Seks
alle pijlers
hij heeft veel minder zin in seks dan ik :(
dinsdag 4 september 2007 om 18:15
Mijn vriend en ik zijn ruim een half jaar bij elkaar. Hij heeft weinig behoefte aan seks (nu al drie weken geen seks meer gehad) en ik zou t liefst wel 2 à 3 keer per week willen.
Ik ben hier al voorzichtig over begonnen en hij geeft dan aan dat hij er niet zo veel behoefte aan heeft.
Seks is voor mij niet het belangrijkste in een relatie, maar wel belangrijk. Desondanks ben ik wel erg blij met mijn vriend. Uitmaken om deze reden vind ik dus ook geen goed plan. Alhoewel ik me wel afvraag, als dit jarenlang zo door blijft gaan, dan wordt ik er ook niet veel vrolijker van, en blijft het waarschijnlijk een terugkerend irritatiepunt vanuit mijn kant..
lastig lastig dus.. iemand tips?
Ik ben hier al voorzichtig over begonnen en hij geeft dan aan dat hij er niet zo veel behoefte aan heeft.
Seks is voor mij niet het belangrijkste in een relatie, maar wel belangrijk. Desondanks ben ik wel erg blij met mijn vriend. Uitmaken om deze reden vind ik dus ook geen goed plan. Alhoewel ik me wel afvraag, als dit jarenlang zo door blijft gaan, dan wordt ik er ook niet veel vrolijker van, en blijft het waarschijnlijk een terugkerend irritatiepunt vanuit mijn kant..
lastig lastig dus.. iemand tips?
donderdag 13 september 2007 om 15:30
Dit maakt de zaak wel complexer. Het minder zin hebben van zijn kant kan hier natuurlijk mee te maken hebben. Om hier over te beginnen met hem kan natuurlijk averechts werken, echter als jij of beide dit als probleem ervaar, zal je er toch over moeten praten met elkaar hoe moeilijk dit ook is. Hoe langer je wacht hoe moeilijker het wordt. Je bouwt dingen samen op en je ziet samen de toekomst zonnig tegemoet. Aan opbouwen komt in principe geen eind maar op een gegeven moment bereik je je plafond.
Hetgeen wat je nu als gemis ervaar hoeft nu geen probleem te zijn omdat je zeg maar aan het opbouwen bent. Echter het gemis kan later tot problemen leiden. Inmiddels heb je wel het een en ander opgebouwd en probeer dan nog maar eens tot een juiste beslissing te komen. Zelf vind ik (man)seks belangrijk in een relatie maar mijn vrouw niet. Aan de andere kant doe je veel leuke dingen samen en groei je naar elkaar toe, er is meer dan seks.
En dat maakt het juist zo lastig om een keuze te maken. Helaas weet ik er alles van!
Enige advies wat ik zou kunnen geven is dat je vriend/mannetje een keer naar de huisarts gaat en het niet/moeilijk klaarkom probleem met hem/haar bespreek en dan is jouw(jullie)probleem hopelijk verholpen.
donderdag 13 september 2007 om 17:16
zaterdag 15 september 2007 om 13:21
Ben bang dat het inderdaad ligt aan dat hij moeilijk klaarkomt.. Onlangs hebben we ook weer seks gehad, maar is hij ook niet klaargekomen. Later gaf hij, naar aanleiding van iets anders aan dat hij wel moeite heeft om over seks te praten. Op dat moment wist ik niet zo goed hoe ik daar op in moest haken. Kortom ik heb het er nog steeds niet met hem over gehad.
maar ik vraag me ook af, wordt de druk bij hem juist niet hoger als ik ernaar vraag of hij moeite heeft met klaarkomen?
maar ik vraag me ook af, wordt de druk bij hem juist niet hoger als ik ernaar vraag of hij moeite heeft met klaarkomen?
maandag 17 september 2007 om 01:46
Beste L,
misschien moet je er niet over praten of hij moelijk klaar komt, maar wat hij erg lekker vindt. Waar zitten de geveilige plekjes, houdt hij van stevig of teder, en of hij een favoriet merk condooms heeft. Zo'n opstapje brengt je misschien naar wat meer openhartigheid van zijn kant. Misschien is daarnaast Viagra of Cialis nog een oplossing. Mits hij opgewonden is, kan daarmee de duur en de stevigheid van z'n erectie worden verlengd. Zeker bij condoomgebruik kan dat goed helpen om toch klaar te komen.
