Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?

17-03-2013 19:15 2437 berichten
Hallo allemaal,



Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.

Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.

Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?

Schrijf het hier van je af!



Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend



Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.

Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.



Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:

Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
Alle reacties Link kopieren
@justbored42 Als ik mijn vriendinnen moet geloven (op eentje na), hebben ze meerdere malen per week seks met hun partner. Sommigen zelfs elke dag. Ik denk dus niet dat vrouwen met een hoger libido zeldzaam zijn. Zelf zou ik liefst elke dag seks hebben, maar mijn vriend heeft blijkbaar genoeg aan 1x per maand/drie weken (ik heb het serieus de afgelopen maanden bijgehouden). Wel lees ik op forums juist vaak dat mannen voor hun behoefte te weinig seks hebben met hun partner i.p.v. andersom.
Ook ik wilde even reageren op justbored42.



Heel ironisch, maar jouw posting komt deels overeen met mijn gedachten. En ik ben een vrouw. Ik heb een moeizame relatie gehad met een man die nauwelijks seks kon/wilde hebben. Ach, je zult die misère wel gelezen hebben. Het tast je zelfvertrouwen en gevoel van aantrekkelijk zijn behoorlijk aan kan ik je zeggen.



Ook ik worstel wel eens met het idee dat ik zoals jij het zegt "de heilige graal" zoek. Aan de ene kant hoor je dat er genoeg mannen zijn van in de 40 die nog regelmatig zin hebben in seks en ik niets teveel wil, maar er is ook een andere kant die beweert dat veel mannen boven de 40 veel minder zin hebben en het wel een beetje gehad hebben met de seks. Is jouw leeftijd trouwens 42 zoals in je nick als ik vragen mag?



pinnie, jij zit ook in een relatie waarin seks zeer sporadisch voorkomt. Ik hoop voor je dat het niet minder zal worden dan 1 keer per maand/3 weken. En o vreselijk. Ik was op den duur ook zo geobsedeerd door seks dat ik het bij ging houden in mijn agenda. In geheimschrift dan wel, want ik was als de dood dat mijn vriend er per ongeluk achter zou komen. Zijn libido was hierdoor zeer waarschijnlijk ook naar beneden gekelderd.
Alle reacties Link kopieren
@loreley12 Ik hoop het ook niet, maar ben er wel bang voor. De keren dat we seks hebben is het eigenlijk meestal op mijn initiatief. Ik heb dan steeds het gevoel dat hij er in mee gaat, omdat het maar weer eens moet. Mijn vriend heeft geen psychische klachten en geen stress, dus ik weet na al die jaren nog niet waar het aan ligt. Hij zegt niet op mij uitgekeken te zijn en dat hij seks nog steeds fijn vindt. Ik denk wel regelmatig aan vreemdgaan, maar vind de mannen minder aantrekkelijk dan mijn eigen vriend en wil onze relatie hiermee ook niet verpesten.



Ik vroeg hem gisteren nog hoe het zou gaan als ik zwanger word. Dan wil hij misschien helemaal geen seks vanwege het kindje in de buik (vindt hij een rare gedachte) en na de bevalling uit angst dat mijn vagina niet goed herstelt. Dat wordt dus waarschijnlijk een seksloos jaar... Zucht. Ik wil niet het gevoel hebben dat hij alleen mijn maatje of bijna als een broer voor me is. Ik mis die passie en vonken heel erg. Als ik een film kijk, of op straat koppeltjes klef zie doen voel ik al een steek van jaloezie en verdriet. We hebben nooit spontane seks.
Lastig hoor, pinnie. Ik begrijp je dilemma en de daarbij behorende gevoelens maar al te goed. Alles wat je schrijft had ik ook nog kunnen schrijven toen ik nog in een relatie zat. Heeft jouw vriend altijd dit libido gehad trouwens?

