Seks
alle pijlers
Minnaar deel 35
woensdag 26 april 2017 om 18:47
Al 34 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Of niet
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Of niet
woensdag 26 juli 2017 om 19:07
O dat snap ik best, ben zelf ook gescheiden met de beste bedoelingen, bij elkaar blijven was geen optie. Maar toch betalen de kinderen altijd de rekening. Hoe goed bedoeld ook. Het is dus nooit een succesverhaal.
Maar ik stap alweer van mijn stokpaardje af, hoor, het gaat hier niet om scheidingen maar om minnaars.
Maar ik stap alweer van mijn stokpaardje af, hoor, het gaat hier niet om scheidingen maar om minnaars.
woensdag 26 juli 2017 om 19:11
De statistieken spreken dat ook tegen overigens, bij elkaar blijven voor de kinderen is helemaal dikke prima als thuis de messen niet door het huis vliegen. Natuurlijk kent deze situatie winnaars, Hakkie en minnaar met stip op nr 1 en wellicht minaarvrouw als goede 2e. Maar er zijn ook verliezers. En dat zijn inderdaad degenen die absoluut niet voor deze situatie gekozen hebben.
Ik ben ook blij voor Hakkie en minnaar, zij hebben immers hetgeen ze zo graag willen en waar dit alles ooit om bedoeld was maar je zult me niet zien juichen. Elke scheiding is een minidrama met heel veel spelers, partners, kinderen, ouders en aanverwanten.
Dat is in mijn optiek nooit een juichje waard.
Ik ben ook blij voor Hakkie en minnaar, zij hebben immers hetgeen ze zo graag willen en waar dit alles ooit om bedoeld was maar je zult me niet zien juichen. Elke scheiding is een minidrama met heel veel spelers, partners, kinderen, ouders en aanverwanten.
Dat is in mijn optiek nooit een juichje waard.
.
woensdag 26 juli 2017 om 21:21
Eens met het feit dat een scheiding nooit een goed iets is, of iets om voor te juichen. Wel kan het het beste zijn in een situatie, maar de kinderen zijn inderdaad de dupe. Het beste wat je als ouders kan doen in zo'n situatie, is het zo goed mogelijk regelen voor de kinderen. Daar zetten mijn minnaar en zijn vrouw zich nu enorm voor in, erg goed. En dan helpt het wel mee als beide partijen opgelucht zijn dat de kogel door de kerk is.
Ik wil er nog even aan toevoegen dat mijn reactie op het doorhakken van de knoop ook helemaal niet juichen of iets in die richting was. Sterker nog, ik begon te janken. Ja natuurlijk is dit wat ik voor mezelf al maanden wil en hoop, maar wat een emoties op 1 moment. Zeker ook omdat het toch ineens was.
Ik wil er nog even aan toevoegen dat mijn reactie op het doorhakken van de knoop ook helemaal niet juichen of iets in die richting was. Sterker nog, ik begon te janken. Ja natuurlijk is dit wat ik voor mezelf al maanden wil en hoop, maar wat een emoties op 1 moment. Zeker ook omdat het toch ineens was.
anoniem_320809 wijzigde dit bericht op 26-07-2017 21:31
25.83% gewijzigd
woensdag 26 juli 2017 om 21:28
Ik ga hier in de meelees stand! Het gaat de komende tijd een gekke tijd worden maar op het gebied van minnaren heb ik niets meer te melden. Ik heb geen minnaar meer, ik mag hem nu mijn vriend noemen 
Mensen in onze naaste omgeving weten het inmiddels en de komende tijd gaat er van alles gebeuren maar niets wat in dit topic thuis hoort.
Bedankt voor de vele momentjes van steun, meeleven, meedenken, inzichten en veel meer. Ik heb echt veel aan dit topic gehad.
Ik ben nog steeds heel erg benieuwd hoe het verder met jullie gaat dus ik blijf lekker meelezen en ik zal me af en toe wel eens laten horen om te vertellen hoe het allemaal gaat.
Veel leuke, geile, lieve, ontroerende en sexy momenten met jullie minnaars toegewenst!
Mensen in onze naaste omgeving weten het inmiddels en de komende tijd gaat er van alles gebeuren maar niets wat in dit topic thuis hoort.
Bedankt voor de vele momentjes van steun, meeleven, meedenken, inzichten en veel meer. Ik heb echt veel aan dit topic gehad.
Ik ben nog steeds heel erg benieuwd hoe het verder met jullie gaat dus ik blijf lekker meelezen en ik zal me af en toe wel eens laten horen om te vertellen hoe het allemaal gaat.