Groetjes & succes,
M.
misschien moet je er niet over praten of hij moelijk klaar komt, maar wat hij erg lekker vindt. Waar zitten de geveilige plekjes, houdt hij van stevig of teder, en of hij een favoriet merk condooms heeft. Zo'n opstapje brengt je misschien naar wat meer openhartigheid van zijn kant. Misschien is daarnaast Viagra of Cialis nog een oplossing. Mits hij opgewonden is, kan daarmee de duur en de stevigheid van z'n erectie worden verlengd. Zeker bij condoomgebruik kan dat goed helpen om toch klaar te komen.
Groetjes & succes,
M.
maandag 1 oktober 2007 om 11:04
Ik heb het er dan éindelijk over gehad afgelopen weekend. Ik vroeg hoe het kwam dat hij bijna nooit zin had. hij gaf dus aan dat hij daar niet echt een reden voor had, dat seks voor mij kennelijk belangrijker is dan voor hem. Ik gaf aan dat ik één keer in de twee weken seks erg weinig vind en dat ik het dus best wel mis.
Even later zei hij dat hij me 'wel wat meer kans zou geven' waarop ik antwoordde dat hij dan ook wel écht zin moet hebben. Ik baal er eiglijk wel van. Zoals ik het nu begrijp zal hij nooit echt heel vaak zin hebben. Aangezien hij seks gewoon niet echt zo belangrijk vindt...
Even later zei hij dat hij me 'wel wat meer kans zou geven' waarop ik antwoordde dat hij dan ook wel écht zin moet hebben. Ik baal er eiglijk wel van. Zoals ik het nu begrijp zal hij nooit echt heel vaak zin hebben. Aangezien hij seks gewoon niet echt zo belangrijk vindt...
maandag 1 oktober 2007 om 16:04
Ik herken dit heel goed.
Ik heb ook pas sinds een paar maanden een relatie met een hele lieve jongen.
Ik kan aan hem nooit merken of hij zin heeft (en dan hadden we elkaar een week niet gezien) en als ik dan hints gaf ging hij er ook niet echt op in.
Nou is het niet zo dat ik sex wil alleen plat om de wip,maar om de intimiteit.
Ik heb het toen wel aan hem gevraagd waarom hij nooit aangaf wanneer hij zin had en of hij wel zin had.
Het initifiatief komt vaak van mijn kant, en dat mis ik bij hem.
Ik heb hem ook verteld dat die intimiteit toch wel belangrijk voor me is.
Zeker omdat door mijn gevoelens voor hem ook die verlangens aanwezig zijn.
Gelukkig kon ik er wel goed over praten met hem.
Sex is voor hem ook niet het belangrijkste zei hij.
Hij zei ook dat zijn verleden er ook wel een invloed op zou kunnen hebben en dat hij zich daardoor niet makkelijk uit op dit gebied.
Ik ben dit ook niet gewend, aangezien je vaak in het begin van een relatie toch vaak sex hebt.
Ik heb het idee dat het niks lichamelijks is, het kan komen door een te laag testosteron gehalte, maar ik denk eerder dat het tussen de oren zit.
In zijn vorige relaties had hij weinig tot geen sex, dit beeld is voor hem dus normaal.
Verder heeft hij zich nooit leren uiten op dit gebied daardoor.
Zijn zelfbeeld is ook niet altijd om over naar huis te schrijven, hij vraagt zich af wat hij mij nu eigenlijk te bieden heeft.
Ik merkte dit weekend (een week later na het gesprek) dat hij het toch probeert ( wel voorzichtig) en dat vind ik echt heel lief van hem.
Ik hoop alleen dat hij het wel doet omdat hij het zelf wil en niet om mij een plezier te doen.
Als we sex hebben is het ook goed en ik merk ook echt dat hij er van geniet.
En hij vind het ook fijn zegt hij,daarom vind ik het vreemd dat we het niet vaker doen.