In dat geval vrees ik dat er weinig zal veranderen.
Alle reacties Link kopieren
loreley12 nee, het eerste jaar hadden we bijna elke dag seks en dat werd geleidelijk minder. Eigenlijk veranderde het vooral toen we gingen samenwonen. Waarom is jouw relatie uit gegaan? Ook om deze reden? Ik ga elke dag even een paar berichten uit deze topic lezen, zijn er nogal wat
Alle reacties Link kopieren
@lorely12: ik heb wat items van je doorgelezen en moet idd zeggen dat ons verhaal wel erg veel overeenkomsten heeft. Mijn partner was ook altijd moe en daardoor kwam "het" er ook vaak niet van. Ik vind sex bijvoorbeeld heel fijn als afsluiting van een hele leuke avond of dag...zeg maar de kers op de taart. Als je dan een partner hebt die altijd moe is of geen zin heeft dan raak je gefrustreerd. Je wil niet vreemd gaan maar merkt op een gegeven ogenblik wel dat er iets toch niet goed zit in de relatie. Het nadeel van een hoger libido zoals wij hebben is dat je sex in een relatie erg gaat missen en wanneer de relatie dan voorbij is zit je met de vraag: vind ik eigenlijk nog wel iemand die ook op dat vlak bij mij past.



Je wil geen vriendin waar al 50 mannen op hebben gelegen maar je wil ook niet iemand die je wel ontzettend leuk vind maar waar je na een tijdje wat betreft sex weer op een dood spoor zit. Je duikt ook niet zomaar de kroeg in want ik ben niet van de ONS. En wat betreft mannen boven de 40...helaas is het in veel gevallen toch echt wel dat die veel minder actief zijn. Als ik zo om mij heen de verhalen hoor over 40-ers (mannen dan) dan is het maar erg saai op sexgebied, een uitzondering altijd daargelaten. Ik ben daarentegen voor mijn gevoel veel jeugdiger en ondernemender dus misschien dat het daar wel aan ligt. Ik zit 's-avonds nog niet met een brilletje op in mijn favoriete leunstoel mijn krantje te lezen...ik wil genieten :-)



@pinnie...dat je in het begin elke dag sex hebt is redelijk normaal omdat er dan enorm veel vlinders zijn die je een heel fijn gevoel geven waardoor je ook veel energie hebt. Het gaat er echter om hoe ben je zelf op den duur in een relatie en hoe liggen je behoeften. Heb jij na een relatie van 4 jaar nog steeds veel behoefte en je partner niet dan ga je dit toch wel missen en kun je dit niet opzij zetten dan komt het op den duur toch tussen jullie in te staan. Bovendien heb jij het over denken over vreemdgaan en zwanger worden. Dit lijkt me niet echt een juiste combinatie. Ik denk dat jullie op sexueel gebied niet zo goed bij elkaar passen als ik je reactie zo lees. Het moet juist fantastisch zijn om spontane sex te hebben en bijvoorbeeld niet standaard alleen op zondagmorgen. Wat maakt het uit als je ergens bent en het eigenlijk niet "kan" maar dat je elkaar toch lekker opwind...heerlijk toch! Wel moet je een keuze maken want anders houd je je vriend aan het lijntje en dat zal ook niet de bedoeling zijn. Heb je een hoog libido en hij niet dan loopt het op den duur toch mis....je blijft die behoefte houden en alleen maar handwerk is ook niet alles



Ik hoop dat je er wat aan hebt Pinnie....ik heb met dit probleem ook jaren gekampt. @loreley12....ik heb je even een prive-berichtje gestuurd...
Het gaat bij ons al iets beter, maar verleiden zal mijn vrouw me nooit. In het begin van ons huwelijk, toen heeft het dat wel een of twee keer gedaan. Het is gewoon iets dat niet bij haar past. Ik heb het nog steeds af en toe moeilijk,dat is zeker waar. Vroeger hield ik dat voor mezelf en ging ik zitten broeden en piekeren. Dat maakte het gevoel van frustratie en woede en teleurstelling alleen maar groter. Nu praten we er telkens over, wanneer ik de frustratie weer voel groeien dan ga ik naar mijn vrouw toe en deel ik dat met haar. Niet op een beschuldigende manier maar open. Dat helpt ons enorm. Ik weet dat mijn vrouw ook heel erg worstelt met haar verlaagde libido. Mijn frustratie is daarmee niet helemaal weggenomen maar het is dragelijk.



@pinnie, als je twijfelt aan je relatie, begin dan ajb niet aan kinderen. Er zijn zoveel gevallen waarin men gedacht/gehoopt had dat kinderen de relatie zouden versterken, maar ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat kinderen juist extra druk op de relatie zetten. Je relatie moet sterk zijn en je moet er zeker niet aan twijfelen als je samen besluit om je kinderwens in te vullen.
Hè 1intern3t, het blijft een strijd. Ik heb heb weliswaar nu geen seksuele relatie, maar ik ben wel blij dat ik die strijd niet meer hoef te voeren. Constant je maar afvragen wanneer 'het" weer eens zal gebeuren. En hoe gek ook, mijn ex was een lekker ding om te zien en dan is het juist des te frustrerender als er wéér niets gebeurt, want moe, geblokkeerd, blèèh.