Veel leuke, geile, lieve, ontroerende en sexy momenten met jullie minnaars toegewenst!
woensdag 26 juli 2017 om 21:59
donderdag 27 juli 2017 om 07:07
Ben ik weer...
Er speelt veel en voor dat je het weet zijn we pagina's verder
Geeft aan hoe veel behoefte er is om wel en wee te delen!
Scheiden is pijnlijk en vooral de weg die je aflegt voor je op het punt bent aangekomen dat het definitief is. Daarin zijn geen winnaars en het gevolg voor kinderen is groot
Hakkie, voor jou en je vriend is er geluk. Echt fijn voor je. Geniet er van en succes in de lastige tijd die gaat komen
Er speelt veel en voor dat je het weet zijn we pagina's verder
Geeft aan hoe veel behoefte er is om wel en wee te delen!
Scheiden is pijnlijk en vooral de weg die je aflegt voor je op het punt bent aangekomen dat het definitief is. Daarin zijn geen winnaars en het gevolg voor kinderen is groot
Hakkie, voor jou en je vriend is er geluk. Echt fijn voor je. Geniet er van en succes in de lastige tijd die gaat komen
donderdag 27 juli 2017 om 07:29
Korte update over mijn situatie
Geen minnares meer zoals jullie weten
Haar onlangs nog gezien en we hebben nog contact. Ook al is er geen sprake van seks, een band hebben we zeker nog
Het was fijn elkaar weer te zien, maar het gevoel van gemis is er bij mij ook.
Na wat 'gehengel' wat niet goed afliep behoorlijk op mijzelf teruggeworpen. Ik probeerde te krampachtig iets te vinden. Er werd oprechte vriendschap aangeboden maar eiste zo'n beetje alle aandacht op met mijn onzekere gedoe.. Daardoor vergat ik gewoon aardig te zijn en interesse te tonen, niet zo netjes, stom en ook dom, want het werd denk ik daardoor afgekapt. Interesse was er zeker, jammer dat het zo gelopen is.
Ook ergens wel goed, het houdt je een spiegel voor, maar het voelt best kut
Bij mij ook het besef dat het tijd wordt voor volledige openheid en scheiding mogelijk tot gevolg. Ik vraag mij echt af of onze manier van houden van genoeg is om dit te overleven
We gaan het zien..
Geen minnares meer zoals jullie weten
Haar onlangs nog gezien en we hebben nog contact. Ook al is er geen sprake van seks, een band hebben we zeker nog
Het was fijn elkaar weer te zien, maar het gevoel van gemis is er bij mij ook.
Na wat 'gehengel' wat niet goed afliep behoorlijk op mijzelf teruggeworpen. Ik probeerde te krampachtig iets te vinden. Er werd oprechte vriendschap aangeboden maar eiste zo'n beetje alle aandacht op met mijn onzekere gedoe.. Daardoor vergat ik gewoon aardig te zijn en interesse te tonen, niet zo netjes, stom en ook dom, want het werd denk ik daardoor afgekapt. Interesse was er zeker, jammer dat het zo gelopen is.
Ook ergens wel goed, het houdt je een spiegel voor, maar het voelt best kut
Bij mij ook het besef dat het tijd wordt voor volledige openheid en scheiding mogelijk tot gevolg. Ik vraag mij echt af of onze manier van houden van genoeg is om dit te overleven
We gaan het zien..
donderdag 27 juli 2017 om 10:54
Polyamore krampachtig iets vinden werkt niet. Ik weet precies hoe het voelt en begin langzaam tot het besef te komen dat ik er niet gelukkiger van wordt door zo te zoeken naar waar ik zo'n behoefte aan heb.
Soms is het goed om even een stapje terug te doen, even je gedachten en behoeftes te ordenen. Zeker omdat je ook met nogal wat dingen zit binnen je huwelijk.
Roos ik dacht pas hetzelfde. Het is niet dat ze dagelijks schrijft, maar toch wel af en toe. Misschien is ze lekker op vakantie.
Soms is het goed om even een stapje terug te doen, even je gedachten en behoeftes te ordenen. Zeker omdat je ook met nogal wat dingen zit binnen je huwelijk.
