hoe 'open' een open relatie
woensdag 3 december 2025 om 09:17
Mijn vriendin en ik zijn een tijdje geleden naar een parenclub geweest, dat vonden we spannend en ook opwindend. Er is geen volle intimiteit geweest naar andere mensen, enkel strelen en zoenen, gevingerd worden. Ik heb 0,0 jaloezie ervaren, integendeel. Ook dat was voor mij opwindend, om haar bezig te zien met anderen.
Mijn vriendin geeft aan geen open relatie te willen in de zin van écht kiezen: elk aparte intimiteit plannen met anderen, maar bijvoorbeeld wel dat het mogelijk is om te zoenen op een feest met anderen waar ik of zij niet bij elkaar zijn, als er zich iets voordoet, een gelegenheid.
We hebben gesproken over wat het zou doen wanneer we bijvoorbeeld in een parenclub elkaar bezig zien met een ander. Dat lijkt me voor mij , voor ons ok, ook hier, eerder opwindend, binnenkort gaan we dat deel eens ontdekken, met 3 (zij, ik andere man), of eventueel 4 (twee koppels).
Het idee van dat we elk apart zouden gaan vind ik zelf (voorlopig) maar niets, als er het besef is dat ieder van ons elke zijn / haar 'ding' doet, buiten het gezichtsveld.
Ik vind het zelf moeilijk om na te gaan waar dan de weerstand zit, want in een parenclub zelf kan het wél.
Het is wat zoeken tussen echte vrijheid zonder beperkingen, eigen grenzen, en grenzen/respect naar elkaar, voor elkaars grenzen.
Herkenbaar?
Hoe gaan jullie met zulke dingen op?
Benieuwd naar ervaringen, inzichten.
Mijn vriendin geeft aan geen open relatie te willen in de zin van écht kiezen: elk aparte intimiteit plannen met anderen, maar bijvoorbeeld wel dat het mogelijk is om te zoenen op een feest met anderen waar ik of zij niet bij elkaar zijn, als er zich iets voordoet, een gelegenheid.
We hebben gesproken over wat het zou doen wanneer we bijvoorbeeld in een parenclub elkaar bezig zien met een ander. Dat lijkt me voor mij , voor ons ok, ook hier, eerder opwindend, binnenkort gaan we dat deel eens ontdekken, met 3 (zij, ik andere man), of eventueel 4 (twee koppels).
Het idee van dat we elk apart zouden gaan vind ik zelf (voorlopig) maar niets, als er het besef is dat ieder van ons elke zijn / haar 'ding' doet, buiten het gezichtsveld.
Ik vind het zelf moeilijk om na te gaan waar dan de weerstand zit, want in een parenclub zelf kan het wél.
Het is wat zoeken tussen echte vrijheid zonder beperkingen, eigen grenzen, en grenzen/respect naar elkaar, voor elkaars grenzen.
Herkenbaar?
Hoe gaan jullie met zulke dingen op?
Benieuwd naar ervaringen, inzichten.
woensdag 3 december 2025 om 09:59
Mijn vriendin geeft aan geen open relatie te willen in de zin van écht kiezen: elk aparte intimiteit plannen met anderen, maar bijvoorbeeld wel dat het mogelijk is om te zoenen op een feest met anderen waar ik of zij niet bij elkaar zijn, als er zich iets voordoet, een gelegenheid.
Het idee van dat we elk apart zouden gaan vind ik zelf (voorlopig) maar niets, als er het besef is dat ieder van ons elke zijn / haar 'ding' doet, buiten het gezichtsveld.
Het is wat zoeken tussen echte vrijheid zonder beperkingen, eigen grenzen, en grenzen/respect naar elkaar, voor elkaars grenzen.
In hoeverre ben jij bang dat het stopt als je niet in haar wens meegaat? Je spreekt nu over je vriendin, maar zij heeft ook aangegeven het nog geen relatie te willen noemen, dat jullie meer fwb's zijn. Dus als jij op zoek gaat naar waar jouw grenzen liggen (en waarom daar), neem dan niet alleen zaken als jaloezie en hechting mee maar ook of je geneigd bent te snel mee te gaan om haar maar niet kwijt te raken/je bereid bent dit contact op het spel te zetten voor jouw grens.
Het klinkt trouwens alsof jullie het hartstikke leuk hebben met elkaar en lekker aan het ontdekken zijn.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in