Ik sta mijn orgasme in de weg

Is het een soort orgasme-faalangst?

Ik zou hem zeggen dat ik de seks met hem echt fantastisch vind, maar dat ik niet altijd zin in een orgasme heb.

Of is het zo'n baasje net zoals in de Durex reclame, die vrouwen zo dolgraag "een orgasme geeft"?

Maar dan voel je je toch niet zo vertrouwd met hem dat je alles kan zeggen?

Da ben je dus gewoon niet geil genoeg om je te laten gaan.

Is het makkelijker als je wat alcohol gedronken hebt?

Ik denk dat je gewoon teveel nadenkt. Het is misschien makkelijk gezegd, maar laat de natuur eens gewoon zijn gang gaan? Geniet ervan, gewoon omdat het mag en kan. Niet omdat het moet!

Stap af van het idee dat seks een prestatie is, eoa doel wat binnen bepaalde tijd bereikt of gehaald moet worden, om "normaal" of "geslaagd" te zijn (of jij in kunt falen)..

Het doet er niet toe hoe lang jij erover doet of dat normaal is, er bestaat geen normaal in seks en intimiteit.
Geen succesformules die voor iedereen zouden (horen te) werken, geen tijdslimiet waarbinnen jij dat hoort of moet kunnen oid.
(was een stuk simpeler geweest als dat wél zo was, he!)

Seks en intimiteit is een wisselwerking tussen 2 personen!
Het is voor meer mensen niet prettig om tijdens de seks als jullie al bezig zijn aanwijzingen of hints oid te moeten geven (of te krijgen), hem te leiden, je "gebruiksaanwijzing" te geven of over te praten op dat moment.
Komt nog bij dat je hem niet het idee wil geven dat ie het "verkeerd" doet bij jou, zeker niet als je denkt dat hem (zijn ego) krenkt in zijn seksuele zelfvertrouwen en zijn "skills" in bed.

Het idee dat je "goed" of "slecht" kunt zijn in bed is een van de grote misvattingen op dat gebied. Of dat iemand je (door ervaring?) maar moet aanvoelen?
(vorige bedpartners zijn jou niet, iedereen is net weer anders en reageert weer anders op hetzelfde kunstje), het gaat erom dat je samen van elkaar ontdekt en leert wat wel en niet "werkt" tussen jullie 2en, en dat jullie daar de tijd voor mógen uittrekken, elkaar mógen inlichten over wat je lekker en opwindend vindt en ook hoe je eea zou willen (en weet) waar je van klaarkomt (of iig grote(re) kans op maakt).

Je kunt je moeilijk focussen op waar je mee bezig bent op dat moment, en je best doen om maar niet afgeleid worden daarvan, begrijp ik?
Dat kun je veranderen door plezier te krijgen in het bezigzijn op zich al (en niet druk te maken over hoe je overkomt of vooruitlopen op het "resultaat"/doel).
Dus al genieten van de opwinding itself, de sensaties die je voelt, en hoe hij aanvoelt, hem voelen dus, en niet op allerlei andere gedachten, maar volledig bewust op het voelen.
(soms makkelijker gezegd dan gedaan, dat overschakelen op je gevoel als je overwegend een "denker" bent).

Eigenlijk heel mindful zijn dus.
Als je al tijdens seks "aanwijzingen" wilt geven of iets wil (proberen) wat je lekker vindt, doe het dan in de vorm van "ik vind het altijd zo lekker om/als" of "ietsje hoger/lager/zachter/langzamer" of op eoa manier laten merken/aanmoedigen als je iets juist fijn vindt (en langer wil bijv).

Speciale wensen en triggers die jouw kansen verhogen zou ik buiten het bed laten weten, in de vorm van bijv ophitsende smsjes en fantasieen uitwisselen, als je dat face to face lastig vindt of te verlegen voor bent.

Laat je svp niet leiden door wat wel of niet normaal is, of hij gewend is of kent van vorige bedpartners, het gaat erom dat júllie seks matcht, overeenkomt (of gaat komen), gemeenschappelijk opwindend vinden, graag doen voor en bij elkaar. En niet beschouwen als dat hij moeite voor jou moet doen en hoe lang dat duurt (al of niet in vergelijking met anderen, dat is niet wie JIJ bent en in elkaar zit).

Ik ben daar steeds specifieker in geworden in de loop der jaren, en liefst vooraf laat ik al dingen weten over mezelf, wat mij opwindt en wat ik zou willen beleven, alleen al als "check" of iemand daar min of meer hetzelfde in staat en +/- dezelfde voorkeuren (of "afwijkingen" ) heeft.

Dat werkt imo goed en verkleint de kans op onterechte (vage) verwachtingen en teleurstellingen als je daar "terplekke" mee komt aanzetten (als die ander daar niks voor voelt en ook niet zomaar kan weten of "aanvoelen").

Hoe dan ook is seks geen wedstrijdje, hoeft niet in no time bevredigd te worden om "geslaagd" te zijn. Soms is uitstellen, pauzes of iets langdurig herhalen/ plagen/ doen helemaal geen moeite of opgave voor de ander/ elkaar, als je geniet van en plezier hebt in het mee bezig zijn waar je mee bezig bént.
Zie dat niet teveel als dat seks iets is dat je moeite doet om de ander te plezieren, maar om zelf er ook plezier in te scheppen en van te kunnen genieten dat je hem ergens genot mee schenkt en andersom dat ook zo is (dan doet het er niet toe hoe lang dat duurt en is het niet iets wat je voor elkaar over moet hebben oid).

Iha hebben vrouwen sowieso meer tijd nodig om opgewonden te raken en ook om klaar te kunnen komen. Als je denkt dat hij dat niet weet en op jou projecteert hoe (en hoe snel) dat bij hem werkt kun je eea ook in algemene zin "bijbrengen".

Soms komt een ander niet op het idee, als jij daar niet om vraagt.
En (om iets) vrágen is anders dan commentaar of kritiek, als je dat een positieve klank geeft, zoals: ik zou heel graag dit of dat, ik vind het zó lekker als/zoals je dat doet, ga door, niet stoppen, zachtjes schatje, niet zo'n haast, lekker langzaam, whatever.
Het is geen (hem) kwetsen, en helemaal niet stom als jij meer/anders/vaker/ langer iets nodig hebt dan (je denkt dat) andere vrouwen "normaal" vinden.