Onzekerheid speelt vaak een rol met dit soort dingen, en dat heeft ook tijd nodig en vertrouwen.
Bepaalde remmingen zijn niet altijd makkelijk weg te krijgen.
Ik begrijp je "frustratie", zeker in zo'n prille relatie en dan al zo'n beladen probleem.
Het vervelende is dat er ook niet echt een oplossing voor is.
Geef het de tijd, meer kan je niet doen denk ik.
De behoefte ligt bij jouw vriend, net als bij de mijne, misschien toch wat lager dan we van mannen gewend zijn.
Ik weet niet hoe de relatie verder tussen jullie is?
Bij mij gaat dat goed, veel lol en gezelligheid en dat vind ik ook belangrijk.
Alleen dat onderdeel wat een relatie wat meer passie geeft is minder aanwezig.
Ik heb ook pas sinds een paar maanden een relatie met een hele lieve jongen.
Ik kan aan hem nooit merken of hij zin heeft (en dan hadden we elkaar een week niet gezien) en als ik dan hints gaf ging hij er ook niet echt op in.
Nou is het niet zo dat ik sex wil alleen plat om de wip,maar om de intimiteit.
Ik heb het toen wel aan hem gevraagd waarom hij nooit aangaf wanneer hij zin had en of hij wel zin had.
Het initifiatief komt vaak van mijn kant, en dat mis ik bij hem.
Ik heb hem ook verteld dat die intimiteit toch wel belangrijk voor me is.
Zeker omdat door mijn gevoelens voor hem ook die verlangens aanwezig zijn.
Gelukkig kon ik er wel goed over praten met hem.
Sex is voor hem ook niet het belangrijkste zei hij.
Hij zei ook dat zijn verleden er ook wel een invloed op zou kunnen hebben en dat hij zich daardoor niet makkelijk uit op dit gebied.
Ik ben dit ook niet gewend, aangezien je vaak in het begin van een relatie toch vaak sex hebt.
Ik heb het idee dat het niks lichamelijks is, het kan komen door een te laag testosteron gehalte, maar ik denk eerder dat het tussen de oren zit.
In zijn vorige relaties had hij weinig tot geen sex, dit beeld is voor hem dus normaal.
Verder heeft hij zich nooit leren uiten op dit gebied daardoor.
Zijn zelfbeeld is ook niet altijd om over naar huis te schrijven, hij vraagt zich af wat hij mij nu eigenlijk te bieden heeft.
Ik merkte dit weekend (een week later na het gesprek) dat hij het toch probeert ( wel voorzichtig) en dat vind ik echt heel lief van hem.
Ik hoop alleen dat hij het wel doet omdat hij het zelf wil en niet om mij een plezier te doen.
Als we sex hebben is het ook goed en ik merk ook echt dat hij er van geniet.
En hij vind het ook fijn zegt hij,daarom vind ik het vreemd dat we het niet vaker doen.
Onzekerheid speelt vaak een rol met dit soort dingen, en dat heeft ook tijd nodig en vertrouwen.
Bepaalde remmingen zijn niet altijd makkelijk weg te krijgen.
Ik begrijp je "frustratie", zeker in zo'n prille relatie en dan al zo'n beladen probleem.
Het vervelende is dat er ook niet echt een oplossing voor is.
Geef het de tijd, meer kan je niet doen denk ik.
De behoefte ligt bij jouw vriend, net als bij de mijne, misschien toch wat lager dan we van mannen gewend zijn.
Ik weet niet hoe de relatie verder tussen jullie is?
Bij mij gaat dat goed, veel lol en gezelligheid en dat vind ik ook belangrijk.
Alleen dat onderdeel wat een relatie wat meer passie geeft is minder aanwezig.
maandag 1 oktober 2007 om 23:36
Inderdaad, omdat het nog zo pril is, heb ik inderdaad zo iets van; dat hij dan int begin al zo weinig seks wil??!! Ik ben dit inderdaad niet gewend, zeker niet als ik het vergelijk met eerdere relaties.