Dat vind ik ook het meest irritante aan een relatie met iemand met een extreem laag libido. Een ietwat lager libido hoeft geen probleem te zijn. Zelfs met 1 keer in de 2 weken zou ik tevreden kunnen zijn, maar ik heb het dan ook over een partner die nauwelijks of geen seks wil. Àlles, maar dan ook àlles hangt van de grillen van die persoon af en daar kon/kan ik écht niet meer tegen. Ik werd er echt gespannen door. Dan heb ik nu veel meer rust in mijn ziel.



Maar knap natuurlijk, 1intern3t, als jij het kunt handelen. Mijn ex was natuurlijk ook een extreem iemand.



pinnie, ik kan me ook vinden in 1intern3t's posting dat je je wel moet afvragen of je kinderen wil met je vriend. Een kind kan ook een drastische verandering met zich meebrengen. Ik denk eerlijk gezegd dat het seksleven met een persoon die al zo moeilijk met seks is alleen maar dramatischer gaat worden naarmate je een kindje hebt. In het begin zul je ook wel minder zin hebben en bezig zijn met de baby, maar wat gebeurt er als jouw zin weer opbloeit? Ik denk niet dat je partner dan met je mee gaat als het nu al zo karig is.
Alle reacties Link kopieren
Even voor de duidelijkheid: Ik heb nergens gezegd dat ik nu kinderen wil het is voor ons al jaren gewoon 1 van de onderwerpen waar we over praten. Misschien over enkele jaren wel, maar we zijn er allebei nog niet aan toe. Vreemdgaan is ook gewoon een idee en fantasie, daar is toch niets mis mee? Hoef niet meteen een vrome huismiep te worden omdat hij geen zin heeft, ik flirt er bijvoorbeeld nog gewoon lekker op los als ik dat wil.
Alle reacties Link kopieren
Ook ben ik absoluut niet van plan om uit elkaar te gaan en hem in de steek te laten om zo'n reden, ik neem zulke adviezen van mijn vriendinnen altijd met een flinke schep zout. Niemand begrijpt jouw situatie beter dan jij zelf. Ik ben echt niet zo naïef dat ik een kind neem om mijn relatie een boost te geven. Bedoel het trouwens niet boos, maar zo'n persoon ben ik echt niet.
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal!!

Ik ben ook nieuw op het forum.

Ik heb alles een beetje meegelezen en heb toch besloten om mijn verhaal met jullie te delen..

Ik ben een meid van 22 en mijn vriend is 27..

In het begin van onze relatie was de seks ''geweldig"

Ik had niet zoveel bed partners gehad maar mijn huidige vriend zou ik echt nooit meer kwijt willen wat dat betreft..

Alleen is het echt sterk afgenomen.. Van zijn kant..

En ik voel me heeeel erg onzeker en verdrietig..

We hebben nu 2 jaar een relatie en het is nu al de laatste 6-8 maandenheel erg weinig..

En dan bedoel ik echt 4 of 6 weken niet dan 1 dag wel en dan weer 2 weken niet etc en ik heb hierover wel met hem proberen te praten

Maar hij zegt dat hij moe is..

Ik heb t echt geprobeerd om aandacht van hem te krijgen en vragen en hij heeft me nu zo vaak afgewezen dat ik het gewoon niet meer durf..

Knuffelen wil hij ook nooit en als ik hem al een kus wil geven zegt hij

Nou ... Ga weg geen zin in hoor..

En zo ook met knuffelen Enzo

Ik had laatst een nieuw lingerie setje gekocht en toen zei ik

Kijk voor jou schat mooi he zal ik hem even aan doen

(Met de hoop dat die enthousiast was natuurlijk)

Hij kijkt en zegt : o leuk

Nou toen was ik alweer beledigt en dacht ik nou laat maar weer hoor..

Pfff

Ik ben zo onzeker en heb dit ook meerdere malen tegen hem gezegt

Dat ik het ook nodig heb dat hij eens iets liefs zegt en mij eens eenkus geeft of knuffelt of wat dan ook daar word ik zo blij mee al..