Laat dat soort gedachten dus los, die doen er niet toe, en neem bepaalde verwachtingen zo vroeg mogelijk weg, ga ook vooral niet "faken" dat je iets lekker vindt als dat niet zo is, en probeer iets van richting te veranderen in de richting die voor jou "werkt", dat kán haast niet hem het idee geven dat hij iets niet goed zou doen, omdat jij iets ánders lekker vindt (of nodig hebt).

Begin ook liever niet met allerlei handelingen als je nog niet opgewonden (genoeg) bent, (tenzij die juist bijdragen aan die opwinding) want dan duurt alles logischerwijs langer (van 0 af aan naar climax).
Stom woord ook, "voorspel", alsof dat je in de stemming hoort te brengen voor het "echte werk", want alles wat je (samen of bij elkaar) doet, incl ophitsen is al op zichzelf bedoeld om van te genieten als je dat niet als "opwarmertje" beschouwt voor het doel (De Daad of De Climax) daarna.
Probeer dus "in het hier en nu, in het moment" te blijven en wat je op dat moment doet en voelt, dus je niet te laten afleiden door hoe je eruit ziet, (op hem) overkomt of waar het heen moet/ hoort te leiden.

Oefening baart kunst (en iets wat lekker is wil je toch niet van dat dat zsm alweer voorbij is?!)
Als jij wat langer tijd nodig hebt kun je ook uitleggen dat jij daar gewoon dus ook lang van geniet..
(en ga er maar vanuit dat hij het geen opgave, maar juist fijn vindt om jou te plezieren in bed).

Voor mij zelf is het niet echt iets, maar misschien is tantra iets voor je? Voor zover ik heb begrepen, draait dat er juist om om je orgasme zo lang mogelijk uit te stellen en te genieten van al het andere. Misschien leer je dan samen met je vriend dat een orgasme maar een klein onderdeel is van seks, maar helemaal niet een noodzakelijk onderdeel.

Voor mannen is seks vaak een soort stijgende lijn met een ontlading.
Voor vrouwen kan het veel meer vormen hebben en gaan van wild en heftig naar weer even rustig wat strelen en lachen en kletsen en dan opeens weer beginnen te vrijen, rustig of geil of woest, en dan misschien weer even wat anders... en zo steeds opnieuw, met wel of niet tussendoor en/of op het eind een of meer orgasmes (of nul). Althans dat is mijn ervaring als lesbo (met ook vroeger ervaring met mannen).
Voor mij persoonlijk geldt dat ik een vrijpartij superlekker en bevredigend kan vinden ook al heb ik zelf die keer geen orgasme gehad. Ik denk dat het bij (de meeste) vrouwen gewoon totaal anders werkt dan bij mannen.

Ik vind het wel te waarderen dat jouw vriend het jou naar de zin wil maken maar ik snap ook wel dat dat kan leiden tot faalangst en prestatiedrang. Hij denkt natuurlijk vanuit zijn mannelijke seksbeleving dat het eigenlijk niet compleet is zonder orgasme, misschien zelfs frustrerend. Een man blijft van seks zonder orgasme volgens mij zitten met een onbevredigd, opgefokt gevoel.

Hoe zit dat bij jou zelf?

En misschien moeten jullie het daar eens over hebben. Als voor jou ook geldt dat lekker seksen zonder orgasme net zo fijn is, dat dat genoeg is. Als hij zich meer richt op wat jij 'gewoon' heel lekker vindt maar niet als in toewerkend naar een 'prestatie', dan valt misschien die druk weg. Of dus op een tantra-manier, dat je niet eens 'mag' klaarkomen.
Vooral om meer vertrouwen op te bouwen, voor jou dat hij jou gewoon prachtig en geweldig vindt en dat je niks 'fout' kan doen, en voor hem dat hij ook goed bezig is als jij geen orgasme krijgt.

Nou ja allemaal psychologie van de koude grond hoor, maar wie weet heb je er wat aan.

Of misschien moet je eens met een seksuoloog praten over hoe het komt dat jij normaal nergens gêne over hebt maar wel blokkeert bij de dingen die je nu zelf aangeeft. En eens bespreken waar al je gepieker tijdens de seks en dus die onzekerheid vandaan komt en wat je daaraan kan doen. Dat lijkt mij eigenlijk heel relaxed in jouw geval, om dat eens te bespreken met iemand die de hele dag niks anders doet dan dit soort issues bespreken en die vast ook heel goed thuis is in mogelijke oorzaken en oplossingen.

Suzy65 schreef: ↑

21-02-2019 13:59

Stap af van het idee dat seks een prestatie is, eoa doel wat binnen bepaalde tijd bereikt of gehaald moet worden, om "normaal" of "geslaagd" te zijn (of jij in kunt falen)..

Het doet er niet toe hoe lang jij erover doet of dat normaal is, er bestaat geen normaal in seks en intimiteit.
Geen succesformules die voor iedereen zouden (horen te) werken, geen tijdslimiet waarbinnen jij dat hoort of moet kunnen oid.
(was een stuk simpeler geweest als dat wél zo was, he!)

Seks en intimiteit is een wisselwerking tussen 2 personen!
Het is voor meer mensen niet prettig om tijdens de seks als jullie al bezig zijn aanwijzingen of hints oid te moeten geven (of te krijgen), hem te leiden, je "gebruiksaanwijzing" te geven of over te praten op dat moment.
Komt nog bij dat je hem niet het idee wil geven dat ie het "verkeerd" doet bij jou, zeker niet als je denkt dat hem (zijn ego) krenkt in zijn seksuele zelfvertrouwen en zijn "skills" in bed.