Ik mis de seks inderdaad ook vooral om de intimiteit die het met zich meebrengt. Helaas is het dan zo, dat als we seks hebben, ook nog niet zo geweldig.. hij komt zelden klaar, zegt niet wat hij wil en/of hij t lekker vindt etc. Verder let hij er ook niet op of ik wel klaarkom (wat dus ook nog nooit is gebeurd sinds we seks hebben...) Al met al baal ik er behoorlijk van.
Ik vind het best lastig om het erover te hebben, vooral omdat het zo'n beladen onderwerp is, en ook nog eens omdat hij er op zo'n andere manier mee omgaat dan ik gewend ben.
De verdere relatie is opzich wel goed, af en toe eens wat miscommunicatie, maar verder gaat t goed.Ondanks dat we niet vaak seks hebben knuffelen we dan wel veel etc.
Ik mis de seks inderdaad ook vooral om de intimiteit die het met zich meebrengt. Helaas is het dan zo, dat als we seks hebben, ook nog niet zo geweldig.. hij komt zelden klaar, zegt niet wat hij wil en/of hij t lekker vindt etc. Verder let hij er ook niet op of ik wel klaarkom (wat dus ook nog nooit is gebeurd sinds we seks hebben...) Al met al baal ik er behoorlijk van.
Ik vind het best lastig om het erover te hebben, vooral omdat het zo'n beladen onderwerp is, en ook nog eens omdat hij er op zo'n andere manier mee omgaat dan ik gewend ben.
De verdere relatie is opzich wel goed, af en toe eens wat miscommunicatie, maar verder gaat t goed.Ondanks dat we niet vaak seks hebben knuffelen we dan wel veel etc.
dinsdag 2 oktober 2007 om 18:31
In mijn vorige relaties had ik ook veel meer sex,zeker in het begin.
Nu weet ik wel dat je niet mag vergelijken,maar je doet het toch.
Ik ga daardoor ook twijfelen aan zijn gevoelens voor mij, ook al zegt hij dat ik me daar geen zorgen om hoef te maken.
Maar het is ook wel fijn als iemand laat merken dat hij van je houdt en daardoor naar je verlangt ipv het alleen maar zeggen.
Verlangen naar iemand lijkt mij een gezond verschijnsel van verliefd zijn.
Daarom begrijp ik ook niet dat dat bij mijn vriend niet zo is, het maakt me soms best verdrietig.
Ik word er zelf ook onzeker door.
Ik ben ook bang dat het na verloop van tijd zo'n broer/zus of beste vrienden relatie gaat worden,omdat het nu al zo tam is.
Hij is verder wel heel aanhankelijk en knuffelig enzo,maar ik vind , net als jij, intimiteit ook belangrijk.
Daardoor wordt de band tussen twee personen ook hechter lijkt mij.
Ik merk wel aan hem dat ie zijn best doet door beter te laten merken dat hij eventueel zin heeft, maar meer dan 1 x in een heel weekend (vr t/m zo)doen we het ook niet, en dan hoop ik niet dat ie het doet om mij een plezier te doen.
Doordeweeks zie ik hem niet dus dan doen we het ook niet.
Ik weet niet of jij dat ook hebt, maar ik krijg soms het gevoel dat ik oversext ben en ik durf hem soms niet meer op bepaalde manieren aan te raken of aan te geven dat ik zin heb omdat ik bang ben dat hij zoiets heeft "oh, ze wil weer,pff".
Daardoor ga ik me ook anders gedragen,omdat ik het niet leuk vind om afgewezen te worden of aan hem te merken dat hij er geen behoefte aan heeft.
Ik krijg er ook niet echt een "relatie" gevoel door, als je begrijpt wat ik bedoel.
Misschien omdat ik er niet zo van kan genieten zoals ik gewend ben van het hebben van een (nieuwe) relatie.
Ik heb het gevoel dat ik emotioneel steeds op de rem moet trappen zeg maar.
Kortom, het is niet makkelijk,maar ik zou hem echt niet kwijt willen.
Nu weet ik wel dat je niet mag vergelijken,maar je doet het toch.
Ik ga daardoor ook twijfelen aan zijn gevoelens voor mij, ook al zegt hij dat ik me daar geen zorgen om hoef te maken.