En ik heb sterk het gevoel dat hij mij dan gewoon niet meer mooi vind of aantrekkelijk..

Want ik kan zien op facebook wat hij allemaal "leuk" vind en op reageert

Op van die porno vrouwen met grote borsten en mooie billen en in hun naakie en of met lingerie..

Dan voel ik mij verdrietig echt heel erg verdrietig..

Dan zeg ik dat tegen hem en dan zegt hij doe niet zo jaloers???

Dus dan ligt het weer aan mij volgens hem..

Ik mis seks echt en ik vind het niet normaal voor een man van 27 die weinig tot geen seks met zijn vriendin wilt.. Of Zie ik dit verkeerd?

Snap dat het soms bij mannen ook niet lekker zit Enzo allemaal maar dat het nu al zo lang duurt?..

Ik verlang echt naar complimentjes en intimiteit dat het me opbreekt

Mijn vriend zegt dan ja dan zoek je toch lekker iemand die de hele dag met je gaat zitten knuffelen ik ben niet zo.

Maar hij was wel zo in het begin en ik vraag ook niet aan hem om dat de hele dag te doen maar een kusje of een knuffel is dat teveel gevraagd?



Ik ging gister bij hem op bed liggen en ik had wel erg zin dus ik ging hem kriebelen en strelen en toen ik daar even kwam ..

Slaat hij mijn hand weg ik ben gelijk weer naar beneden gegaan en ik noest wel weer een traantje laten..

Wij wonen wel samen trouwens..

Maar ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen voel mij radeloos???

Hij werkt ook niet hij is werkeloos dus waarvan is hij dan zo moe

Om geen seks met mij te hebben? Hij gaat wel laat slapen en slaapt tot sochtends 9 of 10 uur maar alsnog...



Helppppp :(
Up voor de seksloze maisjes.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Desie, dat is een nare situatie waar jullie in zitten, en je bent nog zo jong. Ik zou dit niet te lang volhouden als ik jou was, dat is een slecht begin van je 'relatie-leven'. Het lijkt ook niet iets wat vanzelf over zal gaan.



Als ik je zo lees komen er twee dingen bij me op: is je vriend door zijn werkeloosheid soms depressief? Altijd moe, ongezellig, lang in bed liggen, het klinkt er een beetje naar. Als dit zo is, ben je nog niet uit de problemen, want dan zal hij zelf moeten inzien dat hij een probleem heeft en daar iets aan moeten doen. Dat is voor depressieve mensen vaak heel moeilijk, maar het leven met een depressieve partner is op den duur onmogelijk. Misschien kun je hem zo ver krijgen dat hij eens met de huisarts gaat praten of met een andere deskundige. Hij zal zelf zijn leven toch ook wel niet zo feestelijk vinden momenteel, of denk je van wel?



Het andere waar ik aan moet denken is: je zegt dat hij in het begin van jullie relatie wel knuffelig en lief was, maar nu niet meer. Als je hem daar op aanspreekt zegt hij: ik ben gewoon niet zo. Kan het zijn dat dit waar is, maar dat het in het begin door de verliefdheid anders leek? Dan is dit, wat je nu ziet, hoe je vriend 'echt' is. Daar zul je het dan de rest van je leven mee moeten doen, en als ik je zo hoor lijkt me dat niet leuk en niet goed voor je.



Allebei niet heel goed nieuws, maar misschien helpt het je om uit je radeloosheid te komen. Veel sterkte ermee.
Alle reacties Link kopieren
Ik (man) heb deze topic gelezen aangezien mijn vrouw en ik met een soortgelijke situatie te maken kregen. Ik stoor me een beetje aan de “het verandert nooit” opmerkingen en het effect dat dat wellicht heeft op een aantal lezers.



Kinderen, stress en medische oorzaken hebben er in mijn relatie ook voor gezorgd dat de sex minder en eenzijdiger werd. Het aantal afwijzingen nam steeds meer toe, de interesse af en de stijl veranderde naar een situatie dat mijn vrouw het toeliet maar er zelf zo weinig mogelijk energie in wilde steken. Het toppunt werd bereikt toen ik weken voorafgaand aan een weekend weg al op voorhand werd afgewezen.