Het idee dat je "goed" of "slecht" kunt zijn in bed is een van de grote misvattingen op dat gebied. Of dat iemand je (door ervaring?) maar moet aanvoelen?
(vorige bedpartners zijn jou niet, iedereen is net weer anders en reageert weer anders op hetzelfde kunstje), het gaat erom dat je samen van elkaar ontdekt en leert wat wel en niet "werkt" tussen jullie 2en, en dat jullie daar de tijd voor mógen uittrekken, elkaar mógen inlichten over wat je lekker en opwindend vindt en ook hoe je eea zou willen (en weet) waar je van klaarkomt (of iig grote(re) kans op maakt).

Je kunt je moeilijk focussen op waar je mee bezig bent op dat moment, en je best doen om maar niet afgeleid worden daarvan, begrijp ik?
Dat kun je veranderen door plezier te krijgen in het bezigzijn op zich al (en niet druk te maken over hoe je overkomt of vooruitlopen op het "resultaat"/doel).
Dus al genieten van de opwinding itself, de sensaties die je voelt, en hoe hij aanvoelt, hem voelen dus, en niet op allerlei andere gedachten, maar volledig bewust op het voelen.
(soms makkelijker gezegd dan gedaan, dat overschakelen op je gevoel als je overwegend een "denker" bent).

Eigenlijk heel mindful zijn dus.
Als je al tijdens seks "aanwijzingen" wilt geven of iets wil (proberen) wat je lekker vindt, doe het dan in de vorm van "ik vind het altijd zo lekker om/als" of "ietsje hoger/lager/zachter/langzamer" of op eoa manier laten merken/aanmoedigen als je iets juist fijn vindt (en langer wil bijv).

Speciale wensen en triggers die jouw kansen verhogen zou ik buiten het bed laten weten, in de vorm van bijv ophitsende smsjes en fantasieen uitwisselen, als je dat face to face lastig vindt of te verlegen voor bent.

Laat je svp niet leiden door wat wel of niet normaal is, of hij gewend is of kent van vorige bedpartners, het gaat erom dat júllie seks matcht, overeenkomt (of gaat komen), gemeenschappelijk opwindend vinden, graag doen voor en bij elkaar. En niet beschouwen als dat hij moeite voor jou moet doen en hoe lang dat duurt (al of niet in vergelijking met anderen, dat is niet wie JIJ bent en in elkaar zit).

Ik ben daar steeds specifieker in geworden in de loop der jaren, en liefst vooraf laat ik al dingen weten over mezelf, wat mij opwindt en wat ik zou willen beleven, alleen al als "check" of iemand daar min of meer hetzelfde in staat en +/- dezelfde voorkeuren (of "afwijkingen" ) heeft.

Dat werkt imo goed en verkleint de kans op onterechte (vage) verwachtingen en teleurstellingen als je daar "terplekke" mee komt aanzetten (als die ander daar niks voor voelt en ook niet zomaar kan weten of "aanvoelen").

Hoe dan ook is seks geen wedstrijdje, hoeft niet in no time bevredigd te worden om "geslaagd" te zijn. Soms is uitstellen, pauzes of iets langdurig herhalen/ plagen/ doen helemaal geen moeite of opgave voor de ander/ elkaar, als je geniet van en plezier hebt in het mee bezig zijn waar je mee bezig bént.
Zie dat niet teveel als dat seks iets is dat je moeite doet om de ander te plezieren, maar om zelf er ook plezier in te scheppen en van te kunnen genieten dat je hem ergens genot mee schenkt en andersom dat ook zo is (dan doet het er niet toe hoe lang dat duurt en is het niet iets wat je voor elkaar over moet hebben oid).

Iha hebben vrouwen sowieso meer tijd nodig om opgewonden te raken en ook om klaar te kunnen komen. Als je denkt dat hij dat niet weet en op jou projecteert hoe (en hoe snel) dat bij hem werkt kun je eea ook in algemene zin "bijbrengen".

Soms komt een ander niet op het idee, als jij daar niet om vraagt.
En (om iets) vrágen is anders dan commentaar of kritiek, als je dat een positieve klank geeft, zoals: ik zou heel graag dit of dat, ik vind het zó lekker als/zoals je dat doet, ga door, niet stoppen, zachtjes schatje, niet zo'n haast, lekker langzaam, whatever.
Het is geen (hem) kwetsen, en helemaal niet stom als jij meer/anders/vaker/ langer iets nodig hebt dan (je denkt dat) andere vrouwen "normaal" vinden.

Laat dat soort gedachten dus los, die doen er niet toe, en neem bepaalde verwachtingen zo vroeg mogelijk weg, ga ook vooral niet "faken" dat je iets lekker vindt als dat niet zo is, en probeer iets van richting te veranderen in de richting die voor jou "werkt", dat kán haast niet hem het idee geven dat hij iets niet goed zou doen, omdat jij iets ánders lekker vindt (of nodig hebt).

Begin ook liever niet met allerlei handelingen als je nog niet opgewonden (genoeg) bent, (tenzij die juist bijdragen aan die opwinding) want dan duurt alles logischerwijs langer (van 0 af aan naar climax).
Stom woord ook, "voorspel", alsof dat je in de stemming hoort te brengen voor het "echte werk", want alles wat je (samen of bij elkaar) doet, incl ophitsen is al op zichzelf bedoeld om van te genieten als je dat niet als "opwarmertje" beschouwt voor het doel (De Daad of De Climax) daarna.
Probeer dus "in het hier en nu, in het moment" te blijven en wat je op dat moment doet en voelt, dus je niet te laten afleiden door hoe je eruit ziet, (op hem) overkomt of waar het heen moet/ hoort te leiden.

Oefening baart kunst (en iets wat lekker is wil je toch niet van dat dat zsm alweer voorbij is?!)
Als jij wat langer tijd nodig hebt kun je ook uitleggen dat jij daar gewoon dus ook lang van geniet..
(en ga er maar vanuit dat hij het geen opgave, maar juist fijn vindt om jou te plezieren in bed).