Roos ik dacht pas hetzelfde. Het is niet dat ze dagelijks schrijft, maar toch wel af en toe. Misschien is ze lekker op vakantie.
donderdag 27 juli 2017 om 14:21
Hahahaha herkenbaar hoor, wij hebben het al niet eens meer over het schoeisel! Nu gebombardeerd tot alleen "hakken"
Ik moet eerlijk bekennen dat ik het wel heel leuk vind dat hij wél om kleding geeft, zeker ook omdat dit zo tegenovergesteld is van wat ik in mn dagelijkse 'zakelijke' bestaan draag. Ik voel me dan ook totaal ongeremd en vrij als wij een date hebben en dat is zo'n heerlijk gevoel......
vrijdag 28 juli 2017 om 17:40
Dag dames (en heren),
Ik lees hier al een tijdje mee en besloot me toch maar eens in de discussie te mengen.
Ik ben een 30+ man die inmiddels een aanzienlijk deel van zijn leven samen is met zijn vrouw. We zijn allebei elkaars eerste serieuze liefde. Onze relatie is goed, we doen veel dingen samen, hebben fijne sex en mijn vrouw is een fantastische moeder voor onze kids. Niets te klagen dus
That being said, na zo lang exclusief met een en dezelfde te zijn geweest is er bij ons (allebei) wel enige nieuwsgierigheid/behoefte naar andere mannen/vrouwen. Niet als vervanging, maar gewoon, om de leuk en lekker. We bespreken dat met enige regelmaat met elkaar, en we zijn er inmiddels uit dat we het allebei prima vinden om daar wat avontuur in op te zoeken en onze relatie wat open te gooien. De status quo is dat we een beetje aan onderzoeken zijn wat we allebei prettig vinden. We hebben allebei nog niet echt actie ondernomen.
En dan blijk ik een, ehm, aspirant-minnares te hebben. Een leuke meid die ik al best even ken. We kunnen het erg goed vinden samen, drinken met enige regelmaat (eens per 1-2 maand oid) samen wat en er hangt altijd wel een beetje gezonde spanning in de lucht. De laatste keer heb ik me er voor opengesteld, en oef! De hormonen gaan hun werk doen zeg maar. Elke lichte aanraking, lekker! Heel lekker! Dit had ik echt al heel, heel lang niet meegemaakt. We hebben een flinke tijd gepraat maar het verder (met enige moeite
) wel netjes gehouden. Zij wilde niet stoken in een goed huwelijk, en even twee stappen terug en nadenken was denk ik wel een verstandig idee. In dat nadenkproces zit ik nu, en misschien kunnen jullie na 35 minnaar-topics wat inzichten geven.
Ik vond de thrill van verliefdheid, aantrekking en (nieuwe) vrouwelijke aandacht heerlijk, en eens in de zoveel tijd een date and then some lijkt me dan ook helemaal top. Maar het moet natuurlijk niet de relatie met mijn vrouw kapot maken. En daar liggen natuurlijk wel risico’s. Kun je met een single dame van tegen de 30 wel een minnares-achtige relatie aangaan, of moet je toch altijd op je hoede zijn dat ze (al dan niet onbewust) op zoek is naar commitment? Hoe ga je daarmee om, naast helder communiceren? En doe je een minnares eigenlijk niet tekort?
Hoe voorkom je dat je zelf domme dingen gaat doen - verliefdheid ligt op de loer (of ja, die is er eigenlijk al), maar die moet natuurlijk niet de overhand krijgen? Hoe houden jullie dat in de hand?
En, zouden jullie het als minnares vreemd/vervelend vinden om de vrouw van je minnaar te leren kennen (wetende dat de vrouw ok is met je rol als minnares)? Of moet die juist op afstand blijven?
Hele lap tekst
Ik hoor graag van jullie
Ik lees hier al een tijdje mee en besloot me toch maar eens in de discussie te mengen.
Ik ben een 30+ man die inmiddels een aanzienlijk deel van zijn leven samen is met zijn vrouw. We zijn allebei elkaars eerste serieuze liefde. Onze relatie is goed, we doen veel dingen samen, hebben fijne sex en mijn vrouw is een fantastische moeder voor onze kids. Niets te klagen dus
That being said, na zo lang exclusief met een en dezelfde te zijn geweest is er bij ons (allebei) wel enige nieuwsgierigheid/behoefte naar andere mannen/vrouwen. Niet als vervanging, maar gewoon, om de leuk en lekker. We bespreken dat met enige regelmaat met elkaar, en we zijn er inmiddels uit dat we het allebei prima vinden om daar wat avontuur in op te zoeken en onze relatie wat open te gooien. De status quo is dat we een beetje aan onderzoeken zijn wat we allebei prettig vinden. We hebben allebei nog niet echt actie ondernomen.