Het had in mijn ogen geen zin op verwijten te uiten maar heb puur uitgelegd hoe ik me in de huidige situatie voelde en hoe bepaalde zaken daar invloed op hadden. Opmerkingen, gedachteloos- afwezigheid, houding, waardering kunnen bij een partner frustratie, niet gewild voelen veroorzaken. Ik heb haar laten wachten met reageren tot ik het idee had dat de boodschap was binnengekomen. Daarna zijn we een open emotioneel gesprek aangegaan, wat inmiddels bijna een jaar geleden was.



De oplossing ligt niet in een gesprek op zich maar maakt het voor de partner wel duidelijk dat er iets moet veranderen. Het afgelopen jaar hebben we meer tijd voor rust en ontspanning gezorgd en een aantal zelfhulpboeken gelezen. Een van de meest behulpzame boeken voor ons was Passionate Marriage. Veranderen gaat niet vanzelf, niet van de een op andere dag en met pieken en dalen. Maar het kan wel.



-Wend je onvrede niet (alleen) af op je partner maar geef aan hoe jij je voelt en wat je zelf wil

-Houd vast aan je eigen zelfbeeld, wensen en probeer die niet te laten bepalen door je partner

-Maak meer connectie door elkaar aan te kijken, te praten, te voelen



Een jaar geleden kwam de eerste’ wat duurt het lang zucht’ al na 10 minuten maar inmiddels zijn er zelfs multi orgastische sessies. We zijn nog steeds niet waar we willen zijn, wat beter is dan het ooit geweest is.



Het is niet makkelijk, vereist dat je emotioneel groeit en het is absolute onzin dat mensen iets niet kunnen veranderen als de wederzijdse wil er is.
Alle reacties Link kopieren
quote:justbored42 schreef op 24 november 2013 @ 22:11:Ik houd ervan een vrouw helemaal te verwennen, in de watten te leggen en te beminnen. Daarna komen vaak pas mijn eigen behoeftes :-)... Nu zie ik wel online datingsites maar vaak heb ik het idee dat de helft van de profielen nep zijn. Ik hoop een vrouw te treffen met eenzelfde libido als ik heb (gewoon fijn enkele keren per week sex) of ben ik nu op zoek naar de heilige graal. De meeste dames hier hebben een aardig libido en klagen meer over dat van hun partner, bij mij is het echter andersom: ik ben nooit te moe en het is nooit te laat om lekker te sexen. Ik vraag mij af: ben ik nu op zoek naar een zeldzame soort vrouw of heb ik in het verleden gewoon pech gehad met mijn partners met een laag libido? Ik ben benieuwd naar jullie reacties



justbored42, ik herken dit wel.. Ik wil mijn vriendin ook dagelijks verwennen en vervolgens ik zelf pas. Mijn vriendin is niet zo in to seks en hoeft dit dus niet dagelijks. 't is zo dat als zei niet wil het niet gaat gebeuren.. Na lange tijd heb ik mij hier bij neergelegd en bedacht dat er mannen zijn die het nog erger hebben.



Sinds ik dat doe kan ik ook meer genieten van enkel een avondje knuffelen. Ik denk dat er dan ook weinig vrouwen zijn die net zo vaak willen als een man.
Alle reacties Link kopieren
quote:genovafiera schreef op 04 december 2013 @ 14:49:

Ik (man) heb deze topic gelezen aangezien mijn vrouw en ik met een soortgelijke situatie te maken kregen. Ik stoor me een beetje aan de “het verandert nooit” opmerkingen en het effect dat dat wellicht heeft op een aantal lezers.



<knip>



Het is niet makkelijk, vereist dat je emotioneel groeit en het is absolute onzin dat mensen iets niet kunnen veranderen als de wederzijdse wil er is.



Hoi genovafiera, bedankt voor je bijdrage. Als je het hele topic hebt gelezen, heb je vast ook wel gezien dat bij veel meeschrijvers, waaronder ik, jarenlang alles wat jij noemt (en nog veel meer!) geprobeerd is. En dan mag je misschien op een gegeven moment concluderen dat die wederzijdse wil (of de competentie) er niet is, en dat het dus ook niets wordt.