Zo kun je het ook zeggen,

Patsy-Stone: quote:
"Voor mannen is seks vaak een soort stijgende lijn met een ontlading.
Voor vrouwen kan het veel meer vormen hebben en gaan van wild en heftig naar weer even rustig wat strelen en lachen en kletsen en dan opeens weer beginnen te vrijen, rustig of geil of woest, en dan misschien weer even wat anders... en zo steeds opnieuw, met wel of niet tussendoor en/of op het eind een of meer orgasmes (of nul). Althans dat is mijn ervaring als lesbo (met ook vroeger ervaring met mannen).
Voor mij persoonlijk geldt dat ik een vrijpartij superlekker en bevredigend kan vinden ook al heb ik zelf die keer geen orgasme gehad. Ik denk dat het bij (de meeste) vrouwen gewoon totaal anders werkt dan bij mannen.

Ik vind het wel te waarderen dat jouw vriend het jou naar de zin wil maken maar ik snap ook wel dat dat kan leiden tot faalangst en prestatiedrang. Hij denkt natuurlijk vanuit zijn mannelijke seksbeleving dat het eigenlijk niet compleet is zonder orgasme, misschien zelfs frustrerend. Een man blijft van seks zonder orgasme volgens mij zitten met een onbevredigd, opgefokt gevoel.

Hoe zit dat bij jou zelf?

En misschien moeten jullie het daar eens over hebben. Als voor jou ook geldt dat lekker seksen zonder orgasme net zo fijn is, dat dat genoeg is. Als hij zich meer richt op wat jij 'gewoon' heel lekker vindt maar niet als in toewerkend naar een 'prestatie', dan valt misschien die druk weg. Of dus op een tantra-manier, dat je niet eens 'mag' klaarkomen.
Vooral om meer vertrouwen op te bouwen, voor jou dat hij jou gewoon prachtig en geweldig vindt en dat je niks 'fout' kan doen, en voor hem dat hij ook goed bezig is als jij geen orgasme krijgt. "

Ben het hier grotendeels mee eens, en ervaar hetzelfde in golfbewegingen ipv stijgende lijn van A naar B (laat staan zo snel mogelijk richting climax, wat ik eigenlijk gewoon zonde vind).
Zelfs pauzes, uitstellen, plagen, nog ff (moeten) wachten kan eea juist intenser maken. Al ervaart niet iedereen (ook niet m/v-gerelateerd denk ik?) hetzelfde: ik lees vaak dat sommigen al heel erg afgeleid raken van die 2 tellen dat er een condoom gepakt wordt oid, of op een ander ritme overgaan als het net lekker is wat er gebeurt, oid.

Verder denk ik dat zeker waar is wat je zegt: het hoéft niet/ niet elke keer per sé tot een climax te komen om toch een heerlijke en bevredigende vrijpartij te kunnen zijn en dat zowel mentaal als fysiek als dus bevredigend en fijne ervaring rijker te beleven: genieten van alles wat je samen aan het doen bent, en alle intimiteit (als idd de focus daar wel op kan blijven, je je niet ligt te vervelen of intussen afdwaalt naar het vuilnis wat naar buiten moet of het boodschappenlijstje).

Dat is denk ik wel een ander verhaal als het stelselmatig nóóit tot een climax komt. Hoe vrouwen dit ook ontkennen omdat ze toch wel genoten hebben, seks is ook een kwestie van het stukje "Pavlov"-brein: mentale en fysieke opwinding wordt gevolgd door een fysieke reactie van doorbloeding van erogene zones en productie van natuurlijk glijmiddel, in voorbereiding op wat komen gaat (of verwacht wordt dat komen gaat).

(te vergelijken met de hond die leert dat als het belletje gaat er een bak lekker eten verschijnt en het water op een gegeven moment al in de bek loopt bij het horen van het belletje: dat is dan zó aan elkaar gekoppeld dat het (onbewuste) brein en lijf daarop reageren, zelfs als die bak eten op een gegeven moment niét verschijnt (de associatie, kwijlen begint al met dat belletje wat dat altijd aankondigde, wat dus verwacht wordt (de uiteindelijke beloning is het eten).

Mensen onderschatten dit onbewuste gedeelte bij zichzelf, en denken ze dat het puur een kwestie van smaak, voorkeur en fantasie is, of hoe seksueel aantrekkelijk ze hun partner vinden op uiterlijke aantrekkelijkheid berust, dat ze zichzelf in hun eigen gebruiksaanwijzing en seksualiteit heel goed kennen.

Dat het puur een mentale kwestie is (zin krijgen, opgewonden raken en blijven) die zelf te sturen is.
Of "vanzelf" hoort te ontstaan, alleen al door het vooruitzicht op intimiteit of seks met degene op wie je gek bent of dmv een enkele hint/signaal/kus/aanraking krijgt dat dat eraan zit te komen.

Dat Pavlov-systeem (wat we met dieren gemeen hebben) heeft helaas ook een eigen "agenda", wat op de beloningsgebieden in het brein reageert.
Ik heb eens een lezing over dit soort dingen gevolgd van seksuologe Ellen Laan (AMC), die oa waarschuwde dat veel (jonge?) vrouwen en mannen niet weten dat ze te snel beginnen met seks, nog vóórdat de vrouw in kwestie al écht (voldoende) opgewonden is. Het misverstand ligt er dan in dat beiden sexen denken dat zij opgewonden (genoeg) is als ze (een beetje) vochtig is. Dat vocht is toch immers geil en zou dan dús betekenen dat ze er klaar voor is?!

Dat hoeft helemaal niet zo te zijn, het effect treedt oa ook op bij het zien van paringen van dieren bijv of zien van een soort porno die die vrouw helemaal niet opwindend vindt of zelfs afkeer opwekt/ afstotelijk is.
(dan is het nat worden dus blijkbaar iets wat buiten je om gaat, een reactie van het brein, maar geen mentale opwinding -en zelfs dus verre van geil zijn- opwekt)!

Het is voor een groot deel te vergelijken met kauwgom kauwen en het onbewuste automatisch speeksel en maagsappen aanmaakt, omdat het lijf "denkt"/verwacht dat er iets eetbaars aan komt, wat verteerd moet worden.

