Seks
alle pijlers
Initiaftief tonen
zondag 14 november 2010 om 12:47
Ik zit eigenlijk al een tijdje met een probleempje. Ik heb mijn verhaal hier al eerder gepost dus misschien zullen sommigen van jullie het wel herkennen.
In het kort: Ik ben een jaar ziek geweest (nu zo goed als gezond) en sindsdien wil mijn vriend nauwelijks met mij vrijen, we zijn van een goede 3 a 4 keer per week naar max. 2 keer per maand gegaan.
Hij heeft een verleden met seksueel misbruik, en is daardoor afhankelijk van zijn eigen "lust en zin" zegt hij zelf. Ook heeft hij aangegeven het moeilijk te vinden dat we "maatjes" zijn, waarschijnlijk doordat we afgelopen jaar veel mee hebben gemaakt. Hij vind het makkelijker om met een "onbekende waar hij niets om geeft" te vrijen, dan met mij. Hij heeft gevraagd of ik hem "als een onbekende wil behandelen, en me zonder schaamte kan laten gaan"
Een maand geleden vroeg hij tijdens de seks of ik eens met hem naar Chistine leDuc wilde, omdat hij graag wat anders wilde proberen. Ik heb gezegd dat ik dat wel wilde. Maar hij is er niet meer op terug gekomen. En iedere keer als we vrijen, geniet hij ervan en zegt hij dat we het toch vaker moeten doen.
Het lijkt alsof ik hem niet kan geven wat hij wil in bed., hij wil geloof ik expirimenteren met verschillende dingen, ik heb in het verleden aangegeven dat ik wat onzeker ben in bed en me gauw "porno" voel. Dat schaamtegevoel is nu een stuk minder.
Maar het gaat eigenlijk om deze vraag die ik jullie wilde stellen: Ik ben van huis uit een beetje preuts opgevoed, ik heb in mijn vorige relaties nooit initiatief hoeven nemen, en ik ben gauw onzeker in bed. Ik wil graag initiatief nemen, hem behandelen als een onbekende en ons seksleven een beetje spannender maken.
Zonder mijn initiatief hebben we dus nauwelijks seks, en ik denk dat het komt omdat hij toch andere dingen wil in bed, maar dat zelf ook niet aan durft te geven omdat hij denkt dat ik het niet wil.
Hoe kom ik over mijn eigen drempel van "schaamte en onzekerheid, bang voor afwijzing, me niet goed genoeg voelen" heen?
Ik hoop dat iemand iets vergelijkbaars heeft meegemaakt, want ik wil dit echt graag veranderen. Maar ik blokkeer volledig.
In het kort: Ik ben een jaar ziek geweest (nu zo goed als gezond) en sindsdien wil mijn vriend nauwelijks met mij vrijen, we zijn van een goede 3 a 4 keer per week naar max. 2 keer per maand gegaan.
Hij heeft een verleden met seksueel misbruik, en is daardoor afhankelijk van zijn eigen "lust en zin" zegt hij zelf. Ook heeft hij aangegeven het moeilijk te vinden dat we "maatjes" zijn, waarschijnlijk doordat we afgelopen jaar veel mee hebben gemaakt. Hij vind het makkelijker om met een "onbekende waar hij niets om geeft" te vrijen, dan met mij. Hij heeft gevraagd of ik hem "als een onbekende wil behandelen, en me zonder schaamte kan laten gaan"
Een maand geleden vroeg hij tijdens de seks of ik eens met hem naar Chistine leDuc wilde, omdat hij graag wat anders wilde proberen. Ik heb gezegd dat ik dat wel wilde. Maar hij is er niet meer op terug gekomen. En iedere keer als we vrijen, geniet hij ervan en zegt hij dat we het toch vaker moeten doen.
Het lijkt alsof ik hem niet kan geven wat hij wil in bed., hij wil geloof ik expirimenteren met verschillende dingen, ik heb in het verleden aangegeven dat ik wat onzeker ben in bed en me gauw "porno" voel. Dat schaamtegevoel is nu een stuk minder.
Maar het gaat eigenlijk om deze vraag die ik jullie wilde stellen: Ik ben van huis uit een beetje preuts opgevoed, ik heb in mijn vorige relaties nooit initiatief hoeven nemen, en ik ben gauw onzeker in bed. Ik wil graag initiatief nemen, hem behandelen als een onbekende en ons seksleven een beetje spannender maken.
Zonder mijn initiatief hebben we dus nauwelijks seks, en ik denk dat het komt omdat hij toch andere dingen wil in bed, maar dat zelf ook niet aan durft te geven omdat hij denkt dat ik het niet wil.
Hoe kom ik over mijn eigen drempel van "schaamte en onzekerheid, bang voor afwijzing, me niet goed genoeg voelen" heen?