En dan blijk ik een, ehm, aspirant-minnares te hebben. Een leuke meid die ik al best even ken. We kunnen het erg goed vinden samen, drinken met enige regelmaat (eens per 1-2 maand oid) samen wat en er hangt altijd wel een beetje gezonde spanning in de lucht. De laatste keer heb ik me er voor opengesteld, en oef! De hormonen gaan hun werk doen zeg maar. Elke lichte aanraking, lekker! Heel lekker! Dit had ik echt al heel, heel lang niet meegemaakt. We hebben een flinke tijd gepraat maar het verder (met enige moeite
) wel netjes gehouden. Zij wilde niet stoken in een goed huwelijk, en even twee stappen terug en nadenken was denk ik wel een verstandig idee. In dat nadenkproces zit ik nu, en misschien kunnen jullie na 35 minnaar-topics wat inzichten geven. Ik vond de thrill van verliefdheid, aantrekking en (nieuwe) vrouwelijke aandacht heerlijk, en eens in de zoveel tijd een date and then some lijkt me dan ook helemaal top. Maar het moet natuurlijk niet de relatie met mijn vrouw kapot maken. En daar liggen natuurlijk wel risico’s. Kun je met een single dame van tegen de 30 wel een minnares-achtige relatie aangaan, of moet je toch altijd op je hoede zijn dat ze (al dan niet onbewust) op zoek is naar commitment? Hoe ga je daarmee om, naast helder communiceren? En doe je een minnares eigenlijk niet tekort?
Hoe voorkom je dat je zelf domme dingen gaat doen - verliefdheid ligt op de loer (of ja, die is er eigenlijk al), maar die moet natuurlijk niet de overhand krijgen? Hoe houden jullie dat in de hand?
En, zouden jullie het als minnares vreemd/vervelend vinden om de vrouw van je minnaar te leren kennen (wetende dat de vrouw ok is met je rol als minnares)? Of moet die juist op afstand blijven?
Hele lap tekst
Ik hoor graag van jullie
vrijdag 28 juli 2017 om 18:31
Orlando, volgens mij kun jij je 't beste met jouw vragen richten tot de twee direct betrokken dames.
Willen zij elkaar ontmoeten dan kunnen ze elkaar gaan ontmoeten.
(Was bij mijn vrouw en vriendin geen enkel probleem trouwens).
Wil jouw aspirant meer dan de lusten dan kan zij daarnaar op zoek naast haar fun met jou.
Dus duidelijk communiceren idd en 't belang van jouw gezin duidelijk voor ogen houden.
Jullie kinderen hebben namelijk niets aan een gebroken gezin.
Verder, veel plezier gewenst!
Willen zij elkaar ontmoeten dan kunnen ze elkaar gaan ontmoeten.
(Was bij mijn vrouw en vriendin geen enkel probleem trouwens).
Wil jouw aspirant meer dan de lusten dan kan zij daarnaar op zoek naast haar fun met jou.
Dus duidelijk communiceren idd en 't belang van jouw gezin duidelijk voor ogen houden.
Jullie kinderen hebben namelijk niets aan een gebroken gezin.
Verder, veel plezier gewenst!
volg je verstand, gebruik je gevoel
vrijdag 28 juli 2017 om 18:39
Ik denk niet dat leeftijd van belang is bij een minnaarrelatie, er bestaat alleen een kans dat een vrouw van tegen de 30 graag moeder wil worden en daardoor meer commitment aangaat dan op het eerste oog wenselijk is, wat dat betreft is het inderdaad heel belangrijk dat je duidelijk blijft. Jij kan een minnares niet tekort doen, zij kan zichzelf wel tekort doen maar dat is helemaal haar verantwoordelijkheid.
Verliefdheid is lastig in de hand te houden, je wordt het of je wordt het niet. Kun je niet tegen die hitte? Dan vooral uit de keuken blijven want met jezelf afspreken dat je niet verliefd mag worden werkt niet. En met jezelf afspreken dat je wel een beetje verliefd mag worden maar niet heel erg werkt ook niet.
Ik (als single) zou het geen enkel probleem vinden om de vrouw van te ontmoeten maar ik zou eerlijk gezegd niet weten waarom. Wat is voor jou/jullie de reden om die twee werelden te vermengen?
Verliefdheid is lastig in de hand te houden, je wordt het of je wordt het niet. Kun je niet tegen die hitte? Dan vooral uit de keuken blijven want met jezelf afspreken dat je niet verliefd mag worden werkt niet. En met jezelf afspreken dat je wel een beetje verliefd mag worden maar niet heel erg werkt ook niet.
Ik (als single) zou het geen enkel probleem vinden om de vrouw van te ontmoeten maar ik zou eerlijk gezegd niet weten waarom. Wat is voor jou/jullie de reden om die twee werelden te vermengen?
.