Die Pavlov gaat (of je wil of niet!!!) een rol meespelen: als je opwinding/geilheid stelselmatig niét of zelfs (vrijwel) nóóit "beloond" wordt (met een climax) kun je het mentaal en emotioneel nóg zo lekker en fijn (genoeg) vinden en (meer dan) tevreden mee zijn, genoten hebben van begin tot eind, op de lange duur zal die opwinding afnemen (want dat is het lijf wat je gereedmaakt voor iets wat niet meer wordt verwacht, omdat dat steeds uitbijft.. dus niet "nodig" om volgende keer weer "in gereedheid" te brengen, als daar "niks" mee gebeurt (in het beloningsgebied van het brein dus, ook al vind je eea zelf wel lekker en fijn).

We denken iha nogal dat dit (zin hebben in je partner, of iha zin in seks hebben/libido) maakbaar is en een puur mentale kwestie is, waar je -als je maar moeite zou doen- ook weer bergopwaarts kunt beinvloeden, als je maar wilt.
Zie de vele topics hierover waar (meestal de vrouw) ergens is "afgehaakt" en geen zin meer heeft in seks met eigen (vaak langdurige) partner (én de antwoorden daarop: zin máken, kun je de ander niet aandoen en niet van onthouden, je best voor doen, investeren in je relatie, of "gewoon" weer vaker doen of maar "gewoon" wél beginnen te seksen en dan komt de zin vanzelf wel weer, of je vindt je partner zeker niet aantrekkelijk meer, enz).

Het IS niet puur mentaal, of iets wat je helemaal zelf onder controle hebt, dat "afhaken" of juist weer wél opgewonden (willen/kunnen) worden (van dezelfde seks met dezelfde partner)!
Het is simpelweg zo dat als je geen opwindende en bevredigende/ "lonende" seks verwacht (ongeacht aan wie dat ligt he, heeft vaak niet zozeer te maken met de bedrevenheid van de partner, maar eerder met eigen remmingen, niet kunnen concentreren, je hoofd er niet bij hebben, of je juist niet/ moeilijk kunnen overgeven aan voelen, of te snel beginnen terwijl je nog niet "zo ver" (echt geil) bent, of niet het soort begin/start/seksuele handelingen/variatie/prikkels die jij nodig hebt of over fantaseert om heel opgewonden te worden.

En/of als je dat wél bent kan het ook nog zo zijn dat de specifieke stimulansen die voor jou "werken" te kort duren, zodat het seksen alweer voorbij is terwijl/ omdat hij al klaar is, enz.

Een misverstand ligt er dan ook in dat je je partner (uiterlijk/seksueel) niet meer aantrekkelijk zou vinden en waar dat dan aan kan liggen.
Het is niet zijn/ haar (onveranderde) verschijning die je op den duur opwindt, maar op het gebied van fysieke opwinding de associatie/ "Pavlov" van "seks-met'hem" die verwacht kan worden, obv je eerdere ervaringen dus met hem.

Waarbij de meest recente gelden op den duur (niet die spetterende, veelvuldige en bevredigende seks van lang geleden dus, toen je niet genoeg kreeg van elkaar, áls je dat al in de verliefde fase hebt meegemaakt).

Ook die hond leert na een tijdje als er na dat belletje géén lekker voer verschijnt die Pavlov-reactie weer af.
Dat is niet omdat hij bewust denkt: "er zal toch wel niks komen na dat belletje, want gisteren en eergisteren ook niet, ik geloof het niet meer", he, het is een automatische reactie van het lijf wat beloond wordt (of niet/ niet langer dus).

Anyway, dit effect werkt in seks op beide partijen (helaas): degene die afgewimpeld of afgewezen wordt/zich afgewezen voelt (of denkt iets verkeerds te doen, niet goed genoeg in bed te zijn, geen respons (genoeg) krijgt op wat hij/zij doet oid) zal zijn/haar pogingen stoppen (als dat dus zelden of nooit tot de reactie leidt die hij/zij verwacht van de ander).
En die ander kan een "laat maar, doe geen moeite, "lukt (zo) toch niet' / duurt toch te lang, ligt niet aan jou, kan me niet op concentreren/ ontspannen/ juist niet spannend genoeg om die opwinding vast te houden"-gevoel krijgen en zo kan bij 1 of allebei zo'n "verkeerde" Pavlov ontstaan: dat ie seks sámen niet wil "lukken" of niet voor beiden evenveel plezier oplevert, en soms bij beiden het idee van eigen "falen" als bij 1 v 2 (wéér) niet het gewenste effect van klaarkomen (beloningsgebied in het brein, én bijbehorende stofjes van euforie/kick (dopamine oa) en daarna (bij het ontspannen) oa oxytocine en serotonine enz vrijkomt/wordt aangemaakt.

Het is dus voor de langere duur nogal een verschil in een keertje niet, of stelselmatig niet die "eindstreep"/resultaat halen.
Dat is niet zomaar faalangst (bij 1 of beiden) en onzekerheid of het wel/niet (een keer) lukt, of op welke manieren dan, of prestatiedrang, of egostrelend of verdienste (laat staan onvermogen, goed in bed, vaardige partner zijn): de seksuele aantrekkelijkheid en (mate van geilheid) wordt dus helaas meer bepaald door wát je kunt verwachten qua seks/intimiteit in wisselwerking met die persoon samen, dan je zelf denkt waar het hem in zit.

En nogmaals, dat ligt dus vaak helemaal niet aan de kundigheid/ vaardigheid van de partner maar even zo vaak in redenen van dat de ander zelf wel (al) opgewonden genoeg is en zich daaraan kan overgeven, op kan concentreren, kan vasthouden, de "juiste" stimulans en tijd krijgt die nodig is, enz.

Het is daarom belangrijk om je eigen fantasieen te kennen, te weten wat je opwindt, wat triggert, die opwinding nog verder verhoogt, of je je juist bij "verveelt"/afdwaalt, misschien niet tegelijkertijd kunt, wat je mind misschien niet kan loslaten (zorgen maken, niet ontspannen zijn, je hoofd niet "uit" kunnen zetten, niet de juiste prikkels)..

Voor degenen die denken dat meer seks leidt tot meer zin, of die denken dat gewoon beginnen (zonder opwinding) vanzelf leidt tot wél zin, dat zijn diegenen die volgens mij genoeg/veel ervaring hebben dat het (dan, alsnog, vaker) toch nog lekker & bevredigende seks wordt (die "loont") en dat ook (volop) kénnen dus met die partner (en daarop kunnen teruggrijpen).
En dan boeit het idd niet of dat élke keer leidt tot die beloning of eens een keertje niet. Dat geldt helaas dus niet voor diegenen die dat zelden of nooit beleefd hebben (met die partner).
Dan is seks zonder opwinding een herhaling/ patroon (wat niét loont als die opwinding ook niet komt en niet veel (meer) van verwacht wordt ook).

En dan nog kunnen vrouwen het idd iha nog heel lang tóch als fijn en plezierig ervaren (hun bewuste die het toch als een positieve ervaring vindt), vanwege dan minstens de verbondenheid, het intieme, close, nabije, samensmelting en als liefdesuitingen tov elkaar bevredigend.
Toch heeft het op den duur invloed op het libido, mate van of ontbreken van opwinding in het vervolg, en ook op het ontbreken van allerlei "stoffen" (waaronder het hechtingshormoon oxytocine, wat ook vrijkomt bij andere intimiteiten zoals knuffelen en aanrakingen enzo, dus zolang je nog dát soort intimiteit deelt blijf je op die manier iig toch fysiek verbonden voelen).

Zuurstokje, ik denk dat je zelf heel goed aanvoelt dat weliswaar de "druk" op jou (en op hem) om te "presteren" en resultaat na te jagen de boel er niet makkelijker op maakt (en voer is voor faalangst), maar ergens wel dus een kern van waarheid in zit dat dit niet jouw en/of zijn plezier in het ontdekken van elkaar moet gaan beinvloeden.

Voor jezelf nagaan waaróm je afdwaalt met je gedachten en hoe dat te ondervangen, omdat je jezelf (en hem) dat gunt, samen heel graag wíl beleven en meemaken en wat daarbij in de weg staat.
Misschien is het makkelijker voor jou als het minder romantisch/lief is (zoals bij mij het geval is), misschien kun jij je beter concentreren op je gevoel als hij je vastbindt, of als hij sexy talk tegen je praat intussen, je aanmoedigt of iets van je verwacht, of langer "voorspel", of ánders beginnen (een smsje met wat ie met je van plan is vanavond, wat je kunt verwachten), of vind je het spannender met bepaalde lingerie of kleding aan ipv naakt, of zijn er andere prikkels waardoor het je makkelijker af gaat om in die mood te komen/zijn/blijven.

En misschien alleen maar het tempo wat verschilt, dúrf om die dingen te vragen, als je weet waar het voor jou in zit!

Even van een meelezer die erg geniet van seks met fantastisch leuke man maar ook 'blokkades' voelt:

Suzy65: ik scroll me suf maar ik haal veel nuttige dingen uit je teksten! Fijn!

patsy-stone: heb ook veel aan jouw bijdrage

Wat voor mij altijd goed werkte is blijven fantaseren met hem in de hoofdrol en naast wat je al ervaren hebt aan lekkers daarin te verwerken ook je voorstellingen maken over wat je zou willen toevoegen.
(en dat ook durven/kunnen uiten naar hem, en andersom, liefst in de vorm van elkaar ophitsen)..

Maar ja, ik ben sowieso ook gevoelig voor woorden he en ik houd zowel tijdens als voorafgaand aan intieme qualitytime wel van hitsige (en expliciete) taal/bewoordingen en eea benoemen
Ik schets wel mogelijke scenario's die ik opwindend vind, ga niet afwachten tot de ander spontaan op dezelfde ideeen komt (of uberhaupt heeft).
Dat zijn dan ook de fantasieen die ik in het echt zou willen beleven.
(en dan hopelijk diegene ook).

Dat "blootgeven" is vind ik enger als het om je vaste partner gaat in een liefdesrelatie dan als het een (vaste) sekspartner gaat, want hoe meer gevoelens en verwachtingen op meerdere levels, hoe meer er op het spel staat als dat niét overeenkomt, of bang bent dat de ander eea maar raar vindt, afwijst of je met andere ogen gaat bekijken..

Toch is het aan te raden om je kwetsbaar te durven maken, omdat een match tussen de lakens niet alleen fijn, maar imo zelfs nodig is wil het in een monogame relatie ook op lange termijn standhouden.

Dus ik moet ook niet iemand hebben als partner die houdt van "mysterieus" of het dan jammer vindt dat er dan (te) weinig te raden overblijft, want ik ben nogal expliciet in mijn "gebruiksaanwijzing" en ga niet afwachten tot iemand "vanzelf" spontaan op dezelfde ideeen komt als ik zou willen/ nodig heb/ opwindend vind.

Ik herken het wel, van vroeger. En eigenlijk heeft dat zich opgelost door mijn man. De eerste keer dat we seks hadden ontfermde hij zich geheel over mijn welzijn, nam uitgebreid de tijd voor het voorspel en leek er heel veel plezier in te hebben mij klaar te laten komen. Naast dat de seks met hem totaal niet te vergelijken is met die van exen, het is gewoon zo goed dat ik niet altijd behoefte heb om klaar te komen. We zitten op hetzelfde niveau qua intensiteit en sexdrive. Moet zeggen dat ik dus nu al bijna 9 jaar niet meer nadenk over klaarkomen of niet.

TO: Als je pas sinds kort een relatie hebt is dat allemaal nog te keren, nog vanalles te proberen en uit te vinden samen, kan het nog alle kanten op, itt een Pavlov van járen eenzelfde patroon gevestigd is.

Daarom geloof ik ook niet in die adviezen aan mensen die hier "klagen" over een kwantitatief tekort aan seks of over de kwaliteit van de weinige keren dat dat er nog wél (genoeg) seks is, maar weinig passioneels zien bij hun partner of niet van harte gaat, diegene het als verplicht nummertje ziet om de ander tevreden te houden, en op eoa manier beiden niet dezelfde behoefte aan experimenteren en varieren of zelfs helemaal niets moet hebben van nieuwe verzoeken/ triggers waarmee de andere partner aan komt zetten.

