Seks
alle pijlers
Klein probleem
maandag 31 augustus 2009 om 11:41
Hoi allemaal
Lees al geruime tijd mee op dit forum, maar zit nu zelf toch ook even met een klein ‘probleempje’. Sinds een aantal maanden heb ik een nieuwe vriend waar het heel goed mee klikt. We zitten op dezelfde lijn, doen veel dingen samen, wonen ook maar een straat van elkaar.. alles loopt goed. Zijn neef heeft een 6-tal maanden geleden zelfmoord gepleegd en hij was daar in het begin van onze relatie ook nog heel fel mee bezig. In die eerste weken van de relatie, waren we seksueel wel heel actief. Hij nam initatief, ik ook, het spetterde, er was passie, kortom, alles ok. Op een bepaald moment heeft hij om rust gevraagd. De zelfmoord van zijn neef en aantal andere zaken maakten dat hij zich niet kon geven. Ik heb hem toen volledige rust gegeven en na een 2-tal weken is het allemaal in orde gekomen. Maar nu mijn probleem, sinds dan hebben we amper seks. De eerste weken was hij emotioneel niet echt met me verbonden maar lukte de seks wel. Nu hebben we geestelijk zo een goeie band, maar komt er amper seks aan te pas.
Ik durf het onderwerp niet goed aankaarten omdat ik er op dit moment ook geen zwaar beladen zaak wil van maken. Kan het zijn dat hij zich nu onzekerder voelt? We knuffelen elkaar dood, we doen heel veel samen, plannen om volgend jaar te gaan samenwonen, maar ik vraag me af hoe dit komt. Hebben jullie tips hoe ik daar het best mee kan omgaan, of hoe ik hierover een gesprek kan aanknopen zonder hem te kwetsen of in een hoekje te duwen?
Alvast bedankt!!
Groetjes
Lees al geruime tijd mee op dit forum, maar zit nu zelf toch ook even met een klein ‘probleempje’. Sinds een aantal maanden heb ik een nieuwe vriend waar het heel goed mee klikt. We zitten op dezelfde lijn, doen veel dingen samen, wonen ook maar een straat van elkaar.. alles loopt goed. Zijn neef heeft een 6-tal maanden geleden zelfmoord gepleegd en hij was daar in het begin van onze relatie ook nog heel fel mee bezig. In die eerste weken van de relatie, waren we seksueel wel heel actief. Hij nam initatief, ik ook, het spetterde, er was passie, kortom, alles ok. Op een bepaald moment heeft hij om rust gevraagd. De zelfmoord van zijn neef en aantal andere zaken maakten dat hij zich niet kon geven. Ik heb hem toen volledige rust gegeven en na een 2-tal weken is het allemaal in orde gekomen. Maar nu mijn probleem, sinds dan hebben we amper seks. De eerste weken was hij emotioneel niet echt met me verbonden maar lukte de seks wel. Nu hebben we geestelijk zo een goeie band, maar komt er amper seks aan te pas.
Ik durf het onderwerp niet goed aankaarten omdat ik er op dit moment ook geen zwaar beladen zaak wil van maken. Kan het zijn dat hij zich nu onzekerder voelt? We knuffelen elkaar dood, we doen heel veel samen, plannen om volgend jaar te gaan samenwonen, maar ik vraag me af hoe dit komt. Hebben jullie tips hoe ik daar het best mee kan omgaan, of hoe ik hierover een gesprek kan aanknopen zonder hem te kwetsen of in een hoekje te duwen?
Alvast bedankt!!
Groetjes
maandag 31 augustus 2009 om 12:07
maandag 31 augustus 2009 om 12:10
We hebben er wel altijd over gepraat tot een paar weken terug. De situatie hoe ze nu is, is niet ideaal. Ik bedoel hiermee de ruimte voor onszelf. Zowel hij als ik zijn door omstandigheden even terug thuis moeten gaan wonen. Maar geen van ons beide heeft een deftige plaats voor zichzelf. Hij wijt het hieraan.. En beweert dat het zal beteren als we ons eigen stekje hebben.
maandag 31 augustus 2009 om 12:10
Misschien voelt hij zich op dit moment een beetje depressief wat best begrijpelijk is als je met zoiets wordt geconfronteerd.
Vaak hebben mensen in zo'n situatie niet zo'n behoefte aan seks, dat zal tijd kosten bij de een gaat dat sneller als bij de ander.