Maar het is ook wel fijn als iemand laat merken dat hij van je houdt en daardoor naar je verlangt ipv het alleen maar zeggen.
Verlangen naar iemand lijkt mij een gezond verschijnsel van verliefd zijn.
Daarom begrijp ik ook niet dat dat bij mijn vriend niet zo is, het maakt me soms best verdrietig.
Ik word er zelf ook onzeker door.
Ik ben ook bang dat het na verloop van tijd zo'n broer/zus of beste vrienden relatie gaat worden,omdat het nu al zo tam is.
Hij is verder wel heel aanhankelijk en knuffelig enzo,maar ik vind , net als jij, intimiteit ook belangrijk.
Daardoor wordt de band tussen twee personen ook hechter lijkt mij.
Ik merk wel aan hem dat ie zijn best doet door beter te laten merken dat hij eventueel zin heeft, maar meer dan 1 x in een heel weekend (vr t/m zo)doen we het ook niet, en dan hoop ik niet dat ie het doet om mij een plezier te doen.
Doordeweeks zie ik hem niet dus dan doen we het ook niet.
Ik weet niet of jij dat ook hebt, maar ik krijg soms het gevoel dat ik oversext ben en ik durf hem soms niet meer op bepaalde manieren aan te raken of aan te geven dat ik zin heb omdat ik bang ben dat hij zoiets heeft "oh, ze wil weer,pff".
Daardoor ga ik me ook anders gedragen,omdat ik het niet leuk vind om afgewezen te worden of aan hem te merken dat hij er geen behoefte aan heeft.
Ik krijg er ook niet echt een "relatie" gevoel door, als je begrijpt wat ik bedoel.
Misschien omdat ik er niet zo van kan genieten zoals ik gewend ben van het hebben van een (nieuwe) relatie.
Ik heb het gevoel dat ik emotioneel steeds op de rem moet trappen zeg maar.
Kortom, het is niet makkelijk,maar ik zou hem echt niet kwijt willen.
dinsdag 2 oktober 2007 om 23:20
Hoi.
Ik kan me hier wel bij jullie aansluiten.
Alleen ben ik al wat verder in de relatie. Wij hebben nu een jaar of 2,5 een relatie en wonen sinds een paar maanden samen. We begonnen goed, maar het werd steeds een beetje minder. Ik heb van alles geprobeerd: verleiden, afwachten, intieme sfeer creeën, pikante filmpjes/foto's van mezelf maken, praten, juist niet praten.... Maar het haalt niets uit.
Hij lijkt totaal niet met seks bezig en dat is raar, want dat was hij wel voordat hij mij leerde kennen.
Een jaar geleden overheerste met name het gevoel van afwijzing. En natuurlijk de onbevredigde behoefte. Nu heb ik er wel iets meer rust in gevonden... de behoefte lijkt te zijn weggeëbt. We hebben het ontzettend leuk samen en dat gevoel overheerst. Er is wel intimiteit en ik merk aan alles dat hij gek op me is.
Maar dit kan toch niet goed blijven gaan? Er mist toch iets in onze relatie? Er is geen passie en geen spontaniteit op het gebied van seks. Wat nou als één van ons in de verleiding komt? Wat nou als dit gemis ons gaat opbreken? Wat als al het andere niet genoeg blijkt te zijn?
Ik kan me hier wel bij jullie aansluiten.
Alleen ben ik al wat verder in de relatie. Wij hebben nu een jaar of 2,5 een relatie en wonen sinds een paar maanden samen. We begonnen goed, maar het werd steeds een beetje minder. Ik heb van alles geprobeerd: verleiden, afwachten, intieme sfeer creeën, pikante filmpjes/foto's van mezelf maken, praten, juist niet praten.... Maar het haalt niets uit.
Hij lijkt totaal niet met seks bezig en dat is raar, want dat was hij wel voordat hij mij leerde kennen.
Een jaar geleden overheerste met name het gevoel van afwijzing. En natuurlijk de onbevredigde behoefte. Nu heb ik er wel iets meer rust in gevonden... de behoefte lijkt te zijn weggeëbt. We hebben het ontzettend leuk samen en dat gevoel overheerst. Er is wel intimiteit en ik merk aan alles dat hij gek op me is.
Maar dit kan toch niet goed blijven gaan? Er mist toch iets in onze relatie? Er is geen passie en geen spontaniteit op het gebied van seks. Wat nou als één van ons in de verleiding komt? Wat nou als dit gemis ons gaat opbreken? Wat als al het andere niet genoeg blijkt te zijn?
dinsdag 2 oktober 2007 om 23:24
@ Chemera ; Wat je beschrijft over dat je het gevoel hebt dat je oversekst bent, ik herken je wel daarin. Doordat mn vriend zo weinig wil (ongeveer 1x in de twee weken.. :( krijg ik ook het idee dat ik oversekst overkom wanneer ik laat merken dat ik wel zin heb. Ik laat dat overigens nu ook minder merken omdat ik inderdaad natuurlijk ook niet leuk vind om afgewezen te worden.
Helaas kan ik je niet helpen, ik ervaar precies hetzelfde als jij en zou geen oplossing weten.. Ik zie mn vriend donderdag pas weer.. ben benieuwd of er nog wat van komt haha
Helaas kan ik je niet helpen, ik ervaar precies hetzelfde als jij en zou geen oplossing weten.. Ik zie mn vriend donderdag pas weer.. ben benieuwd of er nog wat van komt haha
vrijdag 5 oktober 2007 om 18:23
Knap dat jij die behoefte bewust of misschien onbewust uit kan schakelen, dat maakt het wel makkelijker.
Ik kan dit niet, dat zou voor mij betekenen dat ik mijn gevoel af moet sluiten voor hem en dat is nu juist niet wat ik wil.
Ik mis het , ik vraag me soms af wat het verschil is tussen een hechte vriendschap en een relatie in dit geval.
In het begin (waar we eigenlijk nog zitten) merkte ik er niks van, hij stuurde me lieve sms-jes, miste me ,liet dat merken en wilde me graag zien , sex ging gewoon vanzelf.
Toen wilde hij het ineens rustig aan doen, omdat hij bang is dat het leuke er zo snel af gaat?
Ik begrijp wel dat het op den duur normaal wordt,maar dat is toch niet negatief.
En nu gaat alles zo moeizaam lijkt het wel.
Nu zie ik hem niet meer doordeweeks, hoor ik hem amper en als hij dan bij mij is merk ik ook niet aan hem dat ie me gemist heeft.
Hij is wel aanhankelijk, kusjes enzo krijg ik genoeg,net als dat hij tig keer zegt dat ie zo gek op me is,maar ik kan het niet meer aan hem merken.
Hij mist me heus wel en denkt ook aan me zegt hij,maar dat weet ik toch niet als ik dat niet merk.
Het is wel gezellig en we hebben ook lol samen,maar toch mis ik iets.
Dat speciale waaruit je opmerkt dat je een liefdesrelatie hebt, intimiteit en passie.
Dat je iets deelt wat alleen tussen ons 2tjes is.
Er is iets veranderd,lijkt wel of hij geblokkeerd is ineens en ik weet niet waardoor het komt, en hijzelf merkt niet dat zijn gedrag tegenover mij veranderd is.
Ik vind dit heel moeilijk en weet ook niet hoe ik er mee om moet gaan eigenlijk.
Hij zegt echt heel gek op me te zijn,maar waarom laat hij dat dan niet meer merken? Ik ga me er aan storen dat hij het wel zegt en het niet meer uit op de manier zoals het hoort.
Ik heb zoiets van "ja het zal allemaal wel,maar laat het dan ook eens merken".
Het is echt een lieve jongen, verlegen soms en echt geen rotzak ofzo, daarom denk ik ook niet dat het begin een binnenkomertje geweest is.Ik heb al met hem gepraat van de week (via de tel.)maar echt antwoorden krijg ik niet, ook omdat hij hetzelf niet door heeft zegt hij,maar dat betwijfel ik wel een beetje.
Vanavond zie ik hem weer, ben benieuwd hoe dit weekend verloopt.
Hopelijk kom ik er achter wat er nu allemaal eens in hem om gaat...
Als het aan zijn gevoelens voor mij niet ligt moet het toch ergens anders door veroorzaakt worden.