Ik hoop dat iemand iets vergelijkbaars heeft meegemaakt, want ik wil dit echt graag veranderen. Maar ik blokkeer volledig.
zondag 14 november 2010 om 13:06
Pff lastig. Ik vind na het lezen eerlijk gezegd wel dat hij het allemaal erg van jou laat afhangen. Af en toe wat afwisseling of rollenspellen om weer wat olie op het vuur te gooien okee, maar jij bent niet verantwoordelijk voor zijn verleden/problemen met seksualiteit. Als hij hier echt iets aan wil doen zal hij hulp moeten zoeken.
Dat je op een gegeven moment meer maatjes bent is inderdaad iets dat erin sluipt, in iedere relatie hoor. Een weekendje weg in een mooie hotelkamer kan soms ook helpen of inderdaad experimenteren met speeltjes oid. Wat wil je zelf eigenlijk in jullie seksleven, behalve de frequentie? Hadden jullie tijdens jouw ziekteperiode bijna geen seks?
Dat je op een gegeven moment meer maatjes bent is inderdaad iets dat erin sluipt, in iedere relatie hoor. Een weekendje weg in een mooie hotelkamer kan soms ook helpen of inderdaad experimenteren met speeltjes oid. Wat wil je zelf eigenlijk in jullie seksleven, behalve de frequentie? Hadden jullie tijdens jouw ziekteperiode bijna geen seks?
zondag 14 november 2010 om 13:33
Bedankt voor jullie reacties!quote:zenga schreef op 14 november 2010 @ 13:05:
[...]
Wil je dat echt?
Nouja, meer het gevoel dat het niet uitmaakt hoe ik me gedraag, dat ik geen schaamte ken, omdat ik hem "zogenaamd" toch niet ken.
@eefje: bedankt voor je reactie! Tijdens mijn ziekte hebben we wel seks gehad, zelfs nog meer dan nu. Ik begrijp het daarom ook niet, nu alles weer "normaal" is zou het toch gewoon weer terug moeten komen?
We hebben wel periodes waarin het beter gaat, waarin hij initiatief neemt en vaak wil, en daarna (zoals nu) komt het er weer een maand niet van..
Ik wil vooral spontaniteit in ons seksleven, en als daar af en toe een speeltje bij komt kijken, prima. Vroeger kon hij niet van me af blijven en wilde altijd wel, de omschakeling is zo groot en de spontaniteit is geheel verdwenen, ook wat knuffelen en zoenen betreft eigenlijk.
Hij heeft nooit therapie gehad, en wil dit ook niet. Ik hoop dat hij zelf wel eens in gaat zien dat het wel nodig is.
Maar hij wil duidelijk iets anders van mij, dat ik ook het initiatief neem. Ik wil het zo proberen om het allemaal wat spontaner te maken, ook van mijn kant. Ik wacht namelijk vaak maar af, als het niet van zijn kant komt, hebben we dus geen seks. Ik heb in 3 jaar tijd nog nooit initiatief genomen, en dat vind ik zelf ook vervelend. Hij heeft aangegeven dat hij dat wel graag wil, maar ik blokkeer gewoon helemaal.. dus dan is het cirkeltje rond, denk ik.
[...]
Wil je dat echt?
Nouja, meer het gevoel dat het niet uitmaakt hoe ik me gedraag, dat ik geen schaamte ken, omdat ik hem "zogenaamd" toch niet ken.
@eefje: bedankt voor je reactie! Tijdens mijn ziekte hebben we wel seks gehad, zelfs nog meer dan nu. Ik begrijp het daarom ook niet, nu alles weer "normaal" is zou het toch gewoon weer terug moeten komen?
We hebben wel periodes waarin het beter gaat, waarin hij initiatief neemt en vaak wil, en daarna (zoals nu) komt het er weer een maand niet van..
Ik wil vooral spontaniteit in ons seksleven, en als daar af en toe een speeltje bij komt kijken, prima. Vroeger kon hij niet van me af blijven en wilde altijd wel, de omschakeling is zo groot en de spontaniteit is geheel verdwenen, ook wat knuffelen en zoenen betreft eigenlijk.
Hij heeft nooit therapie gehad, en wil dit ook niet. Ik hoop dat hij zelf wel eens in gaat zien dat het wel nodig is.
Maar hij wil duidelijk iets anders van mij, dat ik ook het initiatief neem. Ik wil het zo proberen om het allemaal wat spontaner te maken, ook van mijn kant. Ik wacht namelijk vaak maar af, als het niet van zijn kant komt, hebben we dus geen seks. Ik heb in 3 jaar tijd nog nooit initiatief genomen, en dat vind ik zelf ook vervelend. Hij heeft aangegeven dat hij dat wel graag wil, maar ik blokkeer gewoon helemaal.. dus dan is het cirkeltje rond, denk ik.
zondag 14 november 2010 om 18:34
quote:zenga schreef op 14 november 2010 @ 14:40:
Hoe komt het dat je blokkeert?