Als je het hem vraagt waarom hij minder zin heeft de laatste tijd, denk ik niet dat je hem kwetst.
Vaak hebben mensen in zo'n situatie niet zo'n behoefte aan seks, dat zal tijd kosten bij de een gaat dat sneller als bij de ander.
Als je het hem vraagt waarom hij minder zin heeft de laatste tijd, denk ik niet dat je hem kwetst.
maandag 31 augustus 2009 om 12:16
Denk dat ik er vanavond toch nog maar eens over begin... Hij geeft me niet de indruk depressief te zijn, integendeel. Zo een gevoel had hij wel in het begin, nu is hij net heel ondernemend, opgewekt, heeft energie voor 10. Het is enkel dat punt. Nu is hij wel een redelijk aantal kilo's aangekomen ook de laatste maanden en hij heeft het hier moeilijk mee. Ik hou het erop dat hij onzeker is, maar ja, dat gaat hij volgens mij niet onmiddellijk toegeven. Binnenkort gaat hij ook 2 weken met me mee naar Afrika en hebben we natuurlijk wel tijd voor onszelf. Ben benieuwd of het daar anders gaat zijn. Dus denk ik, begin ik er nu over of bekijk ik het gewoon nog even tot na de vakantie.
maandag 31 augustus 2009 om 12:34
quote:kitty elastic schreef op 31 augustus 2009 @ 12:07:
je bent wel in staat om sex met hem te hebben ? ( nouja nu even niet dan ) maar durft niet dit onderwerp aan te kaarten?? Dat snap ik dus niet. Probeer eens met hem hierover te praten ..
( en ik zou vooral niet gaan samenwonen zolang er nog dingen zijn waarover je niet met hem durft te praten ).misschien is het geen kwestie van 'durven', maar bang zijn hem te kwetsen?? veel mannen klappen dicht als ze worden aangesproken op sex-gerelateerde problemen, zodat de sex minder ipv beter wordt?!
je bent wel in staat om sex met hem te hebben ? ( nouja nu even niet dan ) maar durft niet dit onderwerp aan te kaarten?? Dat snap ik dus niet. Probeer eens met hem hierover te praten ..
( en ik zou vooral niet gaan samenwonen zolang er nog dingen zijn waarover je niet met hem durft te praten ).misschien is het geen kwestie van 'durven', maar bang zijn hem te kwetsen?? veel mannen klappen dicht als ze worden aangesproken op sex-gerelateerde problemen, zodat de sex minder ipv beter wordt?!
maandag 31 augustus 2009 om 12:37
@TO wat is precies de aanleiding dat jullie minder vaak sex hebben?? ik bedoel niet 'de dieper liggende oorzaak', maar; neemt hij minder vaak initiatief, of neem jij even vaak initiatief, maar wijst hij je af?? als jij wél initiatief neemt, maar wordt afgewezen, misschien kun je op dat moment (subtiel) vragen waarom hij geen zin heeft, zonder het enorm op te blazen??
maandag 31 augustus 2009 om 13:10
Het is vooral hij die minder initiatief neemt... Hij komt wel tegen mij aan geleund, masseert me, knuffelt me, geeft genoeg affectie, maar als ik dan denk dat het verder zal gaan, stopt het ineens. Ikzelf neem nu idd minder initiatief omdat ik een beetje bang geworden ben. Echt afwijzen doet hij niet. En zoals je zegt, het is niet van niet durven praten maar gewoon dat ik hem niet wil kwetsen, want ik kan heel erg eerlijk tegen hem zijn in alles.
We hebben echt een gezellige, goede relatie... zijn ook dolverliefd, en wil dan ook vermijden dat het hierop stuk loopt. Maar zoals ik al zei, we hebben geen ideale situatie. Hij woont nu bij zijn opa van 95 jaar in, waar hij de zorg voor draagt. De kamer waar hij op slaapt is absoluut totaal ongezellig en verouderd. En ikzelf heb niet eens een eigen kamer meer bij me thuis. Daarom dat er al zo snel gepraat wordt over samenwonen en dergelijke. Hij zegt dat het echt te maken heeft met de ruimte. Ik kan me nu wel voorstellen dat het geen leuk idee is om seks te hebben als je opa van 95 een kamer eronder ligt.
