleem deels. Vrouw, 35 jaar en ASS. In mijn leven heel weinig seks gehad. Het was met een FWB, nog geen serieuze relatie gehad. De keren dat ik seks had waren altijd pijnlijk. Ik ontspan moeilijk, Ik dacht: misschien lukt het pas als ik verliefd ben op iemand. Maar daar begint het al. Nooit verliefd worden. Contact blijft bij mij oppervlakkig. Om intiem te durven zijn moet ik iemand echt 100% vertrouwen. En dat voel ik bij niemand. Dus blijft het uit. Het ene moment denk ik: ach er is meer dan seks in het leven. Maar soms: Jee ik ben al 35 en weet nog niet wat fijne seks is. Zou dat ooit wel willen meemaken. Maar ik weet niet hoe ik eraan moet komen. Een ONS trekt me niet aan met mijn problemen. Bovenop het feit dat ik niet makkelijk contact maak en moeite met het non-verbale heb. En ik moet toegeven dat ik niet een van de knapste ben.

Herkenning is al zo fijn. Ik heb je een berichtje gestuurd

Daveotion schreef: ↑

02-11-2020 15:50

Dat was het punt niet.
Als je zo goed bent in liefde geven, dan zou een onenightstand zo geregeld moeten zijn. Dus misschien kun je prima liefde geven aan anderen, maar blijkbaar niet aan een potentiële sekspartner.

Die logica volg ik ook niet. Een sekspartner hoef ik toch geen liefde te geven? Ik zie de affectie/aanrakingen/wat dies meer zij tijdens en na seks niet als liefde. Liefde is voor mij iets diepers dan dat.

loisnvt schreef: ↑

02-11-2020 15:52

Huh? Wat heeft dat te maken met jezelf niet genoeg waard vinden?

Ik begrijp heel goed wat TO bedoelt, ik heb dat namelijk zelf ook en ben daarom ook al +15 jaar bewust single en zeer happy overigens. Genoeg mensen die echt van mij houden en ik durf ook zeker te zeggen dat ik ook gewoon een erg leuk mens ben, daarvoor heb ik zeker geen bevestiging van een partner nodig, hou meer dan genoeg van mezelf. Ik hoef ook niet zonodig op een voetstuk worden gezet, waarom ook?

Nou, dit dus!

Daveotion schreef: ↑

02-11-2020 16:09

Ik bedoel de aandacht en interesse voor de ander in aanloop naar de seks. Dat je vanuit nieuwsgierigheid naar die ander handelt en met hem praat. Dat is ook een vorm van bonding en liefde. Weliswaar een uiterst kortstondige vorm van liefde, maar toch. (Er zijn uiteraard heel veel vormen en uitingen van liefde.)

Aandacht en interesse vallen voor mij niet onder de noemer "liefde" en dat was volgens mij ook wel duidelijk uit mijn voorgaande berichten. Ik ben uitstekend in staat om een gesprek te voeren met een man, zelfs met interesse en aandacht voor hem als mens, zélfs als ik seks met hem wil