Voel je je wel op je gemak bij hem?
Of ben je bang dat hij iets van je wil waar jij niet achter staat?
Ik denk dat ik eerder bang ben voor afwijzing. Wat als hij me niet sexy vind en het raar vind wat ik doe, wat als ik het allemaal niet goed kan, de leiding nemen. Ik vind het zelf fijn als hij het initiatief neemt, zodat ik me echt "begeerd" voel.
Maar misschien wil hij dat zelf juist ook..
Hoe komt het dat je blokkeert?
Voel je je wel op je gemak bij hem?
Of ben je bang dat hij iets van je wil waar jij niet achter staat?
Ik denk dat ik eerder bang ben voor afwijzing. Wat als hij me niet sexy vind en het raar vind wat ik doe, wat als ik het allemaal niet goed kan, de leiding nemen. Ik vind het zelf fijn als hij het initiatief neemt, zodat ik me echt "begeerd" voel.
Maar misschien wil hij dat zelf juist ook..
zondag 14 november 2010 om 18:43
Lees eens een overzicht van de seksuele fantasieën van (andere) vrouwen in de boeken van Nancy Friday. Misschien dat bepaalde dingen voor jou 'normaler' zullen worden als je leest dat veel andere vrouwen ze ook 'normaal' vinden of er in ieder geval over fantaseren.
En lees elkaar misschien eens wat dingen voor.
En lees elkaar misschien eens wat dingen voor.
zondag 14 november 2010 om 21:40
quote:snowcherry schreef op 14 november 2010 @ 18:34:
[...]
Ik denk dat ik eerder bang ben voor afwijzing. Wat als hij me niet sexy vind en het raar vind wat ik doe, wat als ik het allemaal niet goed kan, de leiding nemen. Ik vind het zelf fijn als hij het initiatief neemt, zodat ik me echt "begeerd" voel.
Maar misschien wil hij dat zelf juist ook..
Heb je dit wel eens tegen hem gezegd? Zou het echt een keer met hem bespreken, zeg wat er in je omgaat, dan kan hij jou ook makkelijker steunen. Dan kan hij je misschien een beetje 'leiden' tijdens de seks zodat je je wat zekerder voelt. Enneh...waarschijnlijk vind hij je hartstikke sexy.
Echt, maak het bespreekbaar
[...]
Ik denk dat ik eerder bang ben voor afwijzing. Wat als hij me niet sexy vind en het raar vind wat ik doe, wat als ik het allemaal niet goed kan, de leiding nemen. Ik vind het zelf fijn als hij het initiatief neemt, zodat ik me echt "begeerd" voel.
Maar misschien wil hij dat zelf juist ook..
Heb je dit wel eens tegen hem gezegd? Zou het echt een keer met hem bespreken, zeg wat er in je omgaat, dan kan hij jou ook makkelijker steunen. Dan kan hij je misschien een beetje 'leiden' tijdens de seks zodat je je wat zekerder voelt. Enneh...waarschijnlijk vind hij je hartstikke sexy.
Echt, maak het bespreekbaar
maandag 15 november 2010 om 08:38
Beste Snowcherry,
Er spelen dus twee dingen.
Aan de ene kant ben jij preuts opgevoed en aan de andere kant heeft hij als kind ook het nodige meegemaakt (sexueel misbruik). Dus het ligt niet alleen aan jou of alleen aan hem. Dus zoek niet een “schuldige”.
Klinkt alsof jullie sexuele relatie een beetje is “ingeslapen”. Omdat jullie al een tijdje bij elkaar zijn wordt het tijd voor een (ver)nieuwe start. Omdat jij het probleem hier hebt aangekaart zou ik zeggen: probeer bij jezelf te beginnen. Probeer je een beetje te verzetten tegen je opvoeding en ga je niet schuldig voelen.
Ook al is het misschien moeilijk, probeer eens “de verleidelijke vrouw” voor je vriend te zijn. Ook al is dat misschien in jou ogen zelfs een beetje “sletterig”. In je relatie mag dat best hoor en hoef je je echt niet voor te schamen. Speel de verleidelijke vrouw. Vertel hem dat je graag met hem nieuwe dingen wil uitproberen. En voel je je dan “porno”, dan moet dat maar. Probeer die angstdrempel over te gaan. Voor jou gelijk een mooie oefening om met het preutse verleden af te rekenen.
Ook qua kleding zou je het wat pikanter kunnen aanpakken om het plaatje compleet te maken. Verwen jezelf bij de kapper en neem een nieuwe coupe.
Kort samengevat: Een zelfbewuste sexy verleidelijke vrouw die “in” is voor een “ontdekkingsreis” op “vernieuwd” erotisch gebied.
Ik denk dat je je vriend hiermee ontzettend gaat verrassen en hij dat geweldig zal vinden. Ik hoop, en denk, dat je vriend dan ook veel meer initiatief gaat vertonen naar jou toe.
Hiermee zal je, denk ik, meer bereiken dan met het zoeken van “hulp” via de huisarts. Dat is gelijk zo confronterend. Als niets meer helpt kan je dat altijd nog doen. Maar pas als laatste als al het andere niet helpt. Persoonlijk denk ik gewoon dat jullie sexuele relatie een beetje is ingedut. Door een paar dingen te veranderen (taboe doorbreken) bereik je vaak al een heleboel.
Snowcherry, ik hoop dat je succes gaat boeken en dat jullie weer helemaal opbloeien in de relatie.
Vriendelijke groet van Dave.
Er spelen dus twee dingen.
Aan de ene kant ben jij preuts opgevoed en aan de andere kant heeft hij als kind ook het nodige meegemaakt (sexueel misbruik). Dus het ligt niet alleen aan jou of alleen aan hem. Dus zoek niet een “schuldige”.
Klinkt alsof jullie sexuele relatie een beetje is “ingeslapen”. Omdat jullie al een tijdje bij elkaar zijn wordt het tijd voor een (ver)nieuwe start. Omdat jij het probleem hier hebt aangekaart zou ik zeggen: probeer bij jezelf te beginnen. Probeer je een beetje te verzetten tegen je opvoeding en ga je niet schuldig voelen.
Ook al is het misschien moeilijk, probeer eens “de verleidelijke vrouw” voor je vriend te zijn. Ook al is dat misschien in jou ogen zelfs een beetje “sletterig”. In je relatie mag dat best hoor en hoef je je echt niet voor te schamen. Speel de verleidelijke vrouw. Vertel hem dat je graag met hem nieuwe dingen wil uitproberen. En voel je je dan “porno”, dan moet dat maar. Probeer die angstdrempel over te gaan. Voor jou gelijk een mooie oefening om met het preutse verleden af te rekenen.
Ook qua kleding zou je het wat pikanter kunnen aanpakken om het plaatje compleet te maken. Verwen jezelf bij de kapper en neem een nieuwe coupe.
Kort samengevat: Een zelfbewuste sexy verleidelijke vrouw die “in” is voor een “ontdekkingsreis” op “vernieuwd” erotisch gebied.
Ik denk dat je je vriend hiermee ontzettend gaat verrassen en hij dat geweldig zal vinden. Ik hoop, en denk, dat je vriend dan ook veel meer initiatief gaat vertonen naar jou toe.
Hiermee zal je, denk ik, meer bereiken dan met het zoeken van “hulp” via de huisarts. Dat is gelijk zo confronterend. Als niets meer helpt kan je dat altijd nog doen. Maar pas als laatste als al het andere niet helpt. Persoonlijk denk ik gewoon dat jullie sexuele relatie een beetje is ingedut. Door een paar dingen te veranderen (taboe doorbreken) bereik je vaak al een heleboel.
Snowcherry, ik hoop dat je succes gaat boeken en dat jullie weer helemaal opbloeien in de relatie.
Vriendelijke groet van Dave.
maandag 15 november 2010 om 17:07
Dankje, Dave. Ik ga het vanavond eens proberen. Eigenlijk neem ik het me de afgelopen maand al bijna iedere avond voor om eens gewoon te DOEN in plaats van zo na te denken, maar ik kom steeds maar niet tot actie. Wie weet lukt het vanavond.
Ik moet zelf gewoon wat spontaner worden..
We hebben er al vaak over gepraat trouwens, en toen heeft hij dus duidelijk gemaakt wat hij verlangt van mij. Ik bedacht me trouwens nog iets, dat ik sinds ik ziek ben ook niet meer kan klaarkomen, terwijl hij altijd erg zijn best doet. Zou het daarmee ook te maken kunnen hebben?
In elk geval bedank voor alle reacties, ik ga mezelf wat moed inpraten voor vanavond
Ik moet zelf gewoon wat spontaner worden..
We hebben er al vaak over gepraat trouwens, en toen heeft hij dus duidelijk gemaakt wat hij verlangt van mij. Ik bedacht me trouwens nog iets, dat ik sinds ik ziek ben ook niet meer kan klaarkomen, terwijl hij altijd erg zijn best doet. Zou het daarmee ook te maken kunnen hebben?
In elk geval bedank voor alle reacties, ik ga mezelf wat moed inpraten voor vanavond