Als dat bij 1 vd 2 vroeg of laat gaat wringen, vindt/ voelt dat hem/haar (vaak al langere tijd) tekortgedaan is/wordt en steeds gefrustreerder raakt bij het idee dat dat in die monogame relatie ook niet/nooit meer gaat gebeuren en op het punt raken om dat met een ander (al dan niet stiekem) te gaan beleven, is het advies steevast: steek diezelfde moeite nou gewoon eens in je eigen man/vouw/vriend/vriendin, dan laait dat thuis wel weer op.
(of erger: is er iets mis met je handen?)

Met je eigen partner is dat dan vaak allang niet meer "blanco", vaak beladen tot en met, onbespreekbaar, een steeds grotere drempel geworden, of zelfs hele vestingen/muren tussenin komen te staan.
Vaak niet alleen meer een fysieke afstandelijkheid, maar ook volop beladen met afwijzingen en afgewezen voelen, tekortschieten en tekortgedaan, schaamte en schuldgevoel, angst (voor verlating/ verlaten), onmacht, frustraties, enz.

Ik denk dat als je samen op dat gebied eenmaal zo'n "point of no return" hebt laten ontstaan/ oplopen, kun je niet -zoals bij een onbevangen, nieuwe, nog blanco sekspartner wel zou kunnen- spannende voorstellen doen of smsjes sturen zoveel je wilt, maar zou dan totáál als een tang op een varken slaan, haast pijnlijk niét-passend bij de situatie zijn en terugketsen.
(heb ik ooit een topic over geopend, slapende liefde, lust enz).

Het devies is dus om als het ff kan niks te laten oplopen, van meet af aan open (durven?) zijn naar elkaar, wat lekker is en voor herhaling vatbaar en vooral wel wat je nog meer zou willen (en minder nadruk op wat niet voor herhaling vatbaar is).
Wat om eoa reden niet zo aanslaat (of een keer niet) is gewoon geen "falen" maar iets wat jou/hem minder prikkelt en dat weet je dan ook weer: ook dát is elkaar willen leren kennen en dus ontdekken wat wel en niet "werkt" en je je allebei in kunt vinden/overeenkomt.

En voor zover het eigen beperkingen of beletsels zijn (zoals niet kunnen overgeven aan het moment, aan voelen (gedachten dwars zitten, of je zelfbeeld, bepaalde onvolkomenheden of onzekerheden))>> ga voor jezelf na wát het is of waarom je niet opgewonden genoeg bent/blijft, en wat ervoor nodig zou zijn om dat (in het vervolg) wel te zijn.
Dat kan vanalles zijn, he: soms niet meer blijkt te zijn dan wat meer tijd nodig, ongehaast zijn, soms bepaalde voorwaarden die het makkelijker maken (privacy, fris en fit voelen, hele avond voor uit kunnen trekken ipv als je net doodmoe in bed ligt om te gaan slapen, of kunnen uitslapen, of bepaalde spannende of juist romantische sfeer/omstandigheden/ voorpret/ triggers oid creeren waardoor je gemakkelijker in de mood komt (of kunt ontspannen, of juist aangename spanning ervaart, een bepaalde "setting" nodig hebt, of voorafgaand seintjes, plagerijen, uitdagen zodat eea "in de lucht hangt" oid.

Dat voor jezelf helder te krijgen hoeft helemaal niet als een probleem te worden gezien als het ook luchtiger kan: je kunt er ook een speelse uitdaging van maken, een spannend(er) ontdekkingsreis, op een prikkelende manier beschouwen dat het gewoon iets leuks is om eea te ontdekken aan jezelf en elkaar.

Met de nodige humor, plagerig, nieuwsgierig en de nodige onbevangenheid dit benaderen haalt de lading van "lukken-mislukken" af!

Xtc

Je zou je vriend eens moeten vragen: "Vind je het goed als ik een beetje ga experimenteren op seks-gebied?" (Ik vermoed dat hij zal zeggen: JA!!)

Het klinkt of je weinig regie neemt tijdens de seks, dan ben je dus afhankelijk van hoe goed je partner je aanvoelt. Hoe zou het zijn als je doet wat jij wilt?

Seks is vrij! Er is geen fout. Volg je gevoel.
Je mag beginnen met seks en er na 30 seconden weer mee stoppen, zonder uitleg. Dat kan het ook allemaal juist spannend maken. Bovendien: je had hem al gevraagd of je mocht experimenteren.

Je zou ook kunnen vragen: zullen we voor de komende 2 weken afspreken dat het initiatief voor seks alleen bij mij ligt? En dan erbij zeggen: Het kan zijn dat ik je elke dag bespring of dat er die 2 weken helemaal niets gebeurt, ik volg mijn gevoel.
Het is goed als hij leert dat hij grilligheid van jou kan verwachten, en als jij je vrij voelt om grillig te zijn.

Suzy65 schreef: ↑

22-02-2019 17:06

Ik vind het wel te waarderen dat jouw vriend het jou naar de zin wil maken maar ik snap ook wel dat dat kan leiden tot faalangst en prestatiedrang. Hij denkt natuurlijk vanuit zijn mannelijke seksbeleving dat het eigenlijk niet compleet is zonder orgasme, misschien zelfs frustrerend. Een man blijft van seks zonder orgasme volgens mij zitten met een onbevredigd, opgefokt gevoel.

Dat hangt van je mind-set af. Als je eenmaal doorhebt hoe opwindend het is om op het juiste moment te stoppen en dan in die opwinding te blijven... Dat is vaak beter dan een orgasme.

In die zin zou je ook kunnen zeggen: Het gaat juist heel goed met je seksleven! Je geniet ervan, de ene keer meer dan de andere keer. Soms kom je klaar, dan weer niet. So what. Het is geen heilig doel. Niet klaarkomen kan heerlijk zijn,
Stap uit het oordelen over je seksleven.

Jij bent bezig hem te pleasen, en vraagt je af of je het wel goed doet. Hij is bezig jou te pleasen en is bang dat hij het niet goed doet... Jullie zijn veel te lief voor elkaar! Wees eens lekker egoïstisch!
Hoe zou het zijn als je de ene dag er helemaal voor hem bent, helemaal ten dienste staat van zijn genot. en dan de volgende avond andersom. Dan kunnen jullie even loskomen van dat rekening houden met elkaar.

Vinsent, dat ene laatste stukje had ik niet geschreven, had ik zelf ook gequote.
Ik ben bekend met en zeker voorstander van goedgemikte pauzes en uitstel terwijl je opgewonden blijft, dan loopt dat vaak nog verder op juist idd!

Zuurstokje, ik heb mezelf ooit als een soort doel gesteld om lekker lang opgewonden te willen zijn, omdat ik die staat heerlijk vind om in te zijn, en zonde vind om daar weer zsm uit te zijn. Dus liefst seks als zelfs avondvullende bezigheid, lekker de tijd voor nemen en focussen op voelen/ dat gevoel zelf en alle sensaties. Tussendoor beetje "warmhouden", plagen, teasen.

"Duurt te lang" dus omdraaien naar iets positiefs: zeggen dat je er de tijd voor wil nemen, lekker lang, geen haast.
Scheelt voor mij dat dat niet dagelijks verwacht wordt en als je dit soort lange, uitgebreide vrijpartijen hebt kan een vluggertje tussendoor ook prima/lekker zijn (het hoeft dus niet altíjd langdurig: tis eerder zo dat als je dat ook kent samen, je lijf een soort "positieve pavlov" kweekt tov hem en het als het ware al gaat anticiperen als "seks met hem" in het verschiet ligt.

Juist nu je eigenlijk alle tijd hebt om elkaar ongestoord te ontdekken op intiem gebied kun je daar gebruik van maken mbv je voorstellingsvermogen/fantasie en een mindset van "erop verheugen" (ipv tegenop zien of zorgen maken of "het" wel zal lukken).

En wat ook kan helpen is als jij het initiatief neemt. Lekker in bad en iets sexy's aantrekken oid (wat je maar nodig hebt om alvast in de stemming te komen) en hem dan opwachten, al helemaal klaar voor de start zeg maar .
Zo omzeil ik als het ff kan die "voorsprong" die hij al heeft als je het qua timing aan hem overlaat wanneer hij spontaan zin krijgt en dat jij dan nog moet opwarmen.

En "niet zo snel, schatje, ff wachten nog jij" als het je toch te snel gaat klinkt gewoon leuker dan "je gaat te snel" (wat klinkt als "je doet iets niet goed").

Wat jouw eigen afdwalen (in gedachten, afweziger zijn) betreft: misschien heb je dat met andere dingen ook zo? Misschien heb je idd gewoon teveel aan je hoofd en loopt eea door elkaar, misschien helpt een cursus mindfulness om je volle aandacht te leren richten op 1 ding tegelijk en de rest ff te "parkeren" tot een later tijdstip.
Niet door die gedachten die je "lastig vallen" weg te (proberen te) duwen, (werkt vaak averechts) maar een "nu ff niet" en weten dat je daar later de tijd wel voor neemt.

Het kan moeilijk zijn of ongemakkelijk voelen om passief alleen maar gefocust te moeten zijn op "egoistisch" te ontvangen, misschien heb je de neiging om dat automatisch te willen beantwoorden (69je bijv), dat gaat al makkelijker als je weet dat hij dat een heerlijke bezigheid vindt en zelf ook van geniet, dan wanneer je het ziet als "moeite voor jou moeten doen".

Soms helpt het om te leren focussen op jezelf en wat je voelt als je gewoon geen andere keuze hébt (dan over je heen te laten komen): dezelfde handelingen kunnen heel anders "binnenkomen" als je handen samengebonden zijn en/of je ogen bedekt: bepaalde zintuigen niet mee laten doen kan ervoor zorgen dat andere het "overnemen" en aangescherpt worden.

En soms zijn de prikkels misschien niet sterk genoeg om "erbij te blijven" en je te kunnen concentreren op jezelf, of het ene moment wel en andere keer niet, het is en blijft dat jullie elkaar nog aan het ontdekken zijn, dus een kwestie van beetje uitproberen en experimenteren, en dat als leuke bezigheid zien.

En zoals Vinsent zegt: je kunt die rollen omdraaien, ene keer jij alle aandacht, andere keer op hem gericht, en dat kan ook in 1 en dezelfde vrijpartij zijn.
Er is vaak zoveel meer van te maken dan "voorspel en het "echte" werk: De Daad", als je alles wat er gebeurt even belangrijk vindt met aandacht doet.
Ergens las ik: we zouden dat hele woord "voorspel" moeten afschaffen, dat klinkt als "voorbereiding op" en dat alles daarvoor hooguit in dienst staat van en toewerkt naar de Daad, terwijl de meeste vrouwen het daar helemaal niet van moeten hebben.

Je kunt het als een spel beschouwen waarbij allerléi zintuigen ingezet (of juist deels uitgesloten) worden: kijken/zien, tasten, proeven, ruiken, (be)voelen (hele huid, ook andere al dan niet erogene zones), luisteren/horen/geluid maken enz.
Mensen hebben verschillende voorkeuren daarin: de ene sterker ontwikkeld dan de andere.
De een is stilletjes en de ander luidruchtig, de een houdt van dirty talk en de ander moet daar juist helemaal niks van hebben, zien/toekijken en bekeken worden, de ene knap volledig af als erbij gesproken wordt (dirty of "aanwijzingen geven") of gelachen wordt, of even stoppen om iets te pakken, anderen juist niet: iedereen heeft een andere stijl van wat meer of minder impact heeft op die stemming of opgewonden staat.

Men zegt dat mannen iha visueler zijn en dat zou best kunnen (alleen al opgewonden raakt van jou naakt zien/ voor zich zien) en mensen verwachten vaak helaas dat de ander dat net zo heeft, wat dus helemaal niet zo hoeft te zijn.

Daar ontstaan ook allerlei misverstanden zoals "vind je me niet aantrekkelijk genoeg of zo?", terwijl dat helemaal het punt niet is: m/v zijn verschillend en onderling ook: er is niet 1 succesrecept wat voor iedereen in dezelfde mate werkt.
Het is zaak om (zelf iig) helder te hebben wat jouw stijl is en waarin je overeenkomt of wat kunt bijsturen om dat bij elkaar te laten passen, zodat je alletwee plezier aan beleeft.