We hebben echt een gezellige, goede relatie... zijn ook dolverliefd, en wil dan ook vermijden dat het hierop stuk loopt. Maar zoals ik al zei, we hebben geen ideale situatie. Hij woont nu bij zijn opa van 95 jaar in, waar hij de zorg voor draagt. De kamer waar hij op slaapt is absoluut totaal ongezellig en verouderd. En ikzelf heb niet eens een eigen kamer meer bij me thuis. Daarom dat er al zo snel gepraat wordt over samenwonen en dergelijke. Hij zegt dat het echt te maken heeft met de ruimte. Ik kan me nu wel voorstellen dat het geen leuk idee is om seks te hebben als je opa van 95 een kamer eronder ligt.
maandag 31 augustus 2009 om 13:27
het idee van littlemissvixen is een goed idee!
want hij zegt zelf dat het komt dat jullie niet samen een eigen stekje hebben om sex te kunnen hebben.
verder zegt hij ook dat hij ermee zit dat hij wat kilo's is aangekomen. het kan zijn dat hij zich niet zo aantrekkelijk voelt op het moment. als ik mij, door welke reden dan ook, wat minder aantrekkelijk voel, heb ik ook iets minder zin in sex... ik moet mij wel sexy voelen!
en het zorgen voor zijn opa kan ook wel wat stress meebrengen. ook dat kan een libido-killer zijn.
dus plan dat weekendje, en praat er dan over met elkaar.
want hij zegt zelf dat het komt dat jullie niet samen een eigen stekje hebben om sex te kunnen hebben.
verder zegt hij ook dat hij ermee zit dat hij wat kilo's is aangekomen. het kan zijn dat hij zich niet zo aantrekkelijk voelt op het moment. als ik mij, door welke reden dan ook, wat minder aantrekkelijk voel, heb ik ook iets minder zin in sex... ik moet mij wel sexy voelen!
en het zorgen voor zijn opa kan ook wel wat stress meebrengen. ook dat kan een libido-killer zijn.
dus plan dat weekendje, en praat er dan over met elkaar.
maandag 31 augustus 2009 om 13:30
Ja, dat hebben we 3 weken geleden gedaan en toen was het idd allemaal tip top in orde... kan natuurlijk moeilijk elk weekend een hotel gaan boeken é Het is nu weeral 2 weken geleden en daar heb ik het toch wel erg moeilijk mee... Op den duur ga ik gaan denken dat het aan mezelf ligt, al weet ik diep van binnen dat dat niet zo is. Ik vrees dat het een combinatie van is. Onzekerheid en dan de situatie die niet helemaal is zoals ze zou moeten zijn. Plus dat ik weet dat hij normaal iemand is met een nogal vrij hoog libido, dus dat ik vraagtekens heb, lijkt me logisch. Ach, ik zal het nog een aantal weken aanzien. Binnen 6 weken vertrekken we naar Afrika, hij blijft dan 2 weken bij me en ik blijf nog 2 weken langer.
maandag 31 augustus 2009 om 13:46
@Rary: Ja, hij klaagt idd continu over zijn buikje dat hij ondertussen ontwikkeld heeft. Ik blijf maar herhalen dat ik er geen probleem mee heb, maar ja, het zal tussen zijn oren zitten dus kan ik weinig aan doen. Denk dat het een kwestie van geduld is, heb ook wel al gemerkt dat hij na een tijdje uit zichzelf wel meestal zegt wat er scheelt.
Ik stoor er mij niet altijd aan, maar meestal weegt het zwaar na het weekend omdat ik dan bij hem blijf slapen (in de ongezellige kamer) en als er dan tegen maandagochtend geen vuurwerk geweest is, dan ben ik toch behoorlijk in de war. Moesten we nu al jaren samenzijn zou ik nog zeggen, maar na enkele maanden vind ik dit toch een probleem. En vaak zegt hij al grappend dat hij iets 'moet' goedmaken, dus hij beseft het wel, maar lacht het weg...
Ik stoor er mij niet altijd aan, maar meestal weegt het zwaar na het weekend omdat ik dan bij hem blijf slapen (in de ongezellige kamer) en als er dan tegen maandagochtend geen vuurwerk geweest is, dan ben ik toch behoorlijk in de war. Moesten we nu al jaren samenzijn zou ik nog zeggen, maar na enkele maanden vind ik dit toch een probleem. En vaak zegt hij al grappend dat hij iets 'moet' goedmaken, dus hij beseft het wel, maar lacht het weg...
woensdag 2 september 2009 om 20:00
Ik denk dat ik de situatie andersom heb kunnen bekijken. Mijn vriend en ik hebben al anderhalf jaar, ik heb het afgelopen half jaar redelijk wat voor de kiezen gehad en daarbij telden we de tijd af tot hij voor een lange tijd naar het buitenland ging.
We hadden altijd heel veel seks, misschien zelfs een beetje veel Maar de afgelopen drie maanden voor hij wegging had ik amper meer zin. Misschien om al een beetje afstand te nemen van hem. We hebben het besproken ik vond het geen probleem dat hij er over begon. Zelf voelde ik me behoorlijk schuldig.
Wat voor jou misschien ook al kan helpen is om de ongezellige kamer wat gezelliger te maken. Zet een paar kaarsjes neer, hang een poster op of een leuke sprei dit soort dingen. Je zegt dat je alles kunt bespreken met hem maar wat is dan precies het probleem om dit te bespreken? Je kunt vast wel een manier vinden om het te bespreken zonder hem te kwetsen, of begin te vertellen waarom je het moeilijk vindt om dit te bespreken.
In ieder geval veel succes!
We hadden altijd heel veel seks, misschien zelfs een beetje veel Maar de afgelopen drie maanden voor hij wegging had ik amper meer zin. Misschien om al een beetje afstand te nemen van hem. We hebben het besproken ik vond het geen probleem dat hij er over begon. Zelf voelde ik me behoorlijk schuldig.
Wat voor jou misschien ook al kan helpen is om de ongezellige kamer wat gezelliger te maken. Zet een paar kaarsjes neer, hang een poster op of een leuke sprei dit soort dingen. Je zegt dat je alles kunt bespreken met hem maar wat is dan precies het probleem om dit te bespreken? Je kunt vast wel een manier vinden om het te bespreken zonder hem te kwetsen, of begin te vertellen waarom je het moeilijk vindt om dit te bespreken.
In ieder geval veel succes!
donderdag 3 september 2009 om 13:06
Dank je wel Mathilde
Dit weekend gaan we het gezellig maken. We gaan shoppen zaterdag, dan gaan we 's avonds samen koken, filmpje kijken en we hebben massage-olie gekocht... het ziet er dus veelbelovend uit. We hebben het erover gehad en ik hoef me absoluut geen zorgen te maken. Het ligt zeker niet aan mij, ook niet aan een of andere onzekerheid van zijn kant uit, het is gewoon onze situatie momenteel. Maar weet je en dat vind ik wel mooi. Omdat wij nu dagelijks leuke dingen samen doen, al is het soms maar voor een uurtje en dan terug elk naar zijn eigen bed, leren we elkaar natuurlijk nog beter kennen. En zoals we beide zeggen: we hebben iets om naar uit te kijken als we volgend jaar januari/februari op zoek gaan naar een eigen stekje. Eindelijk ongestoord van elkaar genieten...
Dus ik bekijk het even en denk dat we hier wel uitkomen hoor. Het is een tijdelijk 'probleem' buiten onze wil om denk ik.. En binnen 5 weken samen op vakantie gaat ook al een verademing zijn.. Ik tel de dagen af.
Dit weekend gaan we het gezellig maken. We gaan shoppen zaterdag, dan gaan we 's avonds samen koken, filmpje kijken en we hebben massage-olie gekocht... het ziet er dus veelbelovend uit. We hebben het erover gehad en ik hoef me absoluut geen zorgen te maken. Het ligt zeker niet aan mij, ook niet aan een of andere onzekerheid van zijn kant uit, het is gewoon onze situatie momenteel. Maar weet je en dat vind ik wel mooi. Omdat wij nu dagelijks leuke dingen samen doen, al is het soms maar voor een uurtje en dan terug elk naar zijn eigen bed, leren we elkaar natuurlijk nog beter kennen. En zoals we beide zeggen: we hebben iets om naar uit te kijken als we volgend jaar januari/februari op zoek gaan naar een eigen stekje. Eindelijk ongestoord van elkaar genieten...
Dus ik bekijk het even en denk dat we hier wel uitkomen hoor. Het is een tijdelijk 'probleem' buiten onze wil om denk ik.. En binnen 5 weken samen op vakantie gaat ook al een verademing zijn.. Ik tel de dagen af.