Natuurlijk moet er eerst worden gepraat en alles uit de kast gehaald. Het boek dat je noemt, staat hier ook op de plank. Gelezen hoor, klonk prima, maar ons hielp het niet omdat het lage libido bij mijn partner niet aan veranderbare externe omstandigheden lag, maar aan wie/hoe hij is. Wat inderdaad nooit gaat veranderen. Als jou dat stoort, sorry, maar mij stoorde het nog veeeeel meer!!
Ik juich de reactie van Genovafiera toe! Ik ben het eens met Ikbeneruit dat wanneer je echt samen er alles aan gedaan hebt en tot de conclusie moet komen dat er een onoverkomelijk probleem is, dan ja, dan zou je misschien conclusies moeten gaan trekken. Maar ik denk ook dat er veel mensen zijn die dit topic lezen en nog aan het begin staan, die de indruk zouden krijgen dat het toch geen zin heeft om het ook maar te proberen want er verandert toch niets. Het kan wel degelijk WEL veranderen, dus geef niet op "until the fat lady sings".



@Desie, jouw verhaal komt op mij ook over als een stevig geval van depressie aan de kant van je partner. Ik heb het zelf ook meegemaakt en het duurt even, zeker de eerste keer dat je zoiets meemaakt, voordat het kwartje valt. Denk je dat je hem bij de huisarts kan krijgen voor een gesprekje?
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de reacties!!

nou ik weet bijn azeker dat ik dit voor elkaar krijg als ik er al over zou beginnen dan zegt hij zoiezo ik ben niet depressief...

Wij kunnen hier al zo moeilijk over praten.. ik wel maar hij kan nooit over zijn gevoelens praten..

Best wel vervelend want ik kan niet voor hem denken maar doe dit wel omdat ik geen antwoorden krijg..

En als hij net zoals nu al langer dan 2 uur weg is dan denk ik

Ben je een ander wijf aan het neuken ofzo dat je mij niks geeft

Word er moe van die gedachtes zo raar en zo ver gaat nu inmijn hoofd van onzekerheid..

Bedankt voor de reacties
Alle reacties Link kopieren
@desie1 Je vriend zal wel weinig zelfvertrouwen hebben omdat hij geen werk meer heeft. Ik hoop voor je dat hij werk vindt en zich beter gaat voelen. Misschien heeft het passief zijn ook een negatieve invloed op zijn libido, ik herken dat een beetje aan mijn eigen vriend. Hij sport niet en als hij vrij is zit hij uren te gamen. Ik heb voorzichtig gevraagd of hij eventueel viagra of testosteron (bijv. met gel of pleisters) zou willen proberen, maar dat wil hij niet. Hij zegt wel te gaan sporten en groente te gaan eten. Hopelijk gaat het wat helpen.
Wat een reacties en wat akelig herkenbaar weer.



desie1. Heel vervelend de situatie waar je vriend zich in bevindt. je kan en mag best verwachten dat hij stappen onderneemt om uit zijn dal te klimmen en de intimiteit ook weer aan te wakkeren. Jij bent er ook nog.



En pinnie. Ook ik stimuleerde mijn ex meer te bewegen en gezonder te leven. Ja, hij deed het eventjes om weer snel in oude patronen te vallen. Mijn psychologe heeft mij ook vriendelijk op het hart gedrukt dat al deze dingen uit hemzelf dienen te komen. Ik zie een beetje hetzelfde bij jou pinnie. Ik vond het zoooo pijnlijk, want vroeger was mijn ex veel actiever en sportiever en was zijn libido wel wat hoger. Oké, het zal minder worden als je ouder wordt, maar het doet toch pijn als je merkt dat je partner geen énkele stap onderneemt om iets aan zijn seksualiteit/libido te verbeteren. Zeggen is 1 ding, maar doen is wel wat anders.

Het is net alsof ik dus niet de moeite waard was om seks mee te hebben.



Hè sorry dat ik het weer zo op mezelf betrek, maar ik weet als geen ander hoe jullie je voelen in de relatie. Ik, stomme loreley, kamp nog steeds met minderwaardigheidsgevoelens.
O, genovafiera, goed dat jij en je partner er zo voor knokken, maar de wederzijdse wil dient er zeker te zijn.



Prachtig zo'n boek, maar ik denk als ik zo'n exemplaar voorzichtig ter sprake had gebracht de paniek bij mijn ex weer flink was toegeslagen en hij weer weken niets kon. Ik had dan toch weer teveel druk gelegd ....
Alle reacties Link kopieren
@loreley12 Ik ben er ook bang voor, hij lijkt het nu al te laten inzakken. Zo passief... "Dat doe ik morgen, goed?" Hij gaat binnenkort een maand op reis, ons seksleven zal vast iets verbeteren als hij weer terugkomt omdat hij me dan heeft gemist, maar denk dat het na een paar weken weer in hetzelfde patroon vervalt.



Bedankt allemaal voor de persoonlijke antwoorden, food for thought. Ik vind het wel fijn om hier zoveel herkenning te vinden.
Alle reacties Link kopieren
tvp
Alle reacties Link kopieren
Goedemorgen , hier ben ik weer eventjes.



Loreley goed te lezen dat je echt afstand genomen hebt van je ex.

Het zelfvertrouwen komt echt wel weer terug hoor!



Boeken, gesprekken , huisartsen , seksuologen , het laten rusten , wel lingerie , geen lingerie ....beste Genofaviera , alles is bij de meesten die al verder in het proces zitten en bij de gene ( hoera! ik ) die er al uit zijn jarenlang geprobeerd.

En dan kom je tot de conclusie het wordt NIET beter.

Zelfs als de relatie over is , heb je de twijfel "stel , stel nou , misschien , wat , als ".



Een ding is zeker ,we hebben allemaal echt niet zomaar de handdoek in de ring gegooid.



Ik heb het contact met die leuke man van vorig jaar weer aangehaald, we zagen elkaar ( op mijn verzoek ) om de paar maanden , hij was verliefd ik niet , vond hem wel leuk , lief , aardig lekker....fantastisch in bed , wat een openbaring een man die me wilde me begeerde nou ja dat dus .

Ik was gewoon nog helemaal niet klaar voor een nieuwe relatie , was nog aan het herstellen van mijn ex , want God wat heb ik veel van die man gehouden .

Daardoor bang me opnieuw ergens in te storten, maar wat kan me gebeuren?

Ik ga het voorzichtig een kans geven , hij geeft me die kans , dat heeft hij het laatste jaar ( want zo lang kennen we elkaar al ) gegeven.

Het woord relatie wil ik nog niet uitspreken ( weer die angst blokkade , zo zie je wat een vorige relatie met je doen kan ) maar langzaamaan kijken hoe het groeit , ik zal wel eea moeten uitspreken naar hem toe , dat is voor mij niet makkelijk ( het uitspreken van gevoelens heeft een flinke knauw gehad) maar hij is nog steeds stapel verliefd , en beetje bij beetje begin ik ook te voelen , me openstellen lukt nog niet , zo ontzettend jammer.

Maar dat ik dagelijks aan hem denk , we elkaar spreken , ik enorm veel zin heb in oudjaar ( we zijn dan samen om het nieuwe jaar in te luiden ) zegt voor mezelf wel al heel veel.

Nu alleen die drempel over.



Mijn ex? ach die strompelt zijn leventje verder gewoon zoals hij altijd al deed , alleen dat al zegt me telkens weer er goed aan gedaan te hebben.



Lieve mensen fijne feestdagen , vertrouw op jezelf en je gevoel!
Alle reacties Link kopieren
Leuk om te lezen dat sommige vrouwen toch het initiatief hebben genomen om weg te gaan en dat alles nu goed gaat!



Ik zit nog altijd in hetzelfde schuitje met mijn vriend.. Het is al terug een maand geleden dat ik seks heb gehad met hem en dan nog een beurt van ongeveer 60 seconden, zonder voorspel.. Heel frustrerend.. Maar wat mij dan ook opgevallen was.. Ik voel het totaal niet meer voor hem, mijn gevoelens zijn weg en ik had zelfs geen zin meer in hem. Ik voel me gewoon echt ongelukkig en hij komt dan nog elke dag zeggen: ik zie je heel graag. Bah, kotsmisselijk word ik ervan!



Binnenkort staat er dus een gesprekje gepland, waarbij ik terug eens mijne uitleg ga doen.. hopelijk zet hij mij terug niet tegen de muur en denk ik inderdaad dat het allemaal aan mij ligt. Deze keer wil ik doorzetten..



Ik heb ook twee weken geleden uit geweest met een goede vriendin, waarbij een man mij probeerde te verleiden. Nu ik doe niet aan vreemd gaan, ook al gaat het niet goed.. Maar ik vond het op zich al een supergevoel om te weten dat ik toch nog in de markt lig

